| dbo:abstract
|
- النومينون (باللاتينية: noumenon) هو مصطلح فلسفي ويقصد به ويرادفه في الاستخدام الفلسفي الشيء في ذاته (بالإنكليزية: thing in itself وبالألمانية: Ding an sich). ومصطلح النومينون لم يكن شائعا حتى جاء به الفيلسوف الألماني إيمانويل كانت ثم أصبح مصطلح النومينون مرتبطا بالفلسفة الكانتية. والمقصود بالشيء في ذاته هو الحقيقة الأساسية للشيء التي تكمن وراء الظواهر. أصل كلمة نومينون هو أصل يوناني من كلمة (νοούμενoν) المشتقة من الفعل (νοέω) ومعنى هذه الكلمة هو أعتقد أو أعني. وجمع هذه الكلمة باللغة اليونانية هو (νοούμενα) وباللغة اللاتينية noumena. في الفلسفة الكلاسيكية يعني مصطلح النومنون أي موضوع يعترض الفهم أو التساؤل أو المعرفة الإنسانية. وهو مفهوم قريب من مفهوم الموضوعية الفلسفية. التي تعنى بالموضوعات الواقعية لكن غير المحسوسة. على العكس من مفهوم الفينومنون. يستخدم مصطلح نومينون بشكل عام كمصطلح مضاد وذا علاقة معاكسة مع مصطلح فينومينن (Phenomenon). ويقصد بمصطلح فينومينن: الظاهرة، أي ظواهر الأشياء أو الأشياء من الخارج أو المواضيع التي تتلقاها الحواس. والفينومنون هو أي شيء من الاشياء واي حدث من الحوادث مهما كان، لكن له شرط واحد هو ان هذا الشيء أو هذا الحدث سيتم استقباله من طريق الحواس. اما النومنون فلا يمكن ان يكون شيئا أو حدثا واقعيا. النومينات هي اشياء أو احداث لا يمكن العلم بها عن طريق الحواس لانها مواضيع خيالية مستقلة عن كل حس. والنومنون يمكن ان يعد أيضا مضادا ومعكاسا لمفهوم الإدراك الحسي. وكذلك تعد طريقة التفكير بالنومنون نظيرا لطريقة التفكير بالفنومنون. يمكن لهذه المرادفات وهذه التعريفات ان تكون اقرب إلى معرفة المقصود من مصطلح نومنون. مع العلم انها تقريبية لا غير:
* الشيء في ذاته: أي شيء أو حدث واقعي تكون خواصه بعيدة عن أي تجربة حسية.
* الحقيقة: أي حقيقة الاشياء سواء عرفت واكتشفت أو لم تكتشف بعد. ومن النماذج لاستخدام هذا المصطلح، وقد يكون أشهر النماذج هو الفيلسوف إمانول كانت الذي استخدم مصطلح نومينون مرادفا لتعبير الشيء في ذاته. (ar)
- El noümen (del grec "νοούμενoν" "noúmenon", "el que és pensat" o "el que es pretén dir") en la filosofia d'Immanuel Kant, és un terme que s'introdueix per referir-se a un objecte no fenomènic, és a dir, que no pertany a una intuïció sensible, sinó a una intuïció intel·lectual o suprasensible, la idea en si. Per una altra banda, el terme també ha estat utilitzat per parlar de la cosa en-si, és a dir, l'existència pura independentment de qualsevol representació. En la filosofia de Plató representa una especie intel·ligible o idea que indica tot allò que no pot ser percebut en el món tangible i la qual només es pot arribar mitjançant la raó. El noümen és el concepte fundamental de la metafísica de Plató, és a dir, el món de les idees. La cosa en si mateixa, fora de la seva relació amb la nostra manera d'intuirla o percebra-la; no és objecte dels nostres sentits, ni per tant del nostre coneixement. Per Kant no cab un coneixement de la realitat noümènica però és possible accedir aquesta realitat mitjançant la moral. Per exemple, tot i que només puguem conèixer'ns a nosaltres mateixos com éssers sotmès a la casualitat dominant en l'àmbit dels fenòmens, a saber, com no lliures, hem de presentar-nos també com lliures si volem acceptar la possibilitat d'una conducta sotmesa a l'imperatiu categòric, és a dir una conducta moral. (ca)
- جوهر الشيء عند بعض الفلاسفة عبارة عن شيء من حيث هو مستقل عن الملاحظة، بخلاف مفهوم الظاهرة. قال الفيلسوف الألماني كانط، إذ نحسب المحسوسات مظاهر، نقر بذلك أن لها أساسا هو جوهر الشيء، على أننا لا نعرف جوهر هذا الشيء إلا بمظاهره أي ما يبلغ حواسنا من هذا الشيء المجهول. (ar)
- Noumenon nebo númenon (řec. „myšlené, poznané“, od nús a noein) je ve filosofii protiklad toho, co se pouze jeví, čili fenoménu (jevu). U Platóna a v novoplatonismu je to předmět myšlení, poznatelný rozumem a ne smysly, například matematický nebo geometrický. Do novověké filosofie tento pojem znovu uvedl Immanuel Kant, který staví proti sobě noumena, věci o sobě (Ding an sich) jako absolutní skutečnost, a fenomény čili jevy. Skutečnost můžeme poznávat jen pomocí forem názoru (prostoru a času) či myšlení (kategorie). Ty ale skutečnost má jen ve vztahu k poznávajícímu vědomí, jako předmět poznání, nikoli sama o sobě. Pouze rozumové pojmy podávají svůj obsah tak, jak sám o sobě jest. V Prolegomenech z roku 1783 o tom Kant říká: „Věci jsou nám dány jako vnější předměty našich smyslů, ovšem o tom, čím by byly samy o sobě, nevíme nic, nýbrž známe jen jejich jevy (Erscheinungen), tj. představy, jež v nás vyvolávají, když působí na naše smysly. Tím ovšem nepopírám, že mimo nás jsou tělesa, tj. věci, nám sice ohledně toho, čím samy o sobě jsou, zcela neznámé, které však nicméně známe prostřednictvím představ, jež nám poskytuje jejich vliv na naše smysly a jež nazýváme tělesy; toto slovo tedy znamená pouze jev onoho nám neznámého, nicméně skutečného předmětu.“ Tento racionalistický postup sice pro filosofii odmítl už Hegel, který v něm viděl „rezignaci na pravdu“, a pozitivismus jej považoval za zdánlivý problém, nicméně se ukázal jako velmi užitečný například ve fyzice. Tak krystal, který se nám jeví jako kompaktní a neprodyšný, je pro fyziku mřížkovým uspořádáním atomů, jež samy rozhodně kompaktní nejsou, nýbrž jsou tvořeny navzájem vázanými a oddělenými částicemi. (cs)
