| dbo:abstract
|
- Slavníkovci byli významný, snad s Přemyslovci spřízněný český rod, jehož rozkvět a i zánik spadá do 10. století. Vyvraždění Slavníkovců 28. září 995 na Libici je pokládáno za jednu z nejvýznamnějších epizod raně středověkého českého státu. Jejich vztah k Přemyslovcům patří k stále diskutovaným otázkám české historie. (cs)
- Die Slavnikiden, auch Slawnikiden (tschechisch: Slavníkovci) waren ein böhmisches Adelsgeschlecht. Die ältere tschechische und deutsche Geschichtsschreibung sah die Slavnikiden als mächtige Herrscher über ein eigenständiges Fürstentum im Osten Böhmens und Gegner der regierenden Přemysliden-Dynastie. Ihr Sturz im Jahre 995 galt als der letzte Schritt zur endgültigen Einigung des Landes. Neuere Arbeiten messen der Familie allerdings eine geringere Bedeutung bei. Bekanntester Vertreter war Adalbert, der zweite Bischof von Prag. (de)
- The Slavniks/Slavníks or Slavnikids (Czech: Slavníkovci; German: Slawnikiden; Polish: Sławnikowice) was a dynasty in the White Croatia during the 10th century. It is considered to be of White Croats origin. The center of the semi-independent principality was the gord of Libice located at the confluence of the rivers Cidlina and Elbe. The Slavníks competed with the Přemyslid dynasty for control over Bohemia and eventually succumbed to them. (en)
- Het huis Slavník of de Slavnikids was een kortdurende dynastie in het hertogdom Bohemen tijdens de 10e eeuw. De Slavnikids worden soms omschreven als prinsen. (nl)
- Sławnikowice (cz. Slavníkovci) – możnowładczy ród czeski z X w. Rywalizowali z Przemyślidami. Ich domeny leżały w południowych i wschodnich Czechach, według Kroniki Kosmasa zaliczała się do nich także ziemia kłodzka (o Sławniku: posiadacz Kłodzka, grodu obronnego przeciw Polsce, w pobliżu rzeki zwanej Nysa). Nazwa rodu pochodzi od Sławnika (zm. 981), księcia Libic, za którego uzyskali największe znaczenie. Spokrewnieni z niemieckimi władcami z saskiej dynastii Ludolfingów; byli tradycyjnie prosascy oraz procesarscy i wspierali chrześcijaństwo, podczas gdy Przemyślidzi na ogół sympatyzowali z antycesarską opozycją (wówczas gł. bawarską) oraz rodzimymi tradycjami. Sławnik miał 7 synów, z czego sześciu z małżeństwa ze Strzeżysławą: Sobiesław (Sobiebor), Spycimir (Spytymir), Pobrasław, Poraj (Porzej), Czesław (Czasław), Wojciech oraz przyrodni Radzim (Gaudenty). Poraj wysłany został przez ojca w 965 w orszaku Dobrawy, która wychodziła za mąż za Mieszka I. Być może osiadł w Polsce. Polska tradycja wywodzi od niego herb Poraj (róża srebrna w polu czerwonym). Początek kariery Sławnikowiców należy wiązać ze starciem Bolesława I z Ottonem I w 950 r. w niekorzystnej dla Przemyślidów sytuacji, która wtedy zaistniała doszło do odrodzenia księstwa zlicko-chorwackiego i włączenia do niego ziem kouřimskich, niektórzy autorzy sądzą, że stało się to za wiedzą Ottona I, który widział w Sławnikowicach przeciwwagę dla Przemyślidów.Tarcia między rządzącymi Przemyślidami a Sławnikowicami nasiliły się po śmierci Sławnika (981), a zwłaszcza Strzeżysławy (987). Senior rodu Sobiesław rozpoczął otwartą rywalizację także na poziomie ekonomicznym, otwierając w Libicach i Malínie (3 km od Kutnej Hory) mennice, które biły własne monety. Pierwsze z nich zostały wybite na cześć jego brata Wojciecha, który akurat wtedy objął biskupstwo praskie. Jak na ówczesne czasy mennica wybiła ogromną liczbę monet, bo aż 70 tysięcy. Na awersie monet znajdowała się ręka z nożem, a na rewersie zrywający się do lotu orzeł. Na niektórych Sobiesław występował jako DUX. 28 września 995 doszło do otwartego konfliktu między oboma rodami. Książę czeski Bolesław II Pobożny siłami innego rodu Wrszowców zaatakował Libice i zajął prawie pozbawiony obrony gród, który otwarto mu po przyrzeczeniu nietykalności mieszkańców. Szukające azylu w kościele rodziny braci zostały z niego wywleczone i wymordowane. Z siedmiu synów Sławnika ocaleli jedynie najstarszy Sobiesław będący na wyprawie wojennej przeciw Obodrzycom wraz z Ottonem III i Chrobrym, przebywający na Zachodzie biskup Pragi Wojciech (późniejszy święty) oraz towarzyszący mu najmłodszy, przyrodni brat Radzim. Sobiesław pozostał w Polsce i służył w drużynie Bolesława Chrobrego, który wyraźnie sprzyjał ich rodowi. Wobec wymordowania rodziny Wojciech nie powrócił z Niemiec do Pragi i po pewnym czasie wraz z bratem Radzimem znalazł się na dworze Polan w drodze na misje w Prusach. Po śmierci Wojciecha w 1000 Radzim został wyniesiony na arcybiskupa nowo utworzonej metropolii w Gnieźnie. W 1004 Sobiesław zginął osłaniając odwrót Chrobrego z Pragi. (pl)
