| dbo:abstract
|
- قذيفة أعماق (بالإنجليزية: depth charge) هو سلاح الحرب المضادة للغواصات. الغرض منه هو تدمير غواصة من خلال إسقاط قذيفة الأعماق في الماء في مكان قريب من الغواصة لتفجيره، حيث تخضع الغواصة أو الهدف لصدمة هيدروليكية قوية ومدمرة. معظم قذائف الأعماق، تستخدم شحنة متفجرات عالية التفجير ومجموعة صمامات لتفجير الشحنة على عمق معين. ويمكن إسقاط قذائف الأعماق من قبل السفن وطائرات الدوريات وطائرات الهليكوبتر. (ar)
- La càrrega de profunditat és la més antiga de les armes contra submarins. El concepte de llençar una mina marina es va discutir per primera vegada l'any 1910, i la idea va ser desenvolupada i posada en pràctica quan el Comandant en Cap de la Royal Navy, Sir , va demanar la seva posta en producció el 1914. El treball de disseny el va fer a la HMS Vernon Torpedo and Mine School de Portsmouth. La primera càrrega de profunditat efectiva va ser la "Tipus D", desenvolupada el 1916. Tenia un revestiment metàl·lic en forma de bidó, de 140 kg de pes, farcit d'explosiu, usualment TNT. Un percussor accionat per la pressió hidroestàtica la feia detonar a una profunditat preestablerta. La "Tipus D" podia detonar fins a una profunditat màxima de 100 m. El primer sistema per usar-les en combat era senzillament deixar-les rodar per una guia col·locada a la popa del vaixell atacant. Més tard es va dissenyar un projector anomenat "K-gun", que amb un explosiu propel·lent enviava les càrregues a uns 50 m. Estaven muntats a les cobertes dels costats. Això permetia junt amb el sistema de guies de crear uns patrons de sis a deu càrregues al voltant del vaixell atacant per encerclar al submarí. El 1943 es va introduir el , un explosiu un 50% més potent que el TNT, juntament amb un nou disseny en forma de llàgrima que permetia que la càrrega s'enfonses més de pressa. Encara que l'explosió d'una càrrega estàndard de 280 kg (utilitzada en els dissenys Mark 4 i 7 de la marina americana) podia desestabilitzar el submarí i ser pertorbadora per a les tripulacions, només un impacte directe a menys de 5 metres del buc podia destruir-lo. Això era molt difícil d'aconseguir, ja que el blanc realitzava maniobres evasives tota l'estona. La majoria dels submarins enfonsats amb càrregues de profunditat ho eren pel dany acumulat de diverses detonacions. Molts arribaren a sobreviure fins a centenars de detonacions de càrregues de profunditat durant hores. Per exemple, a l'abril de 1945 es van llençar 678 càrregues de profunditat contra l', que sobrevisqué a l'atac. (ca)
- Hlubinná puma je protiponorková zbraň, tedy zbraň určená k ničení ponorek. Hlubinná puma může být nesena například lodí nebo letadlem. Před jejím vypuštěním je nastavena hloubka detonace s cílem zajistit výbuch co nejblíže cíli (ponorky). Existují typy s konvenční výbušninou i jadernou hlavicí (jaderná hlubinná puma). První hlubinné pumy byly vyvinuty v době první světové války, která přinesla první rozsáhlé nasazení ponorek a používány od roku 1916. Vypouštěny byly ze skluzu na zádi lodi a jejich trhavá nálož (TNT, resp. Amatol, popř. trhaviny s vyšší brizancí, kupříkladu Minol či Torpex) vybuchla v předem nastavené hloubce. Používány byly také vrhače hlubinných pum, které je mohly vymrštit dále od boků lodi. Kombinace skluzavek a vrhačů hlubinných pum u spojenců za druhé světové války doplnila zařízení vrhající salvu hlubinných pum před loď – Hedgehog (Ježek) a Squid (Oliheň). Za studené války byly používány raketové vrhače hlubinných pum s dosahem v řádu kilometrů, které mohly nést jadernou hlavici. Vrhače hlubinných pum se svojí konstrukcí dělí na tzv. K-gun (vystřeluje hlubinné pumy pouze jedním směrem – zpravidla instalovány v párech po jednom na levoboku a pravoboku) a Y-gun (dvounásobný vrhač střílející jednou pumou na levobok a druhou na pravobok). (cs)
