| dbo:abstract
|
- La gliconeogènesi (o gluconeogènesi ) (abreujat GNG) és una ruta metabòlica que resulta en la generació de glucosa a partir de substrats carbònics no carbohidrats, com ara el piruvat, l'àcid làctic, el glicerol o els . La immensa majoria de la gliconeogènesi es produeix al fetge i, en menor mesura, a l'escorça renal. Aquest procés es produeix durant període de dejuni, fam o intens, i és altament . La gliconeogènesi sovint està associada amb la cetosi. També és un objectiu de la teràpia de la diabetis mellitus de tipus II, com ara la metformina, que inhibeix la formació de glucosa i estimula l'absorció de glucosa per les cèl·lules. En els mamífers alguns teixits depenen quasi totalment de la glucosa per a produir energia. Per exemple, per al sistema nerviós, els testicles, la medul·la renal, els eritròcits o els teixits embrionaris, la glucosa és l'única o la principal font d'energia. Com s'ha esmentat anteriorment la glucosa s'emmagatzema a l'organisme en forma de glucogen al fetge i al múscul. Tot i així, durant període de dejuni, fam o exercici intens el glucogen s'esgota. És per això que es necessita un mètode per sintetitzar glucosa a partir de precursors no glucídics. En aquest moment entra en acció la via de la GNG. Tots els animals, plantes, fongs i microorganismes duen a terme GNG. Les reacciones de la GNG són les mateixes, però no ho són tant el context metabòlic i la regulació de la via, que, fins i tot, poden diferir entre teixits diferents. En els següents apartats s'explicarà la via de la GNG que té lloc al fetge dels mamífers. (ca)
- Glukoneogeneze je sled reakcí při kterém se v játrech a méně v ledvinách (v ledvinách především při dlouhodobém hladovění) syntetizuje glukóza, která je nezbytným palivem v organismu. Glukoneogeneze zdánlivě připomíná obrácenou glykolýzu, ale všechny její reakce nejsou přesně opačné od těch v glykolýze, poněvadž tomu brání termodynamické bariéry, konkrétně nepříznivé hodnoty Gibbsovy volné energie. Tyto bariéry se překonávají tzv. objížďkami (angl. by-pass). (cs)
- استحداث الغلوكوز أو دورة تخليق الجلوكوز أو استحداث السكر (بالإنجليزية: Gluconeogenesis) هي الدورة التي يتم فيها تخليق الجلوكوز من مواد كربونية غير سكرية مثل البيروفات والاكتات والجليسرول . تتم غالبية الدورة في الكبد وإلى حد بسيط في قشرة الكليتين. تحدث هذه العملية خلال فترات الصيام والمجاعات أو التمرينات العنيفة. غالبا ما تكون مصحوبة . وهذه الركائز تأتي من تكسير البروتينات إلى الأحماض الأمينية الجلوكوجينية (على الرغم أنها ليست الأحماض الأمينية الكيتونية)؛ من تكسير الدهون (مثل الدهون الثلاثية)، مثل الجلسرين (وإن لم يكن حمضاً دهنياً )، ومن الخطوات الأخرى في عملية التمثيل الغذائي فإنها تشمل البيروفات واللاكتات. استحداث الغلوكوز هي واحدة من العديد من الآليات الرئيسية التي يستخدمها البشر والعديد من الحيوانات لتنظيم مستويات السكر في الدم، وتجنب المستوى المنخفض أي (نقص السكر في الدم). وتشمل وسائل أخرى منها تكسير الجليكوجين (انحلال الجليكوجين) وهدم الأحماض الدهنية. استحداث الغلوكوز هي عملية تحدث في كل مكان، موجودة في النباتات والحيوانات والفطريات والبكتيريا والكائنات الدقيقة الأخرى. أما في الفقاريات، تحدث بشكل أساسي في الكبد، وبدرجة أقل، في قشرة الكلى. في كثير من الحيوانات الأخرى كالحيوانات المجترة، تحدث هذه العملية خلال فترات الصيام والجوع و الوجبات الغذائية منخفضة الكربوهيدرات، أو ممارسةالتمارين الرياضية المكثفة. وهذه العملية هي ماصة للطاقة بشكل عالي إلى أن يقترن بالتحلل المائي لجزيئات الطاقة (أدينوسين ثلاثي الفوسفات و أدينوسين ثنائي الفوسفات ) مما يجعلها عملية طاردة للطاقة بشكل فعال. على سبيل المثال، يتطلب المسار المؤدي من البيروفات إلى الجلوكوزسداسي الفوسفات لأربع جزيئات من الأدينوسين الثلاثي الفوسفات وجزيئين من الأدينوسن الثنائي الفوسفات للمضي قدما. وغالبا ما ترتبط هذه العملية بأجسام تدعى الكيتوز. يهدف استحداث الغلوكوز أيضا إلى علاج النوع الثاني من داء السكري، مثلاً الأدوية المضادة للسكري، و الميتفورمين الذي يمنع تكوين سكر الجلوكوز ويحفز امتصاصه من الخلايا. أما في الحيوانات المجترة، يحدث استحداث الغلوكوز بغض النظر عن الصيام، والوجبات الغذائية منخفضة الكربوهيدرات، وممارسة الرياضة، الخ، لأن الكربوهيدرات الغذائية تميل إلى أن يتم هضمها من قبل هذه الكائنات. (ar)
- Die Gluconeogenese (latinisierte Schreibung der Glukoneogenese, eines Kompositums aus altgriechisch γλυκύς glykys „süß“, νέος neos „neu“ und γένεσις genesis „Erzeugung“) ist die Bildung von D-Glucose aus organischen Nicht-Kohlenhydratvorstufen wie Pyruvat, Oxalacetat und Dihydroxyacetonphosphat. Der Stoffwechselweg ist universell bei allen Lebewesen anzutreffen. Die Ausgangsstoffe sind beim Menschen und bei Wirbeltieren Aminosäuren, die aus dem Abbau von Proteinen stammen. Pflanzen, Pilze, die meisten Bakterien und manche Invertebraten können durch den Glyoxylatzyklus Glucose auch aus Acetyl-CoA und damit aus Fettsäuren herstellen. (de)
