| dbo:abstract
|
- La Cloaca Maxima (terme llatí que significa 'la claveguera més gran') de la Roma antiga era una gran construcció per evacuar les aigües residuals de la ciutat de Roma. Va ser construïda al final del segle vi aC al temps dels últims reis de Roma, Tarquini Prisc o Tarquini el Superb, segons l'experiència acumulada de l'enginyeria dels etruscs. Aquesta obra pública va ser majorment aconseguida gràcies a la direcció d'enginyers etruscs i al treball semiforçós de grans quantitats d'obrers provinents de les classes més pobres de la ciutadania romana. Va ser una de les obres principals en la urbanització de Roma. Segons Titus Livi estava excavada al subsol de la ciutat, però sembla que en el seu origen era un canal a cel obert que recollia les aigües que, pel seu curs natural, baixaven dels turons, drenaven el pla del Fòrum Romà i el i acabaven al riu Tíber. Posteriorment aquest canal s'hauria cobert. Les restes actuals d'aquesta claveguera presenten una alçada de fins a 3 metres (10 peus romans), amb el paviment 12 metres per sota del carrer actual (la Via Cavour), és a dir uns 6 metres per sota del nivell antic. (ca)
- Cloaca Maxima doslova znamená velká stoka. Je to jeden z nejstarších kanalizačních systémů na světě. Ve starém Římě sloužil k vysušení mokřin a odvodu odpadu z města. Po velkých záplavách ji nechal zbudovat tehdejší pátý král Říma Lucius Tarquinius Priscus, otec Tarquinia Suberba (poslední etruský král). Stavba se mnoho neprodražila, protože jako dělníci byli využiti lidé z chudších vrstev a také etruské ženijní vojsko. Konstrukce obsahuje nepravou klenbu, dosahuje šířky 3 m a výška je 4 m. Podobný kanalizační systém se rozšířil po Římské říši v kombinaci s akvadukty. Podle historika Tita Livia byl původně otevřený kanál nejdříve vytvořen pro potřeby tří sousedících vrchů soustředěný na hlavní fórum a následně do řeky Tibery. Rozrůstající se město poté pohltilo tuto odpadní stoku – v té době mělo dojít i k uzavření kanálu. Teorii podporuje i fakt, že některé ze spodních částí systému se nacházely pod úrovní terénu již v předpokládané době stavby. Cloaca Maxima skvěle sloužila Římskému impériu, a dokonce fungovala i po jeho pádu. Je známo, že v roce 33 př. n. l. se státník Agrippa zasloužil o jeho inspekci a opravu – archeologové předpokládají, že systém, kvůli použitému materiálu, potřeboval stálou pozornost. Nedávno se i zbývající části připojily do moderní kanalizace hlavně kvůli působení řeky. Dnes se dá ústí Cloaca Maxima do řeky Tibery spatřit vedle mostů Ponte Rotto a Ponte Palatino. (cs)
- Die Cloaca Maxima (von lat. cluere ‚reinigen‘, Cloaca Maxima wörtlich größter Abwasserkanal, daraus abgeleitet auch der deutsche Begriff Kloake) ist Teil eines antiken Kanalsystems in Rom. Der fünfte König von Rom, Tarquinius Priscus, soll ein umfangreiches Kanalsystem zur Entwässerung der Senke zwischen Palatin und Kapitol, des späteren Forum Romanums, geschaffen haben. Der wichtigste dieser Kanäle war die Cloaca Maxima, die damit als Prototyp für antike Kanalisation gilt. Die Trasse dieser Anlage folgt einem ursprünglich natürlichen, später kanalisierten und begradigten Gewässerverlauf namens Velabrum, der am Pons Aemilius in den Tiber mündet. Die Abmessungen der Cloaca Maxima betragen bis zu 3 m Breite und mehr als 4 m Höhe. Der Göttin dieses Flusses, Venus Cloacina, wurde im Forum Romanum das Heiligtum der Venus Cloacina errichtet. Die elf Aquädukte, die im 1. Jahrhundert n. Chr. Wasser nach Rom lieferten, wurden, nachdem sie vorher viele öffentliche Bäder, wie z. B. die Diokletiansthermen, öffentliche Brunnen, imperiale Paläste und private Häuser mit Wasser versorgt hatten, an das Kanalsystem angeschlossen. Die anhaltende Versorgung mit fließendem Wasser half, Müll wegzuspülen und die Kanalisation vor Verstopfungen zu schützen. Die Ablagerungsschichten, die sich im Laufe der Jahrhunderte in der Cloaca Maxima gebildet hatten, wurden 1829 von dem Archäologen Antonio Nibby abgetragen.(Siehe auch: Wasserversorgung im Römischen Reich)
