| dbo:abstract
|
- البنيوية (بالإنجليزية: Structuralism) هي حركة في العمارة والتخطيط الحضري تطورت نحو منتصف القرن العشرين. كانت رد فعل على العقلانية (وظيفية المؤتمر الدولي للعمارة الحديثة) وتعبيرها ذي المنظور المُفتقر حول التخطيط الحضري الذي تجاهل هوية السكان والتكوينات الحضرية. البنيوية بالمعنى العام هي أسلوب فكري في القرن العشرين، نشأ في علم اللغة. استخدمت تخصصات أخرى مثل الأنثروبولوجيا، وعلم النفس، والاقتصاد، والفلسفة، وكذلك الفن الأفكار البنيوية وطورتها أكثر. لعبت المدرسة الشكلية الروسية وحلقة براغ دورًا مهمًا في تطوير البنيوية. جادل رولان بار، وهو شخصية رئيسية في الفكر البنيوي، بأنه لم تكن هناك فلسفة بنيوية كاملة ولكن فقط نهج بنيوي. في بداية المقالة العامة للبنيوية، لوحظت التفسيرات التالية: «البنيوية هي نموذج نظري يؤكد على أن عناصر الثقافة يجب أن تُفهم من حيث علاقتها بنظام أو هيكل أكبر وشامل». عكسيًا، كما لخص الفيلسوف سيمون بلاكبيرن، «البنيوية هي الاعتقاد بأن ظواهر الحياة البشرية ليست مفهومة إلا من خلال علاقاتها المتبادلة. تشكل هذه العلاقات هيكلًا، وخلف الاختلافات المحلية في الظواهر السطحية هناك قوانين ثابتة للثقافة المجردة». (ar)
- Der Strukturalismus ist eine Mitte des 20. Jahrhunderts aufgekommene Strömung in Architektur und Städtebau. Er ist eine Reaktion auf den CIAM-Funktionalismus (Rationalismus). Unter Strukturalismus im weiteren Sinn wird ein methodisch-philosophisches Modell verstanden, das zu Beginn des 20. Jahrhunderts in den Sprachwissenschaften entstand und von andern Disziplinen übernommen und weiterentwickelt wurde. Angewendet wurden strukturalistische Methoden in der Linguistik, der Anthropologie, der Philosophie, der Bildenden Kunst und der Architektur. Die niederländischen Architekten des Strukturalismus waren mit ähnlichen Untersuchungen beschäftigt wie Claude Lévi-Strauss (Anthropologie) und nahmen Bezug auf das Prinzip „Langue et parole“ von Ferdinand de Saussure (Linguistik), vor allem beim Thema Partizipation im Sinne von Struktur und Interpretation. Eine Definition, die sowohl in den Humanwissenschaften als auch in der Architektur verwendet werden kann, wurde im allgemeinen Strukturalismus-Artikel der englischen Wikipedia formuliert. Diese lautet wie folgt: „Strukturalismus ist ein theoretisches Paradigma mit dem Grundsatz, dass Elemente der menschlichen Kultur in Beziehung stehen zu einem übergeordneten System oder einer Struktur.“ Im Weiteren ist ein Zitat von Simon Blackburn aufgenommen: „Beim Strukturalismus wird davon ausgegangen, dass die Phänomene des menschlichen Lebens nicht begreiflich sind ohne ihre inneren Zusammenhänge. Diese Beziehungen bilden eine Struktur und hinter jeder lokalen Variation von Erscheinungen gibt es konstante Gesetze der abstrakten Kultur.“ (de)
- El estructuralismo como movimiento en la arquitectura y la planificación urbana se desarrolló a mediados del siglo XX como reacción a los postulados del Congreso Internacional de Arquitectura Moderna. Su orientación metodológica se basa en el estudio de la estructura de los objetos, priorizando el análisis sobre el todo más que en sus partes y en el examen de las interrelaciones de sus elementos a través de la semiología, disciplina que «ofrece un mecanismo por el cual el ambiente construido puede ser 'leído' y 'decodificado'». Su aparición de remonta a los trabajos de Aldo van Eyck, Alison y Peter Smithson, miembros del grupo Team 10. El Estructuralismo puede manifestarse de dos formas diferentes que a veces pueden darse simultáneamente: por un lado, se encuentra la «estética del número» formulada por van Eyck en la revista Forum en 1959 —cuya apariencia puede ser comparada con el tejido celular—, y por otro lado se encuentra la arquitectura de la «estructura y coincidencia» formulada por en 1961. (es)
- Structuralism is a movement in architecture and urban planning that evolved around the middle of the 20th century. It was a reaction to Rationalism's (CIAM-Functionalism) perceived lifeless expression of urban planning that ignored the identity of the inhabitants and urban forms. Structuralism in a general sense is a mode of thought of the 20th century, which originated in linguistics. Other disciplines like anthropology, psychology, economy, philosophy and also art took on structuralist ideas and developed them further. An important role in the development of structuralism played Russian Formalism, also the School of Prague. Roland Barthes, a key figure of structuralist thought, argued that there was no complete structuralist philosophy but only a