- La glukoneogenezo (de la grekaj gluko (dolĉa), neo (nova) kaj genezo (kreado)) estas metabola anabola vojo kiu permesas la biosintezon de glukozo el antaŭaĵoj neglukozaj. Inkludas la uzadon de variaj aminoacidoj, laktacido, piruvato, glicerolo kaj ajna el la perantoj de la ciklo de trikarboksilaj acidoj (aŭ ciklo de Krebs) kiel fontoj de karbono por la metabola vojo. Ĉiuj aminoacidoj, escepte la leŭcino kaj la lizino, povas havigi karbonon por la sintezo de glukozo. Kelkaj histoj, kiel tiuj de cerbo, eritrocitoj, renoj, la korneo de la okulo kaj muskoloj, kiam la individuo faras lacigan agadon, postulas kontinuan liveradon de glukozo, kaj akiras ĝin el la glikogeno devena el la hepato, kiu povas plenumi tiujn necesojn nur dum 10 ĝis 18 horojn maksimume, kio estas la tempo en kiu elĉerpiĝas la glikogeno stokita en la hepato. Poste ekas la formado de glukozo el substancoj diferencaj el la glikogeno. La glukoneogenezo okazas preskaŭ nur en la hepato (10% en la renoj). Estas ŝlosila procezo ĉar ebligas, ke la supraj organismoj akiru glukozon en difinitaj metabolaj statoj kiel la fasto. (eo)
- La gluconeogénesis (del griego "creación") es una ruta metabólica anabólica que permite la biosíntesis de glucosa a partir de precursores no glucídicos. Incluye la utilización de varios aminoácidos, lactato, piruvato, glicerol y cualquiera de los intermediarios del ciclo de los ácidos tricarboxílicos (o ciclo de Krebs) como fuentes de carbono para la vía metabólica. Todos los aminoácidos, excepto la leucina y la lisina, pueden suministrar carbono para la síntesis de glucosa. Los Ácidos grasos de cadena par no proporcionan carbonos para la síntesis de glucosa, pues el resultado de su β-oxidación (Acetil-CoA) no es un sustrato gluconeogénico; mientras que los ácidos grasos de cadena impar proporcionarán un esqueleto de carbonos que derivarán en Acetil-CoA y Succinil-CoA (que sí es un sustrato gluconeogénico por ser un intermediario del ciclo de Krebs). Algunos tejidos, como el cerebro, los eritrocitos, el riñón, la córnea del ojo y el músculo, cuando el individuo realiza actividad extenuante, requieren de un aporte continuo de glucosa, obteniéndola a partir del glucógeno proveniente del hígado, el cual solo puede satisfacer estas necesidades durante 10 a 18 horas como máximo, lo que tarda en agotarse el glucógeno almacenado en el hígado. Posteriormente comienza la formación de glucosa a partir de sustratos diferentes al glucógeno. La gluconeogénesis tiene lugar casi exclusivamente en hígado (10% en los riñones). Es un proceso clave pues permite a los organismos superiores obtener glucosa en estados metabólicos como el ayuno. (es)
- Glukoneogenesia organismo heterotrofoengan glukosa sortzen duen bide metabolikoa da. Organismo autotrofoek glukosaren sintesia, jakina denez, fotosintesi eta Calvin zikloaren bidez burutzen dute. Heterotrofoengan glukosaren sintesia ez da autotrofoengan bezain funtsezkoa, dietaren bidez hartzen baitute. Horretaz gain, heterotrofoek glukosaren erreserba bat dute (glukogeno moduan), glukosaren eskaera asetzen duena. Organismoak glukosa asko behar duenean (ariketa fisikoan, esaterako) gibeleko glukogenoa hidrolizatzen du. Aparteko egoera batzuetan, hala ere, ohiko glukosa kantitatea ez da nahikoa izaten eta organismoak glukoneogenesiaren bidez glukosa sintetizatu behar du (baraualdian, esaterako). Animaliengan glukoneogenesi edo glukosaren sintesiaren ostean glukogenesia dator (glukogenoaren sintesia). Autotrofoen aldean, heterotrofoek ez dute CO2 eta H2O molekuletatik glukosa sortzen, molekula organiko txiki batzuetatik baizik (aminoazidoak, pirubatoa, azetil-CoA, ...). Pirubatoa abiapuntu moduan erabiltzen duen glukoneogenesia da garrantzitsuena: bide horretan glukosa sortzen da glukolisiaren alderantiziko bide batetik, nahiz eta urrats batzuetan bi bide metaboliko horiek berdinak ez izan. (eu)
- Gluconeogenesis (GNG) is a metabolic pathway that results in the generation of glucose from certain non-carbohydrate carbon substrates. It is a ubiquitous process, present in plants, animals, fungi, bacteria, and other microorganisms. In vertebrates, gluconeogenesis occurs mainly in the liver and, to a lesser extent, in the cortex of the kidneys. It is one of two primary mechanisms – the other being degradation of glycogen (glycogenolysis) – used by humans and many other animals to maintain blood sugar levels, avoiding low levels (hypoglycemia). In ruminants, because dietary carbohydrates tend to be metabolized by rumen organisms, gluconeogenesis occurs regardless of fasting, low-carbohydrate diets, exercise, etc. In many other animals, the process occurs during periods of fasting, starvation, low-carbohydrate diets, or intense