| dbo:abstract
|
- Émile Vandervelde (Ixelles, 25 de gener de 1866 - 27 de desembre de 1938), fou un advocat i polític belga, diputat des de 1894, dirigent de la Segona Internacional des de 1889 i ministre en diverses ocasions. Va estudiar dret a la Universitat Lliure de Brussel·les, on es va doctorar en dret el 1885 i en ciències socials el 1888. Afiliat al el 1886, en fou president de 1928 a 1938. De 1900 a 1918 va presidir l'Oficina Socialista Internacional. Elegit membre del Parlament Federal de Bèlgica el 1894, va ser ministre d'Estat (1914-1916) i d'Abastaments (1916-1917). Durant la revolució russa va prendre partit pels menxevics davant dels bolxevics. Al capdavant de la cartera de Justícia (1919-1921), va reformar el règim penitenciari. Va ser ministre d'Afers Exteriors (1925-7), sense cartera (1935) i de Sanitat (1936-1937), càrrec del qual va dimitir arran de l'escandalós assassinat de l'ambaixador belga a Espanya, Jacques de Borchgrave, en el transcurs de la Guerra Civil Espanyola. (ca)
- Emile Guillaume VANDERVELDE (naskiĝis en Elsene la 25-an de januaro 1866, mortis samloke la 27-an de decembro 1938) estis Belga juristo kaj politikisto. Li estis la ĉefo de Belga Laborista Partio (france: Parti Ouvrier Belge; nederlande: Belgische Werkliedenpartij), kies prezidanto li iĝis en 1933. Li membriĝis, kiam li ankoraŭ estis studento, en la fondojaro de la partio en 1885. En 1894, la jaro en kiu li iĝis parlamentano, li publikigis la Kvarenjonan Ĉarton, kiu iĝis la ideologia bazo de la Belga socialismo. Emile Vandervelde funde kredis je la marksisma doktrino, laŭ kiu la socio nepre estu dividita en du malamikaj klasoj, kaj la organizado de la partio devis okazi surbaze de klasbatalo. En 1902 la Belga Parlamento rifuzis lian proponon ŝanĝi la konstitucion kaj enkonduki ĝeneralan voĉdonrajton. Tiun saman tagon okazis granda laborista manifestacio en Loveno dum kiu 6 laboristoj estis mortpafitaj: Jan Govaerts (22 j.), Petrus Imbrechts (17 j.), Petrus Jansegers (38 j.), Martin Vanlens (38 j.), Jan Ceusters (42 j.) kaj Pieter Jensen (16 j.). La pafistoj kaj iliaj ĉefoj ricevis honorigon pro ilia ago. Vandervelde iĝis profesoro en la Libera Universitato de Bruselo kaj iĝis unu el la plej gravaj politikaj gvidantoj de la ŝtato. En 1914 li iĝis ŝtatministro, kaj inter 1918 kaj 1921 li estis ministro pri justico. En 1919 Vandevelde finfine enkondukis kune kun la liberalo kaj la katoliko Charles de Broqueville la ĝeneralan voĉdonrajton (unu persono, unu voĉo) kaj la lerndevigon. (eo)
- Émile Vandervelde (* 25. Januar 1866 in Ixelles/Elsene; † 27. Dezember 1938 ebenda) war ein belgischer Sozialdemokrat, Universitätsprofessor, Politiker und Vorsitzender der Zweiten Internationale. (de)
- Emile Vandervelde (25 January 1866 – 27 December 1938) was a Belgian socialist politician. Nicknamed "the boss" (le patron), Vandervelde was a leading figure in the Belgian Labour Party (POB–BWP) and in international socialism. (en)
- Emile Vandervelde (Ixelles, 25 de enero de 1866 – ibídem, 27 de diciembre de 1938) fue un abogado y político belga, diputado desde 1894, dirigente de la Segunda Internacional desde 1889 y ministro en diversas ocasiones. (es)
