| dbo:abstract
|
- Valdivijské deštné lesy jsou ekoregion mírného klimatického pásu, rozkládající se na západním pobřeží středního Chile a spadající do biomu temperátních deštných lesů. Jsou charakteristické velkým množstvím srážek, oceanickým klimatem a zastoupením mnoha vzácných, reliktních a endemických druhů rostlin. Pro svůj biologický význam byly organizací WWF zařazeny na seznam nejcennějších biotopů Global 200. Pojmenovány jsou podle chilského města Valdivia. (cs)
- La Selva de Valdivia o Boscos plujosos temperats de Valdivia és una ecoregió terrestre de boscos temperats de fulla ampla i boscos mixtos que es troba a la costa oest del Con Sud de Sud-amèrica, principalment a Xile tot i que hi ha una petita zona que pertany a l'Argentina. Aquest boscos reben el nom de la ciutat xilena de Valdivia. La selva de Valdivia forma una franja relativament estreta entre l'oceà Pacífic, a l'oest, i els Andes del sud, a l'est, situada aproximadament entre els 37° i els 48° de latitud sud. Abasta uns 240.000 km². Al nord dels 42° de latitud hi ha la serralada litoral xilena, mentre que al sud dels 42° apareix un notable conjunt d'illes. Més al sud de la regió hi ha nombrosos fiords. Al nord limita amb la regió mediterrània xilena de boscos, arbredes i matolls. Al sud hi ha l'ecoregió dels boscos subpolars magallànics. A la selva de Valdivia hi ha molts endemismes producte de l'aillament que proporcionen el desert d'Atacama i els Andes. (ca)
- Die gemäßigten Regenwälder Südamerikas bilden die Ökoregion beziehungsweise das Biom des temperaten Küstenregenwaldes in Südamerika. Sie werden in der Regel (von Norden nach Süden) in die drei Teilbereiche Valdivianischer, Nordpatagonischer und Magellanischer Regenwald gegliedert, erstrecken sich etwa von der Stadt Valdivia südwärts entlang der chilenischen Pazifikküste bis Feuerland und nehmen dort nahezu den gesamten, regenreichen, hochmaritim geprägten Raum zwischen der Küste und den Luvhängen der Andenkette ein (zu einem geringen Teil bis auf argentinisches Gebiet). Nach den pazifischen Küstenregenwäldern Nordamerikas bilden diese Wälder den zweitgrößten Bestand der Welt. Die Übergänge zwischen den konkreten Waldtypen sind höhenwärts so „fließend“, dass die Grenze zwischen planar-kollinem Regenwald und montanem Bergwald nicht schlüssig festgelegt werden kann: Die Angaben liegen zwischen unter 1000 und über 1500 m. Auch südwärts ändert sich das Klima nur unwesentlich, sodass ebenfalls die Abgrenzung der drei Teilräume schwierig und uneinheitlich ist. Außerhalb der Fachwelt werden die Bezeichnungen Valdivianischer Regenwald oder Patagonischer Regenwald daher häufig übergreifend verwendet. Prägende Bestandteile der vielfältigen Flora sind insbesondere die „Südbuchen“ (auch „Scheinbuchen“) der Gattung Nothofagus, gebietsweise mit beigemischten Nadelgehölzen. Demgegenüber ist die Fauna weniger artenreich. Die Vegetationsgeschichte der patagonischen Regenwälder wird mit dem ehemaligen Südkontinent Gondwana in Verbindung gebracht. Durch die isolierte Lage konnten bis heute entwicklungsgeschichtlich sehr alte Formen der Südhalbkugel überleben. So sind etwa ein Drittel der Gehölze in der Region endemisch. Schneebedeckte Vulkane, Gletscher und tiefe Fjorde sowie eine stark zergliederte Küste mit einer Vielzahl von Inseln sind weitere prägende Elemente der Region. (de)
- La valdiviaj moderaj pluvarbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la sud-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al mezvarmaj foliaj kaj miksaj arbaroj kiuj situas je la okcidenta marbordo de suda Sudameriko. Ili plejparte troviĝas en Ĉilio kaj etendiĝas en etan parton de Argentino. La arbaroj estas nomataj laŭ la ĉilia urbo Valdivio (hispane : Valdivia). La ekoregiono estas parto de la tutmondaj 200-regiono "valdiviaj moderaj pluvarbaroj/Juan Fernandez Insuloj" kaj parte kongruas kun la biodiverseco-riĉaĵejo "ĉiliaj vintropluvfalaj valdiviaj arbaroj". (eo)
