| dbo:abstract
|
- الإينوتريون (قبيلة قادها أو الشعب من أونوتريا) شعب إيطاليقي قديم استقروا في إقليم واسع يشمل منطقة بوليا و بازيليكاتا و الجزء الشمالي من منطقة كالابريا في جنوب إيطاليا. وصل الإينوتريون المنطقة في بداية العصر الحديدي (القرن الحادي عشر قبل الميلاد) من اليونان عبر بالإضافة إلى أشخاص آخرين من نفس المجموعة الإثنية. وفقاً أثار وصولهم هجرة إلى صقلية. و مع وصول الإغريق و إنشاء أولى مستوطناتهم المستقرة مثل على أنقاض المحلية ميتابون، انتقل الإينوتريون نحو الداخل. بناء على ذلك دارت الحروب بين الطرفين. لكنهم اختفوا ابتداء من القرن الخامس قبل الميلاد تحت ضغط شعب سابيليوس. قد يعود اسم الأيونتريين إلى أوينوس اليونانية (نبيذ) حيث قطنوا أرضاً غنية بالكروم و أطلق بعدها اسم إينوتريا للإشارة إلى جنوب إيطاليا. (ar)
- Els enotris (en grec antic Οἰνωτροί o Οἰνώτριοι) van ser els primers habitants d'Enòtria, una zona de límits indefinits que ocupava la part sud d'Itàlia en èpoques antigues. Estrabó diu que ocupaven l'àrea del Bruttium i Lucània. Se'ls considera d'origen pelasg. Els autors grecs mencionen altres tribus d'aquesta part d'Itàlia, com ara els cons, els itàlics i els morgetes, considerats de la mateixa ètnia que els enotris. Els cons i els morgetes es consideraven ells mateixos enotris i el nom d'itàlics es referia als enotris en general. Antíoc de Siracusa deia que els enotris i els itàlics eren el mateix poble. Virgili parla d'una tradició que deia que Ital, rei dels pelasgs, sículs i enotris va donar nom als itàlics. L'ús del nom d'Itàlia per a designar tot el territori va fer caure en desús el nom dels enotris, que aviat van ser desplaçats per les ètnies sabèl·liques, i pels lucans i els brucis. Els autors antics els donaven aquest origen pelasg perquè creien que Enotre, un dels fills de Licàon, va emigrar a aquests territoris des d'Arcàdia en un període molt primerenc, donant nom al territori i els seus acompanyants van agafar també el nom d'enotris, segons Ferècides d'Atenes i Dionís d'Halicarnàs. Aristòtil diu que el costum de celebrar sissítia, uns menjars col·lectius d'homes i de joves d'un grup social o religiós, que se celebraven especialment a Creta i a Esparta, també el tenien els enotris. Pausànias diu que l'emigració més antiga de la que es tenia coneixement era la dels enotris, i eren considerats com els primers pobladors de la península Itàlica. Esteve de Bizanci explica que els grecs del sud d'Itàlia havien reduït als enotris i als antics pelasgs a un estat de servitud semblant als peneste de Tessàlia i als ilotes de Lacònia. (ca)
- Oinotria (griechisch Οινότρια) war ein Königreich im südlichen Teil Kalabriens und bestand um 600 bis 350 v. Chr. Der Name Oinotria leitet sich vermutlich von dem griechischen Wort οἶνος oinos „Wein“ ab, da das Gebiet durch eine Vielzahl von Weinbergen besiedelt war. Anderen Quellen zufolge wurde es nach benannt, welcher der Legende nach der jüngste der 50 Söhne des Lycaon war. Oinotrias bedeutendster König war Italos, der Namensgeber Italiens, welcher das Königreich bedeutsam prägte. Die Oenotrier, wie die Einwohner Oinotrias genannt werden, waren hauptsächlich Nomaden und vereinzelt Bauern. Als Griechen aus den Arkadien in Peloponnes nach Kalabrien auswanderten, trieben sie die Elymier nach Sizilien und die Oenotrier ins Landesinnere zurück. Mit Aufstieg und Expansion des Römischen Reiches fiel Oinotria und wurde Teil der römischen Provinz . (de)
