| dbo:abstract
|
- اتفاق البلقان هو معاهدة لتنظيم الحدود بين دول البلقان، وتنظيم وجود الأقليات في هذه البلدان، ومنع اعتداء بلد على آخر. وقعت على الاتفاق في أثينا كل من اليونان وتركيا ورومانيا ويوغوسلافيا في 9 فبراير 1934. كان الهدف من المعاهدة الإبقاء على الوضع الجيوبوليتيكي الراهن في المنطقة في أعقاب الحرب العالمية الأولى. اتفقت الأطراف الموقعة على الاتفاق على تعليق جميع الخلافات الحدودية بين بعضها البعض وبين جيرانها، وذلك بهدف توحيد الجهود ضد مخططات بلغاريا الرامية إلى التوسع على حساب تلك الدول. امتنعت بعض دول المنطقة المعنية عن التوقيع على وثيقة الاتفاق، ومنها إيطاليا وألبانيا وبلغاريا والمجر والاتحاد السوفييتي، ووُضع الاتفاق موضع التنفيذ في نفس يوم توقيعه، وأُدرج في سجل معاهدات عصبة الأمم في 1 أكتوبر 1934. (ar)
- Balkánská dohoda, nebo také Balkánský pakt, byla dohoda podepsaná Řeckem, Tureckem, Rumunskem a Jugoslávií 9. února 1934, zaměřená na udržení geopolitického statu quo v regionu po první světové válce. Signatáři souhlasili s odložením veškerých svých vzájemných sporných teritoriálních . Ostatním národům v regionu, Itálii, Albánii, Bulharsku, Maďarsku a Sovětskému svazu, jež byly zapojeny v související diplomacii, dokument nebylo dovoleno podepsat. Nesignatáři byly většinou ty státy, jejichž vlády zamýšlely obsadit území některých členských států. Tento dokument přivítala především Francie, jejíž političtí představitelé v něm viděli záruku své politiky v této části Evropy. Balkánská dohoda pomohla zajistit mír mezi Tureckem a nezávislými zeměmi v jihovýchodní Evropě, které vznikly z částí Osmanské říše, nejdůležitěji s Řeckem. Během druhé světové války však zkrachovala na regionálních intrikách, podporovaných vojenskými intervencemi mocností – především Německa, Británie a Sovětského svazu. (cs)
- Το Βαλκανικό Σύμφωνο του 1934 ή Βαλκανικό Σύμφωνο Φιλίας ή Βαλκανικό Σύμφωνο Συνενόησης (σερβικά : Балкански пакт, τουρκικά : Balkan Antantı, ρουμανικά : Înțelegerea Balcanică) ήταν μια συνθήκη που υπογράφηκε από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Ρουμανία και τη Γιουγκοσλαβία, στις 9 Φεβρουαρίου 1934, στην Αθήνα, με στόχο τη διατήρηση του γεωπολιτικού στάτους κβο στην περιοχή μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τα τέσσερα μέρη συμφώνησαν να αναστείλουν όλες τις τοπικές διαφορές και εδαφικές αξιώσεις εναντίον του άλλου και τους άμεσους γείτονές τους μετά τον πόλεμο. Άλλα έθνη στην περιοχή που είχαν εμπλακεί σε σχετική διπλωματία αρνήθηκαν να υπογράψουν το σύμφωνο συμπεριλαμβανομένων της Ιταλίας, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας, της Ουγγαρίας και της Σοβιετικής Ένωσης. Το Σύμφωνο τέθηκε σε ισχύ από την ημέρα υπογραφής της σύμβασης και καταχωρήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1934. Το Βαλκανικό Σύμφωνο βοήθησε να εξασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ της Τουρκίας και των ανεξάρτητων χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, που ήταν πρωτύτερα μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά απέτυχε να ανακόψει τις περιφερειακές μηχανορραφίες. Οι χώρες του Συμφώνου περικύκλωναν τη Βουλγαρία, αλλά, στις 31 Ιουλίου 1938, υπέγραψαν με αυτή στη Θεσσαλονίκη, καταργώντας τις ρήτρες της Συνθήκης του Νεϊγύ και της Συνθήκης της Λωζάννης, που όριζαν αποστρατιωτικοποιημένες ζώνες στα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας-Τουρκίας και επιτρέποντας στη Βουλγαρία να επανεξοπλισθεί. (el)
