About: Ernest Reyer

An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Louis Étienne Ernest Reyer (1 December 1823 – 15 January 1909) was a French opera composer and music critic.

Property Value
dbo:abstract
  • Ernest Reyer (Marsella, 1 de desembre de 1823 - Lo Lavandor, 16 de gener de 1909) fou un compositor francès. Als setze anys ingressà en l'administració pública, en contra de la seva voluntat, i fou destinat a Algèria, on hi va romandre un cert temps, al seu retorn aprengué música amb una tia carnal seva, pianista de talent però amb poca ciència musical per a satisfer les ànsies de saber del jove Ernest. Desgraciadament no tingué cap altre mestre, i les seves obres, àdhuc les més notables, es ressentiren d'algunes llacunes de la seva educació musical. El 1850 feu cantar la seva oda simfònica amb cors Sélam, amb text de Théophile Gautier, i el 1854 estrena la seva primera òpera , que fou molt ben acollida, així com les següents, però a partir del 1871 començà per a Reyer una època de desgràcies i les portes de tots els teatres lírics de França es tancaren per a ell, veient-se obligat a estrenar les seves millors òperes a Brussel·les, i només l'èxit aconseguit obligà l'empresa de l'Òpera de París a admetre les partitures del ja veterà compositor, que succeí a David en l'Acadèmia de Belles Arts i en Berlioz en la crítica musical del Journal des Débats. A més de les obres citades va compondre: * Sakountala, ball (1858) * La Statue, òpera (1861) * , òpera (Baden, 1862) * Sigurd, òpera (1884), en aquesta obra el dia de l'estrena debutà la cantant francesa Rose-Lucille Meuniez de Caron. * Salambô, òpera (1890) Totes impregnades d'un profund sabor wagnerià. A més va compondre l'escena dramàtica Madeleine du désert, els cors a 4 veus Himne du Rhin; Les buveurs, Chant du paisans, Les assiégés, etc. Finalment, col·laborà en la Revue Française, La Presse, Moniteur, etc. i publicà un volum titulat Notes de musique (París, 1875). (ca)
  • Louis-Etienne-Ernest Reyer (eigentlich Rey, * 1. Dezember 1823 in Marseille; † 15. Januar 1909 in Le Lavandou) war ein französischer Komponist und Musikkritiker. Er schrieb im neoromantischen Stil und war vor allem mit Opern erfolgreich. (de)
  • Louis Étienne Ernest REYER (1-a de Decembro 1823 – 15-a de Januaro 1909) estis franca opera komponisto kaj muzikkritikisto. (eo)
  • Louis Étienne Ernest Reyer (1 December 1823 – 15 January 1909) was a French opera composer and music critic. (en)
  • Louis Étienne Ernest Rey, dit Ernest Reyer, né le 1er décembre 1823 à Marseille et mort le 15 janvier 1909 au Lavandou, est un compositeur français. (fr)
  • Ernest Reyer (nacido Louis Étienne Ernest Rey; Marsella, 1 de diciembre de 1823-Le Lavandou, 15 de enero de 1909) fue un compositor de ópera y crítico musical francés. (es)
  • Ernest Reyer, nato Louis Étienne Ernest Rey (Marsiglia, 1º dicembre 1823 – Le Lavandou, 15 gennaio 1909), è stato un compositore francese di opere liriche e critico musicale. (it)
  • Louis-Étienne Ernest Rey gebruikte als componist het pseudoniem: Ernest Reyer, (Marseille, 1 december 1823 – Le Lavandou, 15 januari 1909) was een Frans componist en muziekcriticus. (nl)
  • Ernest Reyer, właśc. Louis Étienne Ernest Rey (ur. 1 grudnia 1823 w Marsylii, zm. 15 stycznia 1909 w Le Lavandou) – francuski kompozytor, krytyk muzyczny okresu romantyzmu. (pl)
  • Louis Étienne Ernest Reyer, ursprungligen Rey, född den 1 december 1823 i Marseille, död den 15 januari 1909 i Le Lavandou nära Hyères, var en fransk tonsättare. Reyer var 1840-1848 förvaltningstjänsteman i Alger och levde därefter som musiker i Paris, där han med tiden blev bibliotekarie vid Stora operan och 1876 ledamot av Franska institutet. Reybaud debuterade 1850 med odesymfonin Le sélam (ett motstycke till Félicien Davids österländska Le désert), varefter följde hans enaktsopera Wolfram (1854), baletten Sacountala (1858), treaktsoperan La statue (1861), som av flera hålls för hans bästa verk, tvåaktsoperan Erostrate (1862) samt slutligen de stora operorna Sigurd (1884, till ämne ur Völsung-Niflungasagan) och Salammbô (1890, efter Gustave Flauberts roman). Han komponerade även några kantater, sånger med mera. Under mycket och ofta häftigt motstånd, som länge hindrade eller fördröjde framkomsten av hans verk, gick Reyer sin egen väg som tonsättare och fortsatte de klassiska traditionerna, som han förmälde med romantisk kolorit. Hans kompositioner är solida, av ofta stor renhet i linjeföringen och färgpräktiga utan all överlastning; karaktärer och situationer förstår han att levandegöra. Man spårar hos honom påverkan av Gluck, Weber, Berlioz och Wagner. Som musikkritiker i "Journal des débats" med flera organ var Reyer en värdig efterträdare till Berlioz; en samling av hans uppsatser utgavs som Notes de musique (1875). Hans anteckningar Quarante ans de musique utgavs 1909. Wikimedia Commons har media relaterad till Ernest Reyer. (sv)
