| dbo:abstract
|
- اللولوبيون (باللغة الأكدية: لو-لو-بي) وجاء اسمهم في النصوص المسمارية بصيغة (لولوبي- لولو- لولومي- لولوبوم)، وهم مجموعة من القبائل القدیمة التي كانت تسكن في إيران القديمة قبل الارية خلال الألف الثالث قبل الميلاد، في منطقة كانت تعرف باسم لولوبوم ، وتقع في المنطقة ما بين جبال زاغروس في شهرزور (محافظة السليمانية، العراق)، ومقاطعة كرمانشاه في إيران. وكان اللوليبيون جيران وأحياناً متحالفين مع مملكة سيموروم. وقد أشارت الألواح القديمة في بلاد ما بين النهرين إلى هؤلاء الناس الذين يقطنون الجبال باسم «البرابرة». (ar)
- Els lullubi o potser lulubi van ser un grup de tribus que vivien al tercer mil·lenni aC. El seu país s'anomenava Lullubum, i correspon a la moderna regió de la plana de Sharazor al Kurdistan, a les muntanyes de Zagros, en la moderna governació de Sulaymaniyya al Kurdistan Iraquià. Frayne (1990) va identificar la seva capital Lulubuna (o Luluban) amb la moderna Halabja. Alguns historiadors pensen que els lullubi eren d'origen hurrita. L'antiga llegenda sumèria Lugalbanda i l'ocell Anzud, datada del temps d'Enmerkar d'Uruk, es refereix a les "muntanyes de Lulubi" com el lloc on el personatge Lugalbanda va trobar l'ocell gegant Anzud buscant la resta de l'exèrcit d'Enmerkar en ruta per assetjar Aratta. Lullubum s'esmenta en temps històrics com una de les dependències de Sargon el Gran dins l'Imperi d'Accàdia junt amb la veïna província de Gutium al sud. El seu net Naram-sin (mort el 2223 aC) va derrotar els lullubi i el seu rei Satuni, i va erigir la seva famosa estela de la victòria. A la caiguda d'Accàdia, va quedar en poder de la dinastia guti de Babilònia. Els lullubi es van revoltar contra el rei quteu (o guti) . Després del període guteu (guti), la dinastia tercera d'Ur sota Shulgi hauria fet no menys de nou expedicions contra els lullubi o lullu, però no se sap segur si totes es van dirigir contra els lullubi o contra altres pobles de les muntanyes. Algunes s'haurien dirigit cap al sud-oest del llac Urmia. En temps d'Amar-Sin, els lullubi formaven un contingent militar dins l'exèrcit d'Ur, cosa que suggereix que estaven sota el seu domini. Un gravat famós en pedra mostra el rei lullubi Anubanini amb la deessa Ixtar, captiu, i està datat del temps de la dinastia tercera d'Ur; una llegenda babilònia tardana relata els èxits de Sargon el Gran i esmenta el rei Anubanini com un dels seus rivals. Al segon mil·lenni el terme lullubi o lullu sembla que es va convertir en genèric entre els babilonis i assiris per designar els muntanyesos, i la regió originària de Lullubum apareix esmentada com a Zamua. Al segle xii aC es torna a mencionar el territori, quan Nabucodonosor I de Babilònia, cap a l'any 1120 aC, i Teglatfalassar I d'Assíria el 1113 aC, reclamen haver sotmès la terra de Lullubi. Els reis neoassiris parlen d'algunes campanyes a Zamua/Lullubum, i entre elles una que va fer Assurnasirpal II, per anar a suprimir una revolta entre els caps de Zamua l'any 881 aC. Durant aquesta campanya es va construir una muralla al pas de Bazian (entre la moderna Kirkuk i Sulaymaniyya). Segons les inscripcions, hi havia 19 ciutats emmurallades a Zamua, i com a tribut va aportar un nombre considerable de cavalls, ramats, metalls, tèxtils i vi. Caps locals o governadors de Zamua van seguir existint almenys fins al final del regnat d'Asarhaddon, el 669 aC. (ca)
