| dbo:abstract
|
- En música clàssica, un arioso, és una forma musical per a veu de solista, que ocupa la plaça intermediària entre el recitatiu, de naturalesa narrativa, i la ària, més musical. L'arioso va aparèixer en el transcurs del segle xvi, al mateix temps que la monodia acompanyada i l'òpera, de la qual és indissociable. És usat, no només a el cant líric, sinó en qualsevol gènere musical on hi ha un relat o el desenvolupament d'una acció dramàtica, com la cantata, l'oratori, etc. S'assembla al recitativo accompagnato, amb el qual sovint es confon. Un exemple d'arioso el trobem a La flauta màgica de Mozart, al final del primer acte. Amb caràcter d'andante, ho canta un sacerdot (Sprecher): «Sobald dich führt des Freundschaft Hand ins Heiligtum zum ew'gen Band». (ca)
- Arioso (množné číslo: ariosi) je hudební skladba pro pěvecké sólo a instrumentální doprovod. Je zpěvnější a méně dramatické než zpívané slovo při recitativu, ale má otevřenější a méně pevnou hudební formu než árie.Je to obvykle melodický náběh k árii uprostřed nebo na konci recitativu doprovázeného hudbou, zpěvná část recitativu. Ariosi se obvykle nenacházejí jednotlivě, ale jako hudební věty oper, oratorií nebo kantát; typické texty jsou například biblická slova, která se nerýmují, ale přesto mají méně vyprávěcí než lyrický charakter. Arioso by tedy mohlo být svým způsobem považováno za nástupce volného madrigalu. Objevilo se v průběhu šestnáctého století, současně s doprovodnou monodou a operou, od nichž je neoddělitelné. Používá se nejen v lyrickém zpěvu, ale v jakémkoli hudebním žánru, kde existuje příběh nebo vývoj dramatické akce, jako je kantáta, oratorium atd. Podobá se recitativnímu doprovodu, s nímž je často zaměňováno. (cs)
- Ein Arioso (Mehrzahl: Ariosi) ist ein Musikstück für eine Solo-Gesangstimme und Instrumentalbegleitung. Ein Arioso ist sanglicher und weniger dem dramatischen Sprechgesang verpflichtet als das Rezitativ, aber von offenerer und weniger festgefügter Form als die Arie. Ariosi finden sich üblicherweise nicht einzeln, sondern als Sätze von Opern, Oratorien oder Kantaten; typische Texte sind z. B. Bibelworte, die sich nicht reimen, aber trotzdem einen weniger erzählenden als lyrischen Charakter haben. In gewisser Weise könnte das Arioso daher als ein Nachfolger des freien Solomadrigals betrachtet werden. (de)
- In classical music, arioso [aˈrjoːzo] (also aria parlante [ˈaːrja parˈlante]) is a category of solo vocal piece, usually occurring in an opera or oratorio, falling somewhere between recitative and aria in style. Literally, arioso means airy. The term arose in the 16th century along with the aforementioned styles and monody. It is commonly confused with recitativo accompagnato. Arioso is similar to recitative due to its unrestrained structure and inflexions, close to those of speech. It differs, however, in its rhythm. Arioso is similar to aria in its melodic form, both being closer to singing than recitative; however, they differ in form, arioso generally not resorting to the process of repetition. (en)
- Ariozo estas muzikaĵo por solo-kantvoĉo kaj instrumenta akompanado. Ariozo estas pli kantebla kaj malpli ligita al la drama parolkantado ol recitativo, sed havas pli malferman kaj malpli kompaktan formon ol ario. Ariozoj troviĝas kutime ne unuope, sed kiel movimentoj de operoj, oratorioj aŭ kantatoj; tipaj tekstoj estas ekz. bibliaj vortoj, kiuj ne rimiĝas, tamen havas malpli rakontan ol lirikan karakteron. Iel tial oni povus rigardi ariozon kiel sukcedanto de la libera solomadrigalo. (eo)
- En música clásica, un arioso es una forma musical para voz de solista, que ocupa la plaza intermedia entre el recitativo, de naturaleza narrativa, y el aria, más musical. El arioso apareció en el transcurso del siglo XVI, al tiempo que la monodia acompañada y la ópera, de la que es indisociable. Es usado, no solo en el canto lírico, sino en cualquier género musical donde hay un relato o el desarrollo de una acción dramática, como la cantata, el oratorio, etc. Se parece al recitativo accompagnato, con el que a menudo se confunde. Un ejemplo de arioso lo encontramos en La flauta mágica de Mozart, al final del primer acto. Con carácter de andante, lo canta un sacerdote (Sprecher): Sobald dicho Führt diciembre Freundschaft Hand ins Heiligtum zum ew'gen Band. (es)
- En musique savante, un arioso est un genre musical pour voix de soliste, qui occupe la place intermédiaire entre le récitatif, de nature narrative, et l'aria, purement musicale. Tout comme ces derniers, l'arioso est né au cours du XVIe siècle, en même temps que la monodie accompagnée et l'opéra, dont il est indissociable. Il est employé, non seulement dans l'art lyrique, mais également dans tout genre musical concerné par le récit ou le déroulement d'une action dramatique — cantate, oratorio, etc. Il se rapproche du recitativo accompagnato, avec lequel il est fréquemment confondu. Dans La Flûte enchantée de Mozart, au début du finale du premier acte, l'andante du prêtre (Sprecher) « Sobald dich führt des Freundschaft Hand ins Heiligtum zum ew'gen Band » est un exemple d'arioso.