- La Balkana entento aŭ Balkan-pakto estis alianco formita je la 9-a de februaro, 1934 kun Jugoslavio, Rumanio, Grekio kaj Turkio por certigi la limojn kontraŭ la bulgara reviziismo. La entento ne funkciis ĉe atako de Italio kontraŭ Grekio (1941). Turkio restis neŭtrala. malgranda entento (eo)
- The Balkan Pact, or Balkan Entente, was a treaty signed by Greece, Romania, Turkey and Yugoslavia on 9 February 1934 in Athens, aimed at maintaining the geopolitical status quo in the region after the end of World War I. To present a united front against Bulgarian designs on their territories, the signatories agreed to suspend all disputed territorial claims against one another and their immediate neighbours following the aftermath of the war and a rise in various regional irredentist tensions. Other nations in the region that had been involved in related diplomacy refused to sign the document, including Italy, Albania, Bulgaria, Hungary and the Soviet Union. The pact became effective on the day that it was signed and was registered in the League of Nations Treaty Series on 1 October 1934. The Balkan Pact helped to ensure peace between the signatory nations but failed to end regional intrigues. Although the pact was designed against Bulgaria, on 31 July 1938, its members signed the Salonika Agreement with Bulgaria, which repealed the clauses of the Treaty of Neuilly-sur-Seine and Treaty of Lausanne that had mandated demilitarised zones at Bulgaria's borders with Greece and Turkey, which allowed Bulgaria to rearm. With the 1940 Treaty of Craiova signed by Romania under Nazi Germany's pressure, and after the 1941 Axis invasions of Yugoslavia and Greece, the pact effectively ceased to exist and Turkey remained as its only signatory that had avoided any conflict during WWII, even after joining the Allies in 1945. (en)
- Die Balkanentente (gelegentlich auch als Balkanpakt oder Erster Balkanpakt bezeichnet) war ein am 9. Februar 1934 für sieben Jahre geschlossenes militärisches Bündnis zwischen mehreren Balkanländern. Vertragsstaaten waren die Türkei, Griechenland, Rumänien und Jugoslawien. Die Balkanländer Albanien und Bulgarien sowie das nördlich gelegene Ungarn blieben dem Bündnis fern. (de)
- Balkanetako Ententea edo ituna, 1934an Jugoslaviak, Errumaniak, Greziak eta Turkiak sinatutako itun bat izan zen, euren herrialdeen lurralde osotasuna babesteko, Bulgaria eta Hungariaren hedapenerako asmoen aurrean. Bigarren Mundu Gerrak, eraginik gabe utzi zuen. (eu)
- La entente de los Balcanes, pacto de los Balcanes o pacto balcánico, fue un pacto firmado el 9 de febrero de 1934 por el Reino de Yugoslavia, el Reino de Rumanía, Turquía y el Reino de Grecia para proteger la integridad territorial frente a pretensiones anexionistas del Reino de Bulgaria y el Reino Hungría. La Segunda Guerra Mundial lo dejó sin efecto. (es)
- Le pacte balkanique, ou entente balkanique, est un traité militaire signé à Athènes le 9 février 1934 entre la Grèce, la Turquie, la Roumanie et la Yougoslavie dans le but de maintenir un statu quo géopolitique à la suite de la Première Guerre mondiale. Les signataires conviennent donc de suspendre toutes les revendications territoriales entre eux.
