| dbo:abstract
|
- إنجفونز أو (جرمانيو بحر الشمال) كانت مجموعة ثقافية جرمانية غربية عاشت على طول ساحل بحر الشمال في مناطق يوتلاند، هولشتاين، فريزيا ، الذين بدأوا على القرن الأول قبل الميلاد بالتباين إلى فريسي، ساكسون، الجوت والزوايا. (ar)
- Οι Ινγκβαεονικές γλώσσες είναι μία ομάδα Γερμανικών γλωσσών, η οποία αποτελείται από τις και Φριζικές γλώσσες καθώς και από τα Κάτω Γερμανικά. (el)
- Als nordseegermanische Sprachen (oder ingwäonische Sprachen) werden in der Sprachwissenschaft verschiedene germanische Varietäten bezeichnet, die um die Mitte des ersten Jahrhunderts im Nordseegebiet verbreitet waren und gemeinsame Merkmale aufwiesen. Als Abkömmlinge dieser Varietäten gelten das Friesische, das Niedersächsische und das Altenglische bzw. Englische, die dementsprechend auch heute häufig noch als Nordseegermanisch klassifiziert werden. Auch das Niederfränkische bzw. Niederländische wird manchmal hierzu gerechnet. Typische nordseegermanische Merkmale, sogenannte „Ingwäonismen“, sind vor allem im Friesischen und Englischen zu finden. Das Niedersächsische hat durch die frühe Anbindung an das Fränkische bzw. Hochdeutsche viele nordseegermanische Charakteristika eingebüßt. (de)
- El ingaevónico o germánico del mar del norte se considera que fue un dialecto o subgrupo de las germánico occidental, descendiente a su vez del protogermánico. La evidencia filogenética muestra que las lenguas anglofrisias y las lenguas sajónicas comparten numerosas isoglosas dentro de las lenguas germánicas occidentales, posteriormente la rama sajónica sufrió la influencia de las lenguas bajogermánicas, pero existe base adecuada para considerar al anglofrisio y en sajónico como un grupo dentro de las lenguas germánicas occidentales. (es)
- North Sea Germanic, also known as Ingvaeonic /ˌɪŋviːˈɒnɪk/, is a postulated grouping of the northern West Germanic languages that consists of Old Frisian, Old English, and Old Saxon, and their descendants. Ingvaeonic is named after the Ingaevones, a West Germanic cultural group or proto-tribe along the North Sea coast that was mentioned by both Tacitus and Pliny the Elder (the latter also mentioned that tribes in the group included the Cimbri, the Teutoni and the Chauci). It is thought of as not a monolithic proto-language but as a group of closely related dialects that underwent several areal changes in relative unison. The grouping was first proposed in Nordgermanen und Alemannen (1942) by German linguist and philologist Friedrich Maurer as an alternative to the strict tree diagrams, which had become popular following the work of 19th-century linguist August Schleicher and assumed the existence of a special Anglo-Frisian group. The other groupings are Istvaeonic, from the Istvaeones, including Dutch, Afrikaans and related languages; and Irminonic, from the Irminones, including the High German languages. (en)
- L’ingvaeonique, ou ingvæonique, ou germanique de la mer du Nord, est un groupe hypothétique de langues germaniques occidentales incluant le vieux frison, le vieil anglais et d'une moindre façon le vieux saxon. L’ingvaeonique est nommé d’après les Ingaevones, un groupe culturel germanique occidental ou une proto-tribu qui vivait le long de la côte de la mer du Nord. Il n’est pas considéré comme un protolangage monolithique, mais plutôt comme un groupe de dialectes proches ayant traversé de manière relativement unie plusieurs changements linguistiques. Ce regroupement a été proposé par le linguiste allemand comme une alternative à l’arbre strict décrit par le linguiste du XIXe siècle August Schleicher qui supposait la présence d’un groupe anglo-frison spécial. (fr)
- Rumpun bahasa Ingvaeonik atau dikenal pula sebagai rumpun bahasa Jermanik Laut Utara, adalah wilayah Utara di rumpun bahasa Jermanik Barat, yang terdiri dari Old Frisian, Old English, dan Old Saxon, dengan pecahan-pecahannya. Penggabungan ini dimulai oleh linguis and philologis asal Jerman, Friedrich Maurer dalam pohon rumpun bahasa, bangsa-bangsa lain bahasa Belanda, Afrikaans, dan Irminonik (in)