* L'arioso s'apparente au récitatif par sa structure libre et par ses inflexions, proches de la parole ; il s'en distingue cependant par son rythme, régulièrement mesuré. L'arioso s'apparente à l'aria par ses caractéristiques mélodiques — les phrases sont souvent plus chantantes que dans le simple récitatif — ; il s'en distingue cependant par sa forme qui n'a généralement pas recours au procédé de la répétition : on n'y distingue pas de véritable « thème ».
* Dans une composition musicale, l'arioso peut constituer un numéro indépendant — par exemple, une pièce succédant à un récitatif et précédant un air. Il peut également, l'espace de quelques mesures, s'insérer dans une structure plus développée — un récitatif, une aria, un chœur, ou un ensemble quelconque.
* Au cours du XIXe siècle, alors que les compositeurs d'opéra abandonnent progressivement les formes strictes (aria da capo) ainsi que l'alternance « récitatif-air », et s'acheminent vers la « mélodie infinie » — dont l'opéra wagnérien est un exemple notoire —, le modèle de l'arioso va jouer un rôle de premier plan. (fr)
- アリオーソまたはアリオーゾ（arioso）は、オペラ、オラトリオ、カンタータなどにおける歌曲の種類で、通常のレチタティーヴォよりも旋律的な音楽、あるいはアリアよりもより小規模な音楽を指す。 (ja)
- Een arioso is een muziekvorm voor solo-zang en instrumenten, met name in de barokmuziek. Zowel qua tekst als qua muziek is het arioso een tussenvorm van een recitatief en een aria. In vergelijking met een recitatief, waarbij de muzikale begeleiding meestal alleen bestaat uit een basso continuo, is de begeleiding van een arioso uitbundiger en rijker. De nadruk van een arioso ligt in vergelijking met een aria meer op de tekst dan op de muziek. Vaak maken arioso's deel uit van een groter muziekstuk, zoals een opera, oratorium of cantate. In de Matthäus Passion van Johann Sebastian Bach bijvoorbeeld zijn enkele arioso's te vinden, vaak als inleiding op een aria die door dezelfde solist gezongen wordt. (nl)
- Arioso – forma muzyczna pośrednia między recytatywem a arią, jeden z podstawowych współczynników formy opery. Rozwinęła się w stylu bel canto. Johann Sebastian Bach często wprowadzał ariosa w końcowej partii recytatywu. (pl)
- L'arioso è una forma musicale, per lo più operistica, in cui la linea vocale, pur condotta su versi sciolti come quelli normalmente musicati in stile recitativo, presenta l'espansione melodica tipica dell'aria. Tale forma si riscontra già nella musica vocale barocca, generalmente alla fine di un recitativo e in corrispondenza di uno o due versi particolarmente espressivi o concettosi. In questo periodo l'arioso è chiamato anche cavata, aria cavata o mezz'aria. Nell'opera italiana del Settecento, col definirsi di uno stacco più netto tra recitativo e aria, l'arioso cade quasi in disuso, conservandosi invece nella tragédie-lyrique francese. Col primo Ottocento essa torna in auge anche in Italia, soprattutto a partire da La straniera di Vincenzo Bellini (1829). Le caratteristiche formali sono le stesse della cavata barocca, ma il brano può assumere proporzioni ragguardevoli.L'impiego di versi sciolti, non di rado aggiustati dagli stessi compositori, rende l'arioso una forma più libera e irregolare rispetto all'aria. Quando pertanto, nella seconda metà del secolo, prima in Francia e in Russia, poi anche in Italia, l'aria perde la tipica quadratura in favore di un canto più sciolto, il confine tra questa forma e quella dell'arioso diviene labile e spesso incerto. (it)
- Na música clássica, arioso é um estilo de solo vocal de ópera ou oratório que ocupa lugar intermediário entre o recitativo e a ária. Literalmente significa "como uma ária". O termo surgiu no século XVI, juntamente com os estilos supramencionados e a monódia. Muitas vezes é confundido com o recitativo acompanhado. O Arioso, por um lado, é semelhante ao recitativo devido à sua estrutura e inflexões irrestritas, próximas às da fala. Difere-se, entretanto, no seu ritmo. Por outro lado, se assemelha à ária em sua forma melódica, sendo ambos mais próximos do canto; entretanto diferem-se na forma de composição, já que o arioso, geralmente, não recorre ao processo de repetição. (pt)
