| dbo:abstract
|
- Wàgria (en alemany: Wagrien, Waierland o Wagerland) és una regió d'Alemanya, que ocupa el nord-est de Holstein, en l'actual estat de Schleswig-Holstein, que aproximadament correspon als districtes de i . La paraula "Wàgria" deriva del nom d'un antic assentament germànic anomenat Waringer, que després fou habitat per una tribu eslava, una tribu dels lequites anomenada wagris o wagier. Més tard Wàgria fou ocupada pels danesos d'Haithabu i també colonitzada pels alemanys del Ducat de Saxònia. Aquest territori està ple de llegendes de la mitologia vikinga. (ca)
- فاغريا (بالألمانية: Wagrien، Waierland أو Wagerland) هو الجزء الشمالي الشرقي من هولشتاين الألمانية في ولاية شليسفيغ هولشتاين. اسم "Wagria" مشتق من قبيلة Lechites السلافية من Wagri، والتي تعني الذين يعيشون من الخلجان. كان يحد فغاريا في العصور الوسطى كما يظهر من الخرائط القديمة، ببحر البلطيق من الشمال والشرق، وذلك من وحتى . والمناطق الداخلية . أما اليوم فيشار إليها فقط على أنها (ar)
- Der Name Wagrien (Waierland, Wagerland, Wagrien (slawisch): ‚die an den Buchten leben‘) bezeichnet den nordöstlichen Teil Holsteins im Bundesland Schleswig-Holstein, was ungefähr den Kreisen Plön und Ostholstein entspricht. Seit dem Mittelalter, und auf alten Karten noch ersichtlich, wurde Wagrien von der Kieler Förde bis zur Lübecker Bucht nach Nordosten von der Ostsee begrenzt, im Binnenland durch die Flüsse Schwentine und Trave. Heute wird meist nur die in Ostholstein als Wagrien bezeichnet. Der Name Wagrien geht auf den slawischen Stamm der Wagrier zurück, der nicht nur die heutige Halbinsel Wagrien, sondern spätestens seit dem 8. Jahrhundert den gesamten Raum zwischen der Kieler Förde, der mittleren Trave und dem Unterlauf des Flusses bewohnte. Die zentrale Wagrier-Burg befand sich in Oldenburg in Holstein (damals Starigard = ‚alte Burg‘), deren Wall noch existiert. Wichtige Orte der Wagrier waren Oldenburg, Eutin (Utin) und Alt-Lübeck (Liubice) sowie Plön (Plune). Die slawische Vergangenheit Wagriens wurde insbesondere von Karl Wilhelm Struve erforscht und wird im Oldenburger Wallmuseum visualisiert. Im Jahre 1143 führte Graf Adolf II. von Holstein nach dem anschaulichen Bericht des zeitgenössischen Chronisten Helmold von Bosau deutsche Siedler aus den von ihm beherrschten Gebieten Holstein und Stormarn sowie aus Westfalen und Holland herbei, um das Land Wagrien im Rahmen des hochmittelalterlichen Landesausbaus gewinnträchtig zu erschließen: „Daraufhin brach eine zahllose Menge aus verschiedenen Stämmen auf, nahm Familien und Habe mit und kam zu Graf Adolf nach Wagrien, um das versprochene Land in Besitz zu nehmen. Und zwar erhielten zuerst die Holsten Wohnsitze in dem am besten geschützten Gebiet westlich Segeberg, an der Trave, in der Ebene Schwentinefeld und alles, was sich von der Schwale bis zum Grimmelsberg und zum Plöner See erstreckt. Das Darguner Land besiedelten die Westfalen, das Eutiner die Holländer und Süsel die Friesen. Das Plöner Land aber blieb noch unbewohnt. Oldenburg und Lütjenburg sowie die anderen Küstengegenden ließ er von den Slawen besiedeln, und sie wurden ihm zinspflichtig.“ Die ansässigen Slawen wurden also in diesen Landesausbau einbezogen und nicht vertrieben. Die höchste Erhebung der Halbinsel ist mit 168 m der Bungsberg. (de)
- Wagria es una península situada al noreste de Holstein, en el estado alemán de Schleswig-Holstein, correspondiente a los distritos de Holstein Oriental y Plön. Su nombre deriva de la tribu lechita Wagri. (es)
