| dbo:abstract
|
- Das Taishō Shinshū Daizōkyō (jap. 大正新脩大藏經, dt. „Taishō-revidierte Tripiṭaka“) ist die maßgebliche Ausgabe des Chinesischen buddhistischen Kanons und seiner japanischen Kommentare, die von den Gelehrten im 20. Jahrhundert verwendet werden. Es wurde von Takakusu Junjirō und anderen herausgegeben. Band 1-85 ist die Literatur, wobei Band 56-84 japanische buddhistische Literatur ist, geschrieben in klassischem Chinesisch. Band 86-97 sind Zeichnungen, die zum Buddhismus in Beziehung stehen und umfasst Zeichnungen einer großen Zahl von Buddhas und Bodhisattvas. Band 98-100 sind Texte unterschiedlicher Register buddhistischer Texte in Japan. Die 85 Bände Literatur enthalten 5320 Einzeltexte, klassifiziert wie folgt: (de)
- La Tripitako de Tajŝo aŭ Taishō Tripiṭaka (ĉine; japana: Taishō Shinshū Daizōkyō; lit. “Taishō Reviziita Tripiṭaka”) estas definitiva eldono de la ĉina budhisma kanono kaj ties japanlingvaj komentarioj uzata de fakuloj en la 20-a jarcento. Ĝi estis eldonita de Takakusu Junjiro kaj aliaj. La nomo estas mallongigita kiel “大正藏” en ĉina (Dàzhèngzàng) kaj japana (Taishōzō). (eo)
- Le Taishō shinshū daizō-kyō (大正新脩大藏經; « Version révisée du Canon [bouddhiste], compilée pendant l'ère Taishō »), aussi appelée Taishōzō (大正藏) ou Taishō (大正), est une version du Canon bouddhiste mahâyâna compilée au Japon de 1924 à 1935 (soit au cours de l'ère Taishō), considérée au XXe siècle comme la référence standard. Il s'agit d'une des éditions les plus fréquemment consultées aujourd'hui par les érudits et chercheurs. Il constitue la source principale des textes anciens du bouddhisme mahāyāna qui sont accessibles en ligne. (fr)
- Tripiṭaka Taishō (Hanzi: 大正新脩大藏經; Pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng; Jepang: Taishō Shinshū Daizōkyō; Inggris: Taishō Revised Tripiṭaka) adalah sebuah edisi definitif dari dan tanggapan Jepangnya yang dipakai oleh para cendekiawan pada abad ke-20. Karya tersebut disunting oleh dan lainnya. (in)
- The Taishō Tripiṭaka (Chinese: 大正新脩大藏經; pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng; Japanese: Taishō Shinshū Daizōkyō; lit. “Taishō Revised Tripiṭaka”) is a definitive edition of the Chinese Buddhist canon and its Japanese commentaries used by scholars in the 20th century. It was edited by Takakusu Junjiro and others. The name is abbreviated as “大正藏” in Chinese (Dàzhèngzàng) and Japanese (Taishōzō). (en)
- Il Taishō Shinshū Daizōkyō (大正新修大藏經, "Nuova edizione del canone buddhista nell'Era Taishō") è l'edizione moderna giapponese del Canone buddhista cinese, curata da (高楠順次郎, 1866–1945) e (渡辺海旭, 1872–1933). Stampata tra il 1924 e il 1935, durante l'Era Taishō, è l'edizione di riferimento per gli studiosi. Il Taishō Shinshū Daizōkyō si compone di 85 volumi rilegati (ogni volume comprende circa mille pagine) che raccolgono 2.920 testi, a cui vanno aggiunti ulteriori 12 volumi contenenti le iconografie e tre volumi contenenti i cataloghi e le bibliografie, per complessivi 100 volumi. (it)