(de)
- Η Μεγάλη Αποχέτευση, (λατιν.: Cloāca Maxima), ήταν ένα από τα πρώτα (συστήματα οχετών) στον κόσμο. Kτισμένος είτε κατά τη διάρκεια της περιόδου της Ρωμαϊκής Βασιλείας, είτε της πρώιμης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, κατασκευάστηκε στην Αρχαία Ρώμη για να αποστραγγίσει τα τοπικά έλη και να απομακρύνει τα απόβλητα από την πόλη, μεταφέροντάς τα στον ποταμό Τίβερη και από εκεί στη θάλασσα. (el)
- Cloaca Maxima [kloaka maksima] estis parto de antikva kanala sistemo (originale akvedukto) en Romo, plej malnova konstrua memoraĵo de . Ĝi estis originale nekovrita kanalo, konstruita en la 6-a jarcento. Oni remburis jam ekzistantan kavon per ŝtonoj. Oni kovris ĝin en la 3-a jarcento per ŝtona volbaĵo. La Cloaca Maxima larĝas ĝis 3m kaj altas 4m. Ĝi komence servis forkonduki la pluvakvon el areo Forum al rivero Tiberis. Oni ligis al ĝi dum la imperiestraj tempoj publikajn banejojn kaj latrinojn. La ŝtona muro de la kanalo estas nun grandparte anstataŭigita per betono. (eo)
- The Cloaca Maxima (Latin: Cloāca Maxima, lit. Greatest Sewer) was one of the world's earliest sewage systems. Its name derives from Cloacina, a Roman goddess. Built during either the Roman Kingdom or early Roman Republic, it was constructed in Ancient Rome in order to drain local marshes and remove waste from the city. It carried effluent to the River Tiber, which ran beside the city. The sewer started at the Forum Augustum and ended at the Ponte Rotto and Ponte Palatino. It began as an open air canal, but it developed into a much larger sewer over the course of time. Agrippa renovated and reconstructed much of the sewer. This would not be the only development in the sewers. By the first century CE all eleven Roman aqueducts were connected to the sewer. After the Roman Empire fell the sewer still was used. By the 1800s it became a tourist attraction. Some parts of the sewer are still used today. Whilst still being used it was highly valued as a sacred symbol of Roman culture, and Roman engineering. (en)
- Cloaca Maxima (latinezko Estolda Nagusia), munduko estolda sarerik antzinakoenetako bat zen, Antzinako Erroman tokiko zingirak drainatzeko eta antzinateko hiririk populatuenetako baten hondakinak garbitzeko eraikia, Tiber ibaira ibaiadar bat zeraman, hiriaren parean igarotzen zen ibaia. Bere latinezko izenak, literalki, Estolda Nagusia esan nahi du. Tradizioaren arabera, bere eraikuntza, agian, K.a. 600 inguruan hasiko zen, garai horretan Erromako errege zen Tarkino Priskoren aginduz. Lan publiko hau, nagusiki, ingeniari etruriarren zuzendaritzari eta erromatar hiritar pobreenen klasetik zetozen langileen lan erdi behartuari esker lortu zen. Tito Liviok, hiriaren lur azpian eraikia bezala deskribatu zuen arren, beste iturri batzuk (eta estolda sistemaren planoak berak), jatorrizko sistema, muinoetatik jaisten ziren ur korronteak biltzen zituen aire libreko kanal bat zela diote, Erromatar Foroaren lautada ere drainatuz; kanal hau, batzuetan lur-mailaren petik zulatua, pixkana-pixkana estalia izan zen, hiriaren erdialdeak