| dbo:abstract
|
- Vladislav Slezský či Vratislavský (1237? – 24. dubna 1270) byl slezský (vratislavský) kníže, nejmladší syn Jindřicha Pobožného a Anny Lehnické. Působil jako vyšehradský probošt a administrátor vratislavského biskupství. (cs)
- Ο Λαδίσλαος, πολων. Władysław Wrocławski z Salzburga, (p. 1237 - 27 Απριλίου 1270) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν συγκυβερνήτης στο δουκάτο του Βρότσουαφ (από το 1248) και καγκελάριος του Ότακαρ Β΄ της Βοημίας (από το 1255). Έγινε επίσκοπος του Μπάμπεργκ (το 1257), επίσκοπος του Πάσσαου (το 1265), πρίγκιπας-αρχιεπίσκοπος του Σάλτσμπουργκ (το 1265) και διοικητής της επισκοπής του Βρότσουαφ. (el)
- Wladislaw von Schlesien, (auch: Ladislaus von Schlesien; Wlodizlaus von Salzburg; * 1237; † 27. April 1270 vermutlich in Salzburg) war Kanzler des böhmischen Königs Ottokar II. Přemysl, gewählter Bischof von Bamberg und Passau, Erzbischof von Salzburg und Administrator von Breslau. (de)
- Ladislas de Silésie, ou en polonais Władysław de Wroclaw, en allemand : Ladislaus von Schlesien, issu de la dynastie des Piast, né vers 1237 et mort le 27 avril 1270, fut chancelier du roi Ottokar II de Bohême. Il est devenu archevêque de Salzbourg en 1265, régent du duché de Wrocław en 1266 et administrateur apostolique du diocèse de Wrocław en 1268. (fr)
- Władysław of Salzburg, also known as Władysław of Wrocław/Breslau (Polish: Władysław Wrocławski) or Władysław of Silesia (German: Wladislaus von Schlesien, Czech: Vladislav Slezský; c. 1237 – 27 April 1270), a member of the Silesian Piasts, was co-ruler in the Duchy of Wroclaw since 1248. He served as chancellor of King Ottokar II of Bohemia from 1255 and was elected Bishop of Bamberg in 1257 and Bishop of Passau in 1265. Władysław became Prince-Archbishop of Salzburg in the same year, and from 1268 also served as administrator of the Wrocław diocese. (en)
- Ladislao di Salisburgo, conosciuto anche come Ladislao di Slesia (c. 1237 – 27 aprile 1270), fu co-governatore del dal 1248. Fu cancelliere del re Ottocaro II di Boemia dal 1255 e fu eletto vescovo di Bamberga nel 1257 e vescovo di Passavia nel 1265. Ladislao divenne principe-arcivescovo di Salisburgo nello stesso anno, e dal 1268 è stato anche amministratore della diocesi di Breslavia. (it)
- Wladislaus van Silezië (1237 – 27 april 1270) was de jongste zoon van Hendrik II van Polen en van Anna van Bohemen. Onder de voogdij van zijn broer Hendrik III van Silezië regeerde hij sinds 1248 over Wrocław. In 1265 werd hij aartsbisschop van Salzburg, regent van het hertogdom Wrocław in 1266 en apostolisch administrator van het bisdom Wrocław in 1268. Bij de dood van zijn vader in de Slag bij Legnica in 1241 was hij nog een kind. Om te vermijden dat de gebieden van Hendrik II van Polen dienden verdeeld te worden onder al zijn zoons, stippelden zijn moeder en zijn oudere broers een geestelijke loopbaan uit voor Wlodizlaus en zijn broer Koenraad. Hij wordt naar het buitenland gestuurd om er te studeren. In tegenstelling tot Koenraad die zijn deel opeist, kiest Wladislaus voor de geestelijke stand en studeert in Padua. Wanneer hij in 1248 meerderjarig wordt, wordt hij symbolisch hertog van Wrocław aan de zijde van zijn broer Hendrik III de Witte. Het grootste deel van zijn tijd brengt hij echter door aan het hof van Ottokar II van Bohemen. Deze helpt hem om een glansrijke geestelijke loopbaan uit te bouwen. Hij wordt lid van het kapittel van Vyšehrad (Praag) in 1255. In 1256 wordt hij kanunnik in Bamberg. Hij komt in 1262 terug naar Wrocław als scholastiek. In 1265 wordt hij door de paus benoemd tot aartsbisschop van Salzburg. Bij de dood van Hendrik III de Witte in 1266 wordt hij alleen hertog van Wrocław en neemt hij de voogdij op van zijn neefje Hendrik IV de Rechtvaardige. Hij slaagt erin om in 1267 het canonisatieproces van zijn van grootmoeder Hedwig van Silezië tot een goed einde te brengen. Een jaar later wordt hij benoemd aan het hoofd van het bisdom Wrocław. Omdat hij als aartsbisschop van Salzburg, niet tegelijkertijd bisschop van Wrocław kan zijn, wordt hij apostolisch administrator van het bisdom Wrocław. Wladislaus werd vermoedelijk vergiftigd. (nl)
