About: Pangenesis

An Entity of Type: populated place, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Pangenesis was Charles Darwin's hypothetical mechanism for heredity, in which he proposed that each part of the body continually emitted its own type of small organic particles called gemmules that aggregated in the gonads, contributing heritable information to the gametes. He presented this 'provisional hypothesis' in his 1868 work The Variation of Animals and Plants Under Domestication, intending it to fill what he perceived as a major gap in evolutionary theory at the time. The etymology of the word comes from the Greek words pan (a prefix meaning "whole", "encompassing") and genesis ("birth") or genos ("origin"). Pangenesis mirrored ideas originally formulated by Hippocrates and other pre-Darwinian scientists, but using new concepts such as cell theory, explaining cell development as b

Property Value
dbo:abstract
  • La pangènesi és la teoria defensada per Anaxàgores, Demòcrit i els tractats hipocràtics segons la qual cada òrgan i estructura del cos produïa petit sediments anomenat , que per via sanguínia arribaven als gàmetes. L'individu es formaria gràcies a la fusió de les gèmmules de les cèl·lules. (ca)
  • شمولية التخلق (بالإنجليزية: Pangenesis)‏ كانت آلية توريث افترضها تشارلز داروين. فقد عرض هذه النظرية المؤقتة عام 1868 في كتابه تنوع الحيوانات والنباتات تحت التدجين. وقد تم استبدالها في نهاية المطاف بقوانين مندل الوراثية. (ar)
  • Pangenesis ist ein Begriff aus der Genetik und war methodischer Ansatz Charles Darwins bei seiner Arbeit „Die Variation von Tieren und Pflanzen unter Domestikation“, welche er im Jahre 1868 betrieb. Wie auch die Präformationslehre zählt sie zu den historischen Theorien der Vererbungslehre. Sie geht davon aus, dass die Keimzellen das Sammelbecken für Bestandteile des ganzen Körpers bilden. (de)
  • La pangénesis es la teoría defendida por Anaxágoras, Demócrito y los tratados hipocráticos según la cual cada órgano y estructura del cuerpo producía pequeños sedimentos llamados gémulas, que por vía sanguínea llegaban a los gametos. El individuo se formaría gracias a la fusión de las gémulas de las células. (es)
  • La pangenèse est le mécanisme hypothétique conçu par Charles Darwin pour expliquer l’hérédité. Exprimée d'abord en 1868 dans De la variation des animaux et des plantes à l'état domestique, cette théorie qui ne fait pas une distinction claire entre la transmission des caractères acquis et celle des caractères héréditaires, reprend la conception hippocratique selon laquelle l'ensemble de l'organisme participe à l'hérédité, mais en l'adaptant à la théorie cellulaire. La théorie des gemmules, qui s'est avérée erronée, a toutefois une importance en épistémologie - en attirant l'attention sur une masse de faits appelant explication. (fr)
  • Pangenesis was Charles Darwin's hypothetical mechanism for heredity, in which he proposed that each part of the body continually emitted its own type of small organic particles called gemmules that aggregated in the gonads, contributing heritable information to the gametes. He presented this 'provisional hypothesis' in his 1868 work The Variation of Animals and Plants Under Domestication, intending it to fill what he perceived as a major gap in evolutionary theory at the time. The etymology of the word comes from the Greek words pan (a prefix meaning "whole", "encompassing") and genesis ("birth") or genos ("origin"). Pangenesis mirrored ideas originally formulated by Hippocrates and other pre-Darwinian scientists, but using new concepts such as cell theory, explaining cell development as beginning with gemmules which were specified to be necessary for the occurrence of new growths in an organism, both in initial development and regeneration. It also accounted for regeneration and the Lamarckian concept of the inheritance of acquired characteristics, as a body part altered by the environment would produce altered gemmules. This made Pangenesis popular among the neo-Lamarckian school of evolutionary thought. This hypothesis was made effectively obsolete after the 1900 rediscovery among biologists of Gregor Mendel's theory of the particulate nature of inheritance. (en)