- Immanuel Kant uzis en siaj filozofiaj verkoj la vorton noumeno (germanlingve: noumenon) por la vera realo, por la aĵoj kiel ili vere estas en si mem, sendepende de nia scio kaj de ilia ŝajno al ni. Inter la noumenoj, la tri plej gravaj por Kant estas Dio, la libereco de la volo kaj la senmorteco de la animo. Ĉi tiuj restas ekster la scipotenco de racia scio, de scienco. Ekzemple, scienco, laŭKANT, ne povas pruvi nek malpruvi la ekziston de Dio. En kontrasto kun noumeno li uzis la nocion fenomeno. (eo)
- Noumenon (altgriechisch νοούμενον, Partizip Präsens Singular Neutrum von νοεῖν noeîn, deutsch ‚denken‘; Plural: Noumena) ist ein philosophischer Begriff, der insbesondere mit der Erkenntnistheorie Immanuel Kants verbunden ist. In seiner vorkritischen Philosophie verwendet Kant diesen Begriff für Gegenstände einer intellektuellen Erkenntnis bzw. einer möglichen intellektuellen Anschauung (im Gegensatz zur sinnlichen). In der Kritik der reinen Vernunft verwirft er die Möglichkeit einer rein intellektuellen Erkenntnis; die Noumena werden zu „Gedankendingen“, Vorstellungen nicht erfahrbarer Gegenstände. Sie verbleiben Grenzbegriffe der Sinnlichkeit und der Erfahrungserkenntnisse. Die Gegenstände der Erfahrung heißen bei Kant Phänomena oder Erscheinungen. Der Begriff eines Noumenons als Gegenstand ist nun ein Unterbegriff von Ding an sich. (de)
- Das Ding an sich ist ein Begriff, der in der modernen Erkenntnistheorie wesentlich von Immanuel Kants dualistischer Philosophie geprägt ist, wobei er in dessen Gesamtwerk in zahlreichen, teils miteinander nicht vereinbaren Bedeutungen verwendet wird. Vorwiegend gilt der Terminus aber als Oberbegriff für sogenannte intelligible Gegenstände oder für die denkmögliche Entität einer intelligiblen Ursache, die beide dadurch bestimmt sind, keine Entsprechung in der reinen, folglich auch nicht in der sinnlichen Anschauung (Erfahrung) zu haben. (de)
- Noumenoa esperientziatik eta zentzumenen pertzepziotik at dagoen guztia da. Platonengan, noumenoa ideia da; hala ere, terminoa Kanten filosofian erabiltzen da bereziki, gauzak diren bezala (Ding an sich, alemanez) edo gizakiak zentzumenen mugetatik kanpo dauden gauzak adierazteko; zeinei buruz zerbait ezagutzea ezinezkoa den, beraz. (eu)
- El noúmeno (del griego "νοούμενoν" "noúmenon": "lo pensado" o "lo que se pretende decir"), en la filosofía de Immanuel Kant, es un término problemático que se introduce para referir a un objeto no fenoménico, es decir, que no pertenece a una intuición sensible, sino a una intuición intelectual o suprasensible. Por otra parte, el término también ha sido usado para hablar de la cosa-en-sí, es decir, la cosa en su existencia pura independientemente de cualquier representación. En la filosofía de Platón representa una especie inteligible o idea que indica todo aquello que no puede ser percibido en el mundo tangible y a la cual solo se puede llegar mediante el razonamiento. El noúmeno como concepto fundamenta la idea de la metafísica en Platón. La cosa en sí misma, fuera de su relación con nuestro modo de intuirla o percibirla; no es objeto de nuestros sentidos, ni por lo tanto de nuestro conocimiento. Para Kant no cabe un conocimiento de la realidad nouménica pero es posible acceder a dicha realidad mediante la experiencia moral; por ejemplo, aunque solo podemos conocernos a nosotros mismos como seres sometidos a la causalidad dominante en el ámbito de los fenómenos –es decir como no libres–, tenemos que pensarnos también como libres si queremos aceptar la posibilidad de una conducta sometida a imperativos categóricos, –es decir una conducta moral–. (es)
- La chose en soi (Ding an sich) est un concept kantien signifiant la réalité telle qu'elle pourrait être pensée indépendamment de toute expérience possible. Le monde de la chose en soi est autre par rapport à celui du phénomène ; il est au-delà de toute connaissance sensible. Bien que proche du noumène, la chose en soi n'est pas à confondre avec celui-ci. Ce concept a été réutilisé et critiqué par plusieurs philosophes. La spéculation autour de la chose en soi ou d'un concept équivalent est au centre des philosophies orientales. (fr)
