| dbo:abstract
|
- Els boscos de ribera o galeria són boscos caducifolis que creixen a banda i banda dels cursos fluvials, (és a dir, formant galeries sobre sòls que, a partir d'una certa profunditat, acostumen a estar amarats d'aigua provinent del riu o torrent veí (mantell freàtic). A l'àrea mediterrània i submediterrània, són els més productius perquè rarament els falta l'aigua, el principal factor limitador del creixement de la vegetació en aquestes àrees. Si a aquest fet hi afegim la riquesa en nutrients minerals que acostuma a caracteritzar els sòls formats a partir de sediments portats per les aigües fluvials (al·luvions), no és estrany que les alberedes, els boscos que corresponen a la major part de les ribes amb sòls profunds dels rius i rieres del Bages, puguin superar fàcilment els 20 metres d'alçària. La vegetació dels boscos de ribera està adaptada a les inundacions periòdiques que eventualment poden tombar o arrancar arbres i arbustos. A continuació, s'indiquen algunes de les espècies més habituals en els boscos de ribera dels Països Catalans:
* Àlber (Populus alba)
* Freixe (Fraxinus excelsior i Fraxinus angustifolia)
* Gatell (Salix cinerea)
* Om (Ulmus minor)
* Pollancre (Populus nigra) i els seus híbrids
* Salze blanc (Salix alba)
* Sarga (Salix eleagnos)
* Tamariu (Tamarix sp.)
* Vern (Alnus glutinosa) Aquests boscs solen anar acompanyats de diversa vegetació de ribera, que en zones baixes o de mitja muntanya a les nostres contrades pot incloure plantes com ara baladres, murtra, aloc, diverses herbes, falgueres, etc., a més de plantes aquàtiques, joncs, canyes, etc. (ca)
- Lužní les (luh) je podmáčený les s vysokou hladinou podzemní vody a záplavovým cyklem. Tento dříve běžný biotop mizí s rostoucí regulovaností vodních toků. V České republice lze nalézt největší lužní les na soutoku řek Moravy a Dyje,[zdroj?!] další zbytky lužního lesa se nacházejí na březích Labe u soutoku s Cidlinou (národní přírodní rezervace Libický luh), Moravy, Dyje a v jejich povodí. (cs)
- الغابات الشطئية أو الأحراج الشطئية هي غابات مسايرة أو متاخمة للمياه مثل الأنهار والمجاري والبِرك والبحيرات والمستنقعات والمصبات والقنوات والبالوعات أو الخزانات. (ar)
- Ĉerivera arbaro aŭ Ĉeriver-arbaro estas arbara ĉerivera areo. Temas pri terenoj apud akvokorpoj kiel rivero, riveretoj, lageto, lago, marĉo, kanalo, estuaro, depresio aŭ rezervujo. La termino ĉerivera (riparia) teknike nur referencas al areoj apud fluantaj akvokorpoj kiel riveroj, riveretoj, riveromarĉoj kaj estuaroj. Tamen la nocioj ĉeriver-arbaro kaj ĉerivera areo ankaŭ povas esti uzataj por indiki areojn apud nefluantaj akvokorpoj kiel lagetoj, lagoj, depresioj kaj rezervujoj. Ricevas la nomojn de Galeria arbaro, Laŭrivera arbaro aŭ Ĉerivera arbaro la vegetaĵaro borda, tio estas, kiu supervivas ĉefe pro la humideco de la grundo, kaj kiu kreskas ĉe la bordoj de rivero, ĝenerale kun densa kanopeo. (eo)
- Auwald bezeichnet eine natürliche Pflanzengesellschaft entlang von Bächen und Flüssen (siehe auch Flussaue). Auwälder sind azonale Waldgesellschaften, die von Überschwemmungen und hohen Grundwasserpegeln stark beeinflusst werden. Damit lässt sich Auwald abgrenzen von permanent nassem, sumpfigem Bruchwald sowie vom zuweilen trockenfallenden Sumpfwald. Auwälder kommen weltweit in allen waldfähigen Klimaten vor. Durch den stetigen Wechsel der prägenden Umweltfaktoren bergen sie eine große Zahl ökologischer Nischen auf engstem Raum, sodass ihre biologische Vielfalt in der Regel wesentlich größer ist als in den