| dbo:abstract
|
- التمعدن الحيوي هي إحدى طُرق الالتمعدن في علم الأحياء، وهي العملية التي تنتج فيها العضويات الحية المعادن غالباً يكون هدفها تقسية وتصليب نسج موجودة. مثل هذه الأنسجة تسمّى وتعد ظاهرة واسعة الانتشار إلى حد كبير، تتضمن جميع الممالك التصنيفية أعداداً قادرة على تشكيل المعادن، وقد حُدد أكثر من 60 معدن مختلف في العضويات. (ar)
- Biomineralization, also written biomineralisation, is the process by which living organisms produce minerals, often to harden or stiffen existing tissues. Such tissues are called mineralized tissues. It is an extremely widespread phenomenon; all six taxonomic kingdoms contain members that are able to form minerals, and over 60 different minerals have been identified in organisms. Examples include silicates in algae and diatoms, carbonates in invertebrates, and calcium phosphates and carbonates in vertebrates. These minerals often form structural features such as sea shells and the bone in mammals and birds. Organisms have been producing mineralized skeletons for the past 550 million years. Calcium carbonates and calcium phosphates are usually crystalline, but silica organisms (sponges, diatoms...) are always non crystalline minerals. Other examples include copper, iron and gold deposits involving bacteria. Biologically formed minerals often have special uses such as magnetic sensors in magnetotactic bacteria (Fe3O4), gravity-sensing devices (CaCO3, CaSO4, BaSO4) and iron storage and mobilization (Fe2O3•H2O in the protein ferritin). In terms of taxonomic distribution, the most common biominerals are the phosphate and carbonate salts of calcium that are used in conjunction with organic polymers such as collagen and chitin to give structural support to bones and shells. The structures of these biocomposite materials are highly controlled from the nanometer to the macroscopic level, resulting in complex architectures that provide multifunctional properties. Because this range of control over mineral growth is desirable for materials engineering applications, there is interest in understanding and elucidating the mechanisms of biologically-controlled biomineralization. (en)
- Biomineralisation ist ein Vorgang, bei dem als Folge der Lebenstätigkeit von Organismen mineralische Produkte (Biominerale) entstehen. Die Fähigkeit zur Biomineralisation ist annähernd so alt wie das Leben auf der Erde (mit den ersten Prokaryoten im Archaikum entstanden) und unterliegt einem ebenso langen Evolutionsprozess. Die damit verbundene laufende Optimierung der Mineralisationsvorgänge hat zu Ergebnissen geführt, die zunehmend auch für die Wissenschaft und Technik interessant werden (Bionik). Die Biomineralisation kann in die folgenden drei Grundtypen unterteilt werden: Fällungs- und Oxidationsreaktionen, Reaktionen, bei denen perfekt kristallisierte Minerale erzeugt werden sowie Reaktionen, die zu „Verbundwerkstoffen“ führen. Dem zuletzt genannten Reaktionstyp wird allgemein die größte Aufmerksamkeit geschenkt, so dass man ihn als „Biomineralisation im engeren Sinne“ bezeichnen kann. (de)
- Trata del estudio de la estructura, las propiedades y la formación de los sólidos inorgánicos a causa de los organismos vivos. Los biominerales contienen un 10% de materia orgánica. Por esta causa, el estudio de la biomineralización requiere una observación detallada de los ecosistemas biológicos y de los biominerales que derivan de estos. Por su composición, los biominerales poseen distintas aplicaciones en biomedicina y biomecánica. Entre las distintas estructuras compuestas gracias a los organismos, se da prioridad a las construidas por carbonato cálcico y fosfato cálcico; en concreto, diversos tipos de huesos, huevos o conchas marinas. Se pretende estudiar la forma en la cual se encuentran estos componentes ordenados dentro de los sólidos inorgánicos y qué procesos han hecho que se den de esa forma. Existen diversas técnicas de estudio:
* Análisis de muestras de tejidos blandos y duros.
* Microscopía electrónica de barrido.
* Microscopía electrónica de transmisión.
* Difracción por rayos X.