- La cosa en sí misma (en alemán, Ding an sich) es un concepto introducido por Immanuel Kant. Las cosas en sí mismas serían objetos como son, independientemente de la observación. El concepto generó mucha controversia entre los filósofos. Está estrechamente relacionado con el concepto de Kant de Noúmeno o el objeto de investigación, en oposición a fenómeno, sus manifestaciones. (es)
- In philosophy, a noumenon (/ˈnuːmənɒn/, UK also /ˈnaʊ-/; from Ancient Greek νoούμενον; plural noumena) is a posited object or an event that exists independently of human sense and/or perception. The term noumenon is generally used in contrast with, or in relation to, the term phenomenon, which refers to any object of the senses. Immanuel Kant first developed the notion of the noumenon as part of his transcendental idealism, suggesting that while we know the noumenal world to exist because human sensibility is merely receptive, it is not itself sensible and must therefore remain otherwise unknowable to us. In Kantian philosophy, the unknowable noumenon is often identified with or associated with the unknowable "thing-in-itself" (German: Ding an sich). However, the nature of the relationship between the two is not made explicit in Kant's work, and remains a subject of debate among Kant scholars as a result. (en)
- Le noumène désigne :
* la réalité tangible
* la virtualité intelligible dans le sens originel utilisé par Platon ;
* ce qui est au-delà de l'expérience qui en est faite (ou noème) dans le sens détourné à dessein par Emmanuel Kant. La philosophie traite ensuite de la possibilité pour le noumène d'être entièrement expérimenté, extrémité envisageable pour Edmund Husserl mais pas pour Kant. (fr)
- An sich adalah sebuah istilah dari bahasa Jerman yang secara harfiah berarti: "pada dirinya sendiri", "pada hakekatnya" atau "harfiah". Konsep filsafat "Ding an sich" diperkenalkan oleh sang filsuf Prusia Immanuel Kant. Jika dijelaskan, maka pengertian "an sich" adalah sebagai berikut.Semua objek yang kita kenal berada di luar tubuh kita. Objek-objek tersebut hadir ke dalam kesadaran kita melalui pancaindra. Dengan demikian, objek-objek tersebut selalu hadir untuk diri kita. Jika objek tersebut hadir juga untuk orang lain, maka orang lain juga hadir sebagai objek untuk diri kita. An sich adalah sebuah hipotesis yang menyebutkan bahwa objek tersebut ada tanpa tergantung pada kesadaran kita. Dengan demikian, jika kita tidak ada, tidak memiliki kesadaran, maka objek tersebut tetap ada. Sebagai contoh. Kita mengenal batu dengan sifatnya yang keras. Kekerasanbatu tersebut hadir ke dalam kesadaran kita karena salah satu indra kita, yaitu kulit. Jika kita tidak memiliki kulit dan tidak mampu merasakan tekstur serta kekerasan batu, maka kita tidak akan mengenal sifat batu tersebut. Dengan demikian, batu bagi kita tidak memiliki sifat keras. Sekarang pertanyaannya adalah, apakah kekerasan batu tersebut objektif sebagai sifat yang melekat pada batu ataukah sifat tersebut hanya hadir karena interaksi batu dengan kita. Hipotesis an sich menyebutkan bahwa sifat batu tersebut berdiri sendiri dan lepas dari apakah kita dapat merasakan kekerasan batu ataukah tidak. An Sich(jerman):in se(latin): lebih lanjut, secara literer adalah segalahal yang muncul dengan sendirinya dari dirinya, tanpa ada relasi atau hubungan terhadap sesuatupun(khususnya, tanpa ada hubungan terhadap segala bentuk pengertian-dalam kesadaran). An sich, adalah ada dengan sendirinya. Hegel, dalam filsafatnya bagaimanapun telah menggambarkan 'keadaan tanpa memiliki relasi' dengan 'an sich'. Dan dalam keadaan yang sedemikian, maka sesuatu dapat memunculkan segala potensinya. Kemudian dalam sistem yang dibentuk Hegel tersebut, an sich kadang-kadang merujuk kepada sesuatu yang latent, tak terbentuk, atau dalam hubungan tertentu merujuk pada ketidaksadaran. Kant, menggunakan an sich dengan pemahaman yang lebih sederhana, untuk mendeskripsikan sesuatu yang takterikat dengan kesadaran atau pengalaman. Oleh sebab itu Kant terjebak dalam kontrasnya penjelaskan mengenai 'ding-an-sich'(ada dengan sendirinya) dengan 'kehadiran'(phenomena). karena sesungguhnya keduanya jelas berbeda, ding-an-sich adalah keadaan ada di luar kesadaran, ada dengan sendirinya sedangkan 'kehadiran' adalah merupakan suatu fungsi yang dibentuk oleh kesadaran, dan 'kehadiran' itu sendiri pastilah dibentuk oleh berbagai bentuk kesadaran dari luar dirinya. Dari penjelasan tentang an sich, kemudian muncullah Martin Heidegger dengan Being and Time(Sein und Zeit). Dan penjelasan radikalnya tentang 'ada', dan bagaimana ia memunculkan sebuah pendekatan untuk mencari kebenaran, Ansichtslosigkeit.