- Η βόμβα βάθους είναι ναυτικό όπλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Οι βόμβες βάθους μαζί με τις νάρκες θαλάσσης και τις τορπίλες χαρακτηρίζονται γενικότερα ως . (el)
- Eine Wasserbombe ist eine Unterwasserwaffe, die zur Vernichtung von Streitkräften in Unterwasserlage sowie anderer Unterwasserobjekte (wie z. B. U-Boote, Ankertauminen, Grundminen, anlaufende Torpedos, Kampfschwimmer u. a.) dient. Sie besteht aus einer Sprengladung, die unter Wasser durch einen Zünder in vorher definierter Tiefe zur Detonation gebracht wird. (de)
- A depth charge is an anti-submarine warfare (ASW) weapon. It is intended to destroy a submarine by being dropped into the water nearby and detonating, subjecting the target to a powerful and destructive hydraulic shock. Most depth charges use high explosive charges and a fuze set to detonate the charge, typically at a specific depth. Depth charges can be dropped by ships, patrol aircraft, and helicopters. Depth charges were developed during World War I, and were one of the first viable methods of attacking a submarine underwater. They were widely used in World War I and World War II, and remained part of the anti-submarine arsenals of many navies during the Cold War, during which they were supplemented, and later largely replaced, by anti-submarine homing torpedoes. A depth charge fitted with a nuclear warhead is also known as a "nuclear depth bomb". These were designed to be dropped from a patrol plane or deployed by an anti-submarine missile from a surface ship, or another submarine, located a safe distance away. By the late 1990s all nuclear anti-submarine weapons had been withdrawn from service by the United States, the United Kingdom, France, Russia and China. They have been replaced by conventional weapons whose accuracy and range had improved greatly as ASW technology improved. (en)
- La carga de profundidad es la más antigua de las armas antisubmarinas. Usualmente es un objeto por lo general cilíndrico que contiene explosivos y un detonador fijado para activarse por presión hidráulica al alcanzar una determinada profundidad. Su uso primario es destruir submarinos sumergidos, y pueden ser lanzadas tanto desde buques como aeronaves. Previo al lanzamiento, el buque o avión detecta al submarino en el área y estima la probable profundidad con el fin de ajustar las espoletas de las cargas a ese nivel para que tengan alguna efectividad. Sin embargo, se demostró en la Segunda Guerra Mundial que no era un arma muy efectiva, pues se requería una elevada concentración de cargas en una zona reducida o un repetido lanzamiento durante largos períodos de tiempo para ser realmente efectivas. Aunque para la tripulación de un submarino era una prueba crítica para su temple, ya que cada estallido cercano era como un golpe acústico poderoso que en forma repetitiva podía quebrar la resistencia emocional de la tripulación del sumergible, no era mortal a no ser que una carga estallase a menos de cinco metros del , de otro modo no había posibilidad de romper el mismo. En general, era la onda expansiva en el agua lo que dañaba a los submarinos por vibraciones intensivas, ya sea soltando remaches del casco, pernos o estopes de presión en las uniones de las tuberías interiores, o quebrando las baterías y generando gas cloro al entrar su electrolito en contacto con el agua de mar. Una tripulación experimentada podía evitar las cargas de profundidad si se sumergía al límite de la profundidad nominal. La mayoría de los submarinos hundidos por cargas de profundidad no lo fueron por un estallido desafortunadamente cercano, o por una carga especialmente bien dirigida, sino por una acumulación sucesiva de daños tras un ataque continuado con cientos de cargas de profundidad que estallaron en sus cercanías. Incluso en esos casos hubo supervivientes. El submarino alemán U-427 que sobrevivió a 678 cargas de profundidad en abril de 1945, y aun así, pudo regresar a su base. (es)