  • Эрнест Рейер, полное имя Луи Этьен Эрнест Рейер (1 декабря 1823, Марсель, Франция — 15 января 1909, Ле-Лаванду, Франция), — французский оперный композитор и музыкальный критик. Родился в Марселе. Его отец, нотариус, не хотел, чтобы его сын делал себе карьеру в музыке. Тем не менее он не выказывал сильного протеста против устремлений своего сына и позволил ему посещать занятия в консерватории, где тот учился с шести- до шестнадцатилетнего возраста. В 1839 году, когда ему было шестнадцать лет, Эрнест отправился в Северную Африку, чтобы работать под началом своего родственника, начальника управления бухгалтерского учёта в Департаменте казначейства в Алжире. Эта работа, однако, плохо сочеталась с беспечным и недисциплинированным характером Рейера. Из административных отчётов известно, что Рейер писал бесчисленные юношеские сочинения и рассказы и оригинальные танцевальные пьесы. Некоторые из его ранних композиций получили некоторую известность (в рамках Алжира) и положительные отзывы в алжирской прессе, в том числе месса, организованная в местном соборе и поставленная к визиту герцога Омальского в 1847 году. Рейер вернулся в Париж во время событий 1848 года и в течение периода жизни там свёл знакомство с различными известными деятелями искусства, в том числе Гюставом Флобером и Теофилем Готье. Его тётя Луиза Фарранк, профессор по классу фортепиано в консерватории и талантливый композитор-любитель, руководила начальным музыкальным творчеством Рейера. В 1850 году он написал симфоническую оду под названием «Селам» для солистов и хора на сюжет Готье. Четыре года спустя, в 1854 году, он написал музыку для одноактной оперы «Мастер Вольфрам», либретто к которой написал Жозеф Мери. Услышав исполнение этого произведения в Опера Комик, Берлиоз отметил талант Рейера. Он писал, что выход Рейер не имел «ничего общего с отчасти притворной, отчасти обветшавшей музой Парижа […]. Его мелодии являются естественными […]. В них есть сердце и воображение.» В 1858 году Рейер вновь поставил балет под названием «Сакунтала» по произведению Готье. Балет ставили на сцене двадцать четыре раза до 1860 года. В 1861 году Рейер написал и представил в Опера-Комик оперу в трёх действиях и шести сценах под названием «Статуя», сюжет которой был вдохновлён «Тысячей и одной ночью», на либретто Мишеля Карре и Жюля Барбье. Её премьера состоялась в театре Лирик в Париже 11 апреля 1861 года. За менее чем два года «Статуя» была поставлена на сцене шестьдесят раз, что для того времени было редкостью. К 1862 году Рейер получил общеевропейскую известность, и в том же году композитор из Марселя стала кавалером Ордена Почётного легиона. В том же году он написал оперу в двух действиях Érostrate, которая была поставлена в августе 1862 года в Баден-Бадене под эгидой влиятельных европейских семей и за которую он удостоился получения Ордена Красного орла из рук королевы Пруссии. Постепенно, однако, его репутация стала снижаться. Опера Érostate полностью провалилась в Париже и была поставлена на сцене всего лишь три раза, что поставило крест на её возможной постановке в Парижской опере. Наиболее известной из его пяти опер является «Сигурд» (1884); она была очень популярна во Франции во время своих первых постановок там (её премьера состоялась в Брюсселе в театре де Ла Монне в январе 1884 года), и иногда (хотя и редко) ставилась заново. «Сигурд» был основан на скандинавской «Саге о Вёльсунгах» («Песнь о Нибелунгах») из песен Эдды — том же источнике, который Рихард Вагнер использовал для либретто для своего цикла о кольце. Музыка «Сигурда», однако, совсем не похожа на музыку Вагнера. Несмотря на то, что Рейер восхищался Вагнером, он создал свою музыку в большей степени в традициях своего наставника, Гектора Берлиоза. Прослушивание «Сигурда» может вызвать ассоциации с операми «Троянцы» или «Бенвенуто Челлини», проникнутых тем же героическим музыкальным пафосом. Последней оперой Рейера стала «Саламбо» (1890), основанная на романе Гюстава Флобера, которая была дана 46 раз в период с мая по декабрь 1892 года. Опера была написана на несколько лет раньше, но постановка её первоначально встретила сопротивление чиновников, как и «Сигурд» до того. Опера была впервые поставлена в театре де ла Монне в Брюсселе