| dbo:abstract
|
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, také Stephanie Napoleon, (28. srpna 1789 ve Versailles, Francie – 29. ledna 1860, Nizza, Francie) byla adoptivní dcera Napoleona Bonaparte, sňatkem pak velkovévodkyně bádenská. (cs)
- ستيفاني دو بوارنيه (بالفرنسية: Stéphanie de Beauharnais ) (و. 1789 – 1860 م) هي ملكة، وصاحبة صالون أدبي، وأرستقراطية من فرنسا، وألمانيا، ولدت في فرساي، توفيت في نيس، عن عمر يناهز 71 عاماً. (ar)
- H Στεφανία ντε Μπωαρναί (Stéphanie de Beauharnais, 28 Αυγούστου 1789 - 29 Ιανουαρίου 1860) από τον Οίκο του Μπωαρναί ήταν κόρη του Κλαύδιου ντε Μπωαρναί. (el)
- Kaiserliche Prinzessin Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, auch Stéphanie Napoléon (* 28. August 1789 in Versailles; † 29. Januar 1860 in Nizza), war Adoptivtochter von Napoléon Bonaparte und Großherzogin von Baden. (de)
- Estefanía de Beauharnais (en francés: Stéphanie de Beauharnais; Versalles, 28 de agosto de 1789-Niza, 29 de enero de 1860) fue consorte del gran duque Carlos II de Baden. (es)
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, est un membre de la Famille Bonaparte princesse impériale française et par mariage grande-duchesse de Bade, est née à Versailles, en France, le 28 août 1789 et morte à Nice, dans le royaume de Sardaigne, le 29 janvier 1860. Fille du comte Claude de Beauharnais, parent par alliance de la future impératrice Joséphine, elle est adoptée, en 1806, par Napoléon Ier, qui en fait ainsi une princesse impériale française. Mariée peu après au futur grand-duc Charles II de Bade, elle est grande-duchesse de Bade de 1811 à 1818 puis grande-duchesse douairière. Issue d'une branche cadette de la maison de Beauharnais, Stéphanie voit le jour au début de la Révolution française. Orpheline de mère à l'âge de deux ans, elle est confiée à une aristocrate irlandaise, sa marraine, lady Bath, lorsque son père part en émigration. Elle est ensuite élevée dans le Midi par des religieuses jusqu'à l'adolescence. Finalement recueillie par Napoléon Bonaparte et Joséphine de Beauharnais en 1803, Stéphanie est adoptée par le couple impérial en 1806. Mariée un mois plus tard à l'héritier du trône de Bade, elle s'installe à Karlsruhe, où elle subit l'hostilité de la cour et de sa belle-mère, Amélie de Hesse-Darmstadt. Devenue grande-duchesse à l'accession au trône de Charles II en 1811, Stéphanie accouche de sa première fille la même année. Elle donne ensuite le jour à quatre autres enfants, mais ses deux fils trouvent la mort avant d'avoir un an. À la chute de Napoléon en 1814, les proches de Charles II tentent de le persuader de répudier sa femme. Cependant, celui-ci refuse et Stéphanie conserve sa position. Devenue veuve en 1818, elle se retire avec ses filles à Mannheim. Dix ans plus tard, éclate l'affaire Kaspar Hauser : un enfant sauvage né vers la même époque que le fils aîné de Stéphanie est retrouvé à Nuremberg. La rumeur publique veut que tous deux ne forment qu'une seule et même personne. Comme nombre de ses contemporains, Stéphanie se laisse convaincre mais Kaspar Hauser est assassiné en 1833, sans que ses origines aient pu être clairement établies. En 1852, Stéphanie - persona non grata en France - assiste avec satisfaction au rétablissement de l'Empire français. Elle meurt quelques années plus tard, sur la côte d'Azur. (fr)