zuen espazioaren beharraren ondorioz. Beharbada, bi teoriak izan litezke zuzenak, eta, benetan, Cloaca Maximaren zatirik baxuenetako batzuk, dirudienez, lurraren mailatik behera eraiki ziren jatorrian. Cloaca Maxima oso egoera onean mantendu zen Inperio garai osoan. Adibidez, badaude K.a. 33an Marko Agriparen altzadan mantenu lanen eta azterketa baten zantzuak. Hondakin arkeologikoek, garai ezberdinetan eginiko lanak adierazten dituzte, material eta eraikuntza teknika ezberdinekin. Inperioa erori eta oraindik denbora luzez funtzionatzen jarraitu zuen. Sare nagusitik, beste hainbat adar abiatzen ziren, baina, dirudienez, hondakinak bainu publikoetatik, komun publikoetatik eta halako beste eraikin batzuetatik eramaten zituzten estoldak ziren. Erromako egoitza pribatuak, baita luxuzkoenak ere, putzu itsu batekin edo antzerako zeozerkin konforme behar zuten. Cloaca Maxima, aldiro-aldiro gainbegiratua izan zen Inperioan zehar, eta, zantzuren batzuk, beharbada, Erromatar Inperioa erori eta gero ere funtzionatzen jarraitu zuela diote. K.a. 33an Marko Agriparen aginduz ikuskatu eta drainatua izan zela ezagutzen da, eta, azterketa arkeologikoek, garai ezberdinetako ebidentziak argitara eman dituzte, osasun sistemak aldiro-aldiro ikuskatuak zirela diotenak. Berrikiago, oraindik existitzen diren pasabideak, Erromako egungo estolda sarera lotu dira, nagusiki, ibaiaren kontrako korronteari aurre egiteko. Uste zenez, Cloaca Maxima, Kloazinak presiditzen zuen. Erromatarrek, hildakoen gorpuak estoldetara bota zituztela ezagutzen da, lurperatu beharrean, oso kopuru aldakorrean iturriaren arabera. Horien artean, Heliogabalo enperadorea edo San Sebastian: azken eszena hau, gainera, Ludovico Carracciren arte lan baten gaia da. Cloaca Maximaren Tiberrerako irteera, oraindik gaur egun ikus daiteke Rotto Zubia eta Palatino Zubia elkartzen diren tokitik gertu. Argi eta garbi Foroko Julia basilikatik jaisten den sarrera eskailera bat dago. Zati bat, San Giorgio al Velabro elizaren parean dagoen gunetik ikus daiteke. (eu)
- La Cloaca Máxima (latín Cloaca Maxima o, menos frecuentemente, Maxima Cloaca) era una de las redes de drenaje más antiguas del mundo. Construida en la Antigua Roma para drenar las marismas locales y eliminar los desperdicios de una de las ciudades más populares del mundo, llevaba un afluente hacia el río Tíber, que fluía junto a la ciudad. (es)
- La Cloaca Maxima est un long canal, principal égout collecteur de la Rome antique. Il combine trois fonctions : la récupération des eaux de pluie, l'évacuation des eaux usées et l'assainissement des marécages qui occupaient dans les premiers temps de Rome la dépression située entre le Quirinal, l'Esquilin et le Tibre. C'est le plus ancien système de drainage encore en usage aujourd'hui puisque les conduits antiques servent encore à évacuer les eaux de pluie et les débris du Foro Romano, du Velabro et du Foro Boario. (fr)
- Kloaka Maxima (bahasa Italia: Cloaca Massima) adalah salah satu dunia yang paling awal. Dibangun pada zaman Romawi Kuno dalam rangka untuk mengeringkan daerah rawa-rawa dan menghilangkan limbah dari salah satu kota-kota dunia yang paling padat penduduknya, dengan membawa limbah ke Sungai Tiber, yang menyusuri samping kota. (in)
- クロアカ・マキシマ（Cloaca Maxima）は、古代ローマの下水システム。もともとは大都市ローマの問題だった湿地帯から排水するためのもので、すぐそばを流れるテヴェレ川に廃水を運ぶ。 その名称は「最大の下水」を意味する。伝承によれば、紀元前600年ごろ王政ローマの王タルクィニウス・プリスクスが建設させた。 この公共事業はエトルリア人技術者を使い、ローマ市民の貧民階級を半ば強制的に労働力として使うことで実現した。 リウィウスはローマの地下にトンネルを掘ったとしているが、彼がそれを書いたのは数世紀後のことである。他の文献やその経路から考えると、もともとは開渠だった可能性が高いと推測される。クロアカ・マキシマは付近の3つの丘からの流れを基に形成され、主要なフォルムを通ってテヴェレ川に排水する水路だった。都市の建築スペースが貴重になってくるにつれて、開渠の上にも建物が建設され、徐々に暗渠になっていったと考えられる。両方の説が正しい可能性もあり、特に下流部分は最初から地下に建設された可能性が高い。 (ja)