- El bosque valdiviano, también llamado selva valdiviana, o bosque andino patagónico es una ecorregión del centro-sur de Chile y Patagonia argentina. Se caracteriza por tener bosques siempre verdes de múltiples estratos, en un clima templado-lluvioso u oceánico. Se trata del único bosque templado lluvioso y bosque templado caducifolio de América del Sur; corresponde al Distrito fitogeográfico subantártico valdiviano. En el ámbito académico, se prefiere usar las denominaciones bosque templado de tipo valdiviano, bosque templado lluvioso valdiviano o bosque laurifolio valdiviano y dejar de lado el apelativo de selva, que ha adquirido un sentido restringido al ámbito tropical. No obstante, esta última denominación sigue siendo referida coloquialmente y en el sector turístico. (es)
- Les forêts tempérées valdiviennes forment une écorégion terrestre définie par le Fonds mondial pour la nature (WWF), qui appartient au biome des forêts de feuillus et mixtes tempérées de l'écozone néotropicale. Elle couvre la partie méridionale du versant chilien des Andes, aux alentours de la ville de Valdivia, ainsi que les régions adjacentes d'Argentine. Ces forêts se caractérisent par un taux très élevé d'endémisme. Les forêts valdiviennes sont un refuge pour la flore antarctique et partagent de nombreuses familles de plantes avec les forêts pluviales tempérées de Nouvelle-Zélande et d'Australie. La moitié des espèces de plantes ligneuses sont endémiques à cette écorégion. Las espèces notables sont la nalca ou rhubarbe chilienne (Gunnera tinctoria) et les fougères Lophosoria quadripinnata et Parablechnum cordatum. La fleur nationale du Chili, la copihue (Lapageria rosea) est une espèce pionnière qui pousse dans les zones perturbées de la forêt tropicale valdivienne. Certains des mammifères menacés des forêts valdiviennes comprennent le monito del monte (Dromiciops gliroides), un marsupial arboricole, le Pudu puda et le kodkod (Leopardus guigna), le plus petit chat d'Amérique du Sud. Ses espèces «gondwaniennes» sont un héritage de l'ancien supercontinent du Gondwana. (fr)
- The Valdivian temperate forests (NT0404) is an ecoregion on the west coast of southern South America, in Chile and Argentina. It is part of the Neotropical realm. The forests are named after the city of Valdivia. The Valdivian temperate rainforests are characterized by their dense understories of bamboos, ferns, and for being mostly dominated by evergreen angiosperm trees with some deciduous specimens, though conifer trees are also common. (en)
- Het gematigd bos van Valdivia is een ecoregio in centraal Chili die gekenmerkt wordt door een hoge graad van endemie. Voor houtachtige planten kan dit op het vlak van de individuele soorten tot 90% belopen en tot 34% voor de geslachten. Filogenetisch is er verband met de Gondwana-taxa van Oceanië dat teruggaat op het vroege Tertiair. Er is ook verband met neotropische soorten uit later tijden, maar de Andes heeft een aanzienlijke barrière daartegen opgeworpen. (nl)
- Lasy waldiwijskie – lasy występujące w strefie umiarkowanej ciepłej, na zachód od Andów (na obszarze Chile). Typ wilgotnych lasów strefy umiarkowanej. Wytworzyły się w klimacie oceanicznym, silnie wilgotnym (roczny opad powyżej 2000 mm, niewielka amplituda temperatury, częste mgły). Cechują się znacznym bogactwem gatunków. Główne rodzaje lasów waldiwijskich to tique i allerce. Nazwa pochodzi od miejscowości Valdivia w środkowym Chile. (pl)
- Le foreste temperate valdiviane sono un'ecoregione di foreste temperate che si sviluppa in Argentina e Cile (codice ecoregione: NT0404). (it)
- As florestas temperadas valdivianas são uma ecorregião na costa oeste do sul da América do Sul, no Chile e na Argentina. Faz parte do reino Neotropical. As florestas são nomeadas pela cidade de Valdivia. As florestas temperadas valdivianas são caracterizadas por seus densos sub-bosques de bambus, samambaias e por serem predominantemente dominadas por árvores angiospermas perenes com alguns exemplares decíduos, embora árvores coníferas também sejam comuns. (pt)
