| dbo:abstract
|
- Kazimír II. Těšínský († 1528) byl těšínský kníže z rodu slezských Piastovců, byl označován též jmény Kazik z Fryštátu nebo Kazko z Těšína, princ ve Fryštátě. Formálním knížetem těšínským se stal po smrti svého otce Boleslava II. v roce 1452. Faktickou vládu vykonával jeho strýc Přemysl II., se kterým se ale roku 1460 začal dělit o vládu. Během česko-uherských válek stranil Vladislavovi Jagellonskému, zatímco jeho strýc zachovával loajalitu Matyáši Korvínovi. To umožnilo Těšínskému knížectví vyhnout se relativně velkým válečným útrapám. Na průčelí radnice v Karviné, byl k výročí 100 letům od jejího zřízení Kazimírem II. odhalen znak města s pravděpodobnou podobiznou Kazimíra Ii. Po Přemyslově smrti roku 1477 se stal Kazimír II. vládcem celistvého Těšínska a přesídli z Fryštátu do Těšína. Velmi se zasloužil o rozvoj a zvelebení města Fryštátu a Těšína. V roce 1479 připadlo tzv. olomouckou smlouvou Slezsko Matyáši Korvínovi. I přesto, že byl těšínský kníže straníkem Vladislava, podařilo se mu uchovat své postavení (na rozdíl od jiných Vladislavových stoupenců). Po smrti Korvína převzal vládu nad Slezskem dle úmluv král Vladislav. Kazimír byl za svou oddanost odměněn, několikrát zastával úřad vrchního slezského hejtmana a stal se i hejtmanem Opavského knížectví. Roku 1498 navíc obdržel speciální privilegium, díky němuž mohlo být Těšínské knížectví děděno i v ženské linii až do čtvrtého kolena. Goticko-renesanční hrad Fryštát byl do roku 1477 sídlem knížete Kazimíra II., kde také vyrůstal Za jeho vlády došlo v Těšínsku k hospodářskému rozvoji, začala tzv. valašská kolonizace v části těšínských Beskyd. Sám Kazimír podporoval rozvoj rybníkářství a obnovil i těšínskou knížecí mincovnu, odprodanou roku 1438 městu Těšínu. Avšak nákladná knížecí politika stála spoustu peněz a proto došlo k odprodeji některých komorních statků, např. Pštinské panství bylo odprodáno Thurzům za 40 000 zlatých. Kazimír II. se oženil s Johanou z Poděbrad (1460 - 1496), dcerou Viktorína z Poděbrad syna krále Jiřího z Poděbrad. Jelikož přežil oba své syny (Fridricha a Václava), ujal se po jeho smrti knížectví jeho vnuk Václav III. Adam. Stavební památky na knížete Kazimíra II. lze najít především v historickém centru Karviné, kde měl kníže svou rezidenci. Zasloužil se zde o zřízení radnice, rozšířil a přemístil knížecí pivovar, město nechal obehnat hradbami a v jeho okolí založil několik rybníků. Mezi léty 1511 - 1514 přestavěl gotický hradozámek Fryštát na goticko-renesanční zámek a roku 1515 zahájil stavbu své nejviditelnější zámecké a městské dominanty - Bílou věž, dnešní zvonici. Ukončení stavby věže se Kazimír nedožil. Věž dostavěl dva roky po jeho smrti regent knížectví, Jan IV. z Pernštejna. Roku 1473 ve městě také zavedl Velikonoční trhy, které se zde stále provozují. Kníže Kazimír II. zemřel v říjnu roku 1528. Jeho hrob nebyl nalezen, pravděpodobně je tedy pohřben ve svém rodišti, Fryštátě, dnešní Karviné. (cs)
- Ο Καζιμίρ Β΄, πολων. (π. 1449 - 13 Δεκεμβρίου 1528) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας-Τσέσυν ήταν δούκας του Τσέσυν (από το 1477), κυβερνήτης του Κόζλε (1479-1509), Βόλουφ (από το 1493), Πστσύνα (1498-1517), Οπάβα (από το 1506), δούκας του Γκλόγκουφ (από το 1506). Έγινε διοικητής (landeshauptmann) της Σιλεσίας (1497-1504, 07-17) και μετά διοικητής της Άνω Σιλεσίας (από το 1517). (el)
