| dbo:abstract
|
- La massacre de Glina es va produir el 12 de maig de 1941 quan membres del moviment feixista croat Ústaixa van assassinar centenars de serbis a la ciutat de Glina, a Croàcia. Va ser una de les massacres més importants de les que van succeir a Iugoslàvia durant la Segona Guerra Mundial, i va tenir lloc pocs mesos després de la invasió de Iugoslàvia per l'Alemanya nazi. Liderats per Ante Pavelić, els ústaixes van establir l'Estat independent de Croàcia, un govern titella dels nazis que va desenvolupar una política d'extermini contra jueus, serbis, gitanos i opositors. El maig de 1941, molts serbis de la zona de Glina havien estat detinguts i afusellats pels soldats ústaixes. Gran part de la població sèrbia es va amagar en els boscos de la regió, i els ústaixes van oferir una amnistia per als que es convertissin al catolicisme. Molts serbis van respondre positivament, i es van dirigir a l'església ortodoxa per a la cerimònia. Els Judicis de Nuremberg van establir en 250 el nombre de persones que van anar a l'església, tot i que hi ha altres fonts que creuen que la xifra era més alta. Un cop tancades les portes, els ústaixes van massacrar les víctimes amb pals i ganivets. L'únic supervivent, , va sobreviure a la guerra, i el 1986 va participar en el judici a Andrija Artuković. L'església de Glina fou destruïda pels ústaixes poc després dels fets. L'Arquebisbe Stepinac va enviar una carta privada a Ante Pavelić protestant per la massacre. (ca)
- Das Massaker von Glina in der Nacht vom 12. auf den 13. Mai 1941 gilt besonders als Synonym für die Zwangskatholisierung der Serben im Zweiten Weltkrieg. Dabei trieben Angehörige der faschistischen Ustascha-Miliz in der Stadt Glina etwa 260 serbische Zivilisten in eine serbisch-orthodoxe Kirche, verriegelten die Türen, stachen und schossen in die Menge und steckten anschließend das Gotteshaus in Brand. Die Serben, die zuvor zum Katholizismus konvertierten, wurden verschont. Es folgten mehrere Mordwellen Ende Juli/Anfang August desselben Jahres, bei denen insgesamt zwischen 2000 und 2400 serbische Zivilisten ermordet wurden.Direkt nach Bekanntwerden des Massakers richtete der römisch-katholische Erzbischof Alojzije Stepinac am 14. Mai 1941 ein Protestschreiben an den Staats- und Ustaschaführer Ante Pavelić. (de)
- The Glina massacres were killings of Serb peasants in the town of Glina in the Independent State of Croatia (NDH) that occurred between May and August 1941, during World War II. The first wave of massacres in the town began on 11 or 12 May 1941, when a band of Ustaše led by murdered a group of Serb men and boys in a Serbian Orthodox church before setting it on fire. The following day, approximately 100 Serb males were murdered by the Ustaše in the nearby village of Prekopi. Estimates of the overall number of Serbs killed from 11 to 13 May range from 260 to 417. Further killings in Glina occurred between 30 July and 3 August of that same year, when 700–2,000 Serbs were massacred by a group of Ustaše led by Vjekoslav Luburić. In many of these massacres, the prospect of conversion was used as a means to gather Serbs together so that they could be killed. Ljubo Jednak, the only survivor of these killings, went on to testify at the trials of the several prominent figures in the NDH after the war. Puk was captured by British forces in 1945 while attempting to flee to Austria and was extradited to Yugoslavia the following year, where he committed suicide. Luburić escaped Yugoslavia after the war and moved to Francoist Spain, where he was killed by a person generally assumed to be an agent of the Yugoslav State Security Service. An estimated 2,000–2,400 people were killed in the Glina massacres. In 1969, a monument was erected and a memorial museum was built to commemorate the victims of the killings. Following the independence of Croatia from Yugoslavia, the monument was removed by Croatian authorities in the town. After the Croatian War of Independence, the local authorities failed to restore it and dismantled it instead. (en)