- Die Lulubi (auch Lullubu oder Lulubäer) waren ein seit etwa 2250 v. Chr. belegter Volksstamm, der vermutlich verwandtschaftlich zu den Gutäern und/oder Subartu gehörte und bis etwa 880 v. Chr. gelegentlich erwähnt wird. Der Herrscher Shulgi erwähnt einen Feldzug gegen Lullubum, das mit Simurrum, Urbilum und Karahar kooperierte, die vermutlich auch zu diesen Bergvölkern gehörten. Unter den Gutäern rebellierten die Lulubi. Der Name ist fast nur aus akkadischen und sumerischen Inschriften bekannt und bezeichnet Bergbewohner, in diesem Fall, Bewohner des Zāgros-Gebirges bzw. des iranischen Hochlandes. Es handelt sich dabei um schriftlose Völker, über deren Sprache, Kultur und Mythologie praktisch nichts bekannt ist. Die meisten Erwähnungen implizieren, dass es sich weder um Hurriter noch um Assyrer, Sumerer, Akkadier oder Babylonier handelt. Dennoch werden sie als bärtige Menschen eher europäischen Aussehens mit einer Kleidung ähnlich, aber nicht identisch mit den Akkadiern dargestellt. Bekannt geworden sind sie durch ein Felsrelief in Sarpol-e Sahab, das den bewaffneten König Anubanini zeigt, gemeinsam mit einer Göttin (möglicherweise Inanna / Ištar), auf besiegten Feinden stehend. Die häufige Erwähnung in dieser Zeit unterstreicht, dass sie durchaus ein Machtfaktor in Mesopotamien waren, den man jedoch nicht genau fassen kann. Die Lulubi unternahmen des Öfteren Raubzüge nach Mesopotamien, sind aber insgesamt nur alle paar Jahrhunderte erwähnt, die meisten Erwähnungen stammen aus der Akkad/Ur-III Periode. Im Erra-Mythos tauchen sie als Feinde der Babylonier auf und ihre Frauen werden als eine Art Hexen dargestellt, die man babylonisch als Maqlû bezeichnete.Fincke identifiziert sie in altbabylonischen Texten von Shusharra als Lullu oder Lullim. In mittelassyrischen Texten taucht der Name Lullāyu auf, zudem erscheint der Name Lulume neben Zamua unter den Feinden von Adad-narari II. auf. Die Lulubi sind auch im Epos Lugalbanda und der Gewittervogel (Lugalbanda und Anzu) erwähnt, demnach erhielt Lugalbanda die die göttlichen Eigenschaften Kraft, Schnelligkeit und das Fliegen vom Gewittervogel Anzu. Die Regionen, die diese Bergstämme bewohnten, decken sich in etwa mit den heutigen kurdischen Sprachgebieten und waren wohl ähnlich zersplittert. Vermutlich handelt es sich um indoiranische Vorfahren verschiedener Völker, die erst wesentlich später unter neuem Namen in Erscheinung treten. Dies ist jedoch nur eine von vielen Möglichkeiten. (de)
- La tribu de los lullubis fue un pueblo que habitaba la región de los montes Zagros en el actual Kurdistán iraquí e iraní. Era un pueblo guerrero, especialmente durante el reinado del rey sumerio de la dinastía acadia Naram-Sin, quien supuestamente los habría vencido en batalla según muestra una estela acadia de entonces, la estela de Naram-Sin, pero realmente las pruebas evidencian que no existió tal batalla y solo fue un acto de propaganda por parte de Naran-Sin.