exercise. In humans, substrates for gluconeogenesis may come from any non-carbohydrate sources that can be converted to pyruvate or intermediates of glycolysis (see figure). For the breakdown of proteins, these substrates include glucogenic amino acids (although not ketogenic amino acids); from breakdown of lipids (such as triglycerides), they include glycerol, odd-chain fatty acids (although not even-chain fatty acids, see below); and from other parts of metabolism they include lactate from the Cori cycle. Under conditions of prolonged fasting, acetone derived from ketone bodies can also serve as a substrate, providing a pathway from fatty acids to glucose. Although most gluconeogenesis occurs in the liver, the relative contribution of gluconeogenesis by the kidney is increased in diabetes and prolonged fasting. The gluconeogenesis pathway is highly endergonic until it is coupled to the hydrolysis of ATP or GTP, effectively making the process exergonic. For example, the pathway leading from pyruvate to glucose-6-phosphate requires 4 molecules of ATP and 2 molecules of GTP to proceed spontaneously. These ATPs are supplied from fatty acid catabolism via beta oxidation. (en)
- Glukoneogenesis adalah lintasan metabolisme yang digunakan oleh tubuh, selain glikogenolisis, untuk menjaga keseimbangan kadar glukosa di dalam plasma darah untuk menghindari simtoma hipoglisemia. Pada lintasan glukoneogenesis, sintesis glukosa terjadi dengan substrat yang merupakan produk dari lintasan glikolisis, seperti asam piruvat, , asam laktat, , terkecuali: (in)
- La gluconeogenesi o neoglucogenesi è un processo metabolico mediante il quale, in caso di necessità dovuta ad una carenza di glucosio nel flusso ematico, un composto non glucidico viene convertito in glucosio, seguendo sostanzialmente le tappe inverse delle glicolisi, eccezione per quelle dove la differenza di energia libera è negativa (1-3-10). Permette di produrre glucosio a partire da precursori non saccaridici, quali piruvato, lattato, glicerolo, etanolo, e amminoacidi. Avviene quasi interamente nel citosol, a parte la prima tappa iniziale che richiede un enzima mitocondriale, il piruvato subisce modificazioni (prima ad ossalacetato poi a malato) e viene trasportato nel citosol. Qui verrà formato il fosfoenolpiruvato e poi si susseguono tutte le altre reazioni come se fosse una glicolisi inversa fino alla formazione del fruttosio-1,6-bisfosfato. L'enzima chiave della gluconeogenesi è la fruttosio-1,6-bisfosfatasi (FBPasi 1). Si tratta di un enzima allosterico, cioè un enzima dotato di siti allosterici attaccati da molecole chiamate effettori i quali sono in grado di modificare l'affinità dell'enzima stesso per il suo substrato. In questo caso la FBPasi può essere attaccata da effettori positivi (come il citrato) i quali provocano l'intensificazione dell'azione enzimatica. D'altra parte, l'enzima può essere attaccato da effettori negativi (come l'AMP e il fruttosio-2,6-bisfosfato) che inibiscono l'azione della proteina e, in questo caso specifico, bloccano la via della gluconeogenesi. (it)
- La néoglucogenèse, aussi appelée gluconéogenèse, est la synthèse du glucose à partir de composés non glucidiques. On pourrait penser que c'est l'inverse de la glycolyse, mais les voies biochimiques empruntées, bien que comportant des points communs, ne sont pas identiques (en effet les étapes de la néoglucogenèse contournent les étapes irréversibles que l'on retrouve dans la glycolyse). (fr)
- 糖新生（とうしんせい、gluconeogenesis）とは、ヒトや動物が、グルカゴンの分泌をシグナルとして、ピルビン酸、乳酸、糖原性アミノ酸、プロピオン酸、グリセロールなどの糖質以外の物質から、グルコースを生産する手段・経路である。 (ja)
- 포도당신생합성(葡萄糖新生合成, Gluconeogenesis, 줄여서 GNG)은 젖산이나 글리세롤같은 탄수화물이 아닌 물질로 포도당을 만드는 대사경로이다. 포도당신생합성은 사람과 다른 많은 동물들이 혈당량이 떨어지는 것을 방지하기 위해 사용하는 두 가지 방법 중의 하나이다. 다른 방법으로 혈당을 떨어지는 것을 막는 것은 글리코젠의 분해로 당을 만드는 당합성(glycogenolysis)이다. Gluconeogenesis(포도당신생합성)와 Glycogenolysis(당합성)는 구별한다. 포도당신생합성은 어디서나 일어나는 과정으로, 식물, 동물, 균류, 박테리아, 그리고 다른 미생물에서도 일어난다. 척추동물에서, 포도당신생합성은 대부분이 간에서 일어나고 일부분은 신장의 피질에서 일어난다. 반추동물에서는 포도당신생합성과정이 끊임없이 일어난다. 다른 많은 동물들에서, 이 과정은 공복, 굶기, 단식, 저탄수화물식단, 또는 격렬한 운동을 할 경우 발생한다. 이 과정은 매우 흡열반응이다. 예를 들어, 피루브산을 포도당-6인산으로 만드는 과정은 ATP 4분자와 GTP 2분자가 필요하다. 포도당신생합성은 종종 케토시스(Ketosis)와 연관되어있다. 포도당신생합성은 또한 이형당뇨병(type II diabetes)의 치료를 목표로 하고 있다. 메트포민(metformin)은 포도당의 합성을 막고 세포에 포도당을 흡수하는 것을 촉진한다. 반추동물에서는, 대사작용이 가능한 탄수화물이 제일위(第一胃, rumen)에서 일어나기 때문에, 포도당신생합성은 단식, 저탄수화물식단, 운동에도 불구하고 일어나게 된다. (ko)
