dbo:abstract
|
- Die Schlacht um Buna-Gona-Sanananda war ein Konflikt im Pazifikkrieg während des Zweiten Weltkriegs zwischen japanischen und alliierten Truppen und fand vom 16. November 1942 bis zum 22. Januar 1943 im damaligen australisch verwalteten britischen Territorium Papua im Gebiet der Küstenorte Buna, und statt. (de)
- The battle of Buna–Gona was part of the New Guinea campaign in the Pacific Theatre during World War II. It followed the conclusion of the Kokoda Track campaign and lasted from 16 November 1942 until 22 January 1943. The battle was fought by Australian and United States forces against the Japanese beachheads at Buna, Sanananda and Gona. From these, the Japanese had launched an overland attack on Port Moresby. In light of developments in the Solomon Islands campaign, Japanese forces approaching Port Moresby were ordered to withdraw to and secure these bases on the northern coast. Australian forces maintained contact as the Japanese conducted a well-ordered rearguard action. The Allied objective was to eject the Japanese forces from these positions and deny them their further use. The Japanese forces were skillful, well prepared and resolute in their defence. They had developed a strong network of well-concealed defences. Operations in Papua and New Guinea were severely hampered by terrain, vegetation, climate, disease and the lack of infrastructure; these imposed significant logistical limitations. During the Kokoda Track campaign, these factors applied more-or-less equally to both belligerents but favoured the defender in attacks against well-fortified positions. The battlefield and logistical constraints limited the applicability of conventional Allied doctrine of manoeuvre and firepower. During the opening stages of the offensive, the Allies faced a severe shortage of food and ammunition. This problem was never entirely resolved. The battle also exposed critical problems with the suitability and performance of Allied equipment. The combat effectiveness of US forces, particularly the US 32nd Division, has been severely criticised. These factors were compounded by repeated demands from General Douglas MacArthur, Supreme Commander of Allied Forces in the Southwest Pacific Area, for a rapid conclusion to the battle. The demands were more to politically secure MacArthur's command than for any strategic need. In consequence, troops were hastily committed to battle on repeated occasions, increasing Allied losses and ultimately lengthening the battle. Allied air power interrupted the Japanese capacity to reinforce and resupply the beachheads from Rabaul. This ultimately made the Japanese position untenable. There was widespread evidence of the Japanese defenders cannibalising the dead. In the closing stages of the battle, significant numbers of the defenders were withdrawn by sea or escaped overland toward the west and the Japanese base around Salamaua and Lae. The remaining garrison fought to the death, almost to the man. The resolve and tenacity of the Japanese in defence was unprecedented and had not previously been encountered. It was to mark the desperate nature of fighting that characterised battles for the remainder of the Pacific war. For the Allies, there were a number of valuable but costly lessons in the conduct of jungle warfare. Allied losses in the battle were at a rate higher than that experienced at Guadalcanal. For the first time, the American public was confronted with the images of dead American troops. (en)
