| dbo:abstract
|
- لوحات پيرجي هي ثلاث لوحات ذهبية ثنائية اللغة بالفينيقية والإترورية تم اكتشافها في 1964 في أثناء سلسلة تنقيبات عن آثار في العتيقة على ساحل البحر التيراني في إيطاليا في موقع لاتيوم. يدل النص على إنشاء معبد وإهداؤه للربة الإترورية أوري المعرفة كعشتروت في النص الفينيقي. اثنان من اللوحان منحوتان باللغة الإترورية، بينما يوجد لوح واحد منحوت باللغة الفينيقية. تعد اللوحات ذات أهمية لما تقدمة من تفسير للغة الإترورية عبر ترجمتها من اللغة الفينيقية، كما يستدل منه على النفوذ والتأثير الفينقي في غربي البحر المتوسط. (ar)
- Les làmines de Pirgi són tres làmines d'or amb inscripcions en etrusc i fenici. Van ser trobades en territori municipal de Pirgi, al costat del temple B del jaciment arqueològic, a prop de la ciutat de Caere (l'actual Cerveteri), i daten aproximadament de l'any 500 aC. En l'actualitat estan exposades al Museu Nacional Etrusc de Roma. (ca)
- Die Goldbleche von Pyrgi (italienisch Lamine d’oro da Pyrgi oder kurz Lamine di Pyrgi) stammen etwa aus dem 5. Jahrhundert v. Chr. und sind von grundlegender Bedeutung für die Kenntnis der Geschichte und Sprache der Etrusker. Die Artefakte wurden 1964 im etruskischen Heiligtum von Pyrgi entdeckt und befinden sich heute im Etruskischen Nationalmuseum in der Villa Giulia in Rom. (de)
- La Pirgi-folioj – estis trovitaj en 1964 dum elfosado de sanktejo de la antikva (Pyrgi) sur la Tirena marbordo de Italio (hodiaŭ la urbo de , parto de Santa Marinella) -, estas tri oraj folioj, gravuritaj ĉirkaŭ 500 a.K. fare de Thefarie Velianas, reĝo de Caere, por dediĉo al la Fenicia diino . Pirgi estis haveno de la suda etruska urbo . Du el la tabeloj estas enskribitaj en la etruska lingvo, la tria en fenicia lingvo. Tiuj skriboj estas gravaj pro la dulingva teksto, kio ebligas al la sciencistoj interpreti la etruskan laŭ kono de la fenicia lingvo. Tio estas ankaŭ evidento de la fenicia aŭ punika influo en la Okcidenta Mediteraneo. Ili eble rilatas al raporto de Polibio de antikva kaj preskaŭ nekomprenebla traktato inter la Romianoj kaj la Kartaganoj, kiujn li datis al la konsulŝipoj de kaj L. Tarquinio Collatinus (509 a.K.). La lamenoj estas nun videblaj en la , , Romo. (eo)
- Las láminas de Pirgi son tres láminas de oro con inscripciones en etrusco y fenicio. Fueron encontradas en Pirgi, junto al templo B del yacimiento, cerca del la ciudad de Caere (la actual Cerveteri), y datan aproximadamente del 500 a. C. En la actualidad se encuentran en el Museo Nacional Etrusco de Roma. (es)
- The Pyrgi Tablets (dated c. 500 BC) are three golden plates inscribed with a bilingual Phoenician–Etruscan dedicatory text. They were discovered in 1964 during a series of excavations at the site of ancient Pyrgi, on the Tyrrhenian coast of Italy in Latium (Lazio). The text records the foundation of a temple and its dedication to the Phoenician goddess Astarte, who is identified with the Etruscan supreme goddess Uni in the Etruscan text. The temple's construction is attributed to Tiberius Velianas, ruler of the nearby city of Caere. Two of the tablets are inscribed in the Etruscan language, the third in Phoenician. The writings are important in providing both a bilingual text that allows researchers to use knowledge of Phoenician to interpret Etruscan, and evidence of Phoenician or Punic influence in the Western Mediterranean. They may relate to Polybius's report (Hist. 3,22) of an ancient and almost unintelligible treaty between the Romans and the Carthaginians, which he dated to the consulships of Lucius Junius Brutus and Lucius Tarquinius Collatinus (509 BC). The Phoenician inscriptions are known as KAI 277. The tablets are now held at the National Etruscan Museum, Villa Giulia, Rome. Pallottino has claimed that the existence of this