An Entity of Type: agent, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Treaty of Ribemont in 880 was the last treaty on the partitions of the Frankish Empire. It was signed by the German king Louis the Younger and the kings of Western Francia, Louis III and Carloman. After the death of Charles the Bald, Louis the Younger secured the friendship of Charles' successor Louis the Stammerer with the in November 878. The two nephews promised to accept the successions of their respective sons. The treaty was put to the test when Louis the Stammerer died in April 879. A western delegation led by Gauzlin, bishop of Paris and later protector of the city during the Viking raids, invited Louis the Younger to take control of West Francia. Because his wife Luitgard also supported this idea, Louis the Younger invaded West Francia. He reached as far as Verdun, but he ret

Property Value
dbo:abstract
  • Els Tractats de Ribemont són dos tractats signats a Ribemont (França), el primer al 800 i el segon al 1179, amb els quals el regne franc de Carlemany continua el procés de fragmentació després de la seva mort. (ca)
  • Die Teilungen des Frankenreiches kamen mit dem Vertrag von Ribemont zum Abschluss. Dieser Vertrag wurde im Jahre 880 zwischen dem ostfränkischen König Ludwig III. (dem Jüngeren) und den Enkeln Karls des Kahlen, Ludwig III. (Frankreich) und Karlmann, geschlossen. Ein wichtiger Vertragsinhalt war, dass nun auch der Westteil Lotharingiens an das Ostfrankenreich fiel. Die Grenze zwischen dem West- und Ostreich blieb bis in die Frühe Neuzeit (Westfälischer Friede 1648) nahezu unverändert. Die Gründe für den neuen Vertrag waren Bestrebungen Karls des Kahlen, der seit 875 auch Kaiser war, sich das Gebiet Lotharingiens vollständig einzuverleiben. Dieses Vorhaben schlug jedoch fehl, nachdem er in der Schlacht bei Andernach 876 von Ludwig III., dem Sohn Ludwigs des Deutschen, geschlagen worden war. Stattdessen eroberten die Söhne Ludwigs des Deutschen den gesamten Westteil Lotharingiens für das Ostfränkische Reich. Dies wurde dann im Vertrag von Ribemont bestätigt bzw. festgelegt. (de)
  • Η Συνθήκη του Ριμπεμόν το 880 ήταν η τελευταία συνθήκη που διαμοίρασε την Φραγκική Αυτοκρατορία. Υπογράφηκε από τον Γερμανό βασιλιά Λουδοβίκο τον νεότερο και τους βασιλιάδες της Δυτικής Φραγκίας Λουδοβίκος Γ΄ και Καρλομάν Β΄. Μετά το θάνατο του Καρόλου του Φαλακρού, ο Λουδοβίκος ο Νεότερος εδραίωσε την φιλία του με τον Λουδοβίκο τον Τραυλό με τη Συνθήκη του Fourons το Νοέμβριο του 878. Οι δύο ανιψιοί δεσμεύτηκαν να αποδεχτούν τη διαδοχή τους από τους γιους τους. Η συνθήκη δοκιμάστηκε όταν ο Λουδοβίκος ο Τραυλός πέθανε τον Απρίλιο του 879. Μια δυτική αντιπροσωπία με επικεφαλής τον Ζοσελέν (Joscelin), τον επίσκοπο του Παρισιού και αργότερα προστάτη της πόλης από της επιδρομές των Βίκινγκ, προσκάλεσε τον Λουδοβίκο τον νεότερο να πάρει στον έλεγχό του την Δυτική Φραγκία. Καθώς η γυναίκα του τελευταίου Λιουτγκάρδη συμφωνούσε με την ιδέα, ο Λουδοβίκος εισέβαλε στη Δυτική Φραγκία. Έφτασε μέχρι το Βερντέν, αλλά υποχώρησε όταν οι ανιψιοί του, οι βασιλιάδες Λουδοβίκος Γ΄ και Καρλομάν Β΄ παραχώρησαν το μερίδιό