- 『大正新脩大蔵経』（大正新脩大藏經、たいしょうしんしゅうだいぞうきょう）は、大正13年（1924年）から昭和9年（1934年）までの10年間をかけて日本の大正一切経刊行会が編纂した大蔵経。北宋代に蜀（四川省）で開版された漢訳大蔵経である『開宝蔵』を最もよく保存していた朝鮮海印寺の高麗大蔵経再彫本を底本としつつ、日本にあった各地・各種の漢訳仏典をすべて調査校合した民間人の手による「漢訳仏典の総集」とも言えるものである。大正大蔵経、大正蔵ともいう。 編纂責任者は、高楠順次郎・渡辺海旭・小野玄妙（おの げんみょう、1883－1939年、浄土宗僧侶）の3名。当時の仏教関係の大学研究者が一致協力し、校訂作業に当たった。 出版・刊行は大蔵出版が担っており、同社からは大正蔵を底本として新たな学術研究の成果を踏まえた現代日本語訳の大蔵経である『新国訳大蔵経』も、1990年代から刊行中である。大正蔵を底本とした日本語訳の大蔵経としては、他には、大東出版社から「印度撰述部155巻」と「和漢撰述部100巻」が刊行されている、より文量・翻訳量が多く網羅性が高い『国訳一切経』がある（なお、その他の日本語訳大蔵経としては、日本の各宗派の需要が高い仏典だけに的を絞った、比較的小部の『国訳大蔵経』『昭和新纂国訳大蔵経』などがある）。 2008年、大蔵経テキストデータベース研究会によって『大正新脩大蔵経』テキストデータベースがインターネット上で公開された。 (ja)
- 다이쇼 신수 대장경(大正新脩大蔵経 (たいしょうしんしゅうだいぞうきょう)) 또는 대정신수대장경(大正新脩大藏經, 大正新修大藏經), 신수대장경(新脩大藏經) 약칭 대정장(大正藏)은 1924~1934년에 일본 다이쇼 일체경 간행회(大正一切経刊行会)에서 출판한 대장경으로, 모두 88권이다. 도상부(図像部) 12권을 더하여 모두 100권으로 보기도 한다. 기호는 T를 사용한다. 팔만대장경을 저본으로 삼고, 전통적인 대장경 이외에도 중국과 일본의 많은 사본을 교감하고, 팔리어, 산스크리트어 장경과도 대조하여 편찬하여서 가장 광범하고 정확한 판본으로 평가된다. 돈황사본 등 새롭게 발견된 자료를 추가한 것도 이전 대장경들과 구별되는 특징이다. 다이쇼(大正 (たいしょう))는 출판 당시 일본의 연호이나, 대부분은 이후 쇼와 연간에 출판되었다. 이어서 1935~1941년에는 팔리어 대장경인 《》(南伝大蔵経)을 출판한다. (ko)
- Taishō Shinshū Daizōkyō (jap. 大正新脩大藏經; w skrócie: Taishō Daizōkyō) — największe, współczesne wydanie kanonu pism buddyjskich, uznane za jego najbardziej autorytatywną i wiarygodną edycję, szeroko studiowaną na świecie. Zbiór został skompilowany w okresie Taishō (1912–1926) przez japońskich uczonych, pod kierunkiem profesorów: i . Publikacja miała miejsce w latach 1924–1934. Zbiór liczy 100 tomów, na które składa się 3053 prac w 11970 częściach. W skład 100 tomów wchodzi:
* 55 tomów części głównej zawierającej:
* 21 tomów sutr,
* 3 tomy tekstów Winaja,
* 8 tomów tekstów Abhidharmy,
* 12 tomów chińskich komentarzy,
* 4 tomy traktujące o chińskich i japońskich szkołach buddyjskich,
* 7 tomów pism historycznych, biografii i katalogów.
* 30 tomów z dziełami japońskich autorów (736 prac),
* 15 tomów spisów i ilustracji. Tekst jest spisany w klasycznym języku chińskim, w którym były spisywane nauki Dharmy. Podstawą tłumaczenia były oryginalne dzieła indyjskie jak i spisane w językach Centralnej Azji. W zbiorze zawarte są też traktaty, komentarze, katalogi i inne prace chińskich, koreańskich i japońskich mnichów i uczonych (w tym również prace np. ). W trakcie prac pojawiła się potrzeba udostępnienia tekstów szerszemu odbiorcy japońskiemu, który nie miał wcześniej możliwości czytania czy posiadania sutr buddyjskich w języku japońskim. W związku z tym powstała kolejna edycja, zwięzła w formie, nosząca tytuł Shinyaku Bukkyō Seiten ("Nowe tłumaczenia buddyjskich pism"). Wydanie to pochodzi z 1925 roku i było opracowane pod kierunkiem Czcigodnego . Kolejne poprawione edycje opublikowano w roku 1929 i 1976. Stowarzyszenie na rzecz Promocji Buddyzmu (Bukkyō Dendō Kyōkai) z Tokio oraz Numata Center for Buddhist Translation and Research w Berkeley w Kalifornii podjęły i kontynuują prace nad przekładem Taishō Daizōkyō na język angielski. Zakończenie wszystkich prac przewidywane jest na okres 100 lat, dlatego też zdecydowano o przekładzie na język angielski Shin'yaku Bukkyō Seiten ("Nowe tłumaczenia buddyjskich pism"), tak aby umożliwić dostęp do zwięzłej kolekcji sutr i innych klasycznych pism szerokiemu odbiorcy, tym razem w języku angielskim. (pl)