- Cloaca Maxima – główny kanał ściekowy w Rzymie, którego budowę zainicjował Tarkwiniusz Stary w VII w. p.n.e. Kanał został zbudowany w celu osuszenia podmokłych terenów w dolinie pomiędzy wzgórzami Eskwilinu, Wiminału i Kwirynału. Na osuszonym terenie powstało Forum Romanum. Przepływający w tym miejscu strumień pogłębiono, a jego brzegi zostały wzmocnione. Wody odprowadzano do Tybru. Początkowo kanał był otwarty, dopiero w 184 p.n.e. cenzor Kato Starszy przeprowadził prace modernizacyjne i kanał został zakryty. W dowód uznania jego statuetkę ustawiono w świątyni. W latach późniejszych kanał był jeszcze wielokrotnie remontowany, czasem nieco zmieniano jego trasę. Kanał ma długość około 600 m, wysokość prześwitu 4,20 m, a szerokość 3,20 m. Jest to najstarszy czynny kanał w Rzymie. (pl)
- De Cloaca Maxima (Nederlands: Grootste Riool) is het grote riool in Rome dat in de Tiber uitmondt. Het werd in de 7e eeuw v.Chr. onder Tarquinius Priscus als open kanaal gebouwd en werd in de 1e eeuw v.Chr. overdekt. Het eerste deel van de Cloaca Maxima werd rond 616 v.Chr. in opdracht van de Etruskische koning van Rome Tarquinius Priscus aangelegd om water van de bewoonde gebieden in Rome af te voeren naar de rivier de Tiber. Voorheen gebeurde dat altijd door middel van op natuurlijke wijze gevormde stromen, maar deze waren niet handig bij de uitbreiding van de stad. Het eerste deel was dan ook bedoeld om stukken moeras te draineren en er zo bruikbaar land van te maken. Tijdenlang was het een open riool, totdat door drukte en intensief gebruik van het terrein rond het Circus Maximus de noodzaak zich aandiende het riool te overdekken. De kronkelige loop van het riool is een gevolg van het feit dat het de loop van de oorspronkelijke stroompjes volgt. Delen van de Cloaca Maxima worden nog steeds gebruikt. De uitmonding ervan in de Tiber is ook nog steeds zichtbaar. (nl)
- La Cloaca Massima dell'antica Roma è una delle più antiche condotte fognarie. Il nome, Cloaca Maxima in latino, significa letteralmente "la fogna più grande". Fu costruita alla fine del VI secolo a.C. al tempo degli ultimi re di Roma; in particolare il re che ne ufficializzò la costruzione fu Tarquinio Prisco. La Cloaca Massima usufruiva dell'esperienza sviluppata dall'ingegneria etrusca, con l'utilizzo dell'arco a volta che la rendeva più stabile e duratura nel tempo. Fu una delle prime grandi opere di urbanizzazione. Aveva origine nella Suburra e, attraverso l'Argileto, il Foro, il Velabro, il Foro Boario, si scaricava nel Tevere nei pressi di Ponte Emilio. È la più antica fogna ancora pienamente funzionante al mondo, essendo in funzione da oltre 2500 anni. (it)
- Cloaca Maxima (latin för ”den största kloaken”) är en murad underjordisk avloppskanal i Rom, daterad till Tarquinius Priscus regeringstid på 600-talet f.Kr. Den löper från Forum Romanum via Velabrum och Forum Boarium till Tibern. Den har ett oregelbundet lopp och var troligen från början ett naturligt vattendrag, som reglerades i samband med att det sanka Forumområdet torrlades. Cloaca Maxima är fortfarande i bruk och mynningen är synlig nedanför Ponte Palatino. (sv)
- Cloaca Máxima (em latim: Cloaca Maxima) é um dos mais antigos do mundo, construído na cidade de Roma para drenar os pântanos locais e remover os dejetos de uma das cidades mais populosas do mundo na época, despejando-os no rio Tibre. O nome significa literalmente "Maior Esgoto" e, segundo a tradição, a Cloaca teria sido construída inicialmente por volta de 600 a.C. por ordem do rei Tarquínio Prisco. (pt)
