About: Ecocriticism

An Entity of Type: book, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Ecocriticism is the study of literature and ecology from an interdisciplinary point of view, where literature scholars analyze texts that illustrate environmental concerns and examine the various ways literature treats the subject of nature. It was first originated by Joseph Meeker as an idea called “literary ecology” in his The Comedy of Survival: Studies in Literary Ecology (1972). The term 'ecocriticism' was coined in 1978 by William Rueckert in his essay "Literature and Ecology: An Experiment in Ecocriticism".

Property Value
dbo:abstract
  • النظرية النقدية المرتبطة بالبيئة دراسة الأدب والبيئة من وجهة نظر متعددة التخصصات إذ يحلل باحثو الأدب النصوص الذي توضح الشواغل البيئية وفحص مختلف الطرائق التي يعالج بها الأدب موضوع الطبيعة. تتخذ من خلال وجهة نظر متعددة التخصصات تحليل أعمال المؤلفين والباحثين والشعراء في سياق القضايا البيئية والطبيعية. يفكر بعض علماء البيئة في حلول لتصحيح الوضع البيئي المعاصر، مع أن ليس كل نقاد البيئة يتفقون على غرض ومنهجية ونطاق النظرية النقدية المرتبطة في البيئة. في الولايات المتحدة، غالبا ما ترتبط«النظرية النقدية المرتبطة بالبيئة» برابطة دراسة الأدب والبيئة. التي تستضيف مؤتمرا مرة كل سنتين للباحثين الذين يعالجون المسائل البيئية في الأدب والعلوم الإنسانية البيئية بشكل عام وتنشر الرابطة مجلة دراسات متعددة التخصصات في الأدب والبيئة التي توجد فيها المنح الدراسية الدولية الحالية النظرية النقدية البيئية تعتبر منحى واسعا وتعرف بعدد من التسميات بما في ذلك " الدراسات الخضراء (الثقافية) ، الشعر البيئي، الانتقاد الادبي البيئي، وكثيرا ما يسترشد بمجالات أخرى مثل علم البيئة، التصميم المستدام، السياسة الحيوية، تاريخ البيئة، حماية البيئة، والايكولوجيا الاجتماعية وغيرها الكثير.. تعريف بالمقارنة مع أشكال الانتقاد«السياسي» الأخرى لم يكن هناك اختلاف يذكر نسبيا حول الأهداف الأخلاقية الفلسفية للنظرية النقدية المتعلقة المرتبطة بالبيئة، وعلى الرغم من أن نطاقه قد اتسع من الكتابة في الطبيعة والشعر الرومانسي والمؤلفات القانونية التي تحولت إلى افلام والتلفزيون والمسرح وقصص الحيوانات والهندسة المعمارية والروايات العلمية ومجموعة غير عادية من النصوص الأدبية.وفي الوقت نفسه، استعارت النظرية النقدية المرتبطة في البيئة منهجيات ونهجاً ومنحى مستنيرة نظرياً من ميادين أخرى من الدراسات الأدبية والاجتماعية والعلمية. والتعريف العملي الذي وضعه (شيريل غلوتفيلتي) في قرائة النظرية النقدية المتعلقة في البيئة هو أن «النظرية النقدية المرتبطة في البيئة هو دراسة العلاقة بين الأدب والبيئة الطبيعية».)، وأحد الأهداف الضمنية للنهج هو استعادة الكرامة المهنية لما يسميه (غلوتفيلتي) «كتابة أنواع الطبيعة المبخوسة القيمة».(لورنس بويل) يعرف «النظرية النقدية المرتبطة في البيئة على انها دراسة للعلاقة بين الأدب والبيئة التي أجريت بروح من الالتزام بمبدأ براكسيس البيئي». وأشار (سيمون إستوك) في عام 2001 إلى أن "النظرية النقدية المرتبطة في البيئة تميزت بنفسها، على الرغم من المناقشات، أولاً بالموقف الأخلاقي الذي تتخذه، والتزامها بالعالم الطبيعي بوصفه أمراً هاماً وليس مجرد موضوع دراسة مواضيعية، وثانياً، التزامها بإقامة الاتصالات. وفي الآونة الأخيرة، يقول (إستوك،) في مقال يمدد الثقافة النقدية المرتبطة في البيئة إلى الدراسات الشكسبيرية، إن الثقافة النقدية المرتبطة في البيئة أكثر من مجرد «دراسة