* Portail de la Grèce
* Portail de la Turquie
* Portail de la Roumanie
* Portail de la Yougoslavie
* Portail des relations internationales
* Portail de l’entre-deux-guerres (fr)
- Perjanjian Balkan yang kemudian dikenal sebagai Persekutuan Balkan adalah perjanjian pertahanan antara Yunani, Turki, Rumania dan Yugoslavia. Tujuan dari perjanjian ini adalah untuk menjamin adanya kesepakatan integritas teritorial dan kemerdekaan politik dalam menghadapi serangan dari negara Balkan lain (Bulgaria dan ). Perjanjian Balkan ditujukan untuk Dewan Tetap yang terdiri dari para menteri luar negeri anggota yang akan mengkoordinasikan undang-undang dan mengembangkan kerjasama ekonomi. Akan tetapi, Persekutuan Balkan tidak efektif dalam menghadapi pertumbuhan ekonomi Jerman dan pengaruh politik di Balkan serta melawan agresi kelompok lawan dalam Perang Dunia II ketika Albania jatuh ke tangan Italia. Persekutuan ini juga tidak memberikan keamanan bagi Rumania dalam masalah teritorial, baik dengan Uni Soviet maupun Hungaria. Perjanjian Balkan ini berakhir pada tahun 1940 karena beberapa anggota bergabung dengan Nazi. Setelah itu, ada Perjanjian Balkan yang kedua. Perjanjian tersebut dibentuk oleh Yunani, Turki dan Yugoslavia. (in)
- L'Intesa balcanica, nota anche come Patto balcanico, è stata un accordo di alleanza sottoscritto da Grecia, Jugoslavia, Romania e Turchia il 9 febbraio 1934. L'accordo prevedeva la non belligeranza tra i quattro Stati, l'inviolabilità delle frontiere, il coordinamento della politica estera e l'aiuto reciproco in caso di dichiarazione di guerra da parte di uno Stato non aderente al patto. L'accordo, caldeggiato dalla Gran Bretagna, mirava a far fronte comune per contrastare le mire tedesche e italiane sulla regione. Il Patto Balcanico rimase formalmente in vigore fino all'autunno del 1940. (it)
- Ententa Bałkańska – porozumienie zawarte w Atenach 9 lutego 1934 r. i obejmujące Grecję, Jugosławię, Rumunię i Turcję. 1 października 1934 zarejestrowane w Sekretariacie Ligi Narodów zgodnie z art. 18 Traktatu Wersalskiego. Pierwotnie myślano również o wciągnięciu Bułgarii i Albanii, co jednak się nie powiodło. Według Jerzego Borejszy porozumienie było skierowane przeciwko ekspansjonizmowi faszystowskich Włoch oraz nazistowskich Niemiec. Preambuła głosiła chęć utrzymania pokoju, wg tego co przewiduje Pakt Brianda-Kellogga. Wg art. 1 cztery państwa-strony gwarantują sobie wzajemnie bezpieczeństwo wszystkich ich granic bałkańskich (co wykluczało jego zastosowanie przy naruszeniu północnych granic Rumunii i Jugosławii czy azjatyckich granic Turcji). Art. 2 zobowiązywał je do współdziałania przy realizacji porozumienia. Art. 3 pozwalał na przystąpienie pozostałych państw bałkańskich. Wg art. 2 aneksu do Paktu Pakt Ententy Bałkańskiej nie jest zwrócony przeciw żadnemu mocarstwu. Celem jego jest zagwarantowanie bezpieczeństwa granic bałkańskich przeciw jakiejkolwiek agresji ze strony państwa bałkańskiego. Agresję art. 1 aneksu ogreślał zgodnie z Konwencją Londyńską z 3 lipca 1933. Wg art. 3 w razie agresji ze strony jakiegoś niebałkańskiego państwa, Pakt miał zastosowanie tylko gdy do agresji równocześnie albo później przyłączyłoby się któreś z państw bałkańskich; jednak obowiązek wystąpienia zbrojnego powstawał tylko przeciw temu ostatniemu państwu. Układ polityczny Ententy Bałkańskiej był wzorowany na pakcie organizacyjnym Małej Ententy, ale został uzupełniony tajnym aneksem wojskowym, przewidującym współpracę sztabów czterech uczestników w obronie istniejących granic na Bałkanach. Na uwagę zasługuje fakt, że w bloku tym znalazły się Jugosławia i Rumunia – członkowie Małej Ententy, co w praktyce oznaczało jej osłabienie i drogę Czechosłowacji do izolacji politycznej. Jugosławia i Rumunia czuły się własnym porozumieniem wystarczająco zabezpieczone od strony Węgier i współpracy z Czechosłowacją nie uważały już za tak potrzebną jak poprzednio. Sprawy bałkańskie uważane były przez ich rządy za ważniejsze od środkowoeuropejskich. (pl)
