| dbo:abstract
|
- يُعد مصطلح ألبانيا الفينيسية (أو ألبانيا البندقيّة) التسمية الرسمية للعديد من مستعمرات جمهورية البندقية في جنوب شرق البحر الأدرياتيكي، وتشمل المناطق الساحلية في شمال ألبانيا الحديث وجنوب الجبل الأسود. حدثت العديد من التغييرات الإقليمية الرئيسية في ظل الحكم الفينيسي في تلك المناطق، بدءًا من عام 1392 وحتى عام 1797. فُقدت المستعمرات الرئيسية في شمال ألبانيا بسبب توسع الدولة العثمانية بحلول نهاية القرن الخامس عشر. لم يرغب الفينيسيون في التخلي عن مطالباتهم الرسمية بالساحل الألباني على الرغم من ذلك، واستمر استعمال مصطلح ألبانيا الفينيسية بشكل رسمي للإشارة إلى المستعمرات الفينيسية المتبقية في المناطق الساحلية من الجبل الأسود المتمحورة حول خليج كوتور. ظلت هذه المناطق تحت الحكم الفينيسي حتى سقوط جمهورية البندقية في عام 1797. نُقلت المنطقة إلى ملكية هابسبورغ بموجب معاهدة كامبو فورميو. (ar)
- Venezianisches Albanien (italienisch Albania veneta) ist ein historisch-geographischer Begriff, den die venezianische Verwaltung seit dem 15. Jahrhundert für die Besitzungen der Republik Venedig an der heute im Wesentlichen montenegrinischen Adriaküste verwendete. Wie das weiter nördlich gelegene Dalmatien und die Ionischen Inseln vor der griechischen Küste bildete das venezianische Albanien einen eigenständigen Verwaltungsbezirk unter Führung eines in Cattaro ansässigen Provveditore. Mit teilweise wechselnden Grenzen befand sich das Gebiet rings um die Bucht von Kotor von 1420 bis 1797 im Besitz der Serenissima. Das venezianische Albanien bildete mit seinen stark befestigten Küstenorten einen wichtigen Vorposten gegen das Vordringen des Osmanischen Reichs längs der Adriaküste. (de)
- Albania veneciana es una región histórica de la costa de Montenegro, que perteneció a los dominios adriáticos de la República de Venecia. Desde 1420 hasta 1797, este territorio veneciano fue un baluarte en contra de la expansión de los turcos otomanos en los Balcanes. (es)
- L’Albanie vénitienne (en italien : Albania Veneta) est le nom donné aux anciennes possessions vénitiennes de la côte la plus orientale de l'Adriatique et de la côte épirote de la mer Ionienne, autour du golfe de Cattaro, au sud de l'actuel Monténégro, à l'ouest de l'actuelle Albanie et au nord-ouest de l'actuelle Grèce. (fr)
- Albania Venesia (bahasa Venesia: Albania Veneta, bahasa Montenegro: Млетачка Албанија/Mletačka Albanija, bahasa Albania: Arbëria Venedikase) adalah wilayah Republik Venesia di kawasan Laut Adriatik tenggara, tepatnya di wilayah pesisir yang kini menjadi bagian dari Montenegro selatan dan Albania utara. Venesia awalnya menggunakan istilah "Albania Venesia" untuk wilayahnya yang terbentang dari perbatasan selatan Republik Ragusa hingga Durrës di Albania. Pada umumnya wilayah Venesia hanya terbatas di pesisir dan jangkauannya tidak sampai lebih dari 20 km dari Laut Adriatik. Wilayah-wilayah yang dikuasai oleh Venesia di Albania berubah-ubah seiring berjalannya waktu. Pada akhir abad ke-15, banyak wilayah Albania utara yang telah direbut oleh Kesultanan Utsmaniyah. (in)
- Venetian Albania (Venetian: Albania vèneta, Italian: Albania Veneta, Serbian and Montenegrin: Млетачка Албанија / Mletačka Albanija, Albanian: Arbëria Venedikase) was the official term for several possessions of the Republic of Venice in the southeastern Adriatic, encompassing coastal territories primarily in present-day southern Montenegro and partially in northern Albania. Several major territorial changes occurred during the Venetian rule in those regions, starting from 1392, and lasting until 1797. By the end of the 15th century, the main possessions in northern Albania had been lost to the expansion of the Ottoman Empire. In spite of that, Venetians did not want to renounce their formal claims to the Albanian coast, and the term Venetian Albania was officially kept in use, designating the remaining Venetian possessions in coastal Montenegro, centred around the Bay of Kotor. During this period the Albanian Piracy was flourishing. Those regions remained under Venetian rule until the fall of the Republic of Venice in 1797. By the Treaty of Campo Formio, the region was transferred to the Habsburg monarchy. (en)
