| dbo:abstract
|
- El Principat de Tàrent amb capital a Tàrent va existir des de 1088 fins a 1465. En els seus 377 anys d'història va ser a vegades un poderós i gairebé independent domini feudal del Regne de Sicília i més tard del Regne de Nàpols. De vegades, però, "Príncep de Tàrent" fou només un títol honorífic atorgat a l'hereu del tron o al marit d'una reina governant. (ca)
- Το Πριγκιπάτο του Τάραντα ήταν ένα Μεσαιωνικό κράτος, που ίδρυσε ο Βοημούνδος Α΄ πρίγκιπας της Αντιόχειας (1088), μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου Γυισκάρδου, όταν έκλεισε ειρήνη με τον μικρότερο αδελφό του Ρογήρο Α΄ δούκα της Απουλίας. Τα δύο αδέλφια είχαν μία έντονη διαφωνία σχετικά με την διαδοχή στην Κομητεία της Απουλίας και της Καλαβρίας. Ο Βοημούνδος Α΄ αναβάθμισε την παλιότερη Κομητεία του Τάραντα, που είχε ιδρύσει ο (1063), σε Πριγκιπάτο (1088). Πρωτεύουσα του πριγκιπάτου έγινε ο Τάραντας, που βρισκόταν στην Απουλία και περιείχε το νότιο τμήμα της περιφέρειας. Διατηρήθηκε 377 χρόνια και ήταν ένα πανίσχυρο φέουδο στο Βασίλειο της Σικελίας· μερικές φορές ο βασιλιάς έδινε τον τίτλο σαν δώρο στην σύζυγο ή στον διάδοχό του. Όταν ο Οίκος των Καπετιδών-Ανζού διαιρέθηκε, ο Τάραντας πέρασε στον κλάδο του Δυρραχίου (1394 - 1463).Ο Φερδινάνδος Α΄ της Νεαπόλεως ένωσε το Πριγκιπάτο του Τάραντα με το Βασίλειο της Νεαπόλεως, όταν πέθανε η σύζυγός του Ισαβέλλα του Κλερμόν. Έτσι το πριγκιπάτο έληξε, αλλά ο βασιλιάς έδινε συχνά τον τίτλο στον διάδοχο· ο πρώτος που το δέχτηκε ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αλφόνσος Β΄ της Νεαπόλεως. (el)
- Das Fürstentum Tarent mit Hauptstadt Tarent existierte von 1088 bis 1465 im Süden der Apenninhalbinsel. In seiner 377-jährigen Geschichte war es zeitweise eine mächtige und fast unabhängige Feudalherrschaft des Königreichs Sizilien und später des Königreichs Neapel. Zeitweise war „Fürst von Tarent“ aber auch nur ein Ehrentitel, der dem Thronerben oder dem Mann einer regierenden Königin verliehen wurde. (de)
- El Principado de Tarento, fue un estado en el sur de Italia creado en 1085 por Bohemundo I, el hijo mayor de Roberto Guiscardo de Hauteville duque de Apulia, Calabria y Sicilia, como parte de la paz entre él y su hermano menor, después de una disputa sobre la sucesión al Ducados de Apulia y Calabria. Tarento se convirtió en la capital del principado, que cubría casi todo el talón de Apulia. Durante los siguientes 377 años de historia, a veces era un feudo poderoso y prácticamente independiente del Reino de Sicilia (y después del Reino de Nápoles), a veces sólo era un título, dado a menudo al heredero de la corona o al esposo de una reina reinante. Cuando la Casa de Anjou fue dividida, Tarento recayó en la (1394-1463). Fernando I de Nápoles unió el Principado de Tarento al Reino de Nápoles a la muerte de su esposa, Isabel de Tarento. El principado llegó a su fin, pero los reyes de Nápoles continuaron dando el título de príncipe de Tarento a sus hijos, primeramente al futuro Alfonso II de Nápoles, el hijo mayor de Isabel. (es)