- 1)Ариозо (итал. Arioso) — высшая речитативная форма, которая отличается от низших форм: (recitativo secco) и (a tempo), большим мелодическим содержанием в партии голоса и большим интересом и сложностью в аккомпанементе. Ариозо есть также небольших размеров, не имеющее определённой формы, как, например, песня, пишущаяся в ; по объёму оно соответствует ариетте. К началу XX века многие композиторы дают небольшой арии название ариозо. Образчиками ариозо могут служить вагнеровские певучие речитативы. 2)Ариозо–небольшая ария, для которой характерна свободная композиция. (ru)
- Arioso är ett musikstycke för en solosångstämma och instrumentalbesättning, vanligtvis förekommande i en opera eller ett oratorium. Ett arioso är ett mellanting mellan aria och recitativ och ligger närmare talets språkmelodi än arians periodiska melodik. Termen uppkom i slutet på 1500-talet i samband med operans framväxt. Även fristående delar av en större vokal komposition, vilka till karaktären är ett mellanting mellan accompagnato-recitativ och aria, kallas ofta arioso. Ett arioso uppträder aldrig ensamt utan är alltid del av en opera, oratorium eller kantat. (sv)
- Аріо́зо (італ. arioso — співуче, подібно до арії) — вища речитативна форма, яка різко відрізняється від низьких форм: сухого речитативу (recitativo secco) і речитативу в темпі (а tempo) - великим мелодійним вмістом у партії голосу та великим інтересом і складністю в акомпанементі. Аріозо — сольний вокальний номер в опері (кантаті, ораторії), різновидність арії, від якої відрізняється меншим розміром і наспівно-декламаційним характером (наприклад, аріозо Тараса «Що у світі є святіше понад наше побратимство» в опері Лисенка «Тарас Бульба»). Аріозо - це також вокальний твір невеликих розмірів, що не має певної форми, як, наприклад, пісня, що пишеться у колінному складі; за об'ємом вона відповідає арієтте. В новітній час багато композиторів дають невеликій арії назву аріозо. Зразками аріозо можуть служити вагнерівські співочі речитативи. Аріозо виникло з мелодичного речитативу. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ariozo estas muzikaĵo por solo-kantvoĉo kaj instrumenta akompanado. Ariozo estas pli kantebla kaj malpli ligita al la drama parolkantado ol recitativo, sed havas pli malferman kaj malpli kompaktan formon ol ario. Ariozoj troviĝas kutime ne unuope, sed kiel movimentoj de operoj, oratorioj aŭ kantatoj; tipaj tekstoj estas ekz. bibliaj vortoj, kiuj ne rimiĝas, tamen havas malpli rakontan ol lirikan karakteron. Iel tial oni povus rigardi ariozon kiel sukcedanto de la libera solomadrigalo. (eo)
- アリオーソまたはアリオーゾ（arioso）は、オペラ、オラトリオ、カンタータなどにおける歌曲の種類で、通常のレチタティーヴォよりも旋律的な音楽、あるいはアリアよりもより小規模な音楽を指す。 (ja)
- Arioso – forma muzyczna pośrednia między recytatywem a arią, jeden z podstawowych współczynników formy opery. Rozwinęła się w stylu bel canto. Johann Sebastian Bach często wprowadzał ariosa w końcowej partii recytatywu. (pl)
- 1)Ариозо (итал. Arioso) — высшая речитативная форма, которая отличается от низших форм: (recitativo secco) и (a tempo), большим мелодическим содержанием в партии голоса и большим интересом и сложностью в аккомпанементе. Ариозо есть также небольших размеров, не имеющее определённой формы, как, например, песня, пишущаяся в ; по объёму оно соответствует ариетте. К началу XX века многие композиторы дают небольшой арии название ариозо. Образчиками ариозо могут служить вагнеровские певучие речитативы. 2)Ариозо–небольшая ария, для которой характерна свободная композиция. (ru)
- Arioso är ett musikstycke för en solosångstämma och instrumentalbesättning, vanligtvis förekommande i en opera eller ett oratorium. Ett arioso är ett mellanting mellan aria och recitativ och ligger närmare talets språkmelodi än arians periodiska melodik. Termen uppkom i slutet på 1500-talet i samband med operans framväxt. Även fristående delar av en större vokal komposition, vilka till karaktären är ett mellanting mellan accompagnato-recitativ och aria, kallas ofta arioso. Ett arioso uppträder aldrig ensamt utan är alltid del av en opera, oratorium eller kantat. (sv)
- En música clàssica, un arioso, és una forma musical per a veu de solista, que ocupa la plaça intermediària entre el recitatiu, de naturalesa narrativa, i la ària, més musical. L'arioso va aparèixer en el transcurs del segle xvi, al mateix temps que la monodia acompanyada i l'òpera, de la qual és indissociable. És usat, no només a el cant líric, sinó en qualsevol gènere musical on hi ha un relat o el desenvolupament d'una acció dramàtica, com la cantata, l'oratori, etc. S'assembla al recitativo accompagnato, amb el qual sovint es confon. (ca)
