| dbo:abstract
|
- أسفار الأنبياء الصغار أو اثنا عشر الأنبياء ((بالعبرية: שנים עשר)، وشنيم اسار (بالآرامية: תרי עשר)، تري أسار «اثنا عشر» (بالإغريقية: δωδεκαπρόφητον)، وأحيانا كتاب الإثني عشر، هي عبارة عن مجموعة من النبوية الكتب التي كتبت بين القرنين الثامن والرابع قبل الميلاد. هو آخر الكتب من أسفار الأنبياء وهي القسم الثاني من الكتاب اليهودي أسفار الأنبياء الصغار وهي جُزء من العهد القديم في الكتاب المقدس ويستخدم هذا المُصطلح لتفريق هؤلاء الأنبياء عن الأنبياء الكبار من إشعياء وحزقيال وإرميا وكانت هذه الأسفار تتكلم عن نبؤات عن مصير الأمم والممالك في ذلك الوقت منها مملكتي إسرائيل (الشمالية) ومملكة يهوذا الجنوبية ونبؤات عن قدوم المسيح. في أسفار الأنبياء الصغار، يظهرون ككتاب واحد، («الاثنا عشر»)، وهو آخر كتاب من كتاب نيفيئيم، وهو الثاني من بين الأقسام الثلاثة الرئيسية للتناخ. في العهد المسيحي القديم، تظهر المجموعة في شكل اثني عشر كتابًا فرديًا، واحد لكل من الأنبياء: سفر هوشع، يوئيل، عاموس، عوبديا، يونان، ميخا، ناحوم، حبقوق، صفنيا، حجي، زكريا، وملاخي. يختلف ترتيبهم وموقعهم في العهد القديم اختلافًا طفيفًا بين والكاثوليكية . يعود اسم «الأنبياء الصغار» على ما يبدو إلى القديس أغسطينوس، الذي ميز بين الكتب النبوية الإثني عشر الأقصر كنبياء قاصرون من الأسفار الأربعة الأطول للأنبياء إشعياء وإرميا وحزقيال ودانيال. (ar)
- Els profetes menors o els dotze profetes són dotze llibres individuals de l'Antic Testament, un per a cadascun dels profetes. Els termes "profetes menors" o "dotze profetes" també pot fer referència als dotze autors tradicionals d'aquestes obres. El terme "menor" es refereix a la llargària de cada llibre (que van des de només un capítol a catorze), i àdhuc el més llarg és curt en comparació amb els dels quatre profetes majors, Isaïes, Jeremies, Ezequiel i Daniel. No se sap quan foren recopilades aquestes obres curtes i traslladades a un sol rotlle, però la primera evidència extra-bíblica que n'hi ha d'aquests texts com a col·lecció fou aproximadament el 190 aC als escrits de Jesús Ben Sirac. L'evidència dels rotlles de la mar Morta suggereix que l'ordre modern fou establert el 150 aC, i se'n creu que inicialment foren recollits els sis primers, i més endavant s'hi afegiren els altres sis. (ca)
- Názvem Menší nebo Malí proroci se v křesťanství označuje dvanáct starozákonních proroků či knihy nesoucí jejich jména. Adjektivum „malí“ se týká nikoli toho, že by byli méně významní než tzv. větší proroci, ale spíš menší rozsah těchto prorockých knih. Zatímco Židé většinou těchto 12 proroků označují jako jedinou knihu, křesťané je dělí do 12 samostatných knih. Patří sem následující prorocké knihy:
* kniha Ozeáš
* kniha Joel
* kniha Amos
* kniha Abdiáš
* kniha Jonáš
* kniha Micheáš
* kniha Nahum
* kniha Abakuk
* kniha Sofoniáš
* kniha Ageus
* kniha Zachariáš
* kniha Malachiáš (cs)
- Das Zwölfprophetenbuch (altgriechisch Δωδεκαπρόφητον Dodekaprópheton, תְּרֵי עֲשַׂר tre asar (aramäisch für zwölf), deutsch auch Zwölf kleine Propheten) ist eine Zusammenstellung von zwölf Prophetenbüchern im Tanach, der hebräischen Bibel. Sie wurden oft auf einer einzigen Schriftrolle überliefert und im Judentum daher seit etwa 180 v. Chr. als ein Buch aufgefasst. Dieses gehört im Tanach mit und nach Jesaja, Jeremia und Ezechiel zu den „hinteren“ Propheten. Das Christentum übernahm die zwölf Propheten als Einzelbücher in sein Altes Testament und ließ sie als „kleine“ den „großen“ Propheten folgen, zu denen hier auch Daniel gehört. (de)
