| dbo:abstract
|
- Les crítiques a l'evolució han estat fetes des que les primeres idees evolutives adquiriren prominència a voltants del principi del segle xix. Les crítiques es guanyaren immensos públics populars, i quan Charles Darwin publicà la seva obra del 1859 L'origen de les espècies, gradualment convencé la majoria de la comunitat científica que l'evolució era una hipòtesi vàlida i provada empíricament. A les dècades del 1930 i del 1940, els científics crearen la síntesi evolutiva moderna, que combina la teoria darwiniana de la selecció natural amb la genètica de poblacions. Des d'aquest període, l'existència dels processos evolutius i la capacitat de la síntesi evolutiva moderna d'explicar com i per què tenen lloc aquests processos, ha estat indiscutible entre els biolegs. Després de la creació de la síntesi moderna, gairebé totes les crítiques a l'evolució han vingut de grups religiosos, i no de la comunitat científica. Tanmateix, la majoria de cristians creuen en Déu com a Creador, acceptant l'evolució científica com un procés natural. Una minoria de cristians rebutjaren l'evolució des del principi com a "heretgia", però la majoria intentaren reconciliar l'evolució científica amb les descripcions bíbliques de la Creació. L'islam accepta l'evolució natural de les plantes i els animals, però l'origen de l'home és discutit i no hi ha cap consens. En contrast amb objeccions anteriors a l'evolució, que eren o bé estrictament científiques o bé explícitament religiose, algunes objeccions recents a l'evolució han intentat difuminar aquesta distinció. En particular, moviments com ara el creacionisme científic i el disseny intel·ligent ataquen la base empírica de la ciència, i argumenten que existeixen proves més contundents del disseny de la vida per part d'un ésser intel·ligent no especificat, o la descripció bíblica de la Creació. Molts dels arguments contra l'evolució inclouen crítiques fetes a les , així com la metodologia, plausibilitat, moralitat i acceptació científica de la biologia evolutiva. Tanmateix, la comunitat científica no dona cap mena de validesa a aquestes objeccions, citant malentesos en el concepte d'una teoria científica, l'aclaparador consens científic quant a les bases de l'evolució, i el poc coneixement dels detractors de lleis bàsiques de la física. (ca)
- ظهرت الاعتراضات على نظرية التطور منذ أن برزت الأفكار التطورية في القرن الـ19 عندما نشر تشارلز داروين نظريته حول التطور في كتابه أصل الأنواع عام 1859، والفكرة أن الأنواع نشأت من خلال التوريث مع التعديل من سلف واحد مشترك في عملية يقودها الانتقاء الطبيعي إضافة إلى النظريات التي طرحها لامارك، فصادفت اعتراضات مختلفة على أسس علمية وسياسية ودينية، وأبرزها تلك الاعتراضات التي قادها جورج كوفييه الذي دافع عن الخلق المباشر، وريتشارد أوين، واستمر خلال القرن العشرين الانتقادات من علماء مختصين وغير مختصين يقودهم دعاة التصميم الذكي القائلين أن بعض الميزات في الكون عموما وفي الكائنات الحية خصوصًا من وراءها «مصمم ذكي»، ويرى المنتقدون أن النظرية بنيت منذ بدايتها على أمرين هما الأدلة الافتراضية وذاك ما اعترف به تشارلز داروين بأنها غير موجودة بالفعل، والأمر الثاني من الأدلة الخاطئة مثل توريث الصفات الجسدية المكتسبة وغيرها، وقد أشار داروين في الفصل السادس من كتابه أصل الأنواع الذي عنونه بصعوبة النظرية ومن ذلك الغياب التام للحفريات الوسطية أو البينية أو الانتقالية بين الأنواع، ولا يعني ذلك إيجاد حفرية أو اثنتين بل من المفترض إيجاد الكثير من الحفريات، يقول داروين في حيرة وشك: . (ar)
- En tant que théorie scientifique, la théorie darwinienne de l'évolution des espèces par sélection naturelle fait l'objet de diverses critiques. L'idée d'évolution biologique est souvent rejetée car elle s'oppose à une vision spirituelle de l'homme, en le présentant comme le simple résultat du hasard, obéissant uniquement à des lois mécaniques et matérielles, et non le résultat d'un dessein, où l'homme pourrait trouver du sens. En particulier par des croyants qui refusent l'idée d'évolution par fidélité à certains textes sacrés comme la Torah, la Bible ou le Coran. Ceux qui ne veulent considérer que la création dite "ex