* Datos: Q1434558
* Multimedia: Lullubi / Q1434558 (es)
- Lullubitarren tribua, gaur egungo Irak eta Irango Zagros mendietan, Kurdistanen bizi zen herri bat zen. Herri gerlari bat zen, bereziki, akadiar dinastiako Naram-Sim erregearen erregealdian, nork gudu batean garaitu zituen, garai hartako hilarri batek, Naram-Simen hilarriak erakusten duen lez. (eu)
- Lullubi, Lulubi (Akkadian: 𒇻𒇻𒉈: Lu-lu-bi, Akkadian: 𒇻𒇻𒉈𒆠: Lu-lu-biki "Country of the Lullubi"), more commonly known as Lullu, were a group of tribes during the 3rd millennium BC, from a region known as Lulubum, now the Sharazor plain of the Zagros Mountains of modern Kurdistan, Lullubi was neighbour and sometimes ally with the Simurrum kingdom. Frayne (1990) identified their city Lulubuna or Luluban with the region's modern town of Halabja. The language of the Lullubi is regarded as an unclassified language because it is unattested. The term Lullubi though, appears to be of Hurrian origin. (en)
- Les Lullubis étaient une tribu de nomades qui étaient établis au IIIe et au IIe millénaire av. J.-C. dans les montagnes du nord-ouest de l’Iran, au sud du Kurdistan. Son existence est principalement connue par des inscriptions, textes, ou reliefs mésopotamiens mentionnant leur voisinage ou des combats opposant assyriens ou babyloniens aux Lullubis comme la stèle de Naram-Sin d'Akkad. Les Lullubis ont réalisé les reliefs rupestres de Sar-e pol-e Zahab, près de la ville de Qasr-e Chirin, dans la province de Kermanshah. La ville de Luluban, mentionnée par des textes akkadiens de Gasur, est tenue pour être la capitale des Lullubis. Sa localisation présumée est proche de Alabjah, au sud-ouest du lac Zeribor. (fr)
- I Lullubi (anche Lulubi o Lullubiti) erano un gruppo di tribù pre-iraniche che abitarono nella seconda metà del III millennio a.C. una regione nota come Lulubum, nel Lorestan, al centro dei Monti Zagros (tale regione è individuata nella pianura di , nel moderno Kurdistan iracheno). Frayne (1990) identificò la loro città Lulubuna (o Luluban) con la moderna città curda di Halabja. Popolazione dei monti, restia ad adottare le forme sociali più articolare dell'alluvio mesopotamico, ebbe rapporti conflittuali con il mondo sumero-accadico. La cosiddetta Stele della Vittoria di Narām-Sîn, re di Akkad (ca. 2250 a.C.), celebra una vittoria sui Lullubiti, mentre il rilievo rupestre posta a , sugli Zagros, opera di , re dei Lullubiti nello stesso periodo, risente di modelli accadici (ad esempio, il re riprende la pretesa tradizionalmente accadica di dominare "dal mare inferiore al mare superiore"). L'Impero di Akkad fu poi abbattuto dai Gutei, altro popolo montano del Lorestan. (it)
- Lulubejowie – plemię zamieszkujące północno-wschodnie góry Zagros (obecnie Kurdystan na pograniczu iracko-irańsko-tureckim), które obok Gutejów było stałym źródłem niepokojów dla osiadłych mieszkańców Mezopotamii. Znani od czasów Sargona Wielkiego i Naram-Sina, który dokonując wypraw w tamte rejony, pokonał ich wielokrotnie i upamiętnił swoje sukcesy na tzw. steli zwycięstwa króla Naram-Sina. Wraz z Gutejami przyczynili się do upadku . Te dzikie ludy z gór stały się w okresie po upadku Akadu plagą bogatych miast Międzyrzecza. Wyższość cywilizacji Sumeru i Akadu wpłynęła jednak na te uważane wówczas za barbarzyńskie plemiona, ponieważ jeden z królów Lulubejów – kazał wznieść dla siebie stelę zwycięstwa. Inskrypcje na niej były napisane po akadyjsku, co może świadczyć o przejmowaniu wzorców kulturowych z kraju podbitego. Z Lulubejami walczył król babiloński Nabuchodonozor I. (pl)
- Lullubi-folket var en grupp för-iranska stammar som under 2000-talet f.Kr. levde i ett område som kallades Lulubum. Lulubum låg i vad som idag är Sharazor-fältet i Zagrosbergen. Området utgörs idag av södra Irakiska-Kurdistan och iranska Kermanshahprovinsen. Lullubi-folket var grannar till och ibland allierade med den mesopotamiska stadsstaten Simurrum. Deras huvudstad Lulubuna eller Luluban tros ha legat vid dagens Halabja i Irak. Lullubi-folket verkar inte ha haft någon skrift och det är okänt vilket språk de talade. Namnet Lullubi tros vara hurritiska. (sv)
