About: Hermann Billung

An Entity of Type: animal, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Hermann Billung (900 or 912 – 27 March 973) was the margrave of the Billung March from 936 until his death. The first of the Saxon House of Billung, Hermann was a trusted lieutenant of Emperor Otto I. Though never Duke of Saxony himself, while Otto (who was the enthroned duke of Saxony) was in Italy from 961 until 972, Hermann served as Otto's personal representative in governing Saxony. Towards the end of his life, Hermann was the effective duke in all but name.

thumbnail
Property Value
dbo:abstract
  • O Χέρμαν Μπίλλουνγκ, γερμ. Hermann Billung (900/912 - 27 Μαρτίου 973) από τον Οίκο των Μπίλλουνγκ ήταν μάργραβος (μαρκήσιος) τού Μπίλλουνγκ (936-973). Ο Όθων Α΄ της Γερμανίας τον είχε έμπιστο υπολοχαγό του. (el)
  • Hermann Billung († 27. März 973 in Quedlinburg) aus der Verwandtengruppe der Nachfahren Widukinds war Herzog in Sachsen. Der geläufige Beiname Billung ist möglicherweise nicht zeitgenössisch. Nach seinem Herrschaftsantritt im Jahr 936 bestellte König Otto I. Hermann zu seinem neuen Heerführer (princeps militiae). Die Entscheidung sorgte für Aufruhr im sächsischen Adel. Insbesondere Hermanns älterer Bruder Wichmann I. fühlte sich übergangen und schloss sich vorübergehend einem Aufstand gegen den König an. Trotz seiner Aufsehen erregenden Bevorzugung ist Hermann erst knapp 20 Jahre später wieder in den Quellen bezeugt: Im Zuge des Liudolfinischen Aufstandes von 953 bis 955 ernannte ihn Otto I. für die Dauer seiner kriegsbedingten Abwesenheit zu seinem Stellvertreter (procurator regis) in Sachsen. Die erzählenden Quellen bezeichnen Hermann fortan als Herzog (dux), ohne von einer Befehlsgewalt über den sächsischen Adel zu berichten. Im nördlichen Sachsen verstrickte er sich in einen Machtkampf mit seinen Neffen, deren Erbe er sich nach dem Tod seines älteren Bruders angeeignet hatte. Dort bestimmte Hermann Lüneburg zum Zentrum seiner Herrschaft und stiftete das Kloster St. Michaelis, Grablege des nach Hermann benannten Geschlechts der Billunger. Gegenüber den elbslawischen Abodriten verfolgte er eine auf Ausgleich und Bindung bedachte Politik. Als Otto I. ihn vor seiner Abreise nach Italien 961 erneut zu seinem Stellvertreter bestellte, war Hermann der mächtigste Mann in Sachsen. Gegen Ende seines Lebens könnte er sogar nach der Herrschaft gegriffen haben, als er für jedermann sichtbar in Magdeburg widerrechtlich das königliche Zeremoniell benutzte. Hermann starb Ostern 973 in Quedlinburg, nur wenige Wochen vor Otto dem Großen. Seine männlichen Nachkommen stellten in gerader Linie über vier Generationen die Herzöge in Sachsen. In der Forschung ist vor allem Hermanns verfassungsrechtliche Stellung erörtert worden. Bereits Ludwig Weiland gelangte 1866 zu dem Ergebnis, Hermann sei als Erster unter Gleichen in Sachsen kein „richtiger“ Herzog gewesen. Dafür habe es ihm an der Befehlsgewalt über den sächsischen Adel gefehlt. Diese Auffassung wirkt bis heute fort und kommt in der einschränkenden Bezeichnung Hermanns als „Herzog in Sachsen“ zum Ausdruck. Gerd Althoff konnte 1984 nachweisen, dass Hermann als Angehöriger der Sippe von Widukinds Nachfahren zum bedeutendsten Geschlechterverband in Sachsen gehörte. Matthias Becher machte Hermann 1996 zum Kristallisationskern der Entstehung eines sächsischen Stammesbewusstseins. Bis heute gilt Hermann zudem als Markgraf über die Slawen im Nordosten. (de)
