| dbo:abstract
|
- And did those feet in ancient time ist ein Gedicht von William Blake aus dem Vorwort zu seinem Werk Milton (1804–1810). Heute ist es mit der Musik von Hubert Parry (1916) als die Hymne Jerusalem bekannt. Es wird als Englands populärstes patriotisches Lied angesehen und unterschiedslos verbunden mit dem englischen und britischen Nationalismus, Antimodernismus, sozialistischen Ideen und dem Christentum – und hat somit eine wohl einzigartige Stellung in der Welt. Das Gedicht wurde inspiriert von der Legende, Jesus Christus habe als junger Mann, begleitet von Josef von Arimathäa, Glastonbury besucht. Blakes Biographen berichten, der Dichter habe an die Legende geglaubt. Die Erwähnung der „finsteren satanischen Mühlen“ am Ende der zweiten Strophe, die als Bergbau-Fördertürme gedeutet werden können, werden in der Regel als Missbilligung der negativen Auswirkungen der Industriellen Revolution im England des 19. Jahrhunderts durch den Textdichter gelesen. (de)
- "And did those feet in ancient time" is a poem by William Blake from the preface to his epic Milton: A Poem in Two Books, one of a collection of writings known as the Prophetic Books. The date of 1804 on the title page is probably when the plates were begun, but the poem was printed c. 1808. Today it is best known as the hymn "Jerusalem", with music written by Sir Hubert Parry in 1916. The famous orchestration was written by Sir Edward Elgar. It is not to be confused with another poem, much longer and larger in scope and also by Blake, called Jerusalem The Emanation of the Giant Albion. It is often assumed that the poem was inspired by the apocryphal story that a young Jesus, accompanied by Joseph of Arimathea, a tin merchant, travelled to what is now England and visited Glastonbury during his unknown years. Most scholars reject the historical authenticity of this story out of hand, and according to British folklore scholar A. W. Smith, "there was little reason to believe that an oral tradition concerning a visit made by Jesus to Britain existed before the early part of the twentieth century". Blake does not name the walker on "Englands green and pleasant land"; according to a story available at the time of Blake's writing, in Milton's History of Britain, Joseph of Arimathea, alone, travelled after the death of Jesus, and first preached to the ancient Britons. The poem's theme is linked to the Book of Revelation (3:12 and 21:2) describing a Second Coming, wherein Jesus establishes a New Jerusalem. Churches in general, and the Church of England in particular, have long used Jerusalem as a metaphor for Heaven, a place of universal love and peace. In the most common interpretation of the poem, Blake asks whether a visit by Jesus briefly created heaven in England, in contrast to the "dark Satanic Mills" of the Industrial Revolution. Blake's poem asks four questions rather than asserting the historical truth of Christ's visit. The second verse is interpreted as an exhortation to create an ideal society in England, whether or not there was a divine visit. (en)
- And did those feet in ancient time ("Kaj ĉu tiuj piedoj en antikva tempo") estas poemo de la angla poeto William Blake kiu aperis en la prefaco de lia verko Milton (1804). Hodiaŭ ĝi estas plej konata kiel la himno Jerusalem, kies muzikon komponis en 1916. Ĝi estas konsiderata unu la la plej popularaj patriotismaj kantoj de Anglio. Ĝi estis inspirita de la legendo ke Jesuo en sia junaĝo akompanis Jozefon de Arimateo al Glastonbury tra la apuda romia haveno. Laŭ biografiistoj de Blake, li kredis je tiu legendo. Tamen la himno estas temo de filozofia debato - ĝi bazas sur romantika legendo, do respondo