| dbo:abstract
|
- Sant Pancraç (venerat com a sant per l'Església Catòlica) va ser un ciutadà romà convertit al cristianisme i, per no voler renunciar-hi, va ser martiritzat a Roma. És venerat com a sant a tota la cristiandat. (ca)
- Svatý Pankrác byl křesťanským mučedníkem z přelomu 3. a 4. století. Podle nejznámější verze životopisu se sv. Pankrác narodil v maloasijské Frygii ve vznešené pohanské rodině. Brzy ztratil oba rodiče a se strýcem Dionýsiem odešel do Říma. Nedaleko jejich statku se během pronásledování křesťanů ukrýval papež Kornélius (251–253) či Caius (283–296). Brzy došlo k jejich setkání a Pankrác se strýcem se obrátili ke křesťanství. Strýc Dionýsius brzy po svém křtu zemřel přirozenou smrtí, zatímco mladý takřka patnáctiletý Pankrác byl během pronásledování křesťanů lapen a předveden před císaře Valeriána (253–260) či Diokleciána (303–305). Císař mladého Pankráce, snad syna jednoho ze svých blízkých přátel, nabádal k odmítnutí křesťanské víry, ten však odmítl a ještě císaři vyčetl uctívání nemravných bohů. Císař, zostuzen jeho řečí, dal nakonec mladíka stít na Via Aurelia, kde ho 12. května pohřbila jakási žena Octavilla. Legenda o umučení sv. Pankráce byla sepsána asi v 6. nebo v 7. století. Nejstarší zmínky o svátku sv. Pankráce se však nachází již v Jeronýmově martyrologiu (431–450), gelasianském sakramentáři (patrně ze 6. století) a gregoriánském sakramentáři (715–731). Svátek sv. Pankráce je shodně uveden na den 12. května. Podle sbírky papežských životopisů, Liber pontificalis, nechal papež sv. Symmachus (498–514) na počátku 6. století za hradbami Říma na Via Aurelia vystavět světci baziliku . Stejný zdroj uvádí, že po skonu papeže Vigilia (537–555) šel jeho nástupce Pelagius I. (556–561) před svým dosazením na Apoštolský stolec ke hrobu sv. Pankráce, aby se zde očistil ze spoluviny na jeho smrti. Toto je první doklad o uctívání světce jako mstitele křivé přísahy. Dále byl považován za patrona nemocných, dětí, mladých, nové setby, květin a ve středověku v německých zemích i rytířů a šlechty. Již od druhé poloviny 6. století se pankrácký kult šířil Itálií a přilehlými zeměmi. Papež Pelagius II. (579–590) poslal relikvie sv. Pankráce do Marseille. Jeho následovník papež sv. Řehoř I. Veliký (590–604) kult obzvláště propagoval. Jako první kázal na svátek sv. Pankráce nad světcovým hrobem a Pankrácovy ostatky daroval do Neapole, Messiny, Milána i anglického Canterbury. Další papežové se rovněž zasloužili o šíření kultu, zejména do Francie a Anglie. Do německých zemí se však prokazatelně dostal až na konci 9. století. Král Arnulf Korutanský roku 896 přitáhl k hradbám Říma a se svým vojskem rozbil ležení u kostela sv. Pankráce. Poté, co město dobyl, jej papež Formosus (891–896) korunoval na císaře a daroval mu relikvii sv. Pankráce. Císař ostatek uložil ve své kapli na falci v bavorském Rodingu poblíž Šumavy. Odtud se dále šíří po Německu. První zmínka o přítomnosti relikvií sv. Pankráce v Čechách se váže až k roku 1095. Podle Mnicha sázavského je do kaple v levé straně kostela Sázavského kláštera vložil tehdejší biskup Kosmas. Je možné, že jejich zisk souvisel až s kajícnou cestou opata Božetěcha do Říma, ale není vyloučeno, že se do Čech dostaly již při dřívějších cestách českých diplomatů k papežskému dvoru. (cs)