- Славниковичи (Славниковцы, чеш. Slavníkovci, польск. Sławnikowice) —чешские племенные князья, возглавлявшие в X веке Зличанское княжество с центром в г. Либице, расположенном в месте впадения р. Цидлины в Лабу (Эльбу). Выступали соперниками чешской королевской династии Пржемысловичей и в конце концов были побеждены ею. (ru)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 15751 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:anchorYear
| |
| dbp:authorLink
| |
| dbp:c
|
- Zapadne granice Slavnikove države, Pogranična tvrđava 'in monte Osseca' i potok 'Surina' [Western boundaries of Slavnic state, border fortress 'in monte Osseca' and stream 'Surina'] (en)
- Propast Slavnikovića [The downfall of Slavniković] (en)
- Propast hrvatske kneževske obitelji Slavnikovića [The collapse of Croatian princely family Slavniković] (en)
- Češki Hrvati [Czech Croats] (en)
- Češka kneževina za vladavine Boleslava II [Czech principality under the rule of Boleslav II] (en)
|
| dbp:first
|
- Francis (en)
- Emanuel (en)
- Miloslav (en)
- Johann (en)
|
| dbp:in
| |
| dbp:language
| |
| dbp:last
|
- Šimek (en)
- Dvornik (en)
- Vach (en)
- Loserth (en)
|
| dbp:origYear
|
- 1930 (xsd:integer)
- 1949 (xsd:integer)
|
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:year
|
- 2006 (xsd:integer)
- 2008 (xsd:integer)
|
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Slavníkovci byli významný, snad s Přemyslovci spřízněný český rod, jehož rozkvět a i zánik spadá do 10. století. Vyvraždění Slavníkovců 28. září 995 na Libici je pokládáno za jednu z nejvýznamnějších epizod raně středověkého českého státu. Jejich vztah k Přemyslovcům patří k stále diskutovaným otázkám české historie. (cs)
- Die Slavnikiden, auch Slawnikiden (tschechisch: Slavníkovci) waren ein böhmisches Adelsgeschlecht. Die ältere tschechische und deutsche Geschichtsschreibung sah die Slavnikiden als mächtige Herrscher über ein eigenständiges Fürstentum im Osten Böhmens und Gegner der regierenden Přemysliden-Dynastie. Ihr Sturz im Jahre 995 galt als der letzte Schritt zur endgültigen Einigung des Landes. Neuere Arbeiten messen der Familie allerdings eine geringere Bedeutung bei. Bekanntester Vertreter war Adalbert, der zweite Bischof von Prag. (de)
- The Slavniks/Slavníks or Slavnikids (Czech: Slavníkovci; German: Slawnikiden; Polish: Sławnikowice) was a dynasty in the White Croatia during the 10th century. It is considered to be of White Croats origin. The center of the semi-independent principality was the gord of Libice located at the confluence of the rivers Cidlina and Elbe. The Slavníks competed with the Přemyslid dynasty for control over Bohemia and eventually succumbed to them. (en)
- Het huis Slavník of de Slavnikids was een kortdurende dynastie in het hertogdom Bohemen tijdens de 10e eeuw. De Slavnikids worden soms omschreven als prinsen. (nl)
- Славниковичи (Славниковцы, чеш. Slavníkovci, польск. Sławnikowice) —чешские племенные князья, возглавлявшие в X веке Зличанское княжество с центром в г. Либице, расположенном в месте впадения р. Цидлины в Лабу (Эльбу). Выступали соперниками чешской королевской династии Пржемысловичей и в конце концов были побеждены ею. (ru)
- Sławnikowice (cz. Slavníkovci) – możnowładczy ród czeski z X w. Rywalizowali z Przemyślidami. Ich domeny leżały w południowych i wschodnich Czechach, według Kroniki Kosmasa zaliczała się do nich także ziemia kłodzka (o Sławniku: posiadacz Kłodzka, grodu obronnego przeciw Polsce, w pobliżu rzeki zwanej Nysa). Nazwa rodu pochodzi od Sławnika (zm. 981), księcia Libic, za którego uzyskali największe znaczenie. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Slavník dynasty (en)
- Slavníkovci (cs)
- Slavnikiden (de)
- Huis Slavník (nl)
- Sławnikowice (ród) (pl)
- Славниковичи (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
