| dbo:abstract
|
- بالالايكا (بالروسية:балала́йка)، هي ألة العود الموسيقية الشعبية، وهي المعروفة عند الروس في الحياة الثقافة الروسية. وهي شبيهة بالعود. (ar)
- La balalaica (en rus: балала́йка) és un instrument de corda pinçada originari de Rússia. Pertany a la família del llaüt i es caracteritza pel seu cos triangular, quasi pla, amb una petita boca de ressonància prop del vèrtex superior de la tapa, un coll llarg i estret, i tres cordes (sis en alguna variant) de metall o tripa.Es construeix en diverses mides. En les de to més agut es polsen les cordes amb els dits, en les de to més greu amb un plectre i en les de tessitura intermèdia, indistintament d'una manera o de l'altra. En la classificació de Hornbostel-Sachs pertany al grup: 321.321 dels llaüts amb caixa en forma de bol i de triangle. (ca)
- Balalajka (rusky: балала́йка, balalajka) je strunný nástroj ruského původu s trojdílnou , která má charakteristický trojúhelníkový tvar. Nástroj má 3 struny (někdy 6 v páru). Hmatník je opatřen pražci. V dnešní době se vyskytují v 6 velikostech:
* piccolo (vzácná)
* prima
* sekunda
* altová
* basová
* kontrabasová (existuje i větší kopie – sub-kontrabasová) Nejběžnější sólový nástroj je prima, laděná E-E-A. Někdy je balalajka laděna „kytarovým stylem“ G-H-D (podobně jako tři nejtenčí struny ), hra je pak pro ruské kytaristy jednodušší, i když je tenhle způsob ladění nerad viděn.[zdroj?] Piccolo, prima a sekunda mají struny vyrobeny ze střev; v dnešní době se ale začíná používat i nylon. (cs)
- Η Μπαλαλάιλα (балалайlа) είναι ρωσικό έγχορδο μουσικό όργανο. Χρησιμοποιείται στη λαϊκή μουσική από τον 13ο αιώνα. Αποτελείται από τριγωνικό ηχείο που φέρει αρκετές οπές και μακρύ λαιμό (ή μπράτσο) που τέμνεται κατά διαστήματα από μεταλλικές γραμμές. Οι χορδές της μπαλαλάικας από έντερα και αργότερα μεταλλικές, στην αρχή ήταν δύο και αργότερα τρεις, κρούονται με τα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ενώ το κούρδισμά τους γίνεται με ποικίλους τρόπους συνηθέστερος των οποίων είναι σε τόνο «μι» «μι», (ομοφωνία), και «λα». Η διάδοση της μπαλαλάιλας στη Ρωσία φέρεται ότι έγινε κατά τις επιδρομές των Τατάρων και Μογγόλων. (el)
- Balalajko (ruse балалайка) estas trikorda rusa muzikilo kun triangula korpo, kiu estas plej rekonata en la mondo kiel fama instrumento de la nacia kulturo de Rusio. Ekzistas ĝiaj kvin specoj, kiuj diferenciĝas laŭ ties grandeco, ludmaniero kaj respektive produktataj sonoj:
* Prima (primara);
* Sekunda (sekundara);
* Aldo;
* Baso;
* Kontrabaso. Etimologio de la vorto "balalajko" ne estas precize eksplikita. Plimulto de sciencistoj asertas, ke ĝi estas derivaĵo el kelkaj rusaj vortoj (balakatj, boltatj t.e. babili), ĉar komence oni uzis la instrumenton ĉefe kiel akompanilo de la folkloraj kantoj dum libertempo. La plej frua mencio de la esprimo "balalajko" troviĝas en la rusa dokumento de 1688 jaro. Grava parto de balalajko-tekniko estas la uzo de la maldekstra dikfingro por reguli balancadon de la pli malalta ŝnuro. Same gravas la montrofingro de la dekstra mano, kiu kutime estas ĉefa ludilo de melodio. Iam muzikistoj uzas plektron por aperigi necesan sonon. La rusa popolmuziko havis siajn radikojn en la vilaĝo. Ĝi estis aktive apogita dum t.n. la sovetia proleta kulturo. Tiam aperis studado pri la balalajko en kelkaj konservatorioj. La muzikilo venis orkestrojn kaj ensemblojn de la rusaj popolaj instrumentoj. Tiam komencis ludi ĝin multaj solistoj, kiuj furoris ene kaj eksterlande. (eo)