- Libro de la 12 Profetoj estas termino por 12 libroj (de la Malnova Testamento) en la Biblio. Ĉar tiuj ĉi libroj estas malgrandaj, oni nomis ilin la «malgrandaj profetoj» kontraste al la tri «grandaj» profetoj: Jesaja, Jeremia kaj Jeĥezkel. Oni skribis ilin en unu skribrulaĵon, kiu do estis digna parto de la Sankta Skribo. La sinsekvo de la libroj ne ĉiam estas la sama. Temas pri la libroj de Hoŝea ĝis Malaĥi (vidu la apudan liston). Inter ili Jona ne estas profeta libro, sed novelo kun profeto kiel ĉefrolulo. La kolekto reprezentas plurajn jarcentojn (de la 8-a ĝis eble la 3-a) kaj pro tio ĝi havas grandan valoron por la historio de teologio, pieco kaj kutimoj en Izrael. (eo)
- Los Profetas Menores, a veces los Doce Profetas (en arameo: תרי עשר, Trei Asar, "Los Doce"), Libro de los Doce o Libro de los Doce Profetas Menores, son los doce libros proféticos de menor longitud del Antiguo Testamento, que van a continuación de los profetas mayores. En la biblia hebrea están agrupados en un solo libro al final de Nevi'im. El término "menor" se refiere a la longitud de cada libro (que van desde un solo capítulo a catorce), e incluso el más largo es corto en comparación con los de los cuatro profetas mayores, Isaías, Jeremías, Ezequiel y Daniel. No se sabe cuándo se recopilaron estas obras cortas ni cuándo se trasladaron a un solo rollo, pero la primera evidencia extra-bíblica que se tiene de estos textos como colección fue aproximadamente hacia el año 190 a. C., en los escritos de Jesus Ben Sirac. La evidencia de los Rollos del Mar Muerto sugiere que el orden moderno se estableció en 150 a. C.: se cree que inicialmente se recogieron los seis primeros, y más tarde se agregaron los otros seis. Los dos grupos parecen complementarse entre sí. En marzo del 2021, se hallaron fragmentos de un pergamino bíblico escrito en griego, en una cueva, en un acantilado en la reserva natural de Nahal Hever, cerca de la llamada "". Dichos fragmentos permiten reconstruir pasajes de esta colección (los llamados libros de Zacarías y Nahum) que podrían contribuir a entender la historia de la traducción griega de la Biblia. (es)
- Trei Asar (bahasa Aram: תְּרֵי עֲשַׂר, translit. tərē ʿăsar, har. "dua belas"; bahasa Ibrani: שְׁנֵים עָשָׂר, translit. syeneim asar) atau Dua Belas Nabi (bahasa Yunani Kuno: δωδεκαπρόφητον, translit. dōdekapróphētou) adalah salah satu kitab dan kitab terakhir dari kelompok Nevi'im dan lebih tepatnya kelompok nabi-nabi akhir pada Alkitab Ibrani (Tanakh). Alkitab Ibrani menempatkan Trei Asar di antara Kitab Yehezkiel dan Kitab Mazmur. Trei Asar dipercaya merupakan dua belas kitab terpisah yang menurut tradisi ditulis oleh dua belas nabi, kemudian dalam perjalanan waktu digabungkan menjadi satu kitab utuh. Dalam Perjanjian