- Вальдивские леса — дождевые смешанные леса умеренного климата, экорегион Южной Америки, часть Неотропики. Название происходит от города Вальдивия. Расположены леса в центре Западной Патагонии, преимущественно на территории Чили, небольшая часть — в Аргентине. Соседние экорегионы — Магеллановы леса, Патагонская пустыня, и . Площадь Вальдивских лесов оценивается в 250—300 тыс. км², это больше территории Великобритании. Месторасположение — район 40° южной широты у склонов Анд (до высоты 1200—2200 м) и остров Чилоэ. Климат влажный (1500—3000 мм осадков в год), дожди выпадают круглый год. Средняя температура 12-15°С летом и 6-8°С зимой, в горных районах ещё прохладнее. Вальдивские леса — вечнозелёные, однако в них произрастают и листопадные растения. Также встречаются хвойные виды и папоротники. Многие виды — эндемики Патагонии, встречаются либо лишь в Вальдивских лесах, либо в них и соседних регионах. Типичные представители флоры региона — лума, фицройя, экстоксикон, лапажерия, майтенус магелланский, несколько видов псевдопанакса и нотофагуса, Eucryphia cordifolia, , Тинео (Weinmannia trichosperma), , араукария чилийская. Среди животного мира обычны реликтовый чилоэский опоссум, самый маленький олень в мире пуду, чилийская кошка кодкод. В XX веке интродуцирован дикий кабан. В Чили и Аргентине на территории Вальдивских лесов создано около 20 национальных парков и охраняемых зон. (ru)
- Valdivianska tempererade regnskogarna är en typ av tempererad regnskog, belägen huvudsakligen i Chile. Dessa skogar ligger i den södra delen av Chile, ca 900 km söder om huvudstaden Santiago de Chile. En liten del detta skogsområde sträcker sig in i Argentina. Skogarna är en del av Neotropiska regionen och är uppkallade efter staden Valdivia. Totala arean är 248 100 kvadratkilometer. (sv)
- Вальдивійські помірні дощові ліси (ВПДЛ) — тип екорегіону помірних широколистяних та мішаних дощових лісів на західному узбережжі Південної Америки, переважно в Чилі і окремими ділянками в Аргентині. Є частиною неотропічної екозони. Ліси названі за назвою чилійського міста Вальдивія. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Valdivijské deštné lesy jsou ekoregion mírného klimatického pásu, rozkládající se na západním pobřeží středního Chile a spadající do biomu temperátních deštných lesů. Jsou charakteristické velkým množstvím srážek, oceanickým klimatem a zastoupením mnoha vzácných, reliktních a endemických druhů rostlin. Pro svůj biologický význam byly organizací WWF zařazeny na seznam nejcennějších biotopů Global 200. Pojmenovány jsou podle chilského města Valdivia. (cs)
- The Valdivian temperate forests (NT0404) is an ecoregion on the west coast of southern South America, in Chile and Argentina. It is part of the Neotropical realm. The forests are named after the city of Valdivia. The Valdivian temperate rainforests are characterized by their dense understories of bamboos, ferns, and for being mostly dominated by evergreen angiosperm trees with some deciduous specimens, though conifer trees are also common. (en)
- Het gematigd bos van Valdivia is een ecoregio in centraal Chili die gekenmerkt wordt door een hoge graad van endemie. Voor houtachtige planten kan dit op het vlak van de individuele soorten tot 90% belopen en tot 34% voor de geslachten. Filogenetisch is er verband met de Gondwana-taxa van Oceanië dat teruggaat op het vroege Tertiair. Er is ook verband met neotropische soorten uit later tijden, maar de Andes heeft een aanzienlijke barrière daartegen opgeworpen. (nl)
- Lasy waldiwijskie – lasy występujące w strefie umiarkowanej ciepłej, na zachód od Andów (na obszarze Chile). Typ wilgotnych lasów strefy umiarkowanej. Wytworzyły się w klimacie oceanicznym, silnie wilgotnym (roczny opad powyżej 2000 mm, niewielka amplituda temperatury, częste mgły). Cechują się znacznym bogactwem gatunków. Główne rodzaje lasów waldiwijskich to tique i allerce. Nazwa pochodzi od miejscowości Valdivia w środkowym Chile. (pl)
- Le foreste temperate valdiviane sono un'ecoregione di foreste temperate che si sviluppa in Argentina e Cile (codice ecoregione: NT0404). (it)
