| dbo:abstract
|
- Abbàs Hilmí I d'Egipte (àrab: عباس حلمي الأول, ʿAbbās Ḥilmī al-Awwal) (1813 - 13 de juliol de 1854) fou valí d'Egipte del 1848 al 1854. Fill d' (1793-1816) i net de Muhàmmad Alí, va succeir el seu oncle Ibrahim Paixà d'Egipte com a valí el 10 de novembre de 1848. Hostil als estrangers i a la modernització, va tancar les escoles i fàbriques obertes pel seu avi. Es va acostar al Regne de la Gran Bretanya que li va donar suport contra l'Imperi Otomà en l'aplicació del tanzimat. La Gran Bretanya va obtenir el 18 de juliol de 1851 autorització per construir un ferrocarril d'Alexandria al Caire. Retirat al fou assassinat allí per dos servidors en circumstàncies mai aclarides (1854). El va succeir el seu oncle Muhàmmad Saïd. (ca)
- عباس باشا الأول (1 يوليو 1813 - 13 يوليو 1854)، حاكم مصر بين عامي 1848 - 1854، وأحد حكام الأسرة العلوية التابعة اسميا للدولة العثمانية، ويعتبر البعض عهده عهد رجعية وقفت فيه حركة التقدم والنهضة التي ظهرت في عهد جده محمد علي باشا. (ar)
- Abbas Helmy I of Egypt (also known as Abbas Pasha, Arabic: عباس الأول, Turkish: I. Abbas Hilmi Paşa 1 July 1812 – 13 July 1854) was the Wāli of Egypt and Sudan. He was a son of the Albanian Tusun Pasha, and a grandson of the Albanian Muhammad Ali, founder of the reigning Muhammad Ali Dynasty of Egypt and Sudan. The Chambers Biographical Dictionary says of him: "[b]igoted and sensual, he did much to undo the progress made under Muhammad Ali." (en)
- Abbas Hilmi I. (arabisch عباس حلمي, DMG ʿAbbās Ḥilmī; * 1. Juli 1813 in Dschidda; † 13. Juli 1854 in Banha) war 1849–1854 Wali von Ägypten, das damals offiziell zum Osmanischen Reich gehörte, aber unter der Dynastie des Muhammad Ali eine relative Unabhängigkeit erlangt hatte. (de)
- ʽAbbās I Hilmi (en árabe: عباس الأول) (Yidda, 1 de julio de 1813 – Banha, 13 de julio de 1854) fue el valí de Egipto entre los años 1848 y 1854 a cargo del Imperio otomano. Era hijo de , y nieto de Mehmet Alí, fundador del Egipto moderno. En su juventud, luchó en Siria bajo el mando de Ibrahim Pasha, su tío (o supuesto tío). Gracias a los británicos, sucedió a Ibrahim en noviembre de 1848, convirtiéndose en gobernador de Egipto. Feroz oponente de las reformas modernizadoras de sus predecesores, expulsó a los consejeros europeos, eliminó los monopolios comerciales, cerró fábricas, escuelas, y rearmó al ejército egipcio, una tropa de 9000 hombres. En general, se le considera como un hombre opaco, reaccionario y taciturno, que casi nunca salía de su palacio. Wilhelm Griesinger fue su médico durante su estancia en Egipto en 1850. Su mandato fue de consolidación, y muchas de las reformas al estilo occidental, iniciadas por su abuelo (Mehmet Alí), fueron paradas o descuidadas. Aunque solía desconfiar de los extranjeros, permitió a los británicos construir una vía férrea entre Alejandría y El Cairo en 1851. Abbás I ayudó en sus disputas a los jefes otomanos, y les envió tropas para luchar en la Guerra de Crimea (1853). Fue asesinado por dos de sus sirvientes en su palacio de Banhā. Le sucedió su tío Mehmet Said Pachá.