structuralist method. Dutch architects of structuralism did studies in a similar way as Claude Lévi-Strauss (anthropology) and were interested in the principle "langue et parole" by Ferdinand de Saussure (linguistics), especially for the theme participation. At the beginning of the general article Structuralism, the following explanations are noted: "Structuralism is a theoretical paradigm emphasizing that elements of culture must be understood in terms of their relationship to a larger, overarching system or structure." – Alternately, as summarized by philosopher Simon Blackburn: "Structuralism is the belief that phenomena of human life are not intelligible except through their interrelations. These relations constitute a structure, and behind local variations in the surface phenomena there are constant laws of abstract culture." (en)
- Lo strutturalismo è un movimento architettonico che considera ogni elemento non nella sua singolarità, ma come parte di un'unica struttura, ovvero di un sistema basato sull’insieme delle relazioni tra gli elementi stessi. Uno dei protagonisti di questo movimento, diffusosi negli anni sessanta, prima in Francia e poi negli altri paesi, è Aldo van Eyck. (it)
- Het structuralisme in de Nederlandse architectuur en stedenbouw is een stroming die zich kenmerkt door gebouwen met een geometrische structuur, samengesteld uit vaak kleine eenheden die gerelateerd zijn aan de menselijke maat. Het begin van het structuralisme ligt in het midden van de 20e eeuw en was een reactie op het CIAM-functionalisme (rationalisme), dat geleid heeft tot een stedenbouw zonder identiteit van de bewoners en de gebouwde omgeving. De nieuwe stroming hoorde bij de avant-garde, terwijl de algemene stedenbouw zich tot in de jaren 1970 volgens de oude CIAM-principes verder ontwikkelde. Structuralisme in het algemeen is een denktrant in de 20e eeuw, die op verschillende plaatsen, in verschillende tijden en in verschillende vakgebieden is ontstaan. Het is onder andere te vinden in de linguïstiek, antropologie, filosofie, kunst en architectuur. De Nederlandse architecten van het structuralisme waren met soortgelijke onderzoekingen bezig als Claude Lévi-Strauss (antropologie) en werkten volgens het principe "langue et parole" van Ferdinand de Saussure (linguïstiek), vooral bij het thema participatie met de begrippen structuur en interpretatie. Een definitie, die voor al deze vakgebieden bruikbaar is, is aan het begin van het Engelstalige artikel als volgt geformuleerd: "Structuralisme is een theoretisch paradigma met het grondprincipe, dat elementen van de menselijke cultuur in relatie staan tot een overkoepelend systeem of een structuur." – Verder is een citaat van de filosoof Simon Blackburn opgenomen: "Het structuralisme gaat ervan uit dat de verschijnselen van het menselijk leven niet begrijpelijk zijn zonder hun onderlinge relaties. Deze relaties vormen een structuur, en achter iedere lokale variatie van verschijnselen zijn er constante wetten van een abstracte cultuur." (nl)
- Структурализм — название направления в модернистской архитектуре, которое пришло на смену интернациональному стилю во второй половине 1950-х гг. и постепенно эволюционировало в различные разновидности постмодернизма. Среди источников этого направления — немецкий экспрессионизм, органическая архитектура, «бетонная поэзия» Нерви. Для структурного экспрессионизма характерны возвращение к национальной специфике и романтизму XIX века, яркость и индивидуальность замысла, прямые отсылки к формам естественной природы при общей функциональности, чистоте линий, тяготении к современным материалам. Крупнейшие представители — финны Ээро Сааринен и Алвар Аалто; характерные произведения — Сиднейский оперный театр (арх. Йорн Утзон) и Олимпийский центр в Токио (арх. Кэндзо Тангэ). (ru)