- The Principality of Taranto was a state in southern Italy created in 1088 for Bohemond I, eldest son of Robert Guiscard, as part of the peace between him and his younger brother Roger Borsa after a dispute over the succession to the Duchy of Apulia. Taranto became the capital of the principality, which covered almost all of the heel of Apulia. During its subsequent 377 years of history, it was sometimes a powerful and almost independent feudal fief of the Kingdom of Sicily (and later of Naples), sometimes only a title, often given to the heir to the crown or to the husband of a reigning queen. When the House of Anjou was divided, Taranto fell to the house of Durazzo (1394–1463). Ferdinand I of Naples united the Principality of Taranto to the Kingdom of Naples at the death of his wife, Isabella of Clermont. The principality came to an end, but the kings of Naples continued giving the title of Prince of Taranto to their sons, firstly to the future Alfonso II of Naples, eldest son of Isabella. (en)
- La principauté de Tarente était un fief dépendant du royaume de Sicile, puis du royaume de Naples. Il a souvent été attribué à des membres de la famille royale. La principauté a été créée à la mort de Robert Guiscard de Hauteville, duc de Pouilles, en 1085. Ce dernier avait d'un premier mariage avec une normande, un fils, Bohémond, et d'un second mariage avec une princesse lombarde un autre fils, Roger Borsa. C'est ce dernier qu'il avait choisi pour lui succéder dans le duché de Pouilles. En compensation, Bohémond reçut de nombreuses terres dans la Capitanate, autour de Tarente, terres qui formèrent la principauté de Tarente. Bohémond partit pour la première croisade en 1096 et conquit la principauté d'Antioche. Il ne revint plus en Italie jusqu’à sa mort en 1111. Son fils Bohémond II lui succéda, mais mourut en Terre Sainte en 1131 en ne laissant qu'une fille. À cette date la principauté passa au cousin de Bohémond, le roi Roger II de Sicile. Il la confia successivement à ses fils Tancrède (en 1132), Guillaume (1138) et Simon (1144), puis à son petit-fils Guillaume II. À la mort de ce dernier en 1189, la couronne de Sicile, et la principauté, passèrent à son oncle bâtard Tancrède de Lecce. Lorsque ce dernier fut vaincu par l'empereur Henri VI en 1194, la principauté passa à ce dernier. Toutefois en 1200 la principauté de Tarente fut remise à Marie de Hauteville, la fille de Tancrède de Lecce et à son époux Gautier III de Brienne. En 1205 la principauté fut confisquée par l’empereur Frédéric II et resta unie au trône de Sicile (trône de Naples à partir des vêpres siciliennes) jusqu’en 1294. À cette date, le roi Charles II de Naples confia la principauté de Tarente à son fils Philippe Ier, qui la transmit à ses descendants, la branche de Tarente de la maison d'Anjou-Sicile. En 1373 cette branche s'éteignit et la principauté fut disputée entre Jacques des Baux, un neveu du dernier prince Anjou, et la reine Jeanne Ire de Naples qui la confisqua. En 1376, cette dernière l'attribua à son mari Othon IV de Brunswick-Grubenhagen. Tarente fut reprise par Jacques des Baux en septembre 1381, qui la légua par testament à Louis d'Anjou. En 1393 elle fut confiée à Marie d'Enghien, héritière des Brienne et donc lointaine descendante de Tancrède de Lecce. Marie était l’épouse de Raimond del Balzo-Orsini, très grand seigneur du royaume de