benachbarten terrestrischen Biotopen beziehungsweise in der Vegetationszone, in der sie liegen. In Mitteleuropa, wo sie von Natur aus etwa 5 % der Landfläche einnehmen, sind sie oftmals die letzten Rückzugsräume für bedrohte Arten. Die Wuchsbedingungen in Auwäldern sind aufgrund des permanenten Wasserangebotes besser als in anderen Lebensräumen (siehe auch „Optimalprinzip“ der Vegetation). In Auen der kühlgemäßigten Breiten ist dies bereits an den Strukturmerkmalen zu erkennen, die an Regenwälder erinnern: Sie zeigen mit ihrem eng verzahnten Mosaik aus Gewässern, Sümpfen und saisonalen Überflutungszonen eine hohe Biomasseproduktivität, weisen viele lianenähnliche Kletterpflanzen (etwa Gewöhnliche Waldrebe und Efeu) auf und einige Baumarten bilden Stützwurzeln (Flatterulme und Schwarzpappel mit Brettwurzeln; Schwarzerle und Silberweide mit Stelzwurzeln) oder ragen als 30 bis zu 40 m hohe einzelne Emergenten über das eigentliche Kronendach des Waldes (zum Beispiel Esche, Stieleiche, Flatterulme). (de)
- Ibarbasoa edo ibaiertzeko basoa ibaiaren ibilguaren ertzetan hazten diren zuhaitz eta zuhaixken multzo estua da. Ibilguaren alboetatik haraindi ez da basorik. Oso ekosistema aberatsak dira eta ibilgua babesteko ezinbestekoak. Euskal Herrian, orokorrean, babesteko behar handia dute eta lurralde batzutan oso egoera larrian daude. Munduan sailkatzen diren hamabost bioma motetako bat da. (eu)
- A riparian forest or riparian woodland is a forested or wooded area of land adjacent to a body of water such as a river, stream, pond, lake, marshland, estuary, canal, sink or reservoir. (en)
- La forêt riveraine, rivulaire ou ripisylve (étymologiquement du latin : ripa, « rive » et silva, « forêt ») est l'ensemble des formations boisées, buissonnantes et herbacées présentes sur les rives d'un cours d'eau, d'une rivière ou d'un fleuve, la notion de rive désignant le bord du lit mineur (ou encore lit ordinaire, hors crues) du cours d'eau non submergée à l'étiage. La notion de ripisylve désigne généralement des formations boisées linéaires étalées le long de petits cours d'eau[Information douteuse], sur une largeur de quelques mètres à quelques dizaines de mètres[réf. souhaitée], ou moins (si la végétation s'étend sur une largeur de terrain inondable plus importante, dans le lit majeur d'un cours d'eau, rivière ou fleuve, on parlera plutôt de forêt alluviale, de forêt inondable ou inondée ou de forêt rivulaire[réf. souhaitée]). Il semble qu'il faille bien distinguer la ripisylve (forêt riveraine), de la zone riparienne (zone géographique), dont cette forêt participe. Si l'usage courant utilise souvent le terme de ripisylve dans ce sens, une ripisylve semble toujours « riparienne », alors qu'une zone riparienne n'est pas nécessairement une ripisylve (elle n'est pas toujours nécessairement boisée). La notion de zone riparienne quant à elle est proche de celle de « berge » mais plus précise et orientée vers l'écologie ou les sciences et arts du paysage ou de l'environnement tout comme la notion de ripisylve. Les ripisylves jouent un rôle écologique important. En particulier, elles offrent des habitats naturels spécifiques (« écotoniaux »), variant selon l'altitude et l'importance du cours d'eau (du ruisseau ou torrent de montagne jusqu'à l'estuaire et parfois la mangrove). Elles forment des corridors biologiques, augmentent la connectivité écologique des paysages et jouent pour ces raisons un rôle majeur pour le maintien de la biodiversité (biodiversité forestière et des cours d'eau notamment), aux échelles régionales . Enfin, véritables filtres, elles protègent la qualité de l'eau et d'une partie des zones humides du bassin versant, les berges et les sols riverains. (fr)