Lama pada Alkitab Kristen, kitab-kitab tersebut tetap dalam bentuk dua belas kitab terpisah, dan dikumpulkan dalam kelompok bernama nabi-nabi kecil atau dua belas nabi kecil, yang merupakan bagian dari kelompok yang lebih besar, yaitu kitab-kitab kenabian. Letak kitab-kitab ini adalah pada akhir Perjanjian Lama. Istilah "kecil" di sini merujuk kepada isi kitab-kitab tersebut yang lebih pendek atau tipis daripada kitab-kitab yang dikelompokkan dalam nabi-nabi besar, bukan karena pencapaian atau kepentingan dari nabi dalam kitab-kitab tersebut. (in)
- On appelle petits prophètes douze prophètes auxquels sont attribués des livres de la Bible hébraïque ou de l'Ancien Testament. (fr)
- I Profeti minori (detti anche i dodici profeti) sono gli autori di dodici libri profetici della Bibbia, considerati un unico libro nella Tanakh dagli ebrei (Libro dei dodici) e contati separatamente nell'Antico Testamento dai cristiani. Sono definiti "minori" per la brevità dei loro libri in contrapposizione con quelli degli altri autori di libri profetici, detti maggiori: Isaia, Geremia, Ezechiele e Daniele, quest'ultimo, però, considerato tale solo nella tradizione cristiana. La dicitura di ambiente ebraico è תרי עשר (tərê ʿaśar, 'i dodici' in aramaico), quella greca Μικροί προφήτες (mikròi profétes, 'profeti minori') o Δωδεκαπροφήτον (Dodekaproféton, 'dodici profeti'). L'ordine dei dodici libri nel testo masoretico (e perciò nelle bibbie ebraiche, cattoliche e protestanti) è: Nella Bibbia dei LXX, invece, il libro di Gioele è collocato al quarto posto e quello di Michea al terzo. Questo ordine è tuttora seguito dai cristiani ortodossi. L'ordine segue approssimativamente la cronologia della vita dei profeti, non l'ordine di redazione dei testi. I primi sei profeti (tranne Gioele) risalgono al periodo assiro antico. La collocazione di Gioele subito prima di Amos, anche in assenza di riferimenti biografici, è motivata dalla concordanza di Amos 1.1-2 con Gioele 4,16. Il Libro di Amos descrive «le visioni riguardo a Israele, al tempo di Ozia re della Giudea, e al tempo di Geroboamo figlio di Ioas, re di Israele, due anni prima del terremoto», collocandosi in un'età successiva alla seconda metà dell'VIII secolo a.C. I successivi tre profeti vissero nel tardo periodo assiro e gli ultimi tre in età persiana. La redazione finale dei testi risale al periodo persiano (538-332 a.C.), tranne il caso del libro di Giona (libro di cui Giona è il principale personaggio, non l'autore) risalente al periodo ellenistico. In Atti 7:51-53, santo Stefano protodiacono e martire afferma che tutti profeti furono uccisi e perseguitati da una parte dei padri degli Ebrei. (it)
