| dbo:abstract
|
- Els wagris fou una de les tribus del eslaus polabis, els habitants de Wàgria, la part més oriental del Holstein, al nord d'Alemanya, establerts en aquesta zona des del segle VIII fins al XII. Formaren part de la confederació dels obodrites. (ca)
- Die Wagrier (auch Waigri bzw. Waari) waren ein während des Mittelalters in Wagrien ansässiger Teilstamm des westslawischen Stammesverbandes der Abodriten. (de)
- La vagroj (germane Wagrier) estis historia okcidentslava tribo, kiu dum la mezepoko vivis en parto de la nuna federacia lando Ŝlesvigo-Holstinio de Germanio. Ili estis la nordokcidenta parto de slava tribaro, kiu nomiĝas abotritoj aŭ obotritoj. La teritorio, en kiu ili setlis ekde la 7-a jarcento post Kristo, apleksis la orienton de la regiono Holstinio, inter la rivero Trave kaj la . La ĉefa fortikaĵo de la vagroj estis mara komerca centro, kiu havis la slavan nomon Starigard kaj la platgermanan nomon Oldenburg ("malnova fortikaĵo"). Ĉi tie estis la rezidejo de la tribestroj kaj la vagra kulta centro. Dum la unua duono de la 10-a jarcento armeo de la germana imperiestro Oto la 1-a konkeris la tribon kaj perforte devigis ĝin al kristaniĝo. Tamen la lokaj tribestroj restis regionaj regantoj. En Oldenburg (germane por "malnova fortikaĵo"), proksime de la insulo Fehmarn en la Balta Maro, dum 968 fondiĝis kristana diocezo. Jam dum la slavaj ribeloj de la jaroj 983 kaj 990 tamen la diocezo detruiĝis, restariĝis, kaj dum 1066 plian fojon por preskaŭ 100 jaroj detruiĝis. Dum la granda slava ribelo de la jaro 983 la tribaro resendependiĝis de germana (franka) regado, kaj sekve sub la nekristana tribestro Kruto eĉ inter la jaroj 1066 ĝis pli-malpli 1090 estis la gvidantoj de la tuta slava tribaro de obotritoj. La vagroj en la regionoj de la okcidenta Balta Maro estis timataj piratoj, kiuj laŭ modelo de la vikingoj prirabis marbordajn urbojn kaj vilaĝojn, ĉefe sur la danaj insuloj. Dum la jaroj 1138 kaj 1139 la teritorio konkeriĝis de la saksoj loĝantaj norde de la rivero Elbo. La duko Henriko la Leono donis la teritorion kiel feŭdo al la grafo Adolfo la 2-a de Holstinio, kiu ekde la jaro 1143 komencis setligi germanlingvajn farmistojn en la sudaj kaj centraj partoj de Vagrio. La nordaj partoj ĉirkaŭ Oldenburg kaj Lütjenburg (malaltgermane por "eta fortikaĵo") unue restis slavaj. Tamen la posteuloj de la vagroj dum la postaj jarcentoj pli kaj pli asimiliĝis al la nova germanlingva plimulto kaj transprenis ties lingvon. (eo)
- Wagri, Wagiri, atau Wagria adalah suku Slavia Polabia yang menghuni wilayah atau Holstein timur di Jerman utara dari abad ke-9 hingga ke-12. Mereka merupakan bagian dari Konfederasi Obotrite. Selama terjadinya pemberontakan Slavia pada tahun 983 dan sekitar tahun 1040 di bawah kepemimpinan , Wagria mengalami kehancuran. Banyak kota dan gereja di Jerman yang hancur dan penduduknya menjadi kosong. Pada tahun 1066, suku Wagri bersekutu dengan suku untuk menyerbu Sachsen dari Mecklenburg hingga Schwerin dan memasuki wilayah Jerman hingga mencapai Hamburg. Sekitar tahun 1090, suku Wagri dan yang masih menganut kepercayaan paganisme tunduk kepada Kruto yang berlatar belakang Suku Rani. Masing-masing suku memilih kepala sukunya sendiri yang tunduk kepada Kruto. Pada tahun 1093, suku Obotrite Kristen di bawah kepemimpinan dengan bantuan dari beberapa orang Sachsen dan penduduk Jerman Hilir berhasil mengalahkan Kruto dalam di dekat . Suku Wagri pun kembali