| dbo:abstract
|
- La Dona de l'Apocalipsi (o Dona vestida de sol, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον ; Mulier amicta sole) és una figura descrita al capítol 12 del Llibre de l'Apocalipsi (escrit c. 95 dC). La dona dona a llum un fill que està amenaçat per un drac, identificat com el Diable i Satanàs, que té la intenció de devorar el nen tan aviat com neixi. Quan el nen és portat al cel, la dona fuig al desert i desencadena una "Guerra al Cel" en la qual els àngels expulsen el drac. El drac ataca a la dona, a qui se li dona ales per escapar i després l'ataca de nou inundant-lo amb aigua que li llança des de la boca i que després la terra s'empassa. Frustrat, el drac inicia la guerra contra "la resta de la seva llavor", identificada com els bons seguidors de Crist. La dona de l'Apocalipsi és àmpliament identificada com la Mare de Déu. Alguns comentaristes de l'Església antiga així com de l'Església Catòlica Romana medieval i moderna, ofereixen aquesta interpretació. Aquesta visió no nega la interpretació alternativa de la dona que representa a l'Església, ja que en el dogma catòlic modern, Maria es considerada la Mare de Déu i la Mare de l'Església. Alguns comentaris catòlics, com el Comentari bíblic catòlic de Thomas Haydock (1859), permeten la interpretació de la dona tant com a Església com Maria. El comentari de la New American Bible (la Bíblia Catòlica Romana oficial per a Amèrica) estableix que "La dona adornada amb el sol, la lluna i les estrelles (imatges preses del Gènesi 37:9-10) simbolitzen el poble de Déu de l'Antic i el Nou Testament. El vell Israel va donar a llum el Messies (Apocalipsi 12:5) i es va convertir després en el nou Israel, l'església, que pateix la persecució pel drac. En la teologia i les tradicions calvinistes, que són adverses a la veneració mariana, la interpretació de la dona representa l'església. (ca)
- امرأة سفر الرؤيا، ذكرت في الفصل الثاني عشر من كتاب رؤيا يوحنا، وتنطبق أوصافها على مريم العذراء والابن الذي ولدته يسوع، في حين يمثل الشيطان هيرودس. الرموز نفسها تنطبق بتفسيرات أخرى على الكنيسة أو بني إسرائيل باختلاف المفسرين. تذكر المرأة ضمن سياق الحديث عن الصراع بين قوى الخير وقوى الشر ممثلة بالشيطان، وفي التفسير فذلك يشير إلى فشل قوى الشر في القضاء على المسيح ورسالته. يذكر النص، أنّ للمرأة «تاج من اثني عشر نجمًا» تمثل الكمال، أو أسباط بني إسرائيل، واعتمد عليه في تتويج مريم «سلطانة على السماوات والأرض»، في حين يشير قرنها بالشمس والقمر إلى مكانتها العالية عند الله. يختم النص، بكونها محفوظة في أمان مدة حكم الشر للأرض، ففي رموز الأرقام الكتابية، ثلاث سنوات ونصف تشكل نصف عدد الكمال وبالتالي تشير إلى الفوضى، وهي الحقبة التي يوجد فيها الشر على الأرض (13: 5). يدعم النص، عقيدة انتقال العذراء من جهة، وعصمتها من جهة ثانية، ويشير أيضًا بشكل واضح، إلى مكانة يسوع المسيانية بوصفه «سيسود على الأمم كلها». (ar)
- Žena oděná sluncem (starořecky γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, latinsky Mulier amicta sole), také apokalyptická žena, je ústřední postava výjevu Zjevení sv. Jana (Apokalypsy), kapitoly 12. Autor Zjevení, za kterého je tradičně považován Jan Evangelista, popsal zvláštní znamení na nebi, těhotnou rodící ženu, kterou ohrožoval rudý drak, který chtěl pohltit ženino dítě. Po porodu bylo dítě vzato do nebe a žena odešla na poušť. Potom proběhla válka v nebi, v které byl drak poražen. Žena ze Zjevení je nejčastěji identifikována s Pannou Marií, byť existují i jiné výklady. Popis ženy oděné sluncem v prvních verších dvanácté kapitoly měly pro mariánskou ikonografii důležitou roli. Zde se zmiňuje koruna s dvanácti hvězdami, odění sluncem se často realizovalo jako mandorla za celou postavou a podle Jana měla apokalyptická žena stát na měsíci (Maria stojící na srpku měsíce). V období protireformace v první polovině 17. století se apokalyptická žena stala vzorem pro immaculatu, zobrazení Panny Marie počaté bez neposkvrnění prvotním hříchem. Tento ikonografický typ byl hojně rozšířen v barokním malířství i sochařství. (cs)
