| dbo:abstract
|
- Adamův jazyk je podle židovských a křesťanských tradic jazyk, kterým mluvil Adam, údajně první člověk na světě, a případně Eva, údajně první žena na světě v zahradě Eden. Není přesně popsáno, jak jazyk vznikl, buď na Adama tímto jazykem mluvil Bůh, nebo ho vynalezl Adam, aby mohl popisovat věci okolo sebe. Dále existuje pověst o Babylonské věži z biblické knihy Genesis, kdy se lidé rozhodli, že postaví věž až do nebe, ale tím rozzlobili Boha. V té době všichni lidé mluvili stejným jazykem, ale protože byl Bůh rozzlobený, tak rozdělil tento jazyk na několik jazyků a rozehnal lidi po celé zemi, protože se mu nelíbilo, že by chrám měl patřit někomu jinému než jemu samotnému. Z lingvistického hlediska se označení Adamův jazyk používá pro lidský prajazyk, ze kterého se vyvinuly všechny jazyky na světě. (cs)
- Mit Adamitische Sprache wird nach Walter Benjamin die von Adam und Eva gesprochene hypothetische Sprache des Paradieses bezeichnet. Die Darstellung einer biblischen Ursprache geht auf die Genesis 2,19f. zurück. In der Sprachphilosophie steht diese für eine grundlegende , für viele Sprachphilosophen (Paracelsus, Johann Georg Hamann, Jakob Böhme, Walter Benjamin) bildet sie die Basis der sprachlichen Entwicklung. (de)
- The Adamic language, according to Jewish tradition (as recorded in the midrashim) and some Christians, is the language spoken by Adam (and possibly Eve) in the Garden of Eden. It is variously interpreted as either the language used by God to address Adam (the divine language), or the language invented by Adam with which he named all things (including Eve), as in the second Genesis creation narrative (Genesis 2:19). In the Middle Ages, various Jewish commentators held that Adam spoke Hebrew, a view also addressed in various ways by the late medieval Italian poet Dante Alighieri. In the early modern period, some authors continued to discuss the possibility of an Adamic language, some continuing to hold to the idea that it was Hebrew, while others such as John Locke were more skeptical. More recently, a variety of Mormon authors have expressed various opinions about the nature of the Adamic language. (en)
- La lengua adánica sería la protolengua hipotética hablada por Adán y Eva, con la que dieron nombres a los animales que el Creador les iba presentando. La utopía de recuperar esta lengua única hablada por la Humanidad, situación que según la Biblia se perdió al construirse la Torre de Babel, se ha abordado tanto en la Edad Media como en épocas posteriores. En el Medievo, esta búsqueda conllevaría acercarse a concretar un estado divino y posteriormente su investigación se relacionaría con el universalismo y el impulso de la humanidad. (es)
- Le thème lié à la recherche de la langue parlée par les personnages mythiques des textes fondateurs des religions abrahamiques, Adam et Ève, a passionné les érudits travaillant sur le fait religieux. La langue adamique se distingue fondamentalement du concept de proto-langue hypothétique telle qu'on en postule et reconstruit en linguistique, puisque ici liée à la littéralité du récit biblique de la Genèse et ne tenant pas compte des notions scientifiques d'évolution ou de transformations des langues. Le passage du texte sacré accréditant l'existence de cette langue propre aux deux personnages symboles est celui du nomothète, lorsque le Créateur présente les animaux de la Création à Adam, et lui demande de leur trouver un nom ; le nommage d'Adam se fait alors sur le mode performatif, « baptisant » les créatures. L'utopie d'un retour à une langue unique parlée par l'Humanité, situation supposément perdue lors de l'épisode de la confusion des langues au cours de l'édification de la tour de Babel (ce qui l'associe à un châtiment divin), est corrélée à ces recherches. Alors que la pensée du Moyen Âge a tenté de retrouver cette langue et de retourner à cet état, dans la perspective de concrétiser l'œuvre de Dieu, le rationalisme de l'époque moderne, lié à l'expansion des Empires, a tenté de le faire via une logique d'universalité dans le contexte de l'essor de l'humanisme. Les érudits antérieurs, comme les théologiens contemporains, sont relayés dans leurs travaux de recherche par les linguistes. (fr)
