| dbo:abstract
|
- Els elimis (en llatí Elymi, en grec antic Ἔλυμοι) eren un poble de l'extrem occidental de Sicília, natius de l'illa però diferents dels sículs i sicans, segons diuen Escílax de Carianda i Tucídides. L'opinió general dels grecs deia que eren d'origen troià, i l'heroi epònim Èlim, segons Tucídides va arribar a l'illa amb un grup de supervivents de la guerra de Troia i va fundar les ciutats d'Erix i Egesta (Segesta). En totes les tradicions conegudes, Èlim apareix relacionat amb Enees i Acestes. Els ancestres troians fan pensar en un possible origen pelàsgic. Hel·lànic dona una versió totalment diferent. Diu que en realitat era un poble que vivia a Itàlia d'on va ser expulsat pels enotris (oenotri) i van arribar a l'illa abans que els sículs. Escílax també diu que eren diferents dels troians. Sembla que van mantenir relacions amistoses i constant amb els fenicis establerts a Mòtia (Motya), Solos (Solus) i Panormos (Panormus) i van col·laborar en l'expulsió d'una colònia grega de Cnidos, que després es van establir a les illes Lipari, segons Tucídides i Pausànias. No se'ls menciona a la història posterior, i les seves dues ciutats més importants, Erix i Egesta es van hel·lenitzar i es van convertir en ciutats gregues. Anteriorment tenien una ciutat que es deia Eruka i que Dionís d'Halicarnàs anomena Elyma. Van desaparèixer en època històrica barrejats amb els grecs, sículs i sicans. (ca)
- الإيليميون (باليونانية: Ἔλυμοι) هم شعب صقلي قديم سكنوا الجزء الغربي من جزيرة صقلية خلال العصر البرونزي و العصور الكلاسيكية القديمة. (ar)
- Elymové (řecky Elymoi, latinsky Elymi) byli starověkým národem, který obýval západní část Sicílie během doby bronzové a klasické antiky. (cs)
- Οι Έλυμοι ήταν αρχαίος λαός που κατοικούσε στη δυτική Σικελία από την Εποχή του Ορείχαλκου μέχρι την Κλασική αρχαιότητα. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τον πολιτισμό τους, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές είχαν σημαντικές διαφορές με τους γείτονες τους Σικανούς που ζούσαν στο νησί ταυτόχρονα στην Εποχή του Σιδήρου. (el)
- Als Elymer (altgriechisch Έλυμοι Elymoi, lateinisch Elymi) wurde von den Griechen ein Teil der vorgriechischen Bevölkerung Siziliens bezeichnet. Zusammen mit den Sikelern und Sikanern bewohnten sie die Insel zur Zeit der Großen Kolonisation. Die Elymer lebten insbesondere in Westsizilien. Ihre wichtigsten Städte waren Eryx (das heutige Erice), Segesta (auch Egesta) und Entella. Ihr Siedlungsgebiet wird vom Belice in Osten und der Linie Monte Iato – Partinico – Montelepre im Norden begrenzt. Die genaue Herkunft der Elymer ist ungeklärt. Thukydides führt sie auf Trojaner zurück, die sich unter ihrem Führer nach einigen Irrfahrten zusammen mit einigen Phokäern angeblich in der genannten Region, die vorher von Sikanern bewohnt war, niederließen. Sie sollen laut Vergils Aeneis zu den Trojanern gehören, die mit Aeneas aus Troja geflohen sind, dann aber nicht mit ihm weiter nach Latium zogen. Da Aeneas als Stammvater von Romulus und Remus gilt, den legendären Gründern von Rom, sahen die Römer nach der Eroberung Siziliens die Elymer als verwandtes Volk an, das eine bevorzugte Behandlung verdiente. Bei Vergil heißt Elymos Helymus und nach Servius war er Gründer der Städte , Entella (nahe der heutigen Stadt Contessa Entellina) und Egesta. Die Namen ihrer Städte lassen auf eine ligurische Herkunft schließen. Neuere Funde, die ins 9./8. Jahrhundert v. Chr. datiert werden, lassen jedoch auf eine italische Herkunft und enge Beziehungen zu den Italikern schließen. Das