- Balkanpakten eller Balkanententen var ett fördrag undertecknat av Grekland, Turkiet, Rumänien och Jugoslavien den 9 februari 1934 i Aten, med målet att behålla det geopolitiska status quo-läget i området efter första världskriget. De som skrev på lovade att upphöra med alla omtvistade krav på varandras territorier. Italien, Albanien, Bulgarien, Ungern och Sovjet skrev dock inte på. Avtalet trädde i kraft samma dag det skrevs på, och registrerades hos NF den 1 oktober 1934. Balkanententen var ett uttryck för de europeiska småstaternas strävan vid den här tiden för att säkra sin trygghet genom ömsesidigt regionalt tecknade garantiavtal. En rörelse för ökat kulturellt och ekonomiskt samarbete och militär avspänning mellan balkanländerna hade under 1920-talet vuxit allt starkare, från 1930 anordnade årligen återkommande balkankonferenser. Minoritetsfrågorna orsakade dock ofta konfliker mellan länderna. Albanien hade dock 1926 ingått allians med Italien och från 1927 nära anslutits till detta land, varför de inte kom i fråga för ett närmande gentemot övriga balkanstater. Jugoslavien och Bulgarien hade länge varit fientliga gentemot varandra, men från 1931 hade relationen börjat förbättras. Även mellan Grekland och Turiket var relationerna länge fientliga, men 1930 avslöts en vänskapspakt mellan länderna och i september 1933 en ömsesidig garantipakt. 1933 började Rumänien verka för en allmän balkanpakt genom sin utrikesminister . En mängd möten och underhandlingar hölls, men Bulgarien vägrade gå med på en garanti för status quo rörande ländernas gränser, och kom därför att stå utanför pakten. Genom årliga möten mellan ländernas utrikesministrar skulle ländernas utrikespolitik samordnas. Pakten kom dock aldrig att bli den stabiliserande faktor som den var tänkt som. Snart befriades Turkiet från sin skyldighet att stödja Rumänien om det kunde leda till krig mot Sovjetunionen, och kort därpå befriades Grekland från skyldighet att stödja Jugoslavien om det kunde leda till krig med Italien. Detta medförde att pakten främst kom att riktas mot Bulgarien. Arbetet för att få även detta land att ansluta sig fortsatte dock. När det inte ledde till något resultat slöt Jugoslavien i januari 1937 ett separat vänskapsavtal med landet. 1936 tvingades Titulescu att avgå som Rumäniens utrikesminister och landet slog in på en mer isolationistisk linje, och snart gick även Grekland samma väg. Efterhand vann i stället Axelmakterna ett allt starkare inflytande på Balkan. I mars 1939 försökte Storbritannien vinna över Balkanententen på sin sida genom att sluta allians med Turkiet och utfärda garantier till Grekland och Rumänien. Detta misslyckades dock och under andra världskriget kom balkanententen inte att spela någon roll. (sv)
- Балка́нська Анта́нта — воєнно-політичний союз Грецької республіки, Королівства Румунія, Королівства Югославія та Туреччини, створений 1934 року за ініціативи Французької республіки, підтриманої Великою Британією, з метою збереження територіального status quo на Балканах.Балканська Антанта була тісно пов'язана з Малою Антантою і являла собою частину французької системи союзів у Європі. (uk)
