| dbo:abstract
|
- El secret bancari és aquella facultat que té una entitat financera, davant les administracions públiques, de no revelar les dades bancàries i informació privada dels seus clients. (ca)
- سرية المصارف هي نظام قانوني مصرفي يسمح للمصارف بالحفاظ على سرية المعلومات الخاصة بعملائهم بعدة طرق منها استعمال أرقام لحسابات مصرفية بدلا من أسماء حقيقية. يُعمل بهذا النظام في عدد محدود من البلاد مثل سويسرا ولبنان أو البلاد التي تحمي الزبائن من الضرائب. بدأ هذا النظام عام 1934 في سويسرا والذي أدى إلى إنشاء نظام البنوك السويسري الشهير. ويعتبر من أهم ميزات المصارف الخاصة، إلا أن البعض يعتبره الأداة الأساسية في الأعمال السرية اللامشروعة، مثل حالة الدعوة ضد مصرف الفاتيكان في التسعينات وتمويل بعض الأعمال الإرهابية. التطورات التقنية الحديثة مثل العملة الإلكترونية Digital Cash عززت طرق الحفاظ على سرية الأشخاص وسمحت بانتقال الأموال بطرق موثوقة من دون ترك أية آثار عن هوية المتعاملين. (ar)
- Bankovní tajemství je způsob nakládání s informacemi, které banka získává ve styku s klienty a v souvislosti s jejich obchody. Tyto informace se mohou šířit mimo banku jen za okolností daných zákonem země, ve které banka působí. Zachovávání bankovního tajemství je od počátku bankovnictví důležitým prvkem vztahu klienta a banky. Ochraňuje jeho soukromí, tají jeho obchodní kontakty, finanční toky a obchody, stav jeho majetku. Bance přináší při jeho dodržování důvěru klientů. Bankovní tajemství přináší však také riziko krytí zločinů a ukrývání majetku před oprávněnými. Zvláště z těchto důvodů absolutní bankovní tajemství nyní ve své ryzí podobě prakticky neexistuje. (cs)
- Das Bankgeheimnis (eigentlich Bankkundengeheimnis; englisch banking secrecy) besteht aus der Pflicht der Kreditinstitute zur Verschwiegenheit über kundenbezogene Tatsachen und Wertungen, die ihnen aufgrund, aus Anlass oder im Rahmen der Geschäftsverbindung zum Bankkunden bekannt geworden sind und die der Kunde geheim zu halten wünscht. Aus privatrechtlicher Sicht handelt sich um eine Nebenpflicht aus dem . verfassungsrechtliche Grundlage ist die Drittwirkung der Grundrechte des allgemeinen Persönlichkeitsrechts (in Deutschland: Art. 2 Abs. 1 GG) sowie der Berufsfreiheit (in Deutschland: Art. 12 Abs. 1 GG), die den Datenschutz auch im Bankrecht begründen, ihm aber auch Grenzen setzen. (de)
- Banking secrecy, alternately known as financial privacy, banking discretion, or bank safety, is a conditional agreement between a bank and its clients that all foregoing activities remain secure, confidential, and private. Most often associated with banking in Switzerland, banking secrecy is prevalent in Luxembourg, Monaco, Hong Kong, Singapore, Ireland, and Lebanon, among other off-shore banking institutions. Otherwise known as bank–client confidentiality or banker–client privilege, the practice was started by Italian merchants during the 1600s near Northern Italy (a region that would become the Italian-speaking region of Switzerland). Geneva bankers established secrecy socially and through civil law in the French-speaking region during the 1700s. Swiss banking secrecy was first codified with the Banking Act of 1934, thus making it a crime to disclose client information to third parties without a client's consent. The law, coupled with a stable Swiss currency and international neutrality, prompted large capital flight to private Swiss accounts. During the 1940s, numbered bank accounts were introduced creating an enduring principle of bank secrecy that continues to be considered one of the main aspects of private banking globally. Advances in financial cryptography (via public-key cryptography) could make it possible to use anonymous electronic money and anonymous digital bearer certificates for financial privacy and anonymous Internet banking, given enabling institutions and secure computer systems. While some banking institutions voluntarily impose banking secrecy institutionally, others operate in regions where the practice is legally mandated and protected (e.g. off-shore financial centers). Almost all banking secrecy standards prohibit the disclosure of client information to third parties without consent or an accepted criminal complaint. Additional privacy is provided to select clients via numbered bank accounts or underground bank vaults. (en)