- Stéphanie, Grand Duchess of Baden (Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais; 28 August 1789 – 29 January 1860) was a French princess and the Grand Duchess consort of Baden by marriage to Karl, Grand Duke of Baden. (en)
- Stefania di Beauharnais, granduchessa di Baden (in francese: Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, vicomtesse de Beauharnais; Versailles, 28 agosto 1789 – Nizza, 29 gennaio 1860), fu la consorte di Carlo II, granduca di Baden. (it)
- ステファニー・ルイーズ・アドリアンヌ・ド・ボアルネ（フランス語: Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, 1789年8月28日 - 1860年1月29日）は、バーデン大公カールの妃。 (ja)
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais (Versailles, 28 augustus 1789 – Nice, 29 januari 1860) was een aangenomen dochter van Napoleon Bonaparte en groothertogin van Baden. Ze werd gedurende de Franse Revolutie geboren als dochter van . Na de dood van haar moeder drie jaar later leefde ze met haar vader in Zuid-Frankrijk. Teruggekeerd in Parijs maakte haar vader de Eerste Consul Napoleon Bonaparte, die was gehuwd met Joséphine de Beauharnais (weduwe van Claudes neef Alexandre de Beauharnais), attent op het bestaan van zijn dochter. Napoleon liet haar naar Parijs halen en gaf haar een opvoeding conform haar stand. Als stiefvader van Joséphines kinderen Eugène en Hortense nam hij ook Stéphanie als dochter aan met de titel princesse française. Te Parijs resideerde ze in het Tuilerieënpaleis. Teneinde een verbinding met de dynastie van Baden te bewerkstelligen huwde de Franse keizer Stéphanie in 1806 uit aan Karel van Baden, kleinzoon van de toenmalige keurvorst Karel Frederik die datzelfde jaar tot groothertog werd verheven. Het huwelijk tussen de twee was weinig gelukkig. Karel stond erop te blijven leven als vrijgezel en resideerde in Karlsruhe, terwijl Stéphanie in Mannheim woonde. Bij het Badense volk was zij - in tegenstelling tot bij haar schoonfamilie - erg geliefd door haar reizen om haar onderdanen beter te leren kennen. In 1811, het jaar dat Karel groothertog werd, kreeg zij haar eerste kind, een dochter. Er volgden nog vier kinderen, onder wie een zoon van wie later werd gespeculeerd dat hij niet als zuigeling stierf, maar werd verwisseld met een andere baby. De mysterieuze vondeling Kaspar Hauser wordt door sommigen met deze zoon vereenzelvigd. Karel stierf reeds in 1818. Stéphanie hertrouwde niet, maar bracht de rest van haar leven grotendeels door in Mannheim en in haar zomerpaleis te Baden-Baden. Haar residentie in Mannheim werd een bekende salon voor kunstenaars en intellectuelen. Later speelde ze nog een rol aan het hof van Napoleon III. Ze stierf op 29 januari 1860 en werd bijgezet in de vorstelijke crypte te Pforzheim. (nl)
- Stefania de Beuharnais, fr. Stéphanie Louise Adrienne (ur. 28 sierpnia 1789, Wersal, zm. 29 stycznia 1860, Nicea) – kuzynka Eugeniusza i Hortensji, dzieci cesarzowej Józefiny, poprzez adopcję córka Napoleona, 1811-1818 wielka księżna-małżonka Badenii. Stefania była córką Klaudiusza de Beauharnais, hrabiego des Roches-Baritaud (1756-1819), kuzyna Aleksandra de Beauharnais, pierwszego męża późniejszej cesarzowej Józefiny, i Klaudii Franciszki de Lezay-Marnésia (1767-1791). Miała trzy lata, gdy zmarła matka i przez dziesięć lat była wychowywana w konwencie w Południowej