- Las masacres de Glina fueron asesinatos hacia campesinos serbios en la ciudad de Glina, en el Estado independiente de Croacia (NDH) que ocurrieron entre mayo y agosto de 1941, durante la Segunda Guerra Mundial. La primera ola de masacre en la ciudad comenzó entre el día 11 o 12 de mayo de 1941, cuando una banda de Ustacha, liderada por Mirko Puk, mató a un grupo de personas entre las cuales se encontraban hombres y niños serbios en una iglesia ortodoxa serbia antes de que a ésta le prendieran fuego. Al día siguiente, aproximadamente 100 hombres serbios fueron asesinados por los Ustacha en una ciudad cercana a Prekopi. Algunas estimaciones sobre el número de serbios asesinados del 11 al 13 de mayo son de 260 a 417. Después de esa ola de muertes siguieron más a su paso. Otros asesinatos en Glina ocurrieron entre el 30 de julio y el 3 de agosto del mismo año, cuando de 700 a 2000 serbios fueron masacrados por un grupo de Ustacha, sin embargo, ahora eran liderados por Vjekoslav Luburić (llamado también Maks Luburić). Ljubo Jednak, quien fue el único sobreviviente de estas muertes, fue a testificar a juicio sobre lo sucedido en el NDH después de la guerra. Puk fue capturado por las fuerzas británicas en 1945 mientras intentaba escapar a Austria y fue deportado a Yugoslavia el siguiente año, donde cometió suicidio. Luburić escapó de Yugoslavia después de la guerra y se fue a la España franquista, donde fue asesinado por Ilija Stanić, un agente del servicio de seguridad del estado de Yugoslavia. La estimación sobre cuántas personas murieron en las masacres en Glina varía de 2000 a 2400 personas. En 1969, un monumento y un museo memorial fueron construidos para conmemorar a las víctimas del genocidio , pero después de la independencia de Croacia para separarse de Yugoslavia, el monumento fue removido por autoridades de Croacia en la ciudad. Después de la Guerra de independencia, las autoridades locales no pudieron restaurar el museo y se vieron en la necesidad de desmantelarlo. El museo memorial fue convertido en una institución cultural genérica, consternando a la población local serbia. (es)
- Le massacre de Glina est l'assassinat de plusieurs centaines de Serbes par les croates Oustachis lors de la Seconde Guerre mondiale. Il a lieu en mai 1941 dans le village de Glina dans le comitat de Sisak-Moslavina de l'État indépendant de Croatie. Le massacre commence par une tentative de conversion forcée au catholicisme des Serbes. Ceux qui refusent sont enfermés dans une église orthodoxe serbe qui sera ensuite incendiée. Les Serbes qui se convertissent sont épargnés. Plusieurs vagues de meurtres ont suivi fin juillet/début août de la même année, au cours desquelles plusieurs milliers de civils serbes sont assassinés. (fr)
- Zbrodnie w Glinie – masowe morderstwa o znamionach ludobójstwa popełnione przez ustaszy na serbskich mieszkańcach miasta Glina. Pojedyncze ataki na Serbów w Glinie miały miejsce od 6 do 11 maja 1941. 11 maja 373 Serbów zostało uprowadzonych z Gliny i zamordowanych w sąsiedniej chorwackiej wsi. Następnego dnia ustasze dokonali kolejnej zbrodni, tym razem na grupie liczącej od 200 do 300 osób narodowości serbskiej. Ofiary zostały zgromadzone w miejscowej prawosławnej cerkwi, gdzie miały dokonać masowej konwersji na katolicyzm, wpisującej się w antyprawosławną i antyserbską politykę władz Niepodległego Państwa Chorwackiego. Powstałe w 1941 marionetkowe Niepodległe Państwo Chorwackie od początku swojego istnienia prowadziło politykę antyserbską. Celem tworzących jego rząd ustaszy była budowa chorwackiego państwa narodowego. Ludność serbska miała zostać z niego wysiedlona, poddana kroatyzacji lub wymordowana. W regionie Gliny przypadki zbrodni na Serbach miały miejsce od 6 maja 1941. Ostatecznie w dniach 11-13 maja doszło do wymordowania całej pozostałej jeszcze serbskiej ludności miasta przez ustaszy i ich miejscowych sympatyków. 