τους της Λοθαριγγίας σε εκείνον. Στο μεταξύ, ο Μπόζο της Προβηγκίας, έναν ευγενής με καταγωγή από τους Καρολίδες, ανακήρυξε τον εαυτό του βασιλιά της Προβηγκίας. Επίσης, οι Βίκινγκ είχαν ξαναρχίσει τις επιθέσεις τους. Για να αντιμετωπίσουνε αυτές τις απειλές οι βασιλείς της Δυναστείας των Καρολιδών αποφάσισαν να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να ενώσουν τις δυνάμεις τους εναντίον αυτών των απειλών. Συναντήθηκαν στο Ριμπεμόν, τη σημερινή Έιν. Σε αντάλλαγμα για την ουδετερότητα του Λουδοβίκου του νεότερου, οι βασιλείς της Γαλλίας επιβεβαίωσαν την κατοχή του εδαφών της Λοθαριγγίας που του είχαν δοθεί από τη Συνθήκη του Μέρσεν. Αυτό του άφησε την ελευθερία να ασχοληθεί με τον Μπόζο. Τα σύνορα μεταξύ της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμειναν σχεδόν τα ίδια μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα. Προηγούμενοι διαμοιρασμοί του Φραγκικού Βασιλείου ήταν: * Συνθήκη του Βερντέν (843) * Συνθήκη του Προυμ (855) * Συνθήκη του Μέρσεν (870) (el)
  • El Tratado de Ribemont se firmó en febrero de 880 entre tres reyes carolingios: Luis el Joven, rey de Francia Oriental (Sajonia y Franconia), y sus primos, los hermanos Luis III y Carlomán II, sucesores de su padre Luis II el Tartamudo, rey de Francia Occidental (Neustria y Aquitania). Luis III el Joven estaba dispuesto a hacer la guerra a sus primos Luis III y Carlomán II, por el control de la Lotaringia cuando, en octubre de 879, un noble no carolingio, Bosón de Provenza, fue proclamado rey por el (una asamblea de nobles y eclesiásticos de la zona del Ródano y el Saona —suele denominársele rey de Provenza, aunque su territorio se proyectaba más hacia el norte, en el espacio conocido como Borgoña—). Por otro lado, el hecho de que los vikingos hubieran reanudado sus ofensivas provocó que los tres soberanos carolingios decidiesen aparcar sus diferencias y hacer frente común contra estas amenazas. Se reunieron en Ribemont, actualmente en el departamento francés de Aisne. A cambio de la neutralidad de Luis el Joven, los carolingios occidentales le concedieron la parte de la Lotaringia que poseían tras el Tratado de Mersen, para así afrontar la lucha contra Bosón. El trazado fronterizo acordado fue el que mantuvieron los posteriores reino de Francia y Sacro Imperio Germánico durante toda la Edad Media. (es)
  • Le traité de Ribemont est un traité signé à Ribemont (Francie occidentale), en février 880 entre Louis III le Jeune, roi de Germanie, et ses cousins, les frères carolingiens, Louis III de France et Carloman II de France, successeurs de leur père, le roi Louis II le Bègue. Tandis que Louis III le Jeune, roi germanique en Saxe et en Franconie s'apprête à faire la guerre à ses cousins les rois de France Louis III et Carloman II, Boson V de Provence dont la sœur Richilde d'Ardennes a été la seconde épouse du roi Charles II le Chauve, est proclamé roi de Bourgogne en octobre 879. De plus, les Vikings ayant repris leurs offensives, les trois souverains carolingiens décident de mettre de côté leurs différends et de faire front commun devant ces menaces. Ils se rencontrent à Ribemont. En échange