Francji, w Montauban. Parę lat po upadku reżimu terroru Robespierre’a ojciec zabrał ją do Paryża i przedstawił wdowie po kuzynie Aleksandrze, Józefinie de Beauharnais, wówczas już zamężnej z pierwszym konsulem Napoleonem Bonaparte. Od roku 1803 Stefania była wychowywana w tej samej ekskluzywnej pensji dla dziewcząt u Mme Campan, co kuzynka Hortensja. W roku 1804 Napoleon koronował się na cesarza Francuzów i nadał Stefanii tytuł księżniczki francuskiej oraz przydzielił jej apartament w Tuileriach. W roku 1806 Napoleon szukał sprzymierzeńców w Niemczech, by scementować swą dominację nad krajem. Jednym z ważniejszych państw niemieckich była Badenia ze względu na swe strategiczne położenie blisko granicy francuskiej i Napoleon postanowił zawrzeć alians z władcą tego kraju, księciem-elektorem Karolem Fryderykiem. W zamian za zezwolenie na małżeństwo badeńskiego następcy tronu Karola z księżniczką z rodu Bonapartych Karol Fryderyk otrzymał zgodę cesarza na podniesienie Badenii do rangi Wielkiego Księstwa. W roku 1806 Napoleon adoptował Stefanię, nadał jej tytuł Cesarskiej Wysokości i wydał ją 8 kwietnia 1806 za Badeńczyka. Małżeństwo przez wiele lat było nieudane, Karol mieszkał w Karlsruhe i prowadził nadal swe hulaszcze i rozwiązłe życie, a Stefania rezydowała w Mannheimie. Przyjaciółka rodziny Beauharnais, księżna d’Abrantès, pisała o Karolu w swych wspomnieniach: był najbardziej nieprzyjemną osobą z jaką kiedykolwiek się zetknęłam, zachowywał się jak wiecznie nadąsane, ukarane dziecko. Był wyjątkowo mało przystojny. Dopiero w roku 1811, gdy Karol wstąpił na tron badeński, małżonkowie pogodzili się, najwyraźniej by dostarczyć dynastii potomków. Mieli trzy córki, z których najstarsza, Luiza, wyszła za szwedzkiego księcia Gustawa, byłego następcę tronu Szwecji i Finlandii. Jedyny syn zmarł (później pojawiły się opinie łączące dziecko z tajemnicą Kaspara Hausera). Dalsze dwie córki poślubiły księcia Karola Hohenzollerna z linii szwabskiej i angielskiego lorda Hamiltona. W latach klęsk cesarstwa napoleońskiego, 1813-1815, Stefania walczyła o prawa swojego męża, którego alianci chcieli zdetronizować, i pilnowała interesów równie jak on zagrożonej kuzynki Hortensji. Po śmierci męża w 1818 r. Stefania, źle traktowana przez nowego władcę Badenii, stryja jej męża, ostatniego z głównej linii rodu Zähringen, usunęła się od życia dworskiego i mieszkała w zamku w Mannheimie oraz w swej letniej rezydencji w Baden-Baden. Przebywała głównie z malarzami i muzykami. Po roku 1848 zaangażowała się w sprawy syna Hortensji, księcia-prezydenta Ludwika Napoleona Bonaparte, i w pierwszych latach, gdy jeszcze rezydował w Pałacu Elizejskim, pełniła obowiązki pierwszej damy II Republiki Francuskiej. Usiłowała doprowadzić do skutku małżeństwo swej wnuczki Karoli z Ludwikiem Napoleonem, ale trafiła i na opór panny, od której Bonaparte był prawie 20 lat starszy, i jej ojca, księcia Gustawa Wazy, który, od 10 roku życia wygnaniec, nie chciał narażać jedynej córki na niepewne losy małżonki pretendenta. Ostatnie lata Stefania spędziła częściowo w swym gronie artystów w Mannheimie, częściowo na licznych podróżach z odwiedzinami u różnych krewnych i potomków. W Badenii była niesłychanie popularna wśród ludu i klas średnich, nazywano ją „dobrą księżną”. Pochowana jest w krypcie rodu Zähringen w Pforzheimie. (pl)