* . (es)
- La biominéralisation est l'ensemble des phénomènes physico-chimiques, moléculaires et cellulaires par lesquels les organismes vivants élaborent des structures minéralisées, souvent afin de durcir ou raidir leurs tissus pour former ces structures (fonctions physiologiques de tenue mécanique qui permet d'assurer leur rigidité, de protection, de défense contre les prédateurs et de résistance contre les stress écologiques). Ces structures intègrent aussi des fonctions moins intuitives (photoréception, implication dans la nutrition et la reproduction, réserves ioniques pour le métabolisme, orientation spatiale par la (en) ou du champ magnétique). Ce terme désigne non seulement les processus de formation du minéral bioformé que le biominéral lui-même. Plus de 60 types de biominéraux, répartis dans 55 phylums des trois domaines (bactéries, archées, ont été recensés dans le monde vivant où les organismes ont développé leurs propres stratégies de synthèse pour construire leurs structures minéralisées en fonction de l'abondance des éléments chimiques dans la croûte terrestre et dans l'eau de mer. Parmi ces minéraux caractérisés par leur structure hiérarchique et leurs propriétés remarquables, le carbonate de calcium, principal constituant de la coquille des mollusques, de la carapaces des crustacés, de l'endo ou exosquelette de certaines espèces de coraux, de phytoplancton, ou d'algues, est le biominéral le plus répandu dans le monde vivant. (fr)
- Biomineralisasi adalah proses dimana organisme hidup menghasilkan mineral, sering untuk mengeraskan atau mengkakukan jaringan yang ada. Jaringan seperti ini disebut . Ini adalah fenomena yang sangat luas; keenam kerajaan taksonomi berisi anggota yang mampu membentuk mineral, dan lebih dari 60 mineral yang berbeda telah diidentifikasi dalam organisme. Contohnya termasuk silikat di ganggang dan diatom, karbonat dalam invertebrata, dan kalsium fosfat dan kalsium karbonat dalam vertebrata. Mineral ini sering membentuk fitur struktural seperti kerang laut dan tulang pada mamalia dan burung. Organisme telah memproduksi rangka mineral untuk 550 juta tahun terakhir. Contoh lain termasuk tembaga, besi dan deposito emas yang melibatkan bakteri. Mineral biologis terbentuk sering memiliki kegunaan khusus seperti sensor magnetik pada (Fe3O4), perangkat penginderaan gravitasi (CaCO3, CaSO4, BaSO4) dan penyimpanan dan mobilisasi besi (Fe2O3•H2O dalam protein ). (in)
- Biomineralisatie is een proces van biologische afbraak waarbij door organismen mineralen op een gestructureerde manier worden gevormd. De bekendste vorm van biomineralisatie is de vorming van de schelp van een schelpdier. Het mineraal dat daarbij wordt afgezet is kalk CaCO3 meestal in de aragonitische kristalvorm maar soms ook als calciet. Er zijn ook organismen die andere materialen, bijvoorbeeld silicaten, als bouwmateriaal gebruiken. Een goed voorbeeld daarvan zijn de diatomeeën. Botten van gewervelde dieren zoals de mens bevatten vooral het mineraal calciumfosfaat. Het interessante aan biomineralisatie is dat in alle gevallen sprake is van een biochemisch mechanisme dat de kristallisatie van het mineraal bestuurt. Dat zorgt ervoor dat het mineraal op een bepaalde manier en in een bepaalde vorm aangroeit. Dit is des te opmerkelijker aangezien de nucleatie en groei van kristallen een zeer ingewikkelde zaak is die in het laboratorium maar met grote moeite onder de knie gekregen kan worden. De eerste onderzoeker op dit gebied was Pieter Harting. (nl)
- A biomineralização é o processo pelo qual organismos vivos produzem minerais, muitas vezes para endurecer ou tornar rígidos tecidos existentes. É um fenómeno amplamente distribuído; todos os seis reinos taxonómicos incluem membros capazes de formar minerais e mais de 60 minerais foram identificados em organismos. Entre os exemplos incluem-se silicatos em algas e diatomáceas, carbonatos em invertebrados, e fosfatos e carbonatos de cálcio em vertebrados. Estes minerais formam frequentemente caracteres estruturais como conchas e ossos. Os organismos produzem esqueletos mineralizados há 550 milhões de anos. Outros exemplos incluem depósitos de cobre, ferro e ouro relacionados com bactérias. Os minerais formados biologicamente têm muitas vezes usos especiais com sensores magnéticos em bactérias magnetotácticas (Fe3O4), aparatos sensores de gravidade (CaCO3, CaSO4, BaSO4) e na mobilização e armazenamento de ferro (Fe2O3•H2O na proteína ferritina). Em termos da distribuição taxonómica, os biominerais mais comuns são sais de fosfato e carbonato de cálcio usados juntamente com polímeros orgânicos como colagénio e quitina para fornecer suporte estrutural a ossos e conchas. As estruturas destes materiais biocompósitos são altamente controladas do nível nanométrico ao nível macroscópico, resultando em arquitecturas complexas que fornecem propriedades multifuncionais. Como este grau de controlo sobre o crescimento mineral é desejável em aplicações de engenharia dos materiais, existe um interesse significativo sobre a compreensão e clarificação dos mecanismo da biomineralização controlada biologicamente. (pt)