de la neutralité de Louis le Jeune, les rois de France lui concédent la partie de la Lotharingie qu'ils possèdent depuis le traité de Meerssen et peuvent ainsi mener la lutte contre Boson. Les nouvelles limites entre le royaume de Germanie et le royaume de France vont perdurer pendant tout le Moyen Âge. * Extension de l'Empire carolingien sous Charlemagne (768-814). * Traité de Verdun (843) : l'Empire carolingien est divisé entre les trois fils de Louis le Pieux : Charles II le Chauve (Francie occidentale), Lothaire Ier (Francie médiane) et Louis II de Germanie (Francie orientale). * Traité de Prüm (855) : la Francie médiane est divisée entre les 3 fils de Lothaire Ier : Lothaire II de Lotharingie, Charles de Provence et Louis II d'Italie. * Traité de Meerssen (870) : Charles II le Chauve (Francie occidentale) et Louis II le Germanique (Francie orientale) se partagent le royaume de leur neveu Lothaire II : la Lotharingie (nord de la Francie médiane). * Traité de Ribemont (880) : pour lutter plus efficacement contre Boson de Provence, Louis III de France et Carloman II accordent la totalité de la Lotharingie à Louis III le Jeune contre sa neutralité dans le conflit. (fr)
  • The Treaty of Ribemont in 880 was the last treaty on the partitions of the Frankish Empire. It was signed by the German king Louis the Younger and the kings of Western Francia, Louis III and Carloman. After the death of Charles the Bald, Louis the Younger secured the friendship of Charles' successor Louis the Stammerer with the in November 878. The two nephews promised to accept the successions of their respective sons. The treaty was put to the test when Louis the Stammerer died in April 879. A western delegation led by Gauzlin, bishop of Paris and later protector of the city during the Viking raids, invited Louis the Younger to take control of West Francia. Because his wife Luitgard also supported this idea, Louis the Younger invaded West Francia. He reached as far as Verdun, but he retreated after his nephews, the kings Louis III of France and Carloman of France, gave up their share of Lotharingia to him. Meanwhile, Boso of Provence, a noble of Carolingian descent, proclaimed himself king of Provence (see: Lower Burgundy). Moreover, the Vikings resumed their attacks. To deal with these threats, the Carolingian kings decided to put aside their differences so as to deal with the threats together. They met at Ribemont, in present-day Aisne. In return for Louis the Younger's neutrality, the kings of France confirmed Louis' possession of the whole of Lotharingia. This included the western part of it, which West Francia had previously acquired in the Treaty of Meerssen. The two brothers were thereafter free to deal with Boso. The border between France and the Holy Roman Empire remained largely the same until the Late Middle Ages. Earlier Frankish partitions were: * Treaty of Verdun (843) * Treaty of Prüm (855) * Treaty of Meerssen (870) (en)