- Wagria (German: Wagrien, Waierland or Wagerland) is the northeastern part of Holstein in the German state of Schleswig-Holstein, corresponding roughly to the districts of Plön and Ostholstein. The word "Wagria" is derived derived from the Slavic Lechites tribe of Wagri, which meant "those who live by the bays". (en)
- La Wagria è situata nella parte nord-orientale del Holstein nel Land tedesco dello Schleswig-Holstein, che corrisponde approssimativamente ai circondari di Plön e dell'Holstein Orientale. La parola "Wagria" deriva dal nome da una tribù dei Lechiti, i Wagri, che significa "coloro che vivono presso le baie". (it)
- Wagrië (Duits: Wagrien, Latijn: Wagria) is een historisch landschap in Holstein. Het is genoemd naar de , een stam van de West-Slavische Abodriten. Wagrië bestond uit een schiereiland met talrijke baaien, omgeven door de Oostzee, en werd verder begrensd door de rivieren de Trave in het zuiden en de Schwentine in het noorden. De westgrens was de limes Saxoniae, of de zwaar bewaakte landsgrens der Saksen. Het West-Slavische buurvolk waren de Polaben. De voornaamste nederzettingen met burcht telkens van de Wagri waren:
* Oldenburg, de hoofdplaats en de cultusplaats van de Wagri. Oldenburg (West-Slavisch: Starigard) lag in de vroege middeleeuwen aan een zeer grote baai met toegang tot de Oostzee. Tussen eind 10e eeuw en eind 12e eeuw ondernamen Rooms-Duitse keizers verschillende pogingen in Oldenburg een bisdom op te richten, om Abodriten te kerstenen en om hun heidense cultusplaats te vernietigen. Meerdere malen werd de bisschopsstad verwoest door opstandige Wagri; onder meer de zware kerkbelastingen leidden naar onrust en het verdrijven van de Duitstalige clerus.
* aan de Trave: Alt-Lübeck of Oud-Lübeck (West-Slavisch: Liubice), de voorloper van de stad Lübeck
* aan de Schwentine: mogelijk een West-Slavisch dorp waaruit later de stad Kiel voortkwam (13e eeuw)
* Segeberg, een citadel op de grens tussen Saksen en Wagri die al eens wisselde van heersers: Saksen, Wagri èn Denen.
* Plön. Hun bestaan is al beschreven in de 8e eeuw. Doch het hoogtepunt van het rijk der Wagri was vanaf het jaar 1000, na het verdrijven van de Oost-Franken uit de Billunger Mark, tot het jaar 1143. De Wagri weerden het christendom uit hun rijk. Begin 12e eeuw heerste de Deense koning Knoet Lavard nog over Wagrië en hij werd een vazal van de Rooms-Duitse keizer door de titel hertog van Holstein aan te nemen. De Denen versterkten de citadel van Segeberg. In 1143 lijfde Adolf II graaf van Holstein Wagrien in en werd Wagrië definitief een deel van het graafschap Holstein en dus van het Rooms-Duitse Rijk. Hij liet immigranten komen uit Holstein, Holland en Nedersaksen. Adolf II herstichtte Lübeck. De hertog van Saksen, Hendrik de Leeuw, leidde enkele jaren later zelf een kruistocht tegen alle Abodriten (12e eeuw). Hendrik de Leeuw herstichtte Lübeck nog eens. Deze periode van Adolf II en Hendrik de Leeuw is gekenmerkt door brandschatting en onderdrukking van de Wagri. Na de middeleeuwen bleef de naam Wagrië behouden voor het oostelijk deel van het hertogdom Holstein; de Slavische taal en cultuur was quasi verdwenen. (nl)
- Wagria (niem. Wagrien) – kraina historyczna w północnych Niemczech, we wschodniej części Holsztynu. Granice Wagrii wyznaczały Bałtyk od północy i wschodu, od południa dolny bieg rzeki Trawny, zaś od zachodu Limes Saxoniae. We wczesnym średniowieczu stanowiła najdalej na zachód wysunięty ośrodek osadnictwa słowiańskiego, jej nazwa pochodzi od zamieszkującego ją połabskiego plemienia Wagrów. Od przełomu VIII i IX wieku Wagria wchodziła w skład Związku obodryckiego. Od połowy IX wieku zaznacza się wyraźne dążenie do odrębności, związane z powtarzającymi się próbami Wagrów uniezależnienia się spod