- Glukoneogeneza – enzymatyczny proces przekształcania niecukrowcowych prekursorów, np. aminokwasów glukogennych, glicerolu czy mleczanów w glukozę. Resynteza glukozy następuje głównie w hepatocytach i w mniejszym stopniu w komórkach nerek, a głównym punktem wejścia substratów do tego szlaku jest pirogronian. Niecukrowcowe substraty przekształcane są najpierw w pirogronian lub wchodzą do szlaku na etapie późniejszych intermediatów, takich jak fosfodihydroksyaceton lub szczawiooctan, w który pirogronian jest przekształcany w reakcji karboksylacji zachodzącej w mitochondriach, kosztem jednej cząsteczki ATP. Ostatnim krokiem glukoneogenezy jest z reguły wytworzenie glukozo-6-fosforanu z fruktozo-6-fosforanu przez izomerazę fosfoglukozy. Wolna glukoza nie jest tworzona od razu, gdyż wydyfundowałaby z komórki. Fosforyloglukoza jest hydrolizowana do glukozy przez enzym znajdujący się w membranie retikulum endoplazmatycznego. Stamtąd glukoza jest wysyłana do cytozolu. Glukoneogeneza nie może być traktowana jako proces odwrotny do glikolizy, gdyż trzy występujące w niej reakcje nieodwracalne są zastąpione przez inne. Dzięki temu synteza i rozkład glukozy muszą podlegać oddzielnym systemom regulacji i nie mogą zachodzić jednocześnie w jednej komórce. Szybkość procesu zależy w głównej mierze od 1,6-bisfosfatazy fruktozy (FBP-1,6). Większość czynników wpływających na aktywność szlaku glukoneogenezy to substancje powodujące inhibicję wykorzystywanych w nim enzymów, jednak zarówno acetylo-CoA jak i cytrynian działają na nie aktywująco (pierwszy na karboksylazę pirogronianu, drugi na bisfosfatazę fruktozy). Zjawisko syntetyzowania glukozy z mleczanów nosi nazwę cyklu Corich. Sumaryczna reakcja glukoneogenezy jest następująca: 2 cząsteczki pirogronianu + 2 NADH + 4 H+ + 4 ATP + 2 GTP + 6 H2O → glukoza + 2 NAD+ + 4 ADP + 2 GDP + 6 Pi (pl)
- Gluconeogenese is het opnieuw vormen van glucose. Bij gluconeogenese wordt glucose uit niet-koolhydraatbronnen als aminozuren en glycerol, maar vooral uit pyrodruivenzuur, gemaakt. Verder kunnen naast pyrodruivenzuur ook glycerine, di- of als uitgangsstof dienen. De glycerine (ook glycerol genaamd) is van de afbraak van vetten afkomstig en de di- en tricarbonzuren van afbraak van aminozuren uit voedsel of bij onvoldoende voedsel (honger) uit het spierweefsel. Gluconeogenese is geen omgekeerde glycolyse. Bij gluconeogenese worden de drie onomkeerbare reactiestappen omzeild. Dit voorkomt dat glycolyse en gluconeogenese tegelijkertijd in de cel optreden. Bij dit proces kunnen enkele tussenstappen van de glycolyse in omgekeerde richting verlopen. Drie reactiestappen zijn veranderd om het proces energetisch mogelijk te maken. De belangrijkste enzymen die nodig zijn bij de gluconeogenese bevinden zich in het cytoplasma van de cel. Een uitzondering hierop is dat zich in het mitochondrium bevindt. De snelheid van de gluconeogenese wordt bepaald door het sleutelenzym fructose 1,6-difosfatase voor de omzetting van fructose 1,6-difosfaat (F-1.6BP). Acetyl-CoA beïnvloedt de activiteit van het enzym pyrodruivenzuur-carboxylase in het mitochondrium en citroenzuur doet dat bij het enzym fructose 1,6-difosfatase. Gluconeogenese vindt bij de mens vooral in de lever plaats en in mindere mate in de nieren. Het is vooral belangrijk als er door zware inspanning veel melkzuur gevormd wordt en bij honger om de bloedsuikerspiegel op peil te houden. Dit melkzuur kan gemakkelijk omgezet worden in pyrodruivenzuur dat in de gluconeogenese gebruikt wordt. De gluconeogenese staat onder invloed van het hormoon cortisol uit de bijnierschors en voorziet in glucose als er te weinig glucose in de cellen aanwezig is en als de hoeveelheid melkzuur in het bloed toeneemt. De keuze in het lichaam voor gluconeogenese in plaats van glycolyse is zeer belangrijk, omdat gluconeogenese energie kost terwijl glycolyse energie oplevert. Het hormoon glucagon stopt de glycolyse bij een te laag glucosegehalte in het bloed en start de gluconeogenese. De specifieke stappen in de gluconeogenese zijn:
* de regulerende stap van de (indirecte) omzetting van pyrodruivenzuur in enolpyrodruivenzuurfosfaat; vindt gedeeltelijk plaats in de mitochondriën. Hiervoor is een Shuttle-System (de ) beschikbaar:
* de carboxylering van pyrodruivenzuur in oxaalazijnzuur (OA) in het mitochondrium, waarbij 1 molecuul ATP-verbruikt wordt, door het enzym pyrodruivenzuur-carboxylase;
* de fosforylerende decarboxylering van oxaalazijnzuur (OA) in enolpyrodruivenzuurfosfaat (PEP) in het mitochondrium, waarbij 1 molecuul GTP verbruikt wordt, door het enzym enoldruivezuurfosfaat carboxykinase of kortweg PEP-carboxykinase;
* oxaalazijnzuur wordt tijdelijk omgezet in appelzuur voor transport uit het mitochondrium;
* de laatste stap is de vorming van glucose-6-fosfaat (G-6P) uit fructose 6-fosfaat (F-6P) door het enzym fosfoglucose-isomerase. Vrije glucose wordt niet direct gevormd, omdat glucose - in tegenstelling tot glucose 6-fosfaat - makkelijk uit de cel diffundeert. De laatste stap in de reactie vindt daarom plaats in de lumen van het endoplasmatisch reticulum. Hier bevindt zich het membraangebonden enzym glucose-6-fosfatase dat glucose-6-fosfaat omzet in glucose. Glucose wordt vervolgens voor het transport tijdelijk omgezet in cytosol. (nl)