- Arm a úsáideann longa dromchlacha chun fomhuireáin a scriosadh. De réir cineáil, is umar lán d'ábhar pléascach é a chaitear sa bhfarraige ó dheireadh long chogaidh. Bíonn fiús brú-íogair san umar a mhaidhmeann ag doimhneacht ar leith. Ón dara cogadh domhanda, tá foirmeacha in úsáid a chaitear fad éigin chun tosaigh ar an long chogaidh. Ó na 1950idí, tá lánáin núicléacha doimhneachta ag cabhlaigh áirithe, atá in ann pléascadh díobhálach 1 km ar trastomhas a dhéanamh. Úsáidtear diúracán nó eitleán gan phíolóta chun lánán mar seo a lainseáil ag fad réasúnta sábháilte ón long chogaidh. (ga)
- Une grenade anti sous-marine, également appelée charge de profondeur[réf. nécessaire] (en anglais : « depth charge »), est une charge anti sous-marine destinée à exploser près d'une cible pour la couler. La plupart de ces grenades sont réglées pour se déclencher à une profondeur prédéterminée. Certaines ont même été conçues pour utiliser des ogives nucléaires. Ces armes peuvent être déployées par les navires, par les sous-marins et par les avions. (fr)
- Peledak kedalaman (bahasa Inggris: depth charge) adalah salah satu senjata anti-kapal selam. Peledak kedalaman biasanya berbentuk silinder yang dilengkapi dengan peledak dan sebuah pemicu yang diset untuk meledak pada kedalaman tertentu. Peledak kedalaman dapat dilepaskan dari kapal atau pesawat bertujuan untuk menhancurkan kapal selam yang sedang menyelam. (in)
- 爆雷（ばくらい）は、水中で爆発する水雷兵器の一種で、水上艦艇や航空機から海中に投下して潜航中の潜水艦を攻撃する。かつては主力対潜兵器として小型艦艇や航空機が装備していた。 第二次大戦後は対潜魚雷やそれを投下する対潜ミサイルの登場によって主力兵器ではなくなったが、機雷の処分や警告用など補助的に使われている。 (ja)
- 폭뢰(爆雷, depth charge)는 대잠무기의 일종이다. 잠수함 가까이에서 폭발하여 수중 충격파로 잠수함을 파괴하는 것을 목적으로 한다. 폭뢰는 대부분 고폭탄을 사용하며 특정 깊이에서 신관이 작동한다. 폭뢰는 제1차 세계 대전 때 개발되었으며, 최초의 유효한 대잠무기 중 하나였다. 제2차 세계 대전과 냉전을 거치면서도 대잠무기로 애용되었으나, 오늘날에는 대부분 로 대체되었다. (ko)
- La bomba di profondità nota anche come bomba torpedine a getto (BTG) è un'arma di attacco ai sommergibili da parte delle navi di superficie. Nella Seconda guerra mondiale le BTG erano in effetti l'unica arma disponibile alle navi per attaccare i sommergibili nemici, anche se spesso erano utilizzate solo a scopo intimidatorio. Le BTG erano dei cilindri metallici pieni di esplosivo (tritolo o fulmicotone), di massa variabile tra i 50 e i 125 kg, muniti di spolette d'innesco regolabili a tempo o a pressione idrostatica. Anche la spinta idrostatica negativa (cioè la velocità di affondamento) poteva essere regolata in modo da aumentare la probabilità di colpire. Le BTG venivano lasciate cadere da apposite tramogge situate a poppa della nave (solitamente un cacciatorpediniere o una torpediniera) o lanciate da appositi congegni lancia bombe ad aria compressa o pirotecnici. Le BTG affondavano rapidamente grazie alla loro elevata densità ed esplodevano alla profondità prefissata o dopo il tempo stabilito sulla spoletta. Nella Regia Marina i modelli più utilizzati furono le Moncenisio 100/1927 da 100 kg e le Moncenisio 50/1917 e 50/1930 da 50 kg entrambe scaricabili da tramogge, ma furono usate anche BTG di fabbricazione tedesca da 125 kg (tipo W.B.D.) e da 60 kg (tipo W.B.F.) che però necessitavano di un apposito lanciabombe pirotecnico fabbricato dalla Krupp. Pur essendo ordigni micidiali per i sommergibili (essendo infatti l'acqua incomprimibile le esplosioni subacquee si ripercuotevano sugli oggetti immersi anche a notevole distanza dall'esplosione), la reale efficacia delle BTG era molto limitata dal fatto che il lancio avveniva prevalentemente alla cieca o solo parzialmente guidato dagli ecogoniometri di quelle poche unità della Regia Marina che ne erano fornite. Quindi il successo o l'insuccesso dell'attacco era più che altro legato alla fortuna e all'abilità dei due comandanti impegnati nello scontro, ma spesso il lancio aveva anche lo scopo di impedire al sommergibile di iniziare o continuare il proprio attacco e costringerlo invece alla difesa e alla fuga. (it)