bilingual suggests an attempt by Carthage to support or impose a ruler (Tiberius Velianas) over Caere at a time when Etruscan sea power was waning and to be sure that this region, with strong cultural ties to Greek settlements to the south, stayed in the Etrusco-Carthaginian confederacy. The exact nature of the rule of Tiberius Velianas has been the subject of much discussion. The Phoenician root MLK refers to sole power, often associated with a king. But the Etruscan text does not use the Etruscan word for "king"--lauχum, instead presenting the term for "magistrate"--zilac (perhaps modified by a word that may mean "great"). This suggests that Tiberius Velianas may have been a tyrant of the kind found in some Greek cities of the time. Building a temple, claiming to have been addressed by a god, and creating or strengthening his connections with foreign powers may all have been ways that he sought to solidify and legitimate his own power. Another area that the Pyrgi Tablets seem to throw light on is that Carthage was indeed involved in central Italy at this point in history. Such involvement was suggested by mentions by Polybius of a treaty between Rome and Carthage at about the same time period (circa 500 bce), and by Herodotus's accounts of Carthaginian involvement in the Battle of Allia (though this was over a century later). But these isolated accounts did not have any contemporaneous texts from the area to support them until these tablets were unearthed and interpreted. Schmidtz originally claimed that the language pointed more toward an eastern Mediterranian form of Phoenician rather than to Punic/Carthaginian. But he has more recently reversed this view, and he even sees the possibility that the Carthaginians are directly referred to in the text. The text is also important for our understanding of religion in central Italy around the year 500 bce. Specifically, it suggests that the commemoration of the death of Adonis was an important rite in Central Italy at least at this time (around 500bce), that is if, as is generally assumed, the Phoenician phrase bym qbr ʼlm "on the day of the burial of the divinity" refers to this rite. This claim would be further strengthened if Schmidtz's recent claim can be accepted that the Phoenician phrase bmt n' bbt means "at the death of (the) Handsome (one) [=Adonis]." Together with evidence of the rite of Adonai in the Liber Linteus in the 7th column, there is a strong likelihood that the ritual was practiced in (at least) the southern part of Etruria from at least circe 500 bce through the second century bce (depending on one's dating of the Liber Linteus). It must be noted, though that Adonis himself does not seem to be directly mentioned in any of the extant language of either text. Wikisource has the original text with transliteration:Pyrgi Tablets (en)
- Les lamelles de Pyrgi sont trois inscriptions sur feuille d'or trouvées en 1964 lors des fouilles d'un temple de l'ancienne Pyrgi (près de la ville actuelle de Santa Marinella en Italie). Deux des lamelles sont rédigées en étrusque, la troisième en phénicien. (fr)
- Le Lamine di Pyrgi sono un documento inciso su tre fogli di lamina d'oro, di fondamentale importanza per la conoscenza della storia e della lingua del popolo etrusco. Fra i più importanti documenti epigrafici in lingua etrusca, attualmente il reperto è esposto al Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia, a Roma. (it)