- Глюконеогене́з — метаболический путь, приводящий к образованию глюкозы из неуглеводных соединений (в частности, пирувата). Наряду с гликогенолизом, этот путь поддерживает в крови уровень глюкозы, необходимый для работы многих тканей и органов, в первую очередь, нервной ткани и эритроцитов. Он служит важным источником глюкозы в условиях недостаточного количества гликогена, например, после длительного голодания или тяжёлой физической работы. Глюконеогенез является обязательной частью цикла Кори, кроме того, этот процесс может быть использован для превращения пирувата, образованного при дезаминировании аминокислот аланина и серина. Суммарное уравнение глюконеогенеза выглядит следующим образом: 2 Пируват + 4ATP + 2GTP + 2NADH + 2H+ + 6H2O → глюкоза + 4ADP + 2GDP + 6Pi + 2NAD+. Глюконеогенез протекает в основном в печени, но менее интенсивно он протекает также в и слизистой кишечника. Глюконеогенез и гликолиз регулируются реципрокно: если клетка снабжена энергией в достаточной степени, то гликолиз приостанавливается, и запускается глюконеогенез; напротив, при активизации гликолиза происходит приостановление глюконеогенеза. (ru)
- Glukoneogenes är en energikrävande process där glukos bildas från andra enklare föreningar som cellen inte kan bryta ner. Exempel på föreningar som genomgår glukoneogenes är laktat, glycerol och alanin. Glukoneogenes sker huvudsakligen i levern under fasta. Främst hjärnan och röda blodkroppar (erytrocyter) är beroende av kontinuerlig tillförsel av glukos eftersom det är deras enda energikälla (hjärnan kan även förbränna ketonkroppar). Glukoneogenesen är en process som motsvarar en bakvänd glykolys. Startmolekylerna kan vara vilken som helst i citronsyracykeln eller glykolysen, samt glycerol, laktat och vissa aminosyror som bryts ner i olika delar av kroppen. (sv)
- Глюконеогене́з — метаболічний шлях утворення глюкози з нецукрових вуглецевих субстратів, таких як піруват, молочна кислота, гліцерин і . Глюкоза займає центральну роль в метаболізмі всіх організмів, від бактерій до людини, вона є універсальним джерелом енергії та будівельним блоком для синтезу багатьох речовин. Деякі органи людини використовують глюкозу як єдиний або основний енергетичний субстрат, наприклад мозок, еритроцити, кора нирок, яєчка, ембріональні тканини. Один тільки головний мозок потребує близько 120 г глюкози в день, тобто більше половини всієї глюкози, що зберігається у формі глікогену у скелетних м'язах та печінці. В періоди між прийомами їжі, довшого голодування або інтенсивних фізичних навантажень запас глюкози може вичерпуватись, тому існує метаболічний шлях глюконеогенезу, що забезпечує її утворення із невуглеводневих попередників, таких як піруват та близькі три- або чотирикарбонові сполуки. Глюконеогенез є енергозатратним процесом. Метаболічний шлях глюконеогенезу присутній у представників всіх основних груп живої природи: бактерій, архебактерій, рослин, грибів і тварин. Реакції глюконеогенезу однакові у всіх організмів у всіх тканинах, проте може відрізнятись його метаболічний контекст. Глюконеогенез забезпечує синтез глюкози із пірувату, а гліколіз навпаки — розщеплення глюкози до пірувату, проте глюконеогенез не є оберненою копією гліколізу, хоча багато реакцій (сім із десяти) є спільними для обидвох шляхів. Три реакції гліколізу дуже екзергонічними (тобто мають велику негативну зміну вільної енергії) і незворотні у живих клітинах: перетворення глюкози до , перетворення до та перетворення (ФЕП) до пірувату (див. гліколіз). У глюконеогенезі є обхідні шляхи (шунти) для цих реакцій, які також мають велику негативну зміну вільної енергії. Таким чином обидва шляхи — і гліколіз, і глюконеогенез — є незворотніми у клітині. (uk)
- Gliconeogênese ou neoglicogénese ou ainda neoglucogénese("formação de novo açúcar") é a rota pela qual é produzida glicose a partir de compostos aglicanos (não-açúcares ou não-carboidratos), sendo a maior parte deste processo realizado no fígado (principalmente sob condições de jejum) e uma menor parte no córtex dos rins. Em humanos, os principais precursores são: lactato, glicerol e aminoácidos, principalmente alanina. Exceto por três sequências específicas(Piruvato para PEP, Frutose1.6-bifosfato para frutose-6-p, Glicose-6-p para glicose), as reações da gliconeogênese são inversas às da glicólise. Em mamíferos, a maioria dos tecidos é capaz de suprir suas necessidades energéticas a partir da oxidação de vários compostos, tais