Naples. Le roi Ladislas Ier, inquiet de la quasi-indépendance de la principauté de Tarente, épousa Marie à la mort de Raimond pour récupérer Tarente. À la mort de Ladislas, la principauté fut conservée par sa sœur et héritière, la reine Jeanne II, qui la confia en 1415 à son mari Jacques II de Bourbon[réf. nécessaire]. En 1420 la principauté fut restituée au fils de Marie d'Enghien et de , Jean Antoine (Giovanni Antonio), et passa à sa mort en 1463 à sa nièce Isabelle de Chiaramonte. Cette dernière avait en 1444 épousé le roi Ferdinand Ier de Naples. À sa mort en 1465 la principauté fut réunie au domaine royal. Le titre de prince ou de princesse de Tarente fut par la suite attribué à plusieurs membres de la famille royale, notamment à Charlotte de Naples, petite-fille de Ferdinand Ier et d’Isabelle de Chiaramonte. Le titre fut repris par la famille de La Trémoille, descendants de sa fille Anne de Laval ; le fils aîné des ducs de Thouars et de la Trémoïlle porta le titre de prince de Tarente jusque dans les années 1930. (fr)
- Kepangeranan Taranto merupakan sebuah negara di Italia selatan yang dibuat pada tahun 1088 untuk Bohemond I, putra sulung Robert Guiscard, sebagai bagian perdamaian antara dirinya dan adiknya Roger Borsa setelah perselisihan atas suksesi . Taranto menjadi ibu kota dari kepangeranan tersebut, yang mencakup seluruh tumit Apulia. Selama masa 377 tahun sejarahnya, wilayah tersebut merupakan suatu wilayah yang berkuasa dan hampir independen dari Kerajaan Sisilia (dan kemudian Napoli), kadang-kadang hanya gelar, yang kerap diberikan kepada pewaris mahkota atau kepada suami dari ratu yang memerintah. Ketika dibagi, Taranto jatuh ke tangan Istana Durazzo (1394–1463). mempersatukan Kepangeranan Taranto ke Kerajaan Napoli setelah kematian istrinya, . Kepangeranan itu berakhir, namun raja-raja Napoli terus memberikan gelar Pangeran Taranto kepada anak-anak mereka, pertama-tama kepada calon Alfonso II dari Napoli, putra sulung Isabella. (in)
- 타란토 공국(이탈리아어: Principato di Taranto)은 계승 문제 후, 로베르 기스카르의 아들 와 보에몽 1세 사이에 평화 조약의 일부로서, 보에몽 1세가 1088년 이탈리아 남부에 세운 국가이다. 타란토가 공국의 수도가 되면서, 풀리아 지역의 대부분을 담당하게 되었다. 공국은 377년간 역사속에 존재했으며, 가끔은 강력하던 때도 있었고 시칠리아 왕국(후의 나폴리 왕국)의 거의 독립적인 봉건 영주국일때도 있었지만, 어쩔 때는 작위만이 남아서 자주 왕위의 후계자나 여왕의 남편에게 주기도 하였다. 시기에는 분리되어, 타란토가 두라초 가문(Durazzo) 에게 있었을 때도 있었다(1394–1463). 페르디난도 1세 디 나폴리는 그의 아내 가 사망하자, 타란토 공국을 나폴리 왕국에 통합시켰다. 타란토 공국의 역사는 그렇게 막을 내렸지만, 나폴리 군주는 계속해서 그들의 아들들에게 타란토 후작이라는 칭호를 내려주었으며, 그 첫 번째는 이사벨라의 장자이자 미래의 왕이 되는 알폰소 2세 디 나폴리이다. (ko)
- Il Principato di Taranto (1088-1465) fu un principato normanno di cui Taranto divenne la capitale. (it)
- Furstendömet Taranto var en stat på den södra italienska halvön som skapades 1088 för Bohemund I av Antiokia som var den äldste sonen till Robert Guiscard, som en del av freden mellan honom och hans yngre bror efter en tvist över tronföljden i . Taranto blev huvudstaden i furstendömet, som omfattade nästan hela Apulien. Under de följande 377 åren var Furstendömet Taranto en kraftfull och nästan oberoende förläning till Kungariket Sicilien (och senare Neapel). Ferdinand I av Neapel förenande furstendömet med Kungariket Neapel efter hans fru Isabella av Tarantos död år 1465. (sv)