- Banka sekreto, alterne konata kiel financa privateco, banka diskreteco aŭ banka sekureco, estas kondiĉa interkonsento inter banko kaj ĝiaj klientoj, ke ĉiuj antaŭaj agadoj restas sekuraj, konfidencaj kaj privataj. Plej ofte asociita kun bankado en Svislando, banka sekreteco regas en Luksemburgio, Monako, Honkongo, Singapuro, Irlando, Libano kaj la Kajmanaj Insuloj, inter aliaj internaciajaj bankaj institucioj. La praktiko estis komencita de italaj komercistoj dum la 1600-aj jaroj en Tiĉino kaj suda Grizono (regiono kiu poste iĝos la itallingva regiono de Svislando). Ĝenevaj bankistoj establis bankan sekretecon socie kaj per civila juro en la franclingva regiono de Svislando dum la 1700-aj jaroj. Svisa banka sekreteco unue kodiĝis per la Banka Leĝo de 1934, tiel ke fariĝis krimo diskonigi informojn pri klientoj al triaj sen ilia konsento. Fakte la tradicia banka sekreto almenaŭ de la svisaj bankoj ĉesis ekzisti jam en 2014. Tiutempe, "impostaj paradizoj" kiel Svislando kaj Singapuro aliĝis al interkonsento de la interŝtata organizaĵo OEKD, kiu finis jarcentojn da sekreteco. Ĉiu, kiu havas bankan konton eksterlande, estas aŭtomate raportita al la hejmlando. La fiska oficejo tiam povas "ataki" la bankan klienton se la eksterlanda mono ne estis registrita. La fino de banka sekreteco estas konsiderata limŝtono en la batalo kontraŭ impostofraŭdo. Tamen praktike realigi la interkonsenton, por ke la datumoj de la fora "imposta oazo" fakte atingu la skribotablon de la hejma imposta oficejo bezonis multe da teknika kaj burokratia laboro. Tial nur en 2019, kvin jarojn poste, eblis unuafoje raporti pri tio, kio ĝis nun funkciis bone - kaj kio ne - pri la nova internacia mekanismo. La ĉe la fiskaj oficejoj registrita mono sur kontoj de civitantoj de Germanio en bankoj ekster la Eŭropa Unio ekzemple "altiĝis" de 2,4 miliardoj da Eŭroj en 2016 al pli ol 39 miliardoj da Eŭroj en 2019, kiel raportis la nacia financa ministerio en oktobro 2019. (eo)
- El secreto bancario es la obligación impuesta a los bancos de no revelar a terceros, sin causa justificada los datos referentes a sus clientes que llegan a su conocimiento como consecuencia de las relaciones jurídicas que lo vinculan. Este secreto profesional varía según el país donde se ubiquen las entidades de crédito, ya que en algunos países existe la posibilidad de romper el secreto bancario por determinados delitos, mientras que en otros, es posible que se exijan requerimientos fiscales para acceder a la información. (es)
- Secret bancaire désigne, dans son acception première, l'obligation qu'ont les banques de ne pas livrer des informations sur leurs clients à des tiers. Par extension, le terme désigne parfois les mécanismes qui permettent à des personnes morales ou physiques de détenir des avoirs bancaires de façon plus ou moins anonyme. (fr)
- 銀行秘密（ぎんこうひみつ）は、刑事告訴など一定の条件を除き、顧客情報を銀行が政府機関に提供することを禁じる法規定である。 一定の条件下では、無記名口座などの利用者には追加の秘密特権が認められている。スイス、レバノン、シンガポール、ルクセンブルクなどの国では普及しており、オフショア銀行やその他タックス・ヘイヴンも同様である。 銀行秘密の本質がプライベート・バンキングの重要な特徴を構成したスイスにて、1934年スイス銀行法施行に伴い無記名口座が発足した。複数のNGOや各国から闇市や組織犯罪、1990年代の「アルペリンとバチカン銀行との訴訟」、クリアストリームの不祥事、アメリカ同時多発テロ事件などでスイスは非難されている。UBS、Julius Baer、LGTリヒテンシュタイン銀行の元銀行員は、西インド諸島やスイスを経由して数十億ドルを脱税したと証言した。2010年6月17日、国民議会 (スイス)と米国政府は脱税の疑いがあるUBSのアメリカ国籍4450名の顧客情報を米当局に引き渡す協定を結んだ。 公開鍵暗号などの進歩により、匿名電子マネーや無記名電子証券の普及に伴い匿名利用が普及している。 (ja)