- Балканская Антанта (Балканский пакт) — военно-политический союз Греции, Румынии, Турции и Югославии, заключённый в Афинах 9 февраля 1934 года с целью сохранения на Балканах послеверсальского соотношения сил. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La Balkana entento aŭ Balkan-pakto estis alianco formita je la 9-a de februaro, 1934 kun Jugoslavio, Rumanio, Grekio kaj Turkio por certigi la limojn kontraŭ la bulgara reviziismo. La entento ne funkciis ĉe atako de Italio kontraŭ Grekio (1941). Turkio restis neŭtrala. malgranda entento (eo)
- Die Balkanentente (gelegentlich auch als Balkanpakt oder Erster Balkanpakt bezeichnet) war ein am 9. Februar 1934 für sieben Jahre geschlossenes militärisches Bündnis zwischen mehreren Balkanländern. Vertragsstaaten waren die Türkei, Griechenland, Rumänien und Jugoslawien. Die Balkanländer Albanien und Bulgarien sowie das nördlich gelegene Ungarn blieben dem Bündnis fern. (de)
- Balkanetako Ententea edo ituna, 1934an Jugoslaviak, Errumaniak, Greziak eta Turkiak sinatutako itun bat izan zen, euren herrialdeen lurralde osotasuna babesteko, Bulgaria eta Hungariaren hedapenerako asmoen aurrean. Bigarren Mundu Gerrak, eraginik gabe utzi zuen. (eu)
- La entente de los Balcanes, pacto de los Balcanes o pacto balcánico, fue un pacto firmado el 9 de febrero de 1934 por el Reino de Yugoslavia, el Reino de Rumanía, Turquía y el Reino de Grecia para proteger la integridad territorial frente a pretensiones anexionistas del Reino de Bulgaria y el Reino Hungría. La Segunda Guerra Mundial lo dejó sin efecto. (es)
- Le pacte balkanique, ou entente balkanique, est un traité militaire signé à Athènes le 9 février 1934 entre la Grèce, la Turquie, la Roumanie et la Yougoslavie dans le but de maintenir un statu quo géopolitique à la suite de la Première Guerre mondiale. Les signataires conviennent donc de suspendre toutes les revendications territoriales entre eux.
* Portail de la Grèce
* Portail de la Turquie
* Portail de la Roumanie
* Portail de la Yougoslavie
* Portail des relations internationales
* Portail de l’entre-deux-guerres (fr)
- L'Intesa balcanica, nota anche come Patto balcanico, è stata un accordo di alleanza sottoscritto da Grecia, Jugoslavia, Romania e Turchia il 9 febbraio 1934. L'accordo prevedeva la non belligeranza tra i quattro Stati, l'inviolabilità delle frontiere, il coordinamento della politica estera e l'aiuto reciproco in caso di dichiarazione di guerra da parte di uno Stato non aderente al patto. L'accordo, caldeggiato dalla Gran Bretagna, mirava a far fronte comune per contrastare le mire tedesche e italiane sulla regione. Il Patto Balcanico rimase formalmente in vigore fino all'autunno del 1940. (it)
- Балка́нська Анта́нта — воєнно-політичний союз Грецької республіки, Королівства Румунія, Королівства Югославія та Туреччини, створений 1934 року за ініціативи Французької республіки, підтриманої Великою Британією, з метою збереження територіального status quo на Балканах.Балканська Антанта була тісно пов'язана з Малою Антантою і являла собою частину французької системи союзів у Європі. (uk)
- Балканская Антанта (Балканский пакт) — военно-политический союз Греции, Румынии, Турции и Югославии, заключённый в Афинах 9 февраля 1934 года с целью сохранения на Балканах послеверсальского соотношения сил. (ru)
- اتفاق البلقان هو معاهدة لتنظيم الحدود بين دول البلقان، وتنظيم وجود الأقليات في هذه البلدان، ومنع اعتداء بلد على آخر. وقعت على الاتفاق في أثينا كل من اليونان وتركيا ورومانيا ويوغوسلافيا في 9 فبراير 1934. كان الهدف من المعاهدة الإبقاء على الوضع الجيوبوليتيكي الراهن في المنطقة في أعقاب الحرب العالمية الأولى. اتفقت الأطراف الموقعة على الاتفاق على تعليق جميع الخلافات الحدودية بين بعضها البعض وبين جيرانها، وذلك بهدف توحيد الجهود ضد مخططات بلغاريا الرامية إلى التوسع على حساب تلك الدول. (ar)