  • La Pangenesi costituiva la teoria, proposta da Charles Darwin e successivamente rivelatasi errata, atta a spiegare le modalità di trasmissione dei caratteri, acquisiti da un organismo vivente, alla sua discendenza. La pangenesi viene trattata per la prima volta dal filosofo greco Ippocrate Tale ipotesi prevedeva che le cellule sessuali dei genitori ricevessero da tutto l'organismo (dal greco pan = tutto) particelle minutissime (gemmule o pangeni), che una volta confluite, contribuissero alla trasmissione ereditaria dei caratteri, acquisiti in vita dall'organismo stesso, nella genesi della prole. Prima della corrente ed attualmente più accreditata teoria, evoluzionistica del Neodarwinismo o sintesi moderna, che unisce la corretta teoria evolutiva basata sulla selezione naturale nella lotta per la vita elaborata da Darwin, con la trasmissione dei caratteri frutto delle ricerche sperimentali primariamente di Gregor Mendel e con il meccanismo delle mutazioni, la Pangenesi costituiva la parte più discutibile del Darwinismo originario. La teoria era puramente speculativa, e non supportata da alcun fatto sperimentale (al contrario dei lavori di Mendel). Venne per prima falsificata dal cugino stesso di Darwin, Francis Galton. Gli esperimenti di Galton cercavano di cambiare il colore di ceppi di conigli bianchi o neri trasfondendo loro delle gemmule prelevate dal circolo ematico. Come noto l'esperimento fallì. Darwin fu comunque molto autocritico circa la pangenesi nella sua autobiografia: (it)
  • パンゲン説(パンゲンせつ、pangenesis、パンゲネシス)とは、チャールズ・ダーウィンが唱えた形質遺伝に関する仮説。「動植物の体の各部・各器官の細胞には自己増殖性の粒子であるジェミュール (gemmule) が含まれているとし、この粒子が各部において獲得した形質の情報を内部にため、その後に血管や道管を通して生殖細胞に集まり、それが子孫に伝えられ、子孫においてまた体の各器官に分散していって、親の特徴・形質が伝わるのだ」とする説である。 (ja)
  • Pangeneza (gr. pan 'wszech' i génesis 'narodzenie, pochodzenie') – hipoteza w biologii rozwoju zaproponowana przez Hipokratesa, a wykorzystywana przez Karola Darwina do wytłumaczenia uznawanej przez siebie zasady dziedziczenia cech nabytych. Zakładała ona, że komórki wszystkich narządów i tkanek wytwarzają drobniutkie kopie lub zaczątki (gemmule), następnie wydzielane do krwiobiegu i transportowane do gruczołów płciowych, gdzie następowało na ich bazie formowanie gamet. Według teorii dziedziczności Hugo de Vriesa w substancji jądrowej komórek znajdują się specyficzne ciałka (pangeny), które decydują o właściwościach komórek. Niektórzy uważają tę hipotezę za odmianę preformacji. (pl)
  • Панге́незис — гипотеза наследования признаков в работах Ч. Дарвина и других учёных. В 1868 году гипотеза пангенезиса была изложена в книге Ч. Дарвина «Изменения домашних животных и культурных растений». В главе XXVII «Предварительная гипотеза пангенезиса» (англ. Provisional hypothesis of pangenesis) Дарвин предположил, что во всех тканях организмов присутствуют субмикроскопические гранулы — геммулы, которые несут наследственные признаки из клеток тела в половые клетки, обеспечивая тем самым возможность направленных (а не случайных) изменений в ходе эволюции живых организмов. Близкие гипотезы наследственности выдвигали Гиппократ (V—IV в. до н. э.), Дж. Борелли (XVII в.), Ж. Бюффон (XVIII в.). Дарвин предложил эту умозрительную гипотезу с целью дать удовлетворительное объяснение описанным в его работах фактам наследования приобретённых признаков (см. ламаркизм), включая такие явления, как реверсия и вегетативная гибридизация. Двигаясь с током крови, геммулы, согласно предположению Дарвина, собираются в половых элементах. Дарвин писал: Исходя из любого обычного взгляда, непонятно, каким образом изменённые условия, действующие на зародыш, на молодое или же на взрослое существо, могут вызвать наследственные изменения. Если придерживаться обычных взглядов, то столь же, или даже более непонятно, каким образом последствия продолжительного упражнения или неупотребления части или изменения телесных или душевных привычек могут передаваться по наследству. Едва ли можно поставить более сложную задачу, но, придерживаясь нашего взгляда, нам нужно только предположить, что в некоторых клетках в конце концов происходят структурные изменения и что эти клетки отделяют от себя геммулы, изменённые сходным образом. — Ч. Дарвин Дарвин предупреждал, что пангенез — не более, чем временная умозрительная гипотеза; вскоре после