- The balalaika (Russian: балала́йка, pronounced [bəɫɐˈɫajkə]) is a Russian stringed musical instrument with a characteristic triangular wooden, hollow body, fretted neck and three strings. Two strings are usually tuned to the same note and the third string is a perfect fourth higher. The higher-pitched balalaikas are used to play melodies and chords. The instrument generally has a short sustain, necessitating rapid strumming or plucking when it is used to play melodies. Balalaikas are often used for Russian folk music and dancing. The balalaika family of instruments includes instruments of various sizes, from the highest-pitched to the lowest: the piccolo balalaika, prima balalaika, secunda balalaika, alto balalaika, bass balalaika, and contrabass balalaika. There are balalaika orchestras which consist solely of different balalaikas; these ensembles typically play Classical music that has been arranged for balalaikas. The prima balalaika is the most common; the piccolo is rare. There have also been descant and tenor balalaikas, but these are considered obsolete. All have three-sided bodies; spruce, evergreen, or fir tops; and backs made of three to nine wooden sections (usually maple). The prima balalaika, secunda and alto are played either with the fingers or a plectrum (pick), depending on the music being played, and the bass and contrabass (equipped with extension legs that rest on the floor) are played with leather plectra. The rare piccolo instrument is usually played with a pick. (en)
- Die Balalaika (russisch балалайка, Mehrzahl Balalaiken oder Balalaikas) ist eine Schalenlanghalslaute, die vor allem in Russland gespielt wird. Das Zupfinstrument hat drei Saiten, seltener drei Doppelsaiten, und einen dreieckigen Resonanzkörper mit sehr kleinem Schallloch. Im Westen ist die Balalaika vor allem als charakteristisches Instrument der russischen Volksmusik bekannt. In Russland gilt sie darüber hinaus als vollwertiges Instrument der E-Musik, das ähnlich wie die Gitarre auch an Hochschulen studiert werden kann. (de)
- Balalaika (errusieraz: балалa´йка) harizko musika tresna da, lautearen familiakoa, errusiar jatorria duena. Hiruki formako gorputza du, ia laua, erresonantzia aho txiki batekin goialdeko ertzetik gertu, masta luze bat eta metalezkoak edo tripazkoak izan daitezkeen hiru hari, hatzekin jotzen direnak (batzuetan larruzko plektro bat erabiltzen da metalezko harientzako). Sei tamainatan eraikitzen da, piccolotik kontrabaxura, eta XVIII. mendean garatu zen antzekoa den domra edo dombra siberiar eta Erdialdeko Asiatarretik. Harietako bi soinu berean afinatzen dira, eta bestea laudun distantzia batera; adibidez, balalaikarik garrantzitsuena, soprano edo lehena, mi4, mi4 eta la4an afinatzen da. (eu)