- Kasimir II. von Teschen (tschechisch Kazimír II. Těšínský, polnisch Kazimierz II cieszyński; * zwischen 1448 und 1453; † 13. Dezember 1528) war 1477–1528 Herzog von Teschen, ab 1474 Herzog von Glogau und 1480–1517 Herr auf Pleß. 1497–1504 sowie 1507–1517 bekleidete er das Amt des Oberlandeshauptmanns von Schlesien und anschließend bis zu seinem Tod das Amt des Landeshauptmanns von Troppau, das ihm erbrechtlich gehörte. (de)
- Casimir II of Cieszyn (Polish: Kazimierz, Czech: Kazimír; c. 1449 – 13 December 1528) was a Duke of Cieszyn since 1477, ruler over Koźle during 1479–1509, since 1493 ruler over Wołów, over Pszczyna during 1498–1517, from 1506 over Opava, Duke of Głogów since 1506 (for life). Also he was Landeshauptmann General of Silesia during 1497–1504 and 1507–1517, since 1517 until his death, Landeshauptmann (starosta generalny) over the Upper Silesia. He was the only son of Bolesław II, Duke of Cieszyn, by his wife Anna, daughter of Ivan Vladimirovich, Prince of Bielsk. (en)
- Casimir II de Cieszyn (polonais : Kazimierz II cieszyński, tchèque : Kazimír II. Těšínský, allemand : Kasimir II. von Teschen) (né vers 1449 – mort le 13 décembre 1528) fut seul duc de Cieszyn à partir de 1477, il règne sur Koźle entre 1479 et 1509, et sur Wołów à partir de 1493, sur Pszczyna entre 1498 et 1517, à partir de 1506 sur Opava, et duc de Głogów, à titre viager, à partir de 1506. Il est également Landeshauptmann Général de Silésie pendant les périodes 1497–1504 et 1507–1517, et de 1517 jusqu'à sa mort, Landeshauptmann de Haute Silésie. (fr)
- Casimiro II di Teschen (1448 – 13 dicembre 1528) fu duca di Teschen. Era figlio del duca Boleslao II di Teschen, e di sua moglie, Anna di Bielsk. Alla morte del padre, passò sotto la reggenza di Premislavo II. Nel 1460 ricevette dallo zio il governo della città di Bielsko e dei villaggi circostanti, quando aveva appena 12 anni. Quando Premislavo II morì nel 1477 Casimiro ottenne il pieno controllo dell'intero Ducato di Teschen. Governò da solo e i suoi zii non poterono far valere i propri diritti dal momento che non ebbero figli maschi. Sul piano internazionale, Casimiro II inizialmente supportò Mattia Corvino, re di Boemia, ma i cambiamenti dello scenario politico lo indussero a schierarsi con Ladislao Jagellone. Casimiro II, durante gli scontri, perse il controllo su metà della città di Głogów in favore di Giovanni II di Żagań e di Mattia Corvino. Alla morte di Mattia Corvino, nel 1490, si mise al servizio di Ladislao Jagellone, sotto il quale servì promuovendo il servizio pubblico. Il Re di Boemia gli concesse pertanto il Ducato di Głogów a vita e acconsentì anche a che egli ricevette parti del Ducato di Opava. Nella politica interna egli mostrò una linea dura combattendo contro i banditi del ducato. Egli fu inoltre un abile governante nell'ambito economico: durante il suo regno il ducato si stabilizzò definitivamente con un'economia solida. Ad ogni modo, occorse un nuovo sviluppo per le città, che ricevettero molti privilegi da Casimiro II. Egli si concentrò in particolar modo sulla città di Cieszyn (Teschen), la capitale, dove fondò la piazza principale che ancora oggi persiste. (it)
- Casimir II van Teschen (circa 1449 - 13 december 1528) was van 1477 tot 1528 hertog van Teschen, van 1479 tot 1509 hertog van Kosel, van 1493 tot 1528 hertog van Wohlau, van 1498 tot 1517 hertog van Pleß, van 1506 tot 1528 hertog van Troppau en . Daarnaast was hij van 1497 tot 1504 en van 1507 tot 1517 landeshauptmann-generaal van Silezië en van 1517 tot 1528 landeshauptmann van Opper-Silezië. Hij behoorde tot het huis Piasten. (nl)