опубликования дарвиновской работы — в 1871 г. Фрэнсис Гальтон (двоюродный брат Ч. Дарвина) поставил серию экспериментов по проверке существования геммул. В данных опытах Ф. Гальтон переливал кровь от темноокрашенных кроликов светлоокрашенным, никакого влияния на окраску шерсти у потомства не обнаружил. Немецкий учёный А. Вейсман считал данную теорию переноса признаков, наряду с гипотетической возможностью их переноса через нервную систему, «фантастической». Не усматривая других возможных способов наследования приобретённых признаков, он отрицал тем самым и возможность наследования приобретённых в течение жизни организмом изменений. В 1889 Х. Де Фриз выдвинул гипотезу о внутриклеточном пангенезе. Согласно этой гипотезе, наследственные задатки связаны с присутствующими в живой протоплазме материальными частицами (пангенами). В отличие от Дарвина, Де Фриз отрицал перенос пангенов в половые клетки. Результаты исследований французских учёных, опубликованные в 2010 г., позволяют выдвинуть на роль переносчиков наследственной информации между клетками так называемые микровезикулы — мембранные пузырьки размером от 30 нм до 1—4 мкм, повсеместно встречающиеся в жидких средах организма и до недавнего времени считавшиеся лишь побочным продуктом жизнедеятельности клеток. По-видимому, микровезикулы являются важным элементом коммуникации между клетками многоклеточного организма, наряду с нейротрансмиттерами, гормонами и так далее. Однако к геммулам Дарвина они отношения не имеют, так как половые клетки надёжно изолированы от жидкостей внутренней среды организма. (ru)
  • Pangénese (português europeu) ou Pangênese (português brasileiro) foi uma teoria científica obsoleta sobre a hereditariedade articulada em profundidade por Charles Darwin em 1868. A idéia básica da pangênese remonta a pensadores pré-científicos como Hipócrates. Representa um modelo misto entre a herança por mistura aceito na época com um elemento de herança de caracteres adquiridos. Segundo esta teoria, as partes do organismo produziriam partículas denominadas "gêmulas" (novas gônodas) que eram direcionadas para as células germinativas. Durante a reprodução sexuada, havia a mistura das partículas provenientes do macho e da fêmea produzindo um novo organismo com características de ambos os progenitores. De acordo com a pangênese, a modificação do organismo durante a vida provocava alterações nas gêmulas e, consequentemente, poderiam ser transmitidas para as gerações seguintes. Experimentos conduzidos à época por Francis Galton (1822-1911), foram incapazes de evidenciar a existência das gêmulas, e a teoria da pangênese foi eventualmente abandonada. Charles Darwin incorporou elementos de transmissão dos caracteres adquiridos na teoria por mistura em resposta a principal crítica de que o seu mecanismo de evolução, a seleção natural. Em um modelo de herança estritamente por mistura, a variação fenotípica tende a desaparecer e consequentemente, impede o progresso da adaptação. Portanto, o elemento de herança de caracteres é um mecanismo adicional que forneceria variação genética. O desenvolvimento subsequente do mendelismo (i.e. herança particulada) descreditou o modelo de herança por mistura. Hoje sabe-se que a fonte primária de variação genética é a mutação e que sob um modo de herança particulada a variação não tende a desaparecer. (pt)
  • Пангенез — гіпотеза успадкування ознак у роботах Ч. Дарвіна та інших учених. В 1868 році гіпотеза пангенезу була викладена в книзі Ч. Дарвіна «Зміни домашніх тварин і культурних рослин». У розділі XXVII «Тимчасова гіпотеза пангенезу» (англ. provisional hypothesis of pangenesis) Дарвін припустив що у всіх тканинах організмів присутні субмікроскопічні гранули — геммули, які несуть спадкові ознаки з клітин тіла в статеві клітини, забезпечуючи тим самим можливість спрямованих (а не випадкових) змін в ході еволюції живих організмів. Схожі гіпотези спадковості висували Гіппократ (V—IV ст. До н. е.), Дж. Бореллі (XVII ст.), Ж. Бюффон (XVIII ст.). Дарвін запропонував цю гіпотезу з метою дати задовільне пояснення описаним в його роботах фактами успадкування набутих ознак (див. ламаркізм), включаючи такі явища, як та вегетативна гібридизація. Рухаючись з потоком крові, геммули, згідно з припущенням