- The Minor Prophets or Twelve Prophets (Hebrew: שנים עשר, Shneim Asar; Imperial Aramaic: תרי עשר, Trei Asar, "Twelve") (Ancient Greek: δωδεκαπρόφητον, "the Twelve Prophets"), occasionally Book of the Twelve, is a collection of prophetic books, written between about the 8th and 4th centuries BC, which are in both the Jewish Tanakh and Christian Old Testament. In the Tanakh, they appear as a single book, ("The Twelve"), which is the last book of the Nevi'im, the second of three major divisions of the Tanakh. In the Christian Old Testament, the collection appears as twelve individual books, one for each of the prophets: the Book of Hosea, Joel, Amos, Obadiah, Jonah, Micah, Nahum, Habakkuk, Zephaniah, Haggai, Zechariah, and Malachi. Their order, and position in the Old Testament, varies slightly between the Protestant, Catholic and Eastern Orthodox Bibles. The name "Minor Prophets" goes back apparently to St. Augustine, who distinguished the 12 shorter prophetic books as prophetae minores from the four longer books of the prophets Isaiah, Jeremiah, Ezekiel, and Daniel. (en)
- 소예언서(공동번역, 가톨릭), 또는 소선지서(개신교)는 네비임의 마지막 열두권의 책을 가리킨다. 아래의 12권의 책들은 서기 4세기 아우구스티누스가 처음으로 소예언서(minor prophet)라 분류했는데, 5권의 대예언서와 비교할 때 덜 중요해서가 아닌 길이가 짧기 때문이었다. 아우구스티누스가 분류하기 이전인 기원전 190년경에도 는 이 12권을 한 묶음으로 분류하였다고 전해지며, 사해문서는 최소한 기원전 150년경에는 이 12권이 별개의 묶음으로 정리되어 구약성경에 편입되었다는 고고학적 증거물이 된다. (ko)
- Met de kleine profeten (Augustinus) duiden christenen een verzameling van profetenboeken aan die in de Tenach of Hebreeuwse Bijbel bij elkaar staan en door Joden gewoonlijk De twaalf (Aramees: Tree Asar) worden genoemd. De benaming kleine profeten duidt op het feit dat de boeken korter zijn dan de drie grote profeten: Jesaja, Jeremia en Ezechiel. De profeet Daniël, wiens boek korter is dan dat van Hosea, wordt niet tot de kleine of grote profeten gerekend. (nl)
- 十二小預言書（じゅうにしょうよげんしょ）は、キリスト教で用いられる、旧約聖書文書群の名である。ヘブライ語聖書では十二巻と呼ばれる。 1.
* ホセア書 2.
* ヨエル書 3.
* アモス書 4.
* オバデヤ書 5.
* ヨナ書 6.
* ミカ書 7.
* ナホム書 8.
* ハバクク書 9.
* ゼファニヤ書 10.
* ハガイ書 11.
* ゼカリヤ書 12.
* マラキ書 上記の12の預言書を総称してこのように呼ぶ。 恐らくこれらの文書は、それぞれ独立に、ユダ王国およびイスラエル王国の末期から、両王国滅亡後、バビロン捕囚のあと、紀元前2、3世紀頃までに書かれた。どの文書も比較的短く（最も長い『ホセア書』と『ゼカリヤ書』で14章）、神の怒りとその罰としての滅び、和解と復興などの主題が現れる文書が多い。 (ja)
- «Двенадцать малых пророков», или «Малые пророки», — именование библейских (ветхозаветных), иудейских книг пророчеств двенадцати авторов (пророков), которые принято называть «малыми», поскольку объём этих книг меньше объёма книг четырёх великих пророков (Исаии, Иеремии, Иезекииля, Даниила). Представляют собой последнюю из восьми книг второй группы книг еврейской Библии — Пророки (др.-евр. נביאים) — вслед за Законом / Торой, представленном в Пятикнижии. Ранние переводы Танаха, предшествующие оформлению Танаха масоретами в нынешнем виде - ни Септуагинта (III — I века до н. э.), ни Пешитта (II век н. э.), ни Вульгата (V век н. э.) не знают «Пророков» в качестве особой части Библии; впервые о них как об отдельной группе книг упоминает внук Иисуса сына Сираха в предисловии к переводу книги своего деда - "Иисуса сына Сирахова книга (Бен Сира). Разделение на «первых» (великих) и «последних» (малых) введено масоретами в VII веке н. э.; во время Иеронима (IV век) оно ещё не было известно. 1.
* Книга пророка Осии (по-евр. Хошеа или Ошеа) 2.
* Книга пророка Иоиля (Йоэль) 3.
* Книга пророка Амоса (Амос) 4.
* Книга пророка Авдия (Овадья) 5.
* Книга пророка Ионы (Йона) 6.
* Книга пророка Михея (Миха) 7.
* Книга пророка Наума (Нахум) 8.
