| dbo:abstract
|
- La magnetorecepció és un sentit que permet als éssers vius la detecció d'un camp magnètic per a percebre la direcció, l'altitud o la localització. L'existència d'aquest sentit es va proposar per a explicar la capacitat per a navegar que presenten diverses espècies animals, així com un mètode mitjançant el qual els animals poden desenvolupar mapes regionals. La magnetorecepció s'ha observat també en bacteris. Se suposa present en aus, per a les quals la percepció del camp magnètic terrestre pot ser important en relació als seus hàbits migratoris. S'han proposat diversos mecanismes que explicarien mecanicisticament la magnetorecepció:
* Presència de magnetita als teixits vius.
* Efectes quàntics sobre un parell radical.
* Inducció electromagnètica. (ca)
- Magnetorecepce je smysl organismu detekovat magnetické pole a využívat jej například k orientaci. Magnetoreceptory jsou ještě předmětem výzkumu. Způsobem může být i symbióza s magnetotaktickým bakteriemi. Takto orientovat se mohou například ptáci či obojživelníci. Dále i například včely. Dokonce i člověk může vnímat magnetické pole. (cs)
- Magnetosensivo estas la senso kiu permesas organismon sensi magnetan kampon por percepti direkton, altecon aŭ lokon. Ĉi tiun senson uzas diversaj bestoj por bildigi al si regionajn mapojn.Por la celo de navigado, magnetosensivo temas pri la uzado de la magneta kampo de la Tero (magnetosfero). Magnetosensivaj estas bakterioj, artropodoj, moluskoj kaj membroj de ĉiuj gravaj taksonomiaj grupoj de vertebruloj. Homoj ŝajne ne estas magnetosensivaj, sed troviĝas kemiaĵo (kriptokromo) en la homa okulo, kiu eble havas tian kapablon en aliaj bestoj. (eo)
- Als Magnetsinn oder Orientierung am Erdmagnetfeld wird die Fähigkeit von Tieren bezeichnet, das Magnetfeld der Erde wahrzunehmen und für die Ortsbestimmung zu nutzen. Die Fähigkeit, sich am Magnetfeld der Erde zu orientieren, wurde erst seit Mitte der 1960er-Jahre bei Tieren und auch bei Bakterien experimentell nachgewiesen. Am besten untersucht ist heute der sogenannte „Magnetkompass“ der Zugvögel, dennoch gilt der Magnetsinn noch immer als eine weitgehend unerforschte Sinnesleistung der Tiere. (de)
- La magnetorrecepción o magnetocepción es la capacidad que tienen algunos seres vivos de detectar la dirección y sentido del campo magnético, obteniendo así información sobre el sentido y latitud. Los primeros animales en los que se descubrió este sentido fueron las palomas mensajeras, la cual es un importante (pero no el único) medio de orientación. Se descubrió luego que también lo tenían otras aves, algunas tortugas e insectos como las abejas, hongos y hasta ciertas bacterias. Los seres humanos tienen depósitos de materiales magnéticos en el hueso etmoides de la nariz, y hay indicios de una cierta capacidad de magnetorrecepción. Se supone que tanto en las palomas mensajeras como en las truchas, y en ciertas bacterias, el sensor consiste en unos cristales de magnetita, (óxido de hierro), conectados con otros orgánulos transductores todavía no bien comprendidos. Las bacterias magnetotáticas y los hongos contienen órganos llamados magnetosomas que contienen la magnetita. En las abejas, la magnetita está embutida en las membrana celular de ciertos grupos de neuronas y se cree que cuando se reorienta siguiendo al campo magnético terrestre induce corrientes que modifican la polarización celular. Los únicos magnetorreceptores demostrados se encuentran en varias bacterias y fitoplancton, que contienen cristales, bien de magnetita, bien de , un sulfuro de hierro que también es ferrimagnético. Más allá de los cristales magnéticos, se han postulado otros medios por los que los seres vivos perciben los campos magnéticos. Los tiburones y las rayas, los llamados elasmobranquios, tienen canales en el interior de su cuerpo que funcionan a modo de cables eléctricos, y cuyo movimiento en principio podrían servir para detectar la orientación del campo magnético. Otro mecanismo propuesto más recientemente se basa en reacciones bioquímicas. La influencia de campos magnéticos en reacciones químicas habitualmente es extremadamente débil, sin embargo, en muchas reacciones redox fotoquímicas la velocidad de reacción está determinada por procesos de transferencia electrónica; en ciertos casos particulares, los electrones implicados interaccionan durante cierto tiempo con los espines nucleares, y esta interacción puede ser enormemente sensible a la orientación del campo magnético. Se han propuesto reacciones de criptocromos, moléculas que se encuentran en los ojos de algunos pájaros migratorios, que podrían servir para este fin. (es)
