| dbo:abstract
|
- Alcmeó (en grec antic Άλκμαίων) va ser segons la mitologia grega, un heroi, fill de l'endeví Amfiarau, rei d'Argos, i d'Erifile. Quan Amfiarau, obligat per la seva esposa Erifile, va anar amb els set cabdills, a la guerra contra Tebes, ja sabia pel seu do profètic, que moriria, i va encomanar als seus fills la seva venjança. Per fer-ho, havien de fer una expedició contra Tebes i matar la seva mare. Alcmeó, juntament amb el seu germà Amfíloc, va assaltar Tebes en la guerra dels epígons. Un oracle havia predit que aconseguirien la victòria si Alcmeó manava les tropes. Tot i l'oracle i la promesa feta al seu pare, Alcmeó no mostrava pressa en atacar Tebes. La seva mare, persuadida pel present del vestit d'Harmonia com abans ho havia estat pel seu collaret, durant la primera expedició, el va convèncer que ataqués la ciutat. Als primers combats, Alcmeó va matar el rei tebà Laodamant, fill d'Etèocles. Els tebans, desmoralitzats, van fugir durant la nit, seguint el consell de l'endeví Tirèsias. Els vencedors van entrar l'endemà a la ciutat i la van saquejar. Una part del botí va ser dedicada a Apol·lo, i van posar al capdavant de la ciutat al fill de Polinices, Tersandre. Després de la victòria, Alcmeó va anar a consultar l'oracle de Delfos sobre la segona petició del seu pare, l'assassinat de la seva mare. L'oracle li va dir que no la deixés de complir, ja que Erifile no només s'havia deixat subornar per portar el seu espòs a la mort, sinó que havia fet el mateix amb els seus fills induint-los a atacar Tebes per segona vegada. Aquesta resposta va fer decidir Alcmeó, que matà Erifile amb l'ajuda del seu germà Amfíloc, o bé, i això sembla més probable, ell tot sol. Perseguit per les Erínies venjadores, es refugià primer a la cort del seu avi , a l'Arcàdia, i després al regne de Fegeu. Fegeu el va purificar i el va casar amb la seua filla Arsínoe (o Alfesibea). Alcmenó li regalà el fatídic collar d'Harmonia, que havia pertangut a la seua mare. Amb Arsínoe va engendrar el seu fill Clici. Però el regne de Fegeu va ser castigat amb l'esterilitat i l'oracle va dir que per acabar amb aquesta maledicció Alcmeó s'havia de purificar novament, acudint al déu-riu Aquelou. Alcmeó va seguir la seva vida errant. Primer va anar a la cort d'Eneu, que l'acollí. Però els tesprotis de l'Epir, on va anar a continuació, el van expulsar. A la fi, i segons els vaticinis de l'oracle, va trobar a la desembocadura de l'Aquelou una terra "formada després de l'assassinat de la seva mare", on el déu-riu el va purificar i l va donar per esposa la seva filla Cal·lírroe, amb la qual fou pare d'Acarnà i d'Amfòter. Ella li va exigir, com a regal de noces, el vestit i el collaret d'Harmonia, i per obeir-la Alcmeó va tornar a la cort de Fegeu, a la Psofídia, i va reclamar a Arsíone, la seva primera esposa, els regals que en altre temps li havia fet, explicant que per ordre de l'oracle els havia de consagrar a Apol·lo dèlfic per obtenir el perdó definitiu per haver mort sa mare. Fegeu va donar permís a la seva filla perquè entregués els regals a Alcmeó, però un criat d'aquest va donar a conèixer la veritable intenció del seu amo. Indignat, Fegeu va ordenar als seus fills que li posesin un parany i el matessin, ja que ell no ho podia fer, perquè Alcmeó era el seu hoste. En època de Pausànies s'ensenyava la seva tomba rodejada de xiprers en una vall vora Tegea. Els fills d'Alcmeó van venjar el seu pare. Una altra tradició explicada per Eurípides, deia que en la seva bogeria, quan el perseguien les Erínies, Alcmeó va tenir amb Manto, la filla de Tirèsias, un fill i una filla, Amfíloc i Tisífone, i els va dur a Corint perquè el seu rei, Creont, els eduqués. Però Tisífone era molt bella, i l'esposa del rei, engelosida i amb por que Creont la convertís en la seva amant, la va vendre com a esclava. La jove va ser comprada pel seu propi pare, Alcmeó, que no la va reconèixer. Quan Alcmeó va tornar a Corint, va reclamar els seus dos fills a Creont, que només li va poder donar el noi. Aleshores va veure que l'esclava que havia comprat era la seva filla Tisífone, i l'heroi va recuperar els seus dos fills. (ca)