- Władysław (ok. 1237, zm. 27 kwietnia 1270) – od 1248 roku współrządca dzielnicy wrocławskiej, od 1265 roku arcybiskup Salzburga, od 1266 regent całego księstwa wrocławskiego, od 1268 roku administrator apostolski diecezji wrocławskiej. Władysław był najmłodszym dzieckiem Henryka II Pobożnego i królewny Anny czeskiej. W chwili śmierci ojca opiekę nim przejął najstarszy z rodzeństwa Bolesław II Rogatka, który zapewne po konsultacjach z matką, aby nie uszczuplać zbyt swojego dziedzictwa, przekazał dwóch najmłodszych braci – Konrada i Władysława na naukę za granicę, by w przyszłości mogli wstąpić do stanu duchownego. W tej decyzji rodziny Władysław w przeciwieństwie do starszego Konrada umiał znaleźć swoje powołanie i rozpoczął studia w Padwie. W roku 1248 osiągnął wiek sprawny do sprawowania władzy, w związku z czym wyznaczono go na współrządcę księcia wrocławskiego Henryka III Białego. Nie poszedł jednak w tym momencie drogą Konrada i całkowicie pogodził się z rolą współrządcy w dzielnicy wrocławskiej. Współpraca między braćmi w dzielnicy układała się raczej zgodnie, nie było zresztą zbyt wiele okazji do zadrażnień, gdyż Władysław przebywał głównie na dworze ciotecznego brata (po matce) – króla Czech Przemysła Ottokara II. Rola Władysława w księstwie wrocławskim ograniczała się właściwie do asygnaty ważniejszych decyzji Henryka. Dzięki pomocy króla czeskiego kontynuował tymczasem karierę kościelną i tak: około 1255 roku został prepozytem kolegiaty na Wyszehradzie, od 1256 roku był kanonikiem w Bambergu, od 1262 scholastykiem wrocławskim. Wreszcie w 1265 roku został wybrany biskupem w leżącej w Bawarii Pasawie. Wyboru tego Władysław nie przyjął i decyzja ta rychło okazała szczęśliwa, gdyż opróżniło się stanowisku metropolity Salzburga, na które udało mu się uzyskać nominację papieską. Końcowym akordem jego świetnej kariery kościelnej była nominacja w 1268 roku na biskupa wrocławskiego. Władysław nie mógł przyjąć tej godności bez rezygnacji z arcybiskupstwa, lecz dzięki wpływom w Pradze i w Rzymie został mianowany administratorem apostolskim z prawem z korzystania z dochodów z dóbr biskupich. W 1266 roku po śmierci Henryka III Białego został świeckim księciem wrocławskim przejmując opiekę nad małoletnim bratankiem Henrykiem IV Probusem. Lata rządów we Wrocławiu nie były bynajmniej korzystne dla kościoła, gdyż Władysław, jako książę świecki stał twardo na straży prerogatyw książęcych. W 1267 roku udało mu się doprowadzić do końca proces kanonizacyjny swojej babki ojczystej Świętej Jadwigi, co było z pewnością jego wielkim osobistym sukcesem, jak i całej rodziny. W tym samym roku, (tj. w 1270) nazajutrz po św. Wojciechu, czcigodny ojciec biskup salzburski i wrocławski, Władysław, książę wrocławski, syn zmarłego księcia śląskiego Henryka, którego zabili Tatarzy, odszedł z tego świata do Chrystusa. Swoi Ślązacy niegodziwie, jak powiadają, otruli go, i to dlatego, że rządził księstwem wrocławskim, którego połowę otrzymał po śmierci brata swego Henryka III. Umierając pozostawił na mocy prawa dziedziczenia tę połowę jako prawowitemu spadkobiercy Henrykowi IV, lubo bardzo małemu, synowi brata swego Henryka III. Tym sposobem Henryk IV odziedziczył zarówno część ojca swego, jak stryja. Zmarł 27 kwietnia 1270 roku zostawiając w testamencie swoje prawa do połowy księstwa wrocławskiego swojemu podopiecznemu Henrykowi IV Probusowi. Istnieją pewne dowody, że przyczyną śmierci młodego, bo liczącego nie więcej niż 35 lat Władysława było otrucie. Winnymi tej zbrodni mieli być ci sami możni, którzy cztery lata wcześniej pozbawić mieli życia Henryka III Białego, zresztą również to samo tajemnicze stronnictwo oskarżono dwadzieścia lat później o otrucie Henryka IV Probusa. Zgon Władysława najprawdopodobniej był jednak naturalny, na co wskazuje miejsce śmierci – Salzburg. Raczej mordercy Polacy staraliby się wyczekać dogodnego momentu na otrucie na miejscu we Wrocławiu, a nie wybieraliby się w daleką podróż do Austrii, by tam pozbyć się niewygodnego księcia. Poza tym sam fakt wymienienia przez te same źródła (kronikę książąt polskich i od niej zależne) podejrzeń, co do nienaturalnego zgonu kolejnych książąt wrocławskich