* l
*
* s (in)
- Ansichtslosigkeit:(point-of-viewness): Objectivity, pendekatan yang dilakukan Martin Heidegger untuk menggali kebenaran murni. Sebuah pendekatan tanpa adanya perantara kepada fakta sebenarnya. Tidak adanya perantara tidak hanya dalam pengertian fisik, tetapi bagaimana kebenaran itu didekati dengan membiarkan 'ada' hadir dengan sendirinya sampai kepada si pengamat. Tanpa sempat dibentuk oleh satupun bentuk pemahaman dari luar, baik yang hadir mengiringi objek tersebut maupun kesadaran yang ada dalam si pengamat. Maka si pengamat pun harus hadir dengan tanpa asumsi, an sich. Hingga kebenaran dapat hadir secara utuh, tanpa fragmen-fragmen yang perlu disatukan lagi.
* l
*
* s (in)
- 物自体(ものじたい、独: Ding an sich、英: thing-in-itself)は、ドイツの哲学者、カントの哲学の中心概念。なお、多くの場合、ギリシア語の「ヌース」（nous, 精神）に由来する「ヌーメノン」（noumenon, 考えられたもの）という語も、これと同義語として用いられる。 (ja)
- 물자체(物自體, 독일어: Ding an sich, 영어: thing-in-itself) 또는 누메논(Noumenon)은 칸트철학의 기본개념으로, 감각의 사용과 독립적으로 알 수 있는 사물 또는 사건을 말한다. "물자체=누메논"과 대비되는 개념은 "현상=페노메논"(phenomenon)이다. 즉슨 플라톤 철학과 비교하자면 물자체는 이데아에 해당한다. (ko)
- Noumenon (van het Grieks νοούμενον, "wat wordt gedacht") is een term die binnen de filosofie wordt gebruikt om dingen of gebeurtenissen te benoemen die alleen in de geest bestaan, onafhankelijk van de zintuigen. Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt. Voor Immanuel Kant kunnen we helemaal niets zeggen over de dingen zoals ze op zichzelf zijn, omdat we de dingen alleen kennen zoals ze aan ons verschijnen via (en gefilterd door) onze zintuigen. Het tegengestelde van noumenon is fenomeen. In de antieke filosofie werd de noumenale wereld gelijkgesteld met de wereld van de ideeën die alleen door de filosofische geest gekend konden worden. Daarmee in tegenstelling stond de wereld van de fenomenen, die werd gelijkgesteld met de wereld van de zintuiglijke werkelijkheid, bekend bij de ongeletterde geest. De moderne filosofie ontkent over het algemeen de mogelijkheid van kennis die onafhankelijk is van de zintuigen. Immanuel Kant gaf van dit standpunt de klassieke versie, die zegt dat de noumenale wereld kan bestaan, maar volkomen onkenbaar is voor de mens. In de kantiaanse filosofie wordt het onkenbare noumenon soms gekoppeld aan het onkenbare "Ding an sich". (nl)
- Nella filosofia di Platone, il noumeno (AFI: /noˈumeno/; dal greco νοούμενον, nooúmenon, participio presente medio-passivo di νοέω, "io penso, pondero, considero") rappresenta una specie intelligibile o idea e indica tutto ciò che non può essere percepito nel mondo tangibile, ma a cui si può arrivare solo tramite il ragionamento. Il noumeno, come concetto, fonda l'idea di metafisica in Platone. Secondo Sesto Empirico, già Anassagora avrebbe contrapposto ciò che è pensato (νοούμενα) a ciò che appare (φαινομένοις = i fenomeni). (it)
- Het Ding an sich is het ding zoals het op zichzelf bestaat, zoals het in wezen is. Dit filosofische begrip werd bedacht door de Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804), die het uitwerkte in zijn Kritik der reinen Vernunft. Volgens Kant kan de mens de werkelijkheid zoals ze is (de Dinge an sich) niet kennen. (nl)
- 「ヌーメノン」（希: νοούμενoν、noumenon）、あるいは、その複数形の「ヌーメナ」（希: νοούμενα、noumena）とは、ギリシャ語の「ヌース」（希: νους, nous、精神）に由来する、「考えられたもの」「仮想物」を意味する語。「フェノメノン」（phenomenon）や「フェノメナ」（phenomena）、すなわち「現象」と対照を成す語であり、ちょうどプラトンが言うところの「イデア」に相当する。 イマヌエル・カントの哲学においては、「物自体」とほぼ同義で用いられる。 (ja)
- „Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta. Dla Kanta noumen oznaczał rzeczywistość, która istnieje niezależnie od świadomości i która jest absolutnie niepoznawalna, i nie może się stać „rzeczą dla nas”, tzn. nie może być poznana. Kant twierdził, że „rzecz sama w sobie” jest przedmiotem transcendentnym, oznacza coś, o czym nic nie wiemy ani (przy obecnym ustroju naszego intelektu) nic wiedzieć nie możemy. Według Kanta nie możemy poznać „rzeczy samej w sobie”, którą nazywa także noumenem, gdyż ludzkie poznanie dotyczy tylko zjawisk, tj. fenomenów. (pl)