- Alkmaión (řecky Ἀλκμαίων; latinsky Alcmaeon) je postava z řecké mytologie. Byl synem válečníka a věštce Amfiaráa a jeho manželky Erifýlé, sestry argejského krále Adrásta. Jeho otec byl jedním z vojevůdců armád ve válce Sedmi proti Thébám. Protože věděl z věštby, že ze sedmi vůdců jich šest přijde ve válce o život a věděl také, že ani bohové válce o Théby nepřejí, váhal a odmítal do války odejít. Nakonec odešel na přání a z rozhodnutí své manželky Erifýlé a věděl, že ji přesvědčil velký a vzácný dar od Polyneika. Daroval jí totiž náhrdelník, dar bohyně Afrodíté pramáti rodu Harmonii. Amfiaráos do války odešel, avšak dal slib svému otci, že vrátí-li se z války, pomstí otcovu smrt. Válka Sedmi proti Thébám skončila porážkou argejských a jejich spojenců, město se ubránilo. Z vojevůdců se vrátil živý jediný král Adrástos. Po deseti letech se potomci padlých opět spojili a vytáhli znovu proti Thébám ve válce Epigonů. Přidali se i synové Amfiaráa – Alkmaión a Amfilochos, kteří však dlouho váhali, zda válka má naději na úspěch. Nakonec se opakovala stará historie: Polyneikův syn Thersandros se dozvěděl o úplatku, který Erifýlé přijala od jeho otce a pokusil se o totéž: Erifýle nabídl další vzácnost po Harmonii – kouzelný šat či plášť. A hamižná a prodejná matka Erifýlé přijala a své syny poslala do války, z níž se nemuseli vrátit živí. Všech devět Epigonů vyrazilo s armádami proti Thébám a tentokrát město dobyli a jeho hradby pobořili. Naživu zůstali tentokrát všichni, až na Aigialea, syna Adrástova. Když oba bratři dorazili do Argu, dozvěděli se, že matka je prodala stejně jako jejich otce, požádali o věštbu, zjistili, že stanovisko bohů je, že Erifýlé si zaslouží smrt. Poté ji Alkmaión (možná sám, možná i s bratrem) zabil. Matka je z posledních sil ještě stačila proklít se slovy: „Země Řecka a Asie a celého světa, odpírejte přístřeší mým synům!“ Po matkovraždě se na Alkmaióna vrhly Erínye, bohyně pomsty, a dohnaly ho až k šílenství. Opustil rodnou zemi a odešel pro očištění ke králi Fégeovi, který mu dal svou dceru Arsinoé za ženu. Alkmaión jí daroval vzácné památky – náhrdelník i šaty, ale Erínye ho nepustily a sužovaly celou zemi. Z Delf se poté dozvěděl, že má putovat dál, obrátil se pak na říčního boha Achelóa k dalšímu očištění. Alkmaión si vzal jeho dceru Kallirhoé a s ní po nějakou dobu žil v pokoji. Po čase však tato manželka naléhala, aby jí daroval náhrdelník a šat. Alkmaión se vypravil k Arsinoé, o druhém manželství se ani nezmínil a chtěl po ní ty vzácnosti, aby se zbavil Erínyí. Král Fégeus se však všechno dozvěděl a nechal zetě zavraždit. Arsinoé netušila pravý důvod, vyčítala otci a bratrům, že je z ní teď vdova a přála jim smrt. Její otec Fégeus ji nechal zamknout do truhlice a poslal ji jako otrokyni králi v Nemei. Navíc synům poručil, aby vzácný náhrdelník a šat dali bohu Apollónovi, aby již věci nemohly nikomu přinést zkázu. To vše se doneslo druhé manželce Kallirhoé, která si vymodlila, aby její malincí synové Akarnán a Amfoteros rychle vyrostli v dospělé muže a pomstili vraždu svého otce. To se také stalo, druzí synové Fégea i jeho syny zavraždili. Prokleté dary – náhrdelník a šat – prý byly ještě dlouhá léta ukazovány v Delfách. (cs)
- Alkmaion (altgriechisch Ἀλκμαίων Alkmaíōn [Alkmaí̯ɔːn/]) war ein griechischer Heros, Sohn des Sehers Amphiaraos und der Eriphyle, Bruder des Amphilochos, aus Argos. Seine Mutter hatte, von Polyneikes mit dem Halsband der Harmonia bestochen, ihren Gatten verraten: Amphiaraos wollte nicht am Feldzug der Sieben gegen Theben teilnehmen und hielt sich versteckt, denn er hatte vorausgesehen, dass er dabei den Tod finden würde. Vor seinem Aufbruch zum Feldzug trug er daher Alkmaion auf, ihn nach seinem unvermeidlichen Tod an der verräterischen Mutter zu rächen. Als darauf die Söhne der vor Theben gefallenen Helden für eine zweite Heerfahrt gegen die Stadt rüsteten, ließ sich Eriphyle durch das kostbare Gewand der Harmonia von Neuem bestechen und