wird auch durch neueste philologische Untersuchungen gestützt. Laut Hellanikos stammten die Elymer jedoch ursprünglich aus Süditalien, und seien dort von den Oinotroi verdrängt worden. Zur Zeit der Griechischen Kolonisation waren die Elymer meist mit den Phönikern verbündet und den Griechen gegenüber bis zu ihrer Hellenisierung im 5. Jahrhundert v. Chr. feindlich eingestellt. Nach der Hellenisierung werden sie nicht mehr erwähnt. Für die elymische Sprache gibt es bisher nur spärliche Zeugnisse, von denen viele auch erst ab den 1960er Jahren bekannt wurden. Zunächst wollte man ligurische oder illyrische Verbindungen erkennen. Das erwies sich jedoch als unhaltbar. Nach neueren Forschungsergebnissen ist die elymische Sprache vermutlich dem Sikelischen sehr ähnlich – also einer indogermanische Sprache – demnach der italischen Sprachgruppe nahestehend. Die vorhandenen Sprachzeugnisse wurden vor allem in Form von Graffiti auf 600 Keramiken in Segesta (8.–6. Jahrhundert v. Chr.) und als Münzlegenden auf Münzen aus dem 5. Jahrhundert v. Chr. in Eryx und Segesta gefunden. Die Elymer dürfen nicht mit den iranischen Elymäern verwechselt werden. (de)
- La elimianoj - greke Elymoi, latine Elymi - kune kun la sikanoj kaj sikeloj estis la praloĝantoj de la insulo Sicilio en la Mediteranea Maro, antaŭ la tempo de la fenicia kaj greka koloniigo de la insulo. Ili loĝis en la ekstrema okcidento de Sicilio. La plej gravaj urboj de la elimianoj estis Eryx (la nuntempa Erice), Segesta kaj Entella. Pri la ekzakta deveno de la elimianoj ekzstas nur spekulativaj supozoj. La helena antikva historiisto Tucidido skribs ke ili estis trojanoj, kiuj post la detruo de sia hejmurbo sub la gvidanto Elymos setlis ĉi-tie. Ili laŭdire estis inter la trojanoj, kiuj fuĝis kune kun Eneo el la urbo, sed ne kun li pluvojaĝis ĝis Latio. Ĉar Eneo konsideriĝas prapatro de Romulo kaj Remo, la legendaj fondintoj de la urbo Romo, la romianoj post ties konkero de Sicilio konsideris la elimianojn parenca popolo, kiu meritis privilegian trakton. Ĉe la historiisto Vergilio Elymos Helymus kaj laŭ la historiisto Servio li estis la fondinto de la urboj Asca, Entella kaj Segesta. La nomoj de tiuj urboj supozigas liguran devenon, sed pli novaj arkeologiaj trovaĵoj el la 9-a kaj 8-a antaŭkristaj jarcentoj supozigas, ke la popolo havis italikan devenon kaj proksimajn rilatojn al la italikoj. Laŭ Helianko de Lesbo ili devis elmigri el suda Italio. La elimianoj plej ofte estis aliancanoj de la fenicianoj kaj ĝis la 5-a antaŭkrista jarcento, kiam ili koloniiĝis de la helenianoj, estis plejparte malamikaj rilate al la grekoj. Post la helena koloniigo ili asimiliĝis kaj ne plu menciiĝas en literaraj tekstoj. Por la elimia lingvo ĝis nun nur ekzistas malmultaj skribaj indikoj, kiuj nur konatas ekde la 1960-aj jaroj. Unue oni supozis kulturajn ligojn al la liguroj aŭ iliroj, sed tamen poste taksis tiujn hipotezojn nepravigeblaj. Ŝajne la elimia lingvo estas dialekto tre simila al la sikela lingvo - do hindeŭropa, italika lingvo. La trovitaj lingvospuroj estas aparte sur 600 ceramikaĵoj el la 8-a ĝis 6-a antaŭkristaj jarcentoj el Segesta kaj sur moneroj el la 5-a antaŭkrista jarcento en Erxy kaj Segesta. (eo)
- The Elymians (Greek: Ἔλυμοι, Élymoi; Latin: Elymi) were an ancient tribal people who inhabited the western part of Sicily during the Bronze Age and Classical antiquity. (en)
- Elimoak (antzinako grezieraz: Ἔλυμοι; latinez: Elymi) Europako antzinako herri bat zen, Brontze eta Antzinaro klasikoan Siziliako mendebaldean bizi zena. (eu)