- Númeno ou noúmeno (do grego νοούμενoν) é um objecto ou evento postulado que é conhecido sem a ajuda dos sentidos. Na filosofia antiga, a esfera do númeno é a realidade superior conhecida pela mente filosófica. Também pode ser entendido como a essência de algo, aquilo que faz algo ser o que é. O termo é geralmente usado em contraste ou em relação com fenómeno, que em filosofia se refere ao que aparece aos sentidos, isto é, é um objecto dos sentidos. Platão utilizou esse conceito para se referir ao seu mundo das ideias. No entanto, este termo é melhor conhecido da filosofia de Immanuel Kant. No kantismo, o númeno é o real tal como existe em si mesmo, de forma independente da perspectiva necessariamente subjetiva em que se dá todo o conhecimento humano; coisa em si (Ding an sich), nômeno, noúmeno (embora possa ser meramente conceituado, por definição é um objeto incognoscível). Por perspectiva subjetiva devemos entender por aquilo que é percebido por um sujeito, portanto númeno é um real que não depende do sujeito para existir, e por isso o conceito de númeno se opõe ao conceito de fenômeno, ou seja, aquilo que é percebido de forma subjetiva. Equivale ao real absoluto independente da percepção humana, ou realidade objetiva, à qual nossos sentidos e razão fazem apenas uma representação. Schopenhauer critica a visão kantiana, acusando-o de ter se apropriado do termo, que se referia para os antigos gregos ao conhecimento abstrato. Kant utiliza a palavra para descrever as "coisas em si mesmas", além de seus fenômenos, o que dá à palavra um significado diferente do original, pois ao invés de conceitos abstratos passam a descrever o mundo exterior. (pt)
- Em filosofia, são, coisas em si, as coisas que existem mas não podem ser experimentadas pelos seres humanos, pois não podem ser intuídas. A expressão é de origem kantiana. Em princípio, a coisa em si é algo que existe por si próprio, independentemente de o sujeito perceber sua existência, tornando-o um objeto. Em Kant, o termo númeno é usado para falar da coisa em si, isto é, da coisa em sua existência pura independentemente de qualquer . (pt)
- Вещь в себе, вещь сама по себе (нем. Ding an sich; англ. thing-in-itself; фр. chose en soi) — философский термин, вещь как таковая, вне зависимости от нашего восприятия. Понятие вещи в себе тесно связано у Иммануила Канта с понятием ноу́мен (греч. νοούμενον «постигаемое» от νοέω «постигаю»), обозначающим объекты умопостигаемые, в отличие от чувственно воспринимаемых феноменов. (ru)
- Noumenon betecknar i kantiansk filosofi det översinnliga, som bara kan uppfattas med förnuftet och som står i motsatsförhållande till fenomen, vilket kan erfaras genom sinnena. (sv)
- Річ у собі (Річ сама по собі) (нім. Ding an sich; англ. Thing in itself) — термін, який Іммануїл Кант використовував у своїй філософії для позначення сутності, цілком незалежної від досвіду. В історії філософії цей термін використовують для позначення концепції, покладеної в основу праці І. Канта «Критика чистого розуму». Концепція речей у собі передбачає: світ з усіма його об'єктами завжди даний нам опосередковано через сприйняття; простір і час — це лише вроджені форми сприйняття. Звідси: світ у цілому та будь-який об'єкт у ньому зокрема складається з двох рівнів: (1) істинний об'єкт (неявлений об'єкт, річ у собі, ноумен) та (2) об'єкт у його відношеннях до інших об'єктів (явлений об'єкт, річ для нас, феномен). Перший рівень прихований від сприйняття, а другий рівень, що його (і лише його) ми сприймаємо, — це лише приблизні і здебільшого викривлені наші уявлення про об'єкт. «Отже, ми хотіли сказати, що всяке наше споглядання є ніщо інше, як уявлення про феномен (Erscheinung), і що речі, які ми сполядаємо, не є самі по собі такими, як ми їх споглядаємо, ані їх відношення самі по собі не такі, як вони нам являються, і що якби ми усунули наш суб'єкт або хоча б тільки суб'єктивний характер чуттів узагалі, то всі характеристики об'єктів і всі відношення їх у просторі й часі, та й самі простір і час зникли б: як явища вони можуть існувати лише в нас, а не самі по собі. Яким може бути стан предметів самих по собі і окремо від цієї сприйнятливості (Rezeptivität) нашої чуттєвості, нам залишається цілком невідомо. Ми не знаємо нічого, крім притаманного нам способу сприймати їх, який, хоча й має належати всякій людині, але не є необхідним для всякої істоти» На думку дослідників, хоча сам Кант пише про непізнаваність речі в собі, проте навіть у рамках «Критики чистого розуму» він вказує, що річ у собі має певні властивості, а також наводить деякі її характеристики: (1) річ у собі знаходиться поза простором і часом, тобто незалежно від нашої свідомості; (2) річ у собі — це непідвладні для нашого сприйняття внутрішні властивості речі; (3) річ у собі діє на наші органи відчуттів і таким чином проявляється як явище, як «річ для нас», тобто вона служить причиною явища. (uk)
- 物自体，或自在之物（德語：Ding an sich；英語：Thing in itself）是康德所介绍的概念。物自体是独立于观察的客体。这个概念在哲学家中间产生了很多争论。 (zh)
- 本體（英語：Noumenon，發音： /ˈnuːmɛˌnɒn/），哲學名詞，意指不必用感官去知識到的物體或事件。它與現象是兩個相對的名詞，是形而上學中重要的議題。研究本體的學問，稱為本體論。康德稱本體為物自身（德語：das Ding an sich ，英語：thing-in-itself，又譯為物自體）。 (zh)