veranlasste ihre beiden Söhne zur Teilnahme an dem Zug. Alkmaion, zum Oberhaupt der Epigonen gewählt, tötete den Laodamas im Zweikampf und eroberte und zerstörte Theben. Nach dem Feldzug erfüllte er den Auftrag des Vaters und ermordete seine Mutter, wurde aber dafür von den Erinnyen verfolgt, bis er in Phegeia, dem späteren Psophis, in Arkadien von König Phegeus entsühnt wurde. Phegeus gab ihm seine Tochter Arsinoë zur Frau. Sie erhielt nun die verhängnisvollen Kleinode. Darauf wurde Arkadien von Unfruchtbarkeit heimgesucht, und Apollon verkündete, Alkmaion werde nicht eher zur Ruhe kommen, als bis er in ein Land komme, welches bei der Ermordung seiner Mutter noch nicht von der Sonne beschienen worden sei; an des Acheloos Mündung werde er es finden. Alkmaion machte sich dorthin auf und fand neu angeschwemmtes Land. Er siedelte sich hier an, heiratete Kallirrhoë, die Tochter des Flussgottes. Um ihr das Halsband und den Peplos zu holen, kehrte Alkmaion nach Phegeia zurück. Er gab vor, er wolle die Kleinode dem Gott Apollon in Delphi opfern, um geheilt zu werden. Man gab sie ihm beide. Nachdem aber sein Diener den wahren Grund verraten hatte, wurde Alkmaion von den Söhnen des Phegeus für seine Untreue an Arsinoë getötet. In Psophis stand, im Schatten heiliger Zypressen, sein Grabmal. Auch in Theben genoss er als Seher Heroenverehrung, so wie sein Vater in Oropos. Alkmaion gilt als Vater des Akarnan, welcher der Stammvater der Akarnanier in Mittelgriechenland ist. Von den Tragikern wurde Alkmaions Geschichte vielfach benutzt, unter anderem von Euripides in der Tragödie Alkmaion in Psophis. (de)
- In Greek mythology, Alcmaeon (/ˌælkˈmiːən/; Ancient Greek: Ἀλκμαίων Alkmaíōn), as one of the Epigoni, was the leader of the Argives who attacked Thebes, taking the city in retaliation for the deaths of their fathers, the Seven against Thebes, who died while attempting the same thing. (en)
- Ο Αλκμαίων (και Αλκμέων) ήταν ήρωας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, γιος του μάντη Αμφιάραου και της Εριφύλης. Αποτελούσε το κεντρικό πρόσωπο δύο χαμένων επών του Θηβαϊκού κύκλου, με τίτλο Επίγονοι και Αλκμαιωνίς. Γύρω από το πρόσωπό του Αλκμαίωνα σχετίζονται και άλλοι μύθοι. (el)
- Alkmeono (helene Ἀλκμαίων; latine Alcmaeon) estas en helena mitologio filo de aŭguristo kaj militisto Amfiarao kaj de lia edzino Erifilo, fratino de argolanda reĝo Adrasto. Lia patro Amfiarao estis unu el estroj de la milito Sep kontraŭ Tebo. Ĉar Amfiarao el orakolo sciis, ke el sep armeestroj ses perdos sian vivon kaj sciis ankaŭ, ke la dioj militon pri Tebo ne favoras, li hezitis kaj rifuzadis la militon ĉeesti. Fine li pro deziro kaj decido de sia edzino Erifilo en la militon foriris sciinte, ke Erifilon konvinkis granda kaj rara donaco de Poliniko. Li donacis al ŝi belegan kolringon, origine donacon de la diino Afrodito al prapatrino de la familiaro Harmonio. La milito nomata "Sep kontraŭ Tebo" finiĝis per malvenko de argeanoj kaj iliaj aliancanoj, la urbo defendis sin venke kaj el sep argeaj armeestroj revenis nur Adrasto. Post dek jaroj la posteuloj de la falintoj ree kunligiĝis kaj militiris kontraŭ Tebo en la militon nomatan "Milito de Epigonidoj". Aliĝis ankaŭ la filoj de Amfiarano, Alkmeono kaj Amfiloĥo, sed ili longe hezitis, ĉu ili povas esperi en sukceso de la milito. Fine ripetiĝis la malnova historio: Erifilo akceptis raran donacon, tiuokaze sorĉmantelon, kaj devigis siajn filojn iri en la militon, el kiu ili eble ne sukcesus reveni. Naŭ Epigonidoj ekiris kontraŭ Tebo, ĉiuj restis vivaj, nur Egialeo, filo de Adrasto estis en la milito mortigita. Kiam Alkmeono kaj Amfiloĥo revenis en Argon, eksciis, ke ilia patrino vendis ilin same, kiel antaŭ kelkaj jaroj ilian patron. Ili petis orakolon kaj eksciis, ke laŭ la dioj ilia patrino meritas morton. Poste Alkmeono, aŭ eble li kun sia frato mortigis ŝin. Mortante la patrino ankoraŭ sukcesis siajn filojn malbenigi. Post la patrinmortigo Alkmeonon persekutis Erinioj tiel, ke li devis foriri el Argo al la reĝo Fegeo. Tie li edziĝis al Fegea filino kaj donacis