- Der heilige Pankratius (* um 290 in Phrygien; † um 304 in Rom) war ein römischer Märtyrer der frühen christlichen Kirche. Der Name kommt aus dem Griechischen und bedeutet Der alles Beherrschende. Bis ins 19. Jahrhundert hinein wurde er im Deutschen auch als Pankraz bezeichnet. (de)
- Sankta Pankracio (latine: Pancratius; naskiĝinta ĉirkaŭ 290 en Frigio, mortinta en 304 en Romo) estis martiro de la juna Eklezio en Romo. La nomo estas greka (Παγκράτιος/Pankrátios) kaj signifas homo kiu regas ĉion. Lia festotago estas la 12-a de majo. Festas lin kaj la katolikaj kaj la ortodoksaj eklezianoj. (eo)
- Pancracio (en latín, Pancratius; en griego, Άγιος Πανκράτιος) fue un ciudadano romano que se convirtió al cristianismo, y que fue decapitado en el año 304, con 15 años de edad. Su nombre en griego significa literalmente "el que lo sostiene todo". Fue uno de los mártires de los primeros tiempos del cristianismo que más fama alcanzaron posteriormente. Pese a lo inseguro de las noticias auténticas que sobre su vida y muerte se conservan, ha gozado durante siglos de un culto muy intenso y muy difundido. Al haber sufrido el martirio apenas adolescente, su figura ha sido presentada como modelo de la fortaleza que da la fe, la cual, según la frase evangélica, obtiene de la boca de los niños una perfecta alabanza de Dios, sellada en el caso de Pancracio por el testimonio de su sangre. (es)
- Pancras (Latin: Sanctus Pancratius) was a Roman citizen who converted to Christianity and was beheaded for his faith at the age of fourteen, around the year 304. His name is Greek (Παγκράτιος) and means "the one that holds everything". From an early stage, Pancras was venerated together with Nereus and Achilleus in a shared feast day and Mass formula on 12 May. In 1595, 25 years after Pope Pius V promulgated the Tridentine Missal, Domitilla was also added. Since 1969, Pancras has been venerated separately, still on 12 May. He is, traditionally, the second of the Ice Saints.In the Syriac traditions he is known as Mor Izozoel (Mar Azazael) remembered on 12 May and 12 August. He is the saint of children. (en)
- Pancrace de Rome, l'un des saint Pancrace, est selon la tradition né vers 289 ou 290, d'une famille noble de Phrygie ; il serait mort martyr à l'âge de 14 ans, en 304, lors des persécutions de Dioclétien à Rome. C'est le deuxième saint de glace (entre saint Mamert et saint Servais). Il est fêté le 12 mai. (fr)
- ローマのパンクラティウス（Pancratius、英語: Pancras of Rome、生没年不詳）はローマで処刑された4世紀の殉教者。正教会、カトリック教会、聖公会の聖人。聖パンクラティウス。あるいは聖パンクラス、聖パンクラーツィオとも。 (ja)
- San Pancrazio (Sinnada, 28 agosto 289 – Via Aurelia, 12 maggio 304) è stato un giovane cristiano martirizzato all'età di 14 anni, a Roma sulla via Aurelia, sotto l'impero di Diocleziano; è venerato come santo dalla Chiesa cattolica e da quella ortodossa. San Pancrazio è uno dei cosiddetti Santi di ghiaccio, con san Servazio, san Mamerto e san Bonifacio di Tarso. (it)
- Pancratius , vernederlandst tot Pancras of Pancraas, is een christelijke heilige. De legende wil dat Pancratius een jongen uit Frygië was, die op 14-jarige leeftijd in Rome martelaar werd. In een uiterste poging om het christendom voorgoed te vernietigen eisten de keizers Diocletianus en Maximianus dat iedereen verplicht was om te offeren aan de Romeinse goden. Bij weigering hiervan volgde de doodstraf. Pancratius weigerde. Paus Symmachus bouwde een kerk over het graf van deze martelaar: de Sint-Pancratiusbasiliek. Een eed, afgelegd in deze kerk, gold als bijzonder heilig in de middeleeuwen. Pancratius genoot in de middeleeuwen over heel Europa bijzondere verering. Hij is een van de vier ijsheiligen, samen met Sint-Mamertus, Sint-Servatius en Sint-Bonifatius. Zijn naamdag is 12 mei. (nl)