- Hutan riparian adalah hutan atau area berhutan dari daratan yang berdekatan dengan badan air atau perairan, seperti sungai, jeram, telaga, danau, rawa, muara, kanal, atau waduk. (in)
- 河畔林（かはんりん）とは、河川の周辺に繁茂する森林のことをいう。河辺林（川辺林、かわべりん）とも呼ばれる。小渓流に繁茂する森林は渓畔林として区別される。なお、河畔林と渓畔林を併せて水辺林という。 河川敷は出水時に水没し、そこに生育する立木は水流の妨げになることや、流木化し下流に被害を与えることから、築堤などの整備されている箇所においては、従来は防災上の観点から定期的に伐採されることが基本である。しかし、過度の伐採は水鳥の生育箇所を奪うことになり、また魚つき林としての働きも失われる。河畔林を構成する樹種としては地域によって異なる場合もあるが、ヤナギ類やハンノキ類、ヤチダモ、ハルニレ、オニグルミ、オヒョウ、カツラなどがある。 1990年代後半頃から河川環境を改善することを目的に遊水池、との組み合わせや、河川敷で公園利用を行う場所で育成が進められている。1997年に河川法が一部改正され、堤防によって守られている側の堤内にある樹林帯が堤防保護と河川環境の向上のために保全されることになった。 (ja)
- Ooibos is een op natuurlijke wijze ontstaan bos langs rivieren. Ooi is een oud woord voor nat terrein nabij een rivier (cf. Duits: Au en Auwald). De aanwezigheid van dit biotoop is een belangrijke voorwaarde voor een natuurlijk riviersysteem. Waar rivieren bedijkt zijn en uiterwaarden het beeld bepalen zijn de bossen in de afgelopen eeuwen vrijwel overal omgevormd tot weidegrond en hooilanden. (nl)
- Las łęgowy – zbiorowisko leśne, występujące nad rzekami i potokami, w zasięgu wód powodziowych, które podczas zalewu nanoszą i osadzają żyzny muł. Najbardziej typową glebą dla lasów łęgowych jest holoceńska mada rzeczna. Siedliska niemal wszystkich łęgów związane są z wodami płynącymi. W drzewostanie łęgów występują m.in.: olcha, topola, wierzba, wiąz, jesion, dąb. Gatunkami występującymi we wszystkich zespołach łęgowych są: podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria), kostrzewa olbrzymia (Festuca gigantea), pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica), wiązówka błotna (Filipendula ulmaria) i bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea). Lasy łęgowe zaliczane są do , niezwiązanej z określoną (klimatyczną), ale ze specyfiką siedliska. Lasy te narażone są na wyniszczenia spowodowane m.in. pracami związanymi z regulacją koryt rzecznych oraz melioracjami wodnymi. (pl)
- A vegetação ripária (ou ripícola, ribeirinha) é um tipo de vegetação presente em espaços próximos a corpos da água, isto é, na zona ripária. Pode assumir fisionomia campestre ou florestal e, neste último caso, é chamada mata ripária (ou mata ciliar, em sentido amplo). Inclui vários subtipos, entre eles, a mata ciliar (em sentido restrito), a mata ripária (em sentido restrito), a mata de galeria, a mata paludosa, etc. (pt)
- Тугайные леса, тугаи (от тюрк. тугай — «растительность на поймах», который происходит от тюрк. тохой — «локоть, лука») — разновидность пойменных галерейных лесов, специфическая миниэкосистема, возникающая по берегам непересыхающих рек умеренных или субтропических пустынь Средней и Центральной Азии (например, Сырдарья, Амударья, Или), а также в сухих степях Евразии (например, Кура в Азербайджане). Ширина полосы леса обычно невелика — всего лишь пара десятков метров от кромки воды по обоим берегам реки. В дельтовых низовьях таких рек, где увлажнённые площади значительны, тугайные леса превращаются в непроходимые джунгли, напоминающие мангры. (ru)