al ŝi ambaŭ valoraĵojn. Sed Erinioj plu persekutis lin kaj eĉ tutan Fegean landon. El orakolo Alkmeono eksciis, ke por puriĝo li devas iri plu en la mondon. kaj okazis, ke li edziĝis duafoje al la filino de la rivera dio Aĥeloo, sireno Kalirhoo. Tion Alkmeono tenis en sekreto, sed Kalirhoo insistis, ke li donacu al ŝi rarajn kolringon kaj mantelon. Alkmeono volis la valoraĵojn akiri de Arsinoo reen. Poste ĉio senvualiĝis kaj bopatro Fegeo lasis Alkmeonon mortigi. Arsinoo ne sciis kaŭzon de tiu faro kaj riproĉis al siaj patro kaj fratoj, ke ŝi nun estas vidvino kaj deziris al ili morton. Fegeo fermis ŝin en kestoŝrankon kaj sendis kiel sklavinon al la reĝo en Nemeo. Al siaj filoj li ordonis la kolringon kaj mantelon doni al la dio Apolono, por ke tiuj aĵoj jam ne povu alportadi al homoj plagon. Kiam tion eksciis Kaliroo, petis diojn pri helpo. Je ŝia deziro Zeŭso plenkreskigis dum unu nokto ŝiajn du malgrandajn filojn en fortajn virojn. La fratoj, Akarnano kaj Amfotero, foriris en Fegean reĝolandon kaj sian patron venĝis mortiginte Fegeon kaj liajn du filojn. La malbenitajn donacojn, kolringon kaj mantelon, oni ankoraŭ dum longaj jaroj montris en Delfo. (eo)
- En la mitología griega Alcmeón (Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) era hijo de Anfiarao y Erífile, y hermano de Anfíloco, Eurídice y . (es)
- Dalam mitologi Yunani, Alkmaion (dalam bahasa Yunani Kuno Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) merupakan putra Amfiaraos dan , seorang peramal. Ia menikahi nimfa Kalliroe yang memiliki seorang putra bernama . Ia membunuh ibundanya untuk membalas dendam atas kematian ayahandanya. Ia memiliki seorang putra bernama (in)
- Dans la mythologie grecque, Alcméon (en grec ancien Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) est un fils d'Amphiaraos et d'Ériphyle, devin. Il est l'un des Épigones. (fr)
- アルクマイオーン（古希: Ἀλκμαίων, Alkmaiōn）は、ギリシア神話の人物である。アルクメオーン（古希: Ἀλκμέων, Alkmeōn）、アルクマーン（古希: Ἀλκμάν, Alkmān）ともいわれ、長母音を省略してアルクマイオン、アルクメオン、アルクマンとも表記される。アルゴスの予言者アムピアラーオスとアドラーストスの姉妹エリピューレーの子で、アムピロコス、エウリュディケー、デーモーナッサと兄弟。 アルカディアのプソーピスの王ペーゲウスの娘アルシノエーと結婚し（あるいはアルペシボイア）、クリュティオスを、河神アケローオスの娘カリロエーとの間に、アムポテロス、アカルナーンをもうけた。またテイレシアースの娘マントーの間にアムピロコス、ティーシポネーをもうけた。 アルクマイオーンはエピゴノイとしてテーバイに遠征した。またカリュドーンの王オイネウスがアグリオスの息子たちに幽閉されたとき、ディオメーデースとともに救出した。 (ja)
- Alcmaeon (of Alkmáion) was in de Griekse mythologie de zoon van Amphiaraus en . Als een van de Epigonen was hij een leider van de Achaeërs die Thebe aanvielen. Zij namen de stad in als wraak voor de dood van hun vaders, de Zeven tegen Thebe, die de dood vonden toen zij ook de stad in wilden nemen. (nl)
- Alcmeone (in greco antico: Ἀλκμαίων, Alkmàiōn) è un personaggio della mitologia greca, primo figlio di Anfiarao (uno dei Sette contro Tebe) ed Erifile. Ad Alcmeone viene attribuita una sposa (Manto) che gli diede i figli Anfiloco e . (it)
- Alkmeon (gr. Ἀλκμαίων) – w mitologii greckiej syn Amfiaraosa i Eryfili. Gdy Amfiaraos wyruszył na wyprawę Siedmiu przeciw Tebom, wiedząc dobrze, że polegnie, kazał synowi pomścić swoją śmierć. Alkmeon wziął udział w wyprawie Epigonów, a gdy z niej powrócił, zabił swoją matkę, zgodnie z wolą ojca. Nękany przez Erynie (za matkobójstwo), wędrował po całej Grecji szukając schronienia. Przygarnął go król i oddał mu rękę swej córki, Alfesibei, z którą spłodził syna – . Mimo to, Erynie nie ustępowały. Alkmeon zwrócił się o pomoc do wyroczni. Wyrocznia powiedziała mu, że spokój znajdzie tylko w miejscu, do którego nie docierają promienie słońca. Miejscem tym okazało się ujście rzeki Acheloos, której wody przeważnie były zamulone. Alkmeon poślubił tam , córkę boga rzeki, z którą miał trójkę dzieci: Akarnana, Amfoterosa i . Acheloos poprosił zięcia, aby przyniósł mu naszyjnik Harmonii i ubrania, które Eryfila miała na sobie w chwili, gdy zmuszała Alkmeona do wzięcia udziału w wyprawie Epigonów. Rzeczy te pozostawił Alkmeon u Fegeusa, a gdy udawał, iż ofiaruje je Apollinowi, król poznał się na kłamstwie i kazał swym synom zabić Alkmeona. (pl)