- La batalla de Buna-Gona fue una importante batalla de la Campaña de Nueva Guinea durante la Guerra del Pacífico en la Segunda Guerra Mundial que tuvo lugar entre el 16 de noviembre de 1942 y el 22 de enero de 1943 en la costa noreste de Nueva Guinea. La batalla se inició cuando fuerzas australianas y estadounidenses asaltaron las cabezas de playa japonesas más importantes en Buna, Sanananda y . Las fuerzas aliadas se enfrentaron unos 7500 soldados japoneses, tanto tropas que ya habían estado estacionadas allí un tiempo, como a las fuerzas japonesas que se encontraban en retirada de la Campaña del Sendero de Kokoda. En un principio, los comandantes aliados subestimaron ampliamente la resistencia japonesa, al igual que la fortaleza de sus estructuras defensivas, llevando a una sangrienta batalla que terminó con un porcentaje de muertos en ambos bandos mucho mayor que la misma batalla de Guadalcanal. Pese a los reveses y las traicioneras condiciones de la zona, los aliados terminaron eliminando o capturando a la gran mayoría de las tropas japonesas. El 9 de diciembre de 1942 fuerzas australianas tomaron Gona y cuatro días después soldados estadounidenses lograron capturar la aldea de Buna. Finalmente, la aldea de Sanananda cayó en manos aliadas el 18 de enero, y para el 22 de ese mismo mes toda la resistencia japonesa había sido eliminada, resultando en la expulsión definitiva de todas las fuerzas del Imperio japonés de Nueva Guinea oriental. (es)
- Pertempuran Buna–Gona adalah bagian dari kampanye Nugini di Teater Pasifik pada Perang Dunia II. Pertempuran tersebut menyusul kampanye Kokoda Track dan berlangsung dari 16 November 1942 sampai 22 Januari 1943. Pertempuran tersebut dilakukan oleh dan melawan pasukan Jepang di , dan . Dari sana, Jepang meluncurkan serangan ke Port Moresby. (in)
- La bataille de Buna–Gona-Sanananda plus connue sous le nom de bataille de Buna-Guna est une bataille de la Guerre du Pacifique lors de la campagne de Nouvelle-Guinée. (fr)
- A Batalha de Buna–Gona foi um confronto decisivo travado durante a campanha da Nova Guiné, na Guerra do Pacífico, durante a Segunda Guerra Mundial. Em 16 de novembro de 1942, forças da Austrália e dos Estados Unidos atacaram as principais cabeças de praia do Japão na Nova Guiné, em , e . Ambos os Exércitos sofreram com doenças e com a falta de suprimentos básicos, incluindo remédios e comida. Os japoneses estavam desesperadamente tentando manter Guadalcanal, o que acabou forçando eles a retirar suas forças de perto do Porto de Moresby. Desde que chegaram em junho, estavam fortificando toda a costa da Nova Guné com obstáculos, metralhadoras, bunkers, trincheiras e morteiros. Combinando com as forças que estavam voltando de Kokoda, os japoneses tinham pelo menos 5 500 soldados ao norte da costa. Mais tarde, durante a batalha, suas forças somariam 6 500 homens. Devido ao péssimo trabalho da inteligência aliada, o Comandante Supremo Douglas MacArthur e sua equipe subestimaram o número de defensores e a qualidade do sistema defensivo japonês. O Chefe do Estado-Maior de MacArthur, o Ten-Gen. Richard K. Sutherland equivocadamente descreveu as defesas japonesas como uma "rede de trincheiras improvisadas." Quando os Aliados atacaram em três pontos diferentes em 16 de novembro, eles ficaram surpresos com as pesadas e bem feitas defesas dos japoneses. Os Aliados tiveram grandes perdas e avançaram muito pouco. Os americanos e australianos tinham pouca artilharia e a munição era limitada. Apesar de solicitado, os Aliados tinham pouco apoio de blindados ou da Marinha na região. Eles também tiveram pouco assistência vinda do ar. MacArthur repetidamente mostrou seu descontentamento com a inabilidade da americana em derrotar os japoneses. Em 29 de novembro, depois de 13 dias de poucos resultados e muitas baixas, ele ordenou que o Tenente-general Eichelberger — comandante do americano das Forças no Pacífico Sul — dispensasse o Major-general , junto com seus regimentos e os seus comandantes. Harding foi primeiro substituído pelo seu ex-comandante de artilharia, Albert W. Waldron, e então o pelo Chefe de Estado-Maior de Eichelberger, o General de brigada , e finalmente o próprio Eichelberger assumiu o comando. Foi apenas ai que o novo comandante tomou conhecimento da precária situação dos Aliados que lutavam contra os japoneses. Ele notou que a maioria de suas tropas sofria com febre e várias doenças como malária, dengue, e disenteria. A falta de suprimentos, incluindo comida, era um grave problema tanto para os Aliados quanto para os japoneses. Os japoneses estavam, a principio, sendo reabastecidos pelos destroyers da marinha que vinham de Rabaul e depois por submarinos que chegavam a noite, até