- Les Élymes (en grec ancien : Έλυμοι ; en latin classique : Elymi) étaient un peuple de l’Antiquité, installé en Sicile occidentale. (fr)
- Los élimos (griego Elymoi, latín Elymi) fueron un pueblo antiguo que habitó la parte occidental de Sicilia durante la Edad del Bronce y la Antigüedad clásica. (es)
- Bangsa Elimia (Yunani: Ἔλυμοι, lymoi, bahasa Latin: Elymi) adalah suku kuno yang mendiami wilayah bagian barat Sisilia selama periode Zaman Perunggu dan Zaman Klasik. (in)
- エリミ人またはエリモイ人（ギリシア語: Ἔλυμοι; ラテン語: Elymi）は青銅器時代からギリシア古典期にかけてシケリア（シチリア島）に居住していた、インド・ヨーロッパ語族の民族である。歴史に現れてからは、ベリーチェ川沿いの都市国家を建設しており、最も重要なのは行政的な中心都市であったセゲスタ（現在のセジェスタ）と宗教の中心であったエリュクス（現在のエリーチェ）である。他の重要都市としては、エンテラ（現在のコンテッサ・エンテッリーナ）、（現在のサレーミ）、（現在のサン・ジュゼッペ・イアート）、（位置不明）、ドレパノン（現在のトラパーニ）等がある。 エリミ人がどこから来たのかは不明である。ほとんどの古代の歴史家は、エリミ人はトロイア滅亡後にシケリアに逃れて来たと述べているが、現在ではその説に異論もでている。 当初は隣接するシカニ人と文化的にも近かったと思われる。しかしその後はギリシア、フェニキア、カルタゴの影響を受けており、紀元前8世紀から紀元前5世紀頃までは、紛争も無く共存していた。紀元前4世紀になると、言語・文化ともにギリシア化された。 (ja)
- De Elymiërs (Oudgrieks: Ἔλυμοι, Elymoi; latijn: Elimi) waren een volk dat vanaf de bronstijd tot de klassieke oudheid het westen van Sicilië bewoonde. Ze deelden hun woongebied in westelijk Sicilië met de Sicanen, de Feniciërs en later de Grieken. Hun belangrijkste steden waren Segesta als politiek centrum, Eryx als religieus centrum en . Andere steden waren , , , en . (nl)
- Gli Elimi (in greco antico: ῎Ελυμοι, Élymoi) sono stati un antico popolo della Sicilia occidentale vissuti dal IX o VIII secolo a.C. al I secolo a.C.: l'ipotesi attualmente predominante è che si trattasse di una popolazione di origine italica. Nonostante ciò, esistono altre teorie sull'origine degli Elimi. (it)
- Elymianie lub Elymowie (grec. Elymoi, łac. Elymi) – lud zamieszkujący zachodnią część Sycylii od epoki żelaza, posługujący się indoeuropejskim językiem elymijskim. W epoce historycznej zamieszkiwali miasta-państwa położone na zachód od rzeki Belice, z których najważniejszymi były Segesta, centrum administracyjne, oraz Eryx z kompleksem świątynnym na . Inne ważne ośrodki miejskie Elymów to , , , i . Pochodzenie Elymów jest niepewne. Większość autorów starożytnych wywodzi Elymów od uciekinierów z Troi, współcześnie istnieje kilka sprzecznych teorii co do ich pochodzenia. Wśród naukowców nie ma też zgody co do rodziny językowej, do jakiej mógł należeć elymijski. Pierwotnie zapewne byli blisko spokrewnieni kulturowo z mieszkającymi na wschód od nich Sykanami. W okresie wielkiej kolonizacji na terenach zajmowanych przez kulturę Elymów powstało wiele kolonii greckich, fenickich i punickich, z którymi pokojowo koegzystowali między VIII a V wiekiem p.n.e. Ostatecznie w IV wieku p.n.e. język i kultura Elymów uległy hellenizacji. (pl)
- Elímios (em grego clássico: Ἔλυμοι; romaniz.: Elymoi; em latim: Elymi) foram um povo antigo que habitou a parte ocidental da Sicília durante a Idade do Bronze e a Antiguidade Clássica. (pt)
- Elymer var en av tre folkgrupper som enligt Thukydides bebodde Sicilien innan grekerna och karthagerna koloniserade ön. De andra folkgrupperna var sikaner och sikeler. Elymerna var huvudsakligen bosatta på västra delen av ön. Den forntida staden Segesta var ursprungligen en elymisk bosättning som på 740-talet f.Kr. koloniserades av kartager och från 400-talet f.Kr. av greker. Denna artikel om folkslag eller kulturgrupper saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Элимы (греч. Ἔλυμοι; лат. Elymi) — один из трёх древнейших народов Сицилии. Они населяли западную часть острова в период бронзового века и классической античности. По одной из