- De plaatjes van Pyrgi, gevonden in 1964 tijdens een opgraving van een heiligdom in het oude Pyrgi aan de Tyrreense kust van Italië, het huidige stadje Santa Severa, zijn drie gouden bladeren met een beschrijving van een inzegening in ca. 500 v.Chr. door Thefarie Velianas, Zilath (praetor) van Caere, aan de Fenicische godin Astarte. Pyrgi was de haven van de zuidelijke Etruskische stad Caere. Twee van de plaatjes zijn geschreven in de Etruskische taal, de derde in het Fenicisch. Het geschrift is niet alleen belangrijk omdat het een tweetalige tekst is die wetenschappers in staat stelt om hun kennis van het Fenicisch te gebruiken om het Etruskisch beter te begrijpen, maar ook omdat het bewijzen levert voor de Fenicisch/Punische invloed op het westelijke deel van de Middellandse Zee. Dit document biedt een context voor de beschrijving van Polybios (Hist. 3.22) van een oud en bijna onbegrijpelijk verdrag tussen de Romeinen en de Carthagers, welke dateert uit het consulschap van L. Iunius Brutus en L. Tarquinius Collatinus (509 v.Chr.). De plaatjes bevinden zich nu in het , Villa Giulia in Rome. (nl)
- Blaszki z Pyrgi (łac. laminae Pyrgienses) – trzy złote tabliczki z inskrypcjami w języku etruskim i punickim, datowane na ok. 500 p.n.e. Odnalezione w 1964 podczas wykopalisk w miejscu starożytnego (obecnie Santa Severa) i Cerveteri, prowadzonych przez zespół etruskologa Massima Pallottina. Przechowywane są w sejfach w Narodowym Muzeum Etruskim; na widok publiczny wystawiono ich kopie. Dwie blaszki (oznaczone jako A i B) zapisano w języku etruskim, jedną (C) w punickim (w dialekcie śródziemnomorskim lub cypryjskim). Mają wymiary ok. 19 × 9 cm. Z treści wynika, że zawierają dedykację króla Cerveteri – , skierowaną do punickiej bogini Asztaret/Isztar (rzymska Junona). Trzem złotym tabliczkom towarzyszyła jeszcze czwarta (z brązu), ale zachowały się tylko jej fragmenty. Ich odkrycie było ważnym wydarzeniem w dziedzinie nauki o Etruskach. Są ważnym obiektem archeologicznym dla lingwistyki języków starożytnych ze względu na dwujęzyczność, co umożliwiło postęp w zrozumieniu języka etruskiego. Dłuższy tekst etruski ma 16 wersów i 36 lub 37 słów – jest jednym z najdłuższych znanych tekstów w tym języku. Krótszy – 9 linii, 15 słów. Punicki – 11 linii i 39 słów. Towarzyszące mu tłumaczenie punickie jest jednak bardzo swobodne. (pl)
- As Tábuas de Pirgos, encontradas em 1964, durante a escavação arqueológica de um santuário da antiga cidade de Pirgos, na costa do Mar Tirreno, na Itália, (hoje a cidade de Santa Severa), são três tábuas de ouro que registram uma oferenda feita por volta do ano 500 a.C. por Thefarie Velianas, rei de Cere, para a deusa fenícia Astarte. Em Pirgi localizava-se o porto da cidade etrusca de Cere. Duas das tábuas estão inscritas em língua etrusca, a terceira em língua fenícia. Estas inscrições são importantes, pois propiciaram um texto bilíngue que permite aos pesquisadores usar o conhecimento que já têm em fenício para interpretar o etrusco, e demonstrar a evidência dos fenícios sobre a cultura do Mediterrâneo Ocidental. Eles podem relacionar o relatório do Políbio (Hist. 3,22) de um tratado antigo e quase ininteligível entre os romanos e cartagineses, o qual é datado da época do consulado de L. Junio Bruto e Lúcio Tarquínio Colatino (509 BCE). As tábuas agora encontram-se no Museu Nacional Etrusco, Villa Giulia, Roma. (pt)
- Скрижали из Пирги — три золотые пластины с надписями на этрусском и пуническом языках, датируемые началом V века до н. э., обнаруженные в 1961 году при раскопках этрусского порта Пирги на побережье Тирренского моря в Италии (современный город Санта-Севера). Пластины содержат текст, в котором идёт речь о посвящении правителем города Цере Тефарием Велианой даров богине Уни, которая в надписи отождествляется с богиней Астартой. Тефарий Велиана подарил их во время обряда вбивания гвоздя святилищу и храмовой пристройке в третий год своего правления в месяц погребения божества. Две пластины содержат надпись на этрусском языке (первая содержит 16 строк и 37 ;слов, вторая — 9 строк и 15 слов), третья — на пуническом языке. Важность скрижалей заключается не только в «двуязычии» текста, что позволяет использовать знания пунического языка для расшифровки надписей на этрусском языке, но и показывает пуническое влияние на территории Западного Средиземноморья. Скрижали в настоящее время содержатся в Национальном музее этрусского искусства в Риме. Текст на скрижалях выглядит так: (ru)