nihilo", sans considérer aucune évolution des espèces, lui préfèrent le créationnisme. D'autres acceptent l'idée d'évolution mais refusent l'idée, inspirée de Darwin, que les mécanismes principaux en soient les mutations et la sélection naturelle, théorie désignée sous le nom de « darwinisme », et avancent que l'évolution serait pour certains dirigée (orthogenèse), ou pour d'autres orientée vers une complexification croissante notamment par les contraintes et facteurs internes des organismes (conformément aux vues de Jean-Baptiste de Lamarck sur la question). D'autres auteurs encore critiquent les conséquences idéologiques d'une « utilisation » (ou d'un détournement) de la théorie darwinienne de l'évolution, qui n'est selon eux, qu'une projection sur le monde naturel du fonctionnement de l'économie capitaliste, servant en retour à présenter celle-ci comme naturelle. (fr)
- Se han planteado desde que las ideas evolucionistas cobraron importancia en el siglo XIX. Cuando Charles Darwin publicó su libro de 1859 El origen de las especies, su teoría de la evolución (la idea de que las especies surgieron mediante la descendencia con modificaciones a partir de un único ancestro común en un proceso impulsado por la selección natural) se encontró inicialmente con la oposición de científicos con teorías diferentes, pero finalmente llegó a recibir una aceptación abrumadora en la comunidad científica. La observación de la ocurrencia de procesos evolutivos (así como la síntesis evolutiva moderna que explica esa evidencia) ha sido incontrovertible entre los biólogos de la corriente principal desde la década de 1940. Desde entonces, la mayoría de las críticas y negaciones de la evolución han procedido de grupos religiosos, más que de la comunidad científica. Aunque muchos grupos religiosos han encontrado la reconciliación de sus creencias con la evolución, por ejemplo a través de la evolución teísta, otros grupos religiosos siguen rechazando las explicaciones evolutivas en favor del creacionismo, la creencia de que el universo y la vida fueron creados por fuerzas sobrenaturales. La controversia creación-evolución centrada en Estados Unidos se ha convertido en un punto focal del conflicto percibido entre la religión y la ciencia. Varias ramas del creacionismo, como la ciencia de la creación, el neocreacionismo y el diseño inteligente, sostienen que la idea de que la vida fue diseñada directamente por un dios o una inteligencia es al menos tan científica como la teoría evolutiva y, por tanto, debería enseñarse en la educación pública. Estos argumentos contra la evolución se han generalizado e incluyen objeciones a las pruebas, la metodología, la plausibilidad, la moralidad y la aceptación científica de la evolución. La comunidad científica no reconoce tales objeciones como válidas, señalando las malas interpretaciones de los detractores de cosas como el método científico, las pruebas y las leyes físicas básicas. (es)
- Objections to evolution have been raised since evolutionary ideas came to prominence in the 19th century. When Charles Darwin published his 1859 book On the Origin of Species, his theory of evolution (the idea that species arose through descent with modification from a single common ancestor in a process driven by natural selection) initially met opposition from scientists with different theories, but eventually came to receive overwhelming acceptance in the scientific community. The observation of evolutionary processes occurring (as well as the modern evolutionary synthesis explaining that evidence) has been uncontroversial among mainstream biologists since the 1940s. Since then, most criticisms and denials of evolution have come from religious groups, rather than from the scientific community. Although many religious groups have found reconciliation of their beliefs with evolution, such as through theistic evolution, other religious groups continue to reject evolutionary explanations in favor of creationism, the belief that the universe and life were created by supernatural forces. The U.S.