гипотез, которая находит подтверждение согласно данным генетического анализа, предки элимов прибыли на Сицилию из Малой Азии около XIII века до н. э. Главными городами элимов были Сегеста, Эрикс и Энтелла. В VIII—VI веках до н. э. на Сицилии появилось около десяти крупных греческих и финикийских колоний. Элимы быстро эллинизировались, переняв у новых соседей культуру, язык и верования. Отношения коренного народа Сицилии и колонистов не ограничивались культурным обменом. Античные источники сообщают о войнах между городами элимов с Карфагеном, Селинунтом, Сиракузами и др. Так в 307 году до н. э. тиран Сиракуз Агафокл приказал убить около десяти тысяч мужчин Сегесты, а женщин и детей продал в рабство. После Первой Пунической войны (264—241 годы до н. э.) элимы попали под власть Рима, а затем были ассимилированы. (ru)
- Еліми (грец. Ἔλυμοι, лат. Elymi) — один з трьох найдавніших відомих з історичних джерел народів Сицилії. Населяли західну частину острова в період бронзової доби та класичної античності. (uk)
- 伊利米人（拉丁語：Elymi，古希臘語：Ἔλυμοι）是青铜时代和古典时代居住在西西里岛西部的原住民。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الإيليميون (باليونانية: Ἔλυμοι) هم شعب صقلي قديم سكنوا الجزء الغربي من جزيرة صقلية خلال العصر البرونزي و العصور الكلاسيكية القديمة. (ar)
- Elymové (řecky Elymoi, latinsky Elymi) byli starověkým národem, který obýval západní část Sicílie během doby bronzové a klasické antiky. (cs)
- Οι Έλυμοι ήταν αρχαίος λαός που κατοικούσε στη δυτική Σικελία από την Εποχή του Ορείχαλκου μέχρι την Κλασική αρχαιότητα. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα και τον πολιτισμό τους, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές είχαν σημαντικές διαφορές με τους γείτονες τους Σικανούς που ζούσαν στο νησί ταυτόχρονα στην Εποχή του Σιδήρου. (el)
- The Elymians (Greek: Ἔλυμοι, Élymoi; Latin: Elymi) were an ancient tribal people who inhabited the western part of Sicily during the Bronze Age and Classical antiquity. (en)
- Elimoak (antzinako grezieraz: Ἔλυμοι; latinez: Elymi) Europako antzinako herri bat zen, Brontze eta Antzinaro klasikoan Siziliako mendebaldean bizi zena. (eu)
- Les Élymes (en grec ancien : Έλυμοι ; en latin classique : Elymi) étaient un peuple de l’Antiquité, installé en Sicile occidentale. (fr)
- Los élimos (griego Elymoi, latín Elymi) fueron un pueblo antiguo que habitó la parte occidental de Sicilia durante la Edad del Bronce y la Antigüedad clásica. (es)
- Bangsa Elimia (Yunani: Ἔλυμοι, lymoi, bahasa Latin: Elymi) adalah suku kuno yang mendiami wilayah bagian barat Sisilia selama periode Zaman Perunggu dan Zaman Klasik. (in)
- エリミ人またはエリモイ人（ギリシア語: Ἔλυμοι; ラテン語: Elymi）は青銅器時代からギリシア古典期にかけてシケリア（シチリア島）に居住していた、インド・ヨーロッパ語族の民族である。歴史に現れてからは、ベリーチェ川沿いの都市国家を建設しており、最も重要なのは行政的な中心都市であったセゲスタ（現在のセジェスタ）と宗教の中心であったエリュクス（現在のエリーチェ）である。他の重要都市としては、エンテラ（現在のコンテッサ・エンテッリーナ）、（現在のサレーミ）、（現在のサン・ジュゼッペ・イアート）、（位置不明）、ドレパノン（現在のトラパーニ）等がある。 エリミ人がどこから来たのかは不明である。ほとんどの古代の歴史家は、エリミ人はトロイア滅亡後にシケリアに逃れて来たと述べているが、現在ではその説に異論もでている。 当初は隣接するシカニ人と文化的にも近かったと思われる。しかしその後はギリシア、フェニキア、カルタゴの影響を受けており、紀元前8世紀から紀元前5世紀頃までは、紛争も無く共存していた。紀元前4世紀になると、言語・文化ともにギリシア化された。 (ja)
- De Elymiërs (Oudgrieks: Ἔλυμοι, Elymoi; latijn: Elimi) waren een volk dat vanaf de bronstijd tot de klassieke oudheid het westen van Sicilië bewoonde. Ze deelden hun woongebied in westelijk Sicilië met de Sicanen, de Feniciërs en later de Grieken. Hun belangrijkste steden waren Segesta als politiek centrum, Eryx als religieus centrum en . Andere steden waren , , , en . (nl)
