| dbo:abstract
|
- Apostolo Zeno (Venècia, 11 de desembre de 1668 - Venècia, 11 de novembre de 1750) fou un crític literari, periodista, dramaturg, llibretista d'òpera i poeta venecià. (ca)
- Apostolo Zeno (11. prosince 1668, Benátky – 11. listopadu 1750, Benátky) byl italský básník, libretista a novinář. (cs)
- Apostolo Zeno (11 December 1668 in Venice – 11 November 1750 in Venice) was a Venetian poet, librettist, journalist, and man of letters. (en)
- Apostolo ZENO (11a de decembro 1669 en Venecio – 11a de novembro 1750 en Venecio) estis itala poeto, libretisto, ĵurnalisto kaj beletristo. En 1691 li estis inter la fondintoj de la Accademia degli Animosi. En 1695, li komponis sian unuan libreton, Gli inganni felici, kio atingis grandan sukceson, kio faris lin enmoda libretisto. El 1705, li laboris kun Pietro Pariati, retenante la teatrajn scenojn por si mem kaj lasante al Pariati la komponon de la libretoj. En 1710 kun Scipione Maffei, Antonio Vallisneri kaj sia frato, Pier Caterino Zeno, li fondis la Giornale de' letterati d'Italia, en la ideo ke necesas ke "Italoj mem faru sian propran gazeton... pruvante ke la bona senco, erudicio kaj naivo neniam mankis inter ni, kaj nune pli ol iam ili floras." La tri-monata publikaĵo havis prestiĝajn kontribuantoj kiel Scipione Maffei, Antonio Vallisneri, Eustachio Manfredi, Ludovico Antonio Muratori, Giovanni Battista Morgagni, Giambattista Vico, Bernardino Ramazzini. Zeno verkis la libretojn por 36 operoj kun historiaj kaj mitologiaj temoj, kiel Gli inganni felici (1695), Odoardo (1695) Faramondo (1698), Lucio Vero, Imperatore di Roma (1700), Griselda (1701), Merope (1711, Eldono, 1727), L'Ambleto (1712), Alessandro Severo (1716), T'Euzzone (1719), Ormisda (1721), Artaserse (1724), Semiramide (1725), Il Valdemaro de Domenico Sarro (1726), Astarto (1730), Caio Fabbricio (1733), Euristeo (publikigita en 1757), kaj Sesostri re d'Egitto (Praga eldono de 1760) same kiel 17 oratorioj, inklude Giuseppe (1722), Gioaz (1726), David umiliato (1731). Inter liaj literaturaj verkoj, la Dissertazioni vossiane estas aldonoj kaj korektoj al De historicis latinis de Voss. Liaj Annotazioni al la Biblioteca della eloquenza italiana de Giusto Fontanini estis publikigitaj postmorte. Lia korespondado (Epistolario) estas ampleksa. (eo)
- Apostolo Zeno (* 11. Dezember 1668 in Venedig; † 11. November 1750 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Dichter und Librettist. (de)
- Apostolo Zeno (Venecia, 11 de diciembre de 1668 - íd., 11 de noviembre de 1750) fue un crítico literario, periodista, dramaturgo, libretista de ópera y poeta veneciano. (es)
- Apostolo Zeno (né le 11 décembre 1668 à Venise et mort le 11 novembre 1750 dans cette même ville) est un écrivain vénitien de la fin du XVIIe siècle et de la première moitié du XVIIIe, à la fois dramaturge, critique littéraire, librettiste et poète. (fr)
- Apostolo Zeno (Venezia, 11 dicembre 1668 – Venezia, 11 novembre 1750) è stato un poeta, librettista, giornalista e letterato italiano. (it)
- アポストロ・ゼーノ(Apostolo Zeno、1669年12月11日 - 1750年11月11日）は、イタリアの文学者、歴史学者、台本作家。 (ja)
- Apostolo Zeno (Veneza, 11 de dezembro de 1668 — Veneza, 11 de novembro de 1750) foi um erudito libretista italiano. Foi um dos responsáveis pela chamada "primeira reforma da ópera", iniciada por ele na virada entre os séculos XVII e XVIII e continuada por Metastasio. Seus textos foram musicados por compositores renomados da chamada opera seria até serem totalmente superados pelos libretos de Metastasio. (pt)
- Apostolo Zeno, född 11 december 1668 i Venedig, död 11 november 1750, var en italiensk dramatiker och litteraturhistoriker. År 1691 stiftade han Accademia degli animosi och kallades 1718 till Wien som hovpoet och historiograf hos kejsar Karl VI, men 1729 lämnade han självmant denna anställning av hälsoskäl och återvände till Venedig. Zeno tillförde italienarnas lyriska scen med omkring 60 operatexter, som har karaktären av verkliga tragedier, med nästan alltför invecklad handling. Han ansågs före Metastasio som den främste på detta område. Större betydelse tillägges honom som kritiker och litteraturhistoriker. År 1710 övertog han Italiens första kritiska tidskrift, Giornale de' letterati d'Italia, samt utarbetade bland annat Compendio del vocabolario della Crusca (2 band, 1705, ny upplaga i 6 band 1741-1745) och Dissertazioni istoricho-critiche e letterarie agli storici Ualiani (även med titeln Diss. Vossiane, 2 band 1752-1753). Zenos dramatiska stycken gavs ut av Gozzi i 10 band 1744 och i ny upplaga i 12 band 1795. Hans brevväxling, Lettere, gavs ut i 2 band 1752 (upplaga i 6 band 1785). Hans biografi tecknades av (1816). (sv)
- Apostolo Zeno (ur. 11 grudnia 1668 w Wenecji, zm. 11 listopada 1750 tamże) – włoski librecista. (pl)