-centered creation–evolution controversy has become a focal point of perceived conflict between religion and science. Several branches of creationism, including creation science, neo-creationism, and intelligent design, argue that the idea of life being directly designed by a god or intelligence is at least as scientific as evolutionary theory, and should therefore be taught in public education. Such arguments against evolution have become widespread and include objections to evolution's evidence, methodology, plausibility, morality, and scientific acceptance. The scientific community does not recognize such objections as valid, pointing to detractors' misinterpretations of such things as the scientific method, evidence, and basic physical laws. (en)
- Berbagai keberatan terhadap evolusi telah dicetuskan berulang-ulang sejak munculnya pemikiran-pemikiran evolusi pada awal abad ke-19. Pemikiran-pemikiran bahwa hukum-hukum alam mengontrol perkembangan alam dan perkembangan masyarakat mendapatkan dukungan yang luas dengan terbitnya buku pada tahun 1828 oleh dan Vestiges of the Natural History of Creation pada tahun 1844 oleh seorang penulis anonim. Ketika Charles Darwin menerbitkan buku On the Origin of Species pada tahun 1859, ia secara perlahan-lahan meyakinkan komunitas ilmiah bahwa evolusi merupakan hipotesis yang valid dan secara empiris dibenarkan. Pada tahun 1930-an dan 1940-an, para ilmuwan berhasil mengembangkan sintesis evolusi modern yang mengkombinasikan teori seleksi alam Darwin dengan genetika populasi. Sejak periode ini, keberadaan proses-proses evolusi dan kemampuan sintesis evolusi modern untuk menjelaskan bagaimana dan mengapa proses-proses ini muncul menjadi tidak kontroversial lagi di kalangan biologiawan. Setelah perkembangan sintesis modern, hampir semua kritik-kritik terhadap evolusi datang dari sumber-sumber religius dan bukannya berasal dari komunitas ilmiah itu sendiri. Namun, banyak pula umat kristen yang percaya pada Tuhan sebagai Sang Pencipta tidak melihat evolusi sebagai pemikiran yang bertolak dengan kepercayaan mereka dan mereka menerima teori dan proses evolusi. Berbeda dengan berbagai keberatan awal yang diajukan terhadap evolusi, di mana terdapat perbedaan yang jelas antara keberatan yang diajukan secara ilmiah dengan keberatan yang diajukan secara religi, akhir-akhir ini terdapat usaha-usaha untuk mengaburkan perbedaan ini. Terutama oleh gerakan dan perancangan cerdas yang menyerang dasar-dasar empiris ilmu pengetahuan dan berargumen bahwa terdapat banyak bukti-bukti ilmiah yang lebih banyak yang membuktikan perancangan kehidupan oleh makhluk cerdas. Kebanyakan argumen yang menentang evolusi meliputi argumen terhadap , metodologi evolusi, kemasukakalan evolusi, moralitas evolusi, dan penerimaan biologi evolusi di kalangan ilmuwan. Walaupun begitu, para ilmuwan dan komunitas ilmiah menolak keberatan-keberatan yang diajukan tersebut sebagai sesuatu yang tidak memiliki kesahihan, oleh karena argumen tersebut didasarkan pada kesalahpahaman pada konsep teori ilmiah dan penafsiran yang salah pada hukum-hukum fisika dasar. (in)
- Критика эволюционизма появилась сразу после того, как в начале девятнадцатого века появились идеи эволюционизма. Эти идеи заключались в том, что развитие общества и природы управляется естественными законами, которые стали известны образованной публике по книге Джорджа Комбе The Constitution of Man (1828) и анонимной Vestiges of the Natural History of Creation (1844). После того, как Чарльз Дарвин опубликовал Происхождение видов, большая часть научного сообщества убедилась в том, что эволюция — гипотеза, основанная на опытных данных. В 30-х и 40-x годах прошлого века учёные разработали синтетическую теорию эволюции (СТЭ), которая объединила идею дарвиновского естественного отбора с законами наследственности и данными популяционной генетики. С этого времени существование эволюционных процессов и способность современных эволюционных теорий объяснить, почему и как протекают эти