الطبيعة أو الأشياء الطبيعية الأدب»؛ بل إن أي نظرية ملتزمة بتحقيق التغيير عن طريق تحليل وظيفة البيئة الطبيعية، أو جوانبها الممثلة في الوثائق (الأدبية أو غيرها) التي تساهم في الممارسات المادية في العوالم المادية -سواء كانت فنية أو اجتماعية أو تاريخية أو أيديولوجية أو نظرية أو غيرها. وهذا يردد النهج الوظيفي لفرع البيئة الثقافية التابع للنظرية النقدية المرتبطة في البيئة، الذي يحلل أوجه التشابه بين النظام البيئي والنصوص الإبداعية ويفترض أن هذه النصوص يمكن أن تؤدي وظيفة بيئية (تجديدية، ومجددة) في النظام الثقافي. وكما لاحظ (مايكل ب. كوهين): «إذا اردتم ان تكونوا نادين للبيئة، فكونوا مستعدين لشرح ما تفعلونه وكونوا قابلين الانتقاد، إن لم تسخروا». لا شك ان كوهين يضيف صوته إلى هذه الانتقادات، ملاحِظا ان أحد مشاكل النقد البيئي هو ما يدعوه «مدرسة الحمد والغناء» التي تنتقد النقاد.جميع النقاد البيئين يشتركون في دافع بيئي من نوع ما، ولكن في حين أن غالبيتهم "تؤيد الطبيعة" " فإن بعضهم "متشككون في الطبيعة". وهذا ينطوي جزئياً على شعور مشترك بطرق استخدام «الطبيعة» لإضفاء الشرعية على المعايير الجنسانية والجنسية والعرقية (وهكذا اعتُبر اشتهاء الجنس الآخر «غير طبيعي»، على سبيل المثال)، ولكنه ينطوي أيضاً على التشكك في الاستخدامات التي وضعت لها لغة «بيئية» في النظرية النقدية المرتبطة في البيئة؛ كما يمكن أن ينطوي على نقد للطرق التي تسهم بها المعايير الثقافية للطبيعة والبيئة في تدهور البيئة.أطلق (غريغ غاريغ) على «البيئة الرعوية» مفهوم أن الطبيعة في سلام متوازن ومتناغم بينما انتقد (دانا فيليبس) الجودة الأدبية والدقة العلمية لكتابة الطبيعة في كتاله («حقيقة الإيكولوجيا»). وبالمثل، كانت هناك دعوة إلى الاعتراف بمكانة حركة العدالة البيئية في إعادة تعريف شالخطاب البيئي. ورداً على السؤال عن ماهية النظرية النقدية المرتبطة في البيئة أو ما ينبغي أن تكون عليه، قدم (كاميلو غوميديس) تعريفاً عملياً واسعاً وتميزياً على حد سواء: «مجال التحقيق الذي يحلِّل الأعمال الفنية التي تثير أسئلة أخلاقية عن التفاعلات البشرية مع الطبيعة، ويحفز أيضاً الجمهور على العيش ضمن حدود تكون ملزمة عبر الأجيال».وهو اختبرها من أجل فيلم تكيف عن إزالة الغابات الأمازونية. وتطبيقا لتعريف (غوميدس)، يسوق (جوزيف هنري فوغل)حجة مفادها أن المذهب النقد البيئي يشكل «مدرسة اقتصادية فكرية»، حيث يعمل على إشراك الجماهير في مناقشة قضايا تخصيص الموارد التي لا يوجد لها حل تقني.وقد جادل (آشتون نيكولز) مؤخرا بأن الأخطار التاريخية للنسخة الرومانسية للطبيعة تحتاج الآن إلى أن تحل محلها «التجثم الحضري»، وهي وجهة نظر ترى أن الحياة الحضرية والعالم الطبيعي مترابطان ترابطا وثيقا وتدعو إلى أن يعيش البشر باستخفاف على هذا الكوكب، وهو ما تعيشه تقريبا جميع الأنواع الأخرى. في الدراسات الأدبية ويبحث علماء النظرية النقدية المرتبطة في البيئة في أمور من قبيل القيم البيئية الأساسية، وماذا تعني كلمة طبيعة على وجه التحديد، وما إذا كان ينبغي أن يكون بحث «المكان» فئة مميزة، شبيهة كثيراً بالفئة أو الجنس أو العرق.يفحص علماء النظرية النقدية المرتبطة في البيئة نظرة الإنسان إلى البرية، وكيف تغيّرت على مر التاريخ، وما إذا كانت المسائل البيئية الحالية تُعرض بدقة أو حتى تُذكر في الثقافة الشعبية والأدب الحديث. والباحثون في علم النظرية النقدية المرتبطة في البيئة ينهمكون في أسئلة تتعلق بمركزية الإنسان، و «الافتراض السائد بأن العالم الطبيعي لابد وأن يُنظَر إليه في المقام الأول باعتباره مورداً للبشر»، فضلاً عن تبني نُهُج نقدية لتغيير الأفكار في «القواعد المادية والثقافية للمجتمع الحديث».