* Datos: Q305882
* Multimedia: Abbas I of Egypt / Q305882 (es)
- Abbas Ier Hilmi (arabe : عباس حلمي الأول), né le 1er juillet 1813 à Djeddah, et mort le 13 juillet 1854 à Banha, près du Caire, fut gouverneur (al-wālī) d'Égypte et du Soudan de 1848 à 1854. (fr)
- Abbas I dari Mesir (1813-1854), ab-bas,adalah seorang pasha Mesir yang pada masa berjayanya bertujuan untuk melanjutkan warisan dari bapaknya, Mohammed Ali. Dia mengangkat pamannya Ibrahim Pasha menjadi bupati Mesir pada tahun 1848. Satu tahun kemudian, setelah kematian Mohammed Ali, ia menjadi pasha. Selain menjadikan kota Mesir menjadi modern, Abbas menutupkan sekolah sekolah, pabrik dan aktivitas pemerintahan. Dia juga menghapus monopoli monopoli dan mengurangi setengah dari jumlah pasukannya. Dia tidak percaya dengan bangsa Eropa, terutama Prancis, terutama ide dan pengaruh dari mereka. Ia juga memberhentikan penasihat asing yang dulu berkerja dengan kakeknya. Dengan pengecualian, dia melarang konsesi dari orang Eropa. Pada tahun 1851 suatu perusahaan dari Inggris diwenangkan untuk mebangun rel kereta api pertama antara Alexandria dan Kairo. Pada tahun 1853, saat perang Crimean, Abbas mendemonstrasi kesetiaan dia kepada kekaisaran Ottoman dengan mengirim 15,000 pria dan armada kapal untuk membatu Turks. Tidak lama kemudian, Abbas, yang mengurung dirinya sendiri di suatu tempat di Benha, dicekik mati oleh 2 budaknya. (in)
- ʿAbbās Ḥilmī I (in arabo: عباس حلمي الأول; Gedda, 1º luglio 1816 – Il Cairo, 16 luglio 1854) è stato un politico e militare egiziano. Fu il secondo successore del fondatore della dinastia fondata da Mehmet Ali. (it)
- アッバース・パシャまたはアッバース・ヒルミー1世（アラビア語 : عباس الأول, Abbas Hilmi I, 1813年7月1日 - 1854年7月16日）は、エジプト、ムハンマド・アリー朝の第3代君主で、オスマン帝国のエジプト総督（ワーリー、在任 : 1848年11月10日 - 1854年7月13日）。 (ja)
- Abbas I, arab. عباس الأول lub Abbas Hilmi I Pasza (ur. 1 lipca 1813 w Dżuddzie, zm. 16 lipca 1854 w Banha) – regent Egiptu, a następnie wāli (gubernator) Egiptu, Sudanu, Hidżazu, Morei, Thasos i Krety. Syn Tusuna Paszy i wnuk Muhammada Alego, twórcy potęgi Egiptu. (pl)
- Абба́с I Хильми, известный также как Аббас-паша (10 ноября 1813 — 13 июля 1854) — третий вице-король Египта, старший сын принца Тусуна-паши (1794—1816) и внук египетского паши Мухаммеда-Али. (ru)
- Abbas I (عباس الأول), född 1816 i Jidda i Arabien, död 1854, var kediv i Egypten 1848-1854. Han var Muhammed Alis sonson och efterträdare. Som ung man kämpade han i Syrien under Ibrahim Pascha. När Ibrahim dog i november 1848 blev Abbas regent i Egypten. Han beskrivs som reaktionär, vresig och fåordig och tillbringade nästan all sin tid i sitt palats. Han agerade, så gott han kunde, för att motverka sin farfars reformer, och lät bland annat stänga offentliga skolor och fabriker som öppnats på dennes tid. Han motsatte sig det franska förslaget att bygga Suezkanalen, men lät britterna bygga en järnväg mellan Alexandria och Kairo. Sparsamheten i offentliga utgifter ledde till vissa skattelättnader för de sämst ställda. Han minskade även kraven på tvångsarbete och militärtjänst för sina undersåter. I juli 1854 mördades han i av två av sina slavar och efterträddes av Said Pascha. (sv)