- Большая Клоака, Великая Клоака, Клоака Ма́ксима (лат. Cloaca Maxima от лат. cluere — чистить) — часть античной системы канализации в Древнем Риме, впадающая в реку Тибр в районе большого цирка. Длина канала около 800 метров, а его траектория имеет извилистый характер, вызванный необходимостью огибать архитектурные постройки. Водоотвод считается самым древним из сохранившихся сооружений Древнего Рима и функционирует как ливневая канализация до настоящего времени, являясь коллектором для сбора ливневых стоков в районе Палатина и Капитолия. (ru)
- 馬克西姆下水道（義大利語：Cloaca Maxima）是古羅馬時期羅馬的下水道系統。羅馬本來就位於濕地地帶，馬克西姆下水道將羅馬的污水排放至台伯河。馬克西姆下水道修建於西元前600年時期。馬克西姆下水道的建設僱用了伊特魯里亞人技術者，並半強制羅馬的貧民階級才得以實現。羅馬帝國各地的下水道均效仿了馬克西姆下水道。 (zh)
- Клоа́ка Ма́ксима або Вели́ка Клоа́ка (лат. Cloaca Maxima від лат. cloaca — «критий канал», «труба для протоку фекалій, нечистот») — великий стічний канал, що є частиною античної каналізації в Римі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Η Μεγάλη Αποχέτευση, (λατιν.: Cloāca Maxima), ήταν ένα από τα πρώτα (συστήματα οχετών) στον κόσμο. Kτισμένος είτε κατά τη διάρκεια της περιόδου της Ρωμαϊκής Βασιλείας, είτε της πρώιμης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, κατασκευάστηκε στην Αρχαία Ρώμη για να αποστραγγίσει τα τοπικά έλη και να απομακρύνει τα απόβλητα από την πόλη, μεταφέροντάς τα στον ποταμό Τίβερη και από εκεί στη θάλασσα. (el)
- Cloaca Maxima [kloaka maksima] estis parto de antikva kanala sistemo (originale akvedukto) en Romo, plej malnova konstrua memoraĵo de . Ĝi estis originale nekovrita kanalo, konstruita en la 6-a jarcento. Oni remburis jam ekzistantan kavon per ŝtonoj. Oni kovris ĝin en la 3-a jarcento per ŝtona volbaĵo. La Cloaca Maxima larĝas ĝis 3m kaj altas 4m. Ĝi komence servis forkonduki la pluvakvon el areo Forum al rivero Tiberis. Oni ligis al ĝi dum la imperiestraj tempoj publikajn banejojn kaj latrinojn. La ŝtona muro de la kanalo estas nun grandparte anstataŭigita per betono. (eo)
- La Cloaca Máxima (latín Cloaca Maxima o, menos frecuentemente, Maxima Cloaca) era una de las redes de drenaje más antiguas del mundo. Construida en la Antigua Roma para drenar las marismas locales y eliminar los desperdicios de una de las ciudades más populares del mundo, llevaba un afluente hacia el río Tíber, que fluía junto a la ciudad. (es)
- La Cloaca Maxima est un long canal, principal égout collecteur de la Rome antique. Il combine trois fonctions : la récupération des eaux de pluie, l'évacuation des eaux usées et l'assainissement des marécages qui occupaient dans les premiers temps de Rome la dépression située entre le Quirinal, l'Esquilin et le Tibre. C'est le plus ancien système de drainage encore en usage aujourd'hui puisque les conduits antiques servent encore à évacuer les eaux de pluie et les débris du Foro Romano, du Velabro et du Foro Boario. (fr)
- Kloaka Maxima (bahasa Italia: Cloaca Massima) adalah salah satu dunia yang paling awal. Dibangun pada zaman Romawi Kuno dalam rangka untuk mengeringkan daerah rawa-rawa dan menghilangkan limbah dari salah satu kota-kota dunia yang paling padat penduduknya, dengan membawa limbah ke Sungai Tiber, yang menyusuri samping kota. (in)
