| dbo:abstract
|
- قانون مكافحة التمييز يشير إلى القانون المتعلق بحق الناس في أن يعاملو على قدم المساواة. بعض الدول تطبق هذا في مجال العمل، في معاملات المستهلكين والناس المشاركة السياسية يجب التعامل معها على قدم المساواة بغض النظر عن الجنس أو السن أو العرق أو الجنسية أو الإعاقة أو العقلي، أو التوجه الجنسي والهوية الجنسية والآراء في بعض الأحيان الدينية والسياسية. (ar)
- Anti-discrimination law or non-discrimination law refers to legislation designed to prevent discrimination against particular groups of people; these groups are often referred to as protected groups or protected classes. Anti-discrimination laws vary by jurisdiction with regard to the types of discrimination that are prohibited, and also the groups that are protected by that legislation. Commonly, these types of legislation are designed to prevent discrimination in employment, housing, education, and other areas of social life, such as public accommodations. Anti-discrimination law may include protections for groups based on sex, age, race, ethnicity, nationality, disability, mental illness or ability, sexual orientation, gender, gender identity/expression, sex characteristics, religion, creed, or individual political opinions. Anti-discrimination laws are rooted in principles of equality, specifically, that individuals should not be treated differently due to the characteristics outlined above. At the same time, they have often been criticised as violations of the inherent right of free association. Anti-discrimination laws are designed to protect against both individual discrimination (committed by individuals) and from structural discrimination (arising from policies or procedures that disadvantage certain groups). Courts may take into account both discriminatory intent and disparate impact in determining whether a particular action or policy constitutes discrimination. (en)
- Leyes contra la discriminación, se refiere a la legislación diseñada para prevenir la discriminación contra grupos particulares de personas. La igualdad y la ausencia de discriminación se describen como derechos humanos básicos en la Declaración Universal de Derechos Humanos. La ley contra la discriminación puede incluir protecciones para grupos basados en sexo, edad, raza, etnia, nacionalidad, discapacidad, enfermedad o capacidad mental, orientación sexual, religión, credo u opiniones políticas individuales. Las naciones se comprometen a defender esos derechos mediante la ratificación de los tratados internacionales de derechos humanos. (es)
- 차별금지법(差別禁止法)은 특정 소수자 집단에 대한 차별을 막기 위한 법이다. 여러 국가 및 국제단체에서는 각기 다른 차별금지법을 채택하고 있으며, 보호하는 집단과 금지하는 차별 사유 등에 있어서 서로 차이점들이 있다. 보통 성별, 인종, 종교, 장애, 성정체성, 성적지향, 사상, 정치적 의견 등을 이유로 한 정치적·경제적·사회적·문화적 생활영역에 있어서 합리적인 이유 없는 차별과 혐오 표현을 금지하는 법률이 이에 해당한다. (ko)
- Prawo antydyskryminacyjne – zespół przepisów prawnych regulujący ochronę przed dyskryminacją ze względu na niepełnosprawność, wiek oraz płeć, orientację seksualną, narodowość, religię i światopogląd polityczny. Prawo antydyskryminacyjne jest zakorzenione w zasadzie równości oraz niedyskryminacji. Pojęcia równości i niedyskryminacji są odrębne, aczkolwiek funkcjonalnie ze sobą powiązane. Równość występuje jako równość formalna lub materialna. Równość w ujęciu formalnym oznacza traktowanie podobnych podmiotów według jednego standardu. Ujęcie to odpowiada modelowi równości, według którego każdy jest traktowany tak samo bez względu na jego pozycję wyjściową, szanse i możliwości. Natomiast równość materialna odwołuje się do względów słuszności i jej realizacja polega na wyrównywaniu szans społecznych i tworzeniu warunków do osiągnięcia równych rezultatów. Równość od niedyskryminacji odróżnia charakter obowiązków spoczywających na władzy publicznej. W pierwszym wypadku mają one charakter pozytywny i polegają na podjęciu