  • ( 이 문서는 프랑크 왕국의 리베몽 조약에 관한 것입니다. 1179년 5월 2일의 리베몽 조약에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 리베몽 조약(Treaty of Ribemont)은 프랑크 왕국의 마지막 조약으로, 880년 2월 바이에른과 이탈리아의 왕 카를만이 병으로 상속권을 두 동생에게 분배할 때, 청년 루트비히 3세와 비만왕 카를 3세, 서프랑크의 루이 3세와 샤를로망 3세 간에 체결한 조약이다. 이 조약에서는 870년 8월 8일 메르센 조약에 의해 분할되었던 로타링기아(로렌)를 동프랑크의 청년 루트비히 3세가 차지한다고 결정하였다. 당시 서프랑크는 대머리 카를 2세와 루이 2세 말더듬이왕의 연이은 죽음으로 서프랑크 왕국이 내분에 빠진 틈을 타 결정된 것이었다. (ko)
  • Met het Verdrag van Ribemont in 880 kwamen de delingen van het Frankenrijk tot een einde. Het werd gesloten tussen de Duitse koning Lodewijk de Jonge en de koningen van Frankrijk Lodewijk III en Karloman van Frankrijk. Na de dood van de West-Francische koning Karel de Kale verzekerde de Oost-Francische koning Lodewijk de Jonge zich in november 878 met het Verdrag van Voeren van de vriendschap van de opvolger van Karel, Lodewijk de Stamelaar. De twee neven beloofden om de opvolging door hun zonen te respecteren. Toen Lodewijk de Stamelaar in april 879 reeds overleed, werd dit verdrag op de proef gesteld. Een westerse delegatie onder leiding van Gauzlin, bisschop van Parijs en de latere beschermer van de stad tegen aanvallen van de Noormannen, nodigde Lodewijk de Jonge uit om de heerschappij van West-Francië over te nemen. Omdat ook zijn vrouw Luitgard hier voorstander van was, viel Lodewijk West-Francië binnen. Hij kwam tot Verdun, maar nadat zijn neven, de nieuwe koningen van Frankrijk, Lodewijk III en Karloman van Frankrijk, hun deel van Midden-Francië aan hem hadden gegeven, trok Lodewijk de Jonge zich terug. Ondertussen had Boso van Provence, een edele die niet van Karolingische afkomst was, zich laten uitroepen tot koning van Provence. Bovendien hervatten de Noormannen hun offensieven. Om aan deze bedreigingen het hoofd te bieden, besloten de Karolingische koningen hun geschillen opzij te zetten en gemeenschappelijk op te treden. Zij ontmoetten elkaar in Ribemont, in het tegenwoordige departement Aisne. In ruil voor de neutraliteit van Lodewijk de Jonge, bevestigden de koningen van Frankrijk dat het deel van Lotharingen en Frisia dat zij sinds het Verdrag van Meerssen in bezit hadden, nu onder Lodewijk de Jonge viel en konden zij optrekken tegen Boso. De grens tussen West- en Oost-Francië bleef tot in de late middeleeuwen vrijwel onveranderd. Eerdere Frankische rijksdelingen waren: * Verdrag van Verdun (843) * Verdrag van Prüm (855) * Verdrag van Meerssen (870) (nl)
  • Il trattato di Ribemont del febbraio 880 fu l'ultimo trattato di spartizione riguardante l'Impero carolingio. I suoi firmatari furono il re di Sassonia Ludovico III il Giovane, figlio del re dei Franchi Orientali Ludovico II il Germanico, e i figli di Luigi II il Balbo, i sovrani dei Franchi Occidentali Luigi III, re di Neustria, e Carlomanno II, re d'Aquitania. (it)
  • リブモント条約またはリブモン条約(独:Vertrag von Ribemont、仏:Traité de Ribemont)は、880年に西フランク王国のルイ3世と東フランク王国のルートヴィヒ3世の間で締結された条約。これによって、ルートヴィヒ1世の死後から続いていたカロリング家の領土相続争いが収拾した。 (ja)