- Луллубе́и (Lullubi, Lullubu) — древний народ Ближнего Востока. Обитали в верховьях реки Дияла в горах Загрос к востоку от Двуречья. Название их предположительно переводится как «чужаки» или «чужеземцы». Это был воинственный народ, особенно активный в период правления аккадского царя Нарам-Суэна (около 2291—2254 гг. до н. э.) из Саргоновской династии. Этот царь, видимо, подчинил себе луллубеев; это событие увековечено на одном из шедевров месопотамского искусства — стеле Нарам-Суэна. Вскоре, однако, луллубеи восстановили свою независимость и продолжили нападения на южное Двуречье, что ускорило падение первой Аккадской империи. От XXII века до н. э. дошла надпись «царя луллубеев» с аккадским именем . Во II тысячелетии до н. э. в государствах хурритов было много рабов из луллубеев. Города-государства луллубеев упоминаются в IX веке до н. э. в надписях ассирийских царей. По мнению И. М. Дьяконова, луллубеи, как и касситы и кутии, были горцами и их языки был родственными эламскому. Исходя из чередования предполагавшихся этнических прозвищ — акк. lullu, nullu, lullub/p-um, lullume, хурр. и хетт. lul(l)a-he/i — И. М. Дьяконов предположил, что lullu во всех случаях было ареальным словом со значением «чужак». В урартском языке «лулу» означало «враг-чужеземец». (ru)
- Луллубеї або лулубеї (аккад.: 𒇻𒇻𒉈: Lu-lu-bi, аккад.: 𒇻𒇻𒉈𒆠: Lu-lu-biki «країна луллубеїв») — група кочових войовничих племен з Близького Сходу. Мешкали в регіоні Лулубум в верхів'ях річки Діяла в горах Загрос на схід від Дворіччя протягом III тисячеліття до н. е. В урартській мові «лулу» означало «ворог-чужинець». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- اللولوبيون (باللغة الأكدية: لو-لو-بي) وجاء اسمهم في النصوص المسمارية بصيغة (لولوبي- لولو- لولومي- لولوبوم)، وهم مجموعة من القبائل القدیمة التي كانت تسكن في إيران القديمة قبل الارية خلال الألف الثالث قبل الميلاد، في منطقة كانت تعرف باسم لولوبوم ، وتقع في المنطقة ما بين جبال زاغروس في شهرزور (محافظة السليمانية، العراق)، ومقاطعة كرمانشاه في إيران. وكان اللوليبيون جيران وأحياناً متحالفين مع مملكة سيموروم. وقد أشارت الألواح القديمة في بلاد ما بين النهرين إلى هؤلاء الناس الذين يقطنون الجبال باسم «البرابرة». (ar)
- La tribu de los lullubis fue un pueblo que habitaba la región de los montes Zagros en el actual Kurdistán iraquí e iraní. Era un pueblo guerrero, especialmente durante el reinado del rey sumerio de la dinastía acadia Naram-Sin, quien supuestamente los habría vencido en batalla según muestra una estela acadia de entonces, la estela de Naram-Sin, pero realmente las pruebas evidencian que no existió tal batalla y solo fue un acto de propaganda por parte de Naran-Sin.
* Datos: Q1434558
* Multimedia: Lullubi / Q1434558 (es)
- Lullubitarren tribua, gaur egungo Irak eta Irango Zagros mendietan, Kurdistanen bizi zen herri bat zen. Herri gerlari bat zen, bereziki, akadiar dinastiako Naram-Sim erregearen erregealdian, nork gudu batean garaitu zituen, garai hartako hilarri batek, Naram-Simen hilarriak erakusten duen lez. (eu)
- Lullubi-folket var en grupp för-iranska stammar som under 2000-talet f.Kr. levde i ett område som kallades Lulubum. Lulubum låg i vad som idag är Sharazor-fältet i Zagrosbergen. Området utgörs idag av södra Irakiska-Kurdistan och iranska Kermanshahprovinsen. Lullubi-folket var grannar till och ibland allierade med den mesopotamiska stadsstaten Simurrum. Deras huvudstad Lulubuna eller Luluban tros ha legat vid dagens Halabja i Irak. Lullubi-folket verkar inte ha haft någon skrift och det är okänt vilket språk de talade. Namnet Lullubi tros vara hurritiska. (sv)
- Луллубеї або лулубеї (аккад.: 𒇻𒇻𒉈: Lu-lu-bi, аккад.: 𒇻𒇻𒉈𒆠: Lu-lu-biki «країна луллубеїв») — група кочових войовничих племен з Близького Сходу. Мешкали в регіоні Лулубум в верхів'ях річки Діяла в горах Загрос на схід від Дворіччя протягом III тисячеліття до н. е. В урартській мові «лулу» означало «ворог-чужинець». (uk)