- Alcmeão, na mitologia grega, foi um filho do adivinho Anfiarau e de Erifila, irmã do rei Adrasto. Polinices estava em Argos procurando guerreiros para lutar contra seu irmão Etéocles e tomar Tebas, mas Anfiarau, que havia previsto a própria morte na campanha, não queria ir. Polinices, então, deu de presente a Erifila o colar dourado que havia sido um presente da deusa Atena a Harmonia, para que Erifila convencesse o marido a participar da guerra. Anfiarau estava em disputa com Adrasto tanto para saber quem seria o rei de Argos quanto sobre se iriam à guerra com Tebas, e levaram a decisão a ser tomada por Erifila, que deu toda a razão a Adrasto. Anfiarau, sentindo-se traído pela esposa, deu ordens a seu filho Alcmeão para matar Erifila se ele não voltasse da guerra. Durante a guerra (os Sete Contra Tebas), Anfiarau morreu quando a Terra se abriu, engolindo o carro em que ele estava, Dez anos depois, quando estava sendo organizada a expedição dos Epigoni, Alcmeão consultou o oráculo de Apolo sobre a campanha e sobre a punição à sua mãe, e o oráculo disse que ele devia fazer as duas coisas. O oráculo também disse que a expedição teria sucesso se Alcmeão fosse o líder. Alcmeão ficou sabendo que Erifile havia recebido uma roupa de Tersandro, filho de Polinices, para que ela o convencesse a participar da expedição dos Epigoni. Alcmeão foi o líder do ataque contra Tebas, e seus companheiros foram , Egialeu, filho de Adrasto, Diomedes, filho de Tideu, , Estênelo, filho de Capaneu, e Euríalo, filho de Mecisteu. O ataque começou contra as vilas vizinhas de Tebas, que foram devastadas. Os tebanos, liderados por Laodamante, filho de Etéocles, os enfrentaram, e lutaram bravamente. Laodamante matou Egialeu, mas foi morto por Alcmeão, e após a morte do seu rei os tebanos se retiraram para atrás das muralhas. Tirésias aconselhou-os a negociar com os argivos, e, enquanto seu porta-voz negociava, os tebanos fugiram com suas mulheres e crianças. Após a captura de Tebas, ao saber que sua mãe também havia sido corrompida para enviá-lo contra Tebas, Alcmeão matou-a, e enlouqueceu em seguida, por causa da consciência culpada. Alguns dizem que Alcmeão matou a mãe sozinho, mas outros dizem que ele matou junto de seu irmão Anfíloco. Perseguido pelas Fúrias, Alcmeão se encontrou com Oicles, na Arcádia, e com Fegeu, em Psophis. Fegeu o purificou, e Alcmeão se casou com , dando a ela, de presente, o colar e a roupa. Depois disso, a terra ficou estéril, e o Oráculo ordenou Alcmeão que fosse ao , para ser julgado. No caminho, Alcmeão visitou Eneu, em Calidão, e para os tesprócios, mas foi expulso do país, indo até as fontes do Aquelôo. O deus-rio o purificou, e deu a ele sua filha como esposa. Alcmeão colonizou a terra próxima do rio. Calírroe cobiçou o colar e a roupa, e enviou Alcmeão a Psophis, para ele dizer a Fegeu que só se libertaria da loucura caso entregasse o colar e a roupa ao Oráculo de Delfos. Fegeu acreditou, e os entregou, mas um servo descobriu que Alcmeão estaria levando o colar para Calírroe. Fegeu enviou seus filhos, que mataram Alcmeão. Arsínoe acusou-os de assassinato, e eles a trancaram em um baú e a enviaram como escrava a Agapenor, dizendo que ela havia matado Alcmeão. Calírroe havia tido dois filhos com Alcmeão, Anfótero e Acarnan, mas eles eram menores. Calírroe pediu a Zeus, e este fez com que eles se tornassem homens, para vingar Alcmeão. Anfótero e Acarnan se encontraram com Pronous e na casa de Agapenor, quando os últimos estavam levando o colar e a roupa para Delfos. Os filhos de Alcmeão mataram os filhos de Fegeu, em seguida, foram a Psophis e mataram Fegeu e sua esposa. Eles fugiram, sendo perseguidos até Tégea, quando foram salvos pelos tegeanos e alguns argivos. Segundo Eurípedes, durante a sua loucura Alcmeão teve um filho, , e uma filha, , com . Os dois filhos, quando eram bebês, foram levados a Corinto, e criados por seu rei Creonte. Como Tisífone era muito bela, a esposa de Creonte a vendeu como escrava, com medo que ela se tornasse sua esposa. Mas Alcmeão acabou a comprando, para ser sua serva, sem saber que ela era sua filha. Ao passar por Corinto, Alcmeão também recuperou seu filho. Anfíloco fundou a cidade de . (pt)