- Balalaica o balalaika (en ruso: балалaйка) es un instrumento musical ruso, quizás el más popular del país. Se trata de un laúd de tres cuerdas metálicas que se caracteriza por su caja de forma triangular, casi plano, con una pequeña abertura de resonancia cerca del vértice superior de la tapa y con un mástil largo y estrecho. Las primeras balalaicas construidas en Rusia datan del año 1715. Sin embargo, se tiene conocimiento de que antes de esa fecha ya existían, y sus cuerdas eran de tripa animal. Además, se ataban al cuello de modo que pudieran ser ajustadas por el músico a voluntad. Originalmente, se ejecutaba en solitario para acompañar canciones y bailes. Hoy son muy comunes en las orquestas que ejecutan arreglos modernos de motivos folclóricos. (es)
- La balalaïka (Russe : балалайка) est un instrument de musique à cordes pincées populaire de Russie. C'est un luth à manche long à la caisse typiquement triangulaire. Le mot balalaïka vient du russe balakat, qui signifie bavarder, plaisanter, taquiner. Elle se joue le plus souvent au doigt et parfois avec un plectre et se décline en plusieurs tailles. La plus courante, la balalaïka prima, comporte trois cordes, les deux cordes basses accordées à l’unisson en mi et la troisième, aiguë, en la. Elle est souvent associée aux orchestres de balalaïkas. (fr)
- Balalaika adalah jenis alat musik tradisional dari Rusia berupa gitar yang berbentuk segitiga. Sebagian besar balalaika hanya punya 3 senar, tetapi ada pula yang memiliki 3 atau 4 senar. Balalaika dibuat dalam 6 ukuran, ukuran yang terbesar harus diletakkan di tanah saat dimainkan. Asal alat musik ini adalah dari suku Tartar yang tinggal di Rusia tengah dan menjadi popular mulai tahun 1700-an. Balalaika memainkan lagu-lagu rakyat Rusia dan mengiringi tarian-tarian tradisional. (in)
- バラライカ（ロシア語: балалайка 、ラテン文字化: balalaika）は、ロシアの代表的な弦楽器の1つ。よりロシア語の発音に近付けた、バララーイカとも呼ばれる。 バラライカはギターと違い、共鳴胴が三角錘形をしているのが特徴。現在の形は19世紀の末に、ロシアの音楽家ワシーリー・アンドレーエフらにより改良・完成されたものである。バラライカにはいくつかの種類があり、音の高いほうからピッコロ・プリマ・セクンダ・アルト・バス・コントラバスなどがある。これらは独奏をはじめ、合奏やバラライカ・オーケストラに用いられ、このうち最もよく演奏される物はプリマである。 弦は3本で、プリマの場合は低い方から順にミ－ミ－ラ（第3と第2弦は同じ音程）に調律するが、場合によっては別の調弦を用いることもある。第3と第2弦はナイロン弦、第1弦は金属弦を張る。奏法は、主に右手の指で弾いて演奏される。 (ja)
- La balalaica o balalaika (in russo: балала́йка?, traslitterato: balalajka) è uno strumento musicale di origini russe, forse derivato dalla domra. È un liuto con cassa a forma triangolare, con il retro della cassa d'amplificazione simile al mandolino napoletano, e possiede tre corde (o tre raddoppiate) che vengono fatte vibrare con le dita o un plettro: si tratta perciò di un cordofono a corde pizzicate. Esistono cinque tipi di balalaica, a seconda di come sono accordate le relative corde, con diverse dimensioni: 1.
* mi-mi-la 2.
* la-la-re (di poco più grande in dimensioni) 3.
* mi-mi-la (chiamata alto, suona 1 ottava più in basso della prima ed è perciò ancora più grande) 4.
* mi-la-re (chiamata basso) 5.
