| dbo:abstract
|
- Als Miriquidi und Mircwidu bezeichnete der frühmittelalterliche Historiograph Thietmar von Merseburg (Chron. 6, 10; 8, 28) das Erzgebirge und einen Teil des zu der Zeit bewaldeten Vorlandes und einen Wald an der niederländischen Merwede ein Flussarm der Maas. Lateinisch Miriquidi silva bedeutet zu Deutsch „Dunkel-, Finsterwald“. Thietmar reflektiert mit den volkssprachigen altniederdeutschen (altsächsischen) Begriffen Miriquidi, Mircwidu ältere Benennungsmotive aus Mythen und Sagen für einen Ur- und Grenzwald. In Gestalt und Lautung verbinden sich die beiden Namensformen mit Belegen des übrigen Namenschatzes (Onomastikum) innerhalb der Germania. (de)
- Miriquidi (=tenebrarbaro) oni nomis la antaŭ la setlado grandegan, preskaŭ nepenetreblanpraarbaron, kiu kovris ercmontaron kaj najbarajn landostriojn, do grandajn partojn de Saksio kaj Bohemio.Iam ĝi etendiĝis ĝis en la ebenaĵon de Leipzig. Laŭ fruaj fontoj oni nomis la arbaron en malnova lingvoformo de la germana miru vidu* (komparu en la moderna norvega: mørke = mallumo,tenebro). Episkopo Thietmar latinigis la vorton je miriquidi en sia kroniko de la episkopa distrikto Merseburg. Ŝajnas esti preferinde uzi tiun formon ĉi tie, ĉar tio faciligas trovi nacilingvajn informojn. (*kio nur tute hazarde havas signifon en E.) (eo)
- Miriquidi is a medieval name for a forest, perhaps in the vicinity of the Ore Mountains, between the Elbe and Saale rivers. The name occurs in the Norse form Myrkviðr ('dark wood') in the Edda story Lokasenna, and in Hervarar saga ok Heiðreks it is the name of the forest separating the Ostrogoths from the Huns. A forest called Miriquido (silva que Miriquido dicitur) appears in a charter of Emperor Otto II of August 30, 974; in it he gives the forest to a church in Merseburg within certain limits between the rivers Saale and Mulde, but the exact location is not given. The name also appears in the Chronicle (1012-1018) of Thietmar of Merseburg (in silva, quae Miriquidui dicitur), but again without any details of location. Towards the end of the nineteenth century, the term Miriquidi was supposed by some historians to have been used for the primeval forest covering the Ore Mountains, and it continues to be used in this sense in local history publications and chronicles. In 1874, the geologist Friedrich August Frenzel named a mineral miraquidite after this forest name (it is not clear which; it may be beudantite or corkite). More recently, it has been suggested that it is the Černý les ('black forest') of the Chernyakhov culture. (en)
|
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 1799 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Als Miriquidi und Mircwidu bezeichnete der frühmittelalterliche Historiograph Thietmar von Merseburg (Chron. 6, 10; 8, 28) das Erzgebirge und einen Teil des zu der Zeit bewaldeten Vorlandes und einen Wald an der niederländischen Merwede ein Flussarm der Maas. Lateinisch Miriquidi silva bedeutet zu Deutsch „Dunkel-, Finsterwald“. Thietmar reflektiert mit den volkssprachigen altniederdeutschen (altsächsischen) Begriffen Miriquidi, Mircwidu ältere Benennungsmotive aus Mythen und Sagen für einen Ur- und Grenzwald. In Gestalt und Lautung verbinden sich die beiden Namensformen mit Belegen des übrigen Namenschatzes (Onomastikum) innerhalb der Germania. (de)
- Miriquidi (=tenebrarbaro) oni nomis la antaŭ la setlado grandegan, preskaŭ nepenetreblanpraarbaron, kiu kovris ercmontaron kaj najbarajn landostriojn, do grandajn partojn de Saksio kaj Bohemio.Iam ĝi etendiĝis ĝis en la ebenaĵon de Leipzig. Laŭ fruaj fontoj oni nomis la arbaron en malnova lingvoformo de la germana miru vidu* (komparu en la moderna norvega: mørke = mallumo,tenebro). Episkopo Thietmar latinigis la vorton je miriquidi en sia kroniko de la episkopa distrikto Merseburg. Ŝajnas esti preferinde uzi tiun formon ĉi tie, ĉar tio faciligas trovi nacilingvajn informojn. (eo)
- Miriquidi is a medieval name for a forest, perhaps in the vicinity of the Ore Mountains, between the Elbe and Saale rivers. The name occurs in the Norse form Myrkviðr ('dark wood') in the Edda story Lokasenna, and in Hervarar saga ok Heiðreks it is the name of the forest separating the Ostrogoths from the Huns. A forest called Miriquido (silva que Miriquido dicitur) appears in a charter of Emperor Otto II of August 30, 974; in it he gives the forest to a church in Merseburg within certain limits between the rivers Saale and Mulde, but the exact location is not given. The name also appears in the Chronicle (1012-1018) of Thietmar of Merseburg (in silva, quae Miriquidui dicitur), but again without any details of location. Towards the end of the nineteenth century, the term Miriquidi was supp (en)
|
| rdfs:label
|
- Miriquidi (de)
- Miriquidi (eo)
- Miriquidi (en)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