- Il segreto bancario è un istituto di diritto bancario che mira a tutelare la riservatezza dei clienti di una banca. (it)
- Het bankgeheim is een principe waarmee banken persoonlijke informatie van klanten over het gebruik van hun bankrekening beschermen, door middel van rekeningen op nummer of op een andere manier. Gecreëerd met de komst van de Zwitserse bankwet van 1934, wordt het bankgeheim soms gezien als een van de belangrijke aspecten van private banking. Daarentegen wordt het door ngo's en overheden ervan beschuldigd, een belangrijk instrument te zijn van de zwarte markt en de georganiseerde misdaad. Voor aangelegenheden die betrekking hebben op de of op successierechten, geldt het bankgeheim niet. Ook in de inkomstenbelasting geldt het bankgeheim strikt genomen niet in België (wel een zogenaamde bankdiscretie), maar wordt het voor de fiscus door artikel 318 Wetboek Inkomstenbelastingen moeilijk (maar niet onmogelijk) gemaakt om bankgegevens te gebruiken tegen klanten van de bank. Ook ten aanzien van de Belgische invorderingsambtenaar kan het bankgeheim niet worden ingeroepen. Veel offshore banken opereren vanuit belastingparadijzen zoals de Kaaimaneilanden en Panama, die ook strenge privacywetten hanteren en de relevante gegevens niet delen met buitenlandse belastingadministraties. (nl)
- Tajemnica bankowa – termin prawniczy, który w prawie polskim został zdefiniowany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Oznacza wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje z wyjątkami przewidzianymi w ustawie. Obowiązek zachowania tajemnicy bankowej ma bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe. (pl)
- No Brasil, o sigilo bancário, conforme a Lei Complementar 105/2001, é um dever ou obrigação que tem as instituições financeiras de manter resguardados os dados de seus clientes. A eventual quebra desse sigilo só pode ocorrer mediante autorização judicial, nos casos onde houver suspeita de movimentação ilegal dos recursos da conta do cidadão. O pedido de quebra do sigilo bancário deve partir de autoridades competentes, como o Ministério Público, Polícia Federal, COAF ou Comissão Parlamentar de Inquérito (CPI). A quebra do sigilo bancário sem autorização do Poder Judiciário ou sem a solicitação de uma CPI é crime, que, no Brasil, é passível de pena de um a quatro anos de prisão para o infrator. (pt)
- Банковская тайна — юридический принцип в законодательствах некоторых государств мира, в соответствии с которым банки и иные кредитные организации защищают сведения о вкладах и счетах своих клиентов и корреспондентов, банковских операциях по счетам и сделках в интересах клиента, а также сведения клиентов, разглашение которых может нарушить право последних на неприкосновенность частной жизни. В ряде государств мира под банковской тайной подразумевается то, что банки не имеют права предоставлять властям информацию о личных счетах своих клиентов (например, в случае возбуждения уголовного дела). Такое толкование термина характерно для таких государств как, например, Швейцария, Сингапур, Люксембург, а также для офшорных зон либо офшорных банков, осуществляющих банковскую деятельность, в рамках добровольных или установленных законом положений о конфиденциальности. (ru)
- Ба́нківська таємни́ця — інформація щодо діяльності та фінансового стану клієнта, яка стала відомою банку у процесі обслуговування клієнта та взаємовідносин з ним чи третіми особами при наданні послуг банку і розголошення якої може завдати матеріальної чи моральної шкоди клієнту. Банківською таємницею, зокрема, є:
* відомості про банківські рахунки клієнтів;