- アルバニア・ヴェネタ （イタリア語: Albania Veneta）は、1420年から1797年まで存在した南ダルマチアのヴェネツィア共和国領。最初は、現在の北アルバニアとモンテネグロのアドリア海沿岸のことを指した。しかしアルバニアと南モンテネグロは1571年にオスマン帝国に奪われた。 (ja)
- Albania veneta (in veneto Albania vèneta, in albanese Arbëria Venedikase, in croato: Mletačka Albanija, in montenegrino e in serbo: Млетачка Албанија?, traslitterato: Mletačka Albanija) è il termine storico con cui ci si riferisce agli antichi dominii della Repubblica di Venezia nella Dalmazia meridionale e nella regione di Scutari, territori che oggi appartengono al Montenegro e all'Albania. Originariamente questi territori erano per lo più nell'Albania settentrionale (in particolare intorno a Scutari e Durazzo), ragion per cui presero il nome di "Albania" veneta, ma con la conquista turca del 1571 si ridussero all'area montenegrina. Dal 1420 al 1797 questo territorio rimase stabilmente in mano alla Serenissima e per vari secoli costituì un baluardo contro le mire espansionistiche dell'Impero ottomano. Dal 1418 fu governata da un Conte e capitano veneto, dal 1420 fu amministrata dalla Repubblica di Venezia con il nome di Bocche di Cattaro e solo nel 1687 diventò un'unità amministrativa autonoma sotto un Provveditore generale e ordinario di Dalmazia e Albania, avente sede a Zara. (it)
- Венецианская Албания (итал. Albania Veneta) — название территории, которой владела Венецианская республика в южной Далмации с 1420 по 1797 год. Первоначально она включала прибрежную территорию современной северной Албании и побережье Черногории, но после османского завоевания в 1571 году северная Албания и южная Черногория были потеряны. (ru)
- Venetiaans Albanië (Italiaans: Albania Veneta) was het deel van de Republiek Venetië in het zuiden van Dalmatië van 1420 tot 1797. Oorspronkelijk omvatte het gebied de kuststreek van het huidige noorden van Albanië en de kust van Montenegro, maar de Albanese en zuidelijke Montenegrijnse delen werden in 1571 verloren aan het Ottomaanse Rijk. (nl)
- Venetianska Albanien (italienska Albania veneta) var ett kolonialt innehav tillhörande Republiken Venedig mellan åren 1420 och 1797 som innefattade delar av dagens Dalmatien, Montenegro och norra Albanien. Det bestod ursprngligen av kustområdet för det som senare blev norra Albanien samt Montenegros kust, men de albanska och södra montenegrinska delarna tappades till Osmanska riket 1571. (sv)
- Albania Wenecka (wł. Albania Veneta) – posiadłości Republiki Weneckiej na należącym dziś do Czarnogóry i Albanii odcinku wybrzeża Morza Adriatyckiego. Pozostawały we władaniu Republiki Weneckiej od początku XV wieku do jej upadku w 1797 r. Nazwa odróżnia je od należącej do Imperium Osmańskiego „Albanii Osmańskiej”. Albania Wenecka stanowiła w zasadzie pas wybrzeża o szerokości do kilkunastu kilometrów, jednak okresowo obejmowała również miasta leżące w głębi lądu. W swym największym zasięgu Albania Wenecka rozciągała się od południowego krańca Republiki Dubrownickiej na północy po port Durazzo (dziś Durrës) na południu. Pierwszą wenecką posiadłością na wybrzeżu północnoalbańskim był port Durrës, przejęty pokojowo od albańskiego księcia Jerzego Thopii w 1392 r. Również w tym roku Wenecja uzyskała z rąk książąt port Alessio u ujścia Drinu. W kwietniu 1396 r. książę przekazał Wenecji miasto Scutari (Szkodra) i zrzekł się praw do miast Drivast, Dagno i