- Abaz I ou Abas I (em árabe: الأول عباس; romaniz.: Abbas; Gidá, Hejaz, 1 de julho de 1812 — Banha, Egito, 16 de julho de 1854), também conhecido por Abaz Hilmi I Paxá, foi o uáli do Egito e Sudão. Era filho de , e neto de Maomé Ali, fundador da reinante Dinastia de Maomé Ali do Egito e Sudão. O diz dele: "intolerante e sensual, fez muito para desfazer o progresso alcançado na administração de Maomé Ali". (pt)
- Абба́с I Хільмі́ (Аббас-паша; 1 липня 1813 — 16 липня 1854) — віце-король (валі) Єгипту в 1849-54 роках. Онук Мухаммеда Алі Єгипетського. Фактично знаходився при владі з грудня 1848 року після смерті Ібрагіма-паші. Проводив політику, направлену на збереження традиційних соціальних та політичних інститутів, вислав із країни іноземних радників, переслідував лібералів та прибічників європеїзації Єгипту. Як і Мухаммед Алі, відмовився від поширення на Єгипет та Судан реформ танзімату Османської імперії. Ліквідував мануфактури, відновив ремісничі цехи та дрібне товарне виробництво (при збереженні внутрішніх торгових монополій), знизив податки. У зовнішній політиці орієнтувався на Велику Британію. В 1851 році надав їй концесію на будівництво залізниці Александрія—Каїр—Суец. Виступав проти французьких планів будівництва Суецького каналу. Політика Аббаса викликала опозицію в правлячих колах, особливо серед прибічників заходу. Убитий в ході державного заколоту 13 липня 1854 року. Влада перейшла його дядьку Мухаммаду Саїд-паші. (uk)
- 阿拔斯一世·希尔米帕夏（阿拉伯语：عباس حلمي الأول，拉丁化：Abbas I，1813年－1854年）奥斯曼帝国的埃及总督（1849年起）。他只是名义上臣属于奥斯曼帝国的苏丹，事实上是一名独立统治者。 阿拔斯一世是阿尔巴尼亚血统的埃及总督穆罕默德·阿里的孙子。穆罕默德·阿里帕夏是近代埃及最伟大的政治家，他实际上在埃及建立了自己家族的世袭统治。1848年，阿拔斯一世在其伯父易卜拉欣去世后，成为埃及的摄政；第二年他就正式被苏丹授以帕夏的称号。 因為阿拔斯一世是個極度反對西化改革的保守派，在他统治时期，许多穆罕默德·阿里时代进行的社会改革都被废止，穆罕默德·阿里建立的国有工厂几乎全部关停，而且他親近鄂圖曼的態度，使埃及成為一個刻意逢迎鄂圖曼蘇丹的藩屬。英国的殖民势力逐渐成为埃及的决定力量。阿拔斯一世在1854年被一名奴隶杀死。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Abbàs Hilmí I d'Egipte (àrab: عباس حلمي الأول, ʿAbbās Ḥilmī al-Awwal) (1813 - 13 de juliol de 1854) fou valí d'Egipte del 1848 al 1854. Fill d' (1793-1816) i net de Muhàmmad Alí, va succeir el seu oncle Ibrahim Paixà d'Egipte com a valí el 10 de novembre de 1848. Hostil als estrangers i a la modernització, va tancar les escoles i fàbriques obertes pel seu avi. Es va acostar al Regne de la Gran Bretanya que li va donar suport contra l'Imperi Otomà en l'aplicació del tanzimat. La Gran Bretanya va obtenir el 18 de juliol de 1851 autorització per construir un ferrocarril d'Alexandria al Caire. Retirat al fou assassinat allí per dos servidors en circumstàncies mai aclarides (1854). El va succeir el seu oncle Muhàmmad Saïd. (ca)