  • Рибмо́нский догово́р (фр. Traité de Ribemont) — договор, подписанный в феврале 880 года в городе Рибмон между королём Восточно-Франкского государства Людовиком III Младшим и королями Западно-Франкского государства, братьями Людовиком III и Карломаном II. После смерти 10 апреля 879 года короля Западно-Франкского государства Людовика II Заики часть франкской знати во главе с Гуго Аббатом и графом Тьерри Казначеем провозгласила наследниками умершего монарха его сыновей Людовика III и Карломана II. Одновременно другая группа франкских аристократов, возглавляемая королевским канцлером Гозленом и графом Парижа Конрадом Чёрным, пригласила занять престол короля Восточно-Франкского государства Людовика III Младшего. Людовик, на действия которого значительное влияние оказывала его супруга Лиутгарда Саксонская, с войском вторгся в пределы королевства западных франков и дошёл до Вердена, куда к нему прибыло посольство от Гуго Аббата во главе с епископом Орлеана . Послы от имени сыновей Людовика II Заики, готовившихся к походу против поднявшего мятеж и принявшего королевский титул Бозона Вьеннского, предложили королю восточных франков в обмен на отказ от притязаний на трон Западно-Франкского королевства ту часть Лотарингии, которая в 870 году по Мерсенскому договору перешла к королю Карлу II Лысому. Людовик III Младший дал согласие на это предложение и вернулся в свою столицу Франкфурт, а сыновья Людовика II были возведены на престол их отца. В начале 880 года по новому приглашению Гозлена и Конрада Чёрного король Людовик III Младший снова вторгся в Западно-Франкское королевство и дошёл до Рибмона. Здесь, видя готовность большей части западно-франкской знати защищать права сыновей Людовика Заики, король восточных франков вступил с королями Людовиком и Карломаном в переговоры и в феврале заключил с ними мирный договор, окончательно передававший ему всю территорию Лотарингии. Согласно Рибмонскому договору, к владениям Людовика Младшего были присоединены земли Западной Лотарингии с такими крупными городами, как Льеж, Верден, Утрехт и Камбре. Граница между двумя франкскими государствами отодвинулась далеко на запад — с Мааса до Шельды — и почти неизменяемой просуществовала до Позднего Средневековья. После заключения этого соглашения, одним из условий которого было примирение сыновей Людовика Заики с Гозленом и Конрадом Чёрным, Людовик III Младший возвратился в своё королевство, на обратном пути в разбив большое войско викингов. (ru)
  • Houve dois tratados de Ribemont: (pt)
  • 《里布蒙条约》(法语:Traité de Ribemont)是880年加洛林帝国签署的最后一份王国分割条约,由东法兰克的巴伐利亚及萨克森国王青年路易与西法兰克王国的两位国王路易三世和卡洛曼二世签署。 在西法兰克国王秃头查理去世后,青年路易在878年通过签署《》(Treaty of Fourons)与秃头查理的长子及西法兰克王国继任者口吃者路易建立了良好关系,两位国王承诺接受各自的儿子对自己王国的继承。但当口吃者路易于879年去世后,巴黎主教(Joscelin,他在之后的维京人于885年发动的袭击中保卫了城市)率领的西方代表团邀请青年路易占领西法兰克王国,由于其妻子(Liutgard of Saxony)支持这一计划,青年路易入侵了西法兰克王国。他一路征战到了凡尔登,但在口吃者路易的两个儿子路易三世和卡洛曼二世承诺将占有的部分洛塔林吉亚王国给予他之后撤退了。 与此同时,普罗旺斯的博索宣称自己为普罗旺斯的国王,同时维京人也在继续着他们的袭击。为了应对这些威胁,加洛林王朝的国王们决定搁置争议,共同应对。他们在里布蒙(位于今日的埃纳省)会面,在签署的《里布蒙条约》中,为了使青年路易保持中立,西法兰克的两位国王将《梅尔森条约》之后占有的洛塔林吉亚王国西部地区让给了青年路易,使得其将整个洛泰尔王国纳入东法兰克。这使得他们可以专心应对普罗旺斯的博索。 《里布蒙条约》签署后形成的西法兰克王国与东法兰克王国(及之后的神圣罗马帝国)间的边界一直保持到了中世纪后期。 (zh)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageID
  • 24341131 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 2979 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1101144310 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:date
  • 880 (xsd:integer)
dbp:eventName
  • Treaty of Ribemont (en)
dbp:imageCaption
