| dbo:abstract
|
- Codex Babylonicus Petropolitanus (or The Petersburg Codex of the Prophets), designated by Vp, is an old Masoretic manuscript of Hebrew Bible, especially the Latter Prophets, using Babylonian vocalization. This codex contains the books of Isaiah, Jeremiah, Ezekiel, and the Minor Prophets, with both the small and the large Masora. (en)
- Codex Babylonicus Petropolitanus (atau The Petersburg Codex of the Prophets ), diberi kode Vp, adalah naskah kuno Alkitab Ibrani versi Masoretik, yang terutama memuat Kitab-kitab Nabi Akhir. Kodeks ini berisi kitab Yesaya, Yeremia, Yehezkiel, dan Nabi-nabi Kecil, dengan Masora kecil dan besar. (in)
- Codex Babylonicus Petropolitanus (VP, B3) – pochodzący z 916 roku n.e. hebrajski kodeks zawierający tekst masorecki Księgi Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela oraz dwunastu proroków mniejszych. Nazwa kodeksu wskazuje, że został on napisany według interpunkcji babilońskiej szkoły masoretów. Jest to najstarszy znany datowany przez kopistę manuskrypt jakiejkolwiek części Biblii hebrajskiej. Kodeks został odkryty przez karaimskiego uczonego Abrahama Firkowicza w genizie synagogi w Czufut-Kale na Krymie. Od 1862 roku jest przechowywany w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Codex Babylonicus Petropolitanus (or The Petersburg Codex of the Prophets), designated by Vp, is an old Masoretic manuscript of Hebrew Bible, especially the Latter Prophets, using Babylonian vocalization. This codex contains the books of Isaiah, Jeremiah, Ezekiel, and the Minor Prophets, with both the small and the large Masora. (en)
- Codex Babylonicus Petropolitanus (atau The Petersburg Codex of the Prophets ), diberi kode Vp, adalah naskah kuno Alkitab Ibrani versi Masoretik, yang terutama memuat Kitab-kitab Nabi Akhir. Kodeks ini berisi kitab Yesaya, Yeremia, Yehezkiel, dan Nabi-nabi Kecil, dengan Masora kecil dan besar. (in)
- Codex Babylonicus Petropolitanus (VP, B3) – pochodzący z 916 roku n.e. hebrajski kodeks zawierający tekst masorecki Księgi Izajasza, Jeremiasza, Ezechiela oraz dwunastu proroków mniejszych. Nazwa kodeksu wskazuje, że został on napisany według interpunkcji babilońskiej szkoły masoretów. Jest to najstarszy znany datowany przez kopistę manuskrypt jakiejkolwiek części Biblii hebrajskiej. Kodeks został odkryty przez karaimskiego uczonego Abrahama Firkowicza w genizie synagogi w Czufut-Kale na Krymie. Od 1862 roku jest przechowywany w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. (pl)
|
