An Entity of Type: Music107020895, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Piano Concerto No. 3 in E major, Sz. 119, BB 127 of Béla Bartók is a musical composition for piano and orchestra. The work was composed in 1945 during the final months of his life, as a surprise birthday present for his second wife Ditta Pásztory-Bartók. It consists of three movements and an average full performance time is between 23 and 27 minutes.

Property Value
dbo:abstract
  • El Concert per a piano núm. 3 en mi major, Sz. 119, va ser escrit per Béla Bartók el 1945 mentre el compositor vivia exiliat als Estats Units i patia una fase terminal de leucèmia. Obra pòstuma i escrita mentre estava lluitant contra les últimes etapes de la leucèmia, Bartók també va lluitar per completar el seu Tercer Concert per a piano. No conté les exigències tècniques i conceptuals dels dos anteriors i s'aventura per a un alliberament formal i estilístic que el situa com una de les composicions més líriques i personals de l'autor. Bartók va voler dedicar el concert a la seva esposa Ditta Pásztory-Bartók, una talentosa pianista. En morir Bartók el 26 de setembre d'aquest any, el tercer i últim moviment del concert va quedar inacabat. El seu alumne, Tibor Serly, va ser el responsable de completar els últims 17 compassos. El concert es compon de tres moviments i s'aparta notablement d'obres anteriors de l'autor en la mesura en què conté nombrosos temes tonals i una manca en bona part dels trets de color ombrívol i complexitat rítmica característics de composicions prèvies. D'altra banda, la part solista és de menor virtuosisme que en els dos primers concerts. El concert va ser interpretat per primera vegada el 8 de febrer de 1946, per i l'Orquestra de Filadèlfia, dirigida per Eugene Ormandy, amb una recepció crítica poc favorable, precisament per les característiques abans assenyalades. L'Acompanyament orquestral es compon de cordes, dues flautes (la segona toca també el flautí), dos oboès (el segon toca també el corn anglès), dos clarinets (el segon toca també el clarinet baix), dos fagots, quatre trompes, dues trompetes, dos trombons, una tuba, timbals i percussió (que inclou un xilòfon i un tam-tam). (ca)
  • Sein 3. Klavierkonzert (Sz 119) schrieb Béla Bartók 1945. Es war sein Geburtstagsgeschenk an seine Frau, die Pianistin Ditta Pásztory-Bartók. Damit bildet es einen Kontrast zu seinen beiden ersten Klavierkonzerten (1926 und 1930/1931), die er vor allem für sich selbst komponiert hat. Ursprünglich sollte Ditta Bartók das Konzert 1945 in den Vereinigten Staaten uraufführen, doch war sie nach dem Tod Béla Bartóks im September des selbigen Jahres nicht dazu in der Lage. Die Uraufführung fand am 8. Februar 1946 in Philadelphia unter Leitung von Eugene Ormandy statt; Solist war der Bartók-Schüler György Sándor. Da das Konzert zum Zeitpunkt von Bartóks Tod noch unvollendet war, ergänzte Tibor Serly aufgrund der Skizzen des Komponisten die letzten 17 Takte. Ebenfalls fehlten im Finale sämtliche Tempoangaben und die meisten Spielanweisungen. (de)
  • Le Concerto pour piano no 3, Sz 119, BB 127 est un concerto pour piano et orchestre de Béla Bartók. Dernier des concertos pour piano, il est écrit par le compositeur en 1945. (fr)
  • El Concierto para piano y orquesta n.º 3 en mi mayor, Sz. 119, fue escrito por Béla Bartók en 1945 mientras el compositor vivía exiliado en los Estados Unidos y padecía una fase terminal de leucemia. Bartók quiso dedicar el concierto a su esposa, , talentosa pianista. Al morir Bartók el 26 de septiembre de ese año, el tercer y último movimiento del concierto estaba inconcluso. Su alumno, Tibor Serly, fue responsable de completar los últimos 17 compases. El concierto se compone de tres movimientos y se aparta notablemente de obras anteriores del autor en la medida en que contiene numerosos temas tonales y carece en buena parte de los rasgos de color sombrío y complejidad rítmica característicos de composiciones previas. Por otro lado, la parte solista es de menor virtuosismo que en los dos primeros conciertos. El concierto fue interpretado por primera vez el 8 de febrero de 1946, por György Sandor y la , dirigida por Eugene Ormandy, con una recepción crítica poco favorable, precisamente por las características antes señaladas. El acompañamiento orquestal se compone de cuerdas, dos flautas, (la segunda toca también el flautín), dos oboes, (el segundo toca también el corno inglés) dos clarinetes, (el segundo toca también el clarinete bajo)), dos fagots, cuatro trompas, dos trompetas, dos trombones, una tuba, timbales y percusión (que incluye un xilófono y un tam-tam). Los tres movimientos del concierto tienen una duración total de unos 25 minutos. Son sus tiempos: * Allegretto * Adagio religioso * Allegro vivace * Datos: Q223329 (es)