* Книга пророка Аввакума (Хабаккук или Хавакук) — предсказание прихода Мессии и пленение Иерусалима. 9.
* Книга пророка Софонии (Цфания) 10.
* Книга пророка Аггея (Хагай) 11.
* Книга пророка Захарии (Зехарья) 12.
* Книга пророка Малахии (Мал’ахи) Иисус Христос ставил книги пророков рядом с законом Моисея. «Закон (Тора) и пророки» — стало типическим выражением для обозначения всей сущности Ветхого Завета (см.: Мф, 22:40 и др.). Согласно учению некоторых христианских конфессий с наступлением эпохи Нового Завета пророчество потеряло своё первоначальное значение, и хотя есть известия о нескольких пророках, но это уже (по мнению этих богословов, хотя есть и иные точки зрения) "слабые отголоски" минувшего величия. Среди двадцати семи книг новозаветного канона пророческий характер имеют некоторые книги и фрагменты: Мф. 24:3 - 16: "3 Когда же сидел Он на горе Елеонской, то приступили к Нему ученики наедине и спросили: скажи нам, когда это будет? и какой признак Твоего пришествия и кончины века? 4 Иисус сказал им в ответ: берегитесь, чтобы кто не прельстил вас, 5 ибо многие придут под именем Моим, и будут говорить: "я Христос", и многих прельстят. 6 Также услышите о войнах и о военных слухах. Смотрите, не ужасайтесь, ибо надлежит всему тому быть, но это еще не конец: 7 ибо восстанет народ на народ, и царство на царство; и будут глады, моры и землетрясения по местам; 8 всё же это — начало болезней. 9 Тогда будут предавать вас на мучения и убивать вас; и вы будете ненавидимы всеми народами за имя Мое; 10 и тогда соблазнятся многие, и друг друга будут предавать, и возненавидят друг друга; 11 и многие лжепророки восстанут, и прельстят многих; 12 и, по причине умножения беззакония, во многих охладеет любовь; 13 претерпевший же до конца спасется. 14 И проповедано будет сие Евангелие Царствия по всей вселенной, во свидетельство всем народам; и тогда придет конец." 2 Пет. 3:10: "Придет же день Господень, как тать ночью, и тогда небеса с шумом прейдут, стихии же, разгоревшись, разрушатся, земля и все дела на ней сгорят!" 2 Фес. 2:3: "Да не обольстит вас никто никак: ибо день тот не придет, доколе не придет прежде отступление и не откроется человек греха, сын погибели, противящийся и превозносящийся выше всего, называемого Богом или святынею, так что в храме Божием сядет он, как Бог, выдавая себя за Бога..." и целый ряд других мест Писания, а также целиком как пророческая книга Нового Завета - Апокалипсис, или Откровение Иоанна. (ru)
- São conhecidos como Profetas Menores os doze últimos Livros proféticos do Antigo Testamento. Eles são assim conhecidos pelo seu pequeno volume literário em comparação aos outros livros escritos pelos profetas maiores. São os seguintes:
* Oseias
* Joel
* Amós
* Obadias (ou Abadias)
* Jonas
* Miqueias
* Naum
* Habacuque (ou Habacuc)
* Sofonias
* Ageu
* Zacarias
* Malaquias (pt)