11 maja 1941 ustasze uprowadzili z domów 373 Serbów w wieku powyżej 16 lat, po czym zamordowali ich w sąsiedniej wsi, zamieszkanej przez Chorwatów. Duża część tych, którzy uniknęli aresztowania ukryła się w okolicznych lasach. Ustasze zaoferowali wtedy amnestię dla każdego Serba, który dobrowolnie przejdzie na rzymski katolicyzm. Wielu Serbów (według różnych źródeł od 250, 700 do 1200 odpowiedziało na ten apel i pojawiło się w cerkwi w Glinie, gdzie miała się odbyć stosowna ceremonia. Przybyli zostali zapędzeni do wnętrza budynku, zamknięci, a następnie wymordowani przy pomocy noży i pałek. Jedyną osobą, która przeżyła, był Ljubo Jadnak, który zdołał wydostać się z masowego grobu, dokąd został wrzucony razem ze zwłokami ofiar. Budynek cerkwi został podpalony i uległ całkowitemu zniszczeniu. Łącznie we wszystkich atakach na serbską społeczność Gliny zginęły 2394 osoby. (pl)
- Резня́ в Гли́не (серб. Покољ у Глини), в официальной историографии Сербии Массовое убийство в глинской церкви (серб. Масакр у глинској цркви, хорв. Pokolj u glinskoj crkvi) — массовые убийства гражданского сербского населения в Глине, совершённые усташами в мае — августе 1941 года, во время Второй мировой войны. Первое произошло 11 или 12 мая, когда банда усташей во главе с Мирко Пуком (хорв. Mirko Puk) согнала сербских мужчин и мальчиков в православную церковь Рождества Пресвятой Богородицы и подожгла её. На следующий день ещё 100 сербских мужчин были убиты усташами в деревне Прекопи. По разным подсчётам, всего в эти дни погибло от 260 до 417 человек. Второе крупное массовое убийство произошло в период с 30 июля по 3 августа того же года: по разным данным, банда Векослава Лубурича зверски убила от 700 до 2000 сербских мужчин, женщин и детей. Единственным человеком, которому удалось спастись, стал Любан Еднак, чьи свидетельские показания после войны были представлены обвинением по уголовным делам против усташей. Мирко Пук попал в британский плен в 1945 году, пытаясь сбежать в Австрию, был экстрадирован в Югославию и там покончил с собой. Лубурич бежал в Испанию, где был позднее убит агентом югославских спецслужб. В 1969 году на месте массовых убийств были установлены памятник и музей. После восстановления независимости Хорватии хорватские власти снесли памятник и восстанавливать его по завершении боевых действий отказались. Музей был преобразован в культурный центр. В 1991 году по убитым впервые отслужили панихиду. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La massacre de Glina es va produir el 12 de maig de 1941 quan membres del moviment feixista croat Ústaixa van assassinar centenars de serbis a la ciutat de Glina, a Croàcia. Va ser una de les massacres més importants de les que van succeir a Iugoslàvia durant la Segona Guerra Mundial, i va tenir lloc pocs mesos després de la invasió de Iugoslàvia per l'Alemanya nazi. Liderats per Ante Pavelić, els ústaixes van establir l'Estat independent de Croàcia, un govern titella dels nazis que va desenvolupar una política d'extermini contra jueus, serbis, gitanos i opositors. El maig de 1941, molts serbis de la zona de Glina havien estat detinguts i afusellats pels soldats ústaixes. Gran part de la població sèrbia es va amagar en els boscos de la regió, i els ústaixes van oferir una amnistia per als (ca)