- Een dieptebom is een wapen dat ingezet wordt tegen onderzeeboten. Het bestaat meestal uit een cilindervormig explosief, gecombineerd met een ontsteking die gebouwd is om op een bepaalde diepte onder water af te gaan. De schokgolf die het resultaat is van de ontploffing onder water, moet de aangevallen duikboot als het ware "kraken", waardoor deze zodanig beschadigd wordt dat hij gedwongen wordt boven water te komen, dan wel zinkt. (nl)
- Bomba głębinowa – broń podwodna, przeznaczona do rażenia okrętów podwodnych znajdujących się w zanurzeniu. Do czasów II wojny światowej był to główny środek zwalczania okrętów podwodnych (ZOP), później jego rola malała i obecnie ma już raczej znaczenie historyczne. Bomba głębinowa składa się z ładunku materiału wybuchowego umieszczonego w zazwyczaj cylindrycznym metalowym kadłubie wodoszczelnym, wyposażonym w zapalnik. Najczęściej stosowane są zapalniki hydrostatyczne, powodujące wybuch bomby na odpowiedniej, zaprogramowanej głębokości, uruchamiane na skutek wzrostu ciśnienia wody. W dawnej polskiej literaturze używano też nazwy bomby głębinowej: „bomba hydrostatyczna”. Oprócz hydrostatycznych, czasami stosowane są zapalniki uderzeniowe. Bomby głębinowe były przede wszystkim zrzucane (staczane) ze zrzutni bomb głębinowych – specjalnych pochylni znajdujących się na rufie okrętu nawodnego. Bomby tego rodzaju, nazywane także grawitacyjnymi, wprowadzono w 1916 podczas I wojny światowej – pionierem była brytyjska Royal Navy. W celu rozszerzenia pola rażenia, oprócz zrzutni bomb głębinowych pojawiły się miotacze bomb głębinowych, miotające je na odległość około 50–150 metrów na burty okrętu za pomocą ładunków prochowych. Bomby głębinowe były zrzucane i miotane nad domniemaną pozycją okrętu podwodnego, ustaloną na przykład za pomocą obserwacji, sonarów pasywnych lub stacji hydrolokacyjnych. Zrzucano je seriami, dla pewniejszego rażenia celu; na przykład podczas II wojny światowej standardowym brytyjskim sposobem użycia była salwa z 5 bomb – trzech zrzuconych po kolei ze zrzutni i dwóch wyrzuconych w tym czasie na boki z miotaczy, przez co pięć bomb pokrywało obszar w kształcie krzyża. Nastawiano też bomby na wybuchy na różnych głębokościach. W toku II wojny światowej wprowadzono dodatkowo bomby szybciej tonące. Do zniszczenia lub uszkodzenia okrętu podwodnego nie jest wymagane bezpośrednie trafienie, lecz w przypadku dużych bomb głębinowych, wystarczający jest wybuch w odległości około 10–20 metrów. Bomby głębinowe tego rodzaju mają zwykle masę materiału wybuchowego około 100 kilogramów, rzadziej do kilkuset kilogramów. Podczas II wojny światowej wprowadzono sprzężone miotacze bomb głębinowych, miotające większą liczbę lżejszych bomb o masie materiału wybuchowego około 15–30 kilogramów, przed dziób okrętu (jak brytyjski Hedgehog – „jeż”). Po wojnie wprowadzono także rakietowe bomby głębinowe, będące niekierowanymi pociskami rakietowymi. Rakietowe bomby głębinowe mają mniejszy ładunek od konwencjonalnych bomb głębinowych i odpalane są seriami ze specjalnych wyrzutni. Po II wojnie światowej pojawiły się też atomowe bomby głębinowe, przenoszone przez rakietotorpedy ze względu na wielki promień rażenia. Bomby głębinowe przenoszone były głównie na okrętach klas: niszczyciel, fregata, korweta, ścigacz okrętów podwodnych. Od okresu II wojny światowej stosowane są też lotnicze bomby głębinowe, przenoszone przez samoloty i śmigłowce. Od około lat 70. XX wieku zrzutnie bomb głębinowych i miotacze bomb głębinowych stosowane są już rzadko, stając się mało skutecznym środkiem walki. Broń ta wykorzystywała fakt, że dawne okręty podwodne były relatywnie mało mobilne pod wodą w porównaniu do współczesnych jednostek tego typu. Bomby głębinowe wyparte zostały przez torpedy kierowane i rakietotorpedy. Jako broń uzupełniająca stosowane są wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych, zwłaszcza na okrętach produkcji radzieckiej. (pl)