- Estefânia Luísa Adriana de Beauharnais (em francês: Stéphanie Louise Adrienne; Versalhes, 28 de agosto de 1789 – Nice, 29 de janeiro de 1860), foi uma princesa francesa, a esposa do grão-duque Carlos II e Grão-Duquesa Consorte de Baden de 1811 até 1818. Filha de Claude de Beauharnais, 2º Conde de Roches-Baritaud e de sua esposa, Claudine Lézay-Marnézia, Estefânia foi adotada por Napoleão Bonaparte e sua esposa, Josefina de Beauharnais em 1806, tornou-se assim Princesa do Império Francês. (pt)
- Stephanie de Beauharnais (Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais), född 28 augusti 1789 i Versailles, död 29 januari 1860 i Nice, var en fransk prinsessa, storhertiginna av Baden som gift med storhertig Karl av Baden. Hon var adoptivdotter till kejsar Napoleon. (sv)
- Стефанія Луїза Адрієнна де Богарне (фр. Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais), (нар. 28 серпня 1789 — пом. 29 січня 1860) — французька аристократка з роду Богарне, донька Клода де Богарне, другого графа де Рош-Баріто та Адрієнни де Лезей-Марнезія. У 1806 році була удочерена Наполеоном I, який дарував їй титул імперської принцеси. Дружина великого герцога Бадену Карла. (uk)
- Стефания Луиза Адрианна де Богарне (фр. Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais; 28 августа 1789, Версаль — 29 января 1860, Ницца) — великая герцогиня Баденская, супруга великого герцога Карла Баденского. (ru)
- 史蒂芬妮·德·博阿爾內（法語：Stéphanie de Beauharnais，1789年8月28日—1860年1月29日），，1811年至1818年在位。 史蒂芬妮的祖父是，法國軍官亞歷山大·德·博阿爾內的叔叔；後者是拿破崙的繼子歐仁·德·博阿爾內之父。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, také Stephanie Napoleon, (28. srpna 1789 ve Versailles, Francie – 29. ledna 1860, Nizza, Francie) byla adoptivní dcera Napoleona Bonaparte, sňatkem pak velkovévodkyně bádenská. (cs)
- ستيفاني دو بوارنيه (بالفرنسية: Stéphanie de Beauharnais ) (و. 1789 – 1860 م) هي ملكة، وصاحبة صالون أدبي، وأرستقراطية من فرنسا، وألمانيا، ولدت في فرساي، توفيت في نيس، عن عمر يناهز 71 عاماً. (ar)
- H Στεφανία ντε Μπωαρναί (Stéphanie de Beauharnais, 28 Αυγούστου 1789 - 29 Ιανουαρίου 1860) από τον Οίκο του Μπωαρναί ήταν κόρη του Κλαύδιου ντε Μπωαρναί. (el)
- Kaiserliche Prinzessin Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, auch Stéphanie Napoléon (* 28. August 1789 in Versailles; † 29. Januar 1860 in Nizza), war Adoptivtochter von Napoléon Bonaparte und Großherzogin von Baden. (de)
- Estefanía de Beauharnais (en francés: Stéphanie de Beauharnais; Versalles, 28 de agosto de 1789-Niza, 29 de enero de 1860) fue consorte del gran duque Carlos II de Baden. (es)
- Stéphanie, Grand Duchess of Baden (Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais; 28 August 1789 – 29 January 1860) was a French princess and the Grand Duchess consort of Baden by marriage to Karl, Grand Duke of Baden. (en)
- Stefania di Beauharnais, granduchessa di Baden (in francese: Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, vicomtesse de Beauharnais; Versailles, 28 agosto 1789 – Nizza, 29 gennaio 1860), fu la consorte di Carlo II, granduca di Baden. (it)
- ステファニー・ルイーズ・アドリアンヌ・ド・ボアルネ（フランス語: Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, 1789年8月28日 - 1860年1月29日）は、バーデン大公カールの妃。 (ja)