* операції, які були проведені на користь чи за дорученням клієнта, здійснені ним угоди;
* фінансово-економічний стан клієнтів;
* системи охорони банку та клієнтів;
* інформація про організаційно-правову структуру юридичної особи — клієнта, її керівників, напрями діяльності;
* відомості стосовно комерційної діяльності клієнтів чи комерційної таємниці, будь-якого проекту, винаходів, зразків продукції та інша комерційна інформація; Банкам забороняється надавати інформацію про клієнтів інших банків, навіть якщо їх імена зазначені у документах, угодах та операціях клієнта. У той же час Закон визначає порядок розкриття банківської таємниці, що здійснюється:
* на письмовий запит або з письмового дозволу власника такої інформації;
* на письмову вимогу суду або за рішенням суду;
* на письмову вимогу численних державних органів стосовно операцій визначених фізичних або юридичних осіб (чи окремих операцій). Особи, винні в порушенні порядку розкриття та використання банківської таємниці, несуть відповідальність згідно із законами України. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El secret bancari és aquella facultat que té una entitat financera, davant les administracions públiques, de no revelar les dades bancàries i informació privada dels seus clients. (ca)
- Das Bankgeheimnis (eigentlich Bankkundengeheimnis; englisch banking secrecy) besteht aus der Pflicht der Kreditinstitute zur Verschwiegenheit über kundenbezogene Tatsachen und Wertungen, die ihnen aufgrund, aus Anlass oder im Rahmen der Geschäftsverbindung zum Bankkunden bekannt geworden sind und die der Kunde geheim zu halten wünscht. Aus privatrechtlicher Sicht handelt sich um eine Nebenpflicht aus dem . verfassungsrechtliche Grundlage ist die Drittwirkung der Grundrechte des allgemeinen Persönlichkeitsrechts (in Deutschland: Art. 2 Abs. 1 GG) sowie der Berufsfreiheit (in Deutschland: Art. 12 Abs. 1 GG), die den Datenschutz auch im Bankrecht begründen, ihm aber auch Grenzen setzen. (de)
- El secreto bancario es la obligación impuesta a los bancos de no revelar a terceros, sin causa justificada los datos referentes a sus clientes que llegan a su conocimiento como consecuencia de las relaciones jurídicas que lo vinculan. Este secreto profesional varía según el país donde se ubiquen las entidades de crédito, ya que en algunos países existe la posibilidad de romper el secreto bancario por determinados delitos, mientras que en otros, es posible que se exijan requerimientos fiscales para acceder a la información. (es)
- Secret bancaire désigne, dans son acception première, l'obligation qu'ont les banques de ne pas livrer des informations sur leurs clients à des tiers. Par extension, le terme désigne parfois les mécanismes qui permettent à des personnes morales ou physiques de détenir des avoirs bancaires de façon plus ou moins anonyme. (fr)
- 銀行秘密（ぎんこうひみつ）は、刑事告訴など一定の条件を除き、顧客情報を銀行が政府機関に提供することを禁じる法規定である。 一定の条件下では、無記名口座などの利用者には追加の秘密特権が認められている。スイス、レバノン、シンガポール、ルクセンブルクなどの国では普及しており、オフショア銀行やその他タックス・ヘイヴンも同様である。 銀行秘密の本質がプライベート・バンキングの重要な特徴を構成したスイスにて、1934年スイス銀行法施行に伴い無記名口座が発足した。複数のNGOや各国から闇市や組織犯罪、1990年代の「アルペリンとバチカン銀行との訴訟」、クリアストリームの不祥事、アメリカ同時多発テロ事件などでスイスは非難されている。UBS、Julius Baer、LGTリヒテンシュタイン銀行の元銀行員は、西インド諸島やスイスを経由して数十億ドルを脱税したと証言した。2010年6月17日、国民議会 (スイス)と米国政府は脱税の疑いがあるUBSのアメリカ国籍4450名の顧客情報を米当局に引き渡す協定を結んだ。 公開鍵暗号などの進歩により、匿名電子マネーや無記名電子証券の普及に伴い匿名利用が普及している。 (ja)
- Il segreto bancario è un istituto di diritto bancario che mira a tutelare la riservatezza dei clienti di una banca. (it)
- Tajemnica bankowa – termin prawniczy, który w prawie polskim został zdefiniowany w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Oznacza wszystkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje z wyjątkami przewidzianymi w ustawie. Obowiązek zachowania tajemnicy bankowej ma bank, osoby w nim zatrudnione oraz osoby, za których pośrednictwem bank wykonuje czynności bankowe. (pl)