- Bahasa adam adalah, menurut Yahudi (seperti yang tercatat dalam midrashim) dan beberapa aliran Kristen, bahasa yang digunakan oleh Adam (dan mungkin juga oleh Hawa) di Taman Eden. Ia secara beragam diinterpretasikan sebagai bahasa yang digunakan oleh Tuhan untuk menunjuk kepada Adam (Bahasa Ilahi), atau bahasa yang ditemukan sendiri oleh Adam yang digunakan untuk menamakan semua benda (termasuk Hawa), sebagaimana dalam Kitab Kejadian 2:19. Bahasa Adam merupakan leluhur dari semua bahasa yang ada di dunia saat ini. Bahasa ini bertahan hingga sebelum terjadi peristiwa banjir Nabi Nuh. Sesudah banjir, bahasa Adamik terpecah menjadi banyak bahasa. (in)
- アダムの言語 (英：Adamic language) とは、ユダヤ教徒 (ミドラーシュに記録されているように) といくらかのキリスト教徒によれば、アダム (とおそらくイヴ) によってエデンの園で話されていたとされる言語である。これは神がアダムと交信するために使用した言語 (神の言語 en:divine language) とも、創世記2:19にあるようにアダムが (イヴを含む) 万物を命名するのに発明した言語とも、さまざまに説明される。 (ja)
- Język Adamowy – uniwersalny prajęzyk, od którego według Biblii wywodzą się wszystkie języki świata. Zgodnie z biblijną Księgą Rodzaju (2:19), język ten został stworzony przez Adama, gdy Bóg Ojciec kazał mu nadać nazwy wszystkim rzeczom. Ponieważ Biblia nie precyzuje jednak, jaki to był język, egzegeci rozmaicie spekulowali na ten temat. W średniowieczu zazwyczaj utożsamiano język Adamowy z hebrajskim, do dziś pogląd ten podziela wielu protestanckich kreacjonistów. Zwolennicy tego poglądu uznają hebrajski za Adamowy, ponieważ stwierdzenie Adama (Rdz 2:23): „ta będzie się zwała niewiastą (isza), bo ta z mężczyzny (isz) została wzięta” ma według nich sens tylko w odniesieniu do słów hebrajskich, mimo że taka sama konstrukcja językowa jest możliwa w polskim jako mąż i mężyna, a także analogicznie w wielu innych językach świata. W pismach mormońskich znajdujemy wzmianki o „czystym i nieskażonym” języku Adamowym. Przytoczone są nawet słowa pierwotnej mowy, które jednak pochodzą ze znanych języków afroazjatyckich, np. pay lay Ale to zniekształcone hebrajskie pe le El, 'usta do Boga’, a deseret jest konwencjonalną wokalizacją staroegipskiego dsrt. W katolickich objawieniach prywatnych Anny Katarzyny Emmerich pada stwierdzenie, że ze wszystkich potomków języka Adamowego najwcześniej od niego oddzieliły się języki Baktrów, Zendów i Indów. (pl)
- A Linguagem adâmica é, de acordo com o Judaísmo (registrado no Midrash) e alguns cristãos, a língua falada por Adão (e, possivelmente, por Eva) no Jardim do Éden. Essa é interpretada tanto como a linguagem utilizada por Deus para confrontar Adão (a linguagem divina), ou uma linguagem inventada por Adão com a qual deu o nome de todas as coisas (incluindo Eva), como em Gênesis - 02:19. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Mit Adamitische Sprache wird nach Walter Benjamin die von Adam und Eva gesprochene hypothetische Sprache des Paradieses bezeichnet. Die Darstellung einer biblischen Ursprache geht auf die Genesis 2,19f. zurück. In der Sprachphilosophie steht diese für eine grundlegende , für viele Sprachphilosophen (Paracelsus, Johann Georg Hamann, Jakob Böhme, Walter Benjamin) bildet sie die Basis der sprachlichen Entwicklung. (de)