- Taisho Tripitaka é uma edição definitiva do Cânon Budista Chinês e seus comentários japoneses usados pelos estudiosos no século XX. Foi editada por e outros. (pt)
- Taishō Shinshū Daizōkyō (japanska och kinesiska: 大正新脩大藏經, pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng) även kallad Taishō Tripiṭaka är en version av den kinesiska buddhismens skriftkanon med tillhörande japanska kommenterande verk. Den användes mycket av buddhologer under 1900-talet. Volym 1-85 är buddhistiska skrifter, varav volym 56-84 är japanska buddhistiska skrifter, skrivna på traditionell kinesiska. Volym 86-97 är målningar och teckningar med buddhistiska motiv, som inkluderar avbildningar av många buddhor och bodhisattvor. Voylm 98-100 består av index över buddhistiska skrifter i Japan. De 85 volymerna av buddhistiska skrifter består av 5320 individuella texter. (sv)
- 《大正新脩大藏經》（简称大正藏）是大藏經的一个版本。日本大正13年（1924年），高楠順次郎和組織大正一切經刊行會，小野玄妙等人負責編輯校勘，於1934年印行完成。大正藏是目前學術界應用最廣和比較完備的版本。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La Tripitako de Tajŝo aŭ Taishō Tripiṭaka (ĉine; japana: Taishō Shinshū Daizōkyō; lit. “Taishō Reviziita Tripiṭaka”) estas definitiva eldono de la ĉina budhisma kanono kaj ties japanlingvaj komentarioj uzata de fakuloj en la 20-a jarcento. Ĝi estis eldonita de Takakusu Junjiro kaj aliaj. La nomo estas mallongigita kiel “大正藏” en ĉina (Dàzhèngzàng) kaj japana (Taishōzō). (eo)
- Le Taishō shinshū daizō-kyō (大正新脩大藏經; « Version révisée du Canon [bouddhiste], compilée pendant l'ère Taishō »), aussi appelée Taishōzō (大正藏) ou Taishō (大正), est une version du Canon bouddhiste mahâyâna compilée au Japon de 1924 à 1935 (soit au cours de l'ère Taishō), considérée au XXe siècle comme la référence standard. Il s'agit d'une des éditions les plus fréquemment consultées aujourd'hui par les érudits et chercheurs. Il constitue la source principale des textes anciens du bouddhisme mahāyāna qui sont accessibles en ligne. (fr)
- Tripiṭaka Taishō (Hanzi: 大正新脩大藏經; Pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng; Jepang: Taishō Shinshū Daizōkyō; Inggris: Taishō Revised Tripiṭaka) adalah sebuah edisi definitif dari dan tanggapan Jepangnya yang dipakai oleh para cendekiawan pada abad ke-20. Karya tersebut disunting oleh dan lainnya. (in)
- The Taishō Tripiṭaka (Chinese: 大正新脩大藏經; pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng; Japanese: Taishō Shinshū Daizōkyō; lit. “Taishō Revised Tripiṭaka”) is a definitive edition of the Chinese Buddhist canon and its Japanese commentaries used by scholars in the 20th century. It was edited by Takakusu Junjiro and others. The name is abbreviated as “大正藏” in Chinese (Dàzhèngzàng) and Japanese (Taishōzō). (en)