- A carga ou bomba de profundidade é a mais antiga arma anti-submarino. O conceito de "largar uma mina" sob os submarinos inimigos foi discutida pela primeira vez em 1911, e a ideia foi desenvolvida quando o Comandante da Royal Navy, Sir , pediu a produção em 1914 da primeira carga de profundidade. Sendo o design trabalhado por na escola de torpedos e minas HMS Vernon em Portsmouth. A primeira carga de profundidade eficaz, a "Tipo D", desenvolvida em 1916, era parecida com um barril de 140 kg e continha um explosivo, geralmente TNT. Sendo detonada por uma "pistola" que seria activada pela pressão da água numa profundidade pré-seleccionada, até a 100 metros. O primeiro mecanismo de lançamento era simplesmente rolar os "barris" por uma prancha para fora da embarcação atacante. Mais tarde, projectores especiais ou "armas-K", foram desenvolvidos, no qual um explosivo lançava as cargas até cerca de 50 metros de um dos lados do atacante. Embora as explosões padrão na Segunda Guerra Mundial podiam causar alguns danos morais no alvo, o casco de um submarino não romperia, a não ser que a carga detonasse a menos de 5 metros próximo do alvo. A maioria dos submarinos afundados por cargas de profundidade foram destruídos pelos danos acumulados de um longo lançamento do que por uma única carga. Muitos sobreviveram após várias horas de detonações; 678 cargas de profundidade foram lançadas sob o U-427 em Abril, 1945. O U-Boot sobreviveu. Durante a Guerra Fria as potências nucleares desenvolveram também cargas de profundidade nucleares, com poder de destruição muitas vezes superior e capacidade para destruir ou danificar submarinos a profundidades ainda maiores do que as cargas convencionais. (pt)
- Глубинная бомба — один из видов оружия ВМФ, предназначенный для борьбы с погружёнными подводными лодками, снаряд с сильным взрывчатым веществом или атомным зарядом, заключённым в металлический корпус цилиндрической, сфероцилиндрической, каплеобразной или др. формы. Взрыв глубинной бомбы разрушает корпус подводной лодки и приводит к её уничтожению или повреждению. Подразделяются на авиационные и корабельные; последние применяются пуском реактивных глубинных бомб с пусковых установок, выстреливанием из одноствольных или многоствольных бомбомётов и сбрасыванием с кормовых бомбосбрасывателей. (ru)
- Sjunkbomb, kort sjb, är ett ubåtsjaktvapen bestående av en frifallande explosiv projektil utan flytkraft som fälls från flygplan, helikoptrar eller fartyg mot ubåtar i undervattensläge. Väl i vatten börjar de sjunka och är inställda så de ska detonera på förbestämt djup där man tror ubåten finns eller vid kontakt i målet, alternativt att de är utrustade med sonar för att känna av om de är nära en ubåt. Vid brisad skapas en enorm chockvåg som färdas viss sträcka genom vattnet och skadar höljet på ubåtar om de ligger för nära varvid de kan börja ta in vatten och sjunka. Normalt utgörs sprängladdningen hos sjunkbomber av cirka 100 kg trotyl (TNT) eller annat sprängämne, men mängden kan variera såväl uppåt som nedåt. De första sjunkbomberna konstruerades av Storbritannien för användas mot tyskarna i ubåtskriget under första världskriget. De tidiga sjunkbomberna detonerade sällan tillräckligt nära målet för