- La lengua adánica sería la protolengua hipotética hablada por Adán y Eva, con la que dieron nombres a los animales que el Creador les iba presentando. La utopía de recuperar esta lengua única hablada por la Humanidad, situación que según la Biblia se perdió al construirse la Torre de Babel, se ha abordado tanto en la Edad Media como en épocas posteriores. En el Medievo, esta búsqueda conllevaría acercarse a concretar un estado divino y posteriormente su investigación se relacionaría con el universalismo y el impulso de la humanidad. (es)
- アダムの言語 (英：Adamic language) とは、ユダヤ教徒 (ミドラーシュに記録されているように) といくらかのキリスト教徒によれば、アダム (とおそらくイヴ) によってエデンの園で話されていたとされる言語である。これは神がアダムと交信するために使用した言語 (神の言語 en:divine language) とも、創世記2:19にあるようにアダムが (イヴを含む) 万物を命名するのに発明した言語とも、さまざまに説明される。 (ja)
- A Linguagem adâmica é, de acordo com o Judaísmo (registrado no Midrash) e alguns cristãos, a língua falada por Adão (e, possivelmente, por Eva) no Jardim do Éden. Essa é interpretada tanto como a linguagem utilizada por Deus para confrontar Adão (a linguagem divina), ou uma linguagem inventada por Adão com a qual deu o nome de todas as coisas (incluindo Eva), como em Gênesis - 02:19. (pt)
- Adamův jazyk je podle židovských a křesťanských tradic jazyk, kterým mluvil Adam, údajně první člověk na světě, a případně Eva, údajně první žena na světě v zahradě Eden. Není přesně popsáno, jak jazyk vznikl, buď na Adama tímto jazykem mluvil Bůh, nebo ho vynalezl Adam, aby mohl popisovat věci okolo sebe. Dále existuje pověst o Babylonské věži z biblické knihy Genesis, kdy se lidé rozhodli, že postaví věž až do nebe, ale tím rozzlobili Boha. V té době všichni lidé mluvili stejným jazykem, ale protože byl Bůh rozzlobený, tak rozdělil tento jazyk na několik jazyků a rozehnal lidi po celé zemi, protože se mu nelíbilo, že by chrám měl patřit někomu jinému než jemu samotnému. (cs)
- The Adamic language, according to Jewish tradition (as recorded in the midrashim) and some Christians, is the language spoken by Adam (and possibly Eve) in the Garden of Eden. It is variously interpreted as either the language used by God to address Adam (the divine language), or the language invented by Adam with which he named all things (including Eve), as in the second Genesis creation narrative (Genesis 2:19). (en)
- Bahasa adam adalah, menurut Yahudi (seperti yang tercatat dalam midrashim) dan beberapa aliran Kristen, bahasa yang digunakan oleh Adam (dan mungkin juga oleh Hawa) di Taman Eden. Ia secara beragam diinterpretasikan sebagai bahasa yang digunakan oleh Tuhan untuk menunjuk kepada Adam (Bahasa Ilahi), atau bahasa yang ditemukan sendiri oleh Adam yang digunakan untuk menamakan semua benda (termasuk Hawa), sebagaimana dalam Kitab Kejadian 2:19. (in)
- Le thème lié à la recherche de la langue parlée par les personnages mythiques des textes fondateurs des religions abrahamiques, Adam et Ève, a passionné les érudits travaillant sur le fait religieux. La langue adamique se distingue fondamentalement du concept de proto-langue hypothétique telle qu'on en postule et reconstruit en linguistique, puisque ici liée à la littéralité du récit biblique de la Genèse et ne tenant pas compte des notions scientifiques d'évolution ou de transformations des langues. (fr)
- Język Adamowy – uniwersalny prajęzyk, od którego według Biblii wywodzą się wszystkie języki świata. Zgodnie z biblijną Księgą Rodzaju (2:19), język ten został stworzony przez Adama, gdy Bóg Ojciec kazał mu nadać nazwy wszystkim rzeczom. Ponieważ Biblia nie precyzuje jednak, jaki to był język, egzegeci rozmaicie spekulowali na ten temat. W katolickich objawieniach prywatnych Anny Katarzyny Emmerich pada stwierdzenie, że ze wszystkich potomków języka Adamowego najwcześniej od niego oddzieliły się języki Baktrów, Zendów i Indów. (pl)
|