- Magnetoreception is a sense which allows an organism to detect the Earth's magnetic field. Animals with this sense include arthropods, molluscs, and vertebrates (fish, amphibians, reptiles, birds, and mammals, though not humans). The sense is mainly used for orientation and navigation, but it may help some animals to form regional maps. Experiments on migratory birds suggest that they make use of a cryptochrome protein in the eye, relying on the quantum radical pair mechanism to perceive magnetic fields. This effect is extremely sensitive to weak magnetic fields, and readily disturbed by radio-frequency interference, unlike a conventional iron compass. Birds have iron-containing materials in their upper beaks. There is some evidence that this provides a magnetic sense, mediated by the trigeminal nerve, but the mechanism is unknown. Cartilaginous fish including sharks and stingrays can detect small variations in electric potential with their electroreceptive organs, the ampullae of Lorenzini. These appear to be able to detect magnetic fields by induction. There is some evidence that these fish use magnetic fields in navigation. (en)
- La magnétoréception, aussi appelée magnétoception ou biomagnétoréception, est un sens qui permet à un être vivant (animal, plante, champignon, bactérie...) de détecter l'intensité et/ou l'orientation d'un champ magnétique. Il est notamment utilisé par des animaux migrateurs (avec d'autres sens) pour leur orientation (direction, position). Ce terme est apparu pour la première fois en 1972, et nous pouvons actuellement dénombrer trois types de magnétoception : une perception indirecte, reposant sur la sensibilité aux courants induits, ainsi que deux mécanismes directs, assurant la transduction grâce à la magnétite ou auxdits radicaux libres. Ce sens serait donc en rapport direct avec la migration animale, puisqu’il détecte le champ magnétique terrestre (qui est habituellement statique). Il permettrait donc aux animaux de constituer des « cartes » du monde et de naviguer. La magnétoréception a pu être observée chez toutes sortes d’êtres vivants : des bactéries, des invertébrés comme le homard, mais aussi des vertébrés, chez certaines espèces d'oiseaux, de tortues ou de requins. Dans les années 1990 on disposait déjà de preuves expérimentales que chez les vertébrés, la magnétoréception est dépendante de la lumière, mais sans que l’on puisse alors expliquer cette dépendance ni le mécanisme de magnétoréception. (fr)
- La magnetoricezione o magnetocezione è la facoltà di vari animali, incluso l'essere umano, di fare uso del campo geomagnetico per orientarsi durante le migrazioni o gli spostamenti in genere. Si conoscono principalmente due meccanismi di magnetoricezione. Uno dei due meccanismi si basa sulla presenza di un minerale magnetico ricco di ferro, la magnetite, mentre il secondo meccanismo detto di coppia di radicali funziona con criptocromi, che sono flavoproteine presenti nella retina dell'occhio di vari animali ed è dipendente dalla luce. È stato studiato soprattutto nell'uccello migratore pettirosso (Erithacus rubecula). Pettirosso europeo, foto di Pierre Selim (it)
- 磁覚（じかく、Magnetoception）とは、磁場の方向、強さ、場所を、生物が知覚することを可能にする感覚である。磁気感覚（じきかんかく）とも言う。 (ja)
- Magnetoreceptie of magnetoceptie is de mogelijkheid bij dieren om zich te oriënteren op het aardmagnetisch veld tijdens migratie of verplaatsingen in het algemeen. Uiteenlopende diersoorten zoals insecten, waaronder bijen en fruitvliegjes, migrerende vogels, waaronder duiven en roodborstjes, zeeschildpadden, amfibieën zoals salamanders en zoogdieren zoals vossen, tuimelaars en walvissen, maken gebruik van magnetoreceptie. Er zijn twee mechanismen van magnetoreceptie bekend. Een van de twee is gebaseerd op de aanwezigheid van magnetiet in zenuwcellen van duiven of in cellen van andere dieren. Het tweede is het radicale paar mechanisme (RPM) dat zich vormt in cryptochromen die zich in het netvlies van het oog bevinden. Dit mechanisme is afhankelijk van het licht en is voornamelijk in het roodborstje onderzocht. (nl)