* mi-la-re (chiamata contrabbasso, suona 1 ottava più in basso della precedente ed è quindi quella più grande) Gli intervalli tra le corde dei primi tre tipi di balalaica sono gli stessi: due corde all'unisono e una alla quarta superiore. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 발랄라이카 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 발랄라이카(러시아어: балала́йка, bəlɐˈlajkə)는 러시아 북부와 중부의 민속 악기로 발현악기의 일종이다. 기원은 류트계의 악기에서 분리된 것으로 몸통은 3각형이며 목제이다. 몸통은 넥이 있는 꼭짓점으로 갈수록 좁아진다. 프리마·세쿤다·알토·베이스·콘트라베이스의 5종류가 있다. 러시아의 민속악기 중 가장 대중적인 악기이다. 16세기 에서 생겨난 발랄라이카는 류트와 유사하며 삼각형의 몸통 4개에서 5개의 움직이는 프렛이 붙어 있는 긴 목, 늑재로 고정된 3줄의 거트 현과 단순한 줄감개 원반을 갖고 있다. 뒷면은 평평하며, 약간 아치형으로 된 얇은 공명판은 전나무 평판 네 장으로 만들어졌으며, 작은 울림 구멍이 뚫려 있다. 한 개 또는 여러 개의 울림 구멍을 가지며 이전에는 2줄, 지금은 3줄의 거트현으로 지판에는 프렛이 있어 손가락으로 탄다. 19세기 말에 상트페테르부르크의 음악가 바실 바실리예비치 안드레예프는 6개의 크기가 다른 3현의 발랄라이카를 설계했다. 안드레예프의 노력에 의해 발랄라이카는 민속 음악의 범주를 벗어나 밴드와 오케스트라에서 널리 사용되는 악기가 되었다. (ko)
- Een balalaika (Russisch: балалайка) is een typisch Russisch snaarinstrument met een driehoekige klankkast en drie snaren. De balalaika werd in Rusland al eeuwen bespeeld en dook rond 1700 reeds op, maar werd door , een Russische muzikant-musicoloog, aan het eind van de 19e eeuw 'herontdekt.' Andrejev ontwikkelde de balalaika en, minstens even belangrijk, modificeerde het naar een wat toegankelijker instrument en ontwikkelde nieuwe speelstijlen. Daarnaast ontwierp hij een complete familie van balalaika's, waarvan op dit moment vier leden gebruikt worden. De balalaikafamilie bestaat uit:
* de prime-balalaiaka (sopraan): het 'lead'-instrument van de familie. Deze bestaan ook in een zessnarige versie, waarbij de snaren gewoon gedubbeld worden.
* de altbalalaika (een octaaf lager).
* de basbalalaika (vergelijkbaar met de cello). De basbalalaika steunt op een pin in een van de hoeken en wordt met een groot vetleren plectrum bespeeld.
* contrabasbalalaika (vergelijkbaar met de contrabas uit de vioolfamilie). Ook deze steunt met een van zijn hoeken op een pin en wordt met een leren plectrum bespeeld. Minder gebruikelijk zijn de piccolobalalaika (boven de prime) en de secundbalalaika, die tussen prime- en altbalalaika in zit.De tenorbalalaika zit weer lager dan de alt, en hoger dan de bas. Het experimenteren met stemmingen leidt tot extra namen. Balalaikas werden in onderstaande afmetingen gemaakt: a - in onbruik geraaktb - zeldzaamc - gebruikt in het moderne balalaika orkestd - secundas zijn vaak prim balalaikas die lager gestemd zijn De normale stemming is dat twee van de drie snaren hetzelfde gestemd zijn, en de derde een kwart hoger, bijvoorbeeld de prime-balalaika: e1-e1-a1 of de balalaika wordt in drie verschillende tonen gestemd als opstapeling van kwarten, bijvoorbeeld de piccolo-balalaika: b1-e2-a2.Alle balalaika's worden met een plectrum bespeeld, behalve de prime, die wordt met de blote vingers bespeeld. De speler heeft hier een variëteit aan rechterhandtechnieken tot zijn beschikking, waarmee hij aan zijn instrument een scala aan klanken kan ontlokken. Leden van de Noorse pop/folk band Katzenjammer bespelen de contrabasbalalaika met de blote vingers. In het westen wordt de balalaika in de eerste plaats als een volksinstrument gezien. In Rusland en Oekraïne denkt men daar anders over: men ziet het daar als een volwaardig instrument dat de concurrentie met de viool aan zou moeten kunnen. Eduard Tubin (Zweeds, maar afkomstig uit Estland) componeerde een concert voor balalaika en orkest (1963/64). (nl)
- Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu muzycznego należącego do rodziny gitar, ludowy instrument rosyjski. Posiada trójkątny korpus rezonansowy i trzy struny. Współcześnie można spotkać, zwłaszcza na Ukrainie, czterostrunowe i sześciostrunowe bałałajki. (pl)
- A balalaica (em russo балалайка) é um instrumento musical típico russo de três cordas dedilhadas, de sessenta centímetros (balalaica prima) a um metro e setenta (balalaica baixo) de comprimento, com um corpo triangular (nos séculos XVIII e XIX também oval) levemente curvado e feito de madeira. A balalaica é um dos instrumentos (ao lado do , e, em menor extensão, a ) que são símbolos da música russa. A família da balalaica inclui cinco instrumentos, do mais agudo ao mais grave: a balalaica piccolo (muito rara), a prima balalaica, segunda balalaica, balalaica alto, balalaica baixo e balalaica contrabaixo. A balalaica prima é tocada com os dedos, a segunda e a alto com o dedo ou palheta, dependendo da música a ser tocada, enquanto as balalaicas baixo e contrabaixo (que possuem uma extensão que serve de apoio no chão) são sempre tocadas com uma palheta de couro. (pt)
- Балала́йка — русский, белорусский и народный струнный щипковый музыкальный инструмент с треугольной или овальной формы корпусом, имеющий от двух до шести струн. Характерными приёмами звукоизвлечения являются бряцание и тремоло — удары указательным пальцем по всем струнам одновременно. Самый известный русский инструмент, ставший, наряду с гармонью и гуслями, одним из символов музыкального творчества русского народа. (ru)
- En balalajka (ryska: балала́йка), även balalaika, är ett ryskt stränginstrument med trekantig resonanskropp och tre strängar, varav två är stämda i samma tonhöjd. Den vanligaste stämningen är e1-e1-a1, där en metallsträng är stämd i a1 (440Hz) medan två nylonsträngar i samma dimension är stämda i e1 (329,6 Hz). Strängarna på den vanligaste "Primbalalajkan" spelas med höger pekfinger medan de större balalajkorna ofta spelas med plektrum, . Balalajkan har lång hals med band och finns i flera olika storlekar: piccolo, diskant, prim, sekund, alt, bas och kontrabas. Primbalalajkan är bara 600–700 mm, medan kontrabasbalalajkan är hela 1,7 m. Balalajkan har genom åren blivit en symbol för Ryssland. (sv)
- Балала́йка, балабайка — російський народний щипковий музичний інструмент, що походить, ймовірно, від старовинної домри. Характерними прийомами звуковидобування є брязкання і тремоло — удари вказівним пальцем по всіх струнах одночасно. Балалайка є досить поширеним музичним інструментом, який вивчається в академічних музичних навчальних закладах Росії, України, Білорусії і Казахстану. Термін навчання на балалайці в дитячій музичній школі становить 5-7 років (залежно від віку учня), в середньому навчальному закладі 4 роки, а у вищому — 4-5 років. Репертуар: обробки народних пісень, перекладання класичних творів, авторська музика. (uk)