- Kazimierz II (ur. 1448-1453, zapewne ok. 1449, zm. 13 grudnia 1528) – książę cieszyński, w latach 1452–1460 tylko formalnie, od 1460 współrządy z Przemysławem II, od 1477 w całości księstwa, 1479–1509 w Koźlu, od 1493 w Wołowie, 1498–1517 w Pszczynie, od 1506 w Opawie, od 1506 księstwo głogowskie (dożywotnio). Starosta generalny Śląska w latach 1497–1504, 1507–1517 i tylko Górnego Śląska w latach 1517–1528. Kazimierz II był jedynym synem księcia cieszyńskiego Bolesława II i , córki księcia Iwana w litewskiej dynastii Giedyminowiczów, siostrzenicą polskiej królowej Zofii Holszańskiej. W związku z wczesną śmiercią ojca (w 1452) wychowywali go stryjowie. W 1460 książę Przemysław II cieszyński, dopuszczając Kazimierza do formalnych współrządów, nadał mu Bielsko z okolicznymi miejscowościami. W arkana wielkiej polityki Kazimierz II został wprowadzony w 1471, kiedy w konflikcie związanym z obsadą korony czeskiej opowiedział się za Władysławem II Jagiellończykiem. Cztery lata później uczestniczył w uroczystościach ślubu córki Kazimierza Jagiellończyka Jadwigi z Jerzym Bawarskim w Krakowie, a następnie odprowadzał królewnę do Bawarii. W chwili śmierci opiekuna – stryja Przemysława II w 1477 był już osobą politycznie wyrobioną. Dopiero jednak po śmierci stryja Kazimierz, jako jedyny męski potomek cieszyńskich władców, przejął władzę w całym księstwie. Nie udało się za to Kazimierzowi przejąć dóbr głogowskich, gdzie formalne rządy sprawowała nadal Małgorzata, wdowa po drugim ze stryjów – Władysławie. Do księstwa tego pretensję wysunęli książę żagański Jan II i król węgierski Maciej Korwin. Pomimo tego początkowo wydawało się, że uda się Kazimierzowi przejąć i ten spadek, zwłaszcza iż hołd lenny, jako opiekunowi Małgorzaty, złożyła mu rada miejska Głogowa. Ten sukces został jednak zaprzepaszczony 8 października 1478, kiedy Kazimierz przegrał bitwę pod Krosnem z oddziałami Jana II. Nie mogąc przejąć Głogowa siłą, Kazimierz II rozpoczął pertraktacje z władcą węgierskim, Maciejem Korwinem. Wtedy też na mocy układu z 10 października 1479 zrezygnował z księstwa głogowskiego w zamian za Koźle i 2000 florenów. Dodatkowo ceną było również złożenie hołdu lennego, co nastąpiło 12 sierpnia tegoż roku w Ołomuńcu. Pomimo formalnej rezygnacji z dóbr na Dolnym Śląsku, Kazimierz II nie rezygnował i w 1480 ożenił się z Joanną, córką Wiktoryna z Podiebradów, księcia opawskiego (w posagu otrzymał wówczas ziemię pszczyńską, choć w praktyce przejął ją dopiero w 1498), co miało mu pomóc w odzyskaniu Głogowa, oblężonego przez Jana II Żagańskiego. Kolejna klęska, tym razem w bitwie pod Górą skłoniła Kazimierza do ostatecznej rezygnacji ze spornego terytorium, 7 czerwca 1481. W następnych latach Kazimierz II zbliżył się do narodowego króla Czech, Władysława Jagiellończyka. Dzięki temu po śmierci Macieja Korwina w 1490 i zajęciu przez króla Władysława Śląska, dla Kazimierza II nastał czas awansów w służbie publicznej. Jagiellończyk mianował cieszyńskiego księcia starostą generalnym na Śląsku. Urząd ten piastował Kazimierz do 1504, kiedy król postanowił mianować starostą swego brata, Zygmunta Jagiellończyka. Jednak już w 1506, po śmierci brata Aleksandra, Zygmunt został królem Polski, a godność starosty śląskiego wróciła w ręce księcia cieszyńskiego. Tym razem urząd ten Kazimierz