- Balkánská dohoda, nebo také Balkánský pakt, byla dohoda podepsaná Řeckem, Tureckem, Rumunskem a Jugoslávií 9. února 1934, zaměřená na udržení geopolitického statu quo v regionu po první světové válce. Signatáři souhlasili s odložením veškerých svých vzájemných sporných teritoriálních . Ostatním národům v regionu, Itálii, Albánii, Bulharsku, Maďarsku a Sovětskému svazu, jež byly zapojeny v související diplomacii, dokument nebylo dovoleno podepsat. Nesignatáři byly většinou ty státy, jejichž vlády zamýšlely obsadit území některých členských států. Tento dokument přivítala především Francie, jejíž političtí představitelé v něm viděli záruku své politiky v této části Evropy. (cs)
- Το Βαλκανικό Σύμφωνο του 1934 ή Βαλκανικό Σύμφωνο Φιλίας ή Βαλκανικό Σύμφωνο Συνενόησης (σερβικά : Балкански пакт, τουρκικά : Balkan Antantı, ρουμανικά : Înțelegerea Balcanică) ήταν μια συνθήκη που υπογράφηκε από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Ρουμανία και τη Γιουγκοσλαβία, στις 9 Φεβρουαρίου 1934, στην Αθήνα, με στόχο τη διατήρηση του γεωπολιτικού στάτους κβο στην περιοχή μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. (el)
- The Balkan Pact, or Balkan Entente, was a treaty signed by Greece, Romania, Turkey and Yugoslavia on 9 February 1934 in Athens, aimed at maintaining the geopolitical status quo in the region after the end of World War I. To present a united front against Bulgarian designs on their territories, the signatories agreed to suspend all disputed territorial claims against one another and their immediate neighbours following the aftermath of the war and a rise in various regional irredentist tensions. (en)
- Perjanjian Balkan yang kemudian dikenal sebagai Persekutuan Balkan adalah perjanjian pertahanan antara Yunani, Turki, Rumania dan Yugoslavia. Tujuan dari perjanjian ini adalah untuk menjamin adanya kesepakatan integritas teritorial dan kemerdekaan politik dalam menghadapi serangan dari negara Balkan lain (Bulgaria dan ). Perjanjian Balkan ditujukan untuk Dewan Tetap yang terdiri dari para menteri luar negeri anggota yang akan mengkoordinasikan undang-undang dan mengembangkan kerjasama ekonomi. Akan tetapi, Persekutuan Balkan tidak efektif dalam menghadapi pertumbuhan ekonomi Jerman dan pengaruh politik di Balkan serta melawan agresi kelompok lawan dalam Perang Dunia II ketika Albania jatuh ke tangan Italia. Persekutuan ini juga tidak memberikan keamanan bagi Rumania dalam masalah teritoria (in)
- Ententa Bałkańska – porozumienie zawarte w Atenach 9 lutego 1934 r. i obejmujące Grecję, Jugosławię, Rumunię i Turcję. 1 października 1934 zarejestrowane w Sekretariacie Ligi Narodów zgodnie z art. 18 Traktatu Wersalskiego. Pierwotnie myślano również o wciągnięciu Bułgarii i Albanii, co jednak się nie powiodło. Według Jerzego Borejszy porozumienie było skierowane przeciwko ekspansjonizmowi faszystowskich Włoch oraz nazistowskich Niemiec. (pl)
- Balkanpakten eller Balkanententen var ett fördrag undertecknat av Grekland, Turkiet, Rumänien och Jugoslavien den 9 februari 1934 i Aten, med målet att behålla det geopolitiska status quo-läget i området efter första världskriget. De som skrev på lovade att upphöra med alla omtvistade krav på varandras territorier. Italien, Albanien, Bulgarien, Ungern och Sovjet skrev dock inte på. Avtalet trädde i kraft samma dag det skrevs på, och registrerades hos NF den 1 oktober 1934. (sv)
|