- Als Mondsichelmadonna oder Strahlenkranzmadonna und auch Madonna im Strahlenkranz (auch apokalyptische Madonna) wird in der christlichen Ikonografie ein Marienbildnis bezeichnet, das durch die Perikope der apokalyptischen Frau in der Offenbarung des Johannes geprägt ist. Die Mutter Gottes steht auf der Mondsichel; meist hält sie das Jesuskind in ihren Armen. (de)
- La Femme de l'Apocalypse est un personnage biblique qui apparaît au chapitre 12 du livre de l'Apocalypse. L'interprétation de ce personnage est diverse dans les traditions chrétiennes. Cependant, l'Église catholique ainsi que les Églises orthodoxes l'ont constamment interprétée comme une figure apocalyptique de la Vierge Marie. (fr)
- Wanita Apokalips (atau perempuan berselubungkan matahari, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον; Mulier amicta sole) adalah sebuah figur yang dideskripsikan dalam Pasal 12 dari Wahyu kepada Yohanes (ditulis sekitar tahun 95 M). Wanita tersebut melahirkan seorang anak laki-laki yang diancam oleh seekor naga, yang diidentifikasikan sebagai Iblis dan Setan, yang ingin menelan anak tersebut saat ia lahir. Saat anak tersebut dibawa ke sorga, wanita tersebut lahir ke padang gurun untuk memimpi "Perang di Surga" dimana para malaikat bertarung melawan naga. Naga tersebut menyerang wanita tersebut, yang diberi sayap untuk melahirkan diri, dan kemudian menyerangnya kembali dengan semburan air dari mulutnya, yang kemudian dihadang oleh bumi. Khawatir, naga tersebut memicu perang terhadap "sisa keturunannya", yang diidentifikasikan sebagai para pengikut sejati Kristus. Wanita Apokalips banyak diidentifikasikan sebagai Bunda Maria. Tafsiran tersebut dipegang oleh beberapa penafsir gereja perdana serta Gereja Katolik Roma abad pertengahan dan modern. Pandangan tersebut bukanlah tafsiran alternatif dari wanita yang mewakili Gereja, seperti dalam dogma Katolik modern, Maria sendiri dianggap sebagai Bunda Allah dan Bunda Gereja. (in)
- 묵시록의 여인은 신약성경의 요한 묵시록 12장 1절~18절에 등장하는 인물이다. (ko)
- The Woman of the Apocalypse (or the woman clothed with the sun, Greek: γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον; Latin: Mulier amicta sole) is a figure, traditionally believed to be the Virgin Mary, described in Chapter 12 of the Book of Revelation (written c. AD 95). The woman gives birth to a male child who is threatened by a dragon, identified as the Devil and Satan, who intends to devour the child as soon as he is born. When the child is taken to heaven, the woman flees on eagle’s wings into the wilderness at "palace prepared" for 1,260 days. This leads to a "War in Heaven" in which the angels cast out the dragon. The dragon attacks the woman, but the woman escapes on her wings for "a time, times and a time and a half" i.e. 1,260 days (the duration of each of three periods). The dragon then attacks her again with a flood of water from his mouth, which is subsequently swallowed by earth. Frustrated, the dragon initiates war on "the remnant of her seed", identified as the righteous followers of Christ.The Woman of the Apocalypse is widely identified as the Virgin Mary. This interpretation is held by some commentators of the ancient Church as well as in the medieval and modern Catholic Church. This view does not negate the alternative interpretation of the Woman representing the Church, as in Catholic teaching, Mary is both the