| dbo:abstract
|
- رينولف درينغوت (توفي 1045) هو مغامر نورماني وأول كونت على أفيرسا (1030–1045). انتقل مع إخوته الدرينغوت من النورماندي هربًا من بطش روبرت العظيم. (ar)
- Rainulf Drengot († juny de 1045) fou un aventurer normand, primer comte d'Aversa del 1030 al 1045. (ca)
- Ο Ράινουλφ Ντρένγκοτ (πέθανε το 1045) ήταν Νορμανδός τυχοδιώκτης και μισθοφόρος στη νότια Ιταλία. Το 1030 έγινε ο πρώτος , επίσης Δούκας της Γκαέτα το 1041 και Πρίγκηπας της Κάπουα . Ήταν μέλος της οικογένειας Ντρέγκοτ. Ο Ράινουλφ βρέθηκε στην νότιο Ιταλία όταν εξορίστηκε από τον Ριχάρδο Β΄ για μια εγκληματική πράξη. Μαζί με τους Όσμοντ και οι αδελφοί τους Gilbert Buatère, Ασκλεττίνος και ο Ράουλφ μαζί με μια ομάδα 250 πολεμιστών, αποτελούμενη από άλλους εξόριστους, βρέθηκαν στα βυζαντινά εδάφη του Κατεπανάτο της Ιταλίας. Το 1017 έφτασαν στο Μεζοτζιόρνο, το οποίο ήταν σε κατάσταση αναρχίας, εκεί ενώθηκαν, σαν μισθοφόροι, με τις δυνάμεις του Λομβαρδού Μέλη του Μπάρι, ο οποίος είχε επαναστατήσει εναντίον των βυζαντινών, αλλά ήταν επί του παρόντος σε φυγή. Η πρώτη τους μεγάλη εμπλοκή με το στρατό του Βυζαντινού κατεπάνω Βασίλειο Βοιωάννη ήταν μια καταστροφή για τους Νορμανδούς και κατέληξε στην ήττα. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε και ο αρχηγός τους, ο αδερφός του Ράινουλφ, Γκίλμπερτ, και ο Ράινουλφ ανέλαβε αρχηγός τους. Αργότερα βοήθησαν τον Πανδόλφο Δ΄ της Κάπουα αλλά από καιρό σε καιρό τον εγκατέλειψαν και πούλησαν τις υπηρεσίες τους όσο μπορούσαν, ανάλογα με τις περιστάσεις, προσφέροντας τα περισσότερα σε αυτόν που έδινε τα περισσότερα. Σύντομα η ισορροπία δύναμης στη Λομβαρδική Καμπανία βρισκόταν στα χέρια των Νορμανδών. Νορμανδικές ενισχύσεις και ντόπιοι κακοποιοί, οι οποίοι έβρισκαν καταφύγιο στο στρατόπεδο του Ράινουλφ χωρίς καμία ερώτηση αύξαναν τον στρατό του. Αργότερα ο Ράινουλφ υποστήριξε τον Σέργιο Δ΄της Νάπολης ενάντια στον Πανδόλφο Δ΄ της Κάπουα. Το 1030, ο Δούκας Σέργιος του έδωσε το πρώην βυζαντινό προπύργιο της Αβέρσα βόρεια της Νάπολης, με τον τίτλο του κόμη και την αδερφή του σε γάμο. Το 1034, αυτή η πρώτη γυναίκα πέθανε και η Ράινουλφ παντρεύτηκε την κόρη του δούκα της Αμάλφι, Σέργιου Γ΄, η οποία ήταν επίσης ανιψιά του Πανδάλφου Δ΄ της Κάπουα. Επέκτεινε την επικράτειά του εις βάρος της μονής του Μόντεκασσίνο. Ο τίτλος του στην Αβέρσα αναγνωρίστηκε το 1037 από τον αυτοκράτορα Κορράδο Β΄. Μετά την νίκη του επί των Βυζαντινών στη μάχη του 1038, ανακήρυξε τον εαυτό του πρίγκιπα, επισημοποιώντας την ανεξαρτησία του από τη Νάπολη και από τους πρώην συμμάχους του στη Λομβαρδία. Κατέκτησε το πριγκιπάτο της Κάπουα, του γείτονά του Πανδούλφου και ο Κόνραντ ενέκρινε την ένωση των δύο περιοχών, που αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη πολιτεία στη νότια Ιταλία. Το 1039, βρισκόταν στο πλευρό του Γουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο και του αυτοκράτορα Κορράδου. Ο Ράινουλφ ήταν ένας από τους ηγέτες του αντιβυζαντινού συνασπισμού που εξεγέρθηκε στη νότια Ιταλία το 1040. Συμμετείχε στην αποφασιστική νίκη στη μάχη του Ολίβεντο τον Μάρτιο του 1041. Το 1042, μετά τη νίκη του Νορμανδικού συμμάχου του, Γουλιέλμου του Σιδηρόχειρ, έλαβε, από τα προηγούμενα βυζαντινά εδάφη, την κυριαρχία επί του Σίποντο και του Μόντε Γκαργκάνο. Πέθανε τον Ιούνιο του 1045 και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του, Ασκλεττίνος. (el)