- Magnetorecepcja – zdolność organizmu do wykrywania kierunku linii ziemskiego pola magnetycznego umożliwiająca orientację w przestrzeni. Zdolność tę ma wiele zwierząt, w tym człowiek, przy czym jej aktywne wykorzystanie – nazywane nawigacją geomagnetyczną – zaobserwowano tylko u niektórych, np. u zwierząt wędrownych (m.in. ptaki, pszczoły, ryby, walenie i żółwie). Postawioną przez von Middendorffa w 1859 r. hipotezę o wykorzystywaniu przez ptaki wędrowne magnetorecepcji potwierdziły badania Wiltschko i Merkela przeprowadzone w 1966 r. oraz Wiltschko i Wiltschko w 1996 r. na rudzikach i kilkunastu innych gatunkach ptaków. Zjawisko magnetorecepcji pozostaje słabo rozpoznane. W 1981 r. wysunął hipotezę, iż receptorem magnetyzmu są odkryte w organizmach wielu gatunków kryształy magnetytu, które występują w pobliżu komórek nerwowych. W 2012 r. zespół Davida Anthony'ego Keysa obalił hipotezę magnetytu udowadniając, że kryształy to produkt metabolizmu komórek układu odpornościowego. Od tego czasu za receptory magnetyzmu najczęściej uważa się grupę białek (tzw. kryptochromów), która występuje w siatkówce oka wielu gatunków czułych na magnetyzm (w tym ludzi). Hipoteza kryptochromów nie jest powszechnie uznawana i ma wielu przeciwnków, którzy wskazują, że ziemskie pole magnetyczne jest za słabe by kryptochromy je wykrywały. Badania Xie Can przyczyniły się natomiast do odkrycia białka nazwanego MagR, które wiąże się z żelazem oraz kryptochromem i reaguje na występowanie pola magnetycznego. (pl)
- Magnetorrecepção (ou magnetocepção) é a capacidade de detectar um campo magnético para perceber direção, altitude ou localização. Desempenha um papel na capacidade de navegação e orientação de várias espécies animais e tem sido postulada como um método dos animais desenvolverem mapas regionais. Magnetorrecepção é mais comumente observado em aves, onde sensores de campo magnético da Terra são importantes para a capacidade de navegação durante a migração. Também tem sido observado em muitos outros animais incluindo moscas, abelhas, , fungos, lagostas, tubarões, arraias e tartarugas. Acredita-se que os seres humanos não tenham um sentido magnético, mas existe uma proteína (um criptocromo) no olho que pode ter essa função. (pt)
- Magnetoreception, sinnet att känna av magnetfält. Magnetoreception är ett kvantbiologiskt fenomen som först föreslogs av Alexander Theodor von Middendorff 1859 och första gången testades experimentellt på den europeiska rödhaken. Denna biologirelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Магниторецепция (употребление термина известно с 1972 года, англ. magnetoreception, также magnetoception) — это чувство, которое даёт организму возможность ощущать магнитное поле, что позволяет определять направление движения, высоту или местоположение на местности. Это чувство рассматривается как объяснение феномена бионавигации у беспозвоночных и насекомых, а также как средство развития у животных ориентирования в региональных экосистемах. При применении магниторецепции как средства и способа навигации, организм имеет дело с обнаружением магнитного поля Земли и его направления. Магниторецепцию наблюдали у бактерий, у таких беспозвоночных, как плодовые мухи, лобстеры и медоносные пчелы. Это ощущение присутствует и у некоторых позвоночных, в частности — птиц, черепах, акул и некоторых скатов. Утверждение о присутствии магниторецепции у человека является спорным. (ru)