Mother of God and the Mother of the Church. Some Catholic commentaries, such as Thomas Haydock's Catholic Bible Commentary (1859), allow for the interpretation of the woman as either the Church or Mary. The commentary of the New American Bible (the official Catholic Bible for America) states that "The woman adorned with the sun, the moon, and the stars (images taken from Genesis 37:9–10) symbolizes God’s people in the Old and the New Testament. The Israel of old gave birth to the Messiah (Rev 12:5) and then became the new Israel, the church, which suffers persecution by the dragon (Rev. 12:6, 13–17); cf. Is. 50:1; 66:7; Jer. 50:12." In Protestant churches, including Reformed Churches and the Evangelical Movement, the Woman of the Apocalypse tends to be seen as the Church or Israel. (en)
- La donna e il drago è il titolo attribuito all'episodio che costituisce il capitolo 12 del libro biblico dell'Apocalisse. (it)
- A Mulher do Apocalipse, é uma personagem bíblica, que aparece no capítulo 12 do Livro do Apocalipse. Ela é descrita no verso um "que está vestida do sol, com a lua debaixo de seus pés, e uma coroa de doze estrelas sobre a cabeça". A mulher dá à luz uma criança do sexo masculino que é ameaçada por um dragão, identificado como o Diabo e Satanás, que pretende devorar o filho assim que ele nasce. Quando a criança é levada para o céu, a mulher foge para o deserto levando a uma "Guerra no Céu", na qual os anjos expelem o dragão. O dragão ataca a mulher, a quem são dadas asas para escapar, e depois a ataca novamente com uma enxurrada de água de sua boca, que é subseqüentemente engolida pela terra. Frustrado, o dragão inicia a guerra contra "o remanescente de sua semente", identificado como os justos seguidores de Cristo. Segundo a tradição Católica, esta mulher é identificada como a Santíssima Virgem Mãe de Deus e, assim sendo, a nova Arca da Aliança: "Apocalipse 11,19 - Abriu-se o templo de Deus no céu e apareceu, no seu templo, a arca do seu testamento. Houve relâmpagos, vozes, trovões, terremotos e forte saraiva." (pt)
- Niewiasta obleczona w słońce (gr. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον) − postać z Apokalipsy św. Jana Apostoła, opisana w rozdziale 12. W tradycji Kościoła przeważają dwie perspektywy interpretacyjne odnośnie do postaci nazywanej w Apokalipsie Niewiastą obleczoną w słońce: eklezjalna i mariologiczna. Pierwsza była obecna w nauczaniu Ojców Kościoła i istnieje w teologii i egzegezie współczesnej. Przejawy drugiej odnaleźć można w egzegezie monastycznej wieków średnich oraz w liturgii. Teologia dzisiejsza stara się znaleźć wspólny klucz interpretacyjny, integrujący oba punkty widzenia. Obecny sposób interpretacji łączy widzenie kolektywne (Kościół jako wspólnota osób) z widzeniem indywidualnym (Maryja jako niewiasta z wizji apokaliptycznej). Ponadto istnieje też interpretacja synagogalna oraz interpretacje łączone: synagogalno-eklezjalna, eklezjalno-mariologiczna, itp. (pl)
- Жена́, облечённая в со́лнце (др.-греч. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, лат. Mulier amicta sole, церк.-слав. Жена́ ѡблече́на въ со́лнце) — символический персонаж Откровения Иоанна Богослова (Отк. 12:1—17). Образ Жены имеет различные богословские толкования, среди которых доминирует понимание его как христианской церкви в период гонений. Данный образ нашёл своё отражение в изобразительном искусстве, как в работах на сюжет Апокалипсиса, так и в отдельных иконографических сюжетах, связанных с Богородицей. (ru)