- Rainulf Drengot (auch Ranulph, Ranulf oder Rannulf; † Juni 1045) war ein normannischer Abenteurer und der erste Graf von Aversa (1030–1045). Seine Familie stammte aus Les Carreaux in der Nähe von Avesnes-en-Bray, östlich von Rouen im Département Seine-Maritime. Als Rainulfs Bruder Gilbert Buatère des Landes verwiesen wurde, gingen die beiden zusammen mit ihren Brüdern Osmond, Raulf und Asclettin, dem späteren Grafen von Acerenza, auf eine Wallfahrt zum Grab des Erzengels Michael auf dem Monte Sant’Angelo im byzantinischen Katepanat von Italien. Sie führten 250 Krieger mit sich – andere Exilanten, nicht erbberechtigte jüngere Brüder und andere Abenteurer. Im Jahre 1017 erreichten sie Unteritalien, wo zu dieser Zeit praktisch anarchische Zustände herrschten. 1017–1019 nahmen sie am Langobardenaufstand unter Meles von Bari gegen die byzantinischen Lehnsherren teil. Das erste Zusammentreffen mit dem byzantinischen Katepan bei Cannae endete für die Normannen in einer Katastrophe. Rainulfs Bruder Gilbert wurde getötet und ihre Truppen wurden stark geschwächt. Rainulf konnte sich danach als unumstrittener Führer durchsetzen und zog sich mit dem Rest nach Kampanien zurück. Dort verlagerten sie sich darauf, Pilger, die sich auf dem Wege zum Heiligenschrein des Erzengels Michael befanden, gegen entsprechende Bezahlung vor Plünderung durch andere Wegelagerer zu schützen. Rainulf war 1024 Anführer der normannischen Söldner in der Grafschaft Comino, dann Parteigänger von von Salerno und wenig später von von Capua. Der häufige Parteiwechsel zeigt deutlich das normannische Selbstverständnis als eine kampfkräftige Söldnertruppe. Für Rainulfs Wechsel auf die Seite von Herzog von Neapel gab ihm dieser um 1029/30 seine Schwester zur Frau und übertrug ihm die im Grenzgebiet gegen Capua gelegene Grafschaft Aversa. Damit begann eine eigene normannische Herrschaftsbildung. Die Grafschaft Aversa war in der Folgezeit Anlaufstation für die verstärkt nach Unteritalien einwandernden Normannen. Nach dem Tod seiner Frau wechselte Rainulf auf die Seite Pandulfs IV. von Capua und heiratete dessen Nichte, die Tochter des Herzogs von Amalfi. Er dehnte sein Territorium auf Kosten der Abtei von Montecassino aus. Nach einem neuerlichen Frontwechsel auf die Seite von Waimar V. von Salerno wurde er im Mai 1038 in Capua von Kaiser Konrad II. mit der Grafschaft Aversa belehnt. Das bedeutete die Anerkennung der normannischen Herrschaft in Unteritalien. Nach der Zerschlagung der byzantinischen Truppen im Jahre 1038 erklärte sich Rainulf selbst zum Fürsten, um so seine Unabhängigkeit von Neapel und von seinen ehemaligen langobardischen Verbündeten deutlich zu machen. Er eroberte das Fürstentum von Capua. Der Zusammenschluss dieser beiden Gebiete zum größten Gemeinwesen in Süditalien wurde von Konrad II. gebilligt. Um 1041 erhielt Rainulf I. Drengot von Waimar V. für seine Unterstützung das Herzogtum Gaeta. Ab 1040 war Rainulf I. entscheidend an der Eroberung der byzantinischen Gebiete in Apulien und Kalabrien durch die Normannen beteiligt. 1042, nach dem Sieg seines normannischen Verbündeten Wilhelm von Hauteville, wurden ihm bei der Verteilung der eroberten bzw. noch zu erobernden Gebiete in Unteritalien Siponto und der Gargano zugesprochen, der Kern der späteren Grafschaft Monte Sant’Angelo. Nach seinem Tode im Juni 1045 trat sein Neffe Asclettin, Sohn seines Bruders Asclettin von Acerenza, seine Nachfolge an. Die Historiker Amatus von Montecassino und Wilhelm von Apulien sind zwei zeitgenössische Quellen für das Leben des Rainulf von Drengot. (de)
- Ranulfo Drengot (también Ranulph, Rainulf, o Rannulf; fallecido en junio de 1045) fue un aventurero normando y el primer conde de Aversa (1030-1045). (es)
- Rainulf Drengot (also Ranulph, Ranulf, or Rannulf; died June 1045) was a Norman adventurer and mercenary in southern Italy. In 1030 he became the first count of Aversa. He was a member of the Drengot family. (en)
- Rainulf Drengot (en italien : Rainulfo Drengot) est un mercenaire normand du XIe siècle, fondateur vers 1030 du comté d'Aversa qui fut le premier établissement permanent des Normands en Italie. (fr)