- Il Taishō Shinshū Daizōkyō (大正新修大藏經, "Nuova edizione del canone buddhista nell'Era Taishō") è l'edizione moderna giapponese del Canone buddhista cinese, curata da (高楠順次郎, 1866–1945) e (渡辺海旭, 1872–1933). Stampata tra il 1924 e il 1935, durante l'Era Taishō, è l'edizione di riferimento per gli studiosi. Il Taishō Shinshū Daizōkyō si compone di 85 volumi rilegati (ogni volume comprende circa mille pagine) che raccolgono 2.920 testi, a cui vanno aggiunti ulteriori 12 volumi contenenti le iconografie e tre volumi contenenti i cataloghi e le bibliografie, per complessivi 100 volumi. (it)
- 다이쇼 신수 대장경(大正新脩大蔵経 (たいしょうしんしゅうだいぞうきょう)) 또는 대정신수대장경(大正新脩大藏經, 大正新修大藏經), 신수대장경(新脩大藏經) 약칭 대정장(大正藏)은 1924~1934년에 일본 다이쇼 일체경 간행회(大正一切経刊行会)에서 출판한 대장경으로, 모두 88권이다. 도상부(図像部) 12권을 더하여 모두 100권으로 보기도 한다. 기호는 T를 사용한다. 팔만대장경을 저본으로 삼고, 전통적인 대장경 이외에도 중국과 일본의 많은 사본을 교감하고, 팔리어, 산스크리트어 장경과도 대조하여 편찬하여서 가장 광범하고 정확한 판본으로 평가된다. 돈황사본 등 새롭게 발견된 자료를 추가한 것도 이전 대장경들과 구별되는 특징이다. 다이쇼(大正 (たいしょう))는 출판 당시 일본의 연호이나, 대부분은 이후 쇼와 연간에 출판되었다. 이어서 1935~1941년에는 팔리어 대장경인 《》(南伝大蔵経)을 출판한다. (ko)
- Taisho Tripitaka é uma edição definitiva do Cânon Budista Chinês e seus comentários japoneses usados pelos estudiosos no século XX. Foi editada por e outros. (pt)
- 《大正新脩大藏經》（简称大正藏）是大藏經的一个版本。日本大正13年（1924年），高楠順次郎和組織大正一切經刊行會，小野玄妙等人負責編輯校勘，於1934年印行完成。大正藏是目前學術界應用最廣和比較完備的版本。 (zh)
- Das Taishō Shinshū Daizōkyō (jap. 大正新脩大藏經, dt. „Taishō-revidierte Tripiṭaka“) ist die maßgebliche Ausgabe des Chinesischen buddhistischen Kanons und seiner japanischen Kommentare, die von den Gelehrten im 20. Jahrhundert verwendet werden. Es wurde von Takakusu Junjirō und anderen herausgegeben. Band 1-85 ist die Literatur, wobei Band 56-84 japanische buddhistische Literatur ist, geschrieben in klassischem Chinesisch. Band 86-97 sind Zeichnungen, die zum Buddhismus in Beziehung stehen und umfasst Zeichnungen einer großen Zahl von Buddhas und Bodhisattvas. (de)
- 『大正新脩大蔵経』（大正新脩大藏經、たいしょうしんしゅうだいぞうきょう）は、大正13年（1924年）から昭和9年（1934年）までの10年間をかけて日本の大正一切経刊行会が編纂した大蔵経。北宋代に蜀（四川省）で開版された漢訳大蔵経である『開宝蔵』を最もよく保存していた朝鮮海印寺の高麗大蔵経再彫本を底本としつつ、日本にあった各地・各種の漢訳仏典をすべて調査校合した民間人の手による「漢訳仏典の総集」とも言えるものである。大正大蔵経、大正蔵ともいう。 編纂責任者は、高楠順次郎・渡辺海旭・小野玄妙（おの げんみょう、1883－1939年、浄土宗僧侶）の3名。当時の仏教関係の大学研究者が一致協力し、校訂作業に当たった。 出版・刊行は大蔵出版が担っており、同社からは大正蔵を底本として新たな学術研究の成果を踏まえた現代日本語訳の大蔵経である『新国訳大蔵経』も、1990年代から刊行中である。大正蔵を底本とした日本語訳の大蔵経としては、他には、大東出版社から「印度撰述部155巻」と「和漢撰述部100巻」が刊行されている、より文量・翻訳量が多く網羅性が高い『国訳一切経』がある（なお、その他の日本語訳大蔵経としては、日本の各宗派の需要が高い仏典だけに的を絞った、比較的小部の『国訳大蔵経』『昭和新纂国訳大蔵経』などがある）。 (ja)
- Taishō Shinshū Daizōkyō (jap. 大正新脩大藏經; w skrócie: Taishō Daizōkyō) — największe, współczesne wydanie kanonu pism buddyjskich, uznane za jego najbardziej autorytatywną i wiarygodną edycję, szeroko studiowaną na świecie. Zbiór został skompilowany w okresie Taishō (1912–1926) przez japońskich uczonych, pod kierunkiem profesorów: i . Publikacja miała miejsce w latach 1924–1934. Zbiór liczy 100 tomów, na które składa się 3053 prac w 11970 częściach. W skład 100 tomów wchodzi: (pl)
- Taishō Shinshū Daizōkyō (japanska och kinesiska: 大正新脩大藏經, pinyin: Dàzhèng Xīnxīu Dàzàngjīng) även kallad Taishō Tripiṭaka är en version av den kinesiska buddhismens skriftkanon med tillhörande japanska kommenterande verk. Den användes mycket av buddhologer under 1900-talet. (sv)
|