- Els lullubi o potser lulubi van ser un grup de tribus que vivien al tercer mil·lenni aC. El seu país s'anomenava Lullubum, i correspon a la moderna regió de la plana de Sharazor al Kurdistan, a les muntanyes de Zagros, en la moderna governació de Sulaymaniyya al Kurdistan Iraquià. Frayne (1990) va identificar la seva capital Lulubuna (o Luluban) amb la moderna Halabja. Alguns historiadors pensen que els lullubi eren d'origen hurrita. (ca)
- Die Lulubi (auch Lullubu oder Lulubäer) waren ein seit etwa 2250 v. Chr. belegter Volksstamm, der vermutlich verwandtschaftlich zu den Gutäern und/oder Subartu gehörte und bis etwa 880 v. Chr. gelegentlich erwähnt wird. Der Herrscher Shulgi erwähnt einen Feldzug gegen Lullubum, das mit Simurrum, Urbilum und Karahar kooperierte, die vermutlich auch zu diesen Bergvölkern gehörten. Unter den Gutäern rebellierten die Lulubi. Der Name ist fast nur aus akkadischen und sumerischen Inschriften bekannt und bezeichnet Bergbewohner, in diesem Fall, Bewohner des Zāgros-Gebirges bzw. des iranischen Hochlandes. Es handelt sich dabei um schriftlose Völker, über deren Sprache, Kultur und Mythologie praktisch nichts bekannt ist. Die meisten Erwähnungen implizieren, dass es sich weder um Hurriter noch um As (de)
- Lullubi, Lulubi (Akkadian: 𒇻𒇻𒉈: Lu-lu-bi, Akkadian: 𒇻𒇻𒉈𒆠: Lu-lu-biki "Country of the Lullubi"), more commonly known as Lullu, were a group of tribes during the 3rd millennium BC, from a region known as Lulubum, now the Sharazor plain of the Zagros Mountains of modern Kurdistan, Lullubi was neighbour and sometimes ally with the Simurrum kingdom. Frayne (1990) identified their city Lulubuna or Luluban with the region's modern town of Halabja. (en)
- Les Lullubis étaient une tribu de nomades qui étaient établis au IIIe et au IIe millénaire av. J.-C. dans les montagnes du nord-ouest de l’Iran, au sud du Kurdistan. Son existence est principalement connue par des inscriptions, textes, ou reliefs mésopotamiens mentionnant leur voisinage ou des combats opposant assyriens ou babyloniens aux Lullubis comme la stèle de Naram-Sin d'Akkad. (fr)
- I Lullubi (anche Lulubi o Lullubiti) erano un gruppo di tribù pre-iraniche che abitarono nella seconda metà del III millennio a.C. una regione nota come Lulubum, nel Lorestan, al centro dei Monti Zagros (tale regione è individuata nella pianura di , nel moderno Kurdistan iracheno). Frayne (1990) identificò la loro città Lulubuna (o Luluban) con la moderna città curda di Halabja. (it)
- Lulubejowie – plemię zamieszkujące północno-wschodnie góry Zagros (obecnie Kurdystan na pograniczu iracko-irańsko-tureckim), które obok Gutejów było stałym źródłem niepokojów dla osiadłych mieszkańców Mezopotamii. Znani od czasów Sargona Wielkiego i Naram-Sina, który dokonując wypraw w tamte rejony, pokonał ich wielokrotnie i upamiętnił swoje sukcesy na tzw. steli zwycięstwa króla Naram-Sina. Wraz z Gutejami przyczynili się do upadku . Te dzikie ludy z gór stały się w okresie po upadku Akadu plagą bogatych miast Międzyrzecza. Wyższość cywilizacji Sumeru i Akadu wpłynęła jednak na te uważane wówczas za barbarzyńskie plemiona, ponieważ jeden z królów Lulubejów – kazał wznieść dla siebie stelę zwycięstwa. Inskrypcje na niej były napisane po akadyjsku, co może świadczyć o przejmowaniu wzorców (pl)
- Луллубе́и (Lullubi, Lullubu) — древний народ Ближнего Востока. Обитали в верховьях реки Дияла в горах Загрос к востоку от Двуречья. Название их предположительно переводится как «чужаки» или «чужеземцы». От XXII века до н. э. дошла надпись «царя луллубеев» с аккадским именем . Во II тысячелетии до н. э. в государствах хурритов было много рабов из луллубеев. Города-государства луллубеев упоминаются в IX веке до н. э. в надписях ассирийских царей. В урартском языке «лулу» означало «враг-чужеземец». (ru)
|
.jpg){kind=link}