в 1890 году, а затем в Театре искусств в Руане. Не имея возможности жить на доходы от своих опер, Рейер смог заменить Гектора Берлиоза в качестве музыкального критика в штате журнала Journal des débats. Кроме того, он работал библиотекарем в Академии Музыки. Рейер умер в Ле-Лаванду, на юге Франции, примерно в 80 км к востоку от Марселя. (ru)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 692669 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 8447 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1076227784 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Louis-Etienne-Ernest Reyer (eigentlich Rey, * 1. Dezember 1823 in Marseille; † 15. Januar 1909 in Le Lavandou) war ein französischer Komponist und Musikkritiker. Er schrieb im neoromantischen Stil und war vor allem mit Opern erfolgreich. (de)
  • Louis Étienne Ernest REYER (1-a de Decembro 1823 – 15-a de Januaro 1909) estis franca opera komponisto kaj muzikkritikisto. (eo)
  • Louis Étienne Ernest Reyer (1 December 1823 – 15 January 1909) was a French opera composer and music critic. (en)
  • Louis Étienne Ernest Rey, dit Ernest Reyer, né le 1er décembre 1823 à Marseille et mort le 15 janvier 1909 au Lavandou, est un compositeur français. (fr)
  • Ernest Reyer (nacido Louis Étienne Ernest Rey; Marsella, 1 de diciembre de 1823-Le Lavandou, 15 de enero de 1909) fue un compositor de ópera y crítico musical francés. (es)
  • Ernest Reyer, nato Louis Étienne Ernest Rey (Marsiglia, 1º dicembre 1823 – Le Lavandou, 15 gennaio 1909), è stato un compositore francese di opere liriche e critico musicale. (it)
  • Louis-Étienne Ernest Rey gebruikte als componist het pseudoniem: Ernest Reyer, (Marseille, 1 december 1823 – Le Lavandou, 15 januari 1909) was een Frans componist en muziekcriticus. (nl)
  • Ernest Reyer, właśc. Louis Étienne Ernest Rey (ur. 1 grudnia 1823 w Marsylii, zm. 15 stycznia 1909 w Le Lavandou) – francuski kompozytor, krytyk muzyczny okresu romantyzmu. (pl)
  • Ernest Reyer (Marsella, 1 de desembre de 1823 - Lo Lavandor, 16 de gener de 1909) fou un compositor francès. Als setze anys ingressà en l'administració pública, en contra de la seva voluntat, i fou destinat a Algèria, on hi va romandre un cert temps, al seu retorn aprengué música amb una tia carnal seva, pianista de talent però amb poca ciència musical per a satisfer les ànsies de saber del jove Ernest. Desgraciadament no tingué cap altre mestre, i les seves obres, àdhuc les més notables, es ressentiren d'algunes llacunes de la seva educació musical. A més de les obres citades va compondre: (ca)
  • Louis Étienne Ernest Reyer, ursprungligen Rey, född den 1 december 1823 i Marseille, död den 15 januari 1909 i Le Lavandou nära Hyères, var en fransk tonsättare. Reyer var 1840-1848 förvaltningstjänsteman i Alger och levde därefter som musiker i Paris, där han med tiden blev bibliotekarie vid Stora operan och 1876 ledamot av Franska institutet. Reybaud debuterade 1850 med odesymfonin Le sélam (ett motstycke till Félicien Davids österländska Le désert), varefter följde hans enaktsopera Wolfram (1854), baletten Sacountala (1858), treaktsoperan La statue (1861), som av flera hålls för hans bästa verk, tvåaktsoperan Erostrate (1862) samt slutligen de stora operorna Sigurd (1884, till ämne ur Völsung-Niflungasagan) och Salammbô (1890, efter Gustave Flauberts roman). Han komponerade även några k (sv)
  • Эрнест Рейер, полное имя Луи Этьен Эрнест Рейер (1 декабря 1823, Марсель, Франция — 15 января 1909, Ле-Лаванду, Франция), — французский оперный композитор и музыкальный критик. Родился в Марселе. Его отец, нотариус, не хотел, чтобы его сын делал себе карьеру в музыке. Тем не менее он не выказывал сильного протеста против устремлений своего сына и позволил ему посещать занятия в консерватории, где тот учился с шести- до шестнадцатилетнего возраста. В 1839 году, когда ему было шестнадцать лет, Эрнест отправился в Северную Африку, чтобы работать под началом своего родственника, начальника управления бухгалтерского учёта в Департаменте казначейства в Алжире. Эта работа, однако, плохо сочеталась с беспечным и недисциплинированным характером Рейера. Из административных отчётов известно, что Рейе (ru)
rdfs:label
  • Ernest Reyer (ca)
  • Ernest Reyer (de)
  • Ernest Reyer (eo)
  • Ernest Reyer (es)
  • Ernest Reyer (en)
  • Ernest Reyer (fr)
  • Ernest Reyer (it)
  • Ernest Reyer (nl)
  • Ernest Reyer (pl)
  • Рейер, Эрнест (ru)
  • Ernest Reyer (sv)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:composer of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License