- Gli Elimi (in greco antico: ῎Ελυμοι, Élymoi) sono stati un antico popolo della Sicilia occidentale vissuti dal IX o VIII secolo a.C. al I secolo a.C.: l'ipotesi attualmente predominante è che si trattasse di una popolazione di origine italica. Nonostante ciò, esistono altre teorie sull'origine degli Elimi. (it)
- Elímios (em grego clássico: Ἔλυμοι; romaniz.: Elymoi; em latim: Elymi) foram um povo antigo que habitou a parte ocidental da Sicília durante a Idade do Bronze e a Antiguidade Clássica. (pt)
- Elymer var en av tre folkgrupper som enligt Thukydides bebodde Sicilien innan grekerna och karthagerna koloniserade ön. De andra folkgrupperna var sikaner och sikeler. Elymerna var huvudsakligen bosatta på västra delen av ön. Den forntida staden Segesta var ursprungligen en elymisk bosättning som på 740-talet f.Kr. koloniserades av kartager och från 400-talet f.Kr. av greker. Denna artikel om folkslag eller kulturgrupper saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Еліми (грец. Ἔλυμοι, лат. Elymi) — один з трьох найдавніших відомих з історичних джерел народів Сицилії. Населяли західну частину острова в період бронзової доби та класичної античності. (uk)
- 伊利米人（拉丁語：Elymi，古希臘語：Ἔλυμοι）是青铜时代和古典时代居住在西西里岛西部的原住民。 (zh)
- Els elimis (en llatí Elymi, en grec antic Ἔλυμοι) eren un poble de l'extrem occidental de Sicília, natius de l'illa però diferents dels sículs i sicans, segons diuen Escílax de Carianda i Tucídides. L'opinió general dels grecs deia que eren d'origen troià, i l'heroi epònim Èlim, segons Tucídides va arribar a l'illa amb un grup de supervivents de la guerra de Troia i va fundar les ciutats d'Erix i Egesta (Segesta). En totes les tradicions conegudes, Èlim apareix relacionat amb Enees i Acestes. Els ancestres troians fan pensar en un possible origen pelàsgic. (ca)
- La elimianoj - greke Elymoi, latine Elymi - kune kun la sikanoj kaj sikeloj estis la praloĝantoj de la insulo Sicilio en la Mediteranea Maro, antaŭ la tempo de la fenicia kaj greka koloniigo de la insulo. Ili loĝis en la ekstrema okcidento de Sicilio. La plej gravaj urboj de la elimianoj estis Eryx (la nuntempa Erice), Segesta kaj Entella. (eo)
- Als Elymer (altgriechisch Έλυμοι Elymoi, lateinisch Elymi) wurde von den Griechen ein Teil der vorgriechischen Bevölkerung Siziliens bezeichnet. Zusammen mit den Sikelern und Sikanern bewohnten sie die Insel zur Zeit der Großen Kolonisation. Die Elymer lebten insbesondere in Westsizilien. Ihre wichtigsten Städte waren Eryx (das heutige Erice), Segesta (auch Egesta) und Entella. Ihr Siedlungsgebiet wird vom Belice in Osten und der Linie Monte Iato – Partinico – Montelepre im Norden begrenzt. Die Elymer dürfen nicht mit den iranischen Elymäern verwechselt werden. (de)
- Elymianie lub Elymowie (grec. Elymoi, łac. Elymi) – lud zamieszkujący zachodnią część Sycylii od epoki żelaza, posługujący się indoeuropejskim językiem elymijskim. W epoce historycznej zamieszkiwali miasta-państwa położone na zachód od rzeki Belice, z których najważniejszymi były Segesta, centrum administracyjne, oraz Eryx z kompleksem świątynnym na . Inne ważne ośrodki miejskie Elymów to , , , i . (pl)
- Элимы (греч. Ἔλυμοι; лат. Elymi) — один из трёх древнейших народов Сицилии. Они населяли западную часть острова в период бронзового века и классической античности. По одной из гипотез, которая находит подтверждение согласно данным генетического анализа, предки элимов прибыли на Сицилию из Малой Азии около XIII века до н. э. Главными городами элимов были Сегеста, Эрикс и Энтелла. После Первой Пунической войны (264—241 годы до н. э.) элимы попали под власть Рима, а затем были ассимилированы. (ru)
|