- Апостоло Дзено (итал. Apostolo Zeno; 11 декабря 1668, Венеция — 11 ноября 1750, там же) — итальянский поэт и либреттист. Представитель нового литературного (романтического) движения в Италии конца XVII века. С этой целью Дзено основал, вместе с друзьями Сальвини, Франческо Реди, , в 1691 академию degli Animosi (отважных), а с 1710 издавал «Giornale de’letterati», где проявил себя серьёзным критиком. Известны его драматические произведения: «Gli inganni felici» (1695), «Фемистокл», «Lucio vero» и другие, уступающие, по достоинству, его чисто лирическим пьесам, собранным впоследствии в отдельном сборнике под названием «Poesie dramatiche» (1744). Из критических статей Дзено, с философским направлением, наиболее известны изданные в 1704 «Lettere al Fantanini interno la grand’opera delli meditazioni filosofiche di B. Trevisan». По либретто Дзено (он создал их свыше тридцати) писали оперы Альбинони, Вивальди, Б. Галуппи, Иомелли, Кальдара, Алессандро Скарлатти, Хассе, Мартин-и-Солер, Ариости, Джованни Порта и др. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Apostolo Zeno (Venècia, 11 de desembre de 1668 - Venècia, 11 de novembre de 1750) fou un crític literari, periodista, dramaturg, llibretista d'òpera i poeta venecià. (ca)
- Apostolo Zeno (11. prosince 1668, Benátky – 11. listopadu 1750, Benátky) byl italský básník, libretista a novinář. (cs)
- Apostolo Zeno (11 December 1668 in Venice – 11 November 1750 in Venice) was a Venetian poet, librettist, journalist, and man of letters. (en)
- Apostolo Zeno (* 11. Dezember 1668 in Venedig; † 11. November 1750 ebenda) war ein italienischer Gelehrter, Dichter und Librettist. (de)
- Apostolo Zeno (Venecia, 11 de diciembre de 1668 - íd., 11 de noviembre de 1750) fue un crítico literario, periodista, dramaturgo, libretista de ópera y poeta veneciano. (es)
- Apostolo Zeno (né le 11 décembre 1668 à Venise et mort le 11 novembre 1750 dans cette même ville) est un écrivain vénitien de la fin du XVIIe siècle et de la première moitié du XVIIIe, à la fois dramaturge, critique littéraire, librettiste et poète. (fr)
- Apostolo Zeno (Venezia, 11 dicembre 1668 – Venezia, 11 novembre 1750) è stato un poeta, librettista, giornalista e letterato italiano. (it)
- アポストロ・ゼーノ(Apostolo Zeno、1669年12月11日 - 1750年11月11日）は、イタリアの文学者、歴史学者、台本作家。 (ja)
- Apostolo Zeno (Veneza, 11 de dezembro de 1668 — Veneza, 11 de novembro de 1750) foi um erudito libretista italiano. Foi um dos responsáveis pela chamada "primeira reforma da ópera", iniciada por ele na virada entre os séculos XVII e XVIII e continuada por Metastasio. Seus textos foram musicados por compositores renomados da chamada opera seria até serem totalmente superados pelos libretos de Metastasio. (pt)
- Apostolo Zeno (ur. 11 grudnia 1668 w Wenecji, zm. 11 listopada 1750 tamże) – włoski librecista. (pl)
- Apostolo ZENO (11a de decembro 1669 en Venecio – 11a de novembro 1750 en Venecio) estis itala poeto, libretisto, ĵurnalisto kaj beletristo. En 1691 li estis inter la fondintoj de la Accademia degli Animosi. En 1695, li komponis sian unuan libreton, Gli inganni felici, kio atingis grandan sukceson, kio faris lin enmoda libretisto. El 1705, li laboris kun Pietro Pariati, retenante la teatrajn scenojn por si mem kaj lasante al Pariati la komponon de la libretoj. (eo)
- Apostolo Zeno, född 11 december 1668 i Venedig, död 11 november 1750, var en italiensk dramatiker och litteraturhistoriker. År 1691 stiftade han Accademia degli animosi och kallades 1718 till Wien som hovpoet och historiograf hos kejsar Karl VI, men 1729 lämnade han självmant denna anställning av hälsoskäl och återvände till Venedig. Zeno tillförde italienarnas lyriska scen med omkring 60 operatexter, som har karaktären av verkliga tragedier, med nästan alltför invecklad handling. Han ansågs före Metastasio som den främste på detta område. Större betydelse tillägges honom som kritiker och litteraturhistoriker. År 1710 övertog han Italiens första kritiska tidskrift, Giornale de' letterati d'Italia, samt utarbetade bland annat Compendio del vocabolario della Crusca (2 band, 1705, ny upplaga (sv)
- Апостоло Дзено (итал. Apostolo Zeno; 11 декабря 1668, Венеция — 11 ноября 1750, там же) — итальянский поэт и либреттист. Представитель нового литературного (романтического) движения в Италии конца XVII века. С этой целью Дзено основал, вместе с друзьями Сальвини, Франческо Реди, , в 1691 академию degli Animosi (отважных), а с 1710 издавал «Giornale de’letterati», где проявил себя серьёзным критиком. Известны его драматические произведения: «Gli inganni felici» (1695), «Фемистокл», «Lucio vero» и другие, уступающие, по достоинству, его чисто лирическим пьесам, собранным впоследствии в отдельном сборнике под названием «Poesie dramatiche» (1744). Из критических статей Дзено, с философским направлением, наиболее известны изданные в 1704 «Lettere al Fantanini interno la grand’opera delli medita (ru)
|
