| dbo:abstract
|
- Ubikh o Tpakh és una ètnia del Caucas, emparenta de manera propera als abkhazos i als txerkessos. Vivien a la rodalia de la moderna Sotxi i el seu contacte amb els txerkessos ha fet evolucionar la seva llengua cap a la d'aquestos, quan abans era més propera a l'abkhaz. Les primeres informacions procedeixen d'Ewliya Çelebi al segle xvii. Foren el darrer poble del Caucas a capitular davant els russos (1864) i després van emigrar a l'Imperi Otomà. Eren uns 25.000 i van emigrar junt amb la meitat dels abkhazos i dels circassians. A l'inici del segle XX hi havia pobles ubikhs en quatre regions: a l'est d'Izmit prop del llac Sapanca; prop de Bandirma al sud del llac Manyas; prop de Marash i prop de Samsun; durant la guerra grecoturca de 1919-1922 van patir considerablement i van quedar delmats i es van dissoldre dins la comunitat dels circassians. El darrer parlant d'ubikh fou Tewfik Eseç, que va morir el 1992. Els descendents d'ubikhs s'identifiquen com a membres de la tribu ubikh dins l'ètnica circassiana, i no com ètnia separada. La llengua i el folklore han estat preservats mercès als estudis i les recopilacions de diversos savis, entre els quals el francès Georges Dumézil i el seu deixeble G. Charachidze. (ca)
- شعب الوبخ مجموعة تتكلم اللغة لغة الوبخ، حتى حلول لغات محلية أخرى محلها وآخر ناطق بها مات عام 1992. شغل الوبخ منطقة في شمال غرب أبخازيا في الـقوقاز. وكانوا على الأغلب أحد الشعوب التي سكنت منطقة . خارج الميثولوجيا، ذكروا أجداد الوبخ المحتملين في كتاب الرابع De Bello Gotico (الحرب القوطية)، تحت اسم βροῦχοι (بروتشوي). كانوا الوبخ نصف-مترحلين وجيدين في الفروسية، وما زالت واللغة الوبخية تحتوي على مفردات متباينة متصلة بالخيل. لكن شعب الوبخ اكتسب أهمية أكبر في العصر الحديث. فبحلول عام 1864، خلال فترة حكم القيصر ألكسندر الثاني، اكتمل الغزو الروسي للقوقاز الشمالي الغربي. أرحل شعبي الـأديغة والـأبخاز، والـأباظة أرحلوا بشكل جزئي إلى خارج الـقوقاز. مع وجود خطر القهر على يد الجيش الروسي، شعب الوبخ، مع شعوب القوقاز المسلمة الأخرى، رحلوا عن وطنهم بشكل جماعي بدءاً من 6 مارس 1864. بحلول 6 مايو، رحلت أمة الوبخ بكاملها عن القوقاز. ثم استقروا بشكل نهائي في عدد من القرى في غرب تركيا حول بلدية مانياس. لتجنب التمييز، شجع شيوخ الوبخ شعبهم على الاندماج بالثقافة التركية. بالتخلي عن ثقافتهم البدوية التقليدية، فأصبحوا شعباً مزارعاً. استبدلت لغة الوبخ سريعاً من قبل اللغتين التركية والشركسية؛ ومات آخر متحدث بلغة الوبخ عام 1992. اليوم تشتت الوبخ في أنحاء تركيا و - وبأعداد أقل بكثير - الأردن. أمة الوبخ بحد ذاتها لم تعد موجودة، مع أن هؤلاء المنحدرين من أصول وبخية يفتخرون بالقول عن أنفسهم أنهم وبخ، كم أن هناك قريتين في تركيا حيث أغلبية سكانها من أصول وبخية. (ar)
- Los ubijos o ubykh son un pueblo que habló el idioma ubijé del grupo de las lenguas caucásicas del noroeste, de la rama abjasio-adigue, hasta que otros idiomas locales lo desplazaron, muriendo su último hablante conocido en 1992. Son originarios de las costas del Mar Negro pero desde 1864 viven en Turquía. Están emparentados con los adigues, shapsug y los abasios. Los ubjijos han sido desde el siglo XVI musulmanes sunnitas de la escuela Hanafi en su amplia mayoría. (es)
- The Ubykh (Ubykh: Пэху / Туахы, Pəxu / Tuaxy; Adyghe: Убых, Ubyx; Russian: Убыхи; Turkish: Ubıhlar / Vubıhlar) are one of the twelve Circassian tribes, representing one of the twelve stars on the green-and-gold Circassian flag. Along with the Natukhai and Shapsug tribes, the Ubykh were one of three coastal Circassian tribes to form the Circassian Assembly (Adyghe: Адыгэ Хасэ) in 1860. Historically, they spoke a distinct Ubykh language, which never existed in written form and went extinct in 1992 when Tevfik Esenç, the last speaker, died. (en)