процессы, поддерживается подавляющим большинством биологов. После появления СТЭ почти вся критика эволюционизма осуществляется религиозными деятелями, а не учёными. Однако многие верующие, которые верят в то, что Бог (боги) является творцом мира, не считают эволюционизм угрозой своим убеждениям, принимая эту теорию и процесс как допустимые. Среди этих теистических эволюционистов есть теологи, которые утверждают, что они смогли увидеть в эволюции божественный замысел. Часть западных христиан отвергла эволюционизм как «ересь», однако большинство предприняло попытку примирить концепцию эволюционизма с библейской версией творения. В противоположность ранним аргументам против эволюции, которые были либо полностью научными, либо полностью религиозными, некоторые современные аргументы иногда смешивают оба типа. В частности, американские движения Научный креационизм и Разумный замысел подвергают сомнению эмпирическую основу науки и утверждают, что существует большее число доказательств создания всего живого неким разумным существом или сотворения мира согласно описанию в Библии. Многие аргументы против эволюции относятся к аргументам против доказательств эволюции, а также методологии, нравственности и научной приемлемости эволюционной биологии. Однако научное сообщество не признает валидности этих аргументов, ссылаясь на то, что критики неправильно интерпретируют концепцию научной теории. (ru)
- Críticas à evolução foram levantadas desde que as ideias evolucionistas vieram à tona no século XIX. Quando Charles Darwin publicou em 1859 seu livro A Origem das Espécies, a sua teoria da evolução, a ideia de que as espécies surgiram através da descendência com modificações de um único ancestral comum, em um processo conduzido pela seleção natural, inicialmente encontrou oposição de cientistas com diferentes teorias, mas logo veio a ser esmagadoramente aceita pela comunidade científica. A observação dos processos evolutivos que ocorrem (bem como a síntese evolutiva moderna explicando que a prova) tem sido um ponto de concordância entre a grande maioria dos biólogos desde a década de 1940. Desde então, a maioria das críticas e negações da evolução vêm de fontes religiosas, em vez da comunidade científica. Apesar de muitas religiões aceitarem a ocorrência de evolução, tais como aqueles que defendem a evolução teísta, há algumas crenças religiosas que rejeitam as explicações evolutivas em favor do criacionismo, a crença de que uma divindade criou o universo e a vida. A controvérsia da criação versus evolução tem sido um ponto focal do recente conflito entre religião e ciência. O criacionismo moderno é caracterizado por movimentos como a ciência da criação, e design inteligente, que argumentam que a ideia da vida ser diretamente projetada por um deus ou um ser com inteligência é, pelo menos, tão científica quanto a teoria da evolução, e como tal deve ser ensinada na educação pública. Tais argumentos contra a evolução se tornaram comuns e incluem objeções às evidências, metodologia, plausibilidade, moralidade e aceitação científica da evolução. A comunidade científica, no entanto, não reconhece tais acusações como válidas, citando interpretações equivocadas do método científico, provas e leis físicas básicas, por parte dos opositores à evolução. (pt)
- Критика еволюціонізму з'явилася відразу після того, як на початку дев'ятнадцятого століття з'явилися ідеї еволюціонізму. Ці ідеї полягали в тому, що розвиток суспільства і природи управляється природними законами, які стали відомі публіці по книзі Джорджа Комбе (англ.) The Constitution of Man (1828) і анонімної Vestiges of the Natural History of Creation (1844). Після того, як Чарльз Дарвін опублікував Походження видів, більша частина наукового співтовариства переконалася в тому, що еволюція — це гіпотеза, заснована на досвідчених даних. У 30-х і 40-x роках минулого століття вчені розробили синтетичну теорію еволюції (СТЕ), яка об'єднала ідею дарвінівського природного відбору з законами спадковості і даними популяційної генетики. З