Дарвіна, збираються в статевих елементах. Дарвін писав: Виходячи з будь-якого звичайного погляду, незрозуміло, яким чином змінені умови, що діють на зародок, на молоду або ж на дорослу істоту, можуть викликати спадкові зміни. Якщо дотримуватися звичайних поглядів, то настільки ж, або навіть більше незрозуміло, яким чином наслідки тривалої вправи або незастосування частини або зміни тілесних або душевних звичок можуть передаватися у спадок. Навряд чи можна поставити складнішу задачу, але, дотримуючись нашого погляду, нам треба тільки припустити, що в деяких клітинах зрештою відбуваються структурні зміни і що ці клітини відокремлюють від себе , змінені схожим чином. Дарвін попереджав, що пангенез — не більше, ніж тимчасова умоглядна гіпотеза; незабаром після опублікування роботи Дарвіна в 1871 році Френсіс Гальтон (двоюрідний брат Чарльза Дарвіна) поставив серію експериментів з метою перевірки існування геммул. У даних дослідах Френсіс Гальтон переливав кров від темнозабарвлених кроликів світлозабарвленим, ніякого впливу на забарвлення шерсті у потомства не виявив.Німецький учений Август Вейсман вважав дану теорію перенесення ознак, поряд з гіпотетичною можливістю їхнього перенесення через нервову систему, «фантастичною». Не вбачаючи інших можливих способів успадкування набутих ознак, він заперечував тим самим і можливість успадкування набутих змін протягом життя організму. У 1889 році Гуго Де Фриз висунув гіпотезу про внутрішньоклітинний пангенез. Відповідно до цієї гіпотези, спадкові задатки пов'язані з присутніми в живій протоплазмі матеріальними частками (пангенами). На відміну від Дарвіна, Гюго де Фріз заперечував перенесення пангенів у статеві клітини. (uk)
  • 泛生論(英語:pangenesis)是由進化論之父,達爾文所提出的另一種由父母遺傳至兒女的方法。跟進化論截然不同的是,進化論是由基因經過多代的筛选而繁衍出來的。泛生論卻是直接由動植物的父母透過身體細胞所分泌出來的一種為gemmules的細胞而直接對兒女造成影響。達爾文試圖以此論點來解釋為何動植物的上一代和下一代會有除了基因方面以外的類似習性,例如習慣,脾氣,身形等。但是後來以科學實驗證明此觀點是錯誤的。因為部分的動物,並不單單是與生俱來的,部分可以是後天習得的。 (zh)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 23558 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 33110 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123483443 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • La pangènesi és la teoria defensada per Anaxàgores, Demòcrit i els tractats hipocràtics segons la qual cada òrgan i estructura del cos produïa petit sediments anomenat , que per via sanguínia arribaven als gàmetes. L'individu es formaria gràcies a la fusió de les gèmmules de les cèl·lules. (ca)
  • شمولية التخلق (بالإنجليزية: Pangenesis)‏ كانت آلية توريث افترضها تشارلز داروين. فقد عرض هذه النظرية المؤقتة عام 1868 في كتابه تنوع الحيوانات والنباتات تحت التدجين. وقد تم استبدالها في نهاية المطاف بقوانين مندل الوراثية. (ar)
  • Pangenesis ist ein Begriff aus der Genetik und war methodischer Ansatz Charles Darwins bei seiner Arbeit „Die Variation von Tieren und Pflanzen unter Domestikation“, welche er im Jahre 1868 betrieb. Wie auch die Präformationslehre zählt sie zu den historischen Theorien der Vererbungslehre. Sie geht davon aus, dass die Keimzellen das Sammelbecken für Bestandteile des ganzen Körpers bilden. (de)
  • La pangénesis es la teoría defendida por Anaxágoras, Demócrito y los tratados hipocráticos según la cual cada órgano y estructura del cuerpo producía pequeños sedimentos llamados gémulas, que por vía sanguínea llegaban a los gametos. El individuo se formaría gracias a la fusión de las gémulas de las células. (es)
  • La pangenèse est le mécanisme hypothétique conçu par Charles Darwin pour expliquer l’hérédité. Exprimée d'abord en 1868 dans De la variation des animaux et des plantes à l'état domestique, cette théorie qui ne fait pas une distinction claire entre la transmission des caractères acquis et celle des caractères héréditaires, reprend la conception hippocratique selon laquelle l'ensemble de l'organisme participe à l'hérédité, mais en l'adaptant à la théorie cellulaire. La théorie des gemmules, qui s'est avérée erronée, a toutefois une importance en épistémologie - en attirant l'attention sur une masse de faits appelant explication. (fr)
  • パンゲン説(パンゲンせつ、pangenesis、パンゲネシス)とは、チャールズ・ダーウィンが唱えた形質遺伝に関する仮説。「動植物の体の各部・各器官の細胞には自己増殖性の粒子であるジェミュール (gemmule) が含まれているとし、この粒子が各部において獲得した形質の情報を内部にため、その後に血管や道管を通して生殖細胞に集まり、それが子孫に伝えられ、子孫においてまた体の各器官に分散していって、親の特徴・形質が伝わるのだ」とする説である。 (ja)