att sänka det men chockvågor kunde försvaga fogar på ubåten eller förstöra dess instrument och på så sätt tvinga den upp till ytan. I slutet av första världskriget utvecklades sjunkbomber med drivkraft för att korta ner tiden till avsett djup och på så sätt utvidgades djupavståndet från vilket ett fartyg kunde attackera en ubåt. Det finns numera sjunkbomber försedda med en kärnstridsspets. Dessa har en kraftigt ökad sprängradie på grund av sin stora explosiva kraft. Ordet "sjunkbomb" finns belagt i svenska språket sedan 1925. Traditionellt är det fartygstypen jagare som fäller sjunkbomber. (sv)
- 深水炸彈又稱深彈（英語：depth charge，日语：爆雷），是一種在反潛作戰中攻擊潛艇的武器，它在第一次世界大戰誕生，外觀多近似桶狀，通常裝有定深引信，在投入水中後下沉到一定深度会自動爆炸，製造震波與水壓殺傷潛艇，即便沒直接擊中潛艇，其爆破的振動亦能損傷附近的船身或艦內的船員。深水炸彈可以由各種海上與空中載具投放，包括各種船舶、反潛機、直升機。深水炸彈在第二次世界大戰期間被廣泛地使用，現在它的戰術地位已慢慢地被艦艇、反潛機或反潜直升机搭載的魚雷與反潛飛彈取代。 (zh)
- Глиби́нна бо́мба — один з видів зброї ВМФ, призначений для боротьби з підводними човнами, які знаходяться під водою. Глибинна бомба — снаряд з сильною вибуховою речовиною або атомним зарядом, укладеним в металевий корпус циліндричної, сферо-циліндричної, краплеподібної або іншої форми. Вибух глибинної бомби руйнує корпус підводного човна і призводить до його загибелі або пошкодження. Вибух викликається детонатором, який може спрацьовувати при ударі бомби об корпус підводного човна на заданій глибині або при проходженні бомби на відстані від підводного човна, що не перевищує радіуса дії неконтактного детонатора. Стійке положення глибинної бомби сферо-циліндричної і краплеподібної форми при русі на траєкторії надається хвостовим оперенням — стабілізатором. Поділяються на авіаційні і корабельні — останні застосовуються пуском реактивних глибинних бомб з пускових установок, вистрілювання з одноствольних або багатоствольних бомбометів і скиданням кормовим бомбоскидачем. Вперше глибинні бомби знайшли широке застосування в 1-й світовій війні 1914—1918 рр. і залишалися найважливішим видом протичовнового озброєння в 2-й світовій війні 1939—1945 рр. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- قذيفة أعماق (بالإنجليزية: depth charge) هو سلاح الحرب المضادة للغواصات. الغرض منه هو تدمير غواصة من خلال إسقاط قذيفة الأعماق في الماء في مكان قريب من الغواصة لتفجيره، حيث تخضع الغواصة أو الهدف لصدمة هيدروليكية قوية ومدمرة. معظم قذائف الأعماق، تستخدم شحنة متفجرات عالية التفجير ومجموعة صمامات لتفجير الشحنة على عمق معين. ويمكن إسقاط قذائف الأعماق من قبل السفن وطائرات الدوريات وطائرات الهليكوبتر. (ar)
- Η βόμβα βάθους είναι ναυτικό όπλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Οι βόμβες βάθους μαζί με τις νάρκες θαλάσσης και τις τορπίλες χαρακτηρίζονται γενικότερα ως . (el)
- Eine Wasserbombe ist eine Unterwasserwaffe, die zur Vernichtung von Streitkräften in Unterwasserlage sowie anderer Unterwasserobjekte (wie z. B. U-Boote, Ankertauminen, Grundminen, anlaufende Torpedos, Kampfschwimmer u. a.) dient. Sie besteht aus einer Sprengladung, die unter Wasser durch einen Zünder in vorher definierter Tiefe zur Detonation gebracht wird. (de)
- Arm a úsáideann longa dromchlacha chun fomhuireáin a scriosadh. De réir cineáil, is umar lán d'ábhar pléascach é a chaitear sa bhfarraige ó dheireadh long chogaidh. Bíonn fiús brú-íogair san umar a mhaidhmeann ag doimhneacht ar leith. Ón dara cogadh domhanda, tá foirmeacha in úsáid a chaitear fad éigin chun tosaigh ar an long chogaidh. Ó na 1950idí, tá lánáin núicléacha doimhneachta ag cabhlaigh áirithe, atá in ann pléascadh díobhálach 1 km ar trastomhas a dhéanamh. Úsáidtear diúracán nó eitleán gan phíolóta chun lánán mar seo a lainseáil ag fad réasúnta sábháilte ón long chogaidh. (ga)