- 巴拉莱卡琴（балалайка/Balalaika），又称三角琴、俄罗斯吉他，是俄罗斯的一种弦乐器。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- بالالايكا (بالروسية:балала́йка)، هي ألة العود الموسيقية الشعبية، وهي المعروفة عند الروس في الحياة الثقافة الروسية. وهي شبيهة بالعود. (ar)
- Die Balalaika (russisch балалайка, Mehrzahl Balalaiken oder Balalaikas) ist eine Schalenlanghalslaute, die vor allem in Russland gespielt wird. Das Zupfinstrument hat drei Saiten, seltener drei Doppelsaiten, und einen dreieckigen Resonanzkörper mit sehr kleinem Schallloch. Im Westen ist die Balalaika vor allem als charakteristisches Instrument der russischen Volksmusik bekannt. In Russland gilt sie darüber hinaus als vollwertiges Instrument der E-Musik, das ähnlich wie die Gitarre auch an Hochschulen studiert werden kann. (de)
- La balalaïka (Russe : балалайка) est un instrument de musique à cordes pincées populaire de Russie. C'est un luth à manche long à la caisse typiquement triangulaire. Le mot balalaïka vient du russe balakat, qui signifie bavarder, plaisanter, taquiner. Elle se joue le plus souvent au doigt et parfois avec un plectre et se décline en plusieurs tailles. La plus courante, la balalaïka prima, comporte trois cordes, les deux cordes basses accordées à l’unisson en mi et la troisième, aiguë, en la. Elle est souvent associée aux orchestres de balalaïkas. (fr)
- Balalaika adalah jenis alat musik tradisional dari Rusia berupa gitar yang berbentuk segitiga. Sebagian besar balalaika hanya punya 3 senar, tetapi ada pula yang memiliki 3 atau 4 senar. Balalaika dibuat dalam 6 ukuran, ukuran yang terbesar harus diletakkan di tanah saat dimainkan. Asal alat musik ini adalah dari suku Tartar yang tinggal di Rusia tengah dan menjadi popular mulai tahun 1700-an. Balalaika memainkan lagu-lagu rakyat Rusia dan mengiringi tarian-tarian tradisional. (in)
- バラライカ（ロシア語: балалайка 、ラテン文字化: balalaika）は、ロシアの代表的な弦楽器の1つ。よりロシア語の発音に近付けた、バララーイカとも呼ばれる。 バラライカはギターと違い、共鳴胴が三角錘形をしているのが特徴。現在の形は19世紀の末に、ロシアの音楽家ワシーリー・アンドレーエフらにより改良・完成されたものである。バラライカにはいくつかの種類があり、音の高いほうからピッコロ・プリマ・セクンダ・アルト・バス・コントラバスなどがある。これらは独奏をはじめ、合奏やバラライカ・オーケストラに用いられ、このうち最もよく演奏される物はプリマである。 弦は3本で、プリマの場合は低い方から順にミ－ミ－ラ（第3と第2弦は同じ音程）に調律するが、場合によっては別の調弦を用いることもある。第3と第2弦はナイロン弦、第1弦は金属弦を張る。奏法は、主に右手の指で弾いて演奏される。 (ja)
- ( 다른 뜻에 대해서는 발랄라이카 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 발랄라이카(러시아어: балала́йка, bəlɐˈlajkə)는 러시아 북부와 중부의 민속 악기로 발현악기의 일종이다. 기원은 류트계의 악기에서 분리된 것으로 몸통은 3각형이며 목제이다. 몸통은 넥이 있는 꼭짓점으로 갈수록 좁아진다. 프리마·세쿤다·알토·베이스·콘트라베이스의 5종류가 있다. 러시아의 민속악기 중 가장 대중적인 악기이다. 16세기 에서 생겨난 발랄라이카는 류트와 유사하며 삼각형의 몸통 4개에서 5개의 움직이는 프렛이 붙어 있는 긴 목, 늑재로 고정된 3줄의 거트 현과 단순한 줄감개 원반을 갖고 있다. 뒷면은 평평하며, 약간 아치형으로 된 얇은 공명판은 전나무 평판 네 장으로 만들어졌으며, 작은 울림 구멍이 뚫려 있다. 한 개 또는 여러 개의 울림 구멍을 가지며 이전에는 2줄, 지금은 3줄의 거트현으로 지판에는 프렛이 있어 손가락으로 탄다. 19세기 말에 상트페테르부르크의 음악가 바실 바실리예비치 안드레예프는 6개의 크기가 다른 3현의 발랄라이카를 설계했다. 안드레예프의 노력에 의해 발랄라이카는 민속 음악의 범주를 벗어나 밴드와 오케스트라에서 널리 사용되는 악기가 되었다. (ko)
- Bałałajka (bałabajka, z ros. балалайка) – rodzaj instrumentu muzycznego należącego do rodziny gitar, ludowy instrument rosyjski. Posiada trójkątny korpus rezonansowy i trzy struny. Współcześnie można spotkać, zwłaszcza na Ukrainie, czterostrunowe i sześciostrunowe bałałajki. (pl)