Satti. Po nabyciu Durrës, Lezhë i Scutari Wenecja uzyskała mocną pozycję w północnej Albanii, będącej wówczas terenem walk między książętami albańskimi, Serbią i Turcją. Druga faza ekspansji zaczęła się w 1420 r, gdy miasto Cattaro (Kotor) oddało się pod protektorat Wenecji. W 1421 r. Wenecja uzyskała port Dulcigno (Ulcinj) i przejściowo (do 1423 r.) port Budua (Budva). W 1425 r. pod protektoratem Wenecji znalazły się powiązana z Kotorem osada Grbalj, gmina i pas wybrzeża od Budvy do Antivari (Bar). Dalsze postępy zostały zahamowane przez przewagę Serbów. Dopiero w 1442 r. Wenecja odzyskała Budvę, w 1443 – Bar, a w latach 1444–1447 uzyskała Shati i Danj. Było to apogeum władztwa weneckiego w północnej Albanii. Po upadku powstania Skanderbega (1455-1479) Wenecja zawarła 25 stycznia 1479 r. z Turcją pokój w Stambule. Na mocy tego układu Republika utraciła na rzecz Turków wszystkie posiadłości poza wybrzeżem Zatoki Kotorskiej, w szczególności Szkodrę, Lezhë i Drisht, i jedynie czasowo, jako rekompensatę za utratę Szkodry, zachowała Budvę, Bar, Ulcinj i Durrës. W 1482 r. Turcy zajęli Castelnuovo (Herceg Novi). W toku kolejnej wojny wenecko-osmańskiej (1499–1503) w 1501 r. Turcy odebrali Wenecji Durrës, jednak pokój kończący tę wojnę pozostawił w rękach Wenecji Bar i Ulcinj. Miasta te Wenecja utraciła na rzecz imperium osmańskiego w 1573 r. wraz z częścią Albanii Weneckiej leżącą na południe od Budvy. W 1687 r. Wenecja zbrojnie odzyskała Herceg Novi. Ostatecznie pod władzą Republiki Wenecji pozostało tylko wybrzeże Zatoki Kotorskiej z portami Cattaro (Kotor), Risano (Risan), Perasto (Perast), Teodo (Tivat) i Castelnuovo (Herceg Novi) oraz przylegający od południa do ujścia tej zatoki brzeg otwartego morza z portem Budua (Budva). Obszar ten pozostał w granicach Republiki Wenecji do jej upadku w 1797 r. Albania Wenecka była zarządzana przez namiestnika (provveditore), rezydującego w Szkodrze. Miastami bezpośrednio włączonymi do Republiki Weneckiej zarządzało po dwóch urzędników mianowanych przez Signorię: cywilny podesta i wojskowy kapitan. W miastach, które utrzymały wewnętrzną autonomię, Republikę reprezentował konsul (bailo). Miasta Albanii Weneckiej stanowiły ośrodki kupieckie zajmujące się głównie tranzytowym handlem z Lewantem, a w mniejszym stopniu – wywozem towarów z północnej Albanii: soli, ałunu, rudy żelaza, ryb, wełny i zboża. W miastach istniały manufaktury, jednak o niewielkiej wydajności. Ludność Albanii Weneckiej była mieszana narodowościowo. Początkowo przeważali romańskojęzyczni . Po podbiciu Bałkanów przez Turków osmańskich do miast weneckich napłynęły rzesze uchodźców serbskich i albańskich. Pod koniec XVII wieku Dalmatyńczycy wciąż stanowili dwie trzecie ludności miast, natomiast Słowianie – już ponad połowę ludności terenów wiejskich. Grupy ludności albańskiej mieszkały na południu Albanii Weneckiej, w okolicach Ulcinja i Durrës. Według oficjalnych danych austriackich po włosku mówiło 32% mieszkańców Kotoru w 1880 r. i już tylko 13,6% w 1910 r. Dziś reliktem ludności romańskiej w Czarnogórze jest grupa 0,5 tys. Włochów, używających dialektu weneckiego, mieszkających w Kotorze i Peraście. W czasach napoleońskich dzieje polityczne Albanii Weneckiej były burzliwe. W 1797 r. zaczęła być okupowana przez wojska francuskie, po czym, z mocy pokoju w Campo Formio z 17 października tego samego roku, przekazana Austrii. Jednak już z mocy pokoju w Preszburgu z 26 grudnia 1805 r. Albania Wenecka została przyłączona do napoleońskiego Królestwa Włoch. W 1806 r. była okupowana przez Rosję, która zwróciła ją Francji na mocy pokoju w Tylży z 7 lipca 1807 r. W 1809 r. została włączona, wraz z pozostałymi byłymi weneckimi posiadłościami nad Adriatykiem i