- Arioso (množné číslo: ariosi) je hudební skladba pro pěvecké sólo a instrumentální doprovod. Je zpěvnější a méně dramatické než zpívané slovo při recitativu, ale má otevřenější a méně pevnou hudební formu než árie.Je to obvykle melodický náběh k árii uprostřed nebo na konci recitativu doprovázeného hudbou, zpěvná část recitativu. (cs)
- In classical music, arioso [aˈrjoːzo] (also aria parlante [ˈaːrja parˈlante]) is a category of solo vocal piece, usually occurring in an opera or oratorio, falling somewhere between recitative and aria in style. Literally, arioso means airy. The term arose in the 16th century along with the aforementioned styles and monody. It is commonly confused with recitativo accompagnato. (en)
- Ein Arioso (Mehrzahl: Ariosi) ist ein Musikstück für eine Solo-Gesangstimme und Instrumentalbegleitung. Ein Arioso ist sanglicher und weniger dem dramatischen Sprechgesang verpflichtet als das Rezitativ, aber von offenerer und weniger festgefügter Form als die Arie. (de)
- En música clásica, un arioso es una forma musical para voz de solista, que ocupa la plaza intermedia entre el recitativo, de naturaleza narrativa, y el aria, más musical. El arioso apareció en el transcurso del siglo XVI, al tiempo que la monodia acompañada y la ópera, de la que es indisociable. Es usado, no solo en el canto lírico, sino en cualquier género musical donde hay un relato o el desarrollo de una acción dramática, como la cantata, el oratorio, etc. Se parece al recitativo accompagnato, con el que a menudo se confunde. (es)
- L'arioso è una forma musicale, per lo più operistica, in cui la linea vocale, pur condotta su versi sciolti come quelli normalmente musicati in stile recitativo, presenta l'espansione melodica tipica dell'aria. Tale forma si riscontra già nella musica vocale barocca, generalmente alla fine di un recitativo e in corrispondenza di uno o due versi particolarmente espressivi o concettosi. In questo periodo l'arioso è chiamato anche cavata, aria cavata o mezz'aria. (it)
- En musique savante, un arioso est un genre musical pour voix de soliste, qui occupe la place intermédiaire entre le récitatif, de nature narrative, et l'aria, purement musicale. Tout comme ces derniers, l'arioso est né au cours du XVIe siècle, en même temps que la monodie accompagnée et l'opéra, dont il est indissociable. Il est employé, non seulement dans l'art lyrique, mais également dans tout genre musical concerné par le récit ou le déroulement d'une action dramatique — cantate, oratorio, etc. Il se rapproche du recitativo accompagnato, avec lequel il est fréquemment confondu. (fr)
- Een arioso is een muziekvorm voor solo-zang en instrumenten, met name in de barokmuziek. Zowel qua tekst als qua muziek is het arioso een tussenvorm van een recitatief en een aria. In vergelijking met een recitatief, waarbij de muzikale begeleiding meestal alleen bestaat uit een basso continuo, is de begeleiding van een arioso uitbundiger en rijker. De nadruk van een arioso ligt in vergelijking met een aria meer op de tekst dan op de muziek. (nl)
- Na música clássica, arioso é um estilo de solo vocal de ópera ou oratório que ocupa lugar intermediário entre o recitativo e a ária. Literalmente significa "como uma ária". O termo surgiu no século XVI, juntamente com os estilos supramencionados e a monódia. Muitas vezes é confundido com o recitativo acompanhado. (pt)
- Аріо́зо (італ. arioso — співуче, подібно до арії) — вища речитативна форма, яка різко відрізняється від низьких форм: сухого речитативу (recitativo secco) і речитативу в темпі (а tempo) - великим мелодійним вмістом у партії голосу та великим інтересом і складністю в акомпанементі. Аріозо — сольний вокальний номер в опері (кантаті, ораторії), різновидність арії, від якої відрізняється меншим розміром і наспівно-декламаційним характером (наприклад, аріозо Тараса «Що у світі є святіше понад наше побратимство» в опері Лисенка «Тарас Бульба»). Аріозо виникло з мелодичного речитативу. (uk)
|