- Alkmaion (grekiska Ἀλκμαίων, latin Alcmæon) var en hero i grekisk mytologi, son till Amfiaraos och Erifyle. Han kom ursprungligen från Argos och var gift med najaden Kallirhoe. Tillsammans hade de sönerna Amfoteros och Akarnan. Han ärades efter sin död särskilt i Thebe och . Då hans far Amfiaraos slöt sig till de sjus tåg mot Thebe gjorde han det mot sin vilja, eftersom han förutsåg dess olyckliga utgång. Han gav därför i uppdrag åt sina ännu inte vuxna söner Alkmaion och Amfilochos att hämnas hans död på Erifyle, som av Polyneikes fått Harmonias halsband för att övertala sin make att delta i kriget. När sedan Alkmaion återkommit från epigonernas hämndtåg mot Thebe, där han var deras anförare, och fått veta, att hans mor fått Harmonias peplos (ett slags överklädnad) i gåva för att övertala sina söner till att delta i kriget, verkställde han sin fars hämnd och dödade sin mor. Till följd av detta blev han precis som Orestes förföljd av erinnyerna, kom vansinnig till i i Arkadien, som renade honom från hans skuld och gav honom sin dotter (Arsinoe) till maka. Henne skänkte han nu de olycksbringande gåvorna, Harmonias halsband och peplos. Men landet hemsöktes av missväxt, och Apollon förkunnade att Alkmaion inte skulle finna sinnesro förrän han kom till ett land där solen vid modermordet ännu inte hade lyst: vid floden Acheloos skulle han finna det. Han drog dit, slog sig ned på ett genom flodens uppslamning nybildat land i flodens mynning och äktade flodgudens dotter Kallirrhoe. När han sedan ville uppfylla sin makas vilja och hämta Harmonias halsband och peplos från Psofis blev han dödad av Alfesiboias bröder. Alkmaions öde behandlades ofta av antikens tragiska skalder, men inget drama om honom finns bevarat i dag. (sv)
- Алкмео́н (др.-греч. Ἀλκμαίων) — в древнегреческой мифологии сын Амфиарая и Эрифилы, брат Амфилоха. Амфиарай убит по предопределению судьбы в походе против Фив, в котором он принял участие, будучи к тому склонён супругою. Алкмеон — предводитель похода Эпигонов на Фивы (избран оракулом Аполлона). Убил в бою Лаодаманта, царя Фив. Был женихом Елены. Алкмеон согласно данному отцу обещанию отомстил за его смерть убийством матери по велению оракула Аполлона, затем сошёл с ума и был преследуем эриниями, от которых он мог освободиться только в том случае, если поселится в стране, образовавшейся после совершенного им убийства, так как его мать прокляла ту страну (из существовавших), которая бы его приняла. Он впал в безумие и бежал в Аркадию, затем в к Фегею, который очистил его от скверны и женил на дочери Арсиное (либо Алфесибее), которой Алкмеон подарил пеплос и ожерелье. Затем он помог Диомеду перебить сыновей Агрия в Калидоне. По Эфору, вместе с Диомедом покарал врагов Ойнея, а затем захватил Акарнанию. Согласно Эфору, основал амфилохийский Аргос, назвав его в честь брата. Обосновался у области эниадов, в устье Ахелоя, по словам оракула. Алкмеон нашёл наконец спокойствие на вновь образовавшемся на реке Ахелое острове и, удалив от себя свою первую супругу Арсиною, женился на дочери бога этой реки Ахелоя Каллирое. Он основал город на земле, намытой Ахелоем, и поселился там. Позже он, дабы исполнить желание свой супруги, хитростью выманил у своего тестя, Фегея, ожерелье и пеплос Эрифилы и отдал их Каллирое. Он был убит посланными за ним в погоню сыновьями этого последнего. Сыновья Фегея в Аркадии убили Алкмеона из засады, обвинив в убийстве Арсиною. Его судьба описывается в одном старинном эпосе (греч. Ἀλκμαίονις) и в нескольких трагедиях. Но ни одно из этих произведений не сохранилось. Сыновья Алкмеона и Каллирои — Акарнан и Амфотер. (ru)