- Prorocy mniejsi – dwanaście ksiąg biblijnych wchodzących w skład Starego Testamentu. Każda z ksiąg nosi nazwę od imienia proroka, któremu jest ona przypisana. W Biblii Hebrajskiej poszczególni „prorocy mniejsi" tworzą jedną księgę. W źródłach żydowskich księga ta nazywana jest także aramejskim zwrotem Trei Asar („dwanaście"). Poszczególne proroctwa w Biblii Hebrajskiej i w Bibliach zachodnich kościołów chrześcijańskich umieszcza się tradycyjnie w następującej kolejności:
* Ozeasza
* Joela
* Amosa
* Abdiasza
* Jonasza
* Micheasza
* Nahuma
* Habakuka
* Sofoniasza
* Aggeusza
* Zachariasza
* Malachiasza W Septuagincie, która jest używana przez kościoły wschodnie, księgi te umieszcza się w następującej kolejności: Ozeasza, Amosa, Micheasza, Joela, Abdiasza, Jonasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza oraz Malachiasza. Oprócz tego w Septuagincie Proroków Mniejszych umieszcza się przed Prorokami Większymi, a nie odwrotnie jak to ma miejsce w Biblii Hebrajskiej. Zwrot „mniejszy" odnosi się do objętości, ilości tekstu ksiąg Proroków Mniejszych, które są krótkie w porównaniu z innymi księgami biblijnymi, nie ma natomiast na celu pomniejszania wagi ich treści. Określenie takie wywodzi się z Wulgaty, gdzie księgi te noszą nazwę Prophetae Minores. (pl)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 圣经 希伯來聖經 先知书 小先知書 小先知書又称十二先知书是基督教对《圣经·旧约》中篇幅较短的先知书之称呼，与大先知書相对。小先知書包括下列著作：何西阿書、約珥書、阿摩司書、俄巴底亞書、約拿書、彌迦書、那鴻書、哈巴谷書、西番雅書、哈該書、撒迦利亞書和瑪拉基書。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Názvem Menší nebo Malí proroci se v křesťanství označuje dvanáct starozákonních proroků či knihy nesoucí jejich jména. Adjektivum „malí“ se týká nikoli toho, že by byli méně významní než tzv. větší proroci, ale spíš menší rozsah těchto prorockých knih. Zatímco Židé většinou těchto 12 proroků označují jako jedinou knihu, křesťané je dělí do 12 samostatných knih. Patří sem následující prorocké knihy:
* kniha Ozeáš
* kniha Joel
* kniha Amos
* kniha Abdiáš
* kniha Jonáš
* kniha Micheáš
* kniha Nahum
* kniha Abakuk
* kniha Sofoniáš
* kniha Ageus
* kniha Zachariáš
* kniha Malachiáš (cs)
- On appelle petits prophètes douze prophètes auxquels sont attribués des livres de la Bible hébraïque ou de l'Ancien Testament. (fr)
- 소예언서(공동번역, 가톨릭), 또는 소선지서(개신교)는 네비임의 마지막 열두권의 책을 가리킨다. 아래의 12권의 책들은 서기 4세기 아우구스티누스가 처음으로 소예언서(minor prophet)라 분류했는데, 5권의 대예언서와 비교할 때 덜 중요해서가 아닌 길이가 짧기 때문이었다. 아우구스티누스가 분류하기 이전인 기원전 190년경에도 는 이 12권을 한 묶음으로 분류하였다고 전해지며, 사해문서는 최소한 기원전 150년경에는 이 12권이 별개의 묶음으로 정리되어 구약성경에 편입되었다는 고고학적 증거물이 된다. (ko)
- Met de kleine profeten (Augustinus) duiden christenen een verzameling van profetenboeken aan die in de Tenach of Hebreeuwse Bijbel bij elkaar staan en door Joden gewoonlijk De twaalf (Aramees: Tree Asar) worden genoemd. De benaming kleine profeten duidt op het feit dat de boeken korter zijn dan de drie grote profeten: Jesaja, Jeremia en Ezechiel. De profeet Daniël, wiens boek korter is dan dat van Hosea, wordt niet tot de kleine of grote profeten gerekend. (nl)
- 十二小預言書（じゅうにしょうよげんしょ）は、キリスト教で用いられる、旧約聖書文書群の名である。ヘブライ語聖書では十二巻と呼ばれる。 1.
* ホセア書 2.
* ヨエル書 3.
* アモス書 4.
* オバデヤ書 5.
* ヨナ書 6.
* ミカ書 7.
* ナホム書 8.
* ハバクク書 9.
* ゼファニヤ書 10.
* ハガイ書 11.
* ゼカリヤ書 12.