- De Oebychen zijn een verspreide etnische minderheid in Turkije die voorheen ook een eigen taal hadden, het Oebychs. Sinds 1992 wordt deze taal door niemand meer gesproken. Tussen de 14e en de 19e eeuw hadden de Oebychen een soort eigen staat, . Tot het midden van de 19e eeuw leefden ze ten noordwesten van Abchazië, en waren wellicht een van de allereerste bewoners van de voormalige streek Colchis. In boek 4 van Procopius' De Bello Gothico (Over de Gotische oorlog) worden de vermoedelijke voorzaten van de Oebychen βροῦχοι (Brouchoi) genoemd, een verbastering van het Oebychse woord tʷaχ. De Oebychen leidden een half-nomadisch bestaan, en in hun taal zijn dan ook veel woorden in verband met paarden, paardentuig enz. terug te vinden. Sommige Oebychen hielden zich daarnaast bezig met en scapulomantie. Onder het bewind van Alexander II van Rusland werden de Adygeeërs en de Abchazen bijna geheel uitgeroeid en de Abazijnen uit hun oorspronkelijke habitat (de Kaukasus) verdreven. Aan het eind van de Kaukasische oorlog begonnen de Oebychen samen met andere op 6 maart 1864 aan een massale uittocht, om zich slechts enkele maanden later definitief in de omgeving van de stad Manyas in het westen van Turkije te vestigen. De ouderlingen binnen het Oebychse volk spoorden de andere Oebychen aan zo veel mogelijk te assimileren met de nieuwe cultuur, teneinde discriminatie te voorkomen. De Oebychen werden in plaats van nomaden boeren, en ook gaven ze gaandeweg hun eigen taal op voor het Turks en enkele andere Noordwest-Kaukasische talen waaronder het Adygees. De afstammelingen van de Oebychen leven tegenwoordig verspreid over heel Turkije en Jordanië. (nl)
- Убы́хи (убыхск. tʷaχə) — один из автохтонных народов Кавказа, родственный по языку, культуре и быту адыгам, абазинам и абхазам. По свидетельству Услара, название убыхов перешло к ним от черкесов, которые называли их у́ббых, в то время как сами себя они называли — «tʷaχә» (тIуахъы). До 1864 года жили на черноморском побережье Западного Кавказа, между реками Шахе и Мзымта — историческая Убыхия (около 70 тыс. чел). Занимались садоводством, отгонным животноводством, бортничеством, морским промыслом и торговлей. После завоевания Российской империей Западного Кавказа, фактически все убыхи были депортированы в Османскую империю. Оставшиеся на исторической родине несколько убыхских семей (около 40 человек) смешались с родственным адыгским населением. Из-за разрозненности убыхских поселений и процессов по отуречиванию нетурецких народов в Турецкой республике, в Турции сохранить свою национальную идентичность и язык убыхам не удалось. Последний известный носитель убыхского языка — Тевфик Эсенч умер в 1992 году в турецкой деревне Хаджиосман. (ru)
- Убихи (самоноазва туахь'и) — народ, що був і є частиною адигського суперетносу (разом із кабардинцями, адигейцями, черкесами та абазинами). (uk)
|
| dbo:language
| |
| dbo:populationPlace
| |
| dbo:related
| |
| dbo:religion
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:totalPopulation
|
- 20000 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 12060 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:group
| |
| dbp:langs
| |
| dbp:pop
| |
| dbp:related
|
- Other Adyghe tribes, Abkhaz, Abaza (en)
|
| dbp:rels