  • Hermann Billung (900 or 912 – 27 March 973) was the margrave of the Billung March from 936 until his death. The first of the Saxon House of Billung, Hermann was a trusted lieutenant of Emperor Otto I. Though never Duke of Saxony himself, while Otto (who was the enthroned duke of Saxony) was in Italy from 961 until 972, Hermann served as Otto's personal representative in governing Saxony. Towards the end of his life, Hermann was the effective duke in all but name. Hermann died in 973, just two months before Otto's own death. Hermann's son Bernard I was named as the new duke of Saxony by Otto I's son Otto II. (en)
  • Hermann Billung, né vers 900/912 et mort le 27 mars 973 à Quedlinbourg, est un noble saxon, l'ancêtre de la dynastie des Billung. Il fut duc de Saxe, désigné procurateur par le roi Otton Ier en 961 et régnant jusqu'à sa mort. (fr)
  • Herman Billung (900 o 912 - Quedlinburg, 27 de marzo de 973) fue el margrave de la Marca Billunga desde 936 hasta su muerte. El primero de la casa sajona de Billung, a Herman fue un leal lugarteniente del emperador Otón I. (es)
  • Hermann Billung (900 atau 912 – 27 Maret 973) merupakan seorang wilayah adipati Sachsen dan salah satu anggota yang paling terkenal di Istana . Hermann merupakan putra Billung von Stubenskorn (tahun 860-967) dengan Ermengarde dari Nantes. Hermann umumnya dianggap sebagai Adipati Billung pertama di Sachsen, tetapi posisi tepatnya tidak jelas. Raja Otto I menunjuk Hermann sebagai margrave pada tahun 936, memberinya utara Elbe di antara sungai-sungai dan . Lebih otonom daripada margrave kontemporernya Gero, Hermann menuntut upeti dari Slavia Polabia yang menghuni . Ia sering berperang melawan suku Slavia Barat , , dan . Pada tahun 953 Otto I, yang juga merupakan Adipati Sachsen, mulai mempercayakan lebih dari otoritasnya di Sachsen kepada Hermann selama ia absen. Namun, Hermann tidak pernah ditunjuk sebagai adipati di dalam dokumen kerajaan. Sebaliknya, ia dinamakan sebagai seorang pemimpin militer, pangeran dan margrave. Putranya Bernard mewarisi dan menguatkan posisi ayahnya dan berhasil menjadi seorang adipati yang diakui. Hermann memiliki properti sekitar Lüneburg dan mendirikan sebuah biara St. Michael di kota tersebut. Ia wafat di Quedlinburg. (in)
  • Herman Billung (ook wel Herman van Saksen) (tussen 900/912 - Quedlinburg, 27 maart 973) was een van de belangrijkste vazallen van Otto I de Grote. Hij was een kleinzoon van Egbert Billung. In 936 werd hij wegens zijn verdiensten in de onderwerping van de door Otto aangesteld tot markgraaf van de , Abodriten, en Denen. In die functie onderwierp hij de Slaven aan de Oder. In 940 was hij graaf van de Wetigau. In 953 benoemde Otto hem tot zijn plaatsvervanger in Saksen, waardoor hij de rol van hertog kreeg, maar niet de titel had. In die hoedanigheid onderdrukte hij een opstand van zijn neven en Egbert Eénoog, die zich verbonden hadden met Otto's opstandige zoon Liudolf van Zwaben en de Slaven. Otto gaf hem in 955 de graafschappen Tilithigau en Marstengau, en in 956 werd hij tot markgraaf benoemd. Op 19 oktober 955 versloeg hij de Abodriten waar zijn neven onderdak hadden gevonden in de slag bij de Recknitz: de legers waren gescheiden door de rivier en konden elkaar niet aanvallen totdat het leger van Herman verderop een oversteekplaats vond en zo de Abodriten kon verrassen. In 961 en 965 werd hij opnieuw tot plaatsvervanger (procurator) van Otto in Saksen benoemd, tijdens Italiaanse reizen van Otto. Nu kwam hij in conflict