- Княжество Таранто (итал. Principato di Taranto, тарант. Pringipate de Tarde) — норманнское государство, занимавшее южную оконечность Апулии со столицей в Таранто. Было создано в 1088 году для Боэмунда, старшего сына Роберта Гвискара, как часть мирного соглашения между ним и его младшим братом Рожером после спора о наследовании Герцогства Апулии. Княжество просуществовало до 1465 года, управляясь различными династиями. (ru)
- Князівство Таранто (італ. Principato di Taranto, тарант. Pringipate de Tarde) — норманська держава, що займала південний край Апулії зі столицею в Таранто. Була створена в 1088 році для Боемунда, старшого сина Роберта Гвіскара, як частина мирної угоди між ним і його молодшим братом Рожером після суперечки про спадкоємство Герцогства Апулії. Князівство проіснувало до 1465 року, ним керували різні династії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El Principat de Tàrent amb capital a Tàrent va existir des de 1088 fins a 1465. En els seus 377 anys d'història va ser a vegades un poderós i gairebé independent domini feudal del Regne de Sicília i més tard del Regne de Nàpols. De vegades, però, "Príncep de Tàrent" fou només un títol honorífic atorgat a l'hereu del tron o al marit d'una reina governant. (ca)
- Das Fürstentum Tarent mit Hauptstadt Tarent existierte von 1088 bis 1465 im Süden der Apenninhalbinsel. In seiner 377-jährigen Geschichte war es zeitweise eine mächtige und fast unabhängige Feudalherrschaft des Königreichs Sizilien und später des Königreichs Neapel. Zeitweise war „Fürst von Tarent“ aber auch nur ein Ehrentitel, der dem Thronerben oder dem Mann einer regierenden Königin verliehen wurde. (de)
- 타란토 공국(이탈리아어: Principato di Taranto)은 계승 문제 후, 로베르 기스카르의 아들 와 보에몽 1세 사이에 평화 조약의 일부로서, 보에몽 1세가 1088년 이탈리아 남부에 세운 국가이다. 타란토가 공국의 수도가 되면서, 풀리아 지역의 대부분을 담당하게 되었다. 공국은 377년간 역사속에 존재했으며, 가끔은 강력하던 때도 있었고 시칠리아 왕국(후의 나폴리 왕국)의 거의 독립적인 봉건 영주국일때도 있었지만, 어쩔 때는 작위만이 남아서 자주 왕위의 후계자나 여왕의 남편에게 주기도 하였다. 시기에는 분리되어, 타란토가 두라초 가문(Durazzo) 에게 있었을 때도 있었다(1394–1463). 페르디난도 1세 디 나폴리는 그의 아내 가 사망하자, 타란토 공국을 나폴리 왕국에 통합시켰다. 타란토 공국의 역사는 그렇게 막을 내렸지만, 나폴리 군주는 계속해서 그들의 아들들에게 타란토 후작이라는 칭호를 내려주었으며, 그 첫 번째는 이사벨라의 장자이자 미래의 왕이 되는 알폰소 2세 디 나폴리이다. (ko)
- Il Principato di Taranto (1088-1465) fu un principato normanno di cui Taranto divenne la capitale. (it)
- Furstendömet Taranto var en stat på den södra italienska halvön som skapades 1088 för Bohemund I av Antiokia som var den äldste sonen till Robert Guiscard, som en del av freden mellan honom och hans yngre bror efter en tvist över tronföljden i . Taranto blev huvudstaden i furstendömet, som omfattade nästan hela Apulien. Under de följande 377 åren var Furstendömet Taranto en kraftfull och nästan oberoende förläning till Kungariket Sicilien (och senare Neapel). Ferdinand I av Neapel förenande furstendömet med Kungariket Neapel efter hans fru Isabella av Tarantos död år 1465. (sv)
- Княжество Таранто (итал. Principato di Taranto, тарант. Pringipate de Tarde) — норманнское государство, занимавшее южную оконечность Апулии со столицей в Таранто. Было создано в 1088 году для Боэмунда, старшего сына Роберта Гвискара, как часть мирного соглашения между ним и его младшим братом Рожером после спора о наследовании Герцогства Апулии. Княжество просуществовало до 1465 года, управляясь различными династиями. (ru)