- عباس باشا الأول (1 يوليو 1813 - 13 يوليو 1854)، حاكم مصر بين عامي 1848 - 1854، وأحد حكام الأسرة العلوية التابعة اسميا للدولة العثمانية، ويعتبر البعض عهده عهد رجعية وقفت فيه حركة التقدم والنهضة التي ظهرت في عهد جده محمد علي باشا. (ar)
- Abbas Helmy I of Egypt (also known as Abbas Pasha, Arabic: عباس الأول, Turkish: I. Abbas Hilmi Paşa 1 July 1812 – 13 July 1854) was the Wāli of Egypt and Sudan. He was a son of the Albanian Tusun Pasha, and a grandson of the Albanian Muhammad Ali, founder of the reigning Muhammad Ali Dynasty of Egypt and Sudan. The Chambers Biographical Dictionary says of him: "[b]igoted and sensual, he did much to undo the progress made under Muhammad Ali." (en)
- Abbas Hilmi I. (arabisch عباس حلمي, DMG ʿAbbās Ḥilmī; * 1. Juli 1813 in Dschidda; † 13. Juli 1854 in Banha) war 1849–1854 Wali von Ägypten, das damals offiziell zum Osmanischen Reich gehörte, aber unter der Dynastie des Muhammad Ali eine relative Unabhängigkeit erlangt hatte. (de)
- Abbas Ier Hilmi (arabe : عباس حلمي الأول), né le 1er juillet 1813 à Djeddah, et mort le 13 juillet 1854 à Banha, près du Caire, fut gouverneur (al-wālī) d'Égypte et du Soudan de 1848 à 1854. (fr)
- ʿAbbās Ḥilmī I (in arabo: عباس حلمي الأول; Gedda, 1º luglio 1816 – Il Cairo, 16 luglio 1854) è stato un politico e militare egiziano. Fu il secondo successore del fondatore della dinastia fondata da Mehmet Ali. (it)
- アッバース・パシャまたはアッバース・ヒルミー1世（アラビア語 : عباس الأول, Abbas Hilmi I, 1813年7月1日 - 1854年7月16日）は、エジプト、ムハンマド・アリー朝の第3代君主で、オスマン帝国のエジプト総督（ワーリー、在任 : 1848年11月10日 - 1854年7月13日）。 (ja)
- Abbas I, arab. عباس الأول lub Abbas Hilmi I Pasza (ur. 1 lipca 1813 w Dżuddzie, zm. 16 lipca 1854 w Banha) – regent Egiptu, a następnie wāli (gubernator) Egiptu, Sudanu, Hidżazu, Morei, Thasos i Krety. Syn Tusuna Paszy i wnuk Muhammada Alego, twórcy potęgi Egiptu. (pl)
- Абба́с I Хильми, известный также как Аббас-паша (10 ноября 1813 — 13 июля 1854) — третий вице-король Египта, старший сын принца Тусуна-паши (1794—1816) и внук египетского паши Мухаммеда-Али. (ru)
- Abaz I ou Abas I (em árabe: الأول عباس; romaniz.: Abbas; Gidá, Hejaz, 1 de julho de 1812 — Banha, Egito, 16 de julho de 1854), também conhecido por Abaz Hilmi I Paxá, foi o uáli do Egito e Sudão. Era filho de , e neto de Maomé Ali, fundador da reinante Dinastia de Maomé Ali do Egito e Sudão. O diz dele: "intolerante e sensual, fez muito para desfazer o progresso alcançado na administração de Maomé Ali". (pt)
- 阿拔斯一世·希尔米帕夏（阿拉伯语：عباس حلمي الأول，拉丁化：Abbas I，1813年－1854年）奥斯曼帝国的埃及总督（1849年起）。他只是名义上臣属于奥斯曼帝国的苏丹，事实上是一名独立统治者。 阿拔斯一世是阿尔巴尼亚血统的埃及总督穆罕默德·阿里的孙子。穆罕默德·阿里帕夏是近代埃及最伟大的政治家，他实际上在埃及建立了自己家族的世袭统治。1848年，阿拔斯一世在其伯父易卜拉欣去世后，成为埃及的摄政；第二年他就正式被苏丹授以帕夏的称号。 因為阿拔斯一世是個極度反對西化改革的保守派，在他统治时期，许多穆罕默德·阿里时代进行的社会改革都被废止，穆罕默德·阿里建立的国有工厂几乎全部关停，而且他親近鄂圖曼的態度，使埃及成為一個刻意逢迎鄂圖曼蘇丹的藩屬。英国的殖民势力逐渐成为埃及的决定力量。阿拔斯一世在1854年被一名奴隶杀死。 (zh)