z byłą Republiką Dubrownicką, do Prowincji Iliryjskich. Po upadku Napoleona ziemie te na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego zostały przyłączone do Cesarstwa Austriackiego jako Królestwo Dalmacji, przy czym na przełomie lat 1813–1814 były krótko okupowane przez Czarnogórę, która zainstalowała w Dobrocie tymczasowy rząd, ale po nadejściu wojsk austriackich oddała ten obszar bez walki. Na mocy traktatu berlińskiego z 13 lipca 1878 r. przyłączono do austriackiej Dalmacji turecką gminę Spizza (Sutomore) – 40 km² z 1650 mieszkańcami. W 1913 r. Czarnogóra uzyskała należący dawniej do Wenecji pas wybrzeża z portami Bar i Ulcinj. Po upadku Austro-Węgier w 1918 r. dawna Albania Wenecka została włączona do nowo powstałej Jugosławii. Podczas włoskiej okupacji w latach 1941–1943 tereny te stanowiły Prowincję Kotorską w Gubernatorstwie Dalmacji. Po II wojnie światowej zostały przyłączone do Czarnogóry, w której składzie pozostają do dzisiaj. (pl)
- Albânia Veneziana ou Albânia Véneta é uma região histórica da costa do Montenegro, que pertenceu aos domínios adriáticos da República de Veneza. Entre 1420 e 1797, este território veneziano foi um baluarte contra a expansão dos Turcos otomanos nos Balcãs. (pt)
- Венеційська Албанія або «Албанія-Вене́та» (італ. Albania Veneta) — назва володіння Венеційської республіки у південній частині Далмації, яка існувала з 1420 до 1797. Охоплювало узбережжя сучасної Чорногорії і тимчасово — північні райони сучасної Албанії. Останні до 1571 року аж по місто Бар відійшли під контроль Османської імперії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- يُعد مصطلح ألبانيا الفينيسية (أو ألبانيا البندقيّة) التسمية الرسمية للعديد من مستعمرات جمهورية البندقية في جنوب شرق البحر الأدرياتيكي، وتشمل المناطق الساحلية في شمال ألبانيا الحديث وجنوب الجبل الأسود. حدثت العديد من التغييرات الإقليمية الرئيسية في ظل الحكم الفينيسي في تلك المناطق، بدءًا من عام 1392 وحتى عام 1797. فُقدت المستعمرات الرئيسية في شمال ألبانيا بسبب توسع الدولة العثمانية بحلول نهاية القرن الخامس عشر. لم يرغب الفينيسيون في التخلي عن مطالباتهم الرسمية بالساحل الألباني على الرغم من ذلك، واستمر استعمال مصطلح ألبانيا الفينيسية بشكل رسمي للإشارة إلى المستعمرات الفينيسية المتبقية في المناطق الساحلية من الجبل الأسود المتمحورة حول خليج كوتور. ظلت هذه المناطق تحت الحكم الفينيسي حتى سقوط جمهورية البندقية في عام 1797. نُقلت المنطقة إلى ملكية هابسبورغ بموجب معاهدة كامبو فورميو. (ar)
- Venezianisches Albanien (italienisch Albania veneta) ist ein historisch-geographischer Begriff, den die venezianische Verwaltung seit dem 15. Jahrhundert für die Besitzungen der Republik Venedig an der heute im Wesentlichen montenegrinischen Adriaküste verwendete. Wie das weiter nördlich gelegene Dalmatien und die Ionischen Inseln vor der griechischen Küste bildete das venezianische Albanien einen eigenständigen Verwaltungsbezirk unter Führung eines in Cattaro ansässigen Provveditore. Mit teilweise wechselnden Grenzen befand sich das Gebiet rings um die Bucht von Kotor von 1420 bis 1797 im Besitz der Serenissima. Das venezianische Albanien bildete mit seinen stark befestigten Küstenorten einen wichtigen Vorposten gegen das Vordringen des Osmanischen Reichs längs der Adriaküste. (de)
- Albania veneciana es una región histórica de la costa de Montenegro, que perteneció a los dominios adriáticos de la República de Venecia. Desde 1420 hasta 1797, este territorio veneciano fue un baluarte en contra de la expansión de los turcos otomanos en los Balcanes. (es)
- L’Albanie vénitienne (en italien : Albania Veneta) est le nom donné aux anciennes possessions vénitiennes de la côte la plus orientale de l'Adriatique et de la côte épirote de la mer Ionienne, autour du golfe de Cattaro, au sud de l'actuel Monténégro, à l'ouest de l'actuelle Albanie et au nord-ouest de l'actuelle Grèce. (fr)