como aminoácidos, açúcares e ácidos graxos, porém alguns tecidos dependem quase completamente de glicose como fonte de energia metabólica. Para o cérebro humano e o sistema nervoso, assim como os eritrócitos, testículos, medula renal e tecidos embriônicos, a glicose sanguínea é a única ou principal fonte de energia. Apenas o cérebro requer cerca de 120g de glicose a cada dia - mais do que metade de toda a glicose armazenada como glicogênio em músculos e fígado. A longo prazo, todos os tecidos também requerem glicose para outras funções, tais como a síntese da ribose dos nucleotídeos ou da porção carboidrato de glicoproteínas e glicolipídeos. Portanto, para sobreviver, os organismos precisam ter mecanismos para manutenção dos níveis sanguíneos de glicose. Quando a concentração de glicose circulante vinda da alimentação diminui, o glicogênio hepático e muscular é degradado (glicogenólise) fazendo com que a glicemia volte a valores normais. Entretanto, o suprimento de glicose desses reservatórios não é sempre suficiente; entre as refeições e durante longos jejuns, ou após exercícios vigorosos, o glicogênio é depletado (consumido), situação que também ocorre quando há deficiência do suprimento de glicose pela dieta ou por dificuldade na absorção pelas células. Nessas situações, os organismos necessitam de um método para sintetizar glicose a partir de precursores não-carboidratos. Isso é realizado pela via chamada gliconeogênese, a qual converte piruvato e compostos relacionados de três e quatro carbonos em glicose. As modificações que ocorrem no metabolismo da glicose durante a mudança do estado alimentado para o estado de jejum são reguladas pelos hormônios insulina e glucagon. A insulina está elevada no estado alimentado, e o glucagon se eleva durante o jejum. A insulina estimula o transporte de glicose para certas células, tais como as dos músculos e tecido adiposo, e também altera a atividade de enzimas chave que regulam o metabolismo, estimulando o armazenamento de combustível. O glucagon contrarregula os efeitos da insulina, estimulando a liberação dos combustíveis armazenados e a conversão de lactato, aminoácidos e glicerol em glicose. A gliconeogênese é um processo ubíquo, presente em plantas, animais, fungos e outros microrganismos, sendo que as reações são praticamente as mesmas em todos os tecidos e todas as espécies. Nas mudas de plantas, gorduras e proteínas armazenadas são convertidas, através de rotas que incluem a gliconeogênese, no dissacarídeo sacarose para transporte através da planta em desenvolvimento. A glicose e seus derivados são precursores da síntese das paredes celulares das plantas, nucleotídeos e coenzimas, e uma variedade de outros metabólitos essenciais. Em muitos microorganismos, a gliconeogênese inicia a partir de compostos orgânicos simples de dois ou três carbonoso, tais como acetato, lactato e propionato no seu meio de crescimento. Embora as reações da gliconeogênese sejam as mesmas em todos os organismos, o contexto metabólico e a regulação da rota diferem de uma espécie para outra e de tecido para tecido. (pt)
- 糖質新生（英語：Gluconeogenesis）又稱糖質新生作用、糖原異生作用，指的是非碳水化合物（乳酸、丙酮酸、甘油、生糖氨基酸等）转变为葡萄糖的过程，所以又称为葡萄糖新生。糖异生保证了机体的血糖水平处于正常水平。糖質新生的主要器官是肝。肾在正常情况下糖質新生能力只有肝的十分之一，但长期饥饿与酸中毒时肾糖异生能力可大为增强。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Glukoneogeneze je sled reakcí při kterém se v játrech a méně v ledvinách (v ledvinách především při dlouhodobém hladovění) syntetizuje glukóza, která je nezbytným palivem v organismu. Glukoneogeneze zdánlivě připomíná obrácenou glykolýzu, ale všechny její reakce nejsou přesně opačné od těch v glykolýze, poněvadž tomu brání termodynamické bariéry, konkrétně nepříznivé hodnoty Gibbsovy volné energie. Tyto bariéry se překonávají tzv. objížďkami (angl. by-pass). (cs)
- Die Gluconeogenese (latinisierte Schreibung der Glukoneogenese, eines Kompositums aus altgriechisch γλυκύς glykys „süß“, νέος neos „neu“ und γένεσις genesis „Erzeugung“) ist die Bildung von D-Glucose aus organischen Nicht-Kohlenhydratvorstufen wie Pyruvat, Oxalacetat und Dihydroxyacetonphosphat. Der Stoffwechselweg ist universell bei allen Lebewesen anzutreffen. Die Ausgangsstoffe sind beim Menschen und bei Wirbeltieren Aminosäuren, die aus dem Abbau von Proteinen stammen. Pflanzen, Pilze, die meisten Bakterien und manche Invertebraten können durch den Glyoxylatzyklus Glucose auch aus Acetyl-CoA und damit aus Fettsäuren herstellen. (de)
- Glukoneogenesis adalah lintasan metabolisme yang digunakan oleh tubuh, selain glikogenolisis, untuk menjaga keseimbangan kadar glukosa di dalam plasma darah untuk menghindari simtoma hipoglisemia. Pada lintasan glukoneogenesis, sintesis glukosa terjadi dengan substrat yang merupakan produk dari lintasan glikolisis, seperti asam piruvat, , asam laktat, , terkecuali: (in)