- Скрижалі з Пирги — три золоті пластини з написами етруською та пунічною мовами, що датуються початком V століття до н. е., знайдені у 1961 при розкопках етруського порту на узбережжі Тірренського моря в Італії (сучасне місто Санта-Севера). Пластини містять текст, в якому йде мова про присвячення правителем міста Цере Тефарієм Веліаною дарів богині Уні (Юнона), яка в написах ототожнюється з богинею Астартою. Тефарій Веліал подарував їх під час обряду вбивання цвяха святилища та храмової прибудови в третій рік свого правління в місяць поховання божества. Дві пластини містять напис етруською мовою (перша містить 16 рядків і 37 слів, друга — 9 рядків і 15 слів), третя — пунічною мовою. Важливість скрижалей полягає не тільки в «двомовності» тексту, що дозволяє використовувати знання пунічної мови для розшифровки написів етруською, але і показує пунічний вплив на території Західного Середземномор'я. Скрижалі в даний час виставляються в Національному музеї етруського мистецтва в Римі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- لوحات پيرجي هي ثلاث لوحات ذهبية ثنائية اللغة بالفينيقية والإترورية تم اكتشافها في 1964 في أثناء سلسلة تنقيبات عن آثار في العتيقة على ساحل البحر التيراني في إيطاليا في موقع لاتيوم. يدل النص على إنشاء معبد وإهداؤه للربة الإترورية أوري المعرفة كعشتروت في النص الفينيقي. اثنان من اللوحان منحوتان باللغة الإترورية، بينما يوجد لوح واحد منحوت باللغة الفينيقية. تعد اللوحات ذات أهمية لما تقدمة من تفسير للغة الإترورية عبر ترجمتها من اللغة الفينيقية، كما يستدل منه على النفوذ والتأثير الفينقي في غربي البحر المتوسط. (ar)
- Les làmines de Pirgi són tres làmines d'or amb inscripcions en etrusc i fenici. Van ser trobades en territori municipal de Pirgi, al costat del temple B del jaciment arqueològic, a prop de la ciutat de Caere (l'actual Cerveteri), i daten aproximadament de l'any 500 aC. En l'actualitat estan exposades al Museu Nacional Etrusc de Roma. (ca)
- Die Goldbleche von Pyrgi (italienisch Lamine d’oro da Pyrgi oder kurz Lamine di Pyrgi) stammen etwa aus dem 5. Jahrhundert v. Chr. und sind von grundlegender Bedeutung für die Kenntnis der Geschichte und Sprache der Etrusker. Die Artefakte wurden 1964 im etruskischen Heiligtum von Pyrgi entdeckt und befinden sich heute im Etruskischen Nationalmuseum in der Villa Giulia in Rom. (de)
- Las láminas de Pirgi son tres láminas de oro con inscripciones en etrusco y fenicio. Fueron encontradas en Pirgi, junto al templo B del yacimiento, cerca del la ciudad de Caere (la actual Cerveteri), y datan aproximadamente del 500 a. C. En la actualidad se encuentran en el Museo Nacional Etrusco de Roma. (es)
- Les lamelles de Pyrgi sont trois inscriptions sur feuille d'or trouvées en 1964 lors des fouilles d'un temple de l'ancienne Pyrgi (près de la ville actuelle de Santa Marinella en Italie). Deux des lamelles sont rédigées en étrusque, la troisième en phénicien. (fr)
- Le Lamine di Pyrgi sono un documento inciso su tre fogli di lamina d'oro, di fondamentale importanza per la conoscenza della storia e della lingua del popolo etrusco. Fra i più importanti documenti epigrafici in lingua etrusca, attualmente il reperto è esposto al Museo Nazionale Etrusco di Villa Giulia, a Roma. (it)