- Une grenade anti sous-marine, également appelée charge de profondeur[réf. nécessaire] (en anglais : « depth charge »), est une charge anti sous-marine destinée à exploser près d'une cible pour la couler. La plupart de ces grenades sont réglées pour se déclencher à une profondeur prédéterminée. Certaines ont même été conçues pour utiliser des ogives nucléaires. Ces armes peuvent être déployées par les navires, par les sous-marins et par les avions. (fr)
- Peledak kedalaman (bahasa Inggris: depth charge) adalah salah satu senjata anti-kapal selam. Peledak kedalaman biasanya berbentuk silinder yang dilengkapi dengan peledak dan sebuah pemicu yang diset untuk meledak pada kedalaman tertentu. Peledak kedalaman dapat dilepaskan dari kapal atau pesawat bertujuan untuk menhancurkan kapal selam yang sedang menyelam. (in)
- 爆雷（ばくらい）は、水中で爆発する水雷兵器の一種で、水上艦艇や航空機から海中に投下して潜航中の潜水艦を攻撃する。かつては主力対潜兵器として小型艦艇や航空機が装備していた。 第二次大戦後は対潜魚雷やそれを投下する対潜ミサイルの登場によって主力兵器ではなくなったが、機雷の処分や警告用など補助的に使われている。 (ja)
- 폭뢰(爆雷, depth charge)는 대잠무기의 일종이다. 잠수함 가까이에서 폭발하여 수중 충격파로 잠수함을 파괴하는 것을 목적으로 한다. 폭뢰는 대부분 고폭탄을 사용하며 특정 깊이에서 신관이 작동한다. 폭뢰는 제1차 세계 대전 때 개발되었으며, 최초의 유효한 대잠무기 중 하나였다. 제2차 세계 대전과 냉전을 거치면서도 대잠무기로 애용되었으나, 오늘날에는 대부분 로 대체되었다. (ko)
- Een dieptebom is een wapen dat ingezet wordt tegen onderzeeboten. Het bestaat meestal uit een cilindervormig explosief, gecombineerd met een ontsteking die gebouwd is om op een bepaalde diepte onder water af te gaan. De schokgolf die het resultaat is van de ontploffing onder water, moet de aangevallen duikboot als het ware "kraken", waardoor deze zodanig beschadigd wordt dat hij gedwongen wordt boven water te komen, dan wel zinkt. (nl)
- Глубинная бомба — один из видов оружия ВМФ, предназначенный для борьбы с погружёнными подводными лодками, снаряд с сильным взрывчатым веществом или атомным зарядом, заключённым в металлический корпус цилиндрической, сфероцилиндрической, каплеобразной или др. формы. Взрыв глубинной бомбы разрушает корпус подводной лодки и приводит к её уничтожению или повреждению. Подразделяются на авиационные и корабельные; последние применяются пуском реактивных глубинных бомб с пусковых установок, выстреливанием из одноствольных или многоствольных бомбомётов и сбрасыванием с кормовых бомбосбрасывателей. (ru)
- 深水炸彈又稱深彈（英語：depth charge，日语：爆雷），是一種在反潛作戰中攻擊潛艇的武器，它在第一次世界大戰誕生，外觀多近似桶狀，通常裝有定深引信，在投入水中後下沉到一定深度会自動爆炸，製造震波與水壓殺傷潛艇，即便沒直接擊中潛艇，其爆破的振動亦能損傷附近的船身或艦內的船員。深水炸彈可以由各種海上與空中載具投放，包括各種船舶、反潛機、直升機。深水炸彈在第二次世界大戰期間被廣泛地使用，現在它的戰術地位已慢慢地被艦艇、反潛機或反潜直升机搭載的魚雷與反潛飛彈取代。 (zh)
- La càrrega de profunditat és la més antiga de les armes contra submarins. El concepte de llençar una mina marina es va discutir per primera vegada l'any 1910, i la idea va ser desenvolupada i posada en pràctica quan el Comandant en Cap de la Royal Navy, Sir , va demanar la seva posta en producció el 1914. El treball de disseny el va fer a la HMS Vernon Torpedo and Mine School de Portsmouth. El 1943 es va introduir el , un explosiu un 50% més potent que el TNT, juntament amb un nou disseny en forma de llàgrima que permetia que la càrrega s'enfonses més de pressa. (ca)
- Hlubinná puma je protiponorková zbraň, tedy zbraň určená k ničení ponorek. Hlubinná puma může být nesena například lodí nebo letadlem. Před jejím vypuštěním je nastavena hloubka detonace s cílem zajistit výbuch co nejblíže cíli (ponorky). Existují typy s konvenční výbušninou i jadernou hlavicí (jaderná hlubinná puma). Vrhače hlubinných pum se svojí konstrukcí dělí na tzv. K-gun (vystřeluje hlubinné pumy pouze jedním směrem – zpravidla instalovány v párech po jednom na levoboku a pravoboku) a Y-gun (dvounásobný vrhač střílející jednou pumou na levobok a druhou na pravobok). (cs)
- A depth charge is an anti-submarine warfare (ASW) weapon. It is intended to destroy a submarine by being dropped into the water nearby and detonating, subjecting the target to a powerful and destructive hydraulic shock. Most depth charges use high explosive charges and a fuze set to detonate the charge, typically at a specific depth. Depth charges can be dropped by ships, patrol aircraft, and helicopters. (en)