- Туга́ї, інколи туга́йні ліси́ — специфічна мініекосистема, що виникає на непересихаючих берегах річок в помірних або субтропічних пустелях, напівпустелях і сухих степах Євразії. Найбільші за площею тугайні ліси розвинуті у долинах річок Кура, Сирдар'я, Амудар'я, Ілі, Пяндж, Зеравшан. Площа лісу зазвичай невелика — всього лише пара десятків метрів від краю води на обох берегах річки. У дельтових низов'ях таких річок, де зволожені площі значні, тугаї перетворюються на непрохідні джунглі, що нагадують мангровий ліс. Типова рослинність, як правило, представлена вербами, різноманітними чагарниками, густо обплутаними колючими лозами ожини, і різко контрастує з непоказною рослинністю навколишньої пустелі. Таким чином, тугаї — це, свого роду, біологічна оаза. Вони стають місцем гніздування водоплавних птахів, ожиною харчуються численні фазани, там живуть воронові, яструбові, багато плазунів, земноводних, а також звірів — лисиць, зайців-толаїв, шакалів, вовків, гієн тощо. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Lužní les (luh) je podmáčený les s vysokou hladinou podzemní vody a záplavovým cyklem. Tento dříve běžný biotop mizí s rostoucí regulovaností vodních toků. V České republice lze nalézt největší lužní les na soutoku řek Moravy a Dyje,[zdroj?!] další zbytky lužního lesa se nacházejí na březích Labe u soutoku s Cidlinou (národní přírodní rezervace Libický luh), Moravy, Dyje a v jejich povodí. (cs)
- الغابات الشطئية أو الأحراج الشطئية هي غابات مسايرة أو متاخمة للمياه مثل الأنهار والمجاري والبِرك والبحيرات والمستنقعات والمصبات والقنوات والبالوعات أو الخزانات. (ar)
- Ibarbasoa edo ibaiertzeko basoa ibaiaren ibilguaren ertzetan hazten diren zuhaitz eta zuhaixken multzo estua da. Ibilguaren alboetatik haraindi ez da basorik. Oso ekosistema aberatsak dira eta ibilgua babesteko ezinbestekoak. Euskal Herrian, orokorrean, babesteko behar handia dute eta lurralde batzutan oso egoera larrian daude. Munduan sailkatzen diren hamabost bioma motetako bat da. (eu)
- A riparian forest or riparian woodland is a forested or wooded area of land adjacent to a body of water such as a river, stream, pond, lake, marshland, estuary, canal, sink or reservoir. (en)
- Hutan riparian adalah hutan atau area berhutan dari daratan yang berdekatan dengan badan air atau perairan, seperti sungai, jeram, telaga, danau, rawa, muara, kanal, atau waduk. (in)
- 河畔林（かはんりん）とは、河川の周辺に繁茂する森林のことをいう。河辺林（川辺林、かわべりん）とも呼ばれる。小渓流に繁茂する森林は渓畔林として区別される。なお、河畔林と渓畔林を併せて水辺林という。 河川敷は出水時に水没し、そこに生育する立木は水流の妨げになることや、流木化し下流に被害を与えることから、築堤などの整備されている箇所においては、従来は防災上の観点から定期的に伐採されることが基本である。しかし、過度の伐採は水鳥の生育箇所を奪うことになり、また魚つき林としての働きも失われる。河畔林を構成する樹種としては地域によって異なる場合もあるが、ヤナギ類やハンノキ類、ヤチダモ、ハルニレ、オニグルミ、オヒョウ、カツラなどがある。 1990年代後半頃から河川環境を改善することを目的に遊水池、との組み合わせや、河川敷で公園利用を行う場所で育成が進められている。1997年に河川法が一部改正され、堤防によって守られている側の堤内にある樹林帯が堤防保護と河川環境の向上のために保全されることになった。 (ja)
- Ooibos is een op natuurlijke wijze ontstaan bos langs rivieren. Ooi is een oud woord voor nat terrein nabij een rivier (cf. Duits: Au en Auwald). De aanwezigheid van dit biotoop is een belangrijke voorwaarde voor een natuurlijk riviersysteem. Waar rivieren bedijkt zijn en uiterwaarden het beeld bepalen zijn de bossen in de afgelopen eeuwen vrijwel overal omgevormd tot weidegrond en hooilanden. (nl)
- A vegetação ripária (ou ripícola, ribeirinha) é um tipo de vegetação presente em espaços próximos a corpos da água, isto é, na zona ripária. Pode assumir fisionomia campestre ou florestal e, neste último caso, é chamada mata ripária (ou mata ciliar, em sentido amplo). Inclui vários subtipos, entre eles, a mata ciliar (em sentido restrito), a mata ripária (em sentido restrito), a mata de galeria, a mata paludosa, etc. (pt)