ومؤخراً بدأ «خبراء البيئة التجريبي» في تقييم تجريبي لتأثير الخيال البيئي على قرائه. وتخصصات أخرى، مثل التاريخ، والاقتصاد، والفلسفة، والأخلاقيات، وعلم النفس، يعتبرها أيضا علماء البيئة من بين العوامل التي يمكن أن تسهم في علم البيئة. وعلى الرغم من أن (ويليام رويكيرت) ربما كان أول من استخدم مصطلح «النقد البيئي» (باري240) في مقاله الذي نشر في عام 1978 تحت عنوان «الأدب والبيئة: تجربة في النقد البيئي»، إلا أن النقد البيئي كحركة تدين بالكثير إلى (راشيل كارسون) في كتابه «الربيع الصامت» لعام 1962.وانطلاقاً من هذه اللحظة الحرجة، كانت نية (رويكيرت) هي التركيز على «تطبيق البيئة والمفاهيم البيئية على دراسة الأدب». وما فتئ الأفراد والباحثون من ذوي الفكر البيئي، ينشرون كتابات تقدمية عن النظرية البيئية والنقد لها منذ انفجار النزعة البيئية في أواخر الستينات والسبعينات.ذلك، ونظراً لعدم وجود حركة منظمة لدراسة الجانب الإيكولوجي/البيئي من الأدب، فإن هذه المؤلفات الهامة كانت متناثرة ومصنفة تحت مجموعة من مختلف عناوين المواضيع: الرعي، والإيكولوجيا البشرية، والإقليمية، والدراسات الأمريكية، وما إلى ذلك. على سبيل المثال، كتب الناقد الماركسي البريطاني (ريموند وليامز)في عام 1973 نقدا إكلينيكيا للأدب الرعوي في البلاد والمدينة. وثمة نص نقد بيئي سابق آخر، وهو كتاب جوزيف ميكر «كوميديا البقاء» (1974)، اقترح صيغة لحجة كانت فيما بعد تهيمن على النظرية النقدية المرتبطة في البيئة وفلسفة البيئة؛ وترجع تلك الأزمة البيئية في المقام الأول إلى تقليد ثقافي غربي الفصل بين الثقافة والطبيعة، والارتقاء بالثقافة إلى الهيمنة الأخلاقية. وهذه المركزية الأنثروبية الإنسانية تتجسد في المفهوم المأساوي لبطل يكتسي صراعه الأخلاقي أهمية أكبر من مجرد البقاء الحيوي، في حين يؤكد ميكر أن علم علم الأحياء الحيواني يبين أن «الطريقة الهزلية» في التخبط و «ممارسة الحب وليس الحرب» لها قيمة بيئية متفوقة. وفي وقت لاحق، تحت مسمى «الموجة الثانية»، كانت الغَلَبة لتبني (ميكر)لموقف محب للبيئة يتمتع بمقبولية علمية واضحة كمقياس للقيمة الأدبية، على انتقادات وليامز الإيديولوجية والتاريخية للتحولات في تمثيل الطبيعة من النوع الأدبي. وكما لاحظ (غلوتفيتي) في قراءة دراسة النظرية النقدية المرتبطة في البيئة "فإن أحد الدلائل على تفكك الجهود المبكرة هو أن هؤلاء النقاد نادراً ما يستشهدون بأعمال بعضهم البعض؛ لم يعلموا بوجوده … كل صوت كان صوت واحد يصرخ في البرية.ورغم هذا فإن الحركة النقدية المرتبطة في البيئة ـ على النقيض من الانتقادات النسائية والماركسية ـ فهي فشلت في التبلور إلى حركة متماسكة في أواخر سبعينيات القرن العشرين، ولم تتبلور في الولايات المتحدة إلا في تسعينيات القرن العشرين. وفي منتصف الثمانينات، بدأ العلماء يعملون بشكل جماعي على إرساء مفهوم النظرية النقدية المرتبطة في البيئة كنوع، ولا سيما من خلال أعمال جمعية الأدب الغربي التي يمكن أن تؤدي فيها إعادة تقييم الكتابة الطبيعية كنوع أدبي غير خيالي.وفي عام 1990، أصبحت (غلوتفيتي) في جامعة نيفادا، رينو، أول شخص يشغل منصباً أكاديمياً كأستاذ للأدب والبيئة، واحتفظت جامعة الأمم المتحدة، بمساعدة (غلوتفيتي) المتقاعد الآن والأستاذ الباقي (مايكل ب. برانش)، بالمنصب الذي أنشأته في ذلك الوقت بوصفها المقر الفكري للنظرية النقدية المرتبطة في البيئة حتى في الوقت الذي تطورت فيه رابطة أسل لتصبح منظمة تضم آلاف الأعضاء في الولايات المتحدة وحدها.وابتداء من أواخر التسعينات، بدأت فروع جديدة للرابطة والمنظمات المنتسبة إليها في المملكة المتحدة واليابان وكوريا وأستراليا ونيوزيلندا (منطقة آسليك -آنز) والهند (منطقة أوسل -الهند) وجنوب شرق آسيا (رابطة دول جنوب شرق آسيا) وتايوان وكندا وأوروبا. يرجع ظهور المذهب النقدي البيئي في النقد الأدبي البريطاني عادة إلى نشر جوناثان بايت في عام 1991 كتاب الإيكولوجيا الرومانسية: وردزورث والتقاليد البيئية. انظر أيضا دراسات الحيوان النظرية النقدية الثقافية البيئية اللغويات البيئة التوازن/التناغم البيئي علم الأحياء العرقية (ar)