  • (en)
  • Division of the Frankish Empire after the Treaty of Ribemont in 880. (en)
dbp:imageName
  • Vertrag von Verdun und Ribemont.svg (en)
dbp:location
dbp:participants
dbp:result
  • All of Lotharingia given to East Francia (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Els Tractats de Ribemont són dos tractats signats a Ribemont (França), el primer al 800 i el segon al 1179, amb els quals el regne franc de Carlemany continua el procés de fragmentació després de la seva mort. (ca)
  • ( 이 문서는 프랑크 왕국의 리베몽 조약에 관한 것입니다. 1179년 5월 2일의 리베몽 조약에 대해서는 문서를 참고하십시오.) 리베몽 조약(Treaty of Ribemont)은 프랑크 왕국의 마지막 조약으로, 880년 2월 바이에른과 이탈리아의 왕 카를만이 병으로 상속권을 두 동생에게 분배할 때, 청년 루트비히 3세와 비만왕 카를 3세, 서프랑크의 루이 3세와 샤를로망 3세 간에 체결한 조약이다. 이 조약에서는 870년 8월 8일 메르센 조약에 의해 분할되었던 로타링기아(로렌)를 동프랑크의 청년 루트비히 3세가 차지한다고 결정하였다. 당시 서프랑크는 대머리 카를 2세와 루이 2세 말더듬이왕의 연이은 죽음으로 서프랑크 왕국이 내분에 빠진 틈을 타 결정된 것이었다. (ko)
  • Il trattato di Ribemont del febbraio 880 fu l'ultimo trattato di spartizione riguardante l'Impero carolingio. I suoi firmatari furono il re di Sassonia Ludovico III il Giovane, figlio del re dei Franchi Orientali Ludovico II il Germanico, e i figli di Luigi II il Balbo, i sovrani dei Franchi Occidentali Luigi III, re di Neustria, e Carlomanno II, re d'Aquitania. (it)
  • リブモント条約またはリブモン条約(独:Vertrag von Ribemont、仏:Traité de Ribemont)は、880年に西フランク王国のルイ3世と東フランク王国のルートヴィヒ3世の間で締結された条約。これによって、ルートヴィヒ1世の死後から続いていたカロリング家の領土相続争いが収拾した。 (ja)
  • Houve dois tratados de Ribemont: (pt)
  • Η Συνθήκη του Ριμπεμόν το 880 ήταν η τελευταία συνθήκη που διαμοίρασε την Φραγκική Αυτοκρατορία. Υπογράφηκε από τον Γερμανό βασιλιά Λουδοβίκο τον νεότερο και τους βασιλιάδες της Δυτικής Φραγκίας Λουδοβίκος Γ΄ και Καρλομάν Β΄. Τα σύνορα μεταξύ της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρέμειναν σχεδόν τα ίδια μέχρι τον Ύστερο Μεσαίωνα. Προηγούμενοι διαμοιρασμοί του Φραγκικού Βασιλείου ήταν: * Συνθήκη του Βερντέν (843) * Συνθήκη του Προυμ (855) * Συνθήκη του Μέρσεν (870) (el)
  • Die Teilungen des Frankenreiches kamen mit dem Vertrag von Ribemont zum Abschluss. Dieser Vertrag wurde im Jahre 880 zwischen dem ostfränkischen König Ludwig III. (dem Jüngeren) und den Enkeln Karls des Kahlen, Ludwig III. (Frankreich) und Karlmann, geschlossen. Ein wichtiger Vertragsinhalt war, dass nun auch der Westteil Lotharingiens an das Ostfrankenreich fiel. Die Grenze zwischen dem West- und Ostreich blieb bis in die Frühe Neuzeit (Westfälischer Friede 1648) nahezu unverändert. (de)
  • El Tratado de Ribemont se firmó en febrero de 880 entre tres reyes carolingios: Luis el Joven, rey de Francia Oriental (Sajonia y Franconia), y sus primos, los hermanos Luis III y Carlomán II, sucesores de su padre Luis II el Tartamudo, rey de Francia Occidental (Neustria y Aquitania). Se reunieron en Ribemont, actualmente en el departamento francés de Aisne. A cambio de la neutralidad de Luis el Joven, los carolingios occidentales le concedieron la parte de la Lotaringia que poseían tras el Tratado de Mersen, para así afrontar la lucha contra Bosón. (es)