- La carga de profundidad es la más antigua de las armas antisubmarinas. Usualmente es un objeto por lo general cilíndrico que contiene explosivos y un detonador fijado para activarse por presión hidráulica al alcanzar una determinada profundidad. Su uso primario es destruir submarinos sumergidos, y pueden ser lanzadas tanto desde buques como aeronaves. Previo al lanzamiento, el buque o avión detecta al submarino en el área y estima la probable profundidad con el fin de ajustar las espoletas de las cargas a ese nivel para que tengan alguna efectividad. (es)
- La bomba di profondità nota anche come bomba torpedine a getto (BTG) è un'arma di attacco ai sommergibili da parte delle navi di superficie. Nella Seconda guerra mondiale le BTG erano in effetti l'unica arma disponibile alle navi per attaccare i sommergibili nemici, anche se spesso erano utilizzate solo a scopo intimidatorio. (it)
- Bomba głębinowa – broń podwodna, przeznaczona do rażenia okrętów podwodnych znajdujących się w zanurzeniu. Do czasów II wojny światowej był to główny środek zwalczania okrętów podwodnych (ZOP), później jego rola malała i obecnie ma już raczej znaczenie historyczne. Bomby głębinowe przenoszone były głównie na okrętach klas: niszczyciel, fregata, korweta, ścigacz okrętów podwodnych. Od okresu II wojny światowej stosowane są też lotnicze bomby głębinowe, przenoszone przez samoloty i śmigłowce. (pl)
- A carga ou bomba de profundidade é a mais antiga arma anti-submarino. O conceito de "largar uma mina" sob os submarinos inimigos foi discutida pela primeira vez em 1911, e a ideia foi desenvolvida quando o Comandante da Royal Navy, Sir , pediu a produção em 1914 da primeira carga de profundidade. Sendo o design trabalhado por na escola de torpedos e minas HMS Vernon em Portsmouth. Embora as explosões padrão na Segunda Guerra Mundial podiam causar alguns danos morais no alvo, o casco de um submarino não romperia, a não ser que a carga detonasse a menos de 5 metros próximo do alvo. (pt)
- Sjunkbomb, kort sjb, är ett ubåtsjaktvapen bestående av en frifallande explosiv projektil utan flytkraft som fälls från flygplan, helikoptrar eller fartyg mot ubåtar i undervattensläge. Väl i vatten börjar de sjunka och är inställda så de ska detonera på förbestämt djup där man tror ubåten finns eller vid kontakt i målet, alternativt att de är utrustade med sonar för att känna av om de är nära en ubåt. Vid brisad skapas en enorm chockvåg som färdas viss sträcka genom vattnet och skadar höljet på ubåtar om de ligger för nära varvid de kan börja ta in vatten och sjunka. Normalt utgörs sprängladdningen hos sjunkbomber av cirka 100 kg trotyl (TNT) eller annat sprängämne, men mängden kan variera såväl uppåt som nedåt. (sv)
- Глиби́нна бо́мба — один з видів зброї ВМФ, призначений для боротьби з підводними човнами, які знаходяться під водою. Глибинна бомба — снаряд з сильною вибуховою речовиною або атомним зарядом, укладеним в металевий корпус циліндричної, сферо-циліндричної, краплеподібної або іншої форми. Вибух глибинної бомби руйнує корпус підводного човна і призводить до його загибелі або пошкодження. Вибух викликається детонатором, який може спрацьовувати при ударі бомби об корпус підводного човна на заданій глибині або при проходженні бомби на відстані від підводного човна, що не перевищує радіуса дії неконтактного детонатора. Стійке положення глибинної бомби сферо-циліндричної і краплеподібної форми при русі на траєкторії надається хвостовим оперенням — стабілізатором. Поділяються на авіаційні і корабель (uk)
|
_on_11_May_1962.jpg){kind=link}
_on_11_May_1962.jpg){kind=link}