- Магнітореце́пція (вживання терміна відоме з 1972 року, англ. magnetoception, або англ. magnetoreception, від лат. receptio — «відчуття», «сприйняття») — це чуття, яке дає організмові змогу відчувати магнітне поле, що дозволяє визначати напрямок руху, висоту, або розташування на місцевості. Це відчуття розглядається як пояснення феномену біонавігації у безхребетних та комах, а також як засіб розвитку в тварин орієнтування у регіональних екосистемах. При застосуванні магніторецепції як засобу й способу навігації, організм має справу із виявленням магнітного поля Землі та його напрямку. Магніторецепцію спостерігали у бактерій, у таких безхребетних як плодові мухи, лобстери та медоносні бджоли. Це відчуття також присутнє і у деяких хребетних, зокрема — птахів, черепах, акул та деяких скатів. Твердження про присутність магніторецепції у людини є контроверсійним, і досі не було підтверджене науково. Вчений К.Шультен, вивчаючи реакцій переносу електронів у фотосинтезі (швидкими триплетами, збудженими станами молекул з парою електронів з паралельними спінами) , показав, що магнітні поля можуть впливати на біологічно відповідні реакції (в т.ч. навігацію птахів у магнітному полі Землі). (uk)
- 磁感或磁反应是一种感觉，它允许生物体探测磁场来感知方向、高度或位置。这种感官方式被一系列动物用于定向和导航，并成为动物探知区域地图的方法。对导航来说，磁感应和地磁场的检测有关。 磁感存在于细菌、节肢动物、软体动物以及脊椎动物的各主要分类中。人类不被认为有磁感能力，但眼睛中的一种蛋白质可以起到这种作用。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Magnetorecepce je smysl organismu detekovat magnetické pole a využívat jej například k orientaci. Magnetoreceptory jsou ještě předmětem výzkumu. Způsobem může být i symbióza s magnetotaktickým bakteriemi. Takto orientovat se mohou například ptáci či obojživelníci. Dále i například včely. Dokonce i člověk může vnímat magnetické pole. (cs)
- Magnetosensivo estas la senso kiu permesas organismon sensi magnetan kampon por percepti direkton, altecon aŭ lokon. Ĉi tiun senson uzas diversaj bestoj por bildigi al si regionajn mapojn.Por la celo de navigado, magnetosensivo temas pri la uzado de la magneta kampo de la Tero (magnetosfero). Magnetosensivaj estas bakterioj, artropodoj, moluskoj kaj membroj de ĉiuj gravaj taksonomiaj grupoj de vertebruloj. Homoj ŝajne ne estas magnetosensivaj, sed troviĝas kemiaĵo (kriptokromo) en la homa okulo, kiu eble havas tian kapablon en aliaj bestoj. (eo)
- Als Magnetsinn oder Orientierung am Erdmagnetfeld wird die Fähigkeit von Tieren bezeichnet, das Magnetfeld der Erde wahrzunehmen und für die Ortsbestimmung zu nutzen. Die Fähigkeit, sich am Magnetfeld der Erde zu orientieren, wurde erst seit Mitte der 1960er-Jahre bei Tieren und auch bei Bakterien experimentell nachgewiesen. Am besten untersucht ist heute der sogenannte „Magnetkompass“ der Zugvögel, dennoch gilt der Magnetsinn noch immer als eine weitgehend unerforschte Sinnesleistung der Tiere. (de)
- 磁覚（じかく、Magnetoception）とは、磁場の方向、強さ、場所を、生物が知覚することを可能にする感覚である。磁気感覚（じきかんかく）とも言う。 (ja)
- Magnetoreception, sinnet att känna av magnetfält. Magnetoreception är ett kvantbiologiskt fenomen som först föreslogs av Alexander Theodor von Middendorff 1859 och första gången testades experimentellt på den europeiska rödhaken. Denna biologirelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- 磁感或磁反应是一种感觉，它允许生物体探测磁场来感知方向、高度或位置。这种感官方式被一系列动物用于定向和导航，并成为动物探知区域地图的方法。对导航来说，磁感应和地磁场的检测有关。 磁感存在于细菌、节肢动物、软体动物以及脊椎动物的各主要分类中。人类不被认为有磁感能力，但眼睛中的一种蛋白质可以起到这种作用。 (zh)
- La magnetorecepció és un sentit que permet als éssers vius la detecció d'un camp magnètic per a percebre la direcció, l'altitud o la localització. L'existència d'aquest sentit es va proposar per a explicar la capacitat per a navegar que presenten diverses espècies animals, així com un mètode mitjançant el qual els animals poden desenvolupar mapes regionals. La magnetorecepció s'ha observat també en bacteris. Se suposa present en aus, per a les quals la percepció del camp magnètic terrestre pot ser important en relació als seus hàbits migratoris. (ca)
- La magnetorrecepción o magnetocepción es la capacidad que tienen algunos seres vivos de detectar la dirección y sentido del campo magnético, obteniendo así información sobre el sentido y latitud. Los primeros animales en los que se descubrió este sentido fueron las palomas mensajeras, la cual es un importante (pero no el único) medio de orientación. Se descubrió luego que también lo tenían otras aves, algunas tortugas e insectos como las abejas, hongos y hasta ciertas bacterias. (es)