que finalmente os Aliados aumentaram sua presença naval e aérea na região e isolaram o inimigo. Ao fim da batalha, os Aliados encontraram evidências de que os japoneses tiveram que praticar canibalismo para sobreviver. A principio, os Aliados recebiam suprimentos tanto pelo ar, por paraquedas, quanto pelo mar até que eles conseguiram construir bases aéreas e pistas de pouso em Wanigela e em Pongani. Mesmo assim, ainda havia falta de munição, de remédios e de comida. Os Aliados então conseguiram fazer progressos quando eles finalmente receberam o tão esperado apoio de tanques e artilharia. Em 2 de janeiro, eles capturaram Buna e em 22 de janeiro de 1943, depois de uma luta extensa e árdua, as forças Aliadas mataram ou capturaram quase toda a guarnição japonesa que defendia o local. Apenas algumas centenas conseguiram fugir para o norte. Ambos os lados sofreram pesadas baixas nos combates. O General Eichelberger mais tarde comparou o nível da carnificina ao da Guerra Civil Americana. (pt)
- Bitwa o Buna-Gona – jeden z najważniejszych epizodów walk na Nowej Gwinei podczas II wojny światowej na Pacyfiku. Krwawe zmagania trwające od połowy listopada 1942 niemal do końca stycznia 1943 roku zakończyły się zwycięstwem aliantów, ale zwycięstwo to zostało okupione znacznie większymi stratami niż lepiej znane opinii publicznej walki o Guadalcanal. W rezultacie klęsk pod Buna-Gona i na Guadalcanalu, Japończycy nie byli w stanie zrealizować swego planu zablokowania Australii i przecięcia jej szlaków komunikacyjnych ze Stanami Zjednoczonymi i musieli przejść na wszystkich frontach walk na południowo-zachodnim Pacyfiku do obrony. (pl)
- Битва при Буна-Гона (29 ноября 1942 — 22 января 1943) — ожесточённые бои за деревни Буна, Гона и Сананда на восточном побережье острова Новая Гвинея во время Второй мировой войны. (ru)
- Битва при Буна-Гона — битва, яка була частиною Новогвінейської операції Тихоокеанської кампанії Другої світової війни. Ця битва була продовженням кампанії на Кокодському шляху і тривала з 16 листопада 1942 року до 22 січня 1943 року. Операція була проведена австралійськими підрозділами та силами військ Сполучених Штатів проти японських плацдармів в Буні і Гоні. З цих плацдармів японці починали наступ на Порт-Морсбі. У зв'язку з подіями в кампанії на Соломонових островах, японським військам, що наблизились до Порт-Морсбі, було наказано відійти та закріпитись на північному узбережжі. Завданням Союзників було постійно атакувати японські війська, щоб не дати їм можливості створити повноцінну лінію оборони. Проте японські війська були добре організовані та підготовлені до захисту своїх позицій. Вони створили добре укріплену мережу оборонних споруд. Операції в Новій Гвінеї були сильно ускладнені типом місцевості, густою рослинністю, тропічним кліматом, хворобами та відсутністю інфраструктури. Під час кампанії на Кокодському шляху ці фактори приблизно однаково впливали на обидві воюючі сторони, але в даному випадку страждали більше війська Союзників. На початкових стадіях союзники зіткнулися з гострою нестачею продовольства та боєприпасів. Ця проблема не була повністю вирішена до завершення кампанії. В зв'язку з цими факторами, бойова ефективність американських сил, зокрема, 32-ї дивізії США, була піддана різкій критиці. Союзні ВПС завдавали постійних ударів по японським лініям постачання з Рабаула. В кінцевому рахунку ці атаки послабити опір японців на суходолі. Багато японців були евакуйовані морем. Ті, хто залишився, чинили запеклий опір, майже, до останнього солдата. Рішучість і завзятість японців були безпрецедентними та раніше солдатами Союзників не зустрічалися. Також Союзники отримали цінну практику ведення бойових дій у джунглях. (uk)
|
rdfs:comment
|
- Die Schlacht um Buna-Gona-Sanananda war ein Konflikt im Pazifikkrieg während des Zweiten Weltkriegs zwischen japanischen und alliierten Truppen und fand vom 16. November 1942 bis zum 22. Januar 1943 im damaligen australisch verwalteten britischen Territorium Papua im Gebiet der Küstenorte Buna, und statt. (de)