- Тугайные леса, тугаи (от тюрк. тугай — «растительность на поймах», который происходит от тюрк. тохой — «локоть, лука») — разновидность пойменных галерейных лесов, специфическая миниэкосистема, возникающая по берегам непересыхающих рек умеренных или субтропических пустынь Средней и Центральной Азии (например, Сырдарья, Амударья, Или), а также в сухих степях Евразии (например, Кура в Азербайджане). Ширина полосы леса обычно невелика — всего лишь пара десятков метров от кромки воды по обоим берегам реки. В дельтовых низовьях таких рек, где увлажнённые площади значительны, тугайные леса превращаются в непроходимые джунгли, напоминающие мангры. (ru)
- Els boscos de ribera o galeria són boscos caducifolis que creixen a banda i banda dels cursos fluvials, (és a dir, formant galeries sobre sòls que, a partir d'una certa profunditat, acostumen a estar amarats d'aigua provinent del riu o torrent veí (mantell freàtic). A continuació, s'indiquen algunes de les espècies més habituals en els boscos de ribera dels Països Catalans: (ca)
- Auwald bezeichnet eine natürliche Pflanzengesellschaft entlang von Bächen und Flüssen (siehe auch Flussaue). Auwälder sind azonale Waldgesellschaften, die von Überschwemmungen und hohen Grundwasserpegeln stark beeinflusst werden. Damit lässt sich Auwald abgrenzen von permanent nassem, sumpfigem Bruchwald sowie vom zuweilen trockenfallenden Sumpfwald. (de)
- Ĉerivera arbaro aŭ Ĉeriver-arbaro estas arbara ĉerivera areo. Temas pri terenoj apud akvokorpoj kiel rivero, riveretoj, lageto, lago, marĉo, kanalo, estuaro, depresio aŭ rezervujo. La termino ĉerivera (riparia) teknike nur referencas al areoj apud fluantaj akvokorpoj kiel riveroj, riveretoj, riveromarĉoj kaj estuaroj. Tamen la nocioj ĉeriver-arbaro kaj ĉerivera areo ankaŭ povas esti uzataj por indiki areojn apud nefluantaj akvokorpoj kiel lagetoj, lagoj, depresioj kaj rezervujoj. (eo)
- La forêt riveraine, rivulaire ou ripisylve (étymologiquement du latin : ripa, « rive » et silva, « forêt ») est l'ensemble des formations boisées, buissonnantes et herbacées présentes sur les rives d'un cours d'eau, d'une rivière ou d'un fleuve, la notion de rive désignant le bord du lit mineur (ou encore lit ordinaire, hors crues) du cours d'eau non submergée à l'étiage. (fr)
- Las łęgowy – zbiorowisko leśne, występujące nad rzekami i potokami, w zasięgu wód powodziowych, które podczas zalewu nanoszą i osadzają żyzny muł. Najbardziej typową glebą dla lasów łęgowych jest holoceńska mada rzeczna. Siedliska niemal wszystkich łęgów związane są z wodami płynącymi. W drzewostanie łęgów występują m.in.: olcha, topola, wierzba, wiąz, jesion, dąb. Gatunkami występującymi we wszystkich zespołach łęgowych są: podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria), kostrzewa olbrzymia (Festuca gigantea), pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica), wiązówka błotna (Filipendula ulmaria) i bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea). Lasy łęgowe zaliczane są do , niezwiązanej z określoną (klimatyczną), ale ze specyfiką siedliska. Lasy te narażone są na wyniszczenia spowodowane m.in. pracami zwi (pl)
- Туга́ї, інколи туга́йні ліси́ — специфічна мініекосистема, що виникає на непересихаючих берегах річок в помірних або субтропічних пустелях, напівпустелях і сухих степах Євразії. Найбільші за площею тугайні ліси розвинуті у долинах річок Кура, Сирдар'я, Амудар'я, Ілі, Пяндж, Зеравшан. Площа лісу зазвичай невелика — всього лише пара десятків метрів від краю води на обох берегах річки. У дельтових низов'ях таких річок, де зволожені площі значні, тугаї перетворюються на непрохідні джунглі, що нагадують мангровий ліс. (uk)
|