- Los enotrios fueron los primeros habitantes de Brucio, según el nombre dado por los autores clásicos griegos, que los hacen de origen pelásgico. Los comes y los morgetes fueron tribus de este pueblo. Eran el pueblo que habitaba la región cuando llegaron los primeros colonos griegos y fundaron Crotona (710 a. C.) y después Locros y Regio. El término enotrio deriva probablemente del vocablo griego οἶνος (oinós), vino en griego, que, más que del pueblo, era indicativo del territorio rico de viñedos. De este término derivó el de Enotria (tierra del vino) con el cual los griegos indicaban la Italia meridional. Existe también una ulterior hipótesis que refiere al método de cultivo de la vid, que al contrario de otras regiones, no venía "maritata" sino cultivada en palo corto (en griego "oinotrón") Los enotrios aparecieron en Italia al inicio de la Edad de Hierro (siglo XI a. C.) junto con otras poblaciones llamadas protolatinas (sículos, faliscos, latinos) La colonización de los griegos confinó a los enotrios al interior. Desde estas posiciones iniciaron una guerra infinita con las colonias de la Magna Grecia que procedieron muchas veces a saquear. Fueron dominados a finales del siglo V a. C. y principios del siglo IV a. C. por el pueblo sabélico de los lucanos, y los enotrios fueron condenados a la esclavitud; pero a mitad del siglo IV a. C., los enotrios junto con jóvenes lucanos, se rebelaron, y de la mezcla entre lucanos y enotrios surgió el pueblo de los brucios.
* Datos: Q922562 (es)
- Les Œnôtres sont un peuple de l'Italie antique qui occupait le territoire qui correspond aux actuelles régions de la Basilicate et de la Calabre ainsi que le Cilento (province de Salerne) vers le VIe siècle av. J.-C. (fr)
- The Oenotrians (Οἴνωτρες, meaning "tribe led by Oenotrus" or "people from the land of vines - Οἰνωτρία") were an ancient Italic people who inhabited a territory in southern Italy from Paestum to southern Calabria. By the sixth century BC, the Oenotrians had been absorbed into other Italic tribes. According to Pausanias, Dionysius of Halicarnassus and Eusebius, Oenotria was named after Oenotrus, the youngest of the fifty sons of Lycaon who migrated there from Arcadia in Peloponnese, Greece.According to Antoninus Liberalis and Hellanicus, their arrival triggered the migration of the Elymians to Sicily. The settlement of the Greeks with the first stable colonies, such as Metapontum, founded on a native one (Metabon), pushed the Oenotrians inland. From these positions a "wear and tear war" was started off with the Greek colonies, which they plundered more than once. From the 5th century BC onwards, they disappeared under the pressure of an Oscan people, the Lucanians. Virgil mentions them as the settlers of Hesperia whose descendants now call their land Italy. They are generally depicted as belonging to the Pelasgians. Pliny the Elder mentions that "...opposite to Velia are Poiitia and Isacia, both known by one name, that of Oenotrides, a proof that Italy was formerly possessed by the Oenotrians". A likely derivation of the ethnonym Oenotrian would be the Greek οἶνος (oinos), "wine", as the Oenotrians inhabited a territory rich in vineyards, with Oenotria (or Enotria) being extended to refer to the entirety of Southern Italy. Hesychius mentions the word οἴνωτρον (oinōtron), a kind of a vine stake. (en)
- Oenotria (of Enotria) was een gebied dat zich strekte over het Italiaanse Apulië, Basilicata en het noordelijk deel van Calabrië. Ook wordt er weleens geheel zuidelijk Italië mee aangeduid. De Oenotrianen waren de oorspronkelijke bewoners. Zij kwamen daar aan het begin van de ijzertijd, in de 11e eeuw v.Chr., vanuit Griekenland via de straat van Otranto, samen met nog een andere etnische groep. Volgens Antoninus Liberalis was dit ook het begin van migratie van de Elymianen richting Sicilië. Na de eerste vestigingen van kolonies van de Grieken, zoals Metapontum - opgericht door een oorspronkelijke bewoner genaamd Metabon - werden de Oenotrianen landinwaarts gedreven. Vanuit deze positie werden uitputtingsoorlogen gevoerd waarbij meer dan eens geplunderd werd. In de tijd dat de Oenotrianen daar woonden zou het gebied al rijk aan wijngaarden zijn. Mogelijk is de etnoniem Oenotrianen de oorsprong van het Griekse woord oinos, hetwelk wijn betekent. Hier vanuit is de term oenologie voortgekomen. Vanaf de 5e eeuw v.Chr. verdwenen de Oenotrianen onder de druk van de Samnieten. (nl)