dominacji Obodrytów. Kraina znajdowała się w obrębie wpływów duńskich i stanowiła forpocztę chrystianizacji Połabia, czego wyrazem było utworzenie w 968 roku biskupstwa w Stargardzie Wagryjskim. Z okresu osadnictwa słowiańskiego archeolodzy odkryli 23 grody, 143 osady otwarte, 7 grup grobów kurhanowych i kilka cmentarzysk płaskich. Po śmierci Kanuta Lavarda w 1131 roku Wagria znalazła się pod panowaniem Przybysława. Zdaniem Helmolda kraj dzielił się na trzy okręgi: darguński, utyński i süselski. Po zakończonym klęską powstaniu słowiańskim z lat 1138-1143 większość Wagrii dostała się pod panowanie hrabiego Adolfa z Schauenburga, Przybysław zdołał przez pewien czas utrzymać jeszcze rządy nad okolicami Stargardu Wagryjskiego. Począwszy od XII wieku postępuje stopniowa germanizacja Wagrii, związana z intensywnie rozwijanym osadnictwem niemieckim. (pl)
- Wagrien (em alguma literatura, Wagria, em alemão: Wagrien, Waierland ou Wagerland) é a região no nordeste de Holstein, no estado alemão de Schleswig-Holstein, correspondente aproximadamente aos distritos de Plön e Ostholstein. (pt)
- Namnet Wagrien (Waierland, Wagerland) betecknar den nordöstra delen av Holstein i Schleswig-Holstein, norra Tyskland. Området motsvarar idag ungefärligen kommunerna (Landkreise) Plön och Ostholstein. Numera kallas dock ofta endast den "Oldenburgska halvön" mellan vikarna och Lübecker Bucht (i Kreis Ostholstein) för Wagrien. Den högsta punkten på halvön är , 168 meter över havet. Från 600-talet och i flera hundra år var Wagrien bebott av den västslaviska folkgruppen . (sv)
- Ва́грия (нем. Wagrien) — древнее название восточной части Голштинского герцогства, между Балтийским морем и рекой Траве, местность (регион) на востоке германской земли Шлезвиг-Гольштейн. Высшей точкой Вагрии является Бунгсберг (168 метров), на котором расположена древняя крепость. На конец XIX века в Вагрию входили: округи Ольденбург, Плен, большая часть Зегеберга, части округов Киль и Штромарн прусской провинции Шлезвиг-Голштинии, ольденбургское княжество Любек и, наконец, большая часть области вольного города Любека. (ru)
- Ва́грія (нім. Wagrien) — північно-східна частина Гольштейну в Німеччині, у землі Шлезвіг-Гольштейн, що відповідає приблизно районам Плен і Східний Гольштейн. Назва «Вагрія» походить від слов'янського лехітського племені вагри, що означає «ті, хто живуть у бухті». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Wàgria (en alemany: Wagrien, Waierland o Wagerland) és una regió d'Alemanya, que ocupa el nord-est de Holstein, en l'actual estat de Schleswig-Holstein, que aproximadament correspon als districtes de i . La paraula "Wàgria" deriva del nom d'un antic assentament germànic anomenat Waringer, que després fou habitat per una tribu eslava, una tribu dels lequites anomenada wagris o wagier. Més tard Wàgria fou ocupada pels danesos d'Haithabu i també colonitzada pels alemanys del Ducat de Saxònia. Aquest territori està ple de llegendes de la mitologia vikinga. (ca)
- فاغريا (بالألمانية: Wagrien، Waierland أو Wagerland) هو الجزء الشمالي الشرقي من هولشتاين الألمانية في ولاية شليسفيغ هولشتاين. اسم "Wagria" مشتق من قبيلة Lechites السلافية من Wagri، والتي تعني الذين يعيشون من الخلجان. كان يحد فغاريا في العصور الوسطى كما يظهر من الخرائط القديمة، ببحر البلطيق من الشمال والشرق، وذلك من وحتى . والمناطق الداخلية . أما اليوم فيشار إليها فقط على أنها (ar)
- Wagria es una península situada al noreste de Holstein, en el estado alemán de Schleswig-Holstein, correspondiente a los distritos de Holstein Oriental y Plön. Su nombre deriva de la tribu lechita Wagri. (es)