* マラキ書 上記の12の預言書を総称してこのように呼ぶ。 恐らくこれらの文書は、それぞれ独立に、ユダ王国およびイスラエル王国の末期から、両王国滅亡後、バビロン捕囚のあと、紀元前2、3世紀頃までに書かれた。どの文書も比較的短く（最も長い『ホセア書』と『ゼカリヤ書』で14章）、神の怒りとその罰としての滅び、和解と復興などの主題が現れる文書が多い。 (ja)
- São conhecidos como Profetas Menores os doze últimos Livros proféticos do Antigo Testamento. Eles são assim conhecidos pelo seu pequeno volume literário em comparação aos outros livros escritos pelos profetas maiores. São os seguintes:
* Oseias
* Joel
* Amós
* Obadias (ou Abadias)
* Jonas
* Miqueias
* Naum
* Habacuque (ou Habacuc)
* Sofonias
* Ageu
* Zacarias
* Malaquias (pt)
- {{namespace detect | category = |main=| other= 圣经 希伯來聖經 先知书 小先知書 小先知書又称十二先知书是基督教对《圣经·旧约》中篇幅较短的先知书之称呼，与大先知書相对。小先知書包括下列著作：何西阿書、約珥書、阿摩司書、俄巴底亞書、約拿書、彌迦書、那鴻書、哈巴谷書、西番雅書、哈該書、撒迦利亞書和瑪拉基書。 (zh)
- أسفار الأنبياء الصغار أو اثنا عشر الأنبياء ((بالعبرية: שנים עשר)، وشنيم اسار (بالآرامية: תרי עשר)، تري أسار «اثنا عشر» (بالإغريقية: δωδεκαπρόφητον)، وأحيانا كتاب الإثني عشر، هي عبارة عن مجموعة من النبوية الكتب التي كتبت بين القرنين الثامن والرابع قبل الميلاد. هو آخر الكتب من أسفار الأنبياء وهي القسم الثاني من الكتاب اليهودي أسفار الأنبياء الصغار وهي جُزء من العهد القديم في الكتاب المقدس ويستخدم هذا المُصطلح لتفريق هؤلاء الأنبياء عن الأنبياء الكبار من إشعياء وحزقيال وإرميا وكانت هذه الأسفار تتكلم عن نبؤات عن مصير الأمم والممالك في ذلك الوقت منها مملكتي إسرائيل (الشمالية) ومملكة يهوذا الجنوبية ونبؤات عن قدوم المسيح. (ar)
- Els profetes menors o els dotze profetes són dotze llibres individuals de l'Antic Testament, un per a cadascun dels profetes. Els termes "profetes menors" o "dotze profetes" també pot fer referència als dotze autors tradicionals d'aquestes obres. (ca)
- Das Zwölfprophetenbuch (altgriechisch Δωδεκαπρόφητον Dodekaprópheton, תְּרֵי עֲשַׂר tre asar (aramäisch für zwölf), deutsch auch Zwölf kleine Propheten) ist eine Zusammenstellung von zwölf Prophetenbüchern im Tanach, der hebräischen Bibel. Sie wurden oft auf einer einzigen Schriftrolle überliefert und im Judentum daher seit etwa 180 v. Chr. als ein Buch aufgefasst. Dieses gehört im Tanach mit und nach Jesaja, Jeremia und Ezechiel zu den „hinteren“ Propheten. (de)
- Libro de la 12 Profetoj estas termino por 12 libroj (de la Malnova Testamento) en la Biblio. Ĉar tiuj ĉi libroj estas malgrandaj, oni nomis ilin la «malgrandaj profetoj» kontraste al la tri «grandaj» profetoj: Jesaja, Jeremia kaj Jeĥezkel. Oni skribis ilin en unu skribrulaĵon, kiu do estis digna parto de la Sankta Skribo. La sinsekvo de la libroj ne ĉiam estas la sama. Temas pri la libroj de Hoŝea ĝis Malaĥi (vidu la apudan liston). Inter ili Jona ne estas profeta libro, sed novelo kun profeto kiel ĉefrolulo. (eo)
- Los Profetas Menores, a veces los Doce Profetas (en arameo: תרי עשר, Trei Asar, "Los Doce"), Libro de los Doce o Libro de los Doce Profetas Menores, son los doce libros proféticos de menor longitud del Antiguo Testamento, que van a continuación de los profetas mayores. En la biblia hebrea están agrupados en un solo libro al final de Nevi'im. El término "menor" se refiere a la longitud de cada libro (que van desde un solo capítulo a catorce), e incluso el más largo es corto en comparación con los de los cuatro profetas mayores, Isaías, Jeremías, Ezequiel y Daniel. (es)