- La néoglucogenèse, aussi appelée gluconéogenèse, est la synthèse du glucose à partir de composés non glucidiques. On pourrait penser que c'est l'inverse de la glycolyse, mais les voies biochimiques empruntées, bien que comportant des points communs, ne sont pas identiques (en effet les étapes de la néoglucogenèse contournent les étapes irréversibles que l'on retrouve dans la glycolyse). (fr)
- 糖新生（とうしんせい、gluconeogenesis）とは、ヒトや動物が、グルカゴンの分泌をシグナルとして、ピルビン酸、乳酸、糖原性アミノ酸、プロピオン酸、グリセロールなどの糖質以外の物質から、グルコースを生産する手段・経路である。 (ja)
- 糖質新生（英語：Gluconeogenesis）又稱糖質新生作用、糖原異生作用，指的是非碳水化合物（乳酸、丙酮酸、甘油、生糖氨基酸等）转变为葡萄糖的过程，所以又称为葡萄糖新生。糖异生保证了机体的血糖水平处于正常水平。糖質新生的主要器官是肝。肾在正常情况下糖質新生能力只有肝的十分之一，但长期饥饿与酸中毒时肾糖异生能力可大为增强。 (zh)
- استحداث الغلوكوز أو دورة تخليق الجلوكوز أو استحداث السكر (بالإنجليزية: Gluconeogenesis) هي الدورة التي يتم فيها تخليق الجلوكوز من مواد كربونية غير سكرية مثل البيروفات والاكتات والجليسرول . تتم غالبية الدورة في الكبد وإلى حد بسيط في قشرة الكليتين. تحدث هذه العملية خلال فترات الصيام والمجاعات أو التمرينات العنيفة. غالبا ما تكون مصحوبة . استحداث الغلوكوز هي واحدة من العديد من الآليات الرئيسية التي يستخدمها البشر والعديد من الحيوانات لتنظيم مستويات السكر في الدم، وتجنب المستوى المنخفض أي (نقص السكر في الدم). وتشمل وسائل أخرى منها تكسير الجليكوجين (انحلال الجليكوجين) وهدم الأحماض الدهنية. (ar)
- La gliconeogènesi (o gluconeogènesi ) (abreujat GNG) és una ruta metabòlica que resulta en la generació de glucosa a partir de substrats carbònics no carbohidrats, com ara el piruvat, l'àcid làctic, el glicerol o els . Tots els animals, plantes, fongs i microorganismes duen a terme GNG. Les reacciones de la GNG són les mateixes, però no ho són tant el context metabòlic i la regulació de la via, que, fins i tot, poden diferir entre teixits diferents. En els següents apartats s'explicarà la via de la GNG que té lloc al fetge dels mamífers. (ca)
- La glukoneogenezo (de la grekaj gluko (dolĉa), neo (nova) kaj genezo (kreado)) estas metabola anabola vojo kiu permesas la biosintezon de glukozo el antaŭaĵoj neglukozaj. Inkludas la uzadon de variaj aminoacidoj, laktacido, piruvato, glicerolo kaj ajna el la perantoj de la ciklo de trikarboksilaj acidoj (aŭ ciklo de Krebs) kiel fontoj de karbono por la metabola vojo. Ĉiuj aminoacidoj, escepte la leŭcino kaj la lizino, povas havigi karbonon por la sintezo de glukozo. (eo)
- Gluconeogenesis (GNG) is a metabolic pathway that results in the generation of glucose from certain non-carbohydrate carbon substrates. It is a ubiquitous process, present in plants, animals, fungi, bacteria, and other microorganisms. In vertebrates, gluconeogenesis occurs mainly in the liver and, to a lesser extent, in the cortex of the kidneys. It is one of two primary mechanisms – the other being degradation of glycogen (glycogenolysis) – used by humans and many other animals to maintain blood sugar levels, avoiding low levels (hypoglycemia). In ruminants, because dietary carbohydrates tend to be metabolized by rumen organisms, gluconeogenesis occurs regardless of fasting, low-carbohydrate diets, exercise, etc. In many other animals, the process occurs during periods of fasting, starvat (en)
- La gluconeogénesis (del griego "creación") es una ruta metabólica anabólica que permite la biosíntesis de glucosa a partir de precursores no glucídicos. Incluye la utilización de varios aminoácidos, lactato, piruvato, glicerol y cualquiera de los intermediarios del ciclo de los ácidos tricarboxílicos (o ciclo de Krebs) como fuentes de carbono para la vía metabólica. Todos los aminoácidos, excepto la leucina y la lisina, pueden suministrar carbono para la síntesis de glucosa. Los Ácidos grasos de cadena par no proporcionan carbonos para la síntesis de glucosa, pues el resultado de su β-oxidación (Acetil-CoA) no es un sustrato gluconeogénico; mientras que los ácidos grasos de cadena impar proporcionarán un esqueleto de carbonos que derivarán en Acetil-CoA y Succinil-CoA (que sí es un sustrat (es)
- Glukoneogenesia organismo heterotrofoengan glukosa sortzen duen bide metabolikoa da. Organismo autotrofoek glukosaren sintesia, jakina denez, fotosintesi eta Calvin zikloaren bidez burutzen dute. Heterotrofoengan glukosaren sintesia ez da autotrofoengan bezain funtsezkoa, dietaren bidez hartzen baitute. Horretaz gain, heterotrofoek glukosaren erreserba bat dute (glukogeno moduan), glukosaren eskaera asetzen duena. Organismoak glukosa asko behar duenean (ariketa fisikoan, esaterako) gibeleko glukogenoa hidrolizatzen du. Aparteko egoera batzuetan, hala ere, ohiko glukosa kantitatea ez da nahikoa izaten eta organismoak glukoneogenesiaren bidez glukosa sintetizatu behar du (baraualdian, esaterako). (eu)