- Жі́нка, зодя́гнена в со́нце (грец. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, лат. Mulier amicta sole, церковнослов'янською: Жена́ ѡблече́на въ со́лнце) — символічний персонаж Одкровення Івана Богослова. Образ Жінки має різні богословські тлумачення, серед яких домінує трактування його як християнської церкви в період гонінь, він виражає дар спасіння, який Бог дарував людству та ознаменування перемоги добра над злом. Про це йдеться у висновку Книги Одкровення в сцені видіння Нового Єрусалиму, в якому немає більше ні храму, ні сонця, ні місяця, тому що Бог і Агнець — це храм Нового Єрусалиму, а слава Бога і Агнця — це світильник його (Об. 21:22-23). Цей образ знайшов своє відображення в образотворчому мистецтві: як в роботах на сюжет Апокаліпсиса, так і в окремих іконографічних сюжетах, пов'язаних з Богородицею. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Als Mondsichelmadonna oder Strahlenkranzmadonna und auch Madonna im Strahlenkranz (auch apokalyptische Madonna) wird in der christlichen Ikonografie ein Marienbildnis bezeichnet, das durch die Perikope der apokalyptischen Frau in der Offenbarung des Johannes geprägt ist. Die Mutter Gottes steht auf der Mondsichel; meist hält sie das Jesuskind in ihren Armen. (de)
- La Femme de l'Apocalypse est un personnage biblique qui apparaît au chapitre 12 du livre de l'Apocalypse. L'interprétation de ce personnage est diverse dans les traditions chrétiennes. Cependant, l'Église catholique ainsi que les Églises orthodoxes l'ont constamment interprétée comme une figure apocalyptique de la Vierge Marie. (fr)
- 묵시록의 여인은 신약성경의 요한 묵시록 12장 1절~18절에 등장하는 인물이다. (ko)
- La donna e il drago è il titolo attribuito all'episodio che costituisce il capitolo 12 del libro biblico dell'Apocalisse. (it)
- Жена́, облечённая в со́лнце (др.-греч. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, лат. Mulier amicta sole, церк.-слав. Жена́ ѡблече́на въ со́лнце) — символический персонаж Откровения Иоанна Богослова (Отк. 12:1—17). Образ Жены имеет различные богословские толкования, среди которых доминирует понимание его как христианской церкви в период гонений. Данный образ нашёл своё отражение в изобразительном искусстве, как в работах на сюжет Апокалипсиса, так и в отдельных иконографических сюжетах, связанных с Богородицей. (ru)
- امرأة سفر الرؤيا، ذكرت في الفصل الثاني عشر من كتاب رؤيا يوحنا، وتنطبق أوصافها على مريم العذراء والابن الذي ولدته يسوع، في حين يمثل الشيطان هيرودس. الرموز نفسها تنطبق بتفسيرات أخرى على الكنيسة أو بني إسرائيل باختلاف المفسرين. تذكر المرأة ضمن سياق الحديث عن الصراع بين قوى الخير وقوى الشر ممثلة بالشيطان، وفي التفسير فذلك يشير إلى فشل قوى الشر في القضاء على المسيح ورسالته. يدعم النص، عقيدة انتقال العذراء من جهة، وعصمتها من جهة ثانية، ويشير أيضًا بشكل واضح، إلى مكانة يسوع المسيانية بوصفه «سيسود على الأمم كلها». (ar)
- La Dona de l'Apocalipsi (o Dona vestida de sol, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον ; Mulier amicta sole) és una figura descrita al capítol 12 del Llibre de l'Apocalipsi (escrit c. 95 dC). La dona dona a llum un fill que està amenaçat per un drac, identificat com el Diable i Satanàs, que té la intenció de devorar el nen tan aviat com neixi. Quan el nen és portat al cel, la dona fuig al desert i desencadena una "Guerra al Cel" en la qual els àngels expulsen el drac. El drac ataca a la dona, a qui se li dona ales per escapar i després l'ataca de nou inundant-lo amb aigua que li llança des de la boca i que després la terra s'empassa. Frustrat, el drac inicia la guerra contra "la resta de la seva llavor", identificada com els bons seguidors de Crist. (ca)