цього часу існування еволюційних процесів і здатність сучасних еволюційних теорій пояснити, чому і як протікають ці процеси, підтримується переважною більшістю біологів. Після появи СТЕ майже вся критика еволюціонізму здійснюється релігійними діячами, а не вченими. Однак багато віруючі, які вірять в те, що Бог (боги) є творцем світу, не вважають еволюціонізм загрозою своїм переконанням, приймаючи цю теорію і процес еволюції як допустимі. Серед цих «теїстичних еволюціоністів» є теологи, які стверджують, що вони змогли побачити в еволюції божественний задум. Частина західних християн відкинула еволюціонізм як «єресь», проте більшість зробило спробу примирити концепцію еволюціонізму з біблійною версією творіння. Критика недоліків дарвінізму привела деяких дослідників до запереченнясамого феномена еволюції. Цей напрямок думки, що спирається наприродничонаукові дані, одержав назву креаціонізму. У США виник навітьдослідний інститут креаціонізму, що ставить за мету показатипомилковість самого поняття біологічної еволюції. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- ظهرت الاعتراضات على نظرية التطور منذ أن برزت الأفكار التطورية في القرن الـ19 عندما نشر تشارلز داروين نظريته حول التطور في كتابه أصل الأنواع عام 1859، والفكرة أن الأنواع نشأت من خلال التوريث مع التعديل من سلف واحد مشترك في عملية يقودها الانتقاء الطبيعي إضافة إلى النظريات التي طرحها لامارك، فصادفت اعتراضات مختلفة على أسس علمية وسياسية ودينية، وأبرزها تلك الاعتراضات التي قادها جورج كوفييه الذي دافع عن الخلق المباشر، وريتشارد أوين، واستمر خلال القرن العشرين الانتقادات من علماء مختصين وغير مختصين يقودهم دعاة التصميم الذكي القائلين أن بعض الميزات في الكون عموما وفي الكائنات الحية خصوصًا من وراءها «مصمم ذكي»، ويرى المنتقدون أن النظرية بنيت منذ بدايتها على أمرين هما الأدلة الافتراضية وذاك ما اعترف به تشارلز داروين بأنها غير موجودة بالفعل، والأمر الثاني من الأدلة الخاطئة مثل توريث الصفات الجسدية ال (ar)
- Les crítiques a l'evolució han estat fetes des que les primeres idees evolutives adquiriren prominència a voltants del principi del segle xix. Les crítiques es guanyaren immensos públics populars, i quan Charles Darwin publicà la seva obra del 1859 L'origen de les espècies, gradualment convencé la majoria de la comunitat científica que l'evolució era una hipòtesi vàlida i provada empíricament. A les dècades del 1930 i del 1940, els científics crearen la síntesi evolutiva moderna, que combina la teoria darwiniana de la selecció natural amb la genètica de poblacions. Des d'aquest període, l'existència dels processos evolutius i la capacitat de la síntesi evolutiva moderna d'explicar com i per què tenen lloc aquests processos, ha estat indiscutible entre els biolegs. (ca)
- Se han planteado desde que las ideas evolucionistas cobraron importancia en el siglo XIX. Cuando Charles Darwin publicó su libro de 1859 El origen de las especies, su teoría de la evolución (la idea de que las especies surgieron mediante la descendencia con modificaciones a partir de un único ancestro común en un proceso impulsado por la selección natural) se encontró inicialmente con la oposición de científicos con teorías diferentes, pero finalmente llegó a recibir una aceptación abrumadora en la comunidad científica. La observación de la ocurrencia de procesos evolutivos (así como la síntesis evolutiva moderna que explica esa evidencia) ha sido incontrovertible entre los biólogos de la corriente principal desde la década de 1940. (es)
- Objections to evolution have been raised since evolutionary ideas came to prominence in the 19th century. When Charles Darwin published his 1859 book On the Origin of Species, his theory of evolution (the idea that species arose through descent with modification from a single common ancestor in a process driven by natural selection) initially met opposition from scientists with different theories, but eventually came to receive overwhelming acceptance in the scientific community. The observation of evolutionary processes occurring (as well as the modern evolutionary synthesis explaining that evidence) has been uncontroversial among mainstream biologists since the 1940s. (en)