- De Ingveoonse of Noordzee-Germaanse talen zijn een groep sterk verwante Germaanse talen en streektalen die in de buurt van de Noordzee gesproken werden. Hiertoe behoren het Oudfries, Oudengels en Oudsaksisch. Het Oudfries en het Oudengels vertonen binnen de Ingveoonse talen een dermate sterke gelijkenis dat soms van een Anglo-Friese subgroep binnen de Ingveoonse talen wordt gesproken. De Ingveoonse talen kenmerken zich door een verzameling klankverschuivingen die zich - net als bij het Hoogduits - door contacten tussen buurvolkeren in meerdere of mindere mate hebben verspreid. Vooralsnog wordt het kerngebied waarbinnen al deze kenmerken zijn ontstaan en van waaruit al deze invloeden zich hebben verspreid alleen geïdentificeerd met de Noordzee-regio's, niet met een bepaald volk. Volkeren hadden toentertijd nog geen vaste samenstelling en bestonden uit kleinere stamverbanden die zich op grond van materiële overwegingen afwisselend konden aansluiten bij grotere 'volks'eenheden. Onze kennis over de demografische geschiedenis van het Noordzeegebied vertoont in dit opzicht nog veel leemtes, met name wat betreft de precieze rol daarin voor de groepen die zich Friezen noemden of genoemd werden. Voor het Nederlandse gebied wordt gemakshalve ook wel de naam Proto-Fries gebruikt, waarmee voor die gemeenschappelijke voorouder gewoonweg de Friezen worden geïmpliceerd. De betrokken taalfamilie is genoemd naar de volkeren die in het Latijn als Ingvaeones werden aangeduid, een groep stammen die volgens de Romeinse geschiedschrijvers de Germaanse kustgebieden bewoonden. Minder bekend is haar tegenhanger, de Istvaeoonse groep, genoemd naar de Germaanse bewoners die meer aan de Rijn woonden, de Istvaeones. Uit deze laatste 'stam'groepen hebben de Franken zich gevormd en zijn de Frankische talen en dialecten voortgekomen, waaronder het Nederlands. Voorbeelden van talen en dialecten met veel Ingveoonse substraten zijn, naast de rechtstreekse voortzettingen in het Fries en het Engels, het Nederfrankisch (waaronder het Nederlands, in het bijzonder de aan de Noordzeekusten gesproken dialecten in Zeeland en West-Vlaanderen), en ook de taal van de Hollandse vissersdorpen, de Nedersaksische streektalen, althans in de Groninger Ommelanden, en het Friso-Frankische dialect dat West-Fries wordt genoemd. Andere verwante Germaanse talen, voor een deel onderling verstaanbaar, zijn het Deens, Zweeds, Noors en Afrikaans (ontstaan uit het Hollands). (nl)
- Ингвеонские языки (также североморские языки) — теоретическая группа северных западногерманских языков, к которой относят древнефризский, древнеанглийский, древнесаксонский языки и их языки-потомки. В первой половине I тыс. н. э. им противопоставлялись иствеонская (рейнско-везерская) и эрминонская (приэльбская) группы племенных языков/диалектов западногерманского ареала. (ru)
- Північноморські германські мові, також відома як інгвеонські мови — постулююча група північно-західногерманських мов, яка складається з давньофризької, давньоанглійської та давньосаксонської та їхніх нащадків. Групування було вперше запропоновано німецьким лінгвістом Фрідріхом Мауером в 1942 році у праці «Nordgermanen und Alemanen» як альтернативу суворим деревним діаграмам, які стали популярними після робіт лінгвіста 19 століття Августа Шлейхера і припускали існування спеціальної англо-фризької група. Інші угруповання — істваеонські, з істваеонів, включаючи нідерландська, африкаанс та споріднені мови; та ірмінонік, з ірмінонів, включаючи верхньонімецькі мови. (uk)
- 英维奥尼克语，又叫作北海日耳曼语，在语言学中被认为是日耳曼语的衍生亚种之一。 公元1世纪中期，英维奥尼克语在北海地区逐渐成形并显现出了独特的语言特征。它的衍生分支包括了古弗里西语，古撒克逊语和古英语（时至今日, 现代英语仍被认为是英维奥尼克语的衍生之一。）有时低地法兰克语也被认为是英维奥尼克语的衍生分支。 在弗里西语及英语里中我们能够找到北海日耳曼语最为显著的特征，即英维奥尼克式Ingwäonismen。而荷兰语由于早期受到了法兰克语的影响，许多北海日耳曼语特征已经不复存在。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- إنجفونز أو (جرمانيو بحر الشمال) كانت مجموعة ثقافية جرمانية غربية عاشت على طول ساحل بحر الشمال في مناطق يوتلاند، هولشتاين، فريزيا ، الذين بدأوا على القرن الأول قبل الميلاد بالتباين إلى فريسي، ساكسون، الجوت والزوايا. (ar)