- Ноумен (від грец. νους — розум) — філософський термін, яким позначається річ або подія як незалежні від наших відчуттів. Термін «ноумен» зазвичай використовується у філософії на противагу терміну «феномен», як явище, дане нам через відчуття. Але ноумен це не реальний об'єкт, що викликає феномен, а об'єкт нашого розуму, відомий нам через уяву. Іммануїл Кант використовував термін «ноумен» як синонім терміну «річ у собі», однак такий ужиток в подальшому критикувався іншими філософами, наприклад, Артуром Шопенгауером. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- جوهر الشيء عند بعض الفلاسفة عبارة عن شيء من حيث هو مستقل عن الملاحظة، بخلاف مفهوم الظاهرة. قال الفيلسوف الألماني كانط، إذ نحسب المحسوسات مظاهر، نقر بذلك أن لها أساسا هو جوهر الشيء، على أننا لا نعرف جوهر هذا الشيء إلا بمظاهره أي ما يبلغ حواسنا من هذا الشيء المجهول. (ar)
- Immanuel Kant uzis en siaj filozofiaj verkoj la vorton noumeno (germanlingve: noumenon) por la vera realo, por la aĵoj kiel ili vere estas en si mem, sendepende de nia scio kaj de ilia ŝajno al ni. Inter la noumenoj, la tri plej gravaj por Kant estas Dio, la libereco de la volo kaj la senmorteco de la animo. Ĉi tiuj restas ekster la scipotenco de racia scio, de scienco. Ekzemple, scienco, laŭKANT, ne povas pruvi nek malpruvi la ekziston de Dio. En kontrasto kun noumeno li uzis la nocion fenomeno. (eo)
- Das Ding an sich ist ein Begriff, der in der modernen Erkenntnistheorie wesentlich von Immanuel Kants dualistischer Philosophie geprägt ist, wobei er in dessen Gesamtwerk in zahlreichen, teils miteinander nicht vereinbaren Bedeutungen verwendet wird. Vorwiegend gilt der Terminus aber als Oberbegriff für sogenannte intelligible Gegenstände oder für die denkmögliche Entität einer intelligiblen Ursache, die beide dadurch bestimmt sind, keine Entsprechung in der reinen, folglich auch nicht in der sinnlichen Anschauung (Erfahrung) zu haben. (de)
- Noumenoa esperientziatik eta zentzumenen pertzepziotik at dagoen guztia da. Platonengan, noumenoa ideia da; hala ere, terminoa Kanten filosofian erabiltzen da bereziki, gauzak diren bezala (Ding an sich, alemanez) edo gizakiak zentzumenen mugetatik kanpo dauden gauzak adierazteko; zeinei buruz zerbait ezagutzea ezinezkoa den, beraz. (eu)
- La chose en soi (Ding an sich) est un concept kantien signifiant la réalité telle qu'elle pourrait être pensée indépendamment de toute expérience possible. Le monde de la chose en soi est autre par rapport à celui du phénomène ; il est au-delà de toute connaissance sensible. Bien que proche du noumène, la chose en soi n'est pas à confondre avec celui-ci. Ce concept a été réutilisé et critiqué par plusieurs philosophes. La spéculation autour de la chose en soi ou d'un concept équivalent est au centre des philosophies orientales. (fr)
- La cosa en sí misma (en alemán, Ding an sich) es un concepto introducido por Immanuel Kant. Las cosas en sí mismas serían objetos como son, independientemente de la observación. El concepto generó mucha controversia entre los filósofos. Está estrechamente relacionado con el concepto de Kant de Noúmeno o el objeto de investigación, en oposición a fenómeno, sus manifestaciones. (es)
- Le noumène désigne :
* la réalité tangible
* la virtualité intelligible dans le sens originel utilisé par Platon ;
* ce qui est au-delà de l'expérience qui en est faite (ou noème) dans le sens détourné à dessein par Emmanuel Kant. La philosophie traite ensuite de la possibilité pour le noumène d'être entièrement expérimenté, extrémité envisageable pour Edmund Husserl mais pas pour Kant. (fr)
- 物自体(ものじたい、独: Ding an sich、英: thing-in-itself)は、ドイツの哲学者、カントの哲学の中心概念。なお、多くの場合、ギリシア語の「ヌース」（nous, 精神）に由来する「ヌーメノン」（noumenon, 考えられたもの）という語も、これと同義語として用いられる。 (ja)
- 물자체(物自體, 독일어: Ding an sich, 영어: thing-in-itself) 또는 누메논(Noumenon)은 칸트철학의 기본개념으로, 감각의 사용과 독립적으로 알 수 있는 사물 또는 사건을 말한다. "물자체=누메논"과 대비되는 개념은 "현상=페노메논"(phenomenon)이다. 즉슨 플라톤 철학과 비교하자면 물자체는 이데아에 해당한다. (ko)
- Nella filosofia di Platone, il noumeno (AFI: /noˈumeno/; dal greco νοούμενον, nooúmenon, participio presente medio-passivo di νοέω, "io penso, pondero, considero") rappresenta una specie intelligibile o idea e indica tutto ciò che non può essere percepito nel mondo tangibile, ma a cui si può arrivare solo tramite il ragionamento. Il noumeno, come concetto, fonda l'idea di metafisica in Platone. Secondo Sesto Empirico, già Anassagora avrebbe contrapposto ciò che è pensato (νοούμενα) a ciò che appare (φαινομένοις = i fenomeni). (it)