- Trei Asar (bahasa Aram: תְּרֵי עֲשַׂר, translit. tərē ʿăsar, har. "dua belas"; bahasa Ibrani: שְׁנֵים עָשָׂר, translit. syeneim asar) atau Dua Belas Nabi (bahasa Yunani Kuno: δωδεκαπρόφητον, translit. dōdekapróphētou) adalah salah satu kitab dan kitab terakhir dari kelompok Nevi'im dan lebih tepatnya kelompok nabi-nabi akhir pada Alkitab Ibrani (Tanakh). Alkitab Ibrani menempatkan Trei Asar di antara Kitab Yehezkiel dan Kitab Mazmur. Trei Asar dipercaya merupakan dua belas kitab terpisah yang menurut tradisi ditulis oleh dua belas nabi, kemudian dalam perjalanan waktu digabungkan menjadi satu kitab utuh. (in)
- The Minor Prophets or Twelve Prophets (Hebrew: שנים עשר, Shneim Asar; Imperial Aramaic: תרי עשר, Trei Asar, "Twelve") (Ancient Greek: δωδεκαπρόφητον, "the Twelve Prophets"), occasionally Book of the Twelve, is a collection of prophetic books, written between about the 8th and 4th centuries BC, which are in both the Jewish Tanakh and Christian Old Testament. In the Tanakh, they appear as a single book, ("The Twelve"), which is the last book of the Nevi'im, the second of three major divisions of the Tanakh. (en)
- I Profeti minori (detti anche i dodici profeti) sono gli autori di dodici libri profetici della Bibbia, considerati un unico libro nella Tanakh dagli ebrei (Libro dei dodici) e contati separatamente nell'Antico Testamento dai cristiani. Sono definiti "minori" per la brevità dei loro libri in contrapposizione con quelli degli altri autori di libri profetici, detti maggiori: Isaia, Geremia, Ezechiele e Daniele, quest'ultimo, però, considerato tale solo nella tradizione cristiana. L'ordine dei dodici libri nel testo masoretico (e perciò nelle bibbie ebraiche, cattoliche e protestanti) è: (it)
- Prorocy mniejsi – dwanaście ksiąg biblijnych wchodzących w skład Starego Testamentu. Każda z ksiąg nosi nazwę od imienia proroka, któremu jest ona przypisana. W Biblii Hebrajskiej poszczególni „prorocy mniejsi" tworzą jedną księgę. W źródłach żydowskich księga ta nazywana jest także aramejskim zwrotem Trei Asar („dwanaście"). Poszczególne proroctwa w Biblii Hebrajskiej i w Bibliach zachodnich kościołów chrześcijańskich umieszcza się tradycyjnie w następującej kolejności: (pl)
- «Двенадцать малых пророков», или «Малые пророки», — именование библейских (ветхозаветных), иудейских книг пророчеств двенадцати авторов (пророков), которые принято называть «малыми», поскольку объём этих книг меньше объёма книг четырёх великих пророков (Исаии, Иеремии, Иезекииля, Даниила). Представляют собой последнюю из восьми книг второй группы книг еврейской Библии — Пророки (др.-евр. נביאים) — вслед за Законом / Торой, представленном в Пятикнижии. и целый ряд других мест Писания, а также целиком как пророческая книга Нового Завета - Апокалипсис, или Откровение Иоанна. (ru)
|