- クロアカ・マキシマ（Cloaca Maxima）は、古代ローマの下水システム。もともとは大都市ローマの問題だった湿地帯から排水するためのもので、すぐそばを流れるテヴェレ川に廃水を運ぶ。 その名称は「最大の下水」を意味する。伝承によれば、紀元前600年ごろ王政ローマの王タルクィニウス・プリスクスが建設させた。 この公共事業はエトルリア人技術者を使い、ローマ市民の貧民階級を半ば強制的に労働力として使うことで実現した。 リウィウスはローマの地下にトンネルを掘ったとしているが、彼がそれを書いたのは数世紀後のことである。他の文献やその経路から考えると、もともとは開渠だった可能性が高いと推測される。クロアカ・マキシマは付近の3つの丘からの流れを基に形成され、主要なフォルムを通ってテヴェレ川に排水する水路だった。都市の建築スペースが貴重になってくるにつれて、開渠の上にも建物が建設され、徐々に暗渠になっていったと考えられる。両方の説が正しい可能性もあり、特に下流部分は最初から地下に建設された可能性が高い。 (ja)
- Cloaca Maxima – główny kanał ściekowy w Rzymie, którego budowę zainicjował Tarkwiniusz Stary w VII w. p.n.e. Kanał został zbudowany w celu osuszenia podmokłych terenów w dolinie pomiędzy wzgórzami Eskwilinu, Wiminału i Kwirynału. Na osuszonym terenie powstało Forum Romanum. Przepływający w tym miejscu strumień pogłębiono, a jego brzegi zostały wzmocnione. Wody odprowadzano do Tybru. Początkowo kanał był otwarty, dopiero w 184 p.n.e. cenzor Kato Starszy przeprowadził prace modernizacyjne i kanał został zakryty. W dowód uznania jego statuetkę ustawiono w świątyni. W latach późniejszych kanał był jeszcze wielokrotnie remontowany, czasem nieco zmieniano jego trasę. Kanał ma długość około 600 m, wysokość prześwitu 4,20 m, a szerokość 3,20 m. Jest to najstarszy czynny kanał w Rzymie. (pl)
- Cloaca Maxima (latin för ”den största kloaken”) är en murad underjordisk avloppskanal i Rom, daterad till Tarquinius Priscus regeringstid på 600-talet f.Kr. Den löper från Forum Romanum via Velabrum och Forum Boarium till Tibern. Den har ett oregelbundet lopp och var troligen från början ett naturligt vattendrag, som reglerades i samband med att det sanka Forumområdet torrlades. Cloaca Maxima är fortfarande i bruk och mynningen är synlig nedanför Ponte Palatino. (sv)
- Cloaca Máxima (em latim: Cloaca Maxima) é um dos mais antigos do mundo, construído na cidade de Roma para drenar os pântanos locais e remover os dejetos de uma das cidades mais populosas do mundo na época, despejando-os no rio Tibre. O nome significa literalmente "Maior Esgoto" e, segundo a tradição, a Cloaca teria sido construída inicialmente por volta de 600 a.C. por ordem do rei Tarquínio Prisco. (pt)
- Большая Клоака, Великая Клоака, Клоака Ма́ксима (лат. Cloaca Maxima от лат. cluere — чистить) — часть античной системы канализации в Древнем Риме, впадающая в реку Тибр в районе большого цирка. Длина канала около 800 метров, а его траектория имеет извилистый характер, вызванный необходимостью огибать архитектурные постройки. Водоотвод считается самым древним из сохранившихся сооружений Древнего Рима и функционирует как ливневая канализация до настоящего времени, являясь коллектором для сбора ливневых стоков в районе Палатина и Капитолия. (ru)
- 馬克西姆下水道（義大利語：Cloaca Maxima）是古羅馬時期羅馬的下水道系統。羅馬本來就位於濕地地帶，馬克西姆下水道將羅馬的污水排放至台伯河。馬克西姆下水道修建於西元前600年時期。馬克西姆下水道的建設僱用了伊特魯里亞人技術者，並半強制羅馬的貧民階級才得以實現。羅馬帝國各地的下水道均效仿了馬克西姆下水道。 (zh)
- Клоа́ка Ма́ксима або Вели́ка Клоа́ка (лат. Cloaca Maxima від лат. cloaca — «критий канал», «труба для протоку фекалій, нечистот») — великий стічний канал, що є частиною античної каналізації в Римі. (uk)
- La Cloaca Maxima (terme llatí que significa 'la claveguera més gran') de la Roma antiga era una gran construcció per evacuar les aigües residuals de la ciutat de Roma. Va ser construïda al final del segle vi aC al temps dels últims reis de Roma, Tarquini Prisc o Tarquini el Superb, segons l'experiència acumulada de l'enginyeria dels etruscs. Aquesta obra pública va ser majorment aconseguida gràcies a la direcció d'enginyers etruscs i al treball semiforçós de grans quantitats d'obrers provinents de les classes més pobres de la ciutadania romana. (ca)