- Das Massaker von Glina in der Nacht vom 12. auf den 13. Mai 1941 gilt besonders als Synonym für die Zwangskatholisierung der Serben im Zweiten Weltkrieg. Dabei trieben Angehörige der faschistischen Ustascha-Miliz in der Stadt Glina etwa 260 serbische Zivilisten in eine serbisch-orthodoxe Kirche, verriegelten die Türen, stachen und schossen in die Menge und steckten anschließend das Gotteshaus in Brand. Die Serben, die zuvor zum Katholizismus konvertierten, wurden verschont. Es folgten mehrere Mordwellen Ende Juli/Anfang August desselben Jahres, bei denen insgesamt zwischen 2000 und 2400 serbische Zivilisten ermordet wurden.Direkt nach Bekanntwerden des Massakers richtete der römisch-katholische Erzbischof Alojzije Stepinac am 14. Mai 1941 ein Protestschreiben an den Staats- und Ustaschafüh (de)
- The Glina massacres were killings of Serb peasants in the town of Glina in the Independent State of Croatia (NDH) that occurred between May and August 1941, during World War II. The first wave of massacres in the town began on 11 or 12 May 1941, when a band of Ustaše led by murdered a group of Serb men and boys in a Serbian Orthodox church before setting it on fire. The following day, approximately 100 Serb males were murdered by the Ustaše in the nearby village of Prekopi. Estimates of the overall number of Serbs killed from 11 to 13 May range from 260 to 417. Further killings in Glina occurred between 30 July and 3 August of that same year, when 700–2,000 Serbs were massacred by a group of Ustaše led by Vjekoslav Luburić. (en)
- Las masacres de Glina fueron asesinatos hacia campesinos serbios en la ciudad de Glina, en el Estado independiente de Croacia (NDH) que ocurrieron entre mayo y agosto de 1941, durante la Segunda Guerra Mundial. La primera ola de masacre en la ciudad comenzó entre el día 11 o 12 de mayo de 1941, cuando una banda de Ustacha, liderada por Mirko Puk, mató a un grupo de personas entre las cuales se encontraban hombres y niños serbios en una iglesia ortodoxa serbia antes de que a ésta le prendieran fuego. Al día siguiente, aproximadamente 100 hombres serbios fueron asesinados por los Ustacha en una ciudad cercana a Prekopi. Algunas estimaciones sobre el número de serbios asesinados del 11 al 13 de mayo son de 260 a 417. Después de esa ola de muertes siguieron más a su paso. Otros asesinatos en G (es)
- Le massacre de Glina est l'assassinat de plusieurs centaines de Serbes par les croates Oustachis lors de la Seconde Guerre mondiale. Il a lieu en mai 1941 dans le village de Glina dans le comitat de Sisak-Moslavina de l'État indépendant de Croatie. (fr)
- Zbrodnie w Glinie – masowe morderstwa o znamionach ludobójstwa popełnione przez ustaszy na serbskich mieszkańcach miasta Glina. Pojedyncze ataki na Serbów w Glinie miały miejsce od 6 do 11 maja 1941. 11 maja 373 Serbów zostało uprowadzonych z Gliny i zamordowanych w sąsiedniej chorwackiej wsi. Następnego dnia ustasze dokonali kolejnej zbrodni, tym razem na grupie liczącej od 200 do 300 osób narodowości serbskiej. Ofiary zostały zgromadzone w miejscowej prawosławnej cerkwi, gdzie miały dokonać masowej konwersji na katolicyzm, wpisującej się w antyprawosławną i antyserbską politykę władz Niepodległego Państwa Chorwackiego. (pl)
- Резня́ в Гли́не (серб. Покољ у Глини), в официальной историографии Сербии Массовое убийство в глинской церкви (серб. Масакр у глинској цркви, хорв. Pokolj u glinskoj crkvi) — массовые убийства гражданского сербского населения в Глине, совершённые усташами в мае — августе 1941 года, во время Второй мировой войны. Первое произошло 11 или 12 мая, когда банда усташей во главе с Мирко Пуком (хорв. Mirko Puk) согнала сербских мужчин и мальчиков в православную церковь Рождества Пресвятой Богородицы и подожгла её. На следующий день ещё 100 сербских мужчин были убиты усташами в деревне Прекопи. По разным подсчётам, всего в эти дни погибло от 260 до 417 человек. Второе крупное массовое убийство произошло в период с 30 июля по 3 августа того же года: по разным данным, банда Векослава Лубурича зверски (ru)
|