- Rainulf Drengot (ur. ?, zm. w czerwcu 1045) – pierwszy normański hrabia Aversy w latach 1030-1045. Pierwsi Normanie przybyli do Apulii w ok. 1017 i jako najemnicy walczyli na początku dla księcia Salerno podczas wojny z Bizancjum. Drengot dowodził Normanami dla obu stron konfliktu, w końcu wsparł militarnie Pandulfa IV. W 1029 zaczął dążyć do usamodzielnienia. Jego wysiłki wojenne zostały nagrodzone w 1030, kiedy został uznany księciem Aversy przez – księcia Neapolu, co zostało potwierdzone w 1038 przez cesarza Konrada II. (pl)
- Rainulfo Drengot, detto anche Ranulph, Ranulf, o Rannulfo (... – giugno 1045), è stato un nobile normanno, che divenne il primo conte di Aversa (1030-1045). (it)
- Rainulfo ou Ranulfo Drengoto (em latim: Rainulfus; falecido em julho de 1045) foi um aventureiro e mercenário normando no sul da Itália. Em 1030, se tornou o primeiro conde de Aversa. Ele era um membro da família Drengoto. (pt)
- Rainulf Drengot (†1045) was een Noorman en telg uit de , hij was de grondlegger van de verovering van Zuid-Italië door de Normandiërs. Hij was de eerste graaf van Aversa (1030-1045). (nl)
- Райнульф Дренгот (†1045), норманський авантюрист, перший граф Аверський (1030—1045), завойовник півдня Італії. (uk)
- Райнульф Дренго (Rainulf Drengot) (умер в 1045) — один из первых норманнов, прибывших в Южную Италию, основатель первого норманнского графства Аверса (1030—1045). В 1017 году Райнульф Дренго и его братья Осмонд, Асклетин, Раульф во главе со старшим братом Жильбером в составе отряда из 250 норманнов прибыли в Южную Италию. Официальной целью было паломничество в святилище Михаила Архангела на Монте-Гаргано, фактически же братья были изгнаны из Нормандии герцогом Ричардом II. По прибытии норманнский отряд присоединился к апулийским лангобардам, восставшим во главе с Мелусом против византийского ига. В октябре 1018 года повстанцы были разбиты византийским наместником (катапаном) на . Старший брат Жильбер погиб в битве, и Райнульф стал предводителем. В течение последующих лет отряд норманнов, постоянно пополнявшийся новыми воинами, служил различным правителям Южной Италии, не брезгуя переходом из одного враждующего лагеря в другой. В 1022 году норманны изменили своему покровителю Пандульфу Капуанскому, открыв ворота Капуи императору Генриху II. В 1024 году Райнульф вновь стал союзником Пандульфа и помог ему в восстановлении на капуанском престоле. В 1029 году Райнульф присоединился к противникам Пандульфа. Последняя измена была вознаграждена: герцог Сергий IV Неаполитанский пожаловал Райнульфу руку своей сестры и графство Аверса (1030 год). Аверса стала первым норманнским графством в Южной Италии и превратилась (вместе с Мельфи, где десятилетием позже осели Отвили) в оплот дальнейшей норманнской экспансии. В 1034 году после смерти жены Райнульф изменил своему сеньору и благодетелю, вновь приняв сторону Пандульфа Капуанского. Став вассалом Капуи, Райнульф существенно расширил своё графство. В 1038 году, во время карательного похода императора Конрада II, Райнульф ухитрился вновь встать на сторону победителей, принеся вассальную присягу противнику Пандульфа Гвемару IV Салернскому. По ходатайству последнего, император Конрад II подтвердил графское достоинство Райнульфа, и Аверса стала, тем самым, легитимным графством, связанным через своего сеньора Гвемара IV со Священной Римской империей. Авторитет Райнульфа среди норманнов был неоспоримым. Даже не участвуя напрямую в лангобардо-норманнской войне против Византии, он получил в 1042 году часть захваченных византийских земель, в том числе Монте-Гаргано. В июне 1045 года Райнульф I умер, его наследником в Аверсе стал его племянник Асклетин. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- رينولف درينغوت (توفي 1045) هو مغامر نورماني وأول كونت على أفيرسا (1030–1045). انتقل مع إخوته الدرينغوت من النورماندي هربًا من بطش روبرت العظيم. (ar)