- Magnetoreception is a sense which allows an organism to detect the Earth's magnetic field. Animals with this sense include arthropods, molluscs, and vertebrates (fish, amphibians, reptiles, birds, and mammals, though not humans). The sense is mainly used for orientation and navigation, but it may help some animals to form regional maps. Experiments on migratory birds suggest that they make use of a cryptochrome protein in the eye, relying on the quantum radical pair mechanism to perceive magnetic fields. This effect is extremely sensitive to weak magnetic fields, and readily disturbed by radio-frequency interference, unlike a conventional iron compass. (en)
- La magnétoréception, aussi appelée magnétoception ou biomagnétoréception, est un sens qui permet à un être vivant (animal, plante, champignon, bactérie...) de détecter l'intensité et/ou l'orientation d'un champ magnétique. Dans les années 1990 on disposait déjà de preuves expérimentales que chez les vertébrés, la magnétoréception est dépendante de la lumière, mais sans que l’on puisse alors expliquer cette dépendance ni le mécanisme de magnétoréception. (fr)
- La magnetoricezione o magnetocezione è la facoltà di vari animali, incluso l'essere umano, di fare uso del campo geomagnetico per orientarsi durante le migrazioni o gli spostamenti in genere. Si conoscono principalmente due meccanismi di magnetoricezione. Uno dei due meccanismi si basa sulla presenza di un minerale magnetico ricco di ferro, la magnetite, mentre il secondo meccanismo detto di coppia di radicali funziona con criptocromi, che sono flavoproteine presenti nella retina dell'occhio di vari animali ed è dipendente dalla luce. È stato studiato soprattutto nell'uccello migratore pettirosso (Erithacus rubecula). (it)
- Magnetorecepcja – zdolność organizmu do wykrywania kierunku linii ziemskiego pola magnetycznego umożliwiająca orientację w przestrzeni. Zdolność tę ma wiele zwierząt, w tym człowiek, przy czym jej aktywne wykorzystanie – nazywane nawigacją geomagnetyczną – zaobserwowano tylko u niektórych, np. u zwierząt wędrownych (m.in. ptaki, pszczoły, ryby, walenie i żółwie). (pl)
- Magnetoreceptie of magnetoceptie is de mogelijkheid bij dieren om zich te oriënteren op het aardmagnetisch veld tijdens migratie of verplaatsingen in het algemeen. Uiteenlopende diersoorten zoals insecten, waaronder bijen en fruitvliegjes, migrerende vogels, waaronder duiven en roodborstjes, zeeschildpadden, amfibieën zoals salamanders en zoogdieren zoals vossen, tuimelaars en walvissen, maken gebruik van magnetoreceptie. Er zijn twee mechanismen van magnetoreceptie bekend. Een van de twee is gebaseerd op de aanwezigheid van magnetiet in zenuwcellen van duiven of in cellen van andere dieren. Het tweede is het radicale paar mechanisme (RPM) dat zich vormt in cryptochromen die zich in het netvlies van het oog bevinden. Dit mechanisme is afhankelijk van het licht en is voornamelijk in het roo (nl)
- Magnetorrecepção (ou magnetocepção) é a capacidade de detectar um campo magnético para perceber direção, altitude ou localização. Desempenha um papel na capacidade de navegação e orientação de várias espécies animais e tem sido postulada como um método dos animais desenvolverem mapas regionais. (pt)
- Магниторецепция (употребление термина известно с 1972 года, англ. magnetoreception, также magnetoception) — это чувство, которое даёт организму возможность ощущать магнитное поле, что позволяет определять направление движения, высоту или местоположение на местности. Это чувство рассматривается как объяснение феномена бионавигации у беспозвоночных и насекомых, а также как средство развития у животных ориентирования в региональных экосистемах. При применении магниторецепции как средства и способа навигации, организм имеет дело с обнаружением магнитного поля Земли и его направления. (ru)
- Магнітореце́пція (вживання терміна відоме з 1972 року, англ. magnetoception, або англ. magnetoreception, від лат. receptio — «відчуття», «сприйняття») — це чуття, яке дає організмові змогу відчувати магнітне поле, що дозволяє визначати напрямок руху, висоту, або розташування на місцевості. Це відчуття розглядається як пояснення феномену біонавігації у безхребетних та комах, а також як засіб розвитку в тварин орієнтування у регіональних екосистемах. При застосуванні магніторецепції як засобу й способу навігації, організм має справу із виявленням магнітного поля Землі та його напрямку. (uk)
|
.jpg){kind=link}
_(cropped).jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