- Οι Ινγκβαεονικές γλώσσες είναι μία ομάδα Γερμανικών γλωσσών, η οποία αποτελείται από τις και Φριζικές γλώσσες καθώς και από τα Κάτω Γερμανικά. (el)
- Als nordseegermanische Sprachen (oder ingwäonische Sprachen) werden in der Sprachwissenschaft verschiedene germanische Varietäten bezeichnet, die um die Mitte des ersten Jahrhunderts im Nordseegebiet verbreitet waren und gemeinsame Merkmale aufwiesen. Als Abkömmlinge dieser Varietäten gelten das Friesische, das Niedersächsische und das Altenglische bzw. Englische, die dementsprechend auch heute häufig noch als Nordseegermanisch klassifiziert werden. Auch das Niederfränkische bzw. Niederländische wird manchmal hierzu gerechnet. Typische nordseegermanische Merkmale, sogenannte „Ingwäonismen“, sind vor allem im Friesischen und Englischen zu finden. Das Niedersächsische hat durch die frühe Anbindung an das Fränkische bzw. Hochdeutsche viele nordseegermanische Charakteristika eingebüßt. (de)
- El ingaevónico o germánico del mar del norte se considera que fue un dialecto o subgrupo de las germánico occidental, descendiente a su vez del protogermánico. La evidencia filogenética muestra que las lenguas anglofrisias y las lenguas sajónicas comparten numerosas isoglosas dentro de las lenguas germánicas occidentales, posteriormente la rama sajónica sufrió la influencia de las lenguas bajogermánicas, pero existe base adecuada para considerar al anglofrisio y en sajónico como un grupo dentro de las lenguas germánicas occidentales. (es)
- L’ingvaeonique, ou ingvæonique, ou germanique de la mer du Nord, est un groupe hypothétique de langues germaniques occidentales incluant le vieux frison, le vieil anglais et d'une moindre façon le vieux saxon. L’ingvaeonique est nommé d’après les Ingaevones, un groupe culturel germanique occidental ou une proto-tribu qui vivait le long de la côte de la mer du Nord. Il n’est pas considéré comme un protolangage monolithique, mais plutôt comme un groupe de dialectes proches ayant traversé de manière relativement unie plusieurs changements linguistiques. Ce regroupement a été proposé par le linguiste allemand comme une alternative à l’arbre strict décrit par le linguiste du XIXe siècle August Schleicher qui supposait la présence d’un groupe anglo-frison spécial. (fr)
- Rumpun bahasa Ingvaeonik atau dikenal pula sebagai rumpun bahasa Jermanik Laut Utara, adalah wilayah Utara di rumpun bahasa Jermanik Barat, yang terdiri dari Old Frisian, Old English, dan Old Saxon, dengan pecahan-pecahannya. Penggabungan ini dimulai oleh linguis and philologis asal Jerman, Friedrich Maurer dalam pohon rumpun bahasa, bangsa-bangsa lain bahasa Belanda, Afrikaans, dan Irminonik (in)
- Ингвеонские языки (также североморские языки) — теоретическая группа северных западногерманских языков, к которой относят древнефризский, древнеанглийский, древнесаксонский языки и их языки-потомки. В первой половине I тыс. н. э. им противопоставлялись иствеонская (рейнско-везерская) и эрминонская (приэльбская) группы племенных языков/диалектов западногерманского ареала. (ru)
- 英维奥尼克语，又叫作北海日耳曼语，在语言学中被认为是日耳曼语的衍生亚种之一。 公元1世纪中期，英维奥尼克语在北海地区逐渐成形并显现出了独特的语言特征。它的衍生分支包括了古弗里西语，古撒克逊语和古英语（时至今日, 现代英语仍被认为是英维奥尼克语的衍生之一。）有时低地法兰克语也被认为是英维奥尼克语的衍生分支。 在弗里西语及英语里中我们能够找到北海日耳曼语最为显著的特征，即英维奥尼克式Ingwäonismen。而荷兰语由于早期受到了法兰克语的影响，许多北海日耳曼语特征已经不复存在。 (zh)
- North Sea Germanic, also known as Ingvaeonic /ˌɪŋviːˈɒnɪk/, is a postulated grouping of the northern West Germanic languages that consists of Old Frisian, Old English, and Old Saxon, and their descendants. (en)
- De Ingveoonse of Noordzee-Germaanse talen zijn een groep sterk verwante Germaanse talen en streektalen die in de buurt van de Noordzee gesproken werden. Hiertoe behoren het Oudfries, Oudengels en Oudsaksisch. Het Oudfries en het Oudengels vertonen binnen de Ingveoonse talen een dermate sterke gelijkenis dat soms van een Anglo-Friese subgroep binnen de Ingveoonse talen wordt gesproken. (nl)
- Північноморські германські мові, також відома як інгвеонські мови — постулююча група північно-західногерманських мов, яка складається з давньофризької, давньоанглійської та давньосаксонської та їхніх нащадків. (uk)
|