al kvar demandoj en la teksto devas esti ne. Krome oni opinias ke Jerusalem ne povas esti opiniata kiel la dua himno, ĉar voko pri ĉefurbo de alia ŝtato en brita kanto povas erarigi alilandanojn. En 1916 oni publicis la poemon en antologio por morale subteni nacion malgraŭ multaj viktimoj dum 1-a mondmilito. Por pluraj homoj ĝi difinis celojn al kiuj strebis Britio. La himno estas opiniata kiel tre naciisma, kristana sed ankaŭ socialisma samtempe. En 1945 Brita Laborista Partio uzis ĝin en sia balota kampanjo - Clement Attlee anoncis tiam, ke Angloj konstruos la duan Jerusalemon. (eo)
- And did those feet in ancient time (euskaraz Eta aintzin aroan oin horiek) William Blake ingeles olerkariak bere idazlaneko hitzaurrean erabilitako hitzetan oinarritzen den ereserki edo abesti bat da. 1916an Sir Hubert Parry idazle eta konposatzaileak musika moldatu zion. Gaur egun ereserkia hau askoz ere ezagunagoa da Jerusalem izenburuaz. Ingalaterran ereserki hau agitz ezaguna da. (eu)
- And did those feet in ancient time est un poème de William Blake, issu de la préface de (en), et connu de nos jours sous le titre Jerusalem. Ce second titre provient de son adaptation en hymne par Hubert Parry.Il est devenu l'un des plus fameux airs patriotiques anglais, avec Rule, Britannia! et Land of Hope and Glory. Ensemble, ce sont les trois chants qui sont entonnés par l'assistance lors de la « Last Night of the Proms » et, en certaines occasions, font quasiment office d'hymne national de l'Angleterre, ce pays n'ayant pas d'hymne officiel. (fr)
- And did those feet in ancient time is een gedicht van de Engelse dichter William Blake uit de inleiding van zijn werk Milton: a Poem (1804). De terminologie "Satanic Mills" (Duivelse Fabrieken) in de tekst heeft waarschijnlijk betrekking op de vroege industriële revolutie en de vernietiging van de natuur. Andere verklaringen zijn: de staatskerk, de universiteiten van Oxford en Cambridge en neolithische gedenktekens zoals Stonehenge, die door Blake als duivelse objecten werden beschouwd. Het gedicht was in de 19e eeuw niet erg bekend, maar het werd in 1916 in een patriottische bloemlezing van gedichten gepubliceerd. Dit was een tijd waarin het moreel van het volk laag was vanwege het hoge aantal slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog. Charles Hubert Parry maakte er vervolgens een toonzetting bij, dat later bekend zou worden als Jerusalem. Toen Koning George V dat lied voor het eerst hoorde, door eenstemmige koorzang en orkestbegeleiding van Edward Elgar, heeft hij vermoedelijk gezegd dat dit het nationale volkslied moest worden in plaats van God save the King. Inspiratiebron voor de tekst was de legende dat Jezus als jongeman samen met Jozef van Arimathea naar Glastonbury kwam. Volgens de biografen van William Blake geloofde de dichter in deze legende. Het gedicht is voor vele interpretaties vatbaar. In de derde strofe staat de regel "Bring me my chariot of fire". Dit werd de inspiratie voor de film Chariots of Fire en heeft waarschijnlijk betrekking op het Bijbelse verhaal uit 2 Koningen 2:11, waar de profeet Elia naar de hemel gaat. Aan het slot van de film wordt Jerusalem door de kerkgemeente gezongen. (nl)