- Pertempuran Buna–Gona adalah bagian dari kampanye Nugini di Teater Pasifik pada Perang Dunia II. Pertempuran tersebut menyusul kampanye Kokoda Track dan berlangsung dari 16 November 1942 sampai 22 Januari 1943. Pertempuran tersebut dilakukan oleh dan melawan pasukan Jepang di , dan . Dari sana, Jepang meluncurkan serangan ke Port Moresby. (in)
- La bataille de Buna–Gona-Sanananda plus connue sous le nom de bataille de Buna-Guna est une bataille de la Guerre du Pacifique lors de la campagne de Nouvelle-Guinée. (fr)
- Bitwa o Buna-Gona – jeden z najważniejszych epizodów walk na Nowej Gwinei podczas II wojny światowej na Pacyfiku. Krwawe zmagania trwające od połowy listopada 1942 niemal do końca stycznia 1943 roku zakończyły się zwycięstwem aliantów, ale zwycięstwo to zostało okupione znacznie większymi stratami niż lepiej znane opinii publicznej walki o Guadalcanal. W rezultacie klęsk pod Buna-Gona i na Guadalcanalu, Japończycy nie byli w stanie zrealizować swego planu zablokowania Australii i przecięcia jej szlaków komunikacyjnych ze Stanami Zjednoczonymi i musieli przejść na wszystkich frontach walk na południowo-zachodnim Pacyfiku do obrony. (pl)
- Битва при Буна-Гона (29 ноября 1942 — 22 января 1943) — ожесточённые бои за деревни Буна, Гона и Сананда на восточном побережье острова Новая Гвинея во время Второй мировой войны. (ru)
- The battle of Buna–Gona was part of the New Guinea campaign in the Pacific Theatre during World War II. It followed the conclusion of the Kokoda Track campaign and lasted from 16 November 1942 until 22 January 1943. The battle was fought by Australian and United States forces against the Japanese beachheads at Buna, Sanananda and Gona. From these, the Japanese had launched an overland attack on Port Moresby. In light of developments in the Solomon Islands campaign, Japanese forces approaching Port Moresby were ordered to withdraw to and secure these bases on the northern coast. Australian forces maintained contact as the Japanese conducted a well-ordered rearguard action. The Allied objective was to eject the Japanese forces from these positions and deny them their further use. The Japanes (en)
- La batalla de Buna-Gona fue una importante batalla de la Campaña de Nueva Guinea durante la Guerra del Pacífico en la Segunda Guerra Mundial que tuvo lugar entre el 16 de noviembre de 1942 y el 22 de enero de 1943 en la costa noreste de Nueva Guinea. La batalla se inició cuando fuerzas australianas y estadounidenses asaltaron las cabezas de playa japonesas más importantes en Buna, Sanananda y . (es)
- A Batalha de Buna–Gona foi um confronto decisivo travado durante a campanha da Nova Guiné, na Guerra do Pacífico, durante a Segunda Guerra Mundial. Em 16 de novembro de 1942, forças da Austrália e dos Estados Unidos atacaram as principais cabeças de praia do Japão na Nova Guiné, em , e . Ambos os Exércitos sofreram com doenças e com a falta de suprimentos básicos, incluindo remédios e comida. Os japoneses estavam desesperadamente tentando manter Guadalcanal, o que acabou forçando eles a retirar suas forças de perto do Porto de Moresby. Desde que chegaram em junho, estavam fortificando toda a costa da Nova Guné com obstáculos, metralhadoras, bunkers, trincheiras e morteiros. Combinando com as forças que estavam voltando de Kokoda, os japoneses tinham pelo menos 5 500 soldados ao norte da c (pt)
- Битва при Буна-Гона — битва, яка була частиною Новогвінейської операції Тихоокеанської кампанії Другої світової війни. Ця битва була продовженням кампанії на Кокодському шляху і тривала з 16 листопада 1942 року до 22 січня 1943 року. Операція була проведена австралійськими підрозділами та силами військ Сполучених Штатів проти японських плацдармів в Буні і Гоні. З цих плацдармів японці починали наступ на Порт-Морсбі. У зв'язку з подіями в кампанії на Соломонових островах, японським військам, що наблизились до Порт-Морсбі, було наказано відійти та закріпитись на північному узбережжі. Завданням Союзників було постійно атакувати японські війська, щоб не дати їм можливості створити повноцінну лінію оборони. Проте японські війська були добре організовані та підготовлені до захисту своїх позицій. (uk)
|