- Балала́йка — русский, белорусский и народный струнный щипковый музыкальный инструмент с треугольной или овальной формы корпусом, имеющий от двух до шести струн. Характерными приёмами звукоизвлечения являются бряцание и тремоло — удары указательным пальцем по всем струнам одновременно. Самый известный русский инструмент, ставший, наряду с гармонью и гуслями, одним из символов музыкального творчества русского народа. (ru)
- En balalajka (ryska: балала́йка), även balalaika, är ett ryskt stränginstrument med trekantig resonanskropp och tre strängar, varav två är stämda i samma tonhöjd. Den vanligaste stämningen är e1-e1-a1, där en metallsträng är stämd i a1 (440Hz) medan två nylonsträngar i samma dimension är stämda i e1 (329,6 Hz). Strängarna på den vanligaste "Primbalalajkan" spelas med höger pekfinger medan de större balalajkorna ofta spelas med plektrum, . Balalajkan har lång hals med band och finns i flera olika storlekar: piccolo, diskant, prim, sekund, alt, bas och kontrabas. Primbalalajkan är bara 600–700 mm, medan kontrabasbalalajkan är hela 1,7 m. Balalajkan har genom åren blivit en symbol för Ryssland. (sv)
- 巴拉莱卡琴（балалайка/Balalaika），又称三角琴、俄罗斯吉他，是俄罗斯的一种弦乐器。 (zh)
- La balalaica (en rus: балала́йка) és un instrument de corda pinçada originari de Rússia. Pertany a la família del llaüt i es caracteritza pel seu cos triangular, quasi pla, amb una petita boca de ressonància prop del vèrtex superior de la tapa, un coll llarg i estret, i tres cordes (sis en alguna variant) de metall o tripa.Es construeix en diverses mides. En les de to més agut es polsen les cordes amb els dits, en les de to més greu amb un plectre i en les de tessitura intermèdia, indistintament d'una manera o de l'altra. (ca)
- Balalajka (rusky: балала́йка, balalajka) je strunný nástroj ruského původu s trojdílnou , která má charakteristický trojúhelníkový tvar. Nástroj má 3 struny (někdy 6 v páru). Hmatník je opatřen pražci. V dnešní době se vyskytují v 6 velikostech:
* piccolo (vzácná)
* prima
* sekunda
* altová
* basová
* kontrabasová (existuje i větší kopie – sub-kontrabasová) Nejběžnější sólový nástroj je prima, laděná E-E-A. Někdy je balalajka laděna „kytarovým stylem“ G-H-D (podobně jako tři nejtenčí struny ), hra je pak pro ruské kytaristy jednodušší, i když je tenhle způsob ladění nerad viděn.[zdroj?] (cs)
- Η Μπαλαλάιλα (балалайlа) είναι ρωσικό έγχορδο μουσικό όργανο. Χρησιμοποιείται στη λαϊκή μουσική από τον 13ο αιώνα. Αποτελείται από τριγωνικό ηχείο που φέρει αρκετές οπές και μακρύ λαιμό (ή μπράτσο) που τέμνεται κατά διαστήματα από μεταλλικές γραμμές. Οι χορδές της μπαλαλάικας από έντερα και αργότερα μεταλλικές, στην αρχή ήταν δύο και αργότερα τρεις, κρούονται με τα δάκτυλα του δεξιού χεριού, ενώ το κούρδισμά τους γίνεται με ποικίλους τρόπους συνηθέστερος των οποίων είναι σε τόνο «μι» «μι», (ομοφωνία), και «λα». (el)
- The balalaika (Russian: балала́йка, pronounced [bəɫɐˈɫajkə]) is a Russian stringed musical instrument with a characteristic triangular wooden, hollow body, fretted neck and three strings. Two strings are usually tuned to the same note and the third string is a perfect fourth higher. The higher-pitched balalaikas are used to play melodies and chords. The instrument generally has a short sustain, necessitating rapid strumming or plucking when it is used to play melodies. Balalaikas are often used for Russian folk music and dancing. (en)