- Gli Enotri erano un antico popolo italico dell'Italia meridionale, precedente la seconda colonizzazione greca in un territorio di notevoli dimensioni, che da questi prese il nome, Enotria (dal nome di Enotro figlio di Licaone), comprendenti il Cilento, parte della Basilicata e la Calabria. Dionigi di Alicarnasso disse che gli Enotri furono i più antichi colonizzatori provenienti dalla Grecia. Sono le popolazioni connesse col racconto della nascita e della storia delle colonie elleniche della Magna Grecia, persistenti nei racconti fino alla prima metà del V sec. a.C., quando ad esse subentrano le popolazioni osche: Campani, Sanniti, Lucani, Bruttii. Sul loro conto il conforto delle fonti archeologiche, epigrafiche e numismatiche, letterarie non manca del tutto e rende comunque conto della percezione di tali realtà che le varie colonie magno-greche, a contatto con quei contesti, dovevano per forza possedere. L’Oinotrìa, secondo Antioco, comprendeva tutto un insieme di popolazioni, distribuite nello spazio che andava dal fiume Sele e da Poseidonia fino a Metaponto e al golfo di Taranto; esse erano, dunque, quelle incontrate, al momento del loro insediamento in Italia meridionale, dagli Achei così come dai Locresi e dai Calcidesi di Reggio. La loro presenza in quest’area è confermata nella Lucania, per Elea, nella Calabria tirrenica e nel Reggino, sulla costa ionica, per tutto lo spazio dalla Locride e dalla Crotoniatide fino alla Sibaritide, alla Siritide e al Metapontino. L’area è quella dell’antica Italìa, intesa come terra di Oinotroi. (it)
- Os enótrios ou enotros ("[tribo] liderada por Enotro" ou "povo de Enótria", Οἰνωτρία em grego antigo, lit. "terra das vinhas") eram um antigo povo itálico de origem desconhecida que habitava um território que ia de Pesto até o sul da Calábria, no sul da Itália. No século VI a.C., os enótrios haviam sido absorvidos pelas populações de outras tribos itálicas. Textos antigos especularam sem qualquer consenso sobre a origem dos enótrios, alguns chegando a afirmar que eles teriam chegado à região no início da Idade do Ferro (século XI a.C.), vindos da Grécia cruzando o estreito de Otranto com outras pessoas do mesmo grupo étnico. De acordo com Antonino Liberal, sua chegada teria forçado a migração dos elímios para a Sicília. A colonização dos gregos, juntamente com o início das primeiras colônias estáveis, como Metaponto, fundada sobre uma cidade nativa já existente, Metabon, fez com que os enótrios se deslocassem mais para o interior. A partir desta situação iniciou-se um processo de fricção e desgaste com as colônias gregas, saqueadas mais de uma vez pelos enótrios. A partir do século V a.C. eles desaparecem dos registros históricos, possivelmente absorvidos pelos . Uma possível etimologia do etnônimo 'enótrio' poderia ser o grego antigo οἶνος (oinos), "vinho", já que os enótrios habitavam uma região especialmente rica em vinhedos; o termo 'Enótria' chegou a ser usado para se referir a todo o sul da península. (pt)
- Enotrierna var ett fornfolk som bodde i nuvarande Italien. Deras område, Enotria, inkluderar dagens Apulien, Basilicata och den norra Kalabrien. Enotrierna kom förmodligen till Italien på tusentalet f.kr. tillsammans med de andra proto-latinska folken sikeler, falisker och latiner. Eventuellt kom enotrierna att köra bort folket elimer till Sicilien. Grekernas tidiga kolonier i området, som exempelvis Metaponto, kom att förflytta enotrierna från kusten till inlandet. Från sin plats i inlandet låg enotrierna i ett utnötningskrig med de grekiska kolonierna vid kusten. Från och med fyrahundratalet f.Kr. assimilerades de med andra italiker.
* Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från italienska Wikipedia. (sv)
- Енотри — давній італійський народ, що населяв в ранньоримський період доволі велику територію, що відома як Енотрія (грец. Οἰνωτρία) на півдні Італії. Зараз вона має такі сучасні регіони Апулія, Базиліката та північ Калабрії. Як писали Павсаній та Діонісій Галікарнаський, енотри прибули в ці місця на початку залізної доби (11 ст. до н.е.) з Греції через Отрантську протоку разом з племенами, які розмовляли однією мовою. Як писав Антонін Ліберал, прибуття енотрів стало причиною міграції елімців у Сицилію. У зв'язку з грецькою колонізацією італійського узбережжя енотри були вимушені переселитись вглиб півострова. Це призвело до затяжної війни на виснаження між енотрами та колоністами, на яких енотри не раз нападали. Близько 5 ст. до н.е. енотри поступово зникають під тиском сабельців (самнітів). Як одна з версій походження етноніму «енотри» може бути зв'язок з грецьким словом οἶνος, «вино», оскільки Енотрія була багатою на виноградники. (uk)
- Энотры — древний италийский народ, населявший в ранеримский период довольно крупную территорию, известную как Энотрия (греч. Οἰνωτρία) на юге Италии, включавшую современные регионы Апулия, Базиликата и северную часть Калабрии. Как писали Павсаний и Дионисий Галикарнасский, энотры прибыли в эти места в начале железного века (XI век до н. э.) из Греции через пролив Отранто вместе с племенами, говорившими на том же языке. Как писал Антонин Либерал, прибытие энотров стало причиной миграции элимцев на Сицилию. В связи с греческой колонизацией итальянского побережья энотры были вынуждены переселиться вглубь полуострова. Это привело к длительной войне на истощение между энотрами и колонистами, на которых энотры не раз совершали набеги. Около V века до н. э. энотры постепенно исчезают под давлением сабельцев. В качестве одной из версий происхождения этнонима «энотры» предполагается связь с греческим словом οἶνος, «вино», поскольку Энотрия была богата виноградниками. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Les Œnôtres sont un peuple de l'Italie antique qui occupait le territoire qui correspond aux actuelles régions de la Basilicate et de la Calabre ainsi que le Cilento (province de Salerne) vers le VIe siècle av. J.-C. (fr)
- الإينوتريون (قبيلة قادها أو الشعب من أونوتريا) شعب إيطاليقي قديم استقروا في إقليم واسع يشمل منطقة بوليا و بازيليكاتا و الجزء الشمالي من منطقة كالابريا في جنوب إيطاليا. وصل الإينوتريون المنطقة في بداية العصر الحديدي (القرن الحادي عشر قبل الميلاد) من اليونان عبر بالإضافة إلى أشخاص آخرين من نفس المجموعة الإثنية. وفقاً أثار وصولهم هجرة إلى صقلية. و مع وصول الإغريق و إنشاء أولى مستوطناتهم المستقرة مثل على أنقاض المحلية ميتابون، انتقل الإينوتريون نحو الداخل. بناء على ذلك دارت الحروب بين الطرفين. لكنهم اختفوا ابتداء من القرن الخامس قبل الميلاد تحت ضغط شعب سابيليوس. (ar)
- Els enotris (en grec antic Οἰνωτροί o Οἰνώτριοι) van ser els primers habitants d'Enòtria, una zona de límits indefinits que ocupava la part sud d'Itàlia en èpoques antigues. Estrabó diu que ocupaven l'àrea del Bruttium i Lucània. Se'ls considera d'origen pelasg. (ca)
- Oinotria (griechisch Οινότρια) war ein Königreich im südlichen Teil Kalabriens und bestand um 600 bis 350 v. Chr. Der Name Oinotria leitet sich vermutlich von dem griechischen Wort οἶνος oinos „Wein“ ab, da das Gebiet durch eine Vielzahl von Weinbergen besiedelt war. Anderen Quellen zufolge wurde es nach benannt, welcher der Legende nach der jüngste der 50 Söhne des Lycaon war. Oinotrias bedeutendster König war Italos, der Namensgeber Italiens, welcher das Königreich bedeutsam prägte. Die Oenotrier, wie die Einwohner Oinotrias genannt werden, waren hauptsächlich Nomaden und vereinzelt Bauern. (de)
- Los enotrios fueron los primeros habitantes de Brucio, según el nombre dado por los autores clásicos griegos, que los hacen de origen pelásgico. Los comes y los morgetes fueron tribus de este pueblo. Eran el pueblo que habitaba la región cuando llegaron los primeros colonos griegos y fundaron Crotona (710 a. C.) y después Locros y Regio.