II piastował aż do śmierci. Z poręczenia Zygmunta Kazimierz uzyskał również wówczas od Władysława Jagiellończyka dożywotnio księstwo głogowskie. Sprawowanie przez Kazimierza rządów starosty generalnego nie cieszyło się wśród współczesnych zbyt wielkim poparciem. Zarzucano księciu cieszyńskiemu m.in. zbyt wielki wyzysk, zwłaszcza jeśli chodzi o sprawy Kościoła. Uniemożliwiło to objęcie w 1501 przez syna księcia, Fryderyka, biskupstwa wrocławskiego, na skutek sprzeciwu zniechęconej wobec książąt cieszyńskich kapituły. Dopiero powtórne objęcie urzędu starosty w 1506, po odejściu Zygmunta Starego, pozwoliło Kazimierzowi częściowo zrehabilitować się, np. poprzez wydanie w Prudniku ustawy pozwalającej bezwzględnie tępić wszelkie rozboje. Bardzo popłatny urząd starosty generalnego umożliwił Kazimierzowi II poszerzenie swojego stanu posiadania, m.in. w 1493 zakupił on Wołów i Oleśnicę, a w 1506 odziedziczył dzięki swojej żonie ziemię opawską. Znaczna pozycja Kazimierza II na Śląsku wywołała zaniepokojenie książąt opolskich Mikołaja II i Jana II. W tym celu w 1497 doszło do zjazdu w Nysie z udziałem książąt: cieszyńskiego – Kazimierza, opolskiego – Mikołaja, ziębickiego – Wiktoryna, oraz biskupa wrocławskiego Jana Rotha. Podczas spotkania w ratuszu 26 czerwca tegoż roku doszło do tragedii, kiedy to Mikołaj II, obawiający się zapewne aresztowania, zaatakował (nieskutecznie) sztyletem księcia cieszyńskiego i biskupa Rotha. Atak ten nosi wszelkie znamiona szaleństwa, z tego też powodu dziwić musi fakt szybkiego wydania księcia, wbrew panującemu prawu, sądowi ławniczemu Nysy (Mikołaja jako księcia miał prawo sądzić wyłącznie sąd królewski). Sąd ławniczy wydał na Mikołaja wyrok śmierci – pod naciskiem Kazimierza. Nie przynosi również chluby zagarnięcie przez Kazimierza całego majątku znalezionego przy księciu opolskim. Apogeum swojego znaczenia Kazimierz II osiągnął w 1512, kiedy król Zygmunt I Stary ożenił się z Barbarą Zápolyą, bliską krewną księcia cieszyńskiego. O wyśmienitych wówczas stosunkach Kazimierza z Polską może świadczyć m.in. zakup kilku kamienic w Krakowie i okolicy. Umożliwiło to księciu przetrwanie na intratnym stanowisku pomimo skargi miast śląskich w 1514, kiedy został oskarżony o nieudolność. 6 stycznia 1515 Kazimierz postarał się o uzyskanie od króla czeskiego Władysława Jagiellończyka dyplomu potwierdzającego jego prawa do księstwa opawskiego, chociaż tylko dożywotnio. W 1517, mając przejściowe trudności finansowe, zdecydował się na sprzedaż księstwa pszczyńskiego, za wysoką sumę 40000 guldenów. Od około 1510 Kazimierz II zaangażowany był w rozgrywkę o spadek po bezdzietnym księciu opolskim, Janie II Dobrym. Czynił te starania pomimo faktu, iż stał za śmiercią brata ostatniego księcia opolskiego – Mikołaja II. Początkowo wydawało się, że sprawa sukcesji jest na dobrej drodze, zwłaszcza gdy Kazimierzowi udało się uzyskać w 1517, wraz z Fryderykiem II Legnickim, dokument potwierdzający prawa do dziedziczenia posiadłości po starzejącym się i schorowanym opolskim kuzynie. Ostatecznie jednak okazało się, że Jan II przeżył Kazimierza, a jego księstwo dostało się w ręce Jerzego Hohenzollerna (być może zresztą Kazimierz II przed swoją śmiercią przelał wszelkie swoje prawa właśnie na rzecz Jerzego, mogło się to wydarzyć zwłaszcza po ślubie w 1518 syna księcia cieszyńskiego, Wacława II, z siostrą Jerzego, Anną). W 1527 Kazimierz II, z ramienia króla polskiego, wyjechał