met de graven van Werl en Stade, en versloeg in 962 de Polen. In 968 werd Herman door de aartsbisschop van Maagdenburg ontvangen met de eerbewijzen die alleen de koning toekwamen, waarna de bisschop door Otto werd bestraft. Billung had eigen bezittingen rond Lüneburg. Hij was stichter en voogd van het Sint Michaelsklooster te Lüneburg, hier werd hij ook begraven. De begrafenis had nogal wat voeten in de aarde omdat Herman bij zijn dood blijkbaar nog geëxcommuniceerd was en de bisschop van Verden hem daarom niet in de kerk wilde begraven. Herman was gehuwd met Oda en met Hildesuith en de vader van: * Bernhard I van Saksen (-1011) * Liudger (- 26 februari 1011), gehuwd met de H. Emma van Lesum, graaf in Saksen en begraven in het Sint Michaelsklooster te Lüneburg. * Mathilde (942-1008), in 961 gehuwd met graaf Boudewijn III van Vlaanderen (940-962) en in 963 met graaf Godfried van Verdun (930-1002). * Suanehilde (- 26 november 1014), gehuwd met markgraaf Thietmar I van Meißen (-979) en met markgraaf Ekhard I van Meißen (-1002), begraven in een klooster in Jena, in de 13e eeuw herbegraven in de St Joriskerk van Naumburg (Saale) * Imma, abdis in Herford (nl)
  • ヘルマン・ビルング（Hermann Billung, ? - 973年3月27日）は、ザクセン辺境伯。ビルング家の家祖。 (ja)
  • Ermanno di Sassonia (900 o 912 – Quedlinburg, 27 marzo 973) è stato margravio della marca Billunga dal 936 fino alla sua morte. Divenne poi viceduca di Sassonia nel 953 nominato dal duca e imperatore Ottone I.Il nuovo imperatore Ottone II nominerà poi il figlio di Ermanno, Bernardo, duca effettivo. (it)
  • Herman Billung (ur. 900 lub 912 – zm. 27 marca 973 w Kwedlinburgu) – margrabia i tymczasowy zastępca Ottona I w Księstwie Saksonii, jeden z najbardziej znanych przedstawicieli rodu Billungów, uważany za twórcę potęgi tego rodu. Herman był synem Billunga von Stubenskorn (ok. 860–967) i Ermengardy z Nantes (ur. 900) oraz młodszym bratem Wichmana Starszego. Herman jest generalnie uważany za pierwszego władcę Saksonii z rodu Billungów, aczkolwiek jego dokładna pozycja pozostaje niejasna. Król niemiecki Otton I Wielki w 936 roku nadał mu tytuł princeps militiae i przekazał mu marchię leżącą na północ od rzeki Łaby, pomiędzy Limes Saxoniae a rzeką Pianą, w celu obrony granicy na Łabie przed Słowianami. Tereny te znane były później jako tzw. Marchia Billungów. Herman posiadając większą autonomię od współczesnego mu Gero, wymuszał trybut od Słowian połabskich zamieszkujących Marchię Billungów. Często wyprawiał się przeciwko zachodniosłowiańskim plemionom Wieletów, Obdorytów i Wagrów. Otton I, który był również tytularnym księciem Saksonii, od 953 roku, w czasach swojej nieobecności, powierzał Hermannowi tymczasowe zastępstwo w sprawowaniu władzy, tzw. procuratio, w całej Saksonii. Wkrótce te „tymczasowe zastępstwa”, ze względu na to, iż po 961 roku Otton przebywał prawie cały czas we Włoszech, stały się całkiem długimi okresami. Jednakże znamienne jest, iż Herman w królewskich dokumentach nigdy nie jest nazywany księciem (łac. dux), tylko nosi tytuł komesa (łac. comes) lub margrabiego (łac. marchio), natomiast Widukind z Korbei określa go mianem księcia. Jego syn Bernard, który odziedziczył pozycję swojego ojca, wzmocnił ją i uzyskał tytuł księcia. Herman posiadał majątek w okolicach Lüneburga i ufundował klasztor Św. Michała w tym mieście. Zmarł w Quedlinburgu. (pl)
  • Hermano Bilunga, conhecido como Hermano I da Saxónia (912 - Quedlimburgo, Alemanha 27 de março de 973) foi um nobre da Alta Idade Média da Alemanha, tendo sido Duque da Saxónia. (pt)