- La Pirgi-folioj – estis trovitaj en 1964 dum elfosado de sanktejo de la antikva (Pyrgi) sur la Tirena marbordo de Italio (hodiaŭ la urbo de , parto de Santa Marinella) -, estas tri oraj folioj, gravuritaj ĉirkaŭ 500 a.K. fare de Thefarie Velianas, reĝo de Caere, por dediĉo al la Fenicia diino . Pirgi estis haveno de la suda etruska urbo . Du el la tabeloj estas enskribitaj en la etruska lingvo, la tria en fenicia lingvo. La lamenoj estas nun videblaj en la , , Romo. (eo)
- The Pyrgi Tablets (dated c. 500 BC) are three golden plates inscribed with a bilingual Phoenician–Etruscan dedicatory text. They were discovered in 1964 during a series of excavations at the site of ancient Pyrgi, on the Tyrrhenian coast of Italy in Latium (Lazio). The text records the foundation of a temple and its dedication to the Phoenician goddess Astarte, who is identified with the Etruscan supreme goddess Uni in the Etruscan text. The temple's construction is attributed to Tiberius Velianas, ruler of the nearby city of Caere. (en)
- De plaatjes van Pyrgi, gevonden in 1964 tijdens een opgraving van een heiligdom in het oude Pyrgi aan de Tyrreense kust van Italië, het huidige stadje Santa Severa, zijn drie gouden bladeren met een beschrijving van een inzegening in ca. 500 v.Chr. door Thefarie Velianas, Zilath (praetor) van Caere, aan de Fenicische godin Astarte. Pyrgi was de haven van de zuidelijke Etruskische stad Caere. Twee van de plaatjes zijn geschreven in de Etruskische taal, de derde in het Fenicisch. De plaatjes bevinden zich nu in het , Villa Giulia in Rome. (nl)
- As Tábuas de Pirgos, encontradas em 1964, durante a escavação arqueológica de um santuário da antiga cidade de Pirgos, na costa do Mar Tirreno, na Itália, (hoje a cidade de Santa Severa), são três tábuas de ouro que registram uma oferenda feita por volta do ano 500 a.C. por Thefarie Velianas, rei de Cere, para a deusa fenícia Astarte. Em Pirgi localizava-se o porto da cidade etrusca de Cere. Duas das tábuas estão inscritas em língua etrusca, a terceira em língua fenícia. As tábuas agora encontram-se no Museu Nacional Etrusco, Villa Giulia, Roma. (pt)
- Blaszki z Pyrgi (łac. laminae Pyrgienses) – trzy złote tabliczki z inskrypcjami w języku etruskim i punickim, datowane na ok. 500 p.n.e. Odnalezione w 1964 podczas wykopalisk w miejscu starożytnego (obecnie Santa Severa) i Cerveteri, prowadzonych przez zespół etruskologa Massima Pallottina. Przechowywane są w sejfach w Narodowym Muzeum Etruskim; na widok publiczny wystawiono ich kopie. (pl)
- Скрижали из Пирги — три золотые пластины с надписями на этрусском и пуническом языках, датируемые началом V века до н. э., обнаруженные в 1961 году при раскопках этрусского порта Пирги на побережье Тирренского моря в Италии (современный город Санта-Севера). Пластины содержат текст, в котором идёт речь о посвящении правителем города Цере Тефарием Велианой даров богине Уни, которая в надписи отождествляется с богиней Астартой. Тефарий Велиана подарил их во время обряда вбивания гвоздя святилищу и храмовой пристройке в третий год своего правления в месяц погребения божества. Две пластины содержат надпись на этрусском языке (первая содержит 16 строк и 37 ;слов, вторая — 9 строк и 15 слов), третья — на пуническом языке. (ru)
- Скрижалі з Пирги — три золоті пластини з написами етруською та пунічною мовами, що датуються початком V століття до н. е., знайдені у 1961 при розкопках етруського порту на узбережжі Тірренського моря в Італії (сучасне місто Санта-Севера). Важливість скрижалей полягає не тільки в «двомовності» тексту, що дозволяє використовувати знання пунічної мови для розшифровки написів етруською, але і показує пунічний вплив на території Західного Середземномор'я. Скрижалі в даний час виставляються в Національному музеї етруського мистецтва в Римі. (uk)
|