  • Ekokritika je interdisciplinární studium literatury a životního prostředí. Literární vědci analyzují texty (spisovatelů, vědců i básníků), ve kterých jsou vyjádřeny obavy o životní prostředí, a zkoumají způsoby, jakými literatura přistupuje k subjektu přírody. Ne všichni akademici se shodují na cíli, metodologii a rozsahu ekokritiky. Tento široký přístup má několik dalších jmen, jako je environmentální literární kritika, zelená studia nebo . (cs)
  • Ecocriticism (selten: Ökokritik) ist ein interdisziplinärer Ansatz, der sich in der Literaturwissenschaft herausgebildet hat und der literarische Texte im Zusammenhang mit ökologischen Aspekten untersucht. Er hat sich seit den 1970ern in den USA herausgebildet und ist seit der Publikation von The Ecocriticism Reader (Hg. Cheryll Glotfelty und Harold Fromm, 1996) und von Laurence Buells The Environmental Imagination (1995) zu einem der produktivsten und am schnellsten wachsenden Zweige der internationalen Literaturwissenschaft geworden. In Europa hat er sich spätestens mit der Gründung der European Association for the Study of Literature, Culture, and Environment im Jahr 2004 etabliert (siehe Gersdorf/Mayer 2005, 2006). (de)
  • Ecocriticism is the study of literature and ecology from an interdisciplinary point of view, where literature scholars analyze texts that illustrate environmental concerns and examine the various ways literature treats the subject of nature. It was first originated by Joseph Meeker as an idea called “literary ecology” in his The Comedy of Survival: Studies in Literary Ecology (1972). The term 'ecocriticism' was coined in 1978 by William Rueckert in his essay "Literature and Ecology: An Experiment in Ecocriticism". It takes an interdisciplinary point of view by analyzing the works of authors, researchers and poets in the context of environmental issues and nature. Some ecocritics brainstorm possible solutions for the correction of the contemporary environmental situation, though not all ecocritics agree on the purpose, methodology, or scope of ecocriticism. In the United States, ecocriticism is often associated with the Association for the Study of Literature and Environment (ASLE), which hosts a biennial conference for scholars who deal with environmental matters in literature and the environmental humanities in general. ASLE publishes a journal—Interdisciplinary Studies in Literature and Environment (ISLE)—in which current international scholarship can be found. Ecocriticism is an intentionally broad approach that is known by a number of other designations, including "green (cultural) studies", "ecopoetics", and "environmental literary criticism", and is often informed by other fields such as ecology, sustainable design, biopolitics, environmental history, environmentalism, and social ecology, among others (en)