- La gluconeogenesi o neoglucogenesi è un processo metabolico mediante il quale, in caso di necessità dovuta ad una carenza di glucosio nel flusso ematico, un composto non glucidico viene convertito in glucosio, seguendo sostanzialmente le tappe inverse delle glicolisi, eccezione per quelle dove la differenza di energia libera è negativa (1-3-10). Permette di produrre glucosio a partire da precursori non saccaridici, quali piruvato, lattato, glicerolo, etanolo, e amminoacidi. Avviene quasi interamente nel citosol, a parte la prima tappa iniziale che richiede un enzima mitocondriale, il piruvato subisce modificazioni (prima ad ossalacetato poi a malato) e viene trasportato nel citosol. Qui verrà formato il fosfoenolpiruvato e poi si susseguono tutte le altre reazioni come se fosse una glicoli (it)
- 포도당신생합성(葡萄糖新生合成, Gluconeogenesis, 줄여서 GNG)은 젖산이나 글리세롤같은 탄수화물이 아닌 물질로 포도당을 만드는 대사경로이다. 포도당신생합성은 사람과 다른 많은 동물들이 혈당량이 떨어지는 것을 방지하기 위해 사용하는 두 가지 방법 중의 하나이다. 다른 방법으로 혈당을 떨어지는 것을 막는 것은 글리코젠의 분해로 당을 만드는 당합성(glycogenolysis)이다. Gluconeogenesis(포도당신생합성)와 Glycogenolysis(당합성)는 구별한다. (ko)
- Gluconeogenese is het opnieuw vormen van glucose. Bij gluconeogenese wordt glucose uit niet-koolhydraatbronnen als aminozuren en glycerol, maar vooral uit pyrodruivenzuur, gemaakt. Verder kunnen naast pyrodruivenzuur ook glycerine, di- of als uitgangsstof dienen. De glycerine (ook glycerol genaamd) is van de afbraak van vetten afkomstig en de di- en tricarbonzuren van afbraak van aminozuren uit voedsel of bij onvoldoende voedsel (honger) uit het spierweefsel. De specifieke stappen in de gluconeogenese zijn: (nl)
- Gliconeogênese ou neoglicogénese ou ainda neoglucogénese("formação de novo açúcar") é a rota pela qual é produzida glicose a partir de compostos aglicanos (não-açúcares ou não-carboidratos), sendo a maior parte deste processo realizado no fígado (principalmente sob condições de jejum) e uma menor parte no córtex dos rins. Em humanos, os principais precursores são: lactato, glicerol e aminoácidos, principalmente alanina. Exceto por três sequências específicas(Piruvato para PEP, Frutose1.6-bifosfato para frutose-6-p, Glicose-6-p para glicose), as reações da gliconeogênese são inversas às da glicólise. (pt)
- Glukoneogeneza – enzymatyczny proces przekształcania niecukrowcowych prekursorów, np. aminokwasów glukogennych, glicerolu czy mleczanów w glukozę. Resynteza glukozy następuje głównie w hepatocytach i w mniejszym stopniu w komórkach nerek, a głównym punktem wejścia substratów do tego szlaku jest pirogronian. Zjawisko syntetyzowania glukozy z mleczanów nosi nazwę cyklu Corich. Sumaryczna reakcja glukoneogenezy jest następująca: 2 cząsteczki pirogronianu + 2 NADH + 4 H+ + 4 ATP + 2 GTP + 6 H2O → glukoza + 2 NAD+ + 4 ADP + 2 GDP + 6 Pi (pl)
- Glukoneogenes är en energikrävande process där glukos bildas från andra enklare föreningar som cellen inte kan bryta ner. Exempel på föreningar som genomgår glukoneogenes är laktat, glycerol och alanin. Glukoneogenes sker huvudsakligen i levern under fasta. Främst hjärnan och röda blodkroppar (erytrocyter) är beroende av kontinuerlig tillförsel av glukos eftersom det är deras enda energikälla (hjärnan kan även förbränna ketonkroppar). (sv)
- Глюконеогене́з — метаболічний шлях утворення глюкози з нецукрових вуглецевих субстратів, таких як піруват, молочна кислота, гліцерин і . Глюкоза займає центральну роль в метаболізмі всіх організмів, від бактерій до людини, вона є універсальним джерелом енергії та будівельним блоком для синтезу багатьох речовин. Деякі органи людини використовують глюкозу як єдиний або основний енергетичний субстрат, наприклад мозок, еритроцити, кора нирок, яєчка, ембріональні тканини. Один тільки головний мозок потребує близько 120 г глюкози в день, тобто більше половини всієї глюкози, що зберігається у формі глікогену у скелетних м'язах та печінці. В періоди між прийомами їжі, довшого голодування або інтенсивних фізичних навантажень запас глюкози може вичерпуватись, тому існує метаболічний шлях глюконеоген (uk)
- Глюконеогене́з — метаболический путь, приводящий к образованию глюкозы из неуглеводных соединений (в частности, пирувата). Наряду с гликогенолизом, этот путь поддерживает в крови уровень глюкозы, необходимый для работы многих тканей и органов, в первую очередь, нервной ткани и эритроцитов. Он служит важным источником глюкозы в условиях недостаточного количества гликогена, например, после длительного голодания или тяжёлой физической работы. Глюконеогенез является обязательной частью цикла Кори, кроме того, этот процесс может быть использован для превращения пирувата, образованного при дезаминировании аминокислот аланина и серина. (ru)
|