  • Герман Биллунг (нем. Hermann Billung; ок. 915—27 марта 973) — маркграф Вендской марки (в нижнем течении Эльбы; 936—973), герцог Саксонии (961—973). (ru)
  • 赫尔曼·比隆（德語：Hermann Billung，900或912–973年3月27日）是比隆邊疆區的侯爵，從936年至973年去世。他同時是神聖羅馬皇帝奥托一世信任的副官。 虽然赫尔曼·比隆从未成为萨克森公爵，但在961年至972年间，赫尔曼在管理萨克森时担任奥托一世（兼任薩克森公爵）的私人代表。在他的後半生，赫尔曼是名副其实的公爵。赫尔曼于973年去世，就在奥托去世前两个月。赫尔曼的儿子被奥托一世的儿子奥托二世任命为新的萨克森公爵。 (zh)
  • Герман Біллунг (нім. Hermann Billung, нар. бл. 915 — пом. 973) — маркграф Вендської марки, герцог Саксонії (936—973), один з найвизначніших постатей династії Біллунгів. (uk)
dbo:activeYearsEndYear
  • 0973-01-01 (xsd:gYear)
dbo:activeYearsStartYear
  • 0936-01-01 (xsd:gYear)
dbo:successor
dbo:thumbnail
dbo:title
  • Margrave of the Billung March (en)
dbo:wikiPageID
  • 3059482 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 7005 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1121563521 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:deathDate
  • 0973-03-27 (xsd:date)
dbp:deathPlace
dbp:father
  • Billung von Stubenskorn (en)
dbp:mother
  • Ermengarde of Nantes (en)
dbp:name
  • Hermann Billung (en)
dbp:reign
  • 936 (xsd:integer)
dbp:royalHouse
dbp:spouse
  • Oda (en)
  • Hildegarde of Westerburg (en)
dbp:successor
  • Bernard I (en)
dbp:title
  • Margrave of the Billung March (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 936 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • O Χέρμαν Μπίλλουνγκ, γερμ. Hermann Billung (900/912 - 27 Μαρτίου 973) από τον Οίκο των Μπίλλουνγκ ήταν μάργραβος (μαρκήσιος) τού Μπίλλουνγκ (936-973). Ο Όθων Α΄ της Γερμανίας τον είχε έμπιστο υπολοχαγό του. (el)
  • Hermann Billung, né vers 900/912 et mort le 27 mars 973 à Quedlinbourg, est un noble saxon, l'ancêtre de la dynastie des Billung. Il fut duc de Saxe, désigné procurateur par le roi Otton Ier en 961 et régnant jusqu'à sa mort. (fr)
  • Herman Billung (900 o 912 - Quedlinburg, 27 de marzo de 973) fue el margrave de la Marca Billunga desde 936 hasta su muerte. El primero de la casa sajona de Billung, a Herman fue un leal lugarteniente del emperador Otón I. (es)
  • ヘルマン・ビルング（Hermann Billung, ? - 973年3月27日）は、ザクセン辺境伯。ビルング家の家祖。 (ja)
  • Ermanno di Sassonia (900 o 912 – Quedlinburg, 27 marzo 973) è stato margravio della marca Billunga dal 936 fino alla sua morte. Divenne poi viceduca di Sassonia nel 953 nominato dal duca e imperatore Ottone I.Il nuovo imperatore Ottone II nominerà poi il figlio di Ermanno, Bernardo, duca effettivo. (it)
  • Hermano Bilunga, conhecido como Hermano I da Saxónia (912 - Quedlimburgo, Alemanha 27 de março de 973) foi um nobre da Alta Idade Média da Alemanha, tendo sido Duque da Saxónia. (pt)
  • Герман Биллунг (нем. Hermann Billung; ок. 915—27 марта 973) — маркграф Вендской марки (в нижнем течении Эльбы; 936—973), герцог Саксонии (961—973). (ru)
  • 赫尔曼·比隆（德語：Hermann Billung，900或912–973年3月27日）是比隆邊疆區的侯爵，從936年至973年去世。他同時是神聖羅馬皇帝奥托一世信任的副官。 虽然赫尔曼·比隆从未成为萨克森公爵，但在961年至972年间，赫尔曼在管理萨克森时担任奥托一世（兼任薩克森公爵）的私人代表。在他的後半生，赫尔曼是名副其实的公爵。赫尔曼于973年去世，就在奥托去世前两个月。赫尔曼的儿子被奥托一世的儿子奥托二世任命为新的萨克森公爵。 (zh)
  • Герман Біллунг (нім. Hermann Billung, нар. бл. 915 — пом. 973) — маркграф Вендської марки, герцог Саксонії (936—973), один з найвизначніших постатей династії Біллунгів. (uk)