- Emile Vandervelde (Ixelles, Belgika, 1866ko urtarrilaren 25a - Brusela, Belgika, 1938ko abenduaren 27a) Belgikako estatu-politikaria eta frantsesezko idazlea izan zen. Langileen alderdiko kidea eta abokatua zen, eta 1894tik urtetik aurrera diputatua. 1900-1918 urte-bitartean, II. Internazionaleko lehendakari izan zen. Alemaniako sozialdemokraziaren aldeko agertu zen. 1914tik aurrera Estatuko ministro (1914-1916) izan zen. Gerraren alde azaldu zen, eta Alemaniako Alderdi Sozialdemokratak Belgikako inbasioa salatu zezan eskatu zuen. Errusiako Iraultzan mentxebikeen alde agertu zen. 1919-1921 urte-bitartean, Justiziako ministro izan zen, eta goitik behera aldatu zituen lege penalak. 1925-1927 urteetan Kanpo Arazoetako ministro izan zen, eta 1936-1937 urteetan Osasun alorrekoa. Ekonomiari buruzko lan teorikoak ere argitaratu zituen: Le Collectivisme et l´évolution industrielle (1900, Kolektibismoa eta industria bilakaera); Le Socialisme contre l´état (1918, Sozialismoa estatuaren aurka); eta Le Parti Ouvrier Belge 1885-1925 (1925, Belgikako Langileen Alderdia, 1885-1925). (eu)
- Émile Vandervelde, né le 25 janvier 1866 à Ixelles où il est mort le 27 décembre 1938, est un homme politique socialiste belge, docteur en droit, en sciences sociales et en économie politique. (fr)
- Emile Guillaume Vandervelde (Elsene, 25 januari 1866 – Brussel, 27 december 1938) was een Belgisch jurist en politicus. Hij was de onbetwistbare "patron" van de Belgische Werkliedenpartij (BWP), de voorloper van de BSP, waarvan hij in 1933 de voorzitter zou worden. (nl)
- Emile Vandervelde (Ixelles, 25 gennaio 1866 – Bruxelles, 27 dicembre 1938) è stato un politico belga. (it)
- Émile Vandervelde, född 25 januari 1866 i Ixelles, död 27 december 1938 i Ixelles, var en belgisk socialistisk politiker. Han studerade juridik vid Université Libre de Bruxelles tog sin doktorsexamen 1885. Vid brytningen i arbetarrörelsen 1914 ställde Vandervelde helt upp på Karl Kautskys reformistiska linje. Han skrev en bok med titeln som mottogs med häftig kritik från Vladimir Lenin. Lenin författade en bilaga till sin bok som helt ägnades åt Vanderveldes bok. Lenin avslutar med orden: "Kälkborgerlig eklekticism mot marxismen, sofisteri mot dialektiken, småborgerlig reformism mot den proletära revolutionen - det skulle bättre ha passat som titel på Vanderveldes bok." (sv)
- Émile Vandervelde (1866 - 1938), foi um político socialista belga. (pt)
- Эмиль Вандервельде (фр. Émile Vandervelde; 25 января 1866, Иксель — 27 декабря 1938, Брюссель) — бельгийский политический и государственный деятель; министр юстиции (1918—1921), министр иностранных дел (1925—1927) и министр здравоохранения (1936—1937) Бельгии; один из лидеров международного социалистического движения. (ru)
- Еміль Вандервальде (Émile Vandervelde; нар. 25 січня 1866, Іксель, Бельгія — пом. 27 грудня 1938, Брюссель) — бельгійський політичний діяч, правий соціаліст, один з лідерів Другого Інтернаціоналу. (uk)
- 埃米尔·王德威尔得（Emile Vandervelde，1866年1月25日－1938年12月27日），比利时社会主义政治家、领袖。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Émile Vandervelde (* 25. Januar 1866 in Ixelles/Elsene; † 27. Dezember 1938 ebenda) war ein belgischer Sozialdemokrat, Universitätsprofessor, Politiker und Vorsitzender der Zweiten Internationale. (de)