- Святой Панкратий Римский (лат. Sanctus Pancratius) — раннехристианский мученик, пострадавший в Риме во время великого гонения при императоре Диоклетиане. Почитается Католической (память 12 мая) и Православной (память 12 мая (25 мая нового стиля)) церквями. (ru)
- Pankratius, född cirka 290 i Frygien, död 12 maj 304 i Rom, var en fornkristen martyr. Han vördas som helgon inom Romersk-katolska kyrkan och ortodoxa kyrkan med festdag den 12 maj. Pankratius var en kristen yngling som av de romerska myndigheterna uppmanades att avsvärja sig sin tro och offra till de romerska gudarna. Då han vägrade göra detta, och istället ståndaktigt bekände sin tro på Jesus Kristus, avrättades han genom halshuggning vid Via Aurelia. På platsen lät påven Symmachus uppföra en basilika till martyrens minne – San Pancrazio. Han framställs med svärd och palm. Sankt Pankratius anropas vid huvudvärk och kramper, och mot mened (kallades "menedens hämnare"). Sankt Pankratius räknas som en av de fjorton nödhjälparna. (sv)
- Święty Pankracy (cs. Мученик Панкра́тий Римский; ur. ok. 289, zm. ok. 304) – rzymski męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, jeden z trzech tzw. zimnych ogrodników. (pl)
- Панкра́тій (лат. Pancratius, грец. Παγκράτιος; 289 — 304) — римський християнин, святий, мученик. Страчений у Римі за віру, в часи гонінь імператора Діоклетіана. За легендою ХІХ століття загинув на арені, зацькований пантерою. Вшановується католицькою і православною церквами разом зі святими легіонерами (з 1595 року до трійці святих додану святу ). День пам'яті за григоріанським календарем — 12 травня, за юліанським — 25 травня. В іконографії зображується як молодий вояк у обладунках, з мечем. Патрон дітей, лицарів, садівників, а також тих, хто дав присягу. У народних віруваннях — месник за дачу неправдивих клятв й свідчень. На честь святого споруджена Церква святого Панкратія в Римі. (uk)
- Pancrácio de Roma (em latim: Pancratius; em grego: Άγιος Παγκράτιος, em italiano: San Pancrazio) nasceu por volta do ano 289-290, em Roma, numa nobre família frígia e morreu em 12 de maio de 304, com cerca de 14 anos de idade. Convertido ao cristianismo, tornou-se um mártir ao ser decapitado na via Aurélia por conta de sua fé, durante a perseguição de Diocleciano. Pancrácio era filho de pais cristãos, nobres, ricos e amigos do imperador Diocleciano. Órfão ainda muito novo, foi morar com um tio chamado Dionísio. Com o seu apoio conseguiu estudar em Roma, indo morar na mesma casa onde fazia retiro o Papa Marcelino. Nos primeiros anos da perseguição, Pancrácio, então com 14 anos de idade, e seu tio Dionísio foram denunciados e levados a júri. O tio foi imediatamente morto mas Pancrácio ainda mereceu uma certa consideração do imperador, pois era jovem e filho de alguém que havia sido seu amigo. Diocleciano tentou envolver Pancrácio com promessas, astúcias e, finalmente, ameaças. Nada deu resultado. Como o adolescente respondia a tudo afirmando que não temia a morte, pois isso o conduziria a Deus, o imperador perdeu a paciência e mandou logo decapitá-lo no dia 12 de maio de 304. No local do seu túmulo, no cemitério de Ottavilla, o Papa Símaco mandou erguer no século VI uma igreja em sua homenagem, ainda existente. Há numerosas igrejas em louvor a São Pancrácio em Itália, França, Inglaterra e Espanha, onde o seu culto mais se difundiu. A ele foram ainda dedicados um mosteiro em Roma, fundado por São Gregório Magno e um em Londres fundado por Santo Agostinho de Cantuária. É o padroeiro dos enfermos, na Itália; padroeiro dos trabalhadores, na Espanha e padroeiro da Juventude da Ação Católica, na América Latina. (pt)