* Datos: Q922562 (es)
- The Oenotrians (Οἴνωτρες, meaning "tribe led by Oenotrus" or "people from the land of vines - Οἰνωτρία") were an ancient Italic people who inhabited a territory in southern Italy from Paestum to southern Calabria. By the sixth century BC, the Oenotrians had been absorbed into other Italic tribes. (en)
- Gli Enotri erano un antico popolo italico dell'Italia meridionale, precedente la seconda colonizzazione greca in un territorio di notevoli dimensioni, che da questi prese il nome, Enotria (dal nome di Enotro figlio di Licaone), comprendenti il Cilento, parte della Basilicata e la Calabria. Dionigi di Alicarnasso disse che gli Enotri furono i più antichi colonizzatori provenienti dalla Grecia. Sono le popolazioni connesse col racconto della nascita e della storia delle colonie elleniche della Magna Grecia, persistenti nei racconti fino alla prima metà del V sec. a.C., quando ad esse subentrano le popolazioni osche: Campani, Sanniti, Lucani, Bruttii. Sul loro conto il conforto delle fonti archeologiche, epigrafiche e numismatiche, letterarie non manca del tutto e rende comunque conto della p (it)
- Oenotria (of Enotria) was een gebied dat zich strekte over het Italiaanse Apulië, Basilicata en het noordelijk deel van Calabrië. Ook wordt er weleens geheel zuidelijk Italië mee aangeduid. De Oenotrianen waren de oorspronkelijke bewoners. Zij kwamen daar aan het begin van de ijzertijd, in de 11e eeuw v.Chr., vanuit Griekenland via de straat van Otranto, samen met nog een andere etnische groep. Volgens Antoninus Liberalis was dit ook het begin van migratie van de Elymianen richting Sicilië. Vanaf de 5e eeuw v.Chr. verdwenen de Oenotrianen onder de druk van de Samnieten. (nl)
- Os enótrios ou enotros ("[tribo] liderada por Enotro" ou "povo de Enótria", Οἰνωτρία em grego antigo, lit. "terra das vinhas") eram um antigo povo itálico de origem desconhecida que habitava um território que ia de Pesto até o sul da Calábria, no sul da Itália. No século VI a.C., os enótrios haviam sido absorvidos pelas populações de outras tribos itálicas. (pt)
- Энотры — древний италийский народ, населявший в ранеримский период довольно крупную территорию, известную как Энотрия (греч. Οἰνωτρία) на юге Италии, включавшую современные регионы Апулия, Базиликата и северную часть Калабрии. В качестве одной из версий происхождения этнонима «энотры» предполагается связь с греческим словом οἶνος, «вино», поскольку Энотрия была богата виноградниками. (ru)
- Енотри — давній італійський народ, що населяв в ранньоримський період доволі велику територію, що відома як Енотрія (грец. Οἰνωτρία) на півдні Італії. Зараз вона має такі сучасні регіони Апулія, Базиліката та північ Калабрії. Як одна з версій походження етноніму «енотри» може бути зв'язок з грецьким словом οἶνος, «вино», оскільки Енотрія була багатою на виноградники. (uk)
- Enotrierna var ett fornfolk som bodde i nuvarande Italien. Deras område, Enotria, inkluderar dagens Apulien, Basilicata och den norra Kalabrien. Enotrierna kom förmodligen till Italien på tusentalet f.kr. tillsammans med de andra proto-latinska folken sikeler, falisker och latiner. Eventuellt kom enotrierna att köra bort folket elimer till Sicilien. Grekernas tidiga kolonier i området, som exempelvis Metaponto, kom att förflytta enotrierna från kusten till inlandet. Från sin plats i inlandet låg enotrierna i ett utnötningskrig med de grekiska kolonierna vid kusten. Från och med fyrahundratalet f.Kr. assimilerades de med andra italiker. (sv)
|