- Єрусалим, Новий Єрусалим (англ. And did those feet in ancient time…) — вірш Вільяма Блейка з передмови до його епічної поеми «Мільтон» (1804). Покладений на музику 1916 року композитором , він отримав широку популярність як гімн «Єрусалим» і став неофіційним гімном Великої Британії. На створення «Єрусалиму» Вільяма Блейка надихнула апокрифічна легенда про те, що молодий Ісус Христос разом з Йосипом Ариматейським нібито здійснив мандрівку до Англії та відвідав Гластонбері. «Єрусалим» став відомим після того, як його включили до патріотичної антології віршів, виданої у 1916 році. Адаптацію «Єрусалиму» для великого оркестру зробив у 1922 році Едвард Елгар. Вперше почувши оркестрову версію, король Георг V заявив, що «Єрусалим» подобається йому більше ніж «Боже, бережи королеву». Відтоді «Єрусалим» став однією з найпопулярніших патріотичних пісень у Великії Британії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- And did those feet in ancient time (euskaraz Eta aintzin aroan oin horiek) William Blake ingeles olerkariak bere idazlaneko hitzaurrean erabilitako hitzetan oinarritzen den ereserki edo abesti bat da. 1916an Sir Hubert Parry idazle eta konposatzaileak musika moldatu zion. Gaur egun ereserkia hau askoz ere ezagunagoa da Jerusalem izenburuaz. Ingalaterran ereserki hau agitz ezaguna da. (eu)
- And did those feet in ancient time est un poème de William Blake, issu de la préface de (en), et connu de nos jours sous le titre Jerusalem. Ce second titre provient de son adaptation en hymne par Hubert Parry.Il est devenu l'un des plus fameux airs patriotiques anglais, avec Rule, Britannia! et Land of Hope and Glory. Ensemble, ce sont les trois chants qui sont entonnés par l'assistance lors de la « Last Night of the Proms » et, en certaines occasions, font quasiment office d'hymne national de l'Angleterre, ce pays n'ayant pas d'hymne officiel. (fr)
- And did those feet in ancient time ist ein Gedicht von William Blake aus dem Vorwort zu seinem Werk Milton (1804–1810). Heute ist es mit der Musik von Hubert Parry (1916) als die Hymne Jerusalem bekannt. (de)
- "And did those feet in ancient time" is a poem by William Blake from the preface to his epic Milton: A Poem in Two Books, one of a collection of writings known as the Prophetic Books. The date of 1804 on the title page is probably when the plates were begun, but the poem was printed c. 1808. Today it is best known as the hymn "Jerusalem", with music written by Sir Hubert Parry in 1916. The famous orchestration was written by Sir Edward Elgar. It is not to be confused with another poem, much longer and larger in scope and also by Blake, called Jerusalem The Emanation of the Giant Albion. (en)
- And did those feet in ancient time ("Kaj ĉu tiuj piedoj en antikva tempo") estas poemo de la angla poeto William Blake kiu aperis en la prefaco de lia verko Milton (1804). Hodiaŭ ĝi estas plej konata kiel la himno Jerusalem, kies muzikon komponis en 1916. En 1916 oni publicis la poemon en antologio por morale subteni nacion malgraŭ multaj viktimoj dum 1-a mondmilito. Por pluraj homoj ĝi difinis celojn al kiuj strebis Britio. (eo)
- And did those feet in ancient time is een gedicht van de Engelse dichter William Blake uit de inleiding van zijn werk Milton: a Poem (1804). De terminologie "Satanic Mills" (Duivelse Fabrieken) in de tekst heeft waarschijnlijk betrekking op de vroege industriële revolutie en de vernietiging van de natuur. Andere verklaringen zijn: de staatskerk, de universiteiten van Oxford en Cambridge en neolithische gedenktekens zoals Stonehenge, die door Blake als duivelse objecten werden beschouwd. (nl)
- Єрусалим, Новий Єрусалим (англ. And did those feet in ancient time…) — вірш Вільяма Блейка з передмови до його епічної поеми «Мільтон» (1804). Покладений на музику 1916 року композитором , він отримав широку популярність як гімн «Єрусалим» і став неофіційним гімном Великої Британії. На створення «Єрусалиму» Вільяма Блейка надихнула апокрифічна легенда про те, що молодий Ісус Христос разом з Йосипом Ариматейським нібито здійснив мандрівку до Англії та відвідав Гластонбері. (uk)
|
_detail-a.jpg){kind=link}
_detail-a.jpg){kind=link}