- Алкмео́н (грец. Ἀλκμαίων) — син Амфіарая та Еріфіли, учасник походу епігонів проти Фів. Повернувшись додому, вбив свою матір за те, що з її вини Амфіарай загинув у поході. Умираючи, мати прокляла сина; Алкмеон збожеволів, його постійно переслідували еринії. Оракул провістив Алкмеону, що він може звільнитися від цих переслідувань лише в країні, якої ще не було під час убивства матері. Алкмеон віднайшов спокій на щойно виниклому острові на річці Ахелой, прогнав свою дружину і взяв шлюб з дочкою бога цієї річки Калліроєю; мав від неї синів Акарнана й Амфотера. Згодом залишив острів, щоб повернути родинні скарби, зокрема намисто Гармонії, і був убитий. Доля Алкмеона стала сюжетом старовинного епосу («Алкмайоніс») і ряду , що не збереглися. У Фівах був храм Алкмеона. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- In Greek mythology, Alcmaeon (/ˌælkˈmiːən/; Ancient Greek: Ἀλκμαίων Alkmaíōn), as one of the Epigoni, was the leader of the Argives who attacked Thebes, taking the city in retaliation for the deaths of their fathers, the Seven against Thebes, who died while attempting the same thing. (en)
- Ο Αλκμαίων (και Αλκμέων) ήταν ήρωας της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, γιος του μάντη Αμφιάραου και της Εριφύλης. Αποτελούσε το κεντρικό πρόσωπο δύο χαμένων επών του Θηβαϊκού κύκλου, με τίτλο Επίγονοι και Αλκμαιωνίς. Γύρω από το πρόσωπό του Αλκμαίωνα σχετίζονται και άλλοι μύθοι. (el)
- En la mitología griega Alcmeón (Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) era hijo de Anfiarao y Erífile, y hermano de Anfíloco, Eurídice y . (es)
- Dalam mitologi Yunani, Alkmaion (dalam bahasa Yunani Kuno Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) merupakan putra Amfiaraos dan , seorang peramal. Ia menikahi nimfa Kalliroe yang memiliki seorang putra bernama . Ia membunuh ibundanya untuk membalas dendam atas kematian ayahandanya. Ia memiliki seorang putra bernama (in)
- Dans la mythologie grecque, Alcméon (en grec ancien Ἀλκμαίων / Alkmaíôn) est un fils d'Amphiaraos et d'Ériphyle, devin. Il est l'un des Épigones. (fr)
- アルクマイオーン（古希: Ἀλκμαίων, Alkmaiōn）は、ギリシア神話の人物である。アルクメオーン（古希: Ἀλκμέων, Alkmeōn）、アルクマーン（古希: Ἀλκμάν, Alkmān）ともいわれ、長母音を省略してアルクマイオン、アルクメオン、アルクマンとも表記される。アルゴスの予言者アムピアラーオスとアドラーストスの姉妹エリピューレーの子で、アムピロコス、エウリュディケー、デーモーナッサと兄弟。 アルカディアのプソーピスの王ペーゲウスの娘アルシノエーと結婚し（あるいはアルペシボイア）、クリュティオスを、河神アケローオスの娘カリロエーとの間に、アムポテロス、アカルナーンをもうけた。またテイレシアースの娘マントーの間にアムピロコス、ティーシポネーをもうけた。 アルクマイオーンはエピゴノイとしてテーバイに遠征した。またカリュドーンの王オイネウスがアグリオスの息子たちに幽閉されたとき、ディオメーデースとともに救出した。 (ja)
- Alcmaeon (of Alkmáion) was in de Griekse mythologie de zoon van Amphiaraus en . Als een van de Epigonen was hij een leider van de Achaeërs die Thebe aanvielen. Zij namen de stad in als wraak voor de dood van hun vaders, de Zeven tegen Thebe, die de dood vonden toen zij ook de stad in wilden nemen. (nl)
- Alcmeone (in greco antico: Ἀλκμαίων, Alkmàiōn) è un personaggio della mitologia greca, primo figlio di Anfiarao (uno dei Sette contro Tebe) ed Erifile. Ad Alcmeone viene attribuita una sposa (Manto) che gli diede i figli Anfiloco e . (it)
- Alcmeó (en grec antic Άλκμαίων) va ser segons la mitologia grega, un heroi, fill de l'endeví Amfiarau, rei d'Argos, i d'Erifile. Quan Amfiarau, obligat per la seva esposa Erifile, va anar amb els set cabdills, a la guerra contra Tebes, ja sabia pel seu do profètic, que moriria, i va encomanar als seus fills la seva venjança. Per fer-ho, havien de fer una expedició contra Tebes i matar la seva mare. En època de Pausànies s'ensenyava la seva tomba rodejada de xiprers en una vall vora Tegea. Els fills d'Alcmeó van venjar el seu pare. (ca)
- Alkmaión (řecky Ἀλκμαίων; latinsky Alcmaeon) je postava z řecké mytologie. Byl synem válečníka a věštce Amfiaráa a jeho manželky Erifýlé, sestry argejského krále Adrásta. Jeho otec byl jedním z vojevůdců armád ve válce Sedmi proti Thébám. Protože věděl z věštby, že ze sedmi vůdců jich šest přijde ve válce o život a věděl také, že ani bohové válce o Théby nepřejí, váhal a odmítal do války odejít. Nakonec odešel na přání a z rozhodnutí své manželky Erifýlé a věděl, že ji přesvědčil velký a vzácný dar od Polyneika. Daroval jí totiž náhrdelník, dar bohyně Afrodíté pramáti rodu Harmonii. Amfiaráos do války odešel, avšak dal slib svému otci, že vrátí-li se z války, pomstí otcovu smrt. (cs)