- Князівство Таранто (італ. Principato di Taranto, тарант. Pringipate de Tarde) — норманська держава, що займала південний край Апулії зі столицею в Таранто. Була створена в 1088 році для Боемунда, старшого сина Роберта Гвіскара, як частина мирної угоди між ним і його молодшим братом Рожером після суперечки про спадкоємство Герцогства Апулії. Князівство проіснувало до 1465 року, ним керували різні династії. (uk)
- Το Πριγκιπάτο του Τάραντα ήταν ένα Μεσαιωνικό κράτος, που ίδρυσε ο Βοημούνδος Α΄ πρίγκιπας της Αντιόχειας (1088), μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου Γυισκάρδου, όταν έκλεισε ειρήνη με τον μικρότερο αδελφό του Ρογήρο Α΄ δούκα της Απουλίας. Τα δύο αδέλφια είχαν μία έντονη διαφωνία σχετικά με την διαδοχή στην Κομητεία της Απουλίας και της Καλαβρίας. Ο Βοημούνδος Α΄ αναβάθμισε την παλιότερη Κομητεία του Τάραντα, που είχε ιδρύσει ο (1063), σε Πριγκιπάτο (1088). (el)
- El Principado de Tarento, fue un estado en el sur de Italia creado en 1085 por Bohemundo I, el hijo mayor de Roberto Guiscardo de Hauteville duque de Apulia, Calabria y Sicilia, como parte de la paz entre él y su hermano menor, después de una disputa sobre la sucesión al Ducados de Apulia y Calabria. (es)
- Kepangeranan Taranto merupakan sebuah negara di Italia selatan yang dibuat pada tahun 1088 untuk Bohemond I, putra sulung Robert Guiscard, sebagai bagian perdamaian antara dirinya dan adiknya Roger Borsa setelah perselisihan atas suksesi . mempersatukan Kepangeranan Taranto ke Kerajaan Napoli setelah kematian istrinya, . Kepangeranan itu berakhir, namun raja-raja Napoli terus memberikan gelar Pangeran Taranto kepada anak-anak mereka, pertama-tama kepada calon Alfonso II dari Napoli, putra sulung Isabella. (in)
- La principauté de Tarente était un fief dépendant du royaume de Sicile, puis du royaume de Naples. Il a souvent été attribué à des membres de la famille royale. La principauté a été créée à la mort de Robert Guiscard de Hauteville, duc de Pouilles, en 1085. Ce dernier avait d'un premier mariage avec une normande, un fils, Bohémond, et d'un second mariage avec une princesse lombarde un autre fils, Roger Borsa. C'est ce dernier qu'il avait choisi pour lui succéder dans le duché de Pouilles. En compensation, Bohémond reçut de nombreuses terres dans la Capitanate, autour de Tarente, terres qui formèrent la principauté de Tarente. Bohémond partit pour la première croisade en 1096 et conquit la principauté d'Antioche. Il ne revint plus en Italie jusqu’à sa mort en 1111. Son fils Bohémond II lui (fr)
- The Principality of Taranto was a state in southern Italy created in 1088 for Bohemond I, eldest son of Robert Guiscard, as part of the peace between him and his younger brother Roger Borsa after a dispute over the succession to the Duchy of Apulia. Ferdinand I of Naples united the Principality of Taranto to the Kingdom of Naples at the death of his wife, Isabella of Clermont. The principality came to an end, but the kings of Naples continued giving the title of Prince of Taranto to their sons, firstly to the future Alfonso II of Naples, eldest son of Isabella. (en)
|