- Inom arkitektur avser strukturalism en teoretisk riktning enligt vilken byggnader och samhällets infrastruktur främst ska betraktas som strukturer i vilka delar får sin betydelse genom helheten. Riktningen verkade mycket i polemik mot den formella, sena modernismen, i synnerhet international style, som istället utgick från tydligt definierade funktioner som fick definiera helheten. I det typiska fallet, befattar sig strukturalismen med fenomen, trender och hypotetiska eller generaliserade fall och föreslår lösningar utan att (i detalj) beskriva hur delarna ser ut. En typiskt strukturalistisk byggnad är, eller kan göras, oändligt stor. I kontrast arbetar funktionalismen med en begränsad uppsättning funktioner, byggnadstyper och föreslår i allmänhet "skräddarsydda" lösningar på ett specifikt problem. En funktionalistisk byggnad är därför bara "funktionell" om förutsättningarna förblir statiska. Eftersom delarna i det strukturalistiska fallet är utbytbara, är dess lösningar flexibla. Bland strukturalistiska projekt i Sverige kan nämnas administrationsbyggnaden Garnisonen (1965–1971) på Östermalm i Stockholm och Arrheniuslaboratoriet (1968–1973) vid Stockholms universitet. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Lo strutturalismo è un movimento architettonico che considera ogni elemento non nella sua singolarità, ma come parte di un'unica struttura, ovvero di un sistema basato sull’insieme delle relazioni tra gli elementi stessi. Uno dei protagonisti di questo movimento, diffusosi negli anni sessanta, prima in Francia e poi negli altri paesi, è Aldo van Eyck. (it)
- البنيوية (بالإنجليزية: Structuralism) هي حركة في العمارة والتخطيط الحضري تطورت نحو منتصف القرن العشرين. كانت رد فعل على العقلانية (وظيفية المؤتمر الدولي للعمارة الحديثة) وتعبيرها ذي المنظور المُفتقر حول التخطيط الحضري الذي تجاهل هوية السكان والتكوينات الحضرية. (ar)
- Der Strukturalismus ist eine Mitte des 20. Jahrhunderts aufgekommene Strömung in Architektur und Städtebau. Er ist eine Reaktion auf den CIAM-Funktionalismus (Rationalismus). Unter Strukturalismus im weiteren Sinn wird ein methodisch-philosophisches Modell verstanden, das zu Beginn des 20. Jahrhunderts in den Sprachwissenschaften entstand und von andern Disziplinen übernommen und weiterentwickelt wurde. Angewendet wurden strukturalistische Methoden in der Linguistik, der Anthropologie, der Philosophie, der Bildenden Kunst und der Architektur. (de)
- El estructuralismo como movimiento en la arquitectura y la planificación urbana se desarrolló a mediados del siglo XX como reacción a los postulados del Congreso Internacional de Arquitectura Moderna. Su orientación metodológica se basa en el estudio de la estructura de los objetos, priorizando el análisis sobre el todo más que en sus partes y en el examen de las interrelaciones de sus elementos a través de la semiología, disciplina que «ofrece un mecanismo por el cual el ambiente construido puede ser 'leído' y 'decodificado'». (es)
- Structuralism is a movement in architecture and urban planning that evolved around the middle of the 20th century. It was a reaction to Rationalism's (CIAM-Functionalism) perceived lifeless expression of urban planning that ignored the identity of the inhabitants and urban forms. Dutch architects of structuralism did studies in a similar way as Claude Lévi-Strauss (anthropology) and were interested in the principle "langue et parole" by Ferdinand de Saussure (linguistics), especially for the theme participation. (en)
- Het structuralisme in de Nederlandse architectuur en stedenbouw is een stroming die zich kenmerkt door gebouwen met een geometrische structuur, samengesteld uit vaak kleine eenheden die gerelateerd zijn aan de menselijke maat. Het begin van het structuralisme ligt in het midden van de 20e eeuw en was een reactie op het CIAM-functionalisme (rationalisme), dat geleid heeft tot een stedenbouw zonder identiteit van de bewoners en de gebouwde omgeving. De nieuwe stroming hoorde bij de avant-garde, terwijl de algemene stedenbouw zich tot in de jaren 1970 volgens de oude CIAM-principes verder ontwikkelde. (nl)
- Структурализм — название направления в модернистской архитектуре, которое пришло на смену интернациональному стилю во второй половине 1950-х гг. и постепенно эволюционировало в различные разновидности постмодернизма. Среди источников этого направления — немецкий экспрессионизм, органическая архитектура, «бетонная поэзия» Нерви. (ru)
- Inom arkitektur avser strukturalism en teoretisk riktning enligt vilken byggnader och samhällets infrastruktur främst ska betraktas som strukturer i vilka delar får sin betydelse genom helheten. Riktningen verkade mycket i polemik mot den formella, sena modernismen, i synnerhet international style, som istället utgick från tydligt definierade funktioner som fick definiera helheten. Bland strukturalistiska projekt i Sverige kan nämnas administrationsbyggnaden Garnisonen (1965–1971) på Östermalm i Stockholm och Arrheniuslaboratoriet (1968–1973) vid Stockholms universitet. (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