na Węgry, gdzie podjął się mediacji pomiędzy Janem Zápolyą a Ferdynandem Habsburgiem, jednakże bezskutecznie. Kazimierz był nie tylko zręcznym politykiem, ale także bardzo dobrym gospodarzem. Za jego panowania Księstwo Cieszyńskie przeżywało stabilizację gospodarczą. Dzięki przywilejom, które nadawał, miasta prężnie się rozwijały, szczególną zaś troską otaczał Cieszyn, dzięki czemu miasto szybko podniosło się ze zgliszczy po wielkim pożarze u schyłku XV wieku. To właśnie Kazimierz II w 1496 założył obecny rynek i przekazał dwa domy na zbudowanie nowego ratusza. Majątek księcia cieszyńskiego szacowano w 1527 na astronomiczną sumę 670000 florenów, co jednak nie dorównało dochodowi sąsiedniego księstwa opolskiego. Do dochodów księcia cieszyńskiego należała jednak również wysoka pensja starosty generalnego – 1200 guldenów rocznie, oraz dochody z uzyskanych od Zygmunta Starego żup solnych pod Krakowem. Wysokie dochody umożliwiły Kazimierzowi w 1527 wykupienie z rąk biskupa ołomunieckiego miast – Mistka i Frydlantu nad Ostrawicą. Książę był żonaty z , która zmarła w 1496 (książę ponownie już się nie ożenił). Z małżeństwa tego doczekał się dwóch synów. Starszy, Fryderyk (zm. 1507), został przeznaczony do stanu duchownego, natomiast młodszy, Wacław (ur. ok. 1490, zm. 1524), miał zostać następcą Kazimierza II. Wacław II zmarł jednak 4 lata przed swoim ojcem, nie doczekawszy objęcia książęcego tronu. W związku z tym po śmierci Kazimierza II 13 grudnia 1528, księciem cieszyńskim został młodociany wnuk Kazimierza – syn Wacława II, Wacław III Adam, aczkolwiek rządy w jego imieniu prowadził, zgodnie z wcześniejszą umową, Jan z Pernsteinu, wraz z matką Wacława III Adama, Anną Hohenzollern. Nie jest znane miejsce pochówku Kazimierza, można jedynie przypuszczać, że jest to któryś z kościołów w Cieszynie lub Opawie. (pl)
- Казимир II Цешинский (польск. Kazimierz II cieszyński) (1448/1453 — 13 декабря 1528) — князь цешинский (1477—1528), сцинавский (1493—1528), глогувский (1506—1528) и опавский (1506—1528), генеральный староста Силезии (1497—1504, 1507—1517) и Верхней Силезии (1517—1528). Владел Козле (1479—1509), Пщиной (1498—1517). (ru)
- 卡齊米日二世（波蘭語：Kazimierz II cieszyński，約1449年—1528年12月13日），切申公爵（1477年至1528年）、奧帕瓦公爵（1506年至1528年），波列斯瓦夫二世之子。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Καζιμίρ Β΄, πολων. (π. 1449 - 13 Δεκεμβρίου 1528) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας-Τσέσυν ήταν δούκας του Τσέσυν (από το 1477), κυβερνήτης του Κόζλε (1479-1509), Βόλουφ (από το 1493), Πστσύνα (1498-1517), Οπάβα (από το 1506), δούκας του Γκλόγκουφ (από το 1506). Έγινε διοικητής (landeshauptmann) της Σιλεσίας (1497-1504, 07-17) και μετά διοικητής της Άνω Σιλεσίας (από το 1517). (el)
- Kasimir II. von Teschen (tschechisch Kazimír II. Těšínský, polnisch Kazimierz II cieszyński; * zwischen 1448 und 1453; † 13. Dezember 1528) war 1477–1528 Herzog von Teschen, ab 1474 Herzog von Glogau und 1480–1517 Herr auf Pleß. 1497–1504 sowie 1507–1517 bekleidete er das Amt des Oberlandeshauptmanns von Schlesien und anschließend bis zu seinem Tod das Amt des Landeshauptmanns von Troppau, das ihm erbrechtlich gehörte. (de)