  • Los estudios de la literatura y del medio ambiente han desembocado en las últimas décadas en los EE. UU. en la creación de una escuela de crítica literaria, la Ecocrítica, dedicada a la representación de la naturaleza en las obras literarias. La ecocrítica constituye un campo nuevo que rompe con la tradicional separación entre las ciencias y las letras. (es)
  • Ekokritisisme adalah studi tentang literatur dan lingkungan dari sudut pandang interdisipliner, para sarjana sastra menganalisis naskah-naskah sastra yang menggambarkan masalah lingkungan dan meneliti berbagai macam cara sastra memperlakukan subjek alam. Dibutuhkan sudut pandang interdisipliner untuk menganalisis karya penulis, peneliti, dan penyair dalam konteks masalah lingkungan dan alam. (in)
  • L'ecocritica è lo studio della letteratura e dell'ambiente da un punto di vista interdisciplinare, attraverso il quale studiosi di letteratura e di altre discipline umanistiche analizzano testi che esprimono preoccupazioni ambientali ed esaminano i vari modi in cui la letteratura tratta ed ha trattato argomenti quali il dualismo cultura-natura, la presenza di soggettività non umane e le crisi ambientali. L'ecocritica assume una metodologia interdisciplinare analizzando le opere di autori, ricercatori e poeti nel contesto delle tematiche ambientali e naturalistiche. Alcuni studiosi afferenti all'ecocritica riflettono sulle possibili soluzioni per le crisi ambientali contemporanee, sia su scala planetaria che locale. (it)
  • エコクリティシズム(英: Ecocriticism)とは、文学と自然環境の関係についての研究を指す。日本語では環境文学研究という表記もある。主なテーマは自然と言語・文学との関係であり、人間的要素と人間以外の要素を橋渡しする理論を組み立てることを目的とする。 エコクリティシズムの誕生は、20世紀後半からの環境問題を背景としている。環境に及ぼす人類の影響に対して文学研究や文化研究から関わり、環境問題の考察に貢献するという目的を掲げることもある。研究対象は詩、ノンフィクション、小説、戯曲など文芸作品の他に、絵画、写真、映画、漫画やアニメなどの視覚芸術やポピュラーカルチャーも対象とする。 (ja)
  • Ecocriticism is de studie van de relatie tussen literatuur en de fysische omgeving of het milieu vanuit een interdisciplinair standpunt. Andere Engelstalige termen voor deze vorm van literatuurwetenschap zijn ecopoetics, environmental literary criticism en green cultural studies. Hoewel het vakgebied niet steeds even welomschreven is, houdt ecocriticism zich volgens Glotfelty (1996) onder andere met deze vragen bezig: * Hoe wordt natuur in dit sonnet voorgesteld? * Welke rol speelt de fysische omgeving in de plot van deze roman? * Komen de waarden die uit dit toneelstuk spreken overeen met ecologische wijsheden? * Hoe beïnvloeden metaforen voor het land de manier waarmee we ermee omgaan? * Hoe karakteriseren we natuurliteratuur (nature writing) als een genre? * Moet plaats een nieuwe kritische categorie worden naast ras, sociale klasse en gender? * Schrijven mannen anders dan vrouwen over de natuur? * Hoe heeft taligheid de relatie van de mens met haar omgeving veranderd? * Hoe is het concept wildernis in de loop van de geschiedenis geëvolueerd? * Op welke manier beïnvloedt de huidige milieucrisis de moderne literatuur en populaire cultuur en wat zijn de