- アルバニア・ヴェネタ （イタリア語: Albania Veneta）は、1420年から1797年まで存在した南ダルマチアのヴェネツィア共和国領。最初は、現在の北アルバニアとモンテネグロのアドリア海沿岸のことを指した。しかしアルバニアと南モンテネグロは1571年にオスマン帝国に奪われた。 (ja)
- Венецианская Албания (итал. Albania Veneta) — название территории, которой владела Венецианская республика в южной Далмации с 1420 по 1797 год. Первоначально она включала прибрежную территорию современной северной Албании и побережье Черногории, но после османского завоевания в 1571 году северная Албания и южная Черногория были потеряны. (ru)
- Venetiaans Albanië (Italiaans: Albania Veneta) was het deel van de Republiek Venetië in het zuiden van Dalmatië van 1420 tot 1797. Oorspronkelijk omvatte het gebied de kuststreek van het huidige noorden van Albanië en de kust van Montenegro, maar de Albanese en zuidelijke Montenegrijnse delen werden in 1571 verloren aan het Ottomaanse Rijk. (nl)
- Venetianska Albanien (italienska Albania veneta) var ett kolonialt innehav tillhörande Republiken Venedig mellan åren 1420 och 1797 som innefattade delar av dagens Dalmatien, Montenegro och norra Albanien. Det bestod ursprngligen av kustområdet för det som senare blev norra Albanien samt Montenegros kust, men de albanska och södra montenegrinska delarna tappades till Osmanska riket 1571. (sv)
- Albânia Veneziana ou Albânia Véneta é uma região histórica da costa do Montenegro, que pertenceu aos domínios adriáticos da República de Veneza. Entre 1420 e 1797, este território veneziano foi um baluarte contra a expansão dos Turcos otomanos nos Balcãs. (pt)
- Венеційська Албанія або «Албанія-Вене́та» (італ. Albania Veneta) — назва володіння Венеційської республіки у південній частині Далмації, яка існувала з 1420 до 1797. Охоплювало узбережжя сучасної Чорногорії і тимчасово — північні райони сучасної Албанії. Останні до 1571 року аж по місто Бар відійшли під контроль Османської імперії. (uk)
- Albania Venesia (bahasa Venesia: Albania Veneta, bahasa Montenegro: Млетачка Албанија/Mletačka Albanija, bahasa Albania: Arbëria Venedikase) adalah wilayah Republik Venesia di kawasan Laut Adriatik tenggara, tepatnya di wilayah pesisir yang kini menjadi bagian dari Montenegro selatan dan Albania utara. (in)
- Venetian Albania (Venetian: Albania vèneta, Italian: Albania Veneta, Serbian and Montenegrin: Млетачка Албанија / Mletačka Albanija, Albanian: Arbëria Venedikase) was the official term for several possessions of the Republic of Venice in the southeastern Adriatic, encompassing coastal territories primarily in present-day southern Montenegro and partially in northern Albania. (en)
- Albania veneta (in veneto Albania vèneta, in albanese Arbëria Venedikase, in croato: Mletačka Albanija, in montenegrino e in serbo: Млетачка Албанија?, traslitterato: Mletačka Albanija) è il termine storico con cui ci si riferisce agli antichi dominii della Repubblica di Venezia nella Dalmazia meridionale e nella regione di Scutari, territori che oggi appartengono al Montenegro e all'Albania. (it)
- Albania Wenecka (wł. Albania Veneta) – posiadłości Republiki Weneckiej na należącym dziś do Czarnogóry i Albanii odcinku wybrzeża Morza Adriatyckiego. Pozostawały we władaniu Republiki Weneckiej od początku XV wieku do jej upadku w 1797 r. Nazwa odróżnia je od należącej do Imperium Osmańskiego „Albanii Osmańskiej”. Miasta Albanii Weneckiej stanowiły ośrodki kupieckie zajmujące się głównie tranzytowym handlem z Lewantem, a w mniejszym stopniu – wywozem towarów z północnej Albanii: soli, ałunu, rudy żelaza, ryb, wełny i zboża. W miastach istniały manufaktury, jednak o niewielkiej wydajności. (pl)
|
.svg?width=300)
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