określonych działań na rzecz równości (np. uprzywilejowania pewnej grupy społecznej). W drugim – obowiązki mają charakter negatywny i polegają na powstrzymania się od pewnych działań, które naruszają zasadę równego traktowania. Co charakterystyczne, zasada niedyskryminacji wiąże również podmioty prywatne (np. pracodawców, usługodawców), choć zakres ich obowiązków określają szczególne przepisy. Ustawodawstwo dotyczące dyskryminacji zapobiega brakowi równouprawnienia w środowisku szkolnym, domowym oraz pracowniczym. Przepisy prawa antydyskryminacyjnego skierowane są zarówno do jednostek, jak i do poszczególnych grup społecznych. (pl)
- 反歧視法旨在防止歧視特定人群的立法，這些組通常被稱為受保護組或受保護類。反歧視法在管轄範圍內因受禁止的歧視類型以及受該法律保護的群體而異。通常，這些類型的立法旨在防止就業、住房、教育和其他社會生活領域的歧視，例如公共房屋。反歧視法可能包括基於性別、年齡、種族、國籍、殘疾、心理的群體保護疾病或心靈能力、性取向、性別、性別認同、性別特徵、宗教信仰、信條或個人政治意見等。 反歧視法根植於平等原則，具體而言，由於上述特徵，不應對待個人。反歧視法旨在防止個人歧視（由個人實施）和結構性歧視（由不利於某些群體的政策或程序引起）。法院在確定某項行動或政策是否構成歧視時，可考慮歧視性意圖和不同影響。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- قانون مكافحة التمييز يشير إلى القانون المتعلق بحق الناس في أن يعاملو على قدم المساواة. بعض الدول تطبق هذا في مجال العمل، في معاملات المستهلكين والناس المشاركة السياسية يجب التعامل معها على قدم المساواة بغض النظر عن الجنس أو السن أو العرق أو الجنسية أو الإعاقة أو العقلي، أو التوجه الجنسي والهوية الجنسية والآراء في بعض الأحيان الدينية والسياسية. (ar)
- Leyes contra la discriminación, se refiere a la legislación diseñada para prevenir la discriminación contra grupos particulares de personas. La igualdad y la ausencia de discriminación se describen como derechos humanos básicos en la Declaración Universal de Derechos Humanos. La ley contra la discriminación puede incluir protecciones para grupos basados en sexo, edad, raza, etnia, nacionalidad, discapacidad, enfermedad o capacidad mental, orientación sexual, religión, credo u opiniones políticas individuales. Las naciones se comprometen a defender esos derechos mediante la ratificación de los tratados internacionales de derechos humanos. (es)
- 차별금지법(差別禁止法)은 특정 소수자 집단에 대한 차별을 막기 위한 법이다. 여러 국가 및 국제단체에서는 각기 다른 차별금지법을 채택하고 있으며, 보호하는 집단과 금지하는 차별 사유 등에 있어서 서로 차이점들이 있다. 보통 성별, 인종, 종교, 장애, 성정체성, 성적지향, 사상, 정치적 의견 등을 이유로 한 정치적·경제적·사회적·문화적 생활영역에 있어서 합리적인 이유 없는 차별과 혐오 표현을 금지하는 법률이 이에 해당한다. (ko)
- 反歧視法旨在防止歧視特定人群的立法，這些組通常被稱為受保護組或受保護類。反歧視法在管轄範圍內因受禁止的歧視類型以及受該法律保護的群體而異。通常，這些類型的立法旨在防止就業、住房、教育和其他社會生活領域的歧視，例如公共房屋。反歧視法可能包括基於性別、年齡、種族、國籍、殘疾、心理的群體保護疾病或心靈能力、性取向、性別、性別認同、性別特徵、宗教信仰、信條或個人政治意見等。 反歧視法根植於平等原則，具體而言，由於上述特徵，不應對待個人。反歧視法旨在防止個人歧視（由個人實施）和結構性歧視（由不利於某些群體的政策或程序引起）。法院在確定某項行動或政策是否構成歧視時，可考慮歧視性意圖和不同影響。 (zh)
- Anti-discrimination law or non-discrimination law refers to legislation designed to prevent discrimination against particular groups of people; these groups are often referred to as protected groups or protected classes. Anti-discrimination laws vary by jurisdiction with regard to the types of discrimination that are prohibited, and also the groups that are protected by that legislation. Commonly, these types of legislation are designed to prevent discrimination in employment, housing, education, and other areas of social life, such as public accommodations. Anti-discrimination law may include protections for groups based on sex, age, race, ethnicity, nationality, disability, mental illness or ability, sexual orientation, gender, gender identity/expression, sex characteristics, religion, c (en)
- Prawo antydyskryminacyjne – zespół przepisów prawnych regulujący ochronę przed dyskryminacją ze względu na niepełnosprawność, wiek oraz płeć, orientację seksualną, narodowość, religię i światopogląd polityczny. Ustawodawstwo dotyczące dyskryminacji zapobiega brakowi równouprawnienia w środowisku szkolnym, domowym oraz pracowniczym. Przepisy prawa antydyskryminacyjnego skierowane są zarówno do jednostek, jak i do poszczególnych grup społecznych. (pl)
|