- As florestas temperadas valdivianas são uma ecorregião na costa oeste do sul da América do Sul, no Chile e na Argentina. Faz parte do reino Neotropical. As florestas são nomeadas pela cidade de Valdivia. As florestas temperadas valdivianas são caracterizadas por seus densos sub-bosques de bambus, samambaias e por serem predominantemente dominadas por árvores angiospermas perenes com alguns exemplares decíduos, embora árvores coníferas também sejam comuns. (pt)
- Valdivianska tempererade regnskogarna är en typ av tempererad regnskog, belägen huvudsakligen i Chile. Dessa skogar ligger i den södra delen av Chile, ca 900 km söder om huvudstaden Santiago de Chile. En liten del detta skogsområde sträcker sig in i Argentina. Skogarna är en del av Neotropiska regionen och är uppkallade efter staden Valdivia. Totala arean är 248 100 kvadratkilometer. (sv)
- Вальдивійські помірні дощові ліси (ВПДЛ) — тип екорегіону помірних широколистяних та мішаних дощових лісів на західному узбережжі Південної Америки, переважно в Чилі і окремими ділянками в Аргентині. Є частиною неотропічної екозони. Ліси названі за назвою чилійського міста Вальдивія. (uk)
- La Selva de Valdivia o Boscos plujosos temperats de Valdivia és una ecoregió terrestre de boscos temperats de fulla ampla i boscos mixtos que es troba a la costa oest del Con Sud de Sud-amèrica, principalment a Xile tot i que hi ha una petita zona que pertany a l'Argentina. Aquest boscos reben el nom de la ciutat xilena de Valdivia. Al nord limita amb la regió mediterrània xilena de boscos, arbredes i matolls. Al sud hi ha l'ecoregió dels boscos subpolars magallànics. A la selva de Valdivia hi ha molts endemismes producte de l'aillament que proporcionen el desert d'Atacama i els Andes. (ca)
- La valdiviaj moderaj pluvarbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la sud-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al mezvarmaj foliaj kaj miksaj arbaroj kiuj situas je la okcidenta marbordo de suda Sudameriko. Ili plejparte troviĝas en Ĉilio kaj etendiĝas en etan parton de Argentino. La arbaroj estas nomataj laŭ la ĉilia urbo Valdivio (hispane : Valdivia). (eo)
- Die gemäßigten Regenwälder Südamerikas bilden die Ökoregion beziehungsweise das Biom des temperaten Küstenregenwaldes in Südamerika. Sie werden in der Regel (von Norden nach Süden) in die drei Teilbereiche Valdivianischer, Nordpatagonischer und Magellanischer Regenwald gegliedert, erstrecken sich etwa von der Stadt Valdivia südwärts entlang der chilenischen Pazifikküste bis Feuerland und nehmen dort nahezu den gesamten, regenreichen, hochmaritim geprägten Raum zwischen der Küste und den Luvhängen der Andenkette ein (zu einem geringen Teil bis auf argentinisches Gebiet). (de)
- El bosque valdiviano, también llamado selva valdiviana, o bosque andino patagónico es una ecorregión del centro-sur de Chile y Patagonia argentina. Se caracteriza por tener bosques siempre verdes de múltiples estratos, en un clima templado-lluvioso u oceánico. Se trata del único bosque templado lluvioso y bosque templado caducifolio de América del Sur; corresponde al Distrito fitogeográfico subantártico valdiviano. (es)
- Les forêts tempérées valdiviennes forment une écorégion terrestre définie par le Fonds mondial pour la nature (WWF), qui appartient au biome des forêts de feuillus et mixtes tempérées de l'écozone néotropicale. Elle couvre la partie méridionale du versant chilien des Andes, aux alentours de la ville de Valdivia, ainsi que les régions adjacentes d'Argentine. Ces forêts se caractérisent par un taux très élevé d'endémisme. (fr)
- Вальдивские леса — дождевые смешанные леса умеренного климата, экорегион Южной Америки, часть Неотропики. Название происходит от города Вальдивия. Расположены леса в центре Западной Патагонии, преимущественно на территории Чили, небольшая часть — в Аргентине. Соседние экорегионы — Магеллановы леса, Патагонская пустыня, и . Площадь Вальдивских лесов оценивается в 250—300 тыс. км², это больше территории Великобритании. Месторасположение — район 40° южной широты у склонов Анд (до высоты 1200—2200 м) и остров Чилоэ. (ru)
|