menjadi suku pembayar upeti. Proses penyebaran agama Kristen di Wagria dimulai di bawah kepemimpinan , Uskup Agung Bremen pada tahun 1020-an. Seorang pastur yang bernama mulai menginjilkan orang Wagri dan Wilzi dengan izin Heinrich yang berkuasa dari Lübeck sekitar tahun 1126. Beberapa tahun setelah misi yang dilakukan oleh Vicelin, memenuhi wilayah Wagria dengan kastel, dan Knud Lavard dan orang Hostein juga menyerbu wilayah tersebut dan menawan dua pemimpin Wagria, dan Niklot. Pada tahun 1142, Heinrich si Singa dan Adolf II dari Holstein membagi-bagi Slavia yang baru saja mereka taklukan. Wagria dan kastilnya di jatuh ke tangan Adolf, sementara dan Ratzeburg diberikan kepada Heinrich. Sungai memisahkan kedua kawasan tersebut. Sesudah itu datang banyak orang-orang Jerman. Pada masa Perang Salib Wend pada tahun 1147, suku Wagri menyerang koloni-koloni orang Fleming dan Frisia, tetapi itu adalah kabar terakhir mengenai upaya mereka untuk melawan Jermanisasi. (in)
- Au Moyen Âge, les Wagriens (Wagri ou Wagiri) formaient un peuple slave habitant la Wagrie, au sud-est du Holstein, apparentés aux Abodrites, auxquels ils ont été soumis au temps de la dynastie des Nakonides. Ils étaient installés depuis le début du VIIIe siècle entre le fœrde de Kiel et le fleuve Trave (région de Lübeck). Leur principal établissement était Starigard (« Vieux Château »), devenu Oldenbourg en Holstein. La christianisation définitive des Wagriens ne se fit qu'au début du XIIe siècle et fut l'œuvre de (en) (saint Vicelin), qui devint évêque d'Oldenbourg en 1149. (fr)
- The Wagri, Wagiri, or Wagrians were a tribe of Polabian Slavs inhabiting Wagria, or eastern Holstein in northern Germany, from the ninth to twelfth centuries. They were a constituent tribe of the Obodrite confederacy. In the Slavic uprisings of 983 and c. 1040 under Gottschalk, Wagria was wasted and ruined. Many German towns and churches were destroyed and the region was largely depopulated. In 1066, the Wagri allied with the Wilzi in storming the line of Saxon burgwarden from Mecklenburg to Schwerin and into German territory as deep as Hamburg. Around 1090, the still pagan Wagri and Liutizi came under the sway of the Rani-born Kruto. Each tribe elected its own chief who was subordinate to Kruto. In 1093, the Christian Obodrites under Henry, aided by some Saxons and the local Low German population, defeated Kruto at the Battle of Schmilau near Ratzeburg. The Wagri were brought to tributary status once more. The Christianisation of Wagria began under Unwan, Archbishop of Bremen, in the 1020s. Vicelin of Oldenburg, a Christian priest, first began to evangelise the Wagri and Wilzi with the permission of Henry, who was reigning from Lübeck, around 1126. In the years which followed Vicelin's mission, the Emperor Lothair II thoroughly encastellated Wagria and Canute Lavard and the Holsteiners invaded it and took Pribislav and Niklot, the Wagrian leaders, away in chains. In 1142, Henry the Lion and Adolf II of Holstein divided the newly conquered Slav lands between them. Wagria with its castle of Sigberg went to Adolf, while Polabia with Ratzeburg went to Henry. The Trave divided the regions. There followed this division a great influx of German colonists. During the Wendish Crusade of 1147, the Wagri attacked recently founded colonies of Flemings and Frisians, but this is the last that is heard of their resistance to Germanisation. (en)