- Alkmeono (helene Ἀλκμαίων; latine Alcmaeon) estas en helena mitologio filo de aŭguristo kaj militisto Amfiarao kaj de lia edzino Erifilo, fratino de argolanda reĝo Adrasto. Lia patro Amfiarao estis unu el estroj de la milito Sep kontraŭ Tebo. Ĉar Amfiarao el orakolo sciis, ke el sep armeestroj ses perdos sian vivon kaj sciis ankaŭ, ke la dioj militon pri Tebo ne favoras, li hezitis kaj rifuzadis la militon ĉeesti. Fine li pro deziro kaj decido de sia edzino Erifilo en la militon foriris sciinte, ke Erifilon konvinkis granda kaj rara donaco de Poliniko. Li donacis al ŝi belegan kolringon, origine donacon de la diino Afrodito al prapatrino de la familiaro Harmonio. (eo)
- Alkmaion (altgriechisch Ἀλκμαίων Alkmaíōn [Alkmaí̯ɔːn/]) war ein griechischer Heros, Sohn des Sehers Amphiaraos und der Eriphyle, Bruder des Amphilochos, aus Argos. Seine Mutter hatte, von Polyneikes mit dem Halsband der Harmonia bestochen, ihren Gatten verraten: Amphiaraos wollte nicht am Feldzug der Sieben gegen Theben teilnehmen und hielt sich versteckt, denn er hatte vorausgesehen, dass er dabei den Tod finden würde. Vor seinem Aufbruch zum Feldzug trug er daher Alkmaion auf, ihn nach seinem unvermeidlichen Tod an der verräterischen Mutter zu rächen. (de)
- Alkmeon (gr. Ἀλκμαίων) – w mitologii greckiej syn Amfiaraosa i Eryfili. Gdy Amfiaraos wyruszył na wyprawę Siedmiu przeciw Tebom, wiedząc dobrze, że polegnie, kazał synowi pomścić swoją śmierć. Alkmeon wziął udział w wyprawie Epigonów, a gdy z niej powrócił, zabił swoją matkę, zgodnie z wolą ojca. Nękany przez Erynie (za matkobójstwo), wędrował po całej Grecji szukając schronienia. Przygarnął go król i oddał mu rękę swej córki, Alfesibei, z którą spłodził syna – . Mimo to, Erynie nie ustępowały. Alkmeon zwrócił się o pomoc do wyroczni. Wyrocznia powiedziała mu, że spokój znajdzie tylko w miejscu, do którego nie docierają promienie słońca. Miejscem tym okazało się ujście rzeki Acheloos, której wody przeważnie były zamulone. Alkmeon poślubił tam , córkę boga rzeki, z którą miał trójkę dzieci (pl)
- Alcmeão, na mitologia grega, foi um filho do adivinho Anfiarau e de Erifila, irmã do rei Adrasto. Polinices estava em Argos procurando guerreiros para lutar contra seu irmão Etéocles e tomar Tebas, mas Anfiarau, que havia previsto a própria morte na campanha, não queria ir. Polinices, então, deu de presente a Erifila o colar dourado que havia sido um presente da deusa Atena a Harmonia, para que Erifila convencesse o marido a participar da guerra. Durante a guerra (os Sete Contra Tebas), Anfiarau morreu quando a Terra se abriu, engolindo o carro em que ele estava, (pt)
- Алкмео́н (др.-греч. Ἀλκμαίων) — в древнегреческой мифологии сын Амфиарая и Эрифилы, брат Амфилоха. Амфиарай убит по предопределению судьбы в походе против Фив, в котором он принял участие, будучи к тому склонён супругою. Алкмеон — предводитель похода Эпигонов на Фивы (избран оракулом Аполлона). Убил в бою Лаодаманта, царя Фив. Был женихом Елены. Сыновья Алкмеона и Каллирои — Акарнан и Амфотер. (ru)
- Alkmaion (grekiska Ἀλκμαίων, latin Alcmæon) var en hero i grekisk mytologi, son till Amfiaraos och Erifyle. Han kom ursprungligen från Argos och var gift med najaden Kallirhoe. Tillsammans hade de sönerna Amfoteros och Akarnan. Han ärades efter sin död särskilt i Thebe och . Alkmaions öde behandlades ofta av antikens tragiska skalder, men inget drama om honom finns bevarat i dag. (sv)
- Алкмео́н (грец. Ἀλκμαίων) — син Амфіарая та Еріфіли, учасник походу епігонів проти Фів. Повернувшись додому, вбив свою матір за те, що з її вини Амфіарай загинув у поході. Умираючи, мати прокляла сина; Алкмеон збожеволів, його постійно переслідували еринії. Оракул провістив Алкмеону, що він може звільнитися від цих переслідувань лише в країні, якої ще не було під час убивства матері. Алкмеон віднайшов спокій на щойно виниклому острові на річці Ахелой, прогнав свою дружину і взяв шлюб з дочкою бога цієї річки Калліроєю; мав від неї синів Акарнана й Амфотера. Згодом залишив острів, щоб повернути родинні скарби, зокрема намисто Гармонії, і був убитий. Доля Алкмеона стала сюжетом старовинного епосу («Алкмайоніс») і ряду , що не збереглися. (uk)
|