- ʽAbbās I Hilmi (en árabe: عباس الأول) (Yidda, 1 de julio de 1813 – Banha, 13 de julio de 1854) fue el valí de Egipto entre los años 1848 y 1854 a cargo del Imperio otomano. Era hijo de , y nieto de Mehmet Alí, fundador del Egipto moderno. Wilhelm Griesinger fue su médico durante su estancia en Egipto en 1850. Su mandato fue de consolidación, y muchas de las reformas al estilo occidental, iniciadas por su abuelo (Mehmet Alí), fueron paradas o descuidadas. Aunque solía desconfiar de los extranjeros, permitió a los británicos construir una vía férrea entre Alejandría y El Cairo en 1851. (es)
- Abbas I dari Mesir (1813-1854), ab-bas,adalah seorang pasha Mesir yang pada masa berjayanya bertujuan untuk melanjutkan warisan dari bapaknya, Mohammed Ali. Dia mengangkat pamannya Ibrahim Pasha menjadi bupati Mesir pada tahun 1848. Satu tahun kemudian, setelah kematian Mohammed Ali, ia menjadi pasha. Selain menjadikan kota Mesir menjadi modern, Abbas menutupkan sekolah sekolah, pabrik dan aktivitas pemerintahan. Dia juga menghapus monopoli monopoli dan mengurangi setengah dari jumlah pasukannya. Dia tidak percaya dengan bangsa Eropa, terutama Prancis, terutama ide dan pengaruh dari mereka. Ia juga memberhentikan penasihat asing yang dulu berkerja dengan kakeknya. Dengan pengecualian, dia melarang konsesi dari orang Eropa. Pada tahun 1851 suatu perusahaan dari Inggris diwenangkan untuk meb (in)
- Абба́с I Хільмі́ (Аббас-паша; 1 липня 1813 — 16 липня 1854) — віце-король (валі) Єгипту в 1849-54 роках. Онук Мухаммеда Алі Єгипетського. Фактично знаходився при владі з грудня 1848 року після смерті Ібрагіма-паші. Проводив політику, направлену на збереження традиційних соціальних та політичних інститутів, вислав із країни іноземних радників, переслідував лібералів та прибічників європеїзації Єгипту. Як і Мухаммед Алі, відмовився від поширення на Єгипет та Судан реформ танзімату Османської імперії. Ліквідував мануфактури, відновив ремісничі цехи та дрібне товарне виробництво (при збереженні внутрішніх торгових монополій), знизив податки. (uk)
- Abbas I (عباس الأول), född 1816 i Jidda i Arabien, död 1854, var kediv i Egypten 1848-1854. Han var Muhammed Alis sonson och efterträdare. Som ung man kämpade han i Syrien under Ibrahim Pascha. När Ibrahim dog i november 1848 blev Abbas regent i Egypten. Han beskrivs som reaktionär, vresig och fåordig och tillbringade nästan all sin tid i sitt palats. Han agerade, så gott han kunde, för att motverka sin farfars reformer, och lät bland annat stänga offentliga skolor och fabriker som öppnats på dennes tid. Han motsatte sig det franska förslaget att bygga Suezkanalen, men lät britterna bygga en järnväg mellan Alexandria och Kairo. Sparsamheten i offentliga utgifter ledde till vissa skattelättnader för de sämst ställda. Han minskade även kraven på tvångsarbete och militärtjänst för sina unders (sv)
|
_-_ribbon_bar.png){kind=link}
_-_ribbon_bar.png){kind=link}