- Wagria (German: Wagrien, Waierland or Wagerland) is the northeastern part of Holstein in the German state of Schleswig-Holstein, corresponding roughly to the districts of Plön and Ostholstein. The word "Wagria" is derived derived from the Slavic Lechites tribe of Wagri, which meant "those who live by the bays". (en)
- La Wagria è situata nella parte nord-orientale del Holstein nel Land tedesco dello Schleswig-Holstein, che corrisponde approssimativamente ai circondari di Plön e dell'Holstein Orientale. La parola "Wagria" deriva dal nome da una tribù dei Lechiti, i Wagri, che significa "coloro che vivono presso le baie". (it)
- Wagrien (em alguma literatura, Wagria, em alemão: Wagrien, Waierland ou Wagerland) é a região no nordeste de Holstein, no estado alemão de Schleswig-Holstein, correspondente aproximadamente aos distritos de Plön e Ostholstein. (pt)
- Namnet Wagrien (Waierland, Wagerland) betecknar den nordöstra delen av Holstein i Schleswig-Holstein, norra Tyskland. Området motsvarar idag ungefärligen kommunerna (Landkreise) Plön och Ostholstein. Numera kallas dock ofta endast den "Oldenburgska halvön" mellan vikarna och Lübecker Bucht (i Kreis Ostholstein) för Wagrien. Den högsta punkten på halvön är , 168 meter över havet. Från 600-talet och i flera hundra år var Wagrien bebott av den västslaviska folkgruppen . (sv)
- Ва́грия (нем. Wagrien) — древнее название восточной части Голштинского герцогства, между Балтийским морем и рекой Траве, местность (регион) на востоке германской земли Шлезвиг-Гольштейн. Высшей точкой Вагрии является Бунгсберг (168 метров), на котором расположена древняя крепость. На конец XIX века в Вагрию входили: округи Ольденбург, Плен, большая часть Зегеберга, части округов Киль и Штромарн прусской провинции Шлезвиг-Голштинии, ольденбургское княжество Любек и, наконец, большая часть области вольного города Любека. (ru)
- Ва́грія (нім. Wagrien) — північно-східна частина Гольштейну в Німеччині, у землі Шлезвіг-Гольштейн, що відповідає приблизно районам Плен і Східний Гольштейн. Назва «Вагрія» походить від слов'янського лехітського племені вагри, що означає «ті, хто живуть у бухті». (uk)
- Der Name Wagrien (Waierland, Wagerland, Wagrien (slawisch): ‚die an den Buchten leben‘) bezeichnet den nordöstlichen Teil Holsteins im Bundesland Schleswig-Holstein, was ungefähr den Kreisen Plön und Ostholstein entspricht. Seit dem Mittelalter, und auf alten Karten noch ersichtlich, wurde Wagrien von der Kieler Förde bis zur Lübecker Bucht nach Nordosten von der Ostsee begrenzt, im Binnenland durch die Flüsse Schwentine und Trave. Heute wird meist nur die in Ostholstein als Wagrien bezeichnet. Die ansässigen Slawen wurden also in diesen Landesausbau einbezogen und nicht vertrieben. (de)
- Wagrië (Duits: Wagrien, Latijn: Wagria) is een historisch landschap in Holstein. Het is genoemd naar de , een stam van de West-Slavische Abodriten. Wagrië bestond uit een schiereiland met talrijke baaien, omgeven door de Oostzee, en werd verder begrensd door de rivieren de Trave in het zuiden en de Schwentine in het noorden. De westgrens was de limes Saxoniae, of de zwaar bewaakte landsgrens der Saksen. Het West-Slavische buurvolk waren de Polaben. De voornaamste nederzettingen met burcht telkens van de Wagri waren: (nl)
- Wagria (niem. Wagrien) – kraina historyczna w północnych Niemczech, we wschodniej części Holsztynu. Granice Wagrii wyznaczały Bałtyk od północy i wschodu, od południa dolny bieg rzeki Trawny, zaś od zachodu Limes Saxoniae. We wczesnym średniowieczu stanowiła najdalej na zachód wysunięty ośrodek osadnictwa słowiańskiego, jej nazwa pochodzi od zamieszkującego ją połabskiego plemienia Wagrów. (pl)
|