- سرية المصارف هي نظام قانوني مصرفي يسمح للمصارف بالحفاظ على سرية المعلومات الخاصة بعملائهم بعدة طرق منها استعمال أرقام لحسابات مصرفية بدلا من أسماء حقيقية. يُعمل بهذا النظام في عدد محدود من البلاد مثل سويسرا ولبنان أو البلاد التي تحمي الزبائن من الضرائب. بدأ هذا النظام عام 1934 في سويسرا والذي أدى إلى إنشاء نظام البنوك السويسري الشهير. ويعتبر من أهم ميزات المصارف الخاصة، إلا أن البعض يعتبره الأداة الأساسية في الأعمال السرية اللامشروعة، مثل حالة الدعوة ضد مصرف الفاتيكان في التسعينات وتمويل بعض الأعمال الإرهابية. (ar)
- Bankovní tajemství je způsob nakládání s informacemi, které banka získává ve styku s klienty a v souvislosti s jejich obchody. Tyto informace se mohou šířit mimo banku jen za okolností daných zákonem země, ve které banka působí. (cs)
- Banking secrecy, alternately known as financial privacy, banking discretion, or bank safety, is a conditional agreement between a bank and its clients that all foregoing activities remain secure, confidential, and private. Most often associated with banking in Switzerland, banking secrecy is prevalent in Luxembourg, Monaco, Hong Kong, Singapore, Ireland, and Lebanon, among other off-shore banking institutions. (en)
- Banka sekreto, alterne konata kiel financa privateco, banka diskreteco aŭ banka sekureco, estas kondiĉa interkonsento inter banko kaj ĝiaj klientoj, ke ĉiuj antaŭaj agadoj restas sekuraj, konfidencaj kaj privataj. Plej ofte asociita kun bankado en Svislando, banka sekreteco regas en Luksemburgio, Monako, Honkongo, Singapuro, Irlando, Libano kaj la Kajmanaj Insuloj, inter aliaj internaciajaj bankaj institucioj. (eo)
- Het bankgeheim is een principe waarmee banken persoonlijke informatie van klanten over het gebruik van hun bankrekening beschermen, door middel van rekeningen op nummer of op een andere manier. Gecreëerd met de komst van de Zwitserse bankwet van 1934, wordt het bankgeheim soms gezien als een van de belangrijke aspecten van private banking. Daarentegen wordt het door ngo's en overheden ervan beschuldigd, een belangrijk instrument te zijn van de zwarte markt en de georganiseerde misdaad. (nl)
- No Brasil, o sigilo bancário, conforme a Lei Complementar 105/2001, é um dever ou obrigação que tem as instituições financeiras de manter resguardados os dados de seus clientes. A eventual quebra desse sigilo só pode ocorrer mediante autorização judicial, nos casos onde houver suspeita de movimentação ilegal dos recursos da conta do cidadão. O pedido de quebra do sigilo bancário deve partir de autoridades competentes, como o Ministério Público, Polícia Federal, COAF ou Comissão Parlamentar de Inquérito (CPI). (pt)
- Банковская тайна — юридический принцип в законодательствах некоторых государств мира, в соответствии с которым банки и иные кредитные организации защищают сведения о вкладах и счетах своих клиентов и корреспондентов, банковских операциях по счетам и сделках в интересах клиента, а также сведения клиентов, разглашение которых может нарушить право последних на неприкосновенность частной жизни. (ru)
- Ба́нківська таємни́ця — інформація щодо діяльності та фінансового стану клієнта, яка стала відомою банку у процесі обслуговування клієнта та взаємовідносин з ним чи третіми особами при наданні послуг банку і розголошення якої може завдати матеріальної чи моральної шкоди клієнту. Банківською таємницею, зокрема, є: Банкам забороняється надавати інформацію про клієнтів інших банків, навіть якщо їх імена зазначені у документах, угодах та операціях клієнта. У той же час Закон визначає порядок розкриття банківської таємниці, що здійснюється: (uk)
|