- Биоминерализация — совокупность биохимических процессов, в ходе которых происходит образование неорганических твердых веществ в живых организмах. В процессе биоминерализации организмы формируют свои твердые части тела (кости, зубы, раковины, панцири, скорлупу и т. д.). Продуктами биоминерализации являются гибридные «органические/неорганические» вещества, отличающиеся сложной формой, иерархической организацией и необычными свойствами. Подобные структуры не известны в обычной неорганической химии. Образование неорганических соединений в органической материи происходит двумя основными путями. При первом («биологически-стимулированная» минерализация) минеральная фаза происходит в окружающей среде из насыщенного раствора, который содержит необходимые ионы, при «вмешательстве» живого организма для образования и местоположения минерального осадка. При втором пути («биологически контролируемая» минерализация) минеральная фаза происходит под прямым и постоянным «контролем» организма так, что минеральный осадок получает характерные уникальные кристаллические свойства, обычно не развивающиеся при процессах осаждения из насыщенных растворов ионов. В данном случае форма, размер, положение и ориентация кристаллов могут контролироваться участвующими в этом процессе клетками организма. Практически все биоминеральные структуры развиваются на заранее сформированных матрицах, состоящих из продуктов выделения эпителиальных тканей. Неорганическая часть «материалов», которые формируются в процессе биоминерализации представляет собой карбонат кальция, сульфат кальция , сульфат бария, аморфные поликремниевые кислоты с участием фосфолипидов, полисахаридов или пептидов. Одноклеточные организмы способны образовывать кристаллы и композиты белков и аморфных неорганических полимеров в качестве сложных структурных частей своих организмов. Кальций-содержащие минералы составляют примерно 50 % из числа всех известных биоминералов, так как сам кальций выполняет множество фундаментальных функций в клеточном метаболизме. В последнее время научный интерес к процессу биоминерализации обусловлен с перспективами получения материалов с необходимыми некоторыми свойствами, путём использования природных принципов. (ru)
- Biomineralisation är en process där levande organismer producerar mineraler. Metoden för att förhårdna redan existerande vävnad är mycket vanligt förekommande i naturen. Alla taxonomiska riken visar exempel på biomineraliering. Det förekommer till exempel hos alger eller prokaryoter, men det mest kända exemplen är snäckornas skal eller skelettet i kroppen. Idag känner man till minst 60 olika ämnen som kan biomineraliseras. (sv)
- Біомінералізація — процес утворення різноманітних накопичень мінералів організмами у процесі своєї життєдіяльності. Синтез неорганічних кристалічних або аморфних мінералоподібних речовин живими організмами. Серед мінералів, синтезованих біологічно — , магнетит (Fe3O4), кальцій карбонат (CaCO3). Оскільки окремі з біомінералів не можуть бути сформовані неорганічно в біосфері, їхнє скупчення є доказом історичного перебування живих організмів у певному ареалі. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- التمعدن الحيوي هي إحدى طُرق الالتمعدن في علم الأحياء، وهي العملية التي تنتج فيها العضويات الحية المعادن غالباً يكون هدفها تقسية وتصليب نسج موجودة. مثل هذه الأنسجة تسمّى وتعد ظاهرة واسعة الانتشار إلى حد كبير، تتضمن جميع الممالك التصنيفية أعداداً قادرة على تشكيل المعادن، وقد حُدد أكثر من 60 معدن مختلف في العضويات. (ar)
- Biomineralisation är en process där levande organismer producerar mineraler. Metoden för att förhårdna redan existerande vävnad är mycket vanligt förekommande i naturen. Alla taxonomiska riken visar exempel på biomineraliering. Det förekommer till exempel hos alger eller prokaryoter, men det mest kända exemplen är snäckornas skal eller skelettet i kroppen. Idag känner man till minst 60 olika ämnen som kan biomineraliseras. (sv)
- Біомінералізація — процес утворення різноманітних накопичень мінералів організмами у процесі своєї життєдіяльності. Синтез неорганічних кристалічних або аморфних мінералоподібних речовин живими організмами. Серед мінералів, синтезованих біологічно — , магнетит (Fe3O4), кальцій карбонат (CaCO3). Оскільки окремі з біомінералів не можуть бути сформовані неорганічно в біосфері, їхнє скупчення є доказом історичного перебування живих організмів у певному ареалі. (uk)
- Biomineralization, also written biomineralisation, is the process by which living organisms produce minerals, often to harden or stiffen existing tissues. Such tissues are called mineralized tissues. It is an extremely widespread phenomenon; all six taxonomic kingdoms contain members that are able to form minerals, and over 60 different minerals have been identified in organisms. Examples include silicates in algae and diatoms, carbonates in invertebrates, and calcium phosphates and carbonates in vertebrates. These minerals often form structural features such as sea shells and the bone in mammals and birds. Organisms have been producing mineralized skeletons for the past 550 million years. Calcium carbonates and calcium phosphates are usually crystalline, but silica organisms (sponges, dia (en)