- Estefânia Luísa Adriana de Beauharnais (em francês: Stéphanie Louise Adrienne; Versalhes, 28 de agosto de 1789 – Nice, 29 de janeiro de 1860), foi uma princesa francesa, a esposa do grão-duque Carlos II e Grão-Duquesa Consorte de Baden de 1811 até 1818. Filha de Claude de Beauharnais, 2º Conde de Roches-Baritaud e de sua esposa, Claudine Lézay-Marnézia, Estefânia foi adotada por Napoleão Bonaparte e sua esposa, Josefina de Beauharnais em 1806, tornou-se assim Princesa do Império Francês. (pt)
- Stephanie de Beauharnais (Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais), född 28 augusti 1789 i Versailles, död 29 januari 1860 i Nice, var en fransk prinsessa, storhertiginna av Baden som gift med storhertig Karl av Baden. Hon var adoptivdotter till kejsar Napoleon. (sv)
- Стефанія Луїза Адрієнна де Богарне (фр. Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais), (нар. 28 серпня 1789 — пом. 29 січня 1860) — французька аристократка з роду Богарне, донька Клода де Богарне, другого графа де Рош-Баріто та Адрієнни де Лезей-Марнезія. У 1806 році була удочерена Наполеоном I, який дарував їй титул імперської принцеси. Дружина великого герцога Бадену Карла. (uk)
- Стефания Луиза Адрианна де Богарне (фр. Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais; 28 августа 1789, Версаль — 29 января 1860, Ницца) — великая герцогиня Баденская, супруга великого герцога Карла Баденского. (ru)
- 史蒂芬妮·德·博阿爾內（法語：Stéphanie de Beauharnais，1789年8月28日—1860年1月29日），，1811年至1818年在位。 史蒂芬妮的祖父是，法國軍官亞歷山大·德·博阿爾內的叔叔；後者是拿破崙的繼子歐仁·德·博阿爾內之父。 (zh)
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais, est un membre de la Famille Bonaparte princesse impériale française et par mariage grande-duchesse de Bade, est née à Versailles, en France, le 28 août 1789 et morte à Nice, dans le royaume de Sardaigne, le 29 janvier 1860. Fille du comte Claude de Beauharnais, parent par alliance de la future impératrice Joséphine, elle est adoptée, en 1806, par Napoléon Ier, qui en fait ainsi une princesse impériale française. Mariée peu après au futur grand-duc Charles II de Bade, elle est grande-duchesse de Bade de 1811 à 1818 puis grande-duchesse douairière. (fr)
- Stefania de Beuharnais, fr. Stéphanie Louise Adrienne (ur. 28 sierpnia 1789, Wersal, zm. 29 stycznia 1860, Nicea) – kuzynka Eugeniusza i Hortensji, dzieci cesarzowej Józefiny, poprzez adopcję córka Napoleona, 1811-1818 wielka księżna-małżonka Badenii. W latach klęsk cesarstwa napoleońskiego, 1813-1815, Stefania walczyła o prawa swojego męża, którego alianci chcieli zdetronizować, i pilnowała interesów równie jak on zagrożonej kuzynki Hortensji. (pl)
- Stéphanie Louise Adrienne de Beauharnais (Versailles, 28 augustus 1789 – Nice, 29 januari 1860) was een aangenomen dochter van Napoleon Bonaparte en groothertogin van Baden. Ze werd gedurende de Franse Revolutie geboren als dochter van . Na de dood van haar moeder drie jaar later leefde ze met haar vader in Zuid-Frankrijk. Teruggekeerd in Parijs maakte haar vader de Eerste Consul Napoleon Bonaparte, die was gehuwd met Joséphine de Beauharnais (weduwe van Claudes neef Alexandre de Beauharnais), attent op het bestaan van zijn dochter. Napoleon liet haar naar Parijs halen en gaf haar een opvoeding conform haar stand. Als stiefvader van Joséphines kinderen Eugène en Hortense nam hij ook Stéphanie als dochter aan met de titel princesse française. Te Parijs resideerde ze in het Tuilerieënpaleis. (nl)
|