- Het Ding an sich is het ding zoals het op zichzelf bestaat, zoals het in wezen is. Dit filosofische begrip werd bedacht door de Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804), die het uitwerkte in zijn Kritik der reinen Vernunft. Volgens Kant kan de mens de werkelijkheid zoals ze is (de Dinge an sich) niet kennen. (nl)
- 「ヌーメノン」（希: νοούμενoν、noumenon）、あるいは、その複数形の「ヌーメナ」（希: νοούμενα、noumena）とは、ギリシャ語の「ヌース」（希: νους, nous、精神）に由来する、「考えられたもの」「仮想物」を意味する語。「フェノメノン」（phenomenon）や「フェノメナ」（phenomena）、すなわち「現象」と対照を成す語であり、ちょうどプラトンが言うところの「イデア」に相当する。 イマヌエル・カントの哲学においては、「物自体」とほぼ同義で用いられる。 (ja)
- Em filosofia, são, coisas em si, as coisas que existem mas não podem ser experimentadas pelos seres humanos, pois não podem ser intuídas. A expressão é de origem kantiana. Em princípio, a coisa em si é algo que existe por si próprio, independentemente de o sujeito perceber sua existência, tornando-o um objeto. Em Kant, o termo númeno é usado para falar da coisa em si, isto é, da coisa em sua existência pura independentemente de qualquer . (pt)
- Вещь в себе, вещь сама по себе (нем. Ding an sich; англ. thing-in-itself; фр. chose en soi) — философский термин, вещь как таковая, вне зависимости от нашего восприятия. Понятие вещи в себе тесно связано у Иммануила Канта с понятием ноу́мен (греч. νοούμενον «постигаемое» от νοέω «постигаю»), обозначающим объекты умопостигаемые, в отличие от чувственно воспринимаемых феноменов. (ru)
- Noumenon betecknar i kantiansk filosofi det översinnliga, som bara kan uppfattas med förnuftet och som står i motsatsförhållande till fenomen, vilket kan erfaras genom sinnena. (sv)
- 物自体，或自在之物（德語：Ding an sich；英語：Thing in itself）是康德所介绍的概念。物自体是独立于观察的客体。这个概念在哲学家中间产生了很多争论。 (zh)
- 本體（英語：Noumenon，發音： /ˈnuːmɛˌnɒn/），哲學名詞，意指不必用感官去知識到的物體或事件。它與現象是兩個相對的名詞，是形而上學中重要的議題。研究本體的學問，稱為本體論。康德稱本體為物自身（德語：das Ding an sich ，英語：thing-in-itself，又譯為物自體）。 (zh)
- Ноумен (від грец. νους — розум) — філософський термін, яким позначається річ або подія як незалежні від наших відчуттів. Термін «ноумен» зазвичай використовується у філософії на противагу терміну «феномен», як явище, дане нам через відчуття. Але ноумен це не реальний об'єкт, що викликає феномен, а об'єкт нашого розуму, відомий нам через уяву. Іммануїл Кант використовував термін «ноумен» як синонім терміну «річ у собі», однак такий ужиток в подальшому критикувався іншими філософами, наприклад, Артуром Шопенгауером. (uk)
- النومينون (باللاتينية: noumenon) هو مصطلح فلسفي ويقصد به ويرادفه في الاستخدام الفلسفي الشيء في ذاته (بالإنكليزية: thing in itself وبالألمانية: Ding an sich). ومصطلح النومينون لم يكن شائعا حتى جاء به الفيلسوف الألماني إيمانويل كانت ثم أصبح مصطلح النومينون مرتبطا بالفلسفة الكانتية. والمقصود بالشيء في ذاته هو الحقيقة الأساسية للشيء التي تكمن وراء الظواهر. أصل كلمة نومينون هو أصل يوناني من كلمة (νοούμενoν) المشتقة من الفعل (νοέω) ومعنى هذه الكلمة هو أعتقد أو أعني. وجمع هذه الكلمة باللغة اليونانية هو (νοούμενα) وباللغة اللاتينية noumena. (ar)
- El noümen (del grec "νοούμενoν" "noúmenon", "el que és pensat" o "el que es pretén dir") en la filosofia d'Immanuel Kant, és un terme que s'introdueix per referir-se a un objecte no fenomènic, és a dir, que no pertany a una intuïció sensible, sinó a una intuïció intel·lectual o suprasensible, la idea en si. Per una altra banda, el terme també ha estat utilitzat per parlar de la cosa en-si, és a dir, l'existència pura independentment de qualsevol representació. (ca)
- Noumenon nebo númenon (řec. „myšlené, poznané“, od nús a noein) je ve filosofii protiklad toho, co se pouze jeví, čili fenoménu (jevu). U Platóna a v novoplatonismu je to předmět myšlení, poznatelný rozumem a ne smysly, například matematický nebo geometrický. Do novověké filosofie tento pojem znovu uvedl Immanuel Kant, který staví proti sobě noumena, věci o sobě (Ding an sich) jako absolutní skutečnost, a fenomény čili jevy. Skutečnost můžeme poznávat jen pomocí forem názoru (prostoru a času) či myšlení (kategorie). Ty ale skutečnost má jen ve vztahu k poznávajícímu vědomí, jako předmět poznání, nikoli sama o sobě. Pouze rozumové pojmy podávají svůj obsah tak, jak sám o sobě jest. V Prolegomenech z roku 1783 o tom Kant říká: (cs)
- Noumenon (altgriechisch νοούμενον, Partizip Präsens Singular Neutrum von νοεῖν noeîn, deutsch ‚denken‘; Plural: Noumena) ist ein philosophischer Begriff, der insbesondere mit der Erkenntnistheorie Immanuel Kants verbunden ist. In seiner vorkritischen Philosophie verwendet Kant diesen Begriff für Gegenstände einer intellektuellen Erkenntnis bzw. einer möglichen intellektuellen Anschauung (im Gegensatz zur sinnlichen). In der Kritik der reinen Vernunft verwirft er die Möglichkeit einer rein intellektuellen Erkenntnis; die Noumena werden zu „Gedankendingen“, Vorstellungen nicht erfahrbarer Gegenstände. Sie verbleiben Grenzbegriffe der Sinnlichkeit und der Erfahrungserkenntnisse. Die Gegenstände der Erfahrung heißen bei Kant Phänomena oder Erscheinungen. Der Begriff eines Noumenons als Gegenst (de)