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Los ubijos o ubykh son un pueblo que habló el idioma ubijé del grupo de las lenguas caucásicas del noroeste, de la rama abjasio-adigue, hasta que otros idiomas locales lo desplazaron, muriendo su último hablante conocido en 1992. Son originarios de las costas del Mar Negro pero desde 1864 viven en Turquía. Están emparentados con los adigues, shapsug y los abasios. Los ubjijos han sido desde el siglo XVI musulmanes sunnitas de la escuela Hanafi en su amplia mayoría. (es)
- The Ubykh (Ubykh: Пэху / Туахы, Pəxu / Tuaxy; Adyghe: Убых, Ubyx; Russian: Убыхи; Turkish: Ubıhlar / Vubıhlar) are one of the twelve Circassian tribes, representing one of the twelve stars on the green-and-gold Circassian flag. Along with the Natukhai and Shapsug tribes, the Ubykh were one of three coastal Circassian tribes to form the Circassian Assembly (Adyghe: Адыгэ Хасэ) in 1860. Historically, they spoke a distinct Ubykh language, which never existed in written form and went extinct in 1992 when Tevfik Esenç, the last speaker, died. (en)
- Убихи (самоноазва туахь'и) — народ, що був і є частиною адигського суперетносу (разом із кабардинцями, адигейцями, черкесами та абазинами). (uk)
- شعب الوبخ مجموعة تتكلم اللغة لغة الوبخ، حتى حلول لغات محلية أخرى محلها وآخر ناطق بها مات عام 1992. شغل الوبخ منطقة في شمال غرب أبخازيا في الـقوقاز. وكانوا على الأغلب أحد الشعوب التي سكنت منطقة . خارج الميثولوجيا، ذكروا أجداد الوبخ المحتملين في كتاب الرابع De Bello Gotico (الحرب القوطية)، تحت اسم βροῦχοι (بروتشوي). كانوا الوبخ نصف-مترحلين وجيدين في الفروسية، وما زالت واللغة الوبخية تحتوي على مفردات متباينة متصلة بالخيل. (ar)
- Ubikh o Tpakh és una ètnia del Caucas, emparenta de manera propera als abkhazos i als txerkessos. Vivien a la rodalia de la moderna Sotxi i el seu contacte amb els txerkessos ha fet evolucionar la seva llengua cap a la d'aquestos, quan abans era més propera a l'abkhaz. Les primeres informacions procedeixen d'Ewliya Çelebi al segle xvii. Foren el darrer poble del Caucas a capitular davant els russos (1864) i després van emigrar a l'Imperi Otomà. Eren uns 25.000 i van emigrar junt amb la meitat dels abkhazos i dels circassians. A l'inici del segle XX hi havia pobles ubikhs en quatre regions: a l'est d'Izmit prop del llac Sapanca; prop de Bandirma al sud del llac Manyas; prop de Marash i prop de Samsun; durant la guerra grecoturca de 1919-1922 van patir considerablement i van quedar delmats i (ca)
- De Oebychen zijn een verspreide etnische minderheid in Turkije die voorheen ook een eigen taal hadden, het Oebychs. Sinds 1992 wordt deze taal door niemand meer gesproken. Tussen de 14e en de 19e eeuw hadden de Oebychen een soort eigen staat, . Tot het midden van de 19e eeuw leefden ze ten noordwesten van Abchazië, en waren wellicht een van de allereerste bewoners van de voormalige streek Colchis. In boek 4 van Procopius' De Bello Gothico (Over de Gotische oorlog) worden de vermoedelijke voorzaten van de Oebychen βροῦχοι (Brouchoi) genoemd, een verbastering van het Oebychse woord tʷaχ. De Oebychen leidden een half-nomadisch bestaan, en in hun taal zijn dan ook veel woorden in verband met paarden, paardentuig enz. terug te vinden. Sommige Oebychen hielden zich daarnaast bezig met en scapul (nl)
- Убы́хи (убыхск. tʷaχə) — один из автохтонных народов Кавказа, родственный по языку, культуре и быту адыгам, абазинам и абхазам. По свидетельству Услара, название убыхов перешло к ним от черкесов, которые называли их у́ббых, в то время как сами себя они называли — «tʷaχә» (тIуахъы). (ru)
|
| rdfs:label
|
- Ubykh people (en)
- الوبخ (ar)
- Ubikh (grup ètnic) (ca)
- Ubijos (es)
- ウビフ人 (ja)
- Oebychen (nl)
- Убыхи (ru)
- Убихи (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
| |
| is dbo:country
of | |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