- Cloaca Maxima doslova znamená velká stoka. Je to jeden z nejstarších kanalizačních systémů na světě. Ve starém Římě sloužil k vysušení mokřin a odvodu odpadu z města. Po velkých záplavách ji nechal zbudovat tehdejší pátý král Říma Lucius Tarquinius Priscus, otec Tarquinia Suberba (poslední etruský král). Stavba se mnoho neprodražila, protože jako dělníci byli využiti lidé z chudších vrstev a také etruské ženijní vojsko. Konstrukce obsahuje nepravou klenbu, dosahuje šířky 3 m a výška je 4 m. Podobný kanalizační systém se rozšířil po Římské říši v kombinaci s akvadukty. (cs)
- Die Cloaca Maxima (von lat. cluere ‚reinigen‘, Cloaca Maxima wörtlich größter Abwasserkanal, daraus abgeleitet auch der deutsche Begriff Kloake) ist Teil eines antiken Kanalsystems in Rom. Der fünfte König von Rom, Tarquinius Priscus, soll ein umfangreiches Kanalsystem zur Entwässerung der Senke zwischen Palatin und Kapitol, des späteren Forum Romanums, geschaffen haben.(Siehe auch: Wasserversorgung im Römischen Reich)
(de)
- The Cloaca Maxima (Latin: Cloāca Maxima, lit. Greatest Sewer) was one of the world's earliest sewage systems. Its name derives from Cloacina, a Roman goddess. Built during either the Roman Kingdom or early Roman Republic, it was constructed in Ancient Rome in order to drain local marshes and remove waste from the city. It carried effluent to the River Tiber, which ran beside the city. The sewer started at the Forum Augustum and ended at the Ponte Rotto and Ponte Palatino. It began as an open air canal, but it developed into a much larger sewer over the course of time. Agrippa renovated and reconstructed much of the sewer. This would not be the only development in the sewers. By the first century CE all eleven Roman aqueducts were connected to the sewer. After the Roman Empire fell the sewe (en)
- Cloaca Maxima (latinezko Estolda Nagusia), munduko estolda sarerik antzinakoenetako bat zen, Antzinako Erroman tokiko zingirak drainatzeko eta antzinateko hiririk populatuenetako baten hondakinak garbitzeko eraikia, Tiber ibaira ibaiadar bat zeraman, hiriaren parean igarotzen zen ibaia. Sare nagusitik, beste hainbat adar abiatzen ziren, baina, dirudienez, hondakinak bainu publikoetatik, komun publikoetatik eta halako beste eraikin batzuetatik eramaten zituzten estoldak ziren. Erromako egoitza pribatuak, baita luxuzkoenak ere, putzu itsu batekin edo antzerako zeozerkin konforme behar zuten. (eu)
- La Cloaca Massima dell'antica Roma è una delle più antiche condotte fognarie. Il nome, Cloaca Maxima in latino, significa letteralmente "la fogna più grande". Fu costruita alla fine del VI secolo a.C. al tempo degli ultimi re di Roma; in particolare il re che ne ufficializzò la costruzione fu Tarquinio Prisco. La Cloaca Massima usufruiva dell'esperienza sviluppata dall'ingegneria etrusca, con l'utilizzo dell'arco a volta che la rendeva più stabile e duratura nel tempo. Fu una delle prime grandi opere di urbanizzazione. Aveva origine nella Suburra e, attraverso l'Argileto, il Foro, il Velabro, il Foro Boario, si scaricava nel Tevere nei pressi di Ponte Emilio. (it)
- De Cloaca Maxima (Nederlands: Grootste Riool) is het grote riool in Rome dat in de Tiber uitmondt. Het werd in de 7e eeuw v.Chr. onder Tarquinius Priscus als open kanaal gebouwd en werd in de 1e eeuw v.Chr. overdekt. Het eerste deel van de Cloaca Maxima werd rond 616 v.Chr. in opdracht van de Etruskische koning van Rome Tarquinius Priscus aangelegd om water van de bewoonde gebieden in Rome af te voeren naar de rivier de Tiber. Voorheen gebeurde dat altijd door middel van op natuurlijke wijze gevormde stromen, maar deze waren niet handig bij de uitbreiding van de stad. (nl)
|