- El noúmeno (del griego "νοούμενoν" "noúmenon": "lo pensado" o "lo que se pretende decir"), en la filosofía de Immanuel Kant, es un término problemático que se introduce para referir a un objeto no fenoménico, es decir, que no pertenece a una intuición sensible, sino a una intuición intelectual o suprasensible. Por otra parte, el término también ha sido usado para hablar de la cosa-en-sí, es decir, la cosa en su existencia pura independientemente de cualquier representación. (es)
- In philosophy, a noumenon (/ˈnuːmənɒn/, UK also /ˈnaʊ-/; from Ancient Greek νoούμενον; plural noumena) is a posited object or an event that exists independently of human sense and/or perception. The term noumenon is generally used in contrast with, or in relation to, the term phenomenon, which refers to any object of the senses. Immanuel Kant first developed the notion of the noumenon as part of his transcendental idealism, suggesting that while we know the noumenal world to exist because human sensibility is merely receptive, it is not itself sensible and must therefore remain otherwise unknowable to us. In Kantian philosophy, the unknowable noumenon is often identified with or associated with the unknowable "thing-in-itself" (German: Ding an sich). However, the nature of the relationshi (en)
- Ansichtslosigkeit:(point-of-viewness): Objectivity, pendekatan yang dilakukan Martin Heidegger untuk menggali kebenaran murni. Sebuah pendekatan tanpa adanya perantara kepada fakta sebenarnya. Tidak adanya perantara tidak hanya dalam pengertian fisik, tetapi bagaimana kebenaran itu didekati dengan membiarkan 'ada' hadir dengan sendirinya sampai kepada si pengamat. Tanpa sempat dibentuk oleh satupun bentuk pemahaman dari luar, baik yang hadir mengiringi objek tersebut maupun kesadaran yang ada dalam si pengamat. Maka si pengamat pun harus hadir dengan tanpa asumsi, an sich. Hingga kebenaran dapat hadir secara utuh, tanpa fragmen-fragmen yang perlu disatukan lagi. (in)
- An sich adalah sebuah istilah dari bahasa Jerman yang secara harfiah berarti: "pada dirinya sendiri", "pada hakekatnya" atau "harfiah". Konsep filsafat "Ding an sich" diperkenalkan oleh sang filsuf Prusia Immanuel Kant. An Sich(jerman):in se(latin): lebih lanjut, secara literer adalah segalahal yang muncul dengan sendirinya dari dirinya, tanpa ada relasi atau hubungan terhadap sesuatupun(khususnya, tanpa ada hubungan terhadap segala bentuk pengertian-dalam kesadaran). An sich, adalah ada dengan sendirinya.
* l
*
* s (in)
- Noumenon (van het Grieks νοούμενον, "wat wordt gedacht") is een term die binnen de filosofie wordt gebruikt om dingen of gebeurtenissen te benoemen die alleen in de geest bestaan, onafhankelijk van de zintuigen. Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt. Voor Immanuel Kant kunnen we helemaal niets zeggen over de dingen zoals ze op zichzelf zijn, omdat we de dingen alleen kennen zoals ze aan ons verschijnen via (en gefilterd door) onze zintuigen. Het tegengestelde van noumenon is fenomeen. (nl)
- Númeno ou noúmeno (do grego νοούμενoν) é um objecto ou evento postulado que é conhecido sem a ajuda dos sentidos. Na filosofia antiga, a esfera do númeno é a realidade superior conhecida pela mente filosófica. Também pode ser entendido como a essência de algo, aquilo que faz algo ser o que é. O termo é geralmente usado em contraste ou em relação com fenómeno, que em filosofia se refere ao que aparece aos sentidos, isto é, é um objecto dos sentidos. Platão utilizou esse conceito para se referir ao seu mundo das ideias. (pt)
- „Rzecz sama w sobie”, noumen (gr. νοούμενoν; rzecz wyobrażona; pomyślana od nous – rozum, duch) – termin wprowadzony do filozofii przez Immanuela Kanta. Dla Kanta noumen oznaczał rzeczywistość, która istnieje niezależnie od świadomości i która jest absolutnie niepoznawalna, i nie może się stać „rzeczą dla nas”, tzn. nie może być poznana. (pl)
- Річ у собі (Річ сама по собі) (нім. Ding an sich; англ. Thing in itself) — термін, який Іммануїл Кант використовував у своїй філософії для позначення сутності, цілком незалежної від досвіду. В історії філософії цей термін використовують для позначення концепції, покладеної в основу праці І. Канта «Критика чистого розуму». (uk)
|