- Trata del estudio de la estructura, las propiedades y la formación de los sólidos inorgánicos a causa de los organismos vivos. Los biominerales contienen un 10% de materia orgánica. Por esta causa, el estudio de la biomineralización requiere una observación detallada de los ecosistemas biológicos y de los biominerales que derivan de estos. Por su composición, los biominerales poseen distintas aplicaciones en biomedicina y biomecánica. Entre las distintas estructuras compuestas gracias a los organismos, se da prioridad a las construidas por carbonato cálcico y fosfato cálcico; en concreto, diversos tipos de huesos, huevos o conchas marinas. Se pretende estudiar la forma en la cual se encuentran estos componentes ordenados dentro de los sólidos inorgánicos y qué procesos han hecho que se den (es)
- Biomineralisation ist ein Vorgang, bei dem als Folge der Lebenstätigkeit von Organismen mineralische Produkte (Biominerale) entstehen. Die Fähigkeit zur Biomineralisation ist annähernd so alt wie das Leben auf der Erde (mit den ersten Prokaryoten im Archaikum entstanden) und unterliegt einem ebenso langen Evolutionsprozess. Die damit verbundene laufende Optimierung der Mineralisationsvorgänge hat zu Ergebnissen geführt, die zunehmend auch für die Wissenschaft und Technik interessant werden (Bionik). (de)
- Biomineralisasi adalah proses dimana organisme hidup menghasilkan mineral, sering untuk mengeraskan atau mengkakukan jaringan yang ada. Jaringan seperti ini disebut . Ini adalah fenomena yang sangat luas; keenam kerajaan taksonomi berisi anggota yang mampu membentuk mineral, dan lebih dari 60 mineral yang berbeda telah diidentifikasi dalam organisme. Contohnya termasuk silikat di ganggang dan diatom, karbonat dalam invertebrata, dan kalsium fosfat dan kalsium karbonat dalam vertebrata. Mineral ini sering membentuk fitur struktural seperti kerang laut dan tulang pada mamalia dan burung. Organisme telah memproduksi rangka mineral untuk 550 juta tahun terakhir. Contoh lain termasuk tembaga, besi dan deposito emas yang melibatkan bakteri. Mineral biologis terbentuk sering memiliki kegunaan khu (in)
- La biominéralisation est l'ensemble des phénomènes physico-chimiques, moléculaires et cellulaires par lesquels les organismes vivants élaborent des structures minéralisées, souvent afin de durcir ou raidir leurs tissus pour former ces structures (fonctions physiologiques de tenue mécanique qui permet d'assurer leur rigidité, de protection, de défense contre les prédateurs et de résistance contre les stress écologiques). Ces structures intègrent aussi des fonctions moins intuitives (photoréception, implication dans la nutrition et la reproduction, réserves ioniques pour le métabolisme, orientation spatiale par la (en) ou du champ magnétique). Ce terme désigne non seulement les processus de formation du minéral bioformé que le biominéral lui-même. (fr)
- Biomineralisatie is een proces van biologische afbraak waarbij door organismen mineralen op een gestructureerde manier worden gevormd. De bekendste vorm van biomineralisatie is de vorming van de schelp van een schelpdier. Het mineraal dat daarbij wordt afgezet is kalk CaCO3 meestal in de aragonitische kristalvorm maar soms ook als calciet. Er zijn ook organismen die andere materialen, bijvoorbeeld silicaten, als bouwmateriaal gebruiken. Een goed voorbeeld daarvan zijn de diatomeeën. Botten van gewervelde dieren zoals de mens bevatten vooral het mineraal calciumfosfaat. (nl)
- A biomineralização é o processo pelo qual organismos vivos produzem minerais, muitas vezes para endurecer ou tornar rígidos tecidos existentes. É um fenómeno amplamente distribuído; todos os seis reinos taxonómicos incluem membros capazes de formar minerais e mais de 60 minerais foram identificados em organismos. Entre os exemplos incluem-se silicatos em algas e diatomáceas, carbonatos em invertebrados, e fosfatos e carbonatos de cálcio em vertebrados. Estes minerais formam frequentemente caracteres estruturais como conchas e ossos. Os organismos produzem esqueletos mineralizados há 550 milhões de anos. Outros exemplos incluem depósitos de cobre, ferro e ouro relacionados com bactérias. Os minerais formados biologicamente têm muitas vezes usos especiais com sensores magnéticos em bactérias (pt)
- Биоминерализация — совокупность биохимических процессов, в ходе которых происходит образование неорганических твердых веществ в живых организмах. В процессе биоминерализации организмы формируют свои твердые части тела (кости, зубы, раковины, панцири, скорлупу и т. д.). Продуктами биоминерализации являются гибридные «органические/неорганические» вещества, отличающиеся сложной формой, иерархической организацией и необычными свойствами. Подобные структуры не известны в обычной неорганической химии. (ru)
|
_mitra_Ehrenberg_-_160x.jpg){kind=link}