  • Le traité de Ribemont est un traité signé à Ribemont (Francie occidentale), en février 880 entre Louis III le Jeune, roi de Germanie, et ses cousins, les frères carolingiens, Louis III de France et Carloman II de France, successeurs de leur père, le roi Louis II le Bègue. Ils se rencontrent à Ribemont. En échange de la neutralité de Louis le Jeune, les rois de France lui concédent la partie de la Lotharingie qu'ils possèdent depuis le traité de Meerssen et peuvent ainsi mener la lutte contre Boson. * Extension de l'Empire carolingien sous Charlemagne (768-814). * * * * (fr)
  • The Treaty of Ribemont in 880 was the last treaty on the partitions of the Frankish Empire. It was signed by the German king Louis the Younger and the kings of Western Francia, Louis III and Carloman. After the death of Charles the Bald, Louis the Younger secured the friendship of Charles' successor Louis the Stammerer with the in November 878. The two nephews promised to accept the successions of their respective sons. The treaty was put to the test when Louis the Stammerer died in April 879. A western delegation led by Gauzlin, bishop of Paris and later protector of the city during the Viking raids, invited Louis the Younger to take control of West Francia. Because his wife Luitgard also supported this idea, Louis the Younger invaded West Francia. He reached as far as Verdun, but he ret (en)
  • Met het Verdrag van Ribemont in 880 kwamen de delingen van het Frankenrijk tot een einde. Het werd gesloten tussen de Duitse koning Lodewijk de Jonge en de koningen van Frankrijk Lodewijk III en Karloman van Frankrijk. Na de dood van de West-Francische koning Karel de Kale verzekerde de Oost-Francische koning Lodewijk de Jonge zich in november 878 met het Verdrag van Voeren van de vriendschap van de opvolger van Karel, Lodewijk de Stamelaar. De twee neven beloofden om de opvolging door hun zonen te respecteren. Eerdere Frankische rijksdelingen waren: (nl)
  • Рибмо́нский догово́р (фр. Traité de Ribemont) — договор, подписанный в феврале 880 года в городе Рибмон между королём Восточно-Франкского государства Людовиком III Младшим и королями Западно-Франкского государства, братьями Людовиком III и Карломаном II. (ru)
  • 《里布蒙条约》(法语:Traité de Ribemont)是880年加洛林帝国签署的最后一份王国分割条约,由东法兰克的巴伐利亚及萨克森国王青年路易与西法兰克王国的两位国王路易三世和卡洛曼二世签署。 在西法兰克国王秃头查理去世后,青年路易在878年通过签署《》(Treaty of Fourons)与秃头查理的长子及西法兰克王国继任者口吃者路易建立了良好关系,两位国王承诺接受各自的儿子对自己王国的继承。但当口吃者路易于879年去世后,巴黎主教(Joscelin,他在之后的维京人于885年发动的袭击中保卫了城市)率领的西方代表团邀请青年路易占领西法兰克王国,由于其妻子(Liutgard of Saxony)支持这一计划,青年路易入侵了西法兰克王国。他一路征战到了凡尔登,但在口吃者路易的两个儿子路易三世和卡洛曼二世承诺将占有的部分洛塔林吉亚王国给予他之后撤退了。 与此同时,普罗旺斯的博索宣称自己为普罗旺斯的国王,同时维京人也在继续着他们的袭击。为了应对这些威胁,加洛林王朝的国王们决定搁置争议,共同应对。他们在里布蒙(位于今日的埃纳省)会面,在签署的《里布蒙条约》中,为了使青年路易保持中立,西法兰克的两位国王将《梅尔森条约》之后占有的洛塔林吉亚王国西部地区让给了青年路易,使得其将整个洛泰尔王国纳入东法兰克。这使得他们可以专心应对普罗旺斯的博索。 (zh)
rdfs:label
  • Tractats de Ribemont (ca)
  • Vertrag von Ribemont (de)
  • Συνθήκη του Ριμπεμόν (el)
  • Tratado de Ribemont (es)
  • Traité de Ribemont (février 880) (fr)
  • Trattato di Ribemont (it)
  • 리베몽 조약 (ko)
  • リブモント条約 (ja)
  • Verdrag van Ribemont (880) (nl)
  • Tratado de Ribemont (pt)
  • Treaty of Ribemont (en)
  • Рибмонский договор (880) (ru)
  • 里布蒙条约 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License