  • Hermann Billung (900 or 912 – 27 March 973) was the margrave of the Billung March from 936 until his death. The first of the Saxon House of Billung, Hermann was a trusted lieutenant of Emperor Otto I. Though never Duke of Saxony himself, while Otto (who was the enthroned duke of Saxony) was in Italy from 961 until 972, Hermann served as Otto's personal representative in governing Saxony. Towards the end of his life, Hermann was the effective duke in all but name. (en)
  • Hermann Billung († 27. März 973 in Quedlinburg) aus der Verwandtengruppe der Nachfahren Widukinds war Herzog in Sachsen. Der geläufige Beiname Billung ist möglicherweise nicht zeitgenössisch. Nach seinem Herrschaftsantritt im Jahr 936 bestellte König Otto I. Hermann zu seinem neuen Heerführer (princeps militiae). Die Entscheidung sorgte für Aufruhr im sächsischen Adel. Insbesondere Hermanns älterer Bruder Wichmann I. fühlte sich übergangen und schloss sich vorübergehend einem Aufstand gegen den König an. Trotz seiner Aufsehen erregenden Bevorzugung ist Hermann erst knapp 20 Jahre später wieder in den Quellen bezeugt: Im Zuge des Liudolfinischen Aufstandes von 953 bis 955 ernannte ihn Otto I. für die Dauer seiner kriegsbedingten Abwesenheit zu seinem Stellvertreter (procurator regis) in Sac (de)
  • Hermann Billung (900 atau 912 – 27 Maret 973) merupakan seorang wilayah adipati Sachsen dan salah satu anggota yang paling terkenal di Istana . Hermann merupakan putra Billung von Stubenskorn (tahun 860-967) dengan Ermengarde dari Nantes. Hermann umumnya dianggap sebagai Adipati Billung pertama di Sachsen, tetapi posisi tepatnya tidak jelas. Raja Otto I menunjuk Hermann sebagai margrave pada tahun 936, memberinya utara Elbe di antara sungai-sungai dan . Lebih otonom daripada margrave kontemporernya Gero, Hermann menuntut upeti dari Slavia Polabia yang menghuni . Ia sering berperang melawan suku Slavia Barat , , dan . (in)
  • Herman Billung (ook wel Herman van Saksen) (tussen 900/912 - Quedlinburg, 27 maart 973) was een van de belangrijkste vazallen van Otto I de Grote. Hij was een kleinzoon van Egbert Billung. In 936 werd hij wegens zijn verdiensten in de onderwerping van de door Otto aangesteld tot markgraaf van de , Abodriten, en Denen. In die functie onderwierp hij de Slaven aan de Oder. In 940 was hij graaf van de Wetigau. In 953 benoemde Otto hem tot zijn plaatsvervanger in Saksen, waardoor hij de rol van hertog kreeg, maar niet de titel had. In die hoedanigheid onderdrukte hij een opstand van zijn neven en Egbert Eénoog, die zich verbonden hadden met Otto's opstandige zoon Liudolf van Zwaben en de Slaven. Otto gaf hem in 955 de graafschappen Tilithigau en Marstengau, en in 956 werd hij tot markgraaf b (nl)
  • Herman Billung (ur. 900 lub 912 – zm. 27 marca 973 w Kwedlinburgu) – margrabia i tymczasowy zastępca Ottona I w Księstwie Saksonii, jeden z najbardziej znanych przedstawicieli rodu Billungów, uważany za twórcę potęgi tego rodu. Herman posiadał majątek w okolicach Lüneburga i ufundował klasztor Św. Michała w tym mieście. Zmarł w Quedlinburgu. (pl)
rdfs:label
  • Hermann Billung (en)
  • Hermann Billung (de)
  • Χέρμαν Μπίλλουνγκ (el)
  • Herman Billung (es)
  • Hermann Ier de Saxe (fr)
  • Hermann Billung (in)
  • Ermanno di Sassonia (it)
  • ヘルマン・ビルング (ja)
  • Hermann Billung (pl)
  • Herman Billung (nl)
  • Hermano I da Saxónia (pt)
  • Герман Биллунг (ru)
  • 赫尔曼·比隆 (zh)
  • Герман Біллунг (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Hermann Billung (en)
is dbo:parent of
is dbo:predecessor of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:before of
is dbp:father of
is dbp:predecessor of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License