- Emile Vandervelde (25 January 1866 – 27 December 1938) was a Belgian socialist politician. Nicknamed "the boss" (le patron), Vandervelde was a leading figure in the Belgian Labour Party (POB–BWP) and in international socialism. (en)
- Emile Vandervelde (Ixelles, 25 de enero de 1866 – ibídem, 27 de diciembre de 1938) fue un abogado y político belga, diputado desde 1894, dirigente de la Segunda Internacional desde 1889 y ministro en diversas ocasiones. (es)
- Émile Vandervelde, né le 25 janvier 1866 à Ixelles où il est mort le 27 décembre 1938, est un homme politique socialiste belge, docteur en droit, en sciences sociales et en économie politique. (fr)
- Emile Guillaume Vandervelde (Elsene, 25 januari 1866 – Brussel, 27 december 1938) was een Belgisch jurist en politicus. Hij was de onbetwistbare "patron" van de Belgische Werkliedenpartij (BWP), de voorloper van de BSP, waarvan hij in 1933 de voorzitter zou worden. (nl)
- Emile Vandervelde (Ixelles, 25 gennaio 1866 – Bruxelles, 27 dicembre 1938) è stato un politico belga. (it)
- Émile Vandervelde (1866 - 1938), foi um político socialista belga. (pt)
- Эмиль Вандервельде (фр. Émile Vandervelde; 25 января 1866, Иксель — 27 декабря 1938, Брюссель) — бельгийский политический и государственный деятель; министр юстиции (1918—1921), министр иностранных дел (1925—1927) и министр здравоохранения (1936—1937) Бельгии; один из лидеров международного социалистического движения. (ru)
- Еміль Вандервальде (Émile Vandervelde; нар. 25 січня 1866, Іксель, Бельгія — пом. 27 грудня 1938, Брюссель) — бельгійський політичний діяч, правий соціаліст, один з лідерів Другого Інтернаціоналу. (uk)
- 埃米尔·王德威尔得（Emile Vandervelde，1866年1月25日－1938年12月27日），比利时社会主义政治家、领袖。 (zh)
- Émile Vandervelde (Ixelles, 25 de gener de 1866 - 27 de desembre de 1938), fou un advocat i polític belga, diputat des de 1894, dirigent de la Segona Internacional des de 1889 i ministre en diverses ocasions. (ca)
- Emile Guillaume VANDERVELDE (naskiĝis en Elsene la 25-an de januaro 1866, mortis samloke la 27-an de decembro 1938) estis Belga juristo kaj politikisto. Li estis la ĉefo de Belga Laborista Partio (france: Parti Ouvrier Belge; nederlande: Belgische Werkliedenpartij), kies prezidanto li iĝis en 1933. Li membriĝis, kiam li ankoraŭ estis studento, en la fondojaro de la partio en 1885. En 1894, la jaro en kiu li iĝis parlamentano, li publikigis la Kvarenjonan Ĉarton, kiu iĝis la ideologia bazo de la Belga socialismo. (eo)
- Emile Vandervelde (Ixelles, Belgika, 1866ko urtarrilaren 25a - Brusela, Belgika, 1938ko abenduaren 27a) Belgikako estatu-politikaria eta frantsesezko idazlea izan zen. Langileen alderdiko kidea eta abokatua zen, eta 1894tik urtetik aurrera diputatua. 1900-1918 urte-bitartean, II. Internazionaleko lehendakari izan zen. Alemaniako sozialdemokraziaren aldeko agertu zen. 1914tik aurrera Estatuko ministro (1914-1916) izan zen. Gerraren alde azaldu zen, eta Alemaniako Alderdi Sozialdemokratak Belgikako inbasioa salatu zezan eskatu zuen. Errusiako Iraultzan mentxebikeen alde agertu zen. (eu)
- Émile Vandervelde, född 25 januari 1866 i Ixelles, död 27 december 1938 i Ixelles, var en belgisk socialistisk politiker. Han studerade juridik vid Université Libre de Bruxelles tog sin doktorsexamen 1885. (sv)
|