- 圣庞加爵（拉丁語：Sanctus Pancratius；希臘語：Ἅγιος Παγκράτιος）是一名天主教敬奉的圣人。作为一名皈依基督教的罗马公民，因此缘故在其十四岁时殉道，时在约公元304年。庞加爵的名字在希腊语中的含义为：“握住一切的那个人”（"the one that holds everything"）。 圣庞加爵与圣聂勒、圣亚基略的瞻礼日同在5月12日。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Sant Pancraç (venerat com a sant per l'Església Catòlica) va ser un ciutadà romà convertit al cristianisme i, per no voler renunciar-hi, va ser martiritzat a Roma. És venerat com a sant a tota la cristiandat. (ca)
- Der heilige Pankratius (* um 290 in Phrygien; † um 304 in Rom) war ein römischer Märtyrer der frühen christlichen Kirche. Der Name kommt aus dem Griechischen und bedeutet Der alles Beherrschende. Bis ins 19. Jahrhundert hinein wurde er im Deutschen auch als Pankraz bezeichnet. (de)
- Sankta Pankracio (latine: Pancratius; naskiĝinta ĉirkaŭ 290 en Frigio, mortinta en 304 en Romo) estis martiro de la juna Eklezio en Romo. La nomo estas greka (Παγκράτιος/Pankrátios) kaj signifas homo kiu regas ĉion. Lia festotago estas la 12-a de majo. Festas lin kaj la katolikaj kaj la ortodoksaj eklezianoj. (eo)
- Pancrace de Rome, l'un des saint Pancrace, est selon la tradition né vers 289 ou 290, d'une famille noble de Phrygie ; il serait mort martyr à l'âge de 14 ans, en 304, lors des persécutions de Dioclétien à Rome. C'est le deuxième saint de glace (entre saint Mamert et saint Servais). Il est fêté le 12 mai. (fr)
- ローマのパンクラティウス（Pancratius、英語: Pancras of Rome、生没年不詳）はローマで処刑された4世紀の殉教者。正教会、カトリック教会、聖公会の聖人。聖パンクラティウス。あるいは聖パンクラス、聖パンクラーツィオとも。 (ja)
- San Pancrazio (Sinnada, 28 agosto 289 – Via Aurelia, 12 maggio 304) è stato un giovane cristiano martirizzato all'età di 14 anni, a Roma sulla via Aurelia, sotto l'impero di Diocleziano; è venerato come santo dalla Chiesa cattolica e da quella ortodossa. San Pancrazio è uno dei cosiddetti Santi di ghiaccio, con san Servazio, san Mamerto e san Bonifacio di Tarso. (it)
- Святой Панкратий Римский (лат. Sanctus Pancratius) — раннехристианский мученик, пострадавший в Риме во время великого гонения при императоре Диоклетиане. Почитается Католической (память 12 мая) и Православной (память 12 мая (25 мая нового стиля)) церквями. (ru)
- Święty Pankracy (cs. Мученик Панкра́тий Римский; ur. ok. 289, zm. ok. 304) – rzymski męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego, jeden z trzech tzw. zimnych ogrodników. (pl)
- Панкра́тій (лат. Pancratius, грец. Παγκράτιος; 289 — 304) — римський християнин, святий, мученик. Страчений у Римі за віру, в часи гонінь імператора Діоклетіана. За легендою ХІХ століття загинув на арені, зацькований пантерою. Вшановується католицькою і православною церквами разом зі святими легіонерами (з 1595 року до трійці святих додану святу ). День пам'яті за григоріанським календарем — 12 травня, за юліанським — 25 травня. В іконографії зображується як молодий вояк у обладунках, з мечем. Патрон дітей, лицарів, садівників, а також тих, хто дав присягу. У народних віруваннях — месник за дачу неправдивих клятв й свідчень. На честь святого споруджена Церква святого Панкратія в Римі. (uk)