- Rainulf Drengot († juny de 1045) fou un aventurer normand, primer comte d'Aversa del 1030 al 1045. (ca)
- Ranulfo Drengot (también Ranulph, Rainulf, o Rannulf; fallecido en junio de 1045) fue un aventurero normando y el primer conde de Aversa (1030-1045). (es)
- Rainulf Drengot (also Ranulph, Ranulf, or Rannulf; died June 1045) was a Norman adventurer and mercenary in southern Italy. In 1030 he became the first count of Aversa. He was a member of the Drengot family. (en)
- Rainulf Drengot (en italien : Rainulfo Drengot) est un mercenaire normand du XIe siècle, fondateur vers 1030 du comté d'Aversa qui fut le premier établissement permanent des Normands en Italie. (fr)
- Rainulf Drengot (ur. ?, zm. w czerwcu 1045) – pierwszy normański hrabia Aversy w latach 1030-1045. Pierwsi Normanie przybyli do Apulii w ok. 1017 i jako najemnicy walczyli na początku dla księcia Salerno podczas wojny z Bizancjum. Drengot dowodził Normanami dla obu stron konfliktu, w końcu wsparł militarnie Pandulfa IV. W 1029 zaczął dążyć do usamodzielnienia. Jego wysiłki wojenne zostały nagrodzone w 1030, kiedy został uznany księciem Aversy przez – księcia Neapolu, co zostało potwierdzone w 1038 przez cesarza Konrada II. (pl)
- Rainulfo Drengot, detto anche Ranulph, Ranulf, o Rannulfo (... – giugno 1045), è stato un nobile normanno, che divenne il primo conte di Aversa (1030-1045). (it)
- Rainulfo ou Ranulfo Drengoto (em latim: Rainulfus; falecido em julho de 1045) foi um aventureiro e mercenário normando no sul da Itália. Em 1030, se tornou o primeiro conde de Aversa. Ele era um membro da família Drengoto. (pt)
- Rainulf Drengot (†1045) was een Noorman en telg uit de , hij was de grondlegger van de verovering van Zuid-Italië door de Normandiërs. Hij was de eerste graaf van Aversa (1030-1045). (nl)
- Райнульф Дренгот (†1045), норманський авантюрист, перший граф Аверський (1030—1045), завойовник півдня Італії. (uk)
- Ο Ράινουλφ Ντρένγκοτ (πέθανε το 1045) ήταν Νορμανδός τυχοδιώκτης και μισθοφόρος στη νότια Ιταλία. Το 1030 έγινε ο πρώτος , επίσης Δούκας της Γκαέτα το 1041 και Πρίγκηπας της Κάπουα . Ήταν μέλος της οικογένειας Ντρέγκοτ. Ο Ράινουλφ βρέθηκε στην νότιο Ιταλία όταν εξορίστηκε από τον Ριχάρδο Β΄ για μια εγκληματική πράξη. Μαζί με τους Όσμοντ και οι αδελφοί τους Gilbert Buatère, Ασκλεττίνος και ο Ράουλφ μαζί με μια ομάδα 250 πολεμιστών, αποτελούμενη από άλλους εξόριστους, βρέθηκαν στα βυζαντινά εδάφη του Κατεπανάτο της Ιταλίας. (el)
- Rainulf Drengot (auch Ranulph, Ranulf oder Rannulf; † Juni 1045) war ein normannischer Abenteurer und der erste Graf von Aversa (1030–1045). Seine Familie stammte aus Les Carreaux in der Nähe von Avesnes-en-Bray, östlich von Rouen im Département Seine-Maritime. Rainulf war 1024 Anführer der normannischen Söldner in der Grafschaft Comino, dann Parteigänger von von Salerno und wenig später von von Capua. Der häufige Parteiwechsel zeigt deutlich das normannische Selbstverständnis als eine kampfkräftige Söldnertruppe. (de)
- Райнульф Дренго (Rainulf Drengot) (умер в 1045) — один из первых норманнов, прибывших в Южную Италию, основатель первого норманнского графства Аверса (1030—1045). В 1017 году Райнульф Дренго и его братья Осмонд, Асклетин, Раульф во главе со старшим братом Жильбером в составе отряда из 250 норманнов прибыли в Южную Италию. Официальной целью было паломничество в святилище Михаила Архангела на Монте-Гаргано, фактически же братья были изгнаны из Нормандии герцогом Ричардом II. В июне 1045 года Райнульф I умер, его наследником в Аверсе стал его племянник Асклетин. (ru)
|