- Balalajko (ruse балалайка) estas trikorda rusa muzikilo kun triangula korpo, kiu estas plej rekonata en la mondo kiel fama instrumento de la nacia kulturo de Rusio. Ekzistas ĝiaj kvin specoj, kiuj diferenciĝas laŭ ties grandeco, ludmaniero kaj respektive produktataj sonoj:
* Prima (primara);
* Sekunda (sekundara);
* Aldo;
* Baso;
* Kontrabaso. (eo)
- Balalaica o balalaika (en ruso: балалaйка) es un instrumento musical ruso, quizás el más popular del país. Se trata de un laúd de tres cuerdas metálicas que se caracteriza por su caja de forma triangular, casi plano, con una pequeña abertura de resonancia cerca del vértice superior de la tapa y con un mástil largo y estrecho. (es)
- Balalaika (errusieraz: балалa´йка) harizko musika tresna da, lautearen familiakoa, errusiar jatorria duena. Hiruki formako gorputza du, ia laua, erresonantzia aho txiki batekin goialdeko ertzetik gertu, masta luze bat eta metalezkoak edo tripazkoak izan daitezkeen hiru hari, hatzekin jotzen direnak (batzuetan larruzko plektro bat erabiltzen da metalezko harientzako). (eu)
- La balalaica o balalaika (in russo: балала́йка?, traslitterato: balalajka) è uno strumento musicale di origini russe, forse derivato dalla domra. È un liuto con cassa a forma triangolare, con il retro della cassa d'amplificazione simile al mandolino napoletano, e possiede tre corde (o tre raddoppiate) che vengono fatte vibrare con le dita o un plettro: si tratta perciò di un cordofono a corde pizzicate. Esistono cinque tipi di balalaica, a seconda di come sono accordate le relative corde, con diverse dimensioni: (it)
- Een balalaika (Russisch: балалайка) is een typisch Russisch snaarinstrument met een driehoekige klankkast en drie snaren. De balalaika werd in Rusland al eeuwen bespeeld en dook rond 1700 reeds op, maar werd door , een Russische muzikant-musicoloog, aan het eind van de 19e eeuw 'herontdekt.' Andrejev ontwikkelde de balalaika en, minstens even belangrijk, modificeerde het naar een wat toegankelijker instrument en ontwikkelde nieuwe speelstijlen. Daarnaast ontwierp hij een complete familie van balalaika's, waarvan op dit moment vier leden gebruikt worden. De balalaikafamilie bestaat uit: (nl)
- A balalaica (em russo балалайка) é um instrumento musical típico russo de três cordas dedilhadas, de sessenta centímetros (balalaica prima) a um metro e setenta (balalaica baixo) de comprimento, com um corpo triangular (nos séculos XVIII e XIX também oval) levemente curvado e feito de madeira. A balalaica é um dos instrumentos (ao lado do , e, em menor extensão, a ) que são símbolos da música russa. A família da balalaica inclui cinco instrumentos, do mais agudo ao mais grave: a balalaica piccolo (muito rara), a prima balalaica, segunda balalaica, balalaica alto, balalaica baixo e balalaica contrabaixo. A balalaica prima é tocada com os dedos, a segunda e a alto com o dedo ou palheta, dependendo da música a ser tocada, enquanto as balalaicas baixo e contrabaixo (que possuem uma extensão qu (pt)
- Балала́йка, балабайка — російський народний щипковий музичний інструмент, що походить, ймовірно, від старовинної домри. Характерними прийомами звуковидобування є брязкання і тремоло — удари вказівним пальцем по всіх струнах одночасно. (uk)
|