gevolgen daarvan? * Welke natuurbeelden spreken er uit overheidsrapporten van de VS, reclame, natuurdocumentaires... en met welke gevolgen? * Wat is de invloed van de ecologische wetenschap op literatuurstudie? * In hoeverre staat de wetenschap zelf open voor literaire analyse? * Welke kruisbestuiving is er mogelijk tussen literatuurwetenschap en het milieudiscours in aanverwante disciplines zoals geschiedenis, filosofie, psychologie, kunstgeschiedenis en ethica? (nl)
  • 生态批评是从跨学科角度研究文学和环境,在这个过程中,文学学者以科际整合的角度分析环境,为改善当代环境状况出谋划策,并审视文学处理自然主题的多样方式。在美国,生态批评常和相联系, 该研究会每两年为专门研究文学中的环境问题的学者举办一次会议。文学与环境研究会出版一份名为《文学与环境中的跨学科研究》期刊,在这本期刊上面可以发现当代的美国学者。 生态批评是一种非常宽泛的研究方法,还以其他名称为人所知,包括绿色(文化)研究,和环境文学批评。 (zh)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 2943406 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 23559 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1089429161 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Ekokritika je interdisciplinární studium literatury a životního prostředí. Literární vědci analyzují texty (spisovatelů, vědců i básníků), ve kterých jsou vyjádřeny obavy o životní prostředí, a zkoumají způsoby, jakými literatura přistupuje k subjektu přírody. Ne všichni akademici se shodují na cíli, metodologii a rozsahu ekokritiky. Tento široký přístup má několik dalších jmen, jako je environmentální literární kritika, zelená studia nebo . (cs)
  • Ecocriticism (selten: Ökokritik) ist ein interdisziplinärer Ansatz, der sich in der Literaturwissenschaft herausgebildet hat und der literarische Texte im Zusammenhang mit ökologischen Aspekten untersucht. Er hat sich seit den 1970ern in den USA herausgebildet und ist seit der Publikation von The Ecocriticism Reader (Hg. Cheryll Glotfelty und Harold Fromm, 1996) und von Laurence Buells The Environmental Imagination (1995) zu einem der produktivsten und am schnellsten wachsenden Zweige der internationalen Literaturwissenschaft geworden. In Europa hat er sich spätestens mit der Gründung der European Association for the Study of Literature, Culture, and Environment im Jahr 2004 etabliert (siehe Gersdorf/Mayer 2005, 2006). (de)
  • Los estudios de la literatura y del medio ambiente han desembocado en las últimas décadas en los EE. UU. en la creación de una escuela de crítica literaria, la Ecocrítica, dedicada a la representación de la naturaleza en las obras literarias. La ecocrítica constituye un campo nuevo que rompe con la tradicional separación entre las ciencias y las letras. (es)
  • Ekokritisisme adalah studi tentang literatur dan lingkungan dari sudut pandang interdisipliner, para sarjana sastra menganalisis naskah-naskah sastra yang menggambarkan masalah lingkungan dan meneliti berbagai macam cara sastra memperlakukan subjek alam. Dibutuhkan sudut pandang interdisipliner untuk menganalisis karya penulis, peneliti, dan penyair dalam konteks masalah lingkungan dan alam. (in)