- Berbagai keberatan terhadap evolusi telah dicetuskan berulang-ulang sejak munculnya pemikiran-pemikiran evolusi pada awal abad ke-19. Pemikiran-pemikiran bahwa hukum-hukum alam mengontrol perkembangan alam dan perkembangan masyarakat mendapatkan dukungan yang luas dengan terbitnya buku pada tahun 1828 oleh dan Vestiges of the Natural History of Creation pada tahun 1844 oleh seorang penulis anonim. Ketika Charles Darwin menerbitkan buku On the Origin of Species pada tahun 1859, ia secara perlahan-lahan meyakinkan komunitas ilmiah bahwa evolusi merupakan hipotesis yang valid dan secara empiris dibenarkan. Pada tahun 1930-an dan 1940-an, para ilmuwan berhasil mengembangkan sintesis evolusi modern yang mengkombinasikan teori seleksi alam Darwin dengan genetika populasi. Sejak periode ini, ke (in)
- En tant que théorie scientifique, la théorie darwinienne de l'évolution des espèces par sélection naturelle fait l'objet de diverses critiques. L'idée d'évolution biologique est souvent rejetée car elle s'oppose à une vision spirituelle de l'homme, en le présentant comme le simple résultat du hasard, obéissant uniquement à des lois mécaniques et matérielles, et non le résultat d'un dessein, où l'homme pourrait trouver du sens. En particulier par des croyants qui refusent l'idée d'évolution par fidélité à certains textes sacrés comme la Torah, la Bible ou le Coran. Ceux qui ne veulent considérer que la création dite "ex nihilo", sans considérer aucune évolution des espèces, lui préfèrent le créationnisme. D'autres acceptent l'idée d'évolution mais refusent l'idée, inspirée de Darwin, que le (fr)
- Críticas à evolução foram levantadas desde que as ideias evolucionistas vieram à tona no século XIX. Quando Charles Darwin publicou em 1859 seu livro A Origem das Espécies, a sua teoria da evolução, a ideia de que as espécies surgiram através da descendência com modificações de um único ancestral comum, em um processo conduzido pela seleção natural, inicialmente encontrou oposição de cientistas com diferentes teorias, mas logo veio a ser esmagadoramente aceita pela comunidade científica. A observação dos processos evolutivos que ocorrem (bem como a síntese evolutiva moderna explicando que a prova) tem sido um ponto de concordância entre a grande maioria dos biólogos desde a década de 1940. (pt)
- Критика эволюционизма появилась сразу после того, как в начале девятнадцатого века появились идеи эволюционизма. Эти идеи заключались в том, что развитие общества и природы управляется естественными законами, которые стали известны образованной публике по книге Джорджа Комбе The Constitution of Man (1828) и анонимной Vestiges of the Natural History of Creation (1844). После того, как Чарльз Дарвин опубликовал Происхождение видов, большая часть научного сообщества убедилась в том, что эволюция — гипотеза, основанная на опытных данных. В 30-х и 40-x годах прошлого века учёные разработали синтетическую теорию эволюции (СТЭ), которая объединила идею дарвиновского естественного отбора с законами наследственности и данными популяционной генетики. С этого времени существование эволюционных процес (ru)
- Критика еволюціонізму з'явилася відразу після того, як на початку дев'ятнадцятого століття з'явилися ідеї еволюціонізму. Ці ідеї полягали в тому, що розвиток суспільства і природи управляється природними законами, які стали відомі публіці по книзі Джорджа Комбе (англ.) The Constitution of Man (1828) і анонімної Vestiges of the Natural History of Creation (1844). Після того, як Чарльз Дарвін опублікував Походження видів, більша частина наукового співтовариства переконалася в тому, що еволюція — це гіпотеза, заснована на досвідчених даних. У 30-х і 40-x роках минулого століття вчені розробили синтетичну теорію еволюції (СТЕ), яка об'єднала ідею дарвінівського природного відбору з законами спадковості і даними популяційної генетики. З цього часу існування еволюційних процесів і здатність суча (uk)
|
.jpg){kind=link}