  • 泛生論(英語:pangenesis)是由進化論之父,達爾文所提出的另一種由父母遺傳至兒女的方法。跟進化論截然不同的是,進化論是由基因經過多代的筛选而繁衍出來的。泛生論卻是直接由動植物的父母透過身體細胞所分泌出來的一種為gemmules的細胞而直接對兒女造成影響。達爾文試圖以此論點來解釋為何動植物的上一代和下一代會有除了基因方面以外的類似習性,例如習慣,脾氣,身形等。但是後來以科學實驗證明此觀點是錯誤的。因為部分的動物,並不單單是與生俱來的,部分可以是後天習得的。 (zh)
  • Pangenesis was Charles Darwin's hypothetical mechanism for heredity, in which he proposed that each part of the body continually emitted its own type of small organic particles called gemmules that aggregated in the gonads, contributing heritable information to the gametes. He presented this 'provisional hypothesis' in his 1868 work The Variation of Animals and Plants Under Domestication, intending it to fill what he perceived as a major gap in evolutionary theory at the time. The etymology of the word comes from the Greek words pan (a prefix meaning "whole", "encompassing") and genesis ("birth") or genos ("origin"). Pangenesis mirrored ideas originally formulated by Hippocrates and other pre-Darwinian scientists, but using new concepts such as cell theory, explaining cell development as b (en)
  • La Pangenesi costituiva la teoria, proposta da Charles Darwin e successivamente rivelatasi errata, atta a spiegare le modalità di trasmissione dei caratteri, acquisiti da un organismo vivente, alla sua discendenza. La pangenesi viene trattata per la prima volta dal filosofo greco Ippocrate La teoria era puramente speculativa, e non supportata da alcun fatto sperimentale (al contrario dei lavori di Mendel). (it)
  • Pangeneza (gr. pan 'wszech' i génesis 'narodzenie, pochodzenie') – hipoteza w biologii rozwoju zaproponowana przez Hipokratesa, a wykorzystywana przez Karola Darwina do wytłumaczenia uznawanej przez siebie zasady dziedziczenia cech nabytych. Zakładała ona, że komórki wszystkich narządów i tkanek wytwarzają drobniutkie kopie lub zaczątki (gemmule), następnie wydzielane do krwiobiegu i transportowane do gruczołów płciowych, gdzie następowało na ich bazie formowanie gamet. Niektórzy uważają tę hipotezę za odmianę preformacji. (pl)
  • Pangénese (português europeu) ou Pangênese (português brasileiro) foi uma teoria científica obsoleta sobre a hereditariedade articulada em profundidade por Charles Darwin em 1868. A idéia básica da pangênese remonta a pensadores pré-científicos como Hipócrates. Representa um modelo misto entre a herança por mistura aceito na época com um elemento de herança de caracteres adquiridos. Segundo esta teoria, as partes do organismo produziriam partículas denominadas "gêmulas" (novas gônodas) que eram direcionadas para as células germinativas. Durante a reprodução sexuada, havia a mistura das partículas provenientes do macho e da fêmea produzindo um novo organismo com características de ambos os progenitores. (pt)
  • Панге́незис — гипотеза наследования признаков в работах Ч. Дарвина и других учёных. В 1868 году гипотеза пангенезиса была изложена в книге Ч. Дарвина «Изменения домашних животных и культурных растений». В главе XXVII «Предварительная гипотеза пангенезиса» (англ. Provisional hypothesis of pangenesis) Дарвин предположил, что во всех тканях организмов присутствуют субмикроскопические гранулы — геммулы, которые несут наследственные признаки из клеток тела в половые клетки, обеспечивая тем самым возможность направленных (а не случайных) изменений в ходе эволюции живых организмов. — Ч. Дарвин (ru)
  • Пангенез — гіпотеза успадкування ознак у роботах Ч. Дарвіна та інших учених. В 1868 році гіпотеза пангенезу була викладена в книзі Ч. Дарвіна «Зміни домашніх тварин і культурних рослин». У розділі XXVII «Тимчасова гіпотеза пангенезу» (англ. provisional hypothesis of pangenesis) Дарвін припустив що у всіх тканинах організмів присутні субмікроскопічні гранули — геммули, які несуть спадкові ознаки з клітин тіла в статеві клітини, забезпечуючи тим самим можливість спрямованих (а не випадкових) змін в ході еволюції живих організмів. (uk)
rdfs:label
  • شمولية التخلق (ar)
  • Pangènesi (ca)
  • Pangenesistheorie (de)
  • Pangénesis (es)
  • Pangenèse (fr)
  • Pangenesi (it)
  • パンゲン説 (ja)
  • Pangenesis (en)
  • Pangenese (nl)
  • Pangeneza (pl)
  • Pangênese (pt)
  • Пангенезис (ru)
  • 泛生論 (zh)
  • Пангенез (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License