  • L'ecocritica è lo studio della letteratura e dell'ambiente da un punto di vista interdisciplinare, attraverso il quale studiosi di letteratura e di altre discipline umanistiche analizzano testi che esprimono preoccupazioni ambientali ed esaminano i vari modi in cui la letteratura tratta ed ha trattato argomenti quali il dualismo cultura-natura, la presenza di soggettività non umane e le crisi ambientali. L'ecocritica assume una metodologia interdisciplinare analizzando le opere di autori, ricercatori e poeti nel contesto delle tematiche ambientali e naturalistiche. Alcuni studiosi afferenti all'ecocritica riflettono sulle possibili soluzioni per le crisi ambientali contemporanee, sia su scala planetaria che locale. (it)
  • エコクリティシズム(英: Ecocriticism)とは、文学と自然環境の関係についての研究を指す。日本語では環境文学研究という表記もある。主なテーマは自然と言語・文学との関係であり、人間的要素と人間以外の要素を橋渡しする理論を組み立てることを目的とする。 エコクリティシズムの誕生は、20世紀後半からの環境問題を背景としている。環境に及ぼす人類の影響に対して文学研究や文化研究から関わり、環境問題の考察に貢献するという目的を掲げることもある。研究対象は詩、ノンフィクション、小説、戯曲など文芸作品の他に、絵画、写真、映画、漫画やアニメなどの視覚芸術やポピュラーカルチャーも対象とする。 (ja)
  • 生态批评是从跨学科角度研究文学和环境,在这个过程中,文学学者以科际整合的角度分析环境,为改善当代环境状况出谋划策,并审视文学处理自然主题的多样方式。在美国,生态批评常和相联系, 该研究会每两年为专门研究文学中的环境问题的学者举办一次会议。文学与环境研究会出版一份名为《文学与环境中的跨学科研究》期刊,在这本期刊上面可以发现当代的美国学者。 生态批评是一种非常宽泛的研究方法,还以其他名称为人所知,包括绿色(文化)研究,和环境文学批评。 (zh)
  • النظرية النقدية المرتبطة بالبيئة دراسة الأدب والبيئة من وجهة نظر متعددة التخصصات إذ يحلل باحثو الأدب النصوص الذي توضح الشواغل البيئية وفحص مختلف الطرائق التي يعالج بها الأدب موضوع الطبيعة. تتخذ من خلال وجهة نظر متعددة التخصصات تحليل أعمال المؤلفين والباحثين والشعراء في سياق القضايا البيئية والطبيعية. يفكر بعض علماء البيئة في حلول لتصحيح الوضع البيئي المعاصر، مع أن ليس كل نقاد البيئة يتفقون على غرض ومنهجية ونطاق النظرية النقدية المرتبطة في البيئة. النظرية النقدية البيئية تعتبر منحى واسعا وتعرف بعدد من التسميات بما في ذلك " الدراسات الخضراء (الثقافية) تعريف في الدراسات الأدبية انظر أيضا دراسات الحيوان (ar)
  • Ecocriticism is the study of literature and ecology from an interdisciplinary point of view, where literature scholars analyze texts that illustrate environmental concerns and examine the various ways literature treats the subject of nature. It was first originated by Joseph Meeker as an idea called “literary ecology” in his The Comedy of Survival: Studies in Literary Ecology (1972). The term 'ecocriticism' was coined in 1978 by William Rueckert in his essay "Literature and Ecology: An Experiment in Ecocriticism". (en)
  • Ecocriticism is de studie van de relatie tussen literatuur en de fysische omgeving of het milieu vanuit een interdisciplinair standpunt. Andere Engelstalige termen voor deze vorm van literatuurwetenschap zijn ecopoetics, environmental literary criticism en green cultural studies. Hoewel het vakgebied niet steeds even welomschreven is, houdt ecocriticism zich volgens Glotfelty (1996) onder andere met deze vragen bezig: (nl)
rdfs:label
  • النظرية النقدية المرتبطة في البيئة (ar)
  • Ekokritika (cs)
  • Ecocriticism (de)
  • Ecocrítica (es)
  • Ecocriticism (en)
  • Ekokritisisme (in)
  • Ecocritica (it)
  • エコクリティシズム (ja)
  • Ecocriticism (nl)
  • 生态批评 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:mainInterest of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:fields of
is dbp:knownFor of
is dbp:mainInterests of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License