  • The Piano Concerto No. 3 in E major, Sz. 119, BB 127 of Béla Bartók is a musical composition for piano and orchestra. The work was composed in 1945 during the final months of his life, as a surprise birthday present for his second wife Ditta Pásztory-Bartók. It consists of three movements and an average full performance time is between 23 and 27 minutes. (en)
  • バルトーク・ベーラのピアノ協奏曲第3番(Sz. 119)は、1945年に、作曲者の亡命先であるアメリカ合衆国で作曲されたピアノ協奏曲で、自身でほぼ完成させることの出来た最後の作品である。 (ja)
  • Il Concerto n° 3 per pianoforte e orchestra, Sz. 119 fu l'ultima opera composta dal musicista ungherese Béla Bartók. (it)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 3 Бели Бартока, написаний 1945 року - один із небагатьох творів композитора, створених після його імміграції до США. Вперше виконаний у Філадельфії під орудою Юджина Орманді, сольну партію виконав (uk)
dbo:soundRecording
dbo:wikiPageID
  • 2013597 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 11476 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1092726750 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:cname
  • Piano Concerto No. 3 (en)
dbp:description
  • Very first bars of the third piano concerto from Bela Bartok (en)
dbp:filename
  • Bartok 3° concerto piano.mid (en)
dbp:pos
  • right (en)
dbp:title
  • Piano Concerto No. 3 (en)
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:work
  • Piano Concerto No.3, Sz.119 (en)
dcterms:subject
rdf:type
rdfs:comment
  • Le Concerto pour piano no 3, Sz 119, BB 127 est un concerto pour piano et orchestre de Béla Bartók. Dernier des concertos pour piano, il est écrit par le compositeur en 1945. (fr)
  • The Piano Concerto No. 3 in E major, Sz. 119, BB 127 of Béla Bartók is a musical composition for piano and orchestra. The work was composed in 1945 during the final months of his life, as a surprise birthday present for his second wife Ditta Pásztory-Bartók. It consists of three movements and an average full performance time is between 23 and 27 minutes. (en)
  • バルトーク・ベーラのピアノ協奏曲第3番(Sz. 119)は、1945年に、作曲者の亡命先であるアメリカ合衆国で作曲されたピアノ協奏曲で、自身でほぼ完成させることの出来た最後の作品である。 (ja)
  • Il Concerto n° 3 per pianoforte e orchestra, Sz. 119 fu l'ultima opera composta dal musicista ungherese Béla Bartók. (it)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 3 Бели Бартока, написаний 1945 року - один із небагатьох творів композитора, створених після його імміграції до США. Вперше виконаний у Філадельфії під орудою Юджина Орманді, сольну партію виконав (uk)
  • El Concert per a piano núm. 3 en mi major, Sz. 119, va ser escrit per Béla Bartók el 1945 mentre el compositor vivia exiliat als Estats Units i patia una fase terminal de leucèmia. Obra pòstuma i escrita mentre estava lluitant contra les últimes etapes de la leucèmia, Bartók també va lluitar per completar el seu Tercer Concert per a piano. No conté les exigències tècniques i conceptuals dels dos anteriors i s'aventura per a un alliberament formal i estilístic que el situa com una de les composicions més líriques i personals de l'autor. (ca)
  • Sein 3. Klavierkonzert (Sz 119) schrieb Béla Bartók 1945. Es war sein Geburtstagsgeschenk an seine Frau, die Pianistin Ditta Pásztory-Bartók. Damit bildet es einen Kontrast zu seinen beiden ersten Klavierkonzerten (1926 und 1930/1931), die er vor allem für sich selbst komponiert hat. Da das Konzert zum Zeitpunkt von Bartóks Tod noch unvollendet war, ergänzte Tibor Serly aufgrund der Skizzen des Komponisten die letzten 17 Takte. Ebenfalls fehlten im Finale sämtliche Tempoangaben und die meisten Spielanweisungen. (de)
  • El Concierto para piano y orquesta n.º 3 en mi mayor, Sz. 119, fue escrito por Béla Bartók en 1945 mientras el compositor vivía exiliado en los Estados Unidos y padecía una fase terminal de leucemia. Bartók quiso dedicar el concierto a su esposa, , talentosa pianista. Al morir Bartók el 26 de septiembre de ese año, el tercer y último movimiento del concierto estaba inconcluso. Su alumno, Tibor Serly, fue responsable de completar los últimos 17 compases. Los tres movimientos del concierto tienen una duración total de unos 25 minutos. Son sus tiempos: (es)
rdfs:label
  • Concert per a piano núm. 3 (Bartók) (ca)
  • 3. Klavierkonzert (Bartók) (de)
  • Concierto para piano n.º 3 (Bartók) (es)
  • Concerto per pianoforte e orchestra n. 3 (Bartók) (it)
  • Concerto pour piano no 3 de Bartók (fr)
  • ピアノ協奏曲第3番 (バルトーク) (ja)
  • Piano Concerto No. 3 (Bartók) (en)
  • Концерт для фортепіано з оркестром № 3 (Бела Барток) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License