- Casimir II of Cieszyn (Polish: Kazimierz, Czech: Kazimír; c. 1449 – 13 December 1528) was a Duke of Cieszyn since 1477, ruler over Koźle during 1479–1509, since 1493 ruler over Wołów, over Pszczyna during 1498–1517, from 1506 over Opava, Duke of Głogów since 1506 (for life). Also he was Landeshauptmann General of Silesia during 1497–1504 and 1507–1517, since 1517 until his death, Landeshauptmann (starosta generalny) over the Upper Silesia. He was the only son of Bolesław II, Duke of Cieszyn, by his wife Anna, daughter of Ivan Vladimirovich, Prince of Bielsk. (en)
- Casimir II de Cieszyn (polonais : Kazimierz II cieszyński, tchèque : Kazimír II. Těšínský, allemand : Kasimir II. von Teschen) (né vers 1449 – mort le 13 décembre 1528) fut seul duc de Cieszyn à partir de 1477, il règne sur Koźle entre 1479 et 1509, et sur Wołów à partir de 1493, sur Pszczyna entre 1498 et 1517, à partir de 1506 sur Opava, et duc de Głogów, à titre viager, à partir de 1506. Il est également Landeshauptmann Général de Silésie pendant les périodes 1497–1504 et 1507–1517, et de 1517 jusqu'à sa mort, Landeshauptmann de Haute Silésie. (fr)
- Casimir II van Teschen (circa 1449 - 13 december 1528) was van 1477 tot 1528 hertog van Teschen, van 1479 tot 1509 hertog van Kosel, van 1493 tot 1528 hertog van Wohlau, van 1498 tot 1517 hertog van Pleß, van 1506 tot 1528 hertog van Troppau en . Daarnaast was hij van 1497 tot 1504 en van 1507 tot 1517 landeshauptmann-generaal van Silezië en van 1517 tot 1528 landeshauptmann van Opper-Silezië. Hij behoorde tot het huis Piasten. (nl)
- Казимир II Цешинский (польск. Kazimierz II cieszyński) (1448/1453 — 13 декабря 1528) — князь цешинский (1477—1528), сцинавский (1493—1528), глогувский (1506—1528) и опавский (1506—1528), генеральный староста Силезии (1497—1504, 1507—1517) и Верхней Силезии (1517—1528). Владел Козле (1479—1509), Пщиной (1498—1517). (ru)
- 卡齊米日二世（波蘭語：Kazimierz II cieszyński，約1449年—1528年12月13日），切申公爵（1477年至1528年）、奧帕瓦公爵（1506年至1528年），波列斯瓦夫二世之子。 (zh)
- Kazimír II. Těšínský († 1528) byl těšínský kníže z rodu slezských Piastovců, byl označován též jmény Kazik z Fryštátu nebo Kazko z Těšína, princ ve Fryštátě. Formálním knížetem těšínským se stal po smrti svého otce Boleslava II. v roce 1452. Faktickou vládu vykonával jeho strýc Přemysl II., se kterým se ale roku 1460 začal dělit o vládu. Během česko-uherských válek stranil Vladislavovi Jagellonskému, zatímco jeho strýc zachovával loajalitu Matyáši Korvínovi. To umožnilo Těšínskému knížectví vyhnout se relativně velkým válečným útrapám. (cs)
- Casimiro II di Teschen (1448 – 13 dicembre 1528) fu duca di Teschen. Era figlio del duca Boleslao II di Teschen, e di sua moglie, Anna di Bielsk. Alla morte del padre, passò sotto la reggenza di Premislavo II. Nel 1460 ricevette dallo zio il governo della città di Bielsko e dei villaggi circostanti, quando aveva appena 12 anni. Quando Premislavo II morì nel 1477 Casimiro ottenne il pieno controllo dell'intero Ducato di Teschen. Governò da solo e i suoi zii non poterono far valere i propri diritti dal momento che non ebbero figli maschi. (it)
- Kazimierz II (ur. 1448-1453, zapewne ok. 1449, zm. 13 grudnia 1528) – książę cieszyński, w latach 1452–1460 tylko formalnie, od 1460 współrządy z Przemysławem II, od 1477 w całości księstwa, 1479–1509 w Koźlu, od 1493 w Wołowie, 1498–1517 w Pszczynie, od 1506 w Opawie, od 1506 księstwo głogowskie (dożywotnio). Starosta generalny Śląska w latach 1497–1504, 1507–1517 i tylko Górnego Śląska w latach 1517–1528. Kazimierz II był jedynym synem księcia cieszyńskiego Bolesława II i , córki księcia Iwana w litewskiej dynastii Giedyminowiczów, siostrzenicą polskiej królowej Zofii Holszańskiej. (pl)
|