- I Wagri (ted.: Wagrier, Waigri, Waari) furono una popolazione di ceppo slavo residente durante il medioevo nella zona della Wagria. Essi erano il gruppo etnico nord-occidentale degli slavi Obodriti e il loro territorio stanziale, nel quale si erano stabiliti nel VII secolo, comprendeva la parte orientale dello Holstein che sta fra il fiume Trave ed il fiordo di Kiel. La città principale dei Wagri era il porto commerciale di /Oldenburg. Là si trovava la sede dei loro principi ed il loro luogo di culto. (it)
- Wagrowie – najdalej na zachód wysunięte nadmorskie plemię połabskie (Wagria nad Bałtykiem), odłam Obodrytów, graniczące od zachodu z plemionami germańskich Nordalbingów. (pl)
- Ва́гри — західнослов'янське плем'я, що мешкало на півострові Вагрія. Одне із полабських племен. Вагри були найвіддаленішим плем'ям Ободрицького союзу. Їхні землі, що були заселені в VII столітті, сьогодні належать Німеччині, а саме Шлезвіг-Гольштейн. Публій Корнелій Тацит писав, що на узбережжі Балтійського моря мешкають Анґли (Anglii), а поруч з ними — Варни (Varini). Їх же вказують інші античні і середньовічні автори: Варіни (Varinnae) у Плінія Старшого, Варни (Varni) у Прокопія Кесарійського, Вари (Waari, Wari) у Відукінда Корвейського, Ваари (Waari) у Саксонського Анналіста, Вари (Wari) у Тітмара Мерзебурзького. У німецькій традиції вони іменувалися Ваґри нім. Wagrier. І вже у хроніста Адама Бременського — як «Вагри» (Waigri). Головним містом вагрів був Старигард (Староград), пізніше перейменований в Ольденбург, де знаходився княжий двір та капище. На початку X століття вагрів підкорив Оттон I і хрестив їх, проте залишив місцевих князів. В Старграді в 968 році було створене єпископство, але в ході повстань 983 і 990 років вагри знищили його та скинули ярмо германців. Коли вагри знову потрапили під вплив германців, то підняли успішне повстання в 1066 році і були незалежними близько ста років. За князя Круко, вони до 1090 року навіть перейняли верховенство у союзі ободритів. На узбережжі Балтійського моря вагри вважались піратами, нарівні із вікінгами, були відомі своїми нападами на данські острови. У 1138-1139 роках землі вагрів були розорені і підпорядковані саксами з північної Ельби. Герцог Генріх Лев передав Вагрію Адольфу II Гольштейнському, який з 1143 року почав заселяти південну і середню Вагрію німецькими та голландськими поселенцями. Північні землі навколо Лютенбургу і Старграду залишались за ваграми. Врешті нащадки вагрів онімечились їх столицю назвали Ольденбургом, ставши часткою німецької землі. (uk)
- Ва́гры (по версии А. Шмитца и А. Гройле, от герм. *wāga-warijōz «живущие на море») — западнославянское племя, жившее в Средние века на полуострове Вагрия. Одно из племён полабских славян. Вагры были наиболее северо-западным племенем союза ободритов. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Els wagris fou una de les tribus del eslaus polabis, els habitants de Wàgria, la part més oriental del Holstein, al nord d'Alemanya, establerts en aquesta zona des del segle VIII fins al XII. Formaren part de la confederació dels obodrites. (ca)
- Die Wagrier (auch Waigri bzw. Waari) waren ein während des Mittelalters in Wagrien ansässiger Teilstamm des westslawischen Stammesverbandes der Abodriten. (de)