- Žena oděná sluncem (starořecky γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, latinsky Mulier amicta sole), také apokalyptická žena, je ústřední postava výjevu Zjevení sv. Jana (Apokalypsy), kapitoly 12. Autor Zjevení, za kterého je tradičně považován Jan Evangelista, popsal zvláštní znamení na nebi, těhotnou rodící ženu, kterou ohrožoval rudý drak, který chtěl pohltit ženino dítě. Po porodu bylo dítě vzato do nebe a žena odešla na poušť. Potom proběhla válka v nebi, v které byl drak poražen. (cs)
- Wanita Apokalips (atau perempuan berselubungkan matahari, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον; Mulier amicta sole) adalah sebuah figur yang dideskripsikan dalam Pasal 12 dari Wahyu kepada Yohanes (ditulis sekitar tahun 95 M). Wanita tersebut melahirkan seorang anak laki-laki yang diancam oleh seekor naga, yang diidentifikasikan sebagai Iblis dan Setan, yang ingin menelan anak tersebut saat ia lahir. Saat anak tersebut dibawa ke sorga, wanita tersebut lahir ke padang gurun untuk memimpi "Perang di Surga" dimana para malaikat bertarung melawan naga. Naga tersebut menyerang wanita tersebut, yang diberi sayap untuk melahirkan diri, dan kemudian menyerangnya kembali dengan semburan air dari mulutnya, yang kemudian dihadang oleh bumi. Khawatir, naga tersebut memicu perang terhadap "sisa keturunannya", (in)
- The Woman of the Apocalypse (or the woman clothed with the sun, Greek: γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον; Latin: Mulier amicta sole) is a figure, traditionally believed to be the Virgin Mary, described in Chapter 12 of the Book of Revelation (written c. AD 95). In Protestant churches, including Reformed Churches and the Evangelical Movement, the Woman of the Apocalypse tends to be seen as the Church or Israel. (en)
- A Mulher do Apocalipse, é uma personagem bíblica, que aparece no capítulo 12 do Livro do Apocalipse. Ela é descrita no verso um "que está vestida do sol, com a lua debaixo de seus pés, e uma coroa de doze estrelas sobre a cabeça". Segundo a tradição Católica, esta mulher é identificada como a Santíssima Virgem Mãe de Deus e, assim sendo, a nova Arca da Aliança: "Apocalipse 11,19 - Abriu-se o templo de Deus no céu e apareceu, no seu templo, a arca do seu testamento. Houve relâmpagos, vozes, trovões, terremotos e forte saraiva." (pt)
- Niewiasta obleczona w słońce (gr. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον) − postać z Apokalipsy św. Jana Apostoła, opisana w rozdziale 12. W tradycji Kościoła przeważają dwie perspektywy interpretacyjne odnośnie do postaci nazywanej w Apokalipsie Niewiastą obleczoną w słońce: eklezjalna i mariologiczna. Pierwsza była obecna w nauczaniu Ojców Kościoła i istnieje w teologii i egzegezie współczesnej. Przejawy drugiej odnaleźć można w egzegezie monastycznej wieków średnich oraz w liturgii. Teologia dzisiejsza stara się znaleźć wspólny klucz interpretacyjny, integrujący oba punkty widzenia. Obecny sposób interpretacji łączy widzenie kolektywne (Kościół jako wspólnota osób) z widzeniem indywidualnym (Maryja jako niewiasta z wizji apokaliptycznej). Ponadto istnieje też interpretacja synagogalna oraz interp (pl)
- Жі́нка, зодя́гнена в со́нце (грец. γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, лат. Mulier amicta sole, церковнослов'янською: Жена́ ѡблече́на въ со́лнце) — символічний персонаж Одкровення Івана Богослова. Образ Жінки має різні богословські тлумачення, серед яких домінує трактування його як християнської церкви в період гонінь, він виражає дар спасіння, який Бог дарував людству та ознаменування перемоги добра над злом. Про це йдеться у висновку Книги Одкровення в сцені видіння Нового Єрусалиму, в якому немає більше ні храму, ні сонця, ні місяця, тому що Бог і Агнець — це храм Нового Єрусалиму, а слава Бога і Агнця — це світильник його (Об. 21:22-23). (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