- 圣庞加爵（拉丁語：Sanctus Pancratius；希臘語：Ἅγιος Παγκράτιος）是一名天主教敬奉的圣人。作为一名皈依基督教的罗马公民，因此缘故在其十四岁时殉道，时在约公元304年。庞加爵的名字在希腊语中的含义为：“握住一切的那个人”（"the one that holds everything"）。 圣庞加爵与圣聂勒、圣亚基略的瞻礼日同在5月12日。 (zh)
- Svatý Pankrác byl křesťanským mučedníkem z přelomu 3. a 4. století. Podle nejznámější verze životopisu se sv. Pankrác narodil v maloasijské Frygii ve vznešené pohanské rodině. Brzy ztratil oba rodiče a se strýcem Dionýsiem odešel do Říma. Nedaleko jejich statku se během pronásledování křesťanů ukrýval papež Kornélius (251–253) či Caius (283–296). Brzy došlo k jejich setkání a Pankrác se strýcem se obrátili ke křesťanství. Strýc Dionýsius brzy po svém křtu zemřel přirozenou smrtí, zatímco mladý takřka patnáctiletý Pankrác byl během pronásledování křesťanů lapen a předveden před císaře Valeriána (253–260) či Diokleciána (303–305). Císař mladého Pankráce, snad syna jednoho ze svých blízkých přátel, nabádal k odmítnutí křesťanské víry, ten však odmítl a ještě císaři vyčetl uctívání nemravných (cs)
- Pancracio (en latín, Pancratius; en griego, Άγιος Πανκράτιος) fue un ciudadano romano que se convirtió al cristianismo, y que fue decapitado en el año 304, con 15 años de edad. Su nombre en griego significa literalmente "el que lo sostiene todo". Fue uno de los mártires de los primeros tiempos del cristianismo que más fama alcanzaron posteriormente. (es)
- Pancras (Latin: Sanctus Pancratius) was a Roman citizen who converted to Christianity and was beheaded for his faith at the age of fourteen, around the year 304. His name is Greek (Παγκράτιος) and means "the one that holds everything". From an early stage, Pancras was venerated together with Nereus and Achilleus in a shared feast day and Mass formula on 12 May. In 1595, 25 years after Pope Pius V promulgated the Tridentine Missal, Domitilla was also added. (en)
- Pancratius , vernederlandst tot Pancras of Pancraas, is een christelijke heilige. De legende wil dat Pancratius een jongen uit Frygië was, die op 14-jarige leeftijd in Rome martelaar werd. In een uiterste poging om het christendom voorgoed te vernietigen eisten de keizers Diocletianus en Maximianus dat iedereen verplicht was om te offeren aan de Romeinse goden. Bij weigering hiervan volgde de doodstraf. Pancratius weigerde. (nl)
- Pancrácio de Roma (em latim: Pancratius; em grego: Άγιος Παγκράτιος, em italiano: San Pancrazio) nasceu por volta do ano 289-290, em Roma, numa nobre família frígia e morreu em 12 de maio de 304, com cerca de 14 anos de idade. Convertido ao cristianismo, tornou-se um mártir ao ser decapitado na via Aurélia por conta de sua fé, durante a perseguição de Diocleciano. É o padroeiro dos enfermos, na Itália; padroeiro dos trabalhadores, na Espanha e padroeiro da Juventude da Ação Católica, na América Latina. (pt)
- Pankratius, född cirka 290 i Frygien, död 12 maj 304 i Rom, var en fornkristen martyr. Han vördas som helgon inom Romersk-katolska kyrkan och ortodoxa kyrkan med festdag den 12 maj. Pankratius var en kristen yngling som av de romerska myndigheterna uppmanades att avsvärja sig sin tro och offra till de romerska gudarna. Då han vägrade göra detta, och istället ståndaktigt bekände sin tro på Jesus Kristus, avrättades han genom halshuggning vid Via Aurelia. På platsen lät påven Symmachus uppföra en basilika till martyrens minne – San Pancrazio. (sv)
|
42.JPG){kind=link}
42.jpg){kind=link}