w krótkim czasie wydaje się nieco podejrzany. Najpewniej źródło poszło tropem sensacyjnej, lecz mało wiarygodnej pogłoski. Nagły zgon młodego księcia, spowodowany czynnikami naturalnymi w czasach, gdy służba medyczna nie była najwyższych lotów, łatwo mógł być zinterpretowany jako otrucie. Władysław został pochowany w katedrze w Salzburgu. Władysław uczciwie wykonywał swoje obowiązki, czym różnił się od powszechnie występujących w tych czasach łowców stanowisk kościelnych. Kiedy został arcybiskupem salzburskim i wkrótce potem uzyskał tytuł administratora diecezji wrocławskiej, potrafił tak połączyć oba stanowiska, by nikt nie mógł powiedzieć, że funkcje te go przerastają. Ostatnie cztery lata życia spędził w ciągłych podróżach pomiędzy Salzburgiem a Wrocławiem. (pl)
- Владислав Силезский (польск. Władysław Wrocławski, нем. Wladislaw von Schlesien, чеш. Vladislav Slezský 1237 —27 апреля 1270) — князь-архиепископ Зальцбургский в 1265-1270 годах, соправитель Вроцлавского княжества в 1248—1270 гг. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Vladislav Slezský či Vratislavský (1237? – 24. dubna 1270) byl slezský (vratislavský) kníže, nejmladší syn Jindřicha Pobožného a Anny Lehnické. Působil jako vyšehradský probošt a administrátor vratislavského biskupství. (cs)
- Ο Λαδίσλαος, πολων. Władysław Wrocławski z Salzburga, (p. 1237 - 27 Απριλίου 1270) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν συγκυβερνήτης στο δουκάτο του Βρότσουαφ (από το 1248) και καγκελάριος του Ότακαρ Β΄ της Βοημίας (από το 1255). Έγινε επίσκοπος του Μπάμπεργκ (το 1257), επίσκοπος του Πάσσαου (το 1265), πρίγκιπας-αρχιεπίσκοπος του Σάλτσμπουργκ (το 1265) και διοικητής της επισκοπής του Βρότσουαφ. (el)
- Wladislaw von Schlesien, (auch: Ladislaus von Schlesien; Wlodizlaus von Salzburg; * 1237; † 27. April 1270 vermutlich in Salzburg) war Kanzler des böhmischen Königs Ottokar II. Přemysl, gewählter Bischof von Bamberg und Passau, Erzbischof von Salzburg und Administrator von Breslau. (de)
- Ladislas de Silésie, ou en polonais Władysław de Wroclaw, en allemand : Ladislaus von Schlesien, issu de la dynastie des Piast, né vers 1237 et mort le 27 avril 1270, fut chancelier du roi Ottokar II de Bohême. Il est devenu archevêque de Salzbourg en 1265, régent du duché de Wrocław en 1266 et administrateur apostolique du diocèse de Wrocław en 1268. (fr)
- Władysław of Salzburg, also known as Władysław of Wrocław/Breslau (Polish: Władysław Wrocławski) or Władysław of Silesia (German: Wladislaus von Schlesien, Czech: Vladislav Slezský; c. 1237 – 27 April 1270), a member of the Silesian Piasts, was co-ruler in the Duchy of Wroclaw since 1248. He served as chancellor of King Ottokar II of Bohemia from 1255 and was elected Bishop of Bamberg in 1257 and Bishop of Passau in 1265. Władysław became Prince-Archbishop of Salzburg in the same year, and from 1268 also served as administrator of the Wrocław diocese. (en)
- Ladislao di Salisburgo, conosciuto anche come Ladislao di Slesia (c. 1237 – 27 aprile 1270), fu co-governatore del dal 1248. Fu cancelliere del re Ottocaro II di Boemia dal 1255 e fu eletto vescovo di Bamberga nel 1257 e vescovo di Passavia nel 1265. Ladislao divenne principe-arcivescovo di Salisburgo nello stesso anno, e dal 1268 è stato anche amministratore della diocesi di Breslavia. (it)
- Владислав Силезский (польск. Władysław Wrocławski, нем. Wladislaw von Schlesien, чеш. Vladislav Slezský 1237 —27 апреля 1270) — князь-архиепископ Зальцбургский в 1265-1270 годах, соправитель Вроцлавского княжества в 1248—1270 гг. (ru)
- Władysław (ok. 1237, zm. 27 kwietnia 1270) – od 1248 roku współrządca dzielnicy wrocławskiej, od 1265 roku arcybiskup Salzburga, od 1266 regent całego księstwa wrocławskiego, od 1268 roku administrator apostolski diecezji wrocławskiej. (pl)
- Wladislaus van Silezië (1237 – 27 april 1270) was de jongste zoon van Hendrik II van Polen en van Anna van Bohemen. Onder de voogdij van zijn broer Hendrik III van Silezië regeerde hij sinds 1248 over Wrocław. In 1265 werd hij aartsbisschop van Salzburg, regent van het hertogdom Wrocław in 1266 en apostolisch administrator van het bisdom Wrocław in 1268. (nl)
|