- Au Moyen Âge, les Wagriens (Wagri ou Wagiri) formaient un peuple slave habitant la Wagrie, au sud-est du Holstein, apparentés aux Abodrites, auxquels ils ont été soumis au temps de la dynastie des Nakonides. Ils étaient installés depuis le début du VIIIe siècle entre le fœrde de Kiel et le fleuve Trave (région de Lübeck). Leur principal établissement était Starigard (« Vieux Château »), devenu Oldenbourg en Holstein. La christianisation définitive des Wagriens ne se fit qu'au début du XIIe siècle et fut l'œuvre de (en) (saint Vicelin), qui devint évêque d'Oldenbourg en 1149. (fr)
- I Wagri (ted.: Wagrier, Waigri, Waari) furono una popolazione di ceppo slavo residente durante il medioevo nella zona della Wagria. Essi erano il gruppo etnico nord-occidentale degli slavi Obodriti e il loro territorio stanziale, nel quale si erano stabiliti nel VII secolo, comprendeva la parte orientale dello Holstein che sta fra il fiume Trave ed il fiordo di Kiel. La città principale dei Wagri era il porto commerciale di /Oldenburg. Là si trovava la sede dei loro principi ed il loro luogo di culto. (it)
- Wagrowie – najdalej na zachód wysunięte nadmorskie plemię połabskie (Wagria nad Bałtykiem), odłam Obodrytów, graniczące od zachodu z plemionami germańskich Nordalbingów. (pl)
- Ва́гры (по версии А. Шмитца и А. Гройле, от герм. *wāga-warijōz «живущие на море») — западнославянское племя, жившее в Средние века на полуострове Вагрия. Одно из племён полабских славян. Вагры были наиболее северо-западным племенем союза ободритов. (ru)
- La vagroj (germane Wagrier) estis historia okcidentslava tribo, kiu dum la mezepoko vivis en parto de la nuna federacia lando Ŝlesvigo-Holstinio de Germanio. Ili estis la nordokcidenta parto de slava tribaro, kiu nomiĝas abotritoj aŭ obotritoj. La teritorio, en kiu ili setlis ekde la 7-a jarcento post Kristo, apleksis la orienton de la regiono Holstinio, inter la rivero Trave kaj la . La ĉefa fortikaĵo de la vagroj estis mara komerca centro, kiu havis la slavan nomon Starigard kaj la platgermanan nomon Oldenburg ("malnova fortikaĵo"). Ĉi tie estis la rezidejo de la tribestroj kaj la vagra kulta centro. Dum la unua duono de la 10-a jarcento armeo de la germana imperiestro Oto la 1-a konkeris la tribon kaj perforte devigis ĝin al kristaniĝo. Tamen la lokaj tribestroj restis regionaj regantoj (eo)
- Wagri, Wagiri, atau Wagria adalah suku Slavia Polabia yang menghuni wilayah atau Holstein timur di Jerman utara dari abad ke-9 hingga ke-12. Mereka merupakan bagian dari Konfederasi Obotrite. Selama terjadinya pemberontakan Slavia pada tahun 983 dan sekitar tahun 1040 di bawah kepemimpinan , Wagria mengalami kehancuran. Banyak kota dan gereja di Jerman yang hancur dan penduduknya menjadi kosong. Pada tahun 1066, suku Wagri bersekutu dengan suku untuk menyerbu Sachsen dari Mecklenburg hingga Schwerin dan memasuki wilayah Jerman hingga mencapai Hamburg. Sekitar tahun 1090, suku Wagri dan yang masih menganut kepercayaan paganisme tunduk kepada Kruto yang berlatar belakang Suku Rani. Masing-masing suku memilih kepala sukunya sendiri yang tunduk kepada Kruto. Pada tahun 1093, suku Obotrite (in)
- The Wagri, Wagiri, or Wagrians were a tribe of Polabian Slavs inhabiting Wagria, or eastern Holstein in northern Germany, from the ninth to twelfth centuries. They were a constituent tribe of the Obodrite confederacy. (en)
- Ва́гри — західнослов'янське плем'я, що мешкало на півострові Вагрія. Одне із полабських племен. Вагри були найвіддаленішим плем'ям Ободрицького союзу. Їхні землі, що були заселені в VII столітті